Beep.Beep.Beep.Luhan groaned as the

Beep.

Beep.

Beep.

Luhan groaned as the sound of the alarm clock going off met his ears. He noticed the sun was shining through the thick curtains from the window on the side of the bed. He turned his head around to where his phone was and slid his phone across the touch screen to disarm the alarm. His heart nearly stopped as he took another look at his I-phone, 7:45am. He quickly looked over to where Kris had slept last night and felt the area. It was cold, as if no one had slept there all night.

Luhan stepped out of bed quickly and walked over to where a short, brown haired boy was sleeping soundly.

“Suho hyung! Suho hyung!” Luhan whispered slash shouted as he shook the sleeping teen careful not to wake up the other sleeping body in the room. The boy looked at him with sleep filled eyes and let out a restrained yawn before sitting up.

“What’s wrong Luhan? Are you hungry?” He asked as Luhan looked at him with large eyes.

“No. I’m not hungry but what time did you get back into the room last night?” Luhan asked his face full of worry.

“Hm… I think I got home around 12-ish… I came just when Kris was leaving… He seemed pretty bruised up. I asked if he wanted me to take his client so he could sleep but he denied. Why?”

“Suho hyung, Kris hasn’t come back from his shift yet!”

“Are you sure Luhan? Maybe he went down to get breakfast or to get a shower?”

“His side is freezing cold hyung!”

“…Do you have any idea where he could be?”

“… Let me check, I’m pretty sure I can find his schedule…”

“He’s in room A23. He had 5 clients scheduled at that place at one time,” a quiet voice said. Luhan turned his head to a cute, panda like boy who was currently wrapped up like a burrito.

“F-five? Five clients? Are you sure Tao?” Luhan said as he swallowed a lump that was making a way up his throat.

“Yeah… I saw his schedule when the boss put it on his table.” Tao said as he bundled himself up again. Luhan looked a Suho, his eyes filled up with fear and tears.

“Come one Luhan we’re going to get him. Thanks Tao. Go back to sleep it’s still pretty early.” Suho said as he jumped out of bed, ignoring the cold air that hit his body through the useless lacy gowns that the hostel made them wear.

“Hmm… Kay…Good luck” Tao said as he buried his head once again in his blanket.

Luhan and Suho raced down the halls, trying to find Level A where they Kris was. Soon they found themselves in front of the door marked A23. The two put their ears against the door. When they heard nothing they deemed it safe and client free. Suho grasped the door knob, looking at Luhan who was staring at the door with dark eyes. Suho turned it slowly, readying himself for anything that was to jump out in front of him.

When he had fully opened the door, he had a double take and stepped back, allowing Luhan to see what had shocked him so much.

“Kris hyung!” Luhan shouted in horror as he took in the sight of his older brother, tied up with bruises, whip marks and numerous blood coated toys surrounding him.

“Suho hyung help me!” Luhan said as he ran towards the bed. Suho snapped out of his daze and ran after Luhan. He untied Kris’ wrists and choked as he saw blood seep through the cut skin. Luhan let a small cry as he spotted puddles of blood on the bed and coating the inside of Kris’ thighs. Suho placed his fingers in front of Kris’ nose, breathing out an air of relief when he felt Kris exhale.

“We need to get him to Jaejoong! He’ll know what to do!” Luhan said as he attempted to pick up Kris without jostling him too much. Suho rushed over and picked up the unconscious boy carrying out of the room with Luhan hot on his trail.

He walked down the endless hall until he got to a white coloured door. Luhan knocked on the door three times impatiently. Suho and Luhan stood there silently as they listened to sounds of shuffling before the door opened revealing a black haired man with pale skin and large brown eyes.

“Jaejoong hyung! We need your help!” Luhan cried. Jaejoong took one look at Kris before saying a quiet “Oh my” before ushering them in.

“Place him on the bed.” Jaejoong said before searching through his many first aid kits. “What happened to him?’’ Jaejoong asked as he pulled a pair of gloves of his slender fingers.

“We don’t know…” Suho mumbled. Jaejoong looked at the two of them before walking over to Kris and spreading open his thin legs and pushing them upwards.

“Oh god…What kind of monsters…” Jaejoong mumbled as he took out numerous cotton balls and started whipping away the blood. “How many clients did he have? This damaged couldn’t have been done alone.”

“Tao said he had 5…”

“Five?! What are they trying to kill him?!” Jaejoong shouted as he started cleaning Kris’ entrance, patting the blonde haired boy’s head every time he whimpered in pain.

“This has been one the worst damages to the anal I have ever seen and I have seen quite a bit,” Jaejoong said as he pulled out another cotton ball.

“Will he be alright?” Luhan asked, cowering slightly behind Suho due to Jaejoong’s deadly aura that suddenly surrounded the man.

“He’ll… he’ll be fine. Just a bit of rest and he’ll be back…” Jaejoong said as he began cleaning Kris’ other wounds with antiseptic.

“Oh thank goodness…” Luhan said as he watched Jaejoong dress Kris’ wounds.

“Don’t let him walk around too much as that can open many of his wounds… And don’t let him; under any circumstances take anymore clients. Not for another 2 or 3 days at the least Jaejoong said as he wrote a note that was to be sent to the head boss. Jaejoong was also a prostitute here but he was also a part time nurse, taking care of all the prostitutes that happened to have a rough night.

“Okay, thank-you so much Jaejoong hyung!” Luhan said smiling brightly at the thought of Kris taking no clients for the next few days. Jaejoong smiled at the two of them.

“Leave Kris here for the next few hours. I’ll take care of him. You tow better go get some quick shut eye. I heard that the head boss, you know the one who owns the whole place? Yeah well his son Park Chanhyun or Chanyeol or something would be visiting today, so get ready. Let’s pray he’s not too much like his father.”

