When scanning the environment for s

When scanning the environment for strategic threats and opportunities, managers tend to categorize the different companies in their industries into several kinds of strategic groups: core, secondary, and transient firms.

The first kind of strategic group consists of core firms, that is, central companies in a strategic group. Secondary firms are firms that use related but somewhat different strategies than core firms. Managers are aware of the potential threats and opportunities posed by secondary firms. However, they spend more time assessing the threats and opportunities associated with core firms.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อการสแกนสิ่งแวดล้อมโอกาสและภัยคุกคามกลยุทธ์ ผู้จัดการมักจะ จัดประเภทในบริษัทต่าง ๆ ในอุตสาหกรรมของพวกเขาเป็นกลุ่มยุทธศาสตร์ต่าง ๆ: บริษัทหลัก รอง และแบบฉับพลัน ชนิดของกลุ่มยุทธศาสตร์ประกอบด้วยบริษัทหลัก คือ เซ็นทรัลบริษัทในกลุ่มยุทธศาสตร์ รองบริษัทมีบริษัทที่ใช้กลยุทธ์ที่เกี่ยวข้อง แต่ต่างกว่าบริษัทหลัก ผู้บริหารตระหนักถึงภัยคุกคามและโอกาสโดยบริษัทรองอาจเกิดขึ้นได้ อย่างไรก็ตาม พวกเขาใช้เวลาประเมินภัยคุกคามและโอกาสที่เกี่ยวข้องกับบริษัทหลัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อสแกนสภาพแวดล้อมสำหรับภัยคุกคามเชิงกลยุทธ์และโอกาสผู้จัดการมีแนวโน้มที่จะจัดหมวดหมู่ บริษัท ที่แตกต่างกันในอุตสาหกรรมของพวกเขาในหลายชนิดของกลุ่มเชิงกลยุทธ์:. หลักรองและ บริษัท ชั่วคราวชนิดแรกของกลุ่มยุทธศาสตร์ประกอบด้วย บริษัท หลักคือภาคกลาง บริษัท ในกลุ่มยุทธศาสตร์ บริษัท มัธยมศึกษาเป็น บริษัท ที่ใช้กลยุทธ์ที่เกี่ยวข้องแตกต่างกันบ้าง แต่กว่า บริษัท หลัก ผู้จัดการมีความตระหนักในภัยคุกคามที่มีศักยภาพและโอกาสที่เกิดจาก บริษัท ที่สอง แต่พวกเขาใช้เวลามากขึ้นการประเมินภัยคุกคามและโอกาสที่เกี่ยวข้องกับ บริษัท หลัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อสแกนสิ่งแวดล้อมเชิงกลยุทธ์สำหรับภัยคุกคามและโอกาส ผู้จัดการมักจะแบ่งหมวดหมู่ของ บริษัท ที่แตกต่างกันในอุตสาหกรรมของพวกเขาในหลายชนิดของกลุ่มยุทธศาสตร์หลัก รอง และ บริษัท ชั่วคราว

ชนิดแรกของกลุ่มยุทธศาสตร์ ประกอบด้วย บริษัท หลักที่เป็น กลาง บริษัทในกลุ่มยุทธศาสตร์บริษัทรองเป็น บริษัท ที่ใช้กลยุทธ์ต่าง ๆที่เกี่ยวข้อง แต่ค่อนข้างกว่า บริษัทหลัก ผู้จัดการมีความตระหนักของภัยคุกคามถูกวางโดย บริษัท ที่มีศักยภาพและโอกาสที่สอง อย่างไรก็ตาม พวกเขาใช้เวลามากขึ้นในการประเมินภัยคุกคามและโอกาสที่เกี่ยวข้องกับ บริษัท หลัก

.