KATE CHOPIN (1851-1904) The Story o

KATE CHOPIN (1851-1904) The Story of an Hour Knowing heart trouble, great care that Mrs. Mallard was afflicted with a was taken to break to her as gently as possible the news of her husband s death, It her Josephine who told her, in broken sentences, veiled hints was sister that revealed in half concealing. Her husband's friend Richards was there, too. near her It was he who had been in the newspaper office when intelligence of the railroad disaster was received, with Brentiy Mallard's name leading the list of killed He had only taken the time to assure himself of its truth by a second telegram, and had hastened forestall any less careful. less tender friend in to bearing the sad message heard the same. with a She did not hear the story as many women have wild paralyzed inability to accept its significance She wept at once, with sudden,
went in her sister's arms when the storm of had speto itself she away to her room alene. She would have no one follow her this she stood. facing the open a comfortable, roomy armchair Into seemed sank, pressed down by a physical exhaustion that haunted her body and to reach into her soul She could see in the open square before her house the tops of trees that the re all aquiver with the new spring life. The delicious breath of rain in air. In the street below was ng which some a peddler was crying his wares. The of a distant notes were one was singing reached her faintly, and countless sparrows twittering in the eaves There were of blue sky showing here and there through the clouds that met and piled one above the other in the wes facing her window She sat with her head thrown back upon the of the chair, quite motionless cushion except when a sob came up into her throat and shook her as a child who has cried itself to sleep continues to in its dreams sob She was young. with a fair, calm face, whose lines bespoke repression and even a in strength But now there was stare her whose gaze a dull was fixed away off yonder on one of those patches of blue sky It was not a nce of reflection, but rather indicated a suspension of intelligent thought There was something coming her and she was waiting for i fearfully to what was it? She did not know: it was subtle and elusive to name But she too felt it, creeping out of the sky, reaching toward her through the the soun scents, the color that filled the air. Now her bosom rose and fell tumultuously. She was beginning to recognize this thing was aching to possess her, and she was striving beat i to back with her will-as powerless as her two white slender hands would hav been When he abandoned herself a little whispered word eseaped her slightly parted lips She said it over and over under her breath: "free, free, free!" Th terror that had followed it went from her eyes. The vacant stare and the look of stayed keen and bright Her pulses beat fast, and the coursing blood warmed and relaxed every inch of her body She did not stop to ask if it were or were not a monstrous that held joy her A clear and exalted perception enabled her to dismiss the suggestion as trivial She knew that she would weep again when she saw the kind, tender hands folded in death, the face that had never looked save with love upon her, fixed and gray and dead. But she saw beyond that bitter moment a long procession years to come that would belong to her absolutely And she opened and spread her arms out to them in welcome There would be no one to live for her during those coming years she would live for herself. There would be no powerful will bending hers in that persistence with which men and women believe they have a right to a private will upon a fellow-creature, A kind intention or a cruel intention made the act seem no less a crime as she looked upon i in that brief moment of illumination And yet she had loved him sometimes Ofen she had not. What did it 15 muter! What could love, the unsolved mystery, count for in face of this possession