“Let’s pray he’s nothing like his father,” Suho said with a cheeky smile.

“Yes actually let’s pray his nothing like his father.” Luhan said with a grin.

“Alright, shoo guys. Go to sleep. I need to get rid of this and then sleep. So go on, shoo shoo!” Jaejoong said playfully. The two laughed before shouting a bright “Bye hyung!” and walking out the door.

Jaejoong sighed and shook his head as he picked up the used cotton balls. “Aish… Let’s hope that you don’t start bleeding or this might cause trouble,” Jaejoong mumbled before walking over to the bin and picking off his gloves before throwing everything in the bin and washing his hands.

“Get well Kris…” Jaejoong said as he settled on the spare bed and went to sleep.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เตือน. เตือน

.

เตือน.

luhan ครางเป็นเสียงของนาฬิกาปลุกจะปิดหูของเขาได้พบกับ เขาสังเกตเห็นดวงอาทิตย์ได้ส่องผ่านม่านหนาจากหน้าต่างด้านข้างของเตียง เขาหันหัวของเขาไปรอบ ๆ เพื่อที่โทรศัพท์ของเขาและเลื่อนโทรศัพท์ของเขาผ่านหน้าจอสัมผัสที่จะลดอาวุธปลุก หัวใจของเขาเกือบหยุดในขณะที่เขาเข้ามาดูที่ฉันโทรศัพท์ของเขา, 07:45 อีกเขารีบมองไปที่ kris เคยนอนเมื่อคืนและรู้สึกว่าพื้นที่ มันเป็นเย็นราวกับว่าไม่มีใครเคยนอนที่นั่นตลอดคืน.

luhan ก้าวออกมาจากเตียงได้อย่างรวดเร็วและเดินไปที่สั้นเด็กผมสีน้ำตาลได้รับการนอนหลับสนิท.

"ซูโฮฮยอง! เฉือนซูโฮฮยอง "luhan กระซิบตะโกนในขณะที่เขาส่ายวัยรุ่นนอนระวังไม่ให้ตื่นขึ้นมาร่างกายนอนหลับอื่น ๆ ในห้องเด็กชายมองไปที่เขาด้วยการนอนหลับที่เต็มไปตาและให้ออกหาวยับยั้งก่อนที่จะลุกขึ้นนั่ง.

"สิ่งที่ luhan ผิด? ที่คุณหิว "เขาถามเป็น luhan มองไปที่เขาด้วยดวงตาขนาดใหญ่.

" ไม่มี ฉันไม่หิว แต่สิ่งที่ทุกครั้งที่คุณไม่ได้รับกลับเข้ามาในห้องเมื่อคืน "luhan ถามใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความกังวล.

"หือ ... ฉันคิดว่าฉันกลับมาถึงบ้านประมาณ 12-ish ... ฉันมาเพียงเมื่อ kris กำลังจะออกจาก ... เขาดูเหมือนช้ำสวยขึ้น ผมถามว่าเขาต้องการให้ผมที่จะใช้ลูกความของเขาเพื่อที่เขาจะนอนหลับ แต่เขาปฏิเสธ ทำไม "

" ซูโฮพี่ kris ยังไม่ได้กลับมาจากการเปลี่ยนแปลงของเขายัง! "

" คุณแน่ใจ luhan? บางทีเขาอาจจะลงไปที่จะได้รับอาหารเช้าหรืออาหารที่จะได้รับการอาบน้ำหรือไม่ "

" ด้านข้างของเขาถูกแช่แข็งพี่เย็น "

"... คุณมีความคิดที่เขาอาจจะมีอะไรบ้าง"

"... ให้ฉันตรวจสอบฉันรักว่าฉันสามารถหาช่วงเวลาที่เขา ... "

"เขาอยู่ในห้อง a23 เขามี 5 ลูกค้าในสถานที่ที่กำหนดไว้ว่าในช่วงเวลาหนึ่ง "เสียงที่เงียบสงบกล่าวว่า luhan หันหัวของเขาที่จะน่ารักแพนด้าเหมือนเด็กที่ถูกห่ออยู่ในขณะนี้ขึ้นเช่นเบอร์ริโต.

"ฉห้า? ห้าลูกค้าได้อย่างไร คุณแน่ใจ tao?"ลู่หานกล่าวว่าในขณะที่เขากลืนก้อนที่ทำทางขึ้นลำคอของเขา.

" ใช่ ... ฉันเห็นตารางงานของเขาเมื่อเจ้านายวางไว้บนโต๊ะของเขา. "เต๋ากล่าวว่าในขณะที่เขารวมตัวเองขึ้นมาอีกครั้ง luhan ซูโฮมองตาของเขาเต็มไปด้วยความกลัวและน้ำตา.

"มา luhan หนึ่งที่เรากำลังจะได้รับเขา ขอบคุณ tao กลับไปนอนก็ยังคงสวยต้น. "ซูโฮกล่าวว่าในขณะที่เขากระโดดออกจากเตียงไม่สนใจอากาศเย็นที่ตีร่างกายของเขาผ่านชุดลูกไม้ลายฉลุที่ไร้ประโยชน์ที่หอพักทำให้พวกเขาสวมใส่.

"อืมม ... เคย์ ... โชคดี" เต๋ากล่าวว่าในขณะที่เขาถูกฝังอยู่ในหัวของเขาอีกครั้งในผ้าห่มของเขา.

luhan ซูโฮและวิ่งลง ฮอลล์พยายามที่จะหาระดับที่พวกเขาเป็น kris ในไม่ช้าพวกเขาก็พบว่าตัวเองอยู่หน้าประตูที่มีเครื่องหมาย a23 สองใส่หูของพวกเขากับประตูเมื่อพวกเขาได้ยินอะไรที่พวกเขาเห็นว่ามีความปลอดภัยและลูกค้าฟรี ซูโฮคว้าลูกบิดประตูกำลังมองหาที่ luhan ที่ถูกจ้องมองที่ประตูที่มีดวงตาสีเข้ม ซูโฮหันช้าเตรียมตัวเองสำหรับสิ่งที่จะกระโดดออกมาในหน้าของเขา.

