He displayed a very heartless expre

He displayed a very heartless expression towards her, as if all of his tenderness and doting on her from before was an illusion. He wanted to take it back, then he took it all back. He took it away until it was completely neat and clean.

But Su Luo could sense, his coldness towards her was merely a thin outer shell. That it was an outer layer he was able to paint on.

His self-esteem was stronger than any other person’s.

Su Luo hugged Nangong Liuyun’s sleeves, her tone even softer: “Nangong, I was wrong…”

Nangong Liuyun’s handsome straight body paused slightly, but still had his chin stubbornly raised. He didn’t look at Su Luo and only coldly said: “Let go of this king.”

“Not letting go!” Su Luo simply leaned her entire head on his arm, hugging him tightly, even dead, she wouldn’t let go.

“Who do you think you are, is this king’s arm for someone who wants to hug it, and can just hug it? You, as the most unloved concubine’s daughter from Su Manor, what qualifications do you have to hug this king! Humph!” Nangong Liuyun glowered at her, clenching his teeth as he said, stressing each word.

Even though Nangong Liuyun was still as fierce as before, but he had already softened a little bit from before. Su Luo naturally could feel it immediately.

Su Luo was not foolish, instead, she used her well-known negotiation skills.

If she followed along with Nangong Liuyun’s subject, she would definitely be angered until her veins burst. Therefore, she must let him continue to act proudly and spoiled.

Therefore, the clever her immediately changed the subject.

“Nangong Liuyun, you don’t keep your words!” Su Luo’s accusation had a trace of criticism, her tone was loose and flexible, like the afternoon sunshine, that kind of flexible, soft and indolent.

Nangong Liuyun was somewhat stupefied by Su Luo’s use of this soft expression. But, he still raised his head and stuck out his chest arrogantly like a phoenix.

Finally, he humphed twice: “Nonsense! This kings always says one is one, and two is then two. Never have I violated an oath, you, this little girl, don’t talk nonsense!”

Due to him hardly ever giving others an oath, therefore, how could you talk about not honoring a promise?

“Just yesterday, you made a vow, now, how quickly did you forget? Don’t remember? Humph, want to go find Li Aoqiong to come and bear witness?” Su Luo pretended to be angry.

Nangong Liuyun’s figure was slightly stumped for words.

Yesterday, the matter of making a vow in front of Li Aoqiong, those words were originally from the bottom of his heart. How could he forget?

“Now, you’ve remembered? Nangong Liuyun, for the rest of your life, you are mine. You dare not want me, I will….I will not let you get married for the rest of your life!” Su Luo very fiercely threatened.

Yesterday, Nangong Liuyun’s oath was vivid in everyone’s mind.

Nangong Liuyun was checkmated by Su Luo. He had a complicated expression, that pair of deep, pitch-black eyes unblinkingly looked at Su Luo. Looking deeply into the deepest part of her eyes.

The two stood face-to-face, very close to each other. Due to the natural disparity in height between them, his breaths lingered over her head. His tall figure cast a shadow on her body, covering her entire body.

It was as if the two of them were one, never to be separated.

Nangong Liuyun lowered his eyes, in stillness, he watched her.

Su Luo lifted her eyes, her clever, beautiful eyes unblinkingly returned his gaze.

Feeling that he was not as coldly stiff as before, the corner of Su Luo’s mouth was raised in a dazzling smile like a summer flower: “Nangong, I was wrong, I was truly wrong. Just pretend that it was a fart from me (1), let’s not bicker over this, okay?”

Nangong Liuyun still hadn’t said a word, that pair of pitch-black as ink eyes, were tightly fixed to her.

His breathing was not as smooth as before, his mood seemed to have a slight fluctuation.

Su Luo again smiled, she held Nangong Liuyun’s hand, swaying it left and right: “I truly know I was wrong. Can you not be mad, okay? Please forgive me okay? If you continue to be mad, you could harm your body, how much of a loss that would be, the gains couldn’t make up for it.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาแสดงนิพจน์การค้นพบมากต่อเธอ ว่าความอ่อนโยนของเขาและเธอจากก่อนหลงใหลได้ปลื้มทั้งหมดเป็นภาพลวงตา เขาต้องการนำกลับ จาก นั้นเขาเอามันทั้งหมดกลับ เขาเอามันไปจนมันสะอาด และเรียบร้อยสมบูรณ์แต่อาจรู้สึก Su Luo ความหนาวเย็นของเขาต่อเธอ เพียงเปลือกนอกบาง ว่า มันเป็นกำพร้าสามารถวาดบนความนับถือตนเองของเขาแรงกว่าของบุคคลอื่นใดได้Su Luo ทุกกอด Nangong Liuyun แขน นุ่มแม้เสียงของเธอ: "Nangong ฉันคิดผิด..."Nangong Liuyun หล่อตรงร่างกายหยุดชั่วคราวเล็กน้อย แต่ยังคง ได้คางเขาดันทุรังยก เขาไม่ได้มอง Su Luo และจ้างงานเพียงกล่าวว่า: "ปล่อยให้ไปของกษัตริย์องค์นี้""ไม่ให้ไป" Su Luo ก็พิงหัวของเธอทั้งหมดของเขาแขน กอดเขาแน่น แม้ตาย เธอคงไม่ปล่อยให้ไป"ที่คุณคิดว่า คุณเป็น คือคิงนี้สำหรับคนที่อยากกอดมัน และสามารถเพียงกอด คุณ เป็นลูกสาวของนางสนมสุดถูกจากคฤหาสน์ Su คุณสมบัติอะไรทำคุณต้องฮักคิงนี้ Humph " Nangong Liuyun glowered เธอ นอนกัดฟันของเขาเขากล่าว เน้นหนักแต่ละคำแม้ว่า Nangong Liuyun ก็ยังคงดุเดือดเป็นมาก่อน แต่เขามีอยู่แล้วลงเล็กน้อยจากก่อน Su Luo ตามธรรมชาติอาจรู้สึกได้ทันทีเลยSu Luo ไม่โง่ แทน เธอใช้ทักษะของเธอรู้จักเจรจาถ้าเธอตามพร้อมกับเรื่อง Nangong Liuyun เธอแน่นอนจะโกรธจนเส้นเลