An equine oral stereotypic behavior

An equine oral stereotypic behavior called cribbing or
crib biting is a behavior, apparently unique to horses, in
which air is drawn into the esophagus by flexing the ventral
neck muscles while grasping a horizontal object with
the incisors. A grunt accompanies the movement of air
(McGreevy et al., 1995b). The air may be expelled or, when
food is eaten while the air is still in the esophagus, pushed
into the stomach. The behavior is considered a stereotypy,
a repetitive, invariant, and apparently functionless behavior
(Mason and Rushen, 2006). However a recent review (Wickens and Heleski, 2010) suggest possible neurobiological
or gastrointestinal functions.
The prevalence of cribbing has been determined by
postal survey, telephone, or personal interview in five
countries: United Kingdom (McBride and Long, 2001;
McGreevy et al., 1995a; Mills et al., 2002), Sweden (Redbo
et al., 1998), Australia (Pell and McGreevy, 1999b), Canada
(Christie et al., 2006; Luescher et al., 1998), and the United
States of America (Albright et al., 2009). Parker et al. (2008)
surveyed breeders in Europe, North America and Australia.
The percentage of adult crib biting horses varied from 0% of
standardbreds in Canada (Luescher et al., 1998) to 8.3% of
eventing horses in the UK (McGreevy et al., 1995a). All the
surveys in which more than one breed was observed found
that thoroughbreds have a higher incidence of crib biting
than other breeds (Albright et al., 2009; Luescher et al.,
1998; Redbo et al., 1998), suggesting a heritable component,
although this could be confounded by differences in

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การทำงาน stereotypic ปากม้าเรียกว่า cribbing หรืออ่อนกัดเป็นลักษณะ เฉพาะม้า เห็นได้ชัดในอากาศที่ถูกดูดใน โดยบิดท้องกล้ามเนื้อคอในขณะที่โลภวัตถุแนวนอนด้วยอาศัย ฮึดฮัดมาพร้อมกับการเคลื่อนไหวของอากาศ(McGreevy ร้อยเอ็ด 1995b) อาจไล่อากาศ หรือ เมื่อรับประทานอาหารในขณะที่อากาศในหลอดอาหาร ผลักดันในกระเพาะอาหาร ลักษณะการทำงานเป็น stereotypyลักษณะการทำงานซ้ำ ไม่เปลี่ยนแปลง และ functionless เห็นได้ชัด(เมสันและ Rushen, 2006) อย่างไรก็ตาม รีวิวล่า (Wickens และ Heleski, 2010) แนะนำได้ที่ neurobiologicalหรือฟังก์ชันระบบทางเดินอาหารความชุกของ cribbing กำหนดโดยการสำรวจทางไปรษณีย์ โทรศัพท์ หรือสัมภาษณ์บุคคลในห้าประเทศ: สหราชอาณาจักร (McBride และยาว 2001McGreevy et al. 1995a โรงงาน et al. 2002), สวีเดน (Redboet al. 1998), ออสเตรเลีย (Pell และ McGreevy, 1999b), แคนาดา(คริสตี้และ al. 2006 Luescher et al. 1998), และสหรัฐอเมริกาสหรัฐอเมริกา (อัลไบรท์ et al. 2009) ปาร์คเกอร์ et al. (2008)พ่อพันธุ์แม่พันธุ์ที่สำรวจในยุโรป อเมริกาเหนือ และออสเตรเลียเปอร์เซ็นต์ของผู้ใหญ่อ่อนกัดม้าแตกต่างจาก 0% ของstandardbreds ในแคนาดา (Luescher et al. 1998) 8.3% ของeventing ม้าในสหราชอาณาจักร (McGreevy et al. 1995a) ทั้งหมดสำรวจสังเกตสายพันธุ์หนึ่งที่พบที่ thoroughbreds มีอุบัติการณ์สูงของเปลที่กัดได้กว่าพันธุ์อื่น ๆ (อัลไบรท์ร้อยเอ็ด 2009 Luescher et al.,1998 Redbo et al. 1998), แนะนำคอมโพเนนต์ heritableแม้ว่านี้อาจ confounded ความแตกต่างใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ม้าพฤติกรรม stereotypic ในช่องปากที่เรียกว่า cribbing หรือ
เปลกัดเป็นพฤติกรรมที่เห็นได้ชัดที่ไม่ซ้ำกับม้าใน
ที่อากาศจะถูกดึงเข้าไปในหลอดอาหารเกร็งท้อง
กล้ามเนื้อคอในขณะที่โลภวัตถุแนวนอนกับ
ฟัน ฮึดฮัดมาพร้อมกับการเคลื่อนไหวของอากาศ
(McGreevy et al., 1995b) อากาศอาจจะถูกไล่ออกหรือเมื่อ
อาหารที่กินในขณะที่อากาศยังคงอยู่ในหลอดอาหารผลัก
เข้าไปในกระเพาะอาหาร พฤติกรรมถือว่าเป็น stereotypy,
ซ้ำคงที่และ functionless เห็นได้ชัดว่าพฤติกรรม
(เมสันและ Rushen 2006) อย่างไรก็ตามการตรวจสอบล่าสุด (Wickens และ Heleski 2010) แนะนำ neurobiological ที่เป็นไปได้
. ฟังก์ชั่นหรือระบบทางเดินอาหาร
ความชุกของ cribbing ได้รับการกำหนดโดย
การสำรวจไปรษณีย์, โทรศัพท์, หรือการสัมภาษณ์บุคคลในห้า
ประเทศ: สหราชอาณาจักร (ไบรด์และระยะยาว 2001
McGreevy et al, ., 1995a; Mills, et al, 2002), สวีเดน (Redbo.
, et al, 1998), ออสเตรเลีย (เพลล์และ McGreevy, 1999b), แคนาดา.
(คริสตี้ et al, 2006;.. Luescher et al, 1998) และ ประเทศ
สหรัฐอเมริกา (ไบรท์ et al., 2009) ปาร์กเกอร์, et al (2008)
พ่อพันธุ์แม่พันธุ์สำรวจในยุโรปอเมริกาเหนือและออสเตรเลีย.
ร้อยละของม้ากัดเปลผู้ใหญ่แตกต่างกันจาก 0% ของ
Standardbreds ในแคนาดา (Luescher et al., 1998) 8.3% ของ
ม้าประเภทอีเวนติ้งในสหราชอาณาจักร (McGreevy et al, , 1995a) ทั้งหมด
การสำรวจที่มากกว่าหนึ่งสายพันธุ์ที่เป็นที่สังเกตพบ
ว่าสายเลือดมีอุบัติการณ์สูงขึ้นของเปลกัด
กว่าสายพันธุ์อื่น ๆ (ไบรท์ et al, 2009;. Luescher, et al.,
1998. Redbo, et al, 1998) แนะนำทางพันธุกรรม องค์ประกอบ
แม้ว่านี้อาจจะสับสนกับความแตกต่างใน