เมื่อเขาเปิดประตูอย่างเต็มที่เขามีคู่และใช้เวลาเดินกลับช่วยให้ luhan ที่จะเห็นสิ่งที่เขาตกใจมาก.

"kris พี่!"ลู่หานตะโกนในความน่ากลัวในขณะที่เขาเข้ามาในสายตาของพี่ชายของเขาเชื่อมโยงกับรอยฟกช้ำเครื่องหมายแส้และของเล่นเคลือบเลือดจำนวนมากอยู่รอบตัวเขา.

" ซูโฮพี่ช่วยฉัน "ลู่หานกล่าวว่าขณะที่เขาวิ่งไปที่เตียง ซูโฮตะคอกออกมาจากความงุนงงของเขาและวิ่งตามหลัง luhan เขามัดข้อมือ kris และสำลักในขณะที่เขาเห็นเลือดซึมผ่านผิวหนังตัดluhan ให้เป็นหนทางเล็ก ๆ ในขณะที่เขาเห็นแอ่งเลือดบนเตียงและเคลือบผิวด้านในของต้นขา kris ' ซูโฮวางนิ้วมือข​​องเขาในด้านหน้าของจมูก kris ', การหายใจอากาศออกด้วยความโล่งอกเมื่อเขารู้สึกว่าหายใจออก kris.

"เราต้องการที่จะทำให้เขาแจจุง! เขาจะรู้ว่าสิ่งที่จะทำ "ลู่หานกล่าวว่าขณะที่เขาพยายามที่จะรับ kris โดยไม่ต้องกระแทกเขามากเกินไปซูโฮรีบวิ่งไปและหยิบขึ้นมาเด็กที่หมดสติแบกออกมาจากห้องที่มี luhan ร้อนบนเส้นทางของเขา.

เขาเดินลงห้องโถงไม่มีที่สิ้นสุดจนกว่าเขาจะได้ไปที่ประตูสีขาว luhan เคาะประตูสามครั้งอดทน ซูโฮและ luhan ยืนอยู่ที่นั่นอย่างเงียบ ๆ ที่พวกเขาได้ฟังเสียงของสับก่อนที่จะเปิดประตูเผยให้เห็นชายคนหนึ่งที่มีขนสีดำที่มีผิวซีดและดวงตาสีน้ำตาลขนาดใหญ่.

"แจจุงฮยอง! เราต้องการความช่วยเหลือของคุณ "ลู่หานร้องไห้ แจจุงเอาหนึ่งดูที่ kris ก่อนที่จะบอกว่าเงียบ "โอ้" ก่อนที่กองหน้าพวกเขาค่ะ

"วางไว้บนที่นอน." แจจุงกล่าวว่าก่อนที่จะค้นหาผ่านหลายชุดปฐมพยาบาลของเขา "สิ่งที่เกิดขึ้นกับเขา'' แจจุงถามในขณะที่เขาดึงถุงมือของนิ้วมือเรียวยาวของเขา.

" เราไม่ได้รู้ว่า ... "ซูโฮพึมพำแจจุงมองไปที่สองของพวกเขาก่อนที่จะเดินไปยัง kris และการแพร่กระจายเปิดบางขาของเขาและผลักดันให้พวกเขาขึ้นไป.

"โอ้พระเจ้า ... สิ่งที่ชนิดของมอนสเตอร์ ... " แจจุงพึมพำขณะที่เขาหยิบเอาลูกฝ้ายจำนวนมากและเริ่มตีห่างเลือด . "จำนวนลูกค้าเขามี ความเสียหายนี้อาจไม่ได้ทำคนเดียว. "

" เต๋าบอกว่าเขามี 5 ... "

" ห้า! สิ่งที่พวกเขาพยายามที่จะฆ่าเขา!"แจจุงตะโกนในขณะที่เขาเริ่มต้นการทำความสะอาดทางเข้า kris 'ตบหัวเด็กผู้ชายผมสีบลอนด์ของเวลาที่เขา whimpered ในความเจ็บปวดทุก.

" นี้ได้รับการอย่างใดอย่างหนึ่งให้เกิดความเสียหายที่เลวร้ายที่สุดทางทวารหนั​​กที่ฉันเคยเห็นและฉันได้เห็นไม่น้อย " แจจุงกล่าวว่าในขณะที่เขาดึงออกมาอีกสำลี.

"เขาจะไม่เป็นไร" luhan ถามcowering เล็กน้อยหลังซูโฮเนื่องจากกลิ่นอายร้ายแรงของแจจุงที่อยู่ ๆ ก็ล้อมรอบคน.

"เขาจะ ... เขาจะปรับ เพียงเล็กน้อยของส่วนที่เหลือและเขาจะกลับมา ... "แจจุงกล่าวว่าในขณะที่เขาเริ่มทำความสะอาด kris 'แผลด้วยน้ำยาฆ่าเชื้ออื่น ๆ .

" โอ้ขอบคุณความดี ... "ลู่หานกล่าวว่าในขณะที่เขาเฝ้าดูการแต่งกายของแจจุงกริช' บาดแผล.