went in her sister's arms when the storm of had speto itself she away to her room alene. She would have no one follow her this she stood. facing the open a comfortable, roomy armchair Into seemed sank, pressed down by a physical exhaustion that haunted her body and to reach into her soul She could see in the open square before her house the tops of trees that the re all aquiver with the new spring life. The delicious breath of rain in air. In the street below was ng which some a peddler was crying his wares. The of a distant notes were one was singing reached her faintly, and countless sparrows twittering in the eaves There were of blue sky showing here and there through the clouds that met and piled one above the other in the wes facing her window She sat with her head thrown back upon the of the chair, quite motionless cushion except when a sob came up into her throat and shook her as a child who has cried itself to sleep continues to in its dreams sob She was young. with a fair, calm face, whose lines bespoke repression and even a in strength But now there was stare her whose gaze a dull was fixed away off yonder on one of those patches of blue sky It was not a nce of reflection, but rather indicated a suspension of intelligent thought There was something coming her and she was waiting for i fearfully to what was it? She did not know: it was subtle and elusive to name But she too felt it, creeping out of the sky, reaching toward her through the the soun scents, the color that filled the air. Now her bosom rose and fell tumultuously. She was beginning to recognize this thing was aching to possess her, and she was striving beat i to back with her will-as powerless as her two white slender hands would hav been When he abandoned herself a little whispered word eseaped her slightly parted lips She said it over and over under her breath: "free, free, free!" Th terror that had followed it went from her eyes. The vacant stare and the look of stayed keen and bright Her pulses beat fast, and the coursing blood warmed and relaxed every inch of her body She did not stop to ask if it were or were not a monstrous that held joy her A clear and exalted perception enabled her to dismiss the suggestion as trivial She knew that she would weep again when she saw the kind, tender hands folded in death, the face that had never looked save with love upon her, fixed and gray and dead. But she saw beyond that bitter moment a long procession years to come that would belong to her absolutely And she opened and spread her arms out to them in welcome There would be no one to live for her during those coming years she would live for herself. There would be no powerful will bending hers in that persistence with which men and women believe they have a right to a private will upon a fellow-creature, A kind intention or a cruel intention made the act seem no less a crime as she looked upon i in that brief moment of illumination And yet she had loved him sometimes Ofen she had not. What did it 15 muter! What could love, the unsolved mystery, count for in face of this possession
vely. For example, Chopin does not explain why Mrs Mallard suffers a heart attack end of this story. is the shock of seeing her "dead husband simply too much for this woman 'afflicted with a heart trouble? Does she die of what the doctors call a joy that kills because she was so glad her husband? Is she so expense that profoundly guilty about feeling "free at her husband's reaction she has a heart attack? Is her death kind of willed suicide in on to her loss of freedom? a which details Your answers to these questions will depend kinds you emphasize in your interpretation of the story and the the of perspectives and values you bring to it. If, for example, you rea story from a feminist perspective, you would be likely to pay close attention to Chopin s comments about marriage in paragraph i4 or if you read the story as an oblique attack on the insensitivity of period, you might want to find if Chopin wrote elsewhere about doctors she did) out and compare her comments