Summary[edit]The embargo was a resp

Summary[edit]
The embargo was a response to American involvement in the 1973 Yom Kippur War. Six days after Egypt and Syria launched a surprise military campaign against Israel, the US supplied Israel with arms. In response to this, the Organization of Arab Petroleum Exporting Countries (OAPEC, consisting of the Arab members of OPEC plus Egypt and Syria) announced an oil embargo against Canada, Japan, the Netherlands, the United Kingdom and the US.[3]
The crisis had a major impact on international relations and created a rift within NATO. Some European nations and Japan sought to disassociate themselves from United States foreign policy in the Middle East to avoid being targeted by the boycott. Arab oil producers linked any future policy changes to peace between the belligerents. To address this, the Nixon Administration began multilateral negotiations with the combatants. They arranged for Israel to pull back from the Sinai Peninsula and the Golan Heights. By January 18, 1974, US Secretary of State Henry Kissinger had negotiated an Israeli troop withdrawal from parts of the Sinai Peninsula. The promise of a negotiated settlement between Israel and Syria was enough to convince Arab oil producers to lift the embargo in March 1974.[1]


Graph of oil prices from 1861–2015, showing a sharp increase in 1973 and again during the 1979 energy crisis. The orange line is adjusted for inflation.
Independently, OAPEC members agreed to use their leverage over the world price-setting mechanism for oil to stabilize their incomes by raising world oil prices after the recent failure of negotiations with Western oil companies.
The embargo occurred at a time of rising petroleum consumption by industrialized countries and coincided with a sharp increase in oil imports by the world's largest oil consumer, the United States. In the aftermath, targeted countries initiated a wide variety of policies to contain their future dependency.
The 1973 "oil price shock", with the accompanying 1973–74 stock market crash, were regarded as the first discrete event since the Great Depression to have a persistent effect on the US economy.[4]
The embargo's success demonstrated Saudi Arabia's diplomatic and economic power. It was the largest oil exporter and a politically and religiously conservative kingdom.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สรุป [แก้]พำนักก็ตอบสนองการมีส่วนร่วมของอเมริกันในสงครามยม Kippur 1973 วันที่หกหลังจากอียิปต์และซีเรียเปิดตัวแคมเปญแปลกใจทหารอิสราเอล สหรัฐอเมริกาให้อิสราเอล ด้วยแขน ในการตอบสนองนี้ องค์กรของปิโตรเลียมส่งออกประเทศอาหรับ (OAPEC ประกอบด้วยสมาชิกของโอเปก และอียิปต์ และซีเรียอาหรับ) ประกาศการพำนักน้ำมันกับแคนาดา ญี่ปุ่น เนเธอร์แลนด์ สหราชอาณาจักร และสหรัฐอเมริกา [3]วิกฤตมีผลสำคัญต่อความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ และสร้างริฟท์ภายในนาโต บางประเทศยุโรปและญี่ปุ่นพยายามที่จะแยกตัวเองจากนโยบายต่างประเทศของสหรัฐในตะวันออกกลางเพื่อหลีกเลี่ยงการเป็นเป้าหมาย