"จะไม่ปล่อยให้เขาเดินไปรอบ ๆ มากเกินไปที่สามารถเปิดหลายบาดแผลของเขา ... และจะไม่ปล่อยให้เขาภายใต้สถานการณ์ใด ๆ อีกต่อไปจะมีลูกค้า ไม่ได้สำหรับอีก 2 หรือ 3 วันที่แจจุงกล่าวว่าอย่างน้อยในขณะที่เขาเขียนจดหมายที่ถูกส่งไปยังเจ้านายหัว แจจุงยังเป็นโสเภณีที่นี่ แต่เขาก็ยังเป็นพยาบาลเวลาส่วนหนึ่งในการดูแลของผู้หญิงทั้งหมดที่เกิดขึ้นที่จะมีคืนที่หยาบ.

"โอเคขอบคุณมากพี่แจจุง" luhan กล่าวว่ารอยยิ้มสดใสที่คิดว่า kris การลูกค้าสำหรับไม่กี่วันถัดไป แจจุงยิ้มที่สองของพวกเขา.

"ออกจาก kris ที่นี่ไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า ฉันจะดูแลเขา คุณลากที่ดีขึ้นไปได้รับการปิดตาบางอย่างรวดเร็ว ฉันได้ยินมาว่าเจ้านายหัวคุณรู้ว่าคนที่เป็นเจ้าของสถ​​านที่ทั้งหมดหรือไม่ใช่ดี chanhyun ลูกชายสวนหรือชานยอลของเขาหรือสิ่งที่จะได้รับการเข้าเยี่ยมชมในวันนี้เพื่อให้ได้รับการพร้อม ขออธิษฐานเขาไม่ได้มากเกินไปเหมือนพ่อของเขา. "

" ขออธิษฐานเขาไม่มีอะไรเหมือนพ่อของเขา "ซูโฮกล่าวด้วยรอยยิ้มทะเล้น.

" ใช่จริงขออธิษฐานอะไรของเขาเหมือนพ่อของเขา. "ลู่หานพูดด้วยรอยยิ้ม

"ไม่เป็นไรพวกชุ ไปนอน ฉันต้องการที่จะกำจัดนี้และจากนั้นก็นอนหลับ เพื่อไปที่ชุชุ! "แจจุงกล่าวอย่างสนุกสนาน ทั้งสองหัวเราะก่อนที่จะตะโกนสดใส "ลาก่อนพี่!" และเดินออกจากประตู.

แจจุงถอนหายใจและส่ายหัวในขณะที่เขาหยิบขึ้นมาลูกฝ้ายที่ใช้ "aish ... ให้ความหวังว่าคุณไม่ได้เริ่มต้นหรือมีเลือดออกนี้อาจจะทำให้เกิดปัญหา"แจจุงพึมพำก่อนที่จะเดินไปยังถังและการเลือกออกถุงมือของเขาก่อนที่จะโยนทุกอย่างในถังและล้างมือของเขา.

" ได้รับดี kris ... "แจจุงกล่าวว่าในขณะที่เขานั่งลงบนเตียงอะไหล่และหลับไป.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บี๊บ

Beep

Beep

Luhan groaned เป็นเสียงนาฬิกาปลุกไปปิดตรงหูของเขา เขาสังเกตเห็นดวงอาทิตย์ส่องแสงผ่านม่านหนาจากหน้าต่างด้านของนอน เขาเปิดศีรษะทั่วไปที่โทรศัพท์ของเขาได้ และฝ่อโทรศัพท์ของเขาผ่านหน้าจอสัมผัสอาวุธปลุก หัวใจเกือบหยุดเขาได้ดูอีกที่เขาฉันโทรศัพท์ 7:45 am เขาอย่างรวดเร็วมองผ่านที่คริสได้นอนตลอดคืน และรู้สึกว่าบริเวณนั้น มันก็เย็น ถ้าไม่มีนอนมีทั้งหมดคืน

Luhan ก้าวออกจากเตียงอย่างรวดเร็ว และเดินผ่านไปที่ตัวสั้น น้ำตาลสูบหลับสนิท

"Suho hyung Suho hyung " Luhan เกมส์ทับตะโกนเป็นเขาจับวัยรุ่นนอนระวังไม่ให้ปลุกอื่น ๆ นอนตัวในห้อง เด็กชายมองเขา ด้วยนอนเติมตา และให้ออกนาย restrained ก่อนนั่ง up.

คืออะไร Luhan ไม่ถูกต้อง หิวข้าวไหม" เขาถามเป็น Luhan มองเขา ด้วยสายตาที่ใหญ่

"หมายเลข ฉันไม่หิว แต่เวลาได้คุณจะกลับเข้าห้องพักคืนสุดท้าย" Luhan ถามใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความกังวลด้วย

"Hm... ผมคิดว่า ผมหน้าแรกรอบ 12-ish ... ฉันมาเพียงเมื่อคริสถูกออก... เขาดูเหมือน bruised สวยค่า ถามถ้า เขาอยากให้ฉันใช้เวลาของเขาเพื่อให้เขาสามารถนอนหลับ แต่เขาปฏิเสธ ทำไม"

"Suho hyung คริสยังไม่กลับมาจากเขากะยัง"

"รึ Luhan แน่ บางทีลงเขาไปรับอาหารเช้า หรือไปอาบน้ำ"

"แช่ด้านข้างของเขาจะแข็งเย็น hyung "

“…มีความคิดใด ๆ ที่เขาอาจเป็นไหม"

“… ผมตรวจสอบ ฉันรักสามารถหาตารางของเขา... "

" เขามีห้อง A23 เสียงเงียบกล่าวว่า เขามีลูกค้า 5 กำหนดเวลาที่สถานที่หนึ่ง Luhan เปิดหัวเพื่อความน่ารัก หมีแพนด้าเหมือนเด็ก ที่ถูกกำลังห่อเหมือน burrito เป็น