with historic sources. A number o Critical Strategies for Reading" including feminist and historical approaches appear in Chapter 30.) Reading responsively makes you an active participant in the process of creating meaning in a literary work, the experience that you and the author create will most likely not be identical to another reader's encounter with the same work, but then that's true of nearly any experience you'll have and part, of the pleasure of reading Indeed, talking and writing about literature is a way of sharing responses that they can be enriched and so deepened EXPLORATIONS AND FORMULAS Each time we pick up a work of fiction, go to the theater, or turn on the television, we have a trace of the same magical expectation that can be heard in the voice of a child who be Tell me a story," Human beings have enjoyed stories ever since they learned to speak whatever the motive even if simply to delight or instruct for creating stories the basic human impulse to tell and hear stories existed long before the development of written language Myths about the origins of the world and legends about the heroic exploits of demigods were among the earliest forms of storytelling to develop into oral traditions, which were eventually written down. These narratives are the ancestors of the stories we read on the printed page today Unlike the early listeners to ancient myths and legends, we read our stories ently, but the pleasure derived from the mysterious power of someone else's artfully arranged words remains largely the same Every one of us likes a good story The stories that appear in anthologies for college students are generally chosen for their high literary quality such stories can affect us at the deepest tional level, reveal new insights into ourselves or the world, and stretch us by exercising our imaginations They warrant careful reading and close

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เคทโชแปง (1851-1904) เรื่องของการชั่วโมงรู้หัวใจ ดูแลดีที่เป็ดมัลลาร์ดนางถูกทรมานด้วยการถูกนำมาทำลายเธอเบา ๆ เป็นข่าวตาย s สามีของเธอ เธอ Josephine ที่บอกเธอ ในเสียประโยค คำแนะนำ veiled ก็น้องสาวที่เปิดเผยใน concealing ครึ่ง เพื่อนของสามีริชาร์ดได้ เกินไป ใกล้เธอเป็นผู้ที่ได้รับในสำนักงานหนังสือพิมพ์เมื่อปัญญาภัยรถไฟรับ ชื่อ Brentiy เป็ดมัลลาร์ดนำรายฆ่าเขาได้เพียงใช้เวลาเพื่อให้มั่นใจว่าความจริงของตัวเอง โดยโทรเลขสอง และมี hastened ขัดขวางใด ๆ น้อยระวัง ชำระเงินน้อยกว่าเพื่อนในเรืองความเศร้าได้ยินเหมือนกัน กับเธอได้ยินเรื่องผู้หญิงหลายคนมีป่าอัมพาตไม่สามารถยอมรับความสำคัญของเธอร้องไห้ทันที โดยฉับพลัน ไปในอ้อมแขนของน้องเมื่อ speto เองมีพายุของเธอไปที่ห้อง alene ของเธอ เธอจะมีใครตามเธอนี้เธอยืน หันหน้าเปิดเก้าอี้นวมสบาย เซฟลงในดูเหมือน จม กดลง โดยผ่านทางกายภาพที่ร่างกายของเธอที่บ้านผีสิง และถึงในชีวิตของเธอเธอสามารถเห็นในสี่เหลี่ยมเปิดก่อนบ้านบนสุดของต้นไม้ที่เรื่องทั้งหมด aquiver ชีวิตสปริงใหม่ ลมหายใจที่อร่อยของฝนในอากาศ ถนนด้านล่างเป็น ng ซึ่งบาง peddler ที่ได้ร้องไห้ตำง ๆ ของเขา การบันทึกระยะไกลถูกหนึ่งร้องเพลงถึงเธอรำไร และนกกระจอกมากมายที่ twittering ในชายคาบ้านของฟ้าแสดงความผ่านเมฆที่พบ และชั้นสูงกว่าอื่น ๆ ในเวสที่หันหน้าไปทางหน้าต่างของเธอ มีที่เธอนั่งกับเธอหัวตามเก้าอี้ เบาะค่อนข้างนิ่งยกเว้นเมื่อเป็น sob มาเป็นเธอกรอก และสั่นเครือเธอเป็นเด็กที่มีร้องเพื่อ นอนยังคงใน sob ความฝันของเธอเป็นหนุ่ม ด้วยเป็นธรรม สงบหน้า บรรทัดที่ bespoke ปราบปราม และแม้มีแรง แต่ตอน นี้มีมองเธอมีสายตาหมองคล้ำได้คงไปปิด yonder หนึ่งที่ปรับปรุงของฟ้ามันถูกไม่ nce พล็อต แต่ค่อนข้าง ระบุถูกระงับความคิดที่อัจฉริยะมีสิ่งมาเธอ และเธอถูกรอส่วนชาวเป็นสิ่งถูก เธอไม่รู้: เปรียวชื่อ และรายละเอียด แต่เธอเกินไปรู้สึกมัน เลื้อยออกจากท้องฟ้า ถึงเธอผ่านไป soun scents สีที่เติมอากาศ ตอนนี้เธออกกุหลาบ และตก tumultuously เธอได้เริ่มรู้จักสิ่งนี้ถูก aching มั่งเธอ และเธอชนะแสวงเป็นคืนของเธอจะ-เป็นอำนาจเหมือนมือสเลนเดอร์สีขาวของเธอสอง hav ได้เมื่อเขาถูกทอดทิ้งตัวเอง eseaped เกมส์คำเล็กน้อยริมฝีปากของเธอเล็กน้อย parted เธอกล่าวซ้ำ ๆ ภายใต้ลมหายใจของเธอ: "ฟรี ฟรี ฟรี" Th ความหวาดกลัวที่ได้ตามไปจากตาของเธอ จ้องว่างและลักษณะของดีกระตือรือร้น และสว่างกะพริบของเธอชนะได้อย่างรวดเร็ว และเลือด coursing warmed