โดยการคว่ำบาตร ผู้ผลิตน้ำมันอาหรับกับการเปลี่ยนแปลงในอนาคตนโยบายสันติภาพระหว่างคู่สงคราม เม บริหารนิกสันเริ่มเจรจาพหุภาคีกับ พวกเขาจัดสำหรับอิสราเอลเพื่อดึงกลับจากคาบสมุทรซีนายและความสูง Golan 18 มกราคม ปี 1974 เลขาธิการรัฐสหรัฐฯ เฮนรีคิสซินเจอร์ได้เจรจาการถอนทหารอิสราเอลจากส่วนของคาบสมุทรซีนาย สัญญาของการเจรจาต่อรองระหว่างอิสราเอลกับซีเรียก็เพียงพอที่จะโน้มน้าวให้อาหรับผู้ผลิตน้ำมันเพื่อการพำนักใน 1974 มีนาคม [1] กราฟของราคาน้ำมันจาก 1861 – 2015 แสดงเพิ่มมากขึ้น ในปี 1973 และอีกครั้งใน ช่วงวิกฤตพลังงาน 1979 เส้นสีส้มจะถูกปรับเงินเฟ้ออิสระ OAPEC สมาชิกตกลงที่จะใช้เลเวอเรจของพวกเขาผ่านโลกกลไกการกำหนดราคาน้ำมันเพื่อรักษาเสถียรภาพรายได้ โดยการเพิ่มราคาน้ำมันของโลกหลังจากความล้มเหลวล่าของเจรจากับบริษัทน้ำมันตะวันตกพำนักเกิดขึ้นในเวลาของการใช้น้ำมันเพิ่มขึ้นโดยประเทศอุตสาหกรรม และสอดคล้องกับการเพิ่มมากขึ้นในการนำเข้าน้ำมันจากน้ำมันที่ใหญ่ที่สุดในโลกบริโภค ไทย ในควันหลง ประเทศเป้าหมายเริ่มต้นของนโยบายประกอบด้วยการอ้างอิงในอนาคต1973 "น้ำมันราคาโช๊ค" กับประกอบ 1973 – 74 ตลาดหุ้นล้ม ถูกถือเป็นเหตุการณ์ต่อเนื่องแรกตั้งแต่ตกต่ำจะมีผลต่อเนื่องจากเศรษฐกิจสหรัฐฯ [4]ความสำเร็จของพำนักแสดงอำนาจทางการทูต และเศรษฐกิจซาอุดีอาระเบีย การส่งออกน้ำมันที่ใหญ่ที่สุดและอาณาจักรอนุรักษ์นิยมทางการเมือง และอย่างเคร่งครัดได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สรุป [แก้ไข]
ห้ามคือการตอบสนองต่อการมีส่วนร่วมของชาวอเมริกันในปี 1973 ถือศีลสงคราม หกวันหลังจากที่อียิปต์และซีเรียเปิดตัวแคมเปญทางทหารกับอิสราเอลแปลกใจที่เราจัดมาให้อิสราเอลที่มีแขน ในการตอบนี้องค์การอาหรับโอเปก (OAPEC ประกอบด้วยสมาชิกอาหรับโอเปกบวกอียิปต์และซีเรีย) ประกาศห้ามน้ำมันกับแคนาดา, ญี่ปุ่น, เนเธอร์แลนด์, สหราชอาณาจักรและสหรัฐอเมริกา. [3]
วิกฤตมีผลกระทบสำคัญเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างประเทศและสร้างความแตกแยกภายในนาโต บางประเทศในยุโรปและญี่ปุ่นพยายามที่จะยกเลิกการเชื่อมโยงตัวเองจากนโยบายต่างประเทศของสหรัฐอเมริกาในตะวันออกกลางเพื่อหลีกเลี่ยงการกำหนดเป้าหมายโดยการคว่ำบาตร ผู้ผลิตน้ำมันอาหรับเชื่อมโยงการเปลี่ยนแปลงนโยบายใด ๆ ในอนาคตเพื่อสันติภาพระหว่าง Belligerents เพื่อแก้ปัญหานี้นิกสันบริหารเริ่มเจรจาพหุภาคีกับพลเรือน พวกเขาจัดให้อิสราเอลที่จะดึงกลับมาจากคาบสมุทรไซนายและสูงโกลาน โดย 18 มกราคม 1974, รัฐมนตรีต่างประเทศสหรัฐฯ Henry Kissinger ได้เจรจาถอนทหารอิสราเอลจากชิ้นส่วนของคาบสมุทรไซนาย สัญญาของการเจรจาตกลงระหว่างอิสราเอลและซีเรียก็มากพอที่จะโน้มน้าวให้ผู้ผลิตน้ำมันอาหรับที่จะยกห้ามในเดือนมีนาคมปี 1974 [1]


กราฟราคาน้ำมัน 1861-2015 แสดงให้เห็นเพิ่มมากขึ้นในปี 1973 และอีกครั้งในช่วงวิกฤตพลังงาน 1979 . เส้นสีส้มจะมีการปรับอัตราเงินเฟ้อ.
อิสระสมาชิก OAPEC ตกลงที่จะใช้การใช้ประโยชน์ของพวกเขามากกว่ากลไกโลกราคาการตั้งค่าสำหรับน้ำมันเพื่อรักษาเสถียรภาพของรายได้ของพวกเขาโดยการเพิ่มราคาน้ำมันในตลาดโลกหลังจากความล้มเหลวที่ผ่านมาของการเจรจากับ บริษัท น้ำมันเวสเทิร์.
ห้ามเกิดขึ้นที่ เป็นเวลาของการเพิ่มขึ้นการบริโภคน้ำมันปิโตรเลียมจากประเทศอุตสาหกรรมและประจวบเหมาะกับที่เพิ่มมากขึ้นในการนำเข้าน้ำมันจากผู้บริโภคน้ำมันรายใหญ่ที่สุดของโลกที่สหรัฐอเมริกา จีพีเอสประเทศเป้าหมายริเริ่มความหลากหลายของนโยบายที่จะมีการพึ่งพาอนาคตของพวกเขา.