"F-5 ลูกค้า 5 คุณจะแน่ใจว่าเต่า" Luhan กล่าวว่า เท่าที่เขากลืนกินก้อนที่ได้ทำแบบขึ้นจมูกของเขา

" ใช่... ผมเห็นตารางเวลาของเขาเมื่อเจ้านายวางบนโต๊ะของเขา" เต่ากล่าวว่า เท่าที่เขารวมตัวเองขึ้นอีกครั้ง Luhan มอง Suho ตาของเขาเต็ม ด้วยความหวาดกลัวและน้ำตา

"มา Luhan หนึ่งที่เราจะให้เขา ขอบคุณเต่า กลับไปนอนมันก็ยังร้อนมาก" Suho กล่าวว่า ตามเขาไป จาก ละเว้นอากาศเย็นที่ตีร่างกายของเขาผ่านชุด lacy ประโยชน์ที่พักที่ทำให้พวกเขาสวมใส่

"Hmm... เคย์...โชคดี"เต่ากล่าวว่า ตามที่เขาฝังหัวเขาอีกครั้งในครอบของเขา

Luhan และ Suho raced ลง/จัดเลี้ยงพัก พยายามที่จะหา A ระดับที่พวกเขาคริสถูก เร็ว ๆ นี้ พวกเขาพบตัวเองหน้าประตูเครื่อง A23 สองใส่หูของพวกเขากับประตู เมื่อพวกเขาได้ยินอะไรที่ว่ามันปลอดภัยและไคลเอนต์ฟรี Suho grasped กิ๊ปประตู Luhan ที่ถูกจ้องประตูมีตามืด Suho เปิดช้า พร้อมตัวเองสำหรับสิ่งที่จะกระโดดออกหน้าเขา

เมื่อเขาได้เปิดประตูเต็ม เขาได้นำคู่ และถอย ให้ Luhan เพื่อดูว่ามี shocked เขามาก

"คริส hyung" Luhan ตะโกนในสยองขวัญเป็นเขาเอาในสายตาของพระเก่าพี่ ผูกค่ากับ bruises แส้หมายและของเล่นเลือดเคลือบหลายรอบเขา

"Suho hyung ช่วยฉัน " Luhan กล่าวว่า ขณะที่เขาวิ่งไปเตียง Suho จัดชิดนอกดึกของเขา และวิ่งหลังจาก Luhan เขา untied ข้อของคริส และสำลักขณะที่เขาเห็นเลือดซึมผ่านผิวหนังตัด Luhan ให้ร้องเล็กเขาด่างปลิงเลือดบนนอนและเคลือบด้านในของต้นขาของคริส Suho วางนิ้วมือของเขาหน้าของคริสจมูก หายใจออกอากาศชื้นเมื่อเขารู้สึกว่าคริสที่ส่งออกมา

"เราต้องให้เขาไป Jaejoong เขาจะทราบว่าจะทำอะไร" Luhan กล่าวว่า ขณะที่เขาพยายามรับคริสไม่ปรับเขามากเกินไป Suho วิ่งผ่าน และรับเด็กสติกำลังพอกับ Luhan ร้อนในทางของเขา

เขาเดินลงศาลาสิ้นสุดจนกระทั่งเขามีประตูสีขาว Luhan กังวานประตูรั้ง impatiently Suho และ Luhan ยืนมีอยู่เบื้องหลังเป็นพวกเขาฟังเสียงสับก่อนประตูเปิดเผยให้เห็นชาย haired ดำกับผิวซีดตาสีน้ำตาลขนาดใหญ่.

"Jaejoong hyung เราต้องช่วยคุณ" Luhan ร้อง Jaejoong เอาคริสดูหนึ่งก่อนพูดเป็น " Oh ฉัน" ก่อน ushering ได้ค่ะ

"วางเขาบนเตียงนอน" Jaejoong กล่าวว่า ก่อนที่จะค้นหาชุดของเขาปฐมมาก "เกิดอะไรขึ้นกับเขา ' Jaejoong ขอเป็นเขาดึงคู่ถุงมือของเขามือสเลนเดอร์

"เราไม่รู้..." Suho mumbled Jaejoong มองที่สองของพวกเขาก่อนที่เดินผ่านไปคริส และแพร่กระจายเปิดขาบางและกดขึ้น

"Oh พระ...ชนิดของมอนสเตอร์..." Jaejoong mumbled เขาเอาออกลูกฝ้ายจำนวนมาก และเริ่ม whipping เก็บเลือด "ลูกค้าจำนวนไม่ได้เขาได้หรือไม่ นี้เสียหายไม่ได้คนเดียว"

"เต่ากล่าวเขา 5..."

"ห้า พวกเขาพยายามจะฆ่าอะไร" Jaejoong ตะโกนเป็นเขาเริ่มทำความสะอาดคริส'เข้า patting หัวสีบลอนด์สูบของทุกครั้งที่เขา whimpered อาการเจ็บปวด

"นี้มีหนึ่งความเสียหายเลวร้ายที่สุดเพื่อทางทวารหนักผมเคยเห็นและได้เห็นค่อนข้างมาก Jaejoong กล่าวขณะที่เขาดึงลูกฝ้ายอื่น

"เขาจะครับ" ถาม Luhan cowering เล็กน้อยหลัง Suho เนื่องจากอูรามรณะของ Jaejoong ที่จู่ ๆ คน

"ท่านจะ...จะดีขึ้น เพียงเล็กน้อยเรา และเขาจะกลับมา... " Jaejoong กล่าวว่า ตามที่เขาเริ่มทำความสะอาดของคริสอื่น ๆ แผลกับ antiseptic