และผ่อนคลายทุกตารางนิ้วของร่างกายของเธอเธอก็ไม่ได้หยุดถามถ้าได้ หรือไม่ไบค์ที่จัดความสุขของเธอ A ชัดเจน และยกย่องรู้หล่อนไล่แนะนำเป็นเล็กน้อย เธอรู้ว่า เธอจะร้องอีกครั้งเมื่อเธอเห็นชนิดพับในมือชำระเงิน บันทึกหน้าที่ไม่เคยได้ดู ด้วยความรักเธอ ถาวร และสีเทา และตาย แต่เธอเห็นเกินก็ขมปีขบวนยาวมาที่จะเป็นของเธอจริง ๆ และเธอเปิด และกระจายแขนออกไปในการต้อนรับที่จะมีหนึ่งไม่มีอยู่สำหรับเธอในช่วงปีมาเธอจะอยู่ในตัวเอง มีจะไม่มีประสิทธิภาพจะดัดเธอที่มีอยู่ที่ชายและหญิงเชื่อว่า พวกเขามีสิทธิที่จะส่วนตัวจะตามตัวคนสัตว์ เจตนาดีหรือเจตนาโหดร้ายที่ทำการกระทำที่ดูเหมือนไม่น้อยอาชญากรรม เป็นเธอที่มองฉันในขณะนั้นโดยย่อของรัศมี และได้ เธอได้รักเขาบางครั้ง Ofen เธอก็ไม่ สิ่งที่ได้มัน 15 muter อะไรไม่ รัก ความลึกลับที่ยังไม่ได้แก้ไข นับสำหรับ in face of นี้ครอบครอง went in her sister's arms when the storm of had speto itself she away to her room alene. She would have no one follow her this she stood. facing the open a comfortable, roomy armchair Into seemed sank, pressed down by a physical exhaustion that haunted her body and to reach into her soul She could see in the open square before her house the tops of trees that the re all aquiver with the new spring life. The delicious breath of rain in air. In the street below was ng which some a peddler was crying his wares. The of a distant notes were one was singing reached her faintly, and countless sparrows twittering in the eaves There were of blue sky showing here and there through the clouds that met and piled one above the other in the wes facing her window She sat with her head thrown back upon the of the chair, quite motionless cushion except when a sob came up into her throat and shook her as a child who has cried itself to sleep continues to in its dreams sob She was young. with a fair, calm face, whose lines bespoke repression and even a in strength But now there was stare her whose gaze a dull was fixed away off yonder on one of those patches of blue sky It was not a nce of reflection, but rather indicated a suspension of intelligent thought There was something coming her and she was waiting for i fearfully to what was it? She did not know: it was subtle and elusive to name But she too felt it, creeping out of the sky, reaching toward her through the the soun scents, the color that filled the air. Now her bosom rose and fell tumultuously. She was beginning to recognize this thing was aching to possess her, and she was striving beat i to back with her will-as powerless as her two white slender hands would hav been When he abandoned herself a little whispered word eseaped her slightly parted lips She said it over and over under her breath: "free, free, free!" Th terror that had followed it went from her eyes. The vacant stare and the look of stayed keen and bright Her pulses beat fast, and the coursing blood warmed and relaxed every inch of her body She did not stop to ask if it were or were not a monstrous that held joy her A clear and exalted perception enabled her to dismiss the suggestion as trivial She knew that she would weep again when she saw the kind, tender hands folded in death, the face that had never looked save with love upon her, fixed and gray and dead. But she saw beyond that bitter moment a long procession years to come that would belong to her absolutely And she opened and spread her arms out to them in welcome There would be no one to live for her during those coming years she would live for herself. There would be no powerful will bending hers in that persistence with which men and women believe they have a right to a private will upon a fellow-creature, A kind intention or a cruel intention made the act seem no less a crime as she looked upon i in that brief moment of illumination And yet she had loved him sometimes Ofen she had not. What did it 15 muter! What could love, the unsolved mystery, count for in face of this possession vely. For example, Chopin does not explain why Mrs Mallard suffers a heart attack end of this story. is the shock of seeing her "dead husband simply too much for this woman 