1973 "ราคาน้ำมันช็อต" กับประกอบ 1973-1974 ตลาดหุ้นตกถูกมองว่าเป็นเหตุการณ์ที่ไม่ต่อเนื่องเป็นครั้งแรกตั้งแต่ Great Depression ที่จะมี ผลถาวรเกี่ยวกับเศรษฐกิจสหรัฐ. [4]
ความสำเร็จห้ามแสดงให้เห็นถึงซาอุดีอาระเบียอำนาจทางการทูตและเศรษฐกิจ มันเป็นผู้ส่งออกน้ำมันที่ใหญ่ที่สุดและทางการเมืองและอนุรักษ์นิยมเคร่งครัดราชอาณาจักร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สรุป [ แก้ไข ]การห้ามมีการตอบสนองชาวอเมริกันมีส่วนร่วมใน 1973 ถือศีลสงคราม หกวันหลังจากที่อียิปต์และซีเรียเปิดตัวเซอร์ไพรส์ทหารรณรงค์ต่อต้านอิสราเอล เราให้อิสราเอลกับแขน ในการตอบสนองนี้ องค์การประเทศผู้ส่งออกน้ำมัน ( oapec อาหรับประกอบด้วยสมาชิกของโอเปก และอาหรับอียิปต์และซีเรีย ) ประกาศน้ำมันห้ามกับ แคนาดา ญี่ปุ่น เนเธอร์แลนด์ สหราชอาณาจักร และสหรัฐอเมริกา [ 2 ]วิกฤต มีผลกระทบ สาขา ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ และสร้างความแตกแยกภายในนาโต บางประเทศยุโรปและญี่ปุ่นพยายามที่จะแยกตนเองจากนโยบายต่างประเทศของสหรัฐอเมริกาในตะวันออกกลาง เพื่อหลีกเลี่ยงการถูกหมายหัวจากการคว่ำบาตร ผู้ผลิตน้ำมันอาหรับเชื่อมโยงการเปลี่ยนแปลงใด ๆนโยบายในอนาคตเพื่อสันติภาพระหว่าง belligerents . ไปที่อยู่นี้การบริหารนิกสัน ได้เริ่มการเจรจาพหุภาคีกับพลรบ . พวกเขาให้อิสราเอลถอนตัวจากคาบสมุทรซีนายและที่สูงโกลัน . โดยเมื่อวันที่ 18 มกราคม ค.ศ. 1974 สหรัฐอเมริกาเลขานุการของรัฐเฮนรี คิสซินเจอร์มีการถอนกองกำลังอิสราเอลจากส่วนของคาบสมุทรซีนายเจรจา สัญญาของการเจรจาข้อตกลงระหว่างอิสราเอลและซีเรีย ก็เพียงพอที่จะโน้มน้าวให้ผู้ผลิตน้ำมันอาหรับที่จะยกห้ามในเดือนมีนาคม 1974 [ 1 ]กราฟราคาน้ำมันจาก 1861 – 2015 , แสดงการเพิ่มขึ้นในปี 1973 และอีกครั้งในช่วงปี 1979 วิกฤตพลังงาน . เส้นสีส้มคือการปรับอัตราเงินเฟ้ออิสระ oapec สมาชิกตกลงที่จะใช้ประโยชน์ของพวกเขาทั่วโลกราคากลไกการตั้งค่าสำหรับน้ำมันเพื่อรักษาเสถียรภาพของรายได้โดยการเพิ่มราคาน้ำมันตลาดโลกที่ล่าสุดหลังจากความล้มเหลวของการเจรจากับบริษัทน้ำมันตะวันตกการห้ามส่งสินค้าที่เกิดขึ้นในเวลาของการปิโตรเลียมที่เพิ่มขึ้น โดยประเทศอุตสาหกรรม และประจวบเหมาะกับการเพิ่มมากขึ้นในการนำเข้าน้ำมัน โดยผู้บริโภคน้ำมันที่ใหญ่ที่สุดของโลก , สหรัฐอเมริกา ผลที่ตามมา ประเทศเป้าหมาย ซึ่งความหลากหลายของนโยบายที่จะมีการพึ่งพาของพวกเขาในอนาคต1973 " ช็อกราคาน้ํามัน " กับประกอบ 1973 – 74 ตลาดหุ้นตก ถือว่าเป็นเหตุการณ์ไม่ต่อเนื่องตั้งแต่ Great อาการซึมเศร้าได้ผลถาวรในสหรัฐฯ [ 5 ]ความสำเร็จของการแสดงของซาอุดีอาระเบียด้านการทูตและเศรษฐกิจพลังงาน มันใหญ่ที่สุดผู้ส่งออก น้ำมัน และการเมือง และศาสนาอนุอาณาจักร