"Oh ขอบคุณความดี..." Luhan กล่าวว่า เท่าที่เขาดู Jaejoong แต่งบาดแผลของคริส

"อย่าปล่อยให้เขาเดินไปรอบ ๆ มากเท่าที่สามารถเปิดบาดแผลของเขามากมาย... และไม่ปล่อยให้เขา ภายใต้สถานการณ์ใด ๆ ขึ้นอีกลูกค้า ไม่สำหรับอีก 2 หรือ 3 วันที่ Jaejoong น้อยกล่าวว่า เป็น เขาเขียนหมายเหตุที่ถูกส่งไปยังเจ้านายใหญ่ Jaejoong ยังโสเภณีที่นี่ แต่เขายังพยาบาลเวลาส่วนหนึ่ง ดูแลโสเภณีทั้งหมดที่เกิดขึ้นให้คืนหยาบ

"ตกลง ขอบคุณ hyung Jaejoong มาก! " Luhan กล่าวว่า ยิ้มสดใสในความคิดของคริสถ่ายลูกค้าไม่หลายวันถัดไป Jaejoong ยิ้มที่เขาทั้งสอง

"ปล่อยคริสนี่ในเที่ยวถัดไป ฉันจะดูแลเขา คุณใยดีไปรับตาปิดบางอย่างรวดเร็ว ผมได้ยินที่นายหัว คุณรู้ว่าเป็นผู้หนึ่งที่เป็นเจ้าของสถานที่ทั้งหมดหรือไม่ ใช่ดีบุตรสวน Chanhyun หรือ Chanyeol หรือสิ่งที่จะชมวันนี้ เตรียมพร้อมเพื่อการ ลองอธิษฐานคงไม่มากเกินไปเช่นพ่อของเขา"

"ลองอธิษฐานเขาไม่มีอะไรเหมือนพ่อ, " Suho ว่า ดี cheeky

"ใช่จริงลองอธิษฐานเขาไม่ชอบพ่อของเขา" Luhan กล่าวว่า มีเป็นรอบ ๆ ไร้

"Alright, shoo คน ไปนอน ต้อง การกำจัดนี้แล้ว นอน ดังนั้น ไปบน ชิ้ว ๆ shoo" Jaejoong กล่าวเล่น ทั้งสองหัวเราะก่อนตะโกนสดใส "ลาก่อน hyung " และเดินออกประตู

Jaejoong ถอนหายใจ และจับศีรษะของเขาเขาเลือกใช้สำลี "Aish... หวังว่า คุณไม่เริ่มมีเลือด หรืออาจทำให้เกิดปัญหา" Jaejoong mumbled ก่อนที่จะเดินข้ามไปยัง และเบิกสินค้าออกจากถุงมือก่อนที่จะทิ้งทุกอย่างในช่องเก็บ และซักมือ

"รับดีคริส..." Jaejoong กล่าวว่า เขาตัดสินเตียงอะไหล่ และนอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสียงบี๊ป.

เสียงบี๊พ.โอดครวญ

เสียงบี๊ป.

luhan เป็นเสียงของนาฬิกาปลุกที่จะออกไปพบหูของเขา เขาสังเกตเห็นแสงแดดที่ส่องแสงผ่านผ้าม่านหนาที่จากหน้าต่างที่ด้านข้างของเตียง เขาหันศีรษะของเขาไปที่โทรศัพท์ของเขาและเลื่อนตัวลงไปโทรศัพท์ของเขาบนหน้าจอสัมผัสในการปิดการทำงานการเตือน ภัย หัวใจของเขาเกือบจะหยุดเมื่อเขาก็ดูกันไปที่ผมของเขา - โทรศัพท์ 7 โมง 45 นาทีของช่วงเช้าเขาได้อย่างรวดเร็วมากไปกว่าการที่กริชได้นอนคืนสุดท้ายและรู้สึกว่าพื้นที่ มันเป็นความหนาวเย็นและหากไม่มีใครนอนอยู่ในบ้านคืนทั้งหมด.

luhan ก้าวออกมาจากเตียงได้อย่างรวดเร็วและเดินไปถึงยังสถานที่ซึ่งเด็กผมสั้นสีน้ำตาลที่กำลังหลับสนิท. hyung

" suho ;แบ็คสแลชมากระซิบบอก suho hyung !" luhan ตะโกนเป็นร่างของเขาสำหรับนอนหลับพักผ่อนสำหรับวัยรุ่นที่ใช้ความระมัดระวังไม่ให้ตื่นขึ้นมาร่างกายสำหรับนอนหลับพักผ่อนอื่นๆที่อยู่ในห้องเด็กที่มองเขาด้วยหลับตาและเต็มไปด้วยปล่อยให้ออกไปหาวหวอดสำรวมก่อนลุกขึ้นนั่ง.

"เป็นอะไรไป luhan คุณหิวหรือไม่?"เขาถามเป็น luhan มองเขาด้วยสายตาขนาดใหญ่.

"ฉบับที่ ผมไม่หิวแต่เมื่อคุณได้กลับเข้าไปในห้องที่คืนสุดท้ายหรือไม่?" luhan ถามใบหน้าของเขาอย่างเต็มที่จากความกังวล.

"พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว...ฉันคิดว่าฉันจะกลับมาบ้านประมาณ 12 - เหมือน...ฉันมาเพียงเมื่อกริชกำลังจะออกจาก...เขาดูเหมือนจะเนื้อตัวถลอกปอกเปิกขึ้นมาก. ผมถามว่าเขาต้องการให้ผมนำเครื่องลูกข่ายของเขาเพื่อที่เขาจะหลับแต่เขาปฏิเสธ ทำไมจึงเป็นเช่นนี้?" hyung

" suho กริชไม่ได้กลับมาจากการเปลี่ยนแปลงของเขาแต่!"