'afflicted with a heart trouble? Does she die of what the doctors call a joy that kills because she was so glad her husband? Is she so expense that profoundly guilty about feeling "free at her husband's reaction she has a heart attack? Is her death kind of willed suicide in on to her loss of freedom? a which details Your answers to these questions will depend kinds you emphasize in your interpretation of the story and the the of perspectives and values you bring to it. If, for example, you rea story from a feminist perspective, you would be likely to pay close attention to Chopin s comments about marriage in paragraph i4 or if you read the story as an oblique attack on the insensitivity of period, you might want to find if Chopin wrote elsewhere about doctors she did) out and compare her comments with historic sources. A number o Critical Strategies for Reading" including feminist and historical approaches appear in Chapter 30.) Reading responsively makes you an active participant in the process of creating meaning in a literary work, the experience that you and the author create will most likely not be identical to another reader's encounter with the same work, but then that's true of nearly any experience you'll have and part, of the pleasure of reading Indeed, talking and writing about literature is a way of sharing responses that they can be enriched and so deepened EXPLORATIONS AND FORMULAS Each time we pick up a work of fiction, go to the theater, or turn on the television, we have a trace of the same magical expectation that can be heard in the voice of a child who be Tell me a story," Human beings have enjoyed stories ever since they learned to speak whatever the motive even if simply to delight or instruct for creating stories the basic human impulse to tell and hear stories existed long before the development of written language Myths about the origins of the world and legends about the heroic exploits of demigods were among the earliest forms of storytelling to develop into oral traditions, which were eventually written down. These narratives are the ancestors of the stories we read on the printed page today Unlike the early listeners to ancient myths and legends, we read our stories ently, but the pleasure derived from the mysterious power of someone else's artfully arranged words remains largely the same Every one of us likes a good story The stories that appear in anthologies for college students are generally chosen for their high literary quality such stories can affect us at the deepest tional level, reveal new insights into ourselves or the world, and stretch us by exercising our imaginations They warrant careful reading and close

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เคทโชแปง (1851-1904) เรื่องของปัญหาหัวใจชั่วโมงรู้, การดูแลที่ดีที่นางเป็ดเป็นโรคถูกนำไปแบ่งให้เธอเป็นเบา ๆ ที่เป็นไปได้ข่าวการตายของสามีของเธอวินาที, มันโจเซฟินของเธอที่บอกเธอ ในประโยคเสียคำแนะนำที่ถูกปกคลุมเป็นน้องสาวที่เปิดเผยในช่วงครึ่งปีปกปิด เพื่อนของสามีของเธอริชาร์ดก็มีมากเกินไป ซึ่งอยู่ใกล้กับเธอเขาเป็นคนที่เคยอยู่ในสำนักงานหนังสือพิมพ์เมื่อหน่วยสืบราชการลับของภัยพิบัติทางรถไฟที่ได้รับมีชื่อ Brentiy เป็ดชั้นนำรายชื่อของผู้ที่ถูกฆ่าตายเขาได้รับเพียงเวลาที่จะมั่นใจตัวเองของความเป็นจริงโดยการโทรเลขที่สองและได้รีบ ขัดขวางใด ๆ ระมัดระวังน้อย เพื่อนซื้อน้อยลงในการแบกข้อความเศร้าได้ยินเหมือนกัน กับเธอไม่ได้ยินเรื่องที่ผู้หญิงหลายคนไม่สามารถที่จะมีอัมพาตป่าที่จะยอมรับความสำคัญของเธอร้องไห้ในครั้งเดียวด้วยฉับพลัน
