Psychoeducation may be defined as t

Psychoeducation may be defined as the education of a person with
psychiatric disorder in subject areas that serve the goals of treatment
and rehabilitation. The terms ’patient education’, ’patient
teaching’, and ’patient instruction’ have also been used for this
process. All imply that there is a focus on knowledge. The purpose
of patient education is to enable the patient to engage in behaviour
change. Compliance with treatment for seriously or persistently
mentally ill people is of great concern and is often a focus of patient
education. Many people with severe mental illness are frequently
and repeatedly hospitalised due to poor compliance with treatment.
Many patients feel stigmatised by their illness andmay deny
its existence, which ultimately increases non-compliance. This issue
is even more of a problem when people are living in the community,
and is often related to adverse effects ofmedication as well
as a lack of adequate knowledge about medication (Antai-Otong
1989). Therefore, the goal of patient education may be to try to
prevent hospitalisation or to manage the illness or condition to
help the patient attain her/his maximum degree of health. The
psychiatric and mental health nursing practice standards include
patient teaching and, according to these standards, client adherence
to treatment regimens increases when health education is an
integral part of the client’s care (ANA 1982).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Psychoeducation อาจถูกกำหนดเป็นการศึกษาบุคคลที่มีโรคทางจิตเวชในเรื่องให้เป้าหมายของการรักษาและฟื้นฟูสมรรถภาพ เงื่อนไข 'แพทย์', ' ผู้ป่วยสอน ', และยังมีการใช้ 'คำแนะนำผู้ป่วย' นี้กระบวนการ ทั้งหมดเป็นสิทธิ์แบบที่ไม่เน้นความรู้ วัตถุประสงค์ศึกษาผู้ป่วยเป็นการ เปิดใช้งานผู้ป่วยในพฤติกรรมเปลี่ยนแปลง ปฏิบัติรักษาอย่างจริงจัง หรือสามารถคนป่วยจิตใจเป็นกังวลมาก และมักจะเป็นจุดเน้นของผู้ป่วยการศึกษา หลายคนกับโรคจิตรุนแรงมักจะและ hospitalised ซ้ำเนื่องจากการปฏิบัติตามการรักษาไม่ดีผู้ป่วยรู้สึก stigmatised โดย andmay ผู้ป่วยปฏิเสธการดำรงอยู่ ที่สุด เพิ่มขึ้นไม่สอดคล้อง ปัญหานี้จะยิ่งเป็นปัญหาเมื่อผู้คนอาศัยอยู่ในชุมชนและมักจะเป็นผลที่เกี่ยวข้องกับร้าย ofmedication เช่นเป็นการขาดความรู้เพียงพอเกี่ยวกับยา (Antai-Otong1989) . ดังนั้น อาจเป็นเป้าหมายของการศึกษาผู้ป่วยพยายามป้องกันการ hospitalisation หรือการจัดการการเจ็บป่วย หรือเงื่อนไขที่จะช่วยให้ผู้ป่วยบรรลุ her/his ระดับสูงสุดของสุขภาพ ที่พยาบาลปฏิบัติมาตรฐานรวมสุขภาพจิต และจิตเวชผู้ป่วยสอน และ ตามมาตรฐานเหล่านี้ ไคลเอ็นต์ต่าง ๆรักษา regimens เพิ่มเมื่อศึกษาสุขภาพการส่วนหนึ่งของของไคลเอ็นต์ (เอเอ็นเอ 1982)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ศึกษาอาจจะหมายถึงการศึกษาของบุคคลกับ
ผิดปกติทางจิต ในเรื่องพื้นที่ที่ตอบสนองเป้าหมายของการรักษา
และฟื้นฟู การศึกษาเงื่อนไข ' ผู้ป่วย ' , ' ผู้ป่วย
สอน ' และ ' ผู้ป่วย ' ยังได้รับการสอนที่ใช้กระบวนการนี้

ทั้งหมดแสดงให้เห็นว่า มีการเน้นความรู้ วัตถุประสงค์
จากการศึกษาผู้ป่วยเพื่อช่วยให้ผู้ป่วยมีส่วนร่วมในการเปลี่ยนพฤติกรรม

สอดคล้องกับการรักษาอย่างจริงจังหรือหัวชนฝา
คนป่วยทางจิตมีความกังวลมาก และมักเน้นการศึกษาผู้ป่วย

หลายคนที่มีอาการทางจิตอยู่บ่อยครั้ง
และซ้ำ ๆเข้าเนื่องจากยากจน สอดคล้องกับการรักษา ผู้ป่วยจำนวนมากรู้สึก stigmatised ด้วย

andmay ปฏิเสธความเจ็บป่วยการดำรงอยู่ของมัน ซึ่งเพิ่มต้นทุนสุด . ปัญหานี้
มากยิ่งขึ้นของปัญหาเมื่อคนที่อาศัยอยู่ในชุมชน ,
และมักจะเกี่ยวข้องกับผลกระทบ ofmedication เช่นกัน
เป็นขาดความรู้เพียงพอเกี่ยวกับยา ( antai โอตอง
1989 ) ดังนั้นเป้าหมายของการศึกษาผู้ป่วยอาจจะลอง

ไม่ให้เข้าโรงพยาบาลหรือการจัดการการเจ็บป่วยหรือภาวะ

ช่วยให้คนไข้ได้รับของเขา / เธอ สูงสุด ระดับของสุขภาพ
มาตรฐานการปฏิบัติการพยาบาลจิตเวชและสุขภาพจิต รวมถึงการสอน
ผู้ป่วยตามมาตรฐานเหล่านี้ ลูกค้าในการรักษาเพิ่มขึ้น เมื่อทาง

สุขศึกษาเป็นส่วนหนึ่งของการดูแลลูกค้า ( Ana 1982 )