"คุณแน่ใจหรือไม่ว่า luhan เขาอาจจะลงไปรับอาหารเช้าหรือต้องการที่ฝักบัวหรือไม่?"

"ด้านข้างของเขาคือความหนาวเย็น hyung เย็น!"

"........................คุณจะไม่ได้รับความคิดที่เขาจะมีหรือไม่?"

"...ปล่อยให้ผมดูให้แน่ใจว่าผมทำอะไรผมจะสามารถค้นหาตารางเวลาของเขา..."

"เขาในห้องพักของ a23 . เขาได้ 5 เครื่องลูกข่ายตามกำหนดเวลาที่วางที่ในช่วงเวลาหนึ่ง"เสียงอันเงียบสงบที่กล่าวว่า luhan หันศีรษะของเขาไปยังน่ารักหมีแพนด้าเหมือนเด็กที่ถูกสรุปรวบรวมผลเพิ่มขึ้นเช่น burrito ในปัจจุบัน.

" F - 5 ที่ ห้าลูกค้าหรือไม่? คุณแน่ใจหรือไม่ว่าเต่า" luhan กล่าวว่า"เขาถูกกลืนหายไปก้อนหนึ่งที่เป็นการทำให้ทางขึ้นคอของเขา.

"ใช่...ฉันเห็นตารางการทำงานของเขาเมื่อหัวหน้าที่วางไว้บนโต๊ะของเขา"เต่าว่า"เขารวมตัวขึ้นอีกครั้ง luhan มอง suho ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยขึ้นด้วยน้ำตาและความกลัว.

"มาหนึ่ง luhan เราจะทำให้เขา ทั้งนี้ต้องขอขอบคุณเต่า. กลับไปนอนต่อก็ยังสวยช่วงต้น" suho กล่าวว่า"เขากระโดดออกมาจากเตียงนอนขนาดคิงส์ไซด์ 1 เตียงไม่สนใจอากาศเย็นที่ส่งผลกระทบต่อร่างกายของเขาผ่านชุดสลัวๆไร้ประโยชน์ที่พักราคาประหยัดแห่งนี้ทำให้พวกเขาสวมใส่.โชค

"อืมม...บ....ดี"เต่าว่า"เขาถูกฝังหัวของเขาอีกครั้งในผ้าห่มของเขา.

luhan suho และวิ่งไปที่สำนักงานกำลังพยายามที่จะได้พบกับระดับที่กริชได้ อีกไม่นานก็พบว่าตัวเองในทางด้านหน้าของประตูที่ทำเครื่องหมายไว้ที่ 23 สองคนที่ใส่หูของตนจากประตูเมื่อพวกเขาได้ยินว่าไม่มีอะไรที่ถือว่าเป็นตู้นิร ภัย แบบไม่เสียค่าบริการและเครื่องลูกข่าย suho คว้าปุ่มประตูที่กำลังมองหาที่ luhan ที่กำลังจ้องประตูที่มีดวงตาสีเข้ม suho เปิดอย่างช้าๆเตรียมร่างกายตัวเองเป็นอะไรที่จะกระโดดออกทางด้านหน้าของเขา.

เมื่อเขาเปิดประตูที่เขานำเดี่ยวขนาดใหญ่หนึ่งเตียงและก้าวกลับไปช่วยให้ luhan เพื่อดูว่ารู้สึกตกใจมาก. hyung

"กริช" luhan ตะโกนด้วยความหวาดกลัวและเขาก็อยู่ในสายตาของพี่ชายของเขาผูกกับรอยช้ำเครื่องหมายแส้และของเล่นที่เคลือบสารกันเลือดจำนวนมากโดยรอบเขา. hyung

" suho ช่วยให้ผม!" luhan กล่าวว่า"เขาวิ่งไปหาเตียง suho ขาดออกจากทำให้งงของเขาและวิ่งตาม luhan เขาไม่ได้ผูกข้อมือ'กริชและสำลักควันและเขาก็เห็นเลือดไหลซึมผ่านผิวตัดluhan ปล่อยให้ร้องขนาดเล็กที่เขาพบหลุมบ่อของเลือดบนเตียงนอนขนาดคิงส์ไซด์และเคลือบด้วยด้านในของต้นขาของกริช suho วางนิ้วของเขาในทางด้านหน้าของจมูก'กริชการหายใจออกมาอากาศที่ของความโล่งอกเมื่อเขารู้สึกว่าหายใจออกกริช.

"เราต้องการที่จะทำให้เขา jaejoong เขาจะรู้ว่าจะทำอย่างไร!" luhan กล่าวว่า"เขาพยายามที่จะไปรับท่านกริชโดยไม่ต้องตามหลังมาติดๆเขามากเกินไปsuho รีบไปพอไปและไปรับท่านเด็กไร้สำนึกที่พกพาออกไปจากห้องที่พร้อมด้วย luhan ร้อนบนเส้นทางของเขา.

เขาเดินลงมาไม่มีที่สิ้นสุดที่ห้องโถงจนกว่าเขาจะต้องไปอยู่ที่ประตูสีขาว luhan มาเคาะประตูที่สามครั้งหมดความอดทน suho และ luhan ยืนอยู่ที่นั่นอย่างเงียบๆและพวกเขาได้ฟังเสียงของสลับหน้าประตูที่เปิดให้บริการซึ่งจะเผยให้เห็นชายชราผมสีดำที่มีดวงตาสีซีดผิวหนังและมีขนาดใหญ่สีน้ำตาล.

" hyung jaejoong ! เราต้องการความช่วยเหลือจากคุณ!" luhan ร้อง jaejoong หนึ่งดูที่กริชก่อนว่า"อันเงียบสงบ"โอ"ก่อน ushering ใน.