ไปในอ้อมแขนของน้องสาวของเธอเมื่อพายุมี speto ตัวเองเธอออกไป Alene ห้องของเธอ เธอจะไม่มีใครตามเธอนี้เธอยืนอยู่ หันหน้าไปทางเปิดสะดวกสบายเก้าอี้กว้างเข้าไปดูเหมือนจมกดลงโดยร่างกายอ่อนเพลียที่ผีสิงร่างกายของเธอและไปถึงเข้าไปในจิตวิญญาณของเธอเธอจะได้เห็นในตารางเปิดบ้านของเธอก่อนที่ท็อปส์ซูของต้นไม้ที่ใหม่ aquiver ทั้งหมดที่มีใหม่ ชีวิตของฤดูใบไม้ผลิ ลมหายใจอร่อยของฝนในอากาศ ในถนนด้านล่างเป็นเส้นทางซึ่งบางคนก็ร้องไห้เร่ขายเครื่องถ้วยของเขา ของบันทึกที่ห่างไกลได้รับการอย่างใดอย่างหนึ่งได้รับการร้องเพลงถึงเธอแผ่วเบาและนกกระจอกนับไม่ถ้วนสั่นด้วยความตื่นเต้นในชายคาบ้านมีของท้องฟ้าสีฟ้าแสดงที่นี่และมีผ่านเมฆที่พบและซ้อนหนึ่งเหนือผู้อื่นในเวสสตรีทหันหน้าไปทางหน้าต่างของเธอเธอนั่งกับเธอ หัวโยนกลับบนเก้าอี้เบาะนิ่งค่อนข้างยกเว้นเมื่อร้องไห้ขึ้นมาเข้าไปในลำคอของเธอและจับเธอเป็นเด็กที่ได้ร้องไห้ตัวเองเพื่อการนอนหลับที่ยังคงอยู่ในความฝันของเธอร้องไห้เป็นเด็ก กับความยุติธรรม, ใบหน้าสงบซึ่งเป็นสายการปราบปราม bespoke และแม้กระทั่งในความแข็งแรง แต่ตอนนี้มีการจ้องมองเธอซึ่งจ้องมองที่น่าเบื่อได้รับการแก้ไขไปออกที่โน่นที่หนึ่งในแพทช์ผู้ท้องฟ้าสีฟ้ามันไม่ได้ nce ของการสะท้อน แต่ระบุ ระบบกันสะเทือนของความคิดที่ชาญฉลาดมีบางอย่างที่กำลังจะมาถึงของเธอและเธอกำลังรอฉันตระหนกกับสิ่งที่มันเป็น? เธอไม่ได้รู้ว่ามันเป็นที่ลึกซึ้งและยากที่จะตั้งชื่อ แต่เธอก็รู้สึกว่ามันคืบคลานออกมาจากฟากฟ้าถึงต่อเธอผ่านกลิ่นซ้อน, สีที่เต็มไปด้วยอากาศ ตอนนี้อกของเธอเพิ่มขึ้นและลดลงระงม เธอก็เริ่มที่จะรับรู้เรื่องนี้ได้รับการปวดเมื่อยที่จะมีเธอและเธอก็มุ่งมั่นในจังหวะที่ผมจะกลับมาพร้อมกับเธอจะเป็นอำนาจเป็นของเธอสองมือเรียวขาวจะ hav รับเมื่อเขาทิ้งตัวเองคำกระซิบเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเธอ eseaped ริมฝีปากแยกเล็กน้อยเธอ กล่าวว่ามันซ้ำแล้วซ้ำภายใต้ลมหายใจของเธอ: "ฟรี, ฟรี, ฟรี!" ความหวาดกลัว Th ที่ได้ตามมาก็เดินออกมาจากดวงตาของเธอ จ้องมองที่ว่างและรูปลักษณ์ของอยู่ที่กระตือรือร้นและสดใสพัลส์ของเธอเอาชนะได้อย่างรวดเร็วและเลือดไหลอบอุ่นและผ่อนคลายนิ้วของร่างกายของเธอทุกเธอไม่ได้หยุดที่จะถามว่ามันเป็นหรือไม่ได้มหึมาที่จัดขึ้นของเธอมีความสุขที่ชัดเจนและสูงส่ง การรับรู้การใช้งานของเธอที่จะยกเลิกข้อเสนอแนะที่เป็นที่น่ารำคาญเธอรู้ว่าเธอจะร้องไห้อีกครั้งเมื่อเธอเห็นชนิดมือซื้อพับตายใบหน้าที่มีไม่เคยมองบันทึกด้วยความรักเมื่อเธอคงที่และสีเทาและตาย แต่เธอเห็นเกินกว่าช่วงเวลาที่ขมขื่นปีขบวนยาวที่จะมาที่จะอยู่กับเธออย่างแน่นอนและเธอเปิดและกระจายแขนของเธอออกไปพวกเขาในการต้อนรับจะมีไม่มีใครที่จะอยู่เพื่อเธอในช่วงปีที่ผ่านมาผู้ที่เธอจะมีชีวิตอยู่เพื่อตัวเอง จะไม่มีประสิทธิภาพจะดัดเธอในการติดตาที่ที่ผู้ชายและผู้หญิงที่เชื่อว่าพวกเขามีสิทธิที่จะอยู่กับความประสงค์ส่วนตัวเพื่อนสัตว์, ชนิดตั้งใจหรือตั้งใจกระทำที่โหดร้ายทำให้ดูเหมือนไม่น้อยอาชญากรรมขณะที่เธอมองว่า ผมว่าในช่วงเวลาสั้น ๆ ของการส่องสว่างและยังเธอก็รักเขาบางครั้ง Ofen เธอไม่ได้ สิ่งที่ทำมัน 15 Muter! จะมีอะไรที่รักความลึกลับยังไม่แก้นับในใบหน้าของการครอบครองนี้ไปในอ้อมแขนของน้องสาวของเธอเมื่อพายุมี speto ตัวเองเธอออกไป Alene ห้องของเธอ เธอจะไม่มีใครตามเธอนี้เธอยืนอยู่ หันหน้าไปทางเปิดสะดวกสบายเก้าอี้กว้างเข้าไปดูเหมือนจมกดลงโดยร่างกายอ่อนเพลียที่ผีสิงร่างกายของเธอและไปถึงเข้าไปในจิตวิญญาณของเธอเธอจะได้เห็นในตารางเปิดบ้านของเธอก่อนที่ท็อปส์ซูของต้นไม้ที่ใหม่ aquiver ทั้งหมดที่มีใหม่ ชีวิตของฤดูใบไม้ผลิ ลมหายใจอร่อยของฝนในอากาศ ในถนนด้านล่างเป็นเส้นทางซึ่งบางคนก็ร้องไห้เร่ขายเครื่องถ้วยของเขา ของบันทึกที่ห่างไกลได้รับการอย่างใดอย่างหนึ่งได้รับการร้องเพลงถึงเธอแผ่วเบาและนกกระจอกนับไม่ถ้วนสั่นด้วยความตื่นเต้นในชายคาบ้านมีของท้องฟ้าสีฟ้าแสดงที่นี่และมีผ่านเมฆที่พบและซ้อนหนึ่งเหนือผู้อื่นในเวสสตรีทหันหน้าไปทางหน้าต่างของเธอเธอนั่งกับเธอ หัวโยนกลับบนเก้าอี้เบาะนิ่งค่อนข้างยกเว้นเมื่อร้องไห้ขึ้นมาเข้าไปในลำคอของเธอและจับเธอเป็นเด็กที่ได้ร้องไห้ตัวเองเพื่อการนอนหลับที่ยังคงอยู่ในความฝันของเธอร้องไห้เป็นเด็ก กับความยุติธรรม, ใบหน้าสงบซึ่งเป็นสายการปราบปราม bespoke และแม้กระทั่งในความแข็งแรง แต่ตอนนี้มีการจ้องมองเธอซึ่งจ้องมองที่น่าเบื่อได้รับการแก้ไขไปออกที่โน่นที่หนึ่งในแพทช์ผู้ท้องฟ้าสีฟ้ามันไม่ได้ nce ของการสะท้อน แต่ระบุ ระบบกันสะเทือนของความคิดที่ชาญฉลาดมีบางอย่างที่กำลังจะมาถึงของเธอและเธอกำลังรอฉันตระหนกกับสิ่งที่มันเป็น? เธอไม่ได้รู้ว่ามันเป็นที่ลึกซึ้งและยากที่จะตั้งชื่อ แต่เธอก็รู้สึกว่ามันคืบคลานออกมาจากฟากฟ้าถึงต่อเธอผ่านกลิ่นซ้อน, สีที่เต็มไปด้วยอากาศ ตอนนี้อกของเธอเพิ่มขึ้นและลดลงระงม เธอก็เริ่มที่จะรับรู้เรื่องนี้ได้รับการปวดเมื่อยที่จะมีเธอและเธอก็มุ่งมั่นในจังหวะที่ผมจะกลับมาพร้อมกับเธอจะเป็นอำนาจเป็นของเธอสองมือเรียวขาวจะ hav รับเมื่อเขาทิ้งตัวเองคำกระซิบเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเธอ eseaped ริมฝีปากแยกเล็กน้อยเธอ กล่าวว่ามันซ้ำแล้วซ้ำภายใต้ลมหายใจของเธอ: "ฟรี, ฟรี, ฟรี!" ความหวาดกลัว Th ที่ได้ตามมาก็เดินออกมาจากดวงตาของเธอ จ้องมองที่ว่างและรูปลักษณ์ของอยู่ที่กระตือรือร้นและสดใสพัลส์ของเธอเอาชนะได้อย่างรวดเร็วและเลือดไหลอบอุ่นและผ่อนคลายนิ้วของร่างกายของเธอทุกเธอไม่ได้หยุดที่จะถามว่ามันเป็นหรือไม่ได้มหึมาที่จัดขึ้นของเธอมีความสุขที่ชัดเจนและสูงส่ง การรับรู้การใช้งานของเธอที่จะยกเลิกข้อเสนอแนะที่เป็นที่น่ารำคาญเธอรู้ว่าเธอจะร้องไห้อีกครั้งเมื่อเธอเห็นชนิดมือซื้อพับตายใบหน้าที่มีไม่เคยมองบันทึกด้วยความรักเมื่อเธอคงที่และสีเทาและตาย แต่เธอเห็นเกินกว่าช่วงเวลาที่ขมขื่นปีขบวนยาวที่จะมาที่จะอยู่กับเธออย่างแน่นอนและเธอเปิดและกระจายแขนของเธอออกไปพวกเขาในการต้อนรับจะมีไม่มีใครที่จะอยู่เพื่อเธอในช่วงปีที่ผ่านมาผู้ที่เธอจะมีชีวิตอยู่เพื่อตัวเอง จะไม่มีประสิทธิภาพจะดัดเธอในการติดตาที่ที่ผู้ชายและผู้หญิงที่เชื่อว่าพวกเขามีสิทธิที่จะอยู่กับความประสงค์ส่วนตัวเพื่อนสัตว์, ชนิดตั้งใจหรือตั้งใจกระทำที่โหดร้ายทำให้ดูเหมือนไม่น้อยอาชญากรรมขณะที่เธอมองว่า ผมว่าในช่วงเวลาสั้น ๆ ของการส่องสว่างและยังเธอก็รักเขาบางครั้ง Ofen เธอไม่ได้ สิ่งที่ทำมัน 15 Muter! จะมีอะไรที่รักความลึกลับยังไม่แก้นับในหน้าของการครอบครองนี้vely ตัวอย่างเช่นโชแปงไม่ได้อธิบายว่าทำไมคุณเป็ดทนทุกข์ทรมานหัวใจวายตอนท้ายของเรื่องนี้ เป็นช็อตที่เห็นเธอ "สามีตายก็มากเกินไปสำหรับผู้หญิงคนนี้ 'ทุกข์กับปัญหาหัวใจหรือไม่เธอตายจากสิ่งที่แพทย์เรียกความสุขที่ฆ่าเพราะเธอดีใจที่สามีของเธอหรือไม่เธอค่าใช้จ่ายเพื่อให้อย่างสุดซึ้งผิดเกี่ยวกับ ความรู้สึก "ฟรีที่ปฏิกิริยาของสามีของเธอเธอมีอาการหัวใจวาย? เป็นชนิดการตายของเธอฆ่าตัวตายเอาแต่ใจในการสูญเสียอิสรภาพของเธอ? ซึ่งรายละเอียดของคำตอบของคำถามเหล่านี้จะขึ้นอยู่กับชนิดที่คุณให้ความสำคัญในการตีความของคุณของเรื่องราวและมุมมองและคุณค่าคุณนำมาให้มัน ตัวอย่างเช่นหากคุณเรียเรื่องราวจากมุมมองของสตรีที่คุณจะมีแนวโน้มที่จะให้ความสนใจใกล้เคียงกับโชแปงของความคิดเห็นเกี่ยวกับการแต่งงานในวรรค i4 หรือถ้าคุณอ่านเรื่องราวเป็นโจมตีเอียงในความไม่รู้สึกของระยะเวลาที่คุณอาจต้องการที่จะ หาถ้าโชแปงเขียนอื่น ๆ เกี่ยวกับการแพทย์ที่เธอทำ) ออกและเปรียบเทียบความคิดเห็นของเธอกับแหล่งประวัติศาสตร์ จำนวน o กลยุทธ์ที่สำคัญสำหรับการอ่าน "รวมถึงวิธีการเรียกร้องสิทธิสตรีและประวัติศาสตร์ปรากฏในบทที่ 30) อ่าน responsively ทำให้คุณมีส่วนร่วมในกระบวนการสร้างความหมายในงานวรรณกรรมที่มีประสบการณ์ที่คุณและผู้เขียนสร้างมักจะไม่เป็น เหมือนกันกับการเผชิญหน้าของผู้อ่านที่มีการทำงานที่เหมือนกัน แต่แล้วที่จริงเกือบประสบการณ์ใด ๆ ที่คุณจะต้องและเป็นส่วนหนึ่งของความสุขของการอ่านอันที่จริงการพูดคุยและเขียนเกี่ยวกับวรรณกรรมเป็นวิธีของการตอบสนองการใช้ร่วมกันที่พวกเขาสามารถจะอุดมและอื่น ๆ EXPLORATIONS deepened และสูตรเวลาที่เรารับงานของนิยายแต่ละไปที่โรงละครหรือเปิดโทรทัศน์เรามีร่องรอยของความคาดหวังที่มีมนต์ขลังเดียวกับที่สามารถได้ยินเสียงในเสียงของเด็กที่จะบอกฉันเรื่อง "มนุษย์มีความสุขเรื่องราวนับตั้งแต่พวกเขาเรียนรู้ที่จะพูดสิ่งที่แรงจูงใจแม้ว่าเพียงเพื่อความสุขหรือสั่งสำหรับการสร้างเรื่องราวแรงกระตุ้นขั้นพื้นฐานของมนุษย์ที่จะบอกและได้ยินเรื่องราวชีวิตอยู่นานก่อนที่จะพัฒนาของตำนานภาษาเขียนเกี่ยวกับต้นกำเนิดของโลก และตำนานเกี่ยวกับการหาประโยชน์ของวีรบุรุษชีวะเป็นกลุ่มในรูปแบบที่เก่าแก่ที่สุดของการเล่านิทานเพื่อพัฒนาเป็นประเพณีในช่องปากซึ่งถูกเขียนลงในที่สุด เรื่องเล่าเหล่านี้เป็นบรรพบุรุษของเรื่องราวที่เราอ่านในหน้าพิมพ์ในวันนี้แตกต่างจากผู้ฟังในช่วงต้นของตำนานโบราณและตำนานที่เราอ่านเรื่องราวของเราหอย แต่ความสุขที่ได้มาจากอำนาจลึกลับของคนอื่นคำจัดสวยยังคงเป็นส่วนใหญ่เหมือนกันทุกคน หนึ่งของเราชอบเรื่องราวที่ดีเรื่องราวที่ปรากฏในคราฟท์สำหรับนักศึกษาที่ได้รับการแต่งตั้งโดยทั่วไปสำหรับที่มีคุณภาพสูงของพวกเขาวรรณกรรมเรื่องดังกล่าวสามารถส่งผลกระทบต่อเราในระดับที่ลึกที่สุด tional เปิดเผยข้อมูลเชิงลึกใหม่เข้าสู่ตัวเราหรือโลกและยืดเราโดยการออกกำลังกายของเรา จินตนาการของพวกเขารับประกันการอ่านอย่างระมัดระวังและใกล้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เคท โชแปง ( 1851-1904 ) เรื่องราวของ 1 ชั่วโมง ทราบปัญหาหัวใจ การดูแลที่ดีที่คุณนายมัลลาร์ดเป็นโรคไปทำลายเธออย่างนุ่มนวลที่สุดข่าวของสามีของเธอตาย แต่นางโจเซฟิน ใครบอกเธอ ในประโยคที่แตก อีกคนคือน้องสาวที่พบคําแนะนําในครึ่งปกปิด . ริชาร์ดส์เพื่อนของสามีก็อยู่ด้วยใกล้เธอมันเป็นคนที่อยู่ที่สำนักงานหนังสือพิมพ์เมื่อความฉลาดทางรถไฟภัยพิบัติที่ได้รับ กับ brentiy ป่าชื่อนำรายชื่อฆ่าเขาเอาเวลาเพื่อให้แน่ใจว่ามันคือความจริง โดยโทรเลขวินาที และต้องรีบขัดขวางใด ๆระวังน้อยลง น้อยซื้อเพื่อนในเรืองข้อความเศร้าได้ยินเหมือนกันกับเธอไม่ได้ฟังเรื่องที่เป็นผู้หญิงหลายคนมีป่าเป็นอัมพาตไม่สามารถที่จะยอมรับความสำคัญเธอร้องไห้ทันทีอย่าง