"วางบนที่นอน" jaejoong กล่าวว่าก่อนการค้นหาผ่านชุดปฐมพยาบาลจำนวนมากของเขา "สิ่งที่เกิดขึ้นกับเขาหรือไม่?" jaejoong ถามเขาดึงถุงมือคู่หนึ่งของนิ้วเรียวของเขา.

"เราไม่รู้ว่า..." suho พึมพำjaejoong มองไปที่สองของเขาก่อนเดินไปกริชและกระจายเปิดให้บริการของเขาบางขาทั้งสองข้างและดันขึ้น.

"โอ้พระเจ้า...ว่าเป็นของมอนสเตอร์..." jaejoong พึมพำเป็นเขาก็ออกมาจำนวนมากและเริ่มทำจากผ้าฝ้ายลูกวิปปิ้งอยู่ห่างออกไปในเลือด. "จำนวนมากลูกค้าก็ทำได้ โรงแรมแห่งนี้ได้รับความเสียหายก็ไม่ได้ทำได้เพียงอย่างเดียว"

"เต่ากล่าวว่าเขาได้ 5 ..."

"ห้าหรือไม่? อะไรคือพวกเขากำลังพยายามจะฆ่าเขาหรือไม่?" jaejoong ตะโกนบอกว่าเขาเริ่มทำความสะอาดกริช'เข้าชม,ลูบที่สีบลอนด์ผมเด็กจากศีรษะได้ทุกเวลาเขาเธอครางเออร์เนสต์เริ่มโมโหอยู่ในความเจ็บปวด.

"นี้เป็นหนึ่งที่เลวร้ายที่สุดความเสียหายในทวารหนัก,ฉันเคยเห็นและฉันก็มีใครเห็นที่ bit ," jaejoong กล่าวว่า"เขาถูกดึงออกไปอีกลูกทำจากผ้าฝ้าย.

"เขาจะไม่เป็นอะไรหรือไม่?" luhan ถาม,กำลังซุกตัวอยู่ทางด้านหลังเล็กน้อย suho เนื่องจากรัศมีความแม่นยำของ jaejoong ว่าก็โอบล้อมไปคนที่.

"เขา' ll ...เขาก็จะถูกปรับ เพียงเล็กน้อยส่วนที่เหลือและเขาจะได้กลับไป..." jaejoong กล่าวว่า"เขาก็เริ่มทำความสะอาดบาดแผลอื่น"กริชพร้อมด้วยยาฆ่าเชื้อ.

"โอขอขอบคุณความดี..." luhan กล่าวว่า"เขามอง jaejoong แต่งกายเป็นแผล'กริช.

"อย่าให้เขาเดินเล่นโดยรอบมากเกินไปที่จะสามารถเปิดให้บริการจำนวนมากของบาดแผลของเขา...และไม่ปล่อยให้เขาไปตามสถานการณ์ใดๆได้อีกต่อไปเครื่องลูกข่าย ไม่ใช่สำหรับอีก 2 หรือ 3 วันนับแต่วันที่อย่างน้อยที่ jaejoong กล่าวว่า"เขาเขียนจดหมายที่ถูกส่งไปยังหัวหน้าหัว jaejoong ยังมีแพศยามาอยู่ที่นี่แต่เขาก็ยังมีพยาบาลเวลาส่วนที่การดูแลของ โสเภณี ทั้งหมดที่เกิดขึ้นจะมีในยามค่ำคืนหยาบ.

"โอเคขอบคุณมาก hyung jaejoong !" luhan พูดยิ้มๆอย่างสว่างสดใสที่ความคิดของกริชการไม่มีลูกค้าสำหรับสองสามวันถัดไป jaejoong ยิ้มที่สอง.

"ออกจากกริชที่นี่ไม่กี่ชั่วโมงถัดไป ฉันจะได้รับการดูแลของเขา คุณลากจูงได้ดียิ่งขึ้นไปได้อย่างรวดเร็วปิดตา ผมได้ยินว่าเจ้านายหัวที่คุณรู้ว่าคนที่เป็นเจ้าของสถานที่ทั้งหมดใช่เป็นอย่างดีบุตรชายของเขา Park chanhyun หรือบางสิ่งบางอย่างหรือ chanyeol จะได้เที่ยวชมในวันนี้จึงจะได้รับพร้อม. "ขอปล่อยให้เป็นของเขาไม่ให้มากเกินไปเหมือนกับพ่อของเขาได้"

"ปล่อยให้ของเขาขอมีอะไรเหมือนกับของพ่อของเขา" suho กล่าวด้วยรอยยิ้มที่ Nong Nooch .

"ใช่ครับจริงๆแล้วปล่อยให้ของขอไม่มีอะไรของเขาเหมือนพ่อของเขา" luhan กล่าวด้วยรอยยิ้ม.

"ก็ได้ค่ะซัวคน หลับไป ฉันจำเป็นต้องเพื่อเป็นการกำจัดนี้แล้วหลับ ไปที่ซัวซัว!" jaejoong กล่าวว่าการเล่น ทั้งสองหัวเราะออกมาก่อนจะตะโกนสว่างสดใส" hyung ลา!"และเดินไปถึงยังออกจากประตู.

jaejoong ถอนใจและส่ายหน้าของเขาและเขาไปรับท่านลูกใช้ผ้าฝ้าย " aish ...ปล่อยให้เป็นความหวังว่าคุณไม่เริ่มมีเลือดไหลหรือนี้อาจทำให้เกิดปัญหา" jaejoong พึมพำก่อนเดินไปหยิบถังขยะและท่อร้อยสายปิดของเขาก่อนทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างในถังขยะและล้างทำความสะอาดมือของเขา.

"ได้เป็นอย่างดี....กริช" jaejoong กล่าวว่า"เขาอยู่บนเตียงอะไหล่และหลับไป.