ไปในอ้อมแขนของพี่สาวของเธอ เมื่อพายุได้ speto นั่นเอง เธอออกไปกับอาเลนี่ห้องของเธอ เธอคงไม่มีใครตามเธอ นี่เธอ ยืน ซึ่งเปิดสบาย มีเก้าอี้เป็นเหมือนจมกดลงด้วยความอ่อนเพลียทางกายที่สิงร่างของเธอและเข้าถึงจิตวิญญาณของเธอที่เธอได้เห็นในสี่เหลี่ยมเปิดก่อนที่บ้านยอดของต้นไม้ที่เป็น aquiver กับชีวิตใหม่ของฤดูใบไม้ผลิ ลมหายใจที่แสนอร่อยของ เรน ในอากาศ ในถนนด้านล่างคือของที่แม่ค้าเร่ร้องไห้เครื่องใช้เขา ของไกลบันทึกหนึ่งร้องเพลงถึงของเธอๆและนกกระจอกนับไม่ถ้วนสั่นด้วยความตื่นเต้นของในชายคามีฟ้าสีครามแสดงที่นี่และมีผ่านเมฆที่พบ และกองหนึ่งข้างต้นอื่น ๆในเวสหันหน้าไปทางหน้าต่าง เธอเอนศีรษะไปพิงของเก้าอี้ค่อนข้างนิ่ง หมอนอิง ยกเว้นเมื่อสะอื้นขึ้นมาเข้าไปในคอเธอ และจับมือของเธอเป็นเด็กที่ร้องไห้ตัวเองไปนอนในความฝันของมันยังคงสะอื้น เธอยังเด็ก ด้วยความเป็นธรรม สงบ ใบหน้าที่มีเส้น bespoke การปราบปรามและแม้กระทั่งในความแข็งแกร่ง แต่ตอนนี้สายตาเธอที่จ้องมองทึบไปไกลโพ้นหย่อมหนึ่งฟ้าก็ไม่มีอิทธิพล ( ของสะท้อนแต่แทนที่จะพบระงับความคิดฉลาด มีอะไรกำลังมา เธอรอฉัน fearfully เพื่ออะไร ? เธอไม่รู้ มันลึกซึ้งและเข้าใจยากเพื่อชื่อ แต่เธอก็รู้สึกมันคลานออกมาจากท้องฟ้า ถึงทางของเธอผ่านทาง โซอุน กลิ่น สี ที่เติมอากาศ ตอนนี้หน้าอกของเธอกระเพื่อมขึ้นลงอย่างถี่กระชั้นเธอเริ่มที่จะรับรู้สิ่งนี้เจ็บปวดที่จะครอบครองเธอ และเธอก็พยายามเอาชนะฉันกลับกับเธอจะเป็นอำนาจที่เธอขาวเรียวมือจะ HAV ถูกเมื่อเขาทอดทิ้งตัวเองเล็กน้อย กระซิบคำ eseaped ของเธอ ริมฝีปากที่เผยอเล็กน้อย เธอพูดซ้ำไปซ้ำมาภายใต้ลมหายใจของเธอ : " ฟรี , ฟรี , ฟรี ! " th ความหวาดกลัวที่ตามมันออกไปจากสายตาของเธอที่จ้องมองอยู่และกระตือรือร้น และสดใส ชีพจรของเธอเต้นแรงขึ้น และเลือดที่ไหลอุ่นและผ่อนคลายทุกอณูในร่างกายของเธอที่เธอไม่ได้หยุดถามถ้าเป็นหรือไม่เป็นปีศาจที่ถือความสุขของเธอและความเข้าใจที่ชัดเจนขึ้นทำให้เธอสามารถยกเลิกข้อเสนอแนะเล็กน้อย เธอรู้ว่าเธอจะ ร้องไห้อีกแล้ว เมื่อเธอเห็นแบบนั้น มือนุ่ม พับเก็บอยู่ในความตายใบหน้าที่เคยดูบันทึกรักให้แก่เธอ ถาวร และ เทา และ ตาย แต่เธอเห็นเกินกว่าที่ขมขื่นขณะขบวนยาวปีมานั้นเป็นของเธออย่างแน่นอน เธออ้าแขนเปิดกว้างออกต้อนรับมันไม่มีคนที่จะใช้ชีวิตของเธอในช่วงที่ผ่านมา เธอจะมีชีวิตอยู่เพื่อตัวเธอเองจะไม่มีอำนาจจะมาดัดที่คงอยู่กับที่ชายและหญิงเชื่อว่าพวกเขามีสิทธิจะส่วนตัว เมื่อเพื่อนร่วมโลกชนิดเจตนาหรือความตั้งใจที่โหดร้ายทำให้การแสดงดูไม่น้อย อาชญากรรม ขณะที่เธอมองฉันในช่วงเวลาสั้น ๆของการส่องสว่าง และหล่อนก็หลงรักเขาบางครั้งสักกี่ครั้งเธอมีไม่ นี่มัน 15 muter ! แล้วจะรักปริศนาคลี่คลายได้ในหน้านี้ครอบครอง

ไปในอ้อมแขนของพี่สาวของเธอ เมื่อพายุได้ speto นั่นเอง เธอออกไปกับอาเลนี่ห้องของเธอ เธอคงไม่มีใครตามเธอ นี่เธอ ยืน ซึ่งเปิดสบาย มีเก้าอี้เป็นเหมือนจมกดลงด้วยความอ่อนเพลียทางกายที่สิงร่างของเธอและเข้าถึงจิตวิญญาณของเธอที่เธอได้เห็นในสี่เหลี่ยมเปิดก่อนที่บ้านยอดของต้นไม้ที่เป็น aquiver กับชีวิตใหม่ของฤดูใบไม้ผลิ ลมหายใจที่แสนอร่อยของ เรน ในอากาศ ในถนนด้านล่างคือของที่แม่ค้าเร่ร้องไห้เครื่องใช้เขา ของไกลบันทึกหนึ่งร้องเพลงถึงของเธอๆและนกกระจอกนับไม่ถ้วนสั่นด้วยความตื่นเต้นของในชายคามีฟ้าสีครามแสดงที่นี่และมีผ่านเมฆที่พบ และกองหนึ่งข้างต้นอื่น ๆในเวสหันหน้าไปทางหน้าต่าง เธอเอนศีรษะไปพิงของเก้าอี้ค่อนข้างนิ่ง หมอนอิง ยกเว้นเมื่อสะอื้นขึ้นมาเข้าไปในคอเธอ และจับมือของเธอเป็นเด็กที่ร้องไห้ตัวเองไปนอนในความฝันของมันยังคงสะอื้น เธอยังเด็ก ด้วยความเป็นธรรม สงบ ใบหน้าที่มีเส้น bespoke การปราบปรามและแม้กระทั่งในความแข็งแกร่ง แต่ตอนนี้สายตาเธอที่จ้องมองทึบไปไกลโพ้นหย่อมหนึ่งฟ้าก็ไม่มีอิทธิพล ( ของสะท้อนแต่แทนที่จะพบระงับความคิดฉลาด มีอะไรกำลังมา เธอรอฉัน fearfully เพื่ออะไร ? เธอไม่รู้ มันลึกซึ้งและเข้าใจยากเพื่อชื่อ แต่เธอก็รู้สึกมันคลานออกมาจากท้องฟ้า ถึงทางของเธอผ่านทาง โซอุน กลิ่น สี ที่เติมอากาศ ตอนนี้หน้าอกของเธอกระเพื่อมขึ้นลงอย่างถี่กระชั้นเธอเริ่มที่จะรับรู้สิ่งนี้เจ็บปวดที่จะครอบครองเธอ และเธอก็พยายามเอาชนะฉันกลับกับเธอจะเป็นอำนาจที่เธอขาวเรียวมือจะ HAV ถูกเมื่อเขาทอดทิ้งตัวเองเล็กน้อย กระซิบคำ eseaped ของเธอ ริมฝีปากที่เผยอเล็กน้อย เธอพูดซ้ำไปซ้ำมาภายใต้ลมหายใจของเธอ : " ฟรี , ฟรี , ฟรี ! " th ความหวาดกลัวที่ตามมันออกไปจากสายตาของเธอที่จ้องมองอยู่และกระตือรือร้น และสดใส ชีพจรของเธอเต้นแรงขึ้น และเลือดที่ไหลอุ่นและผ่อนคลายทุกอณูในร่างกายของเธอที่เธอไม่ได้หยุดถามถ้าเป็นหรือไม่เป็นปีศาจที่ถือความสุขของเธอและความเข้าใจที่ชัดเจนขึ้นทำให้เธอสามารถยกเลิกข้อเสนอแนะเล็กน้อย เธอรู้ว่าเธอจะ ร้องไห้อีกแล้ว เมื่อเธอเห็นแบบนั้น มือนุ่ม พับเก็บอยู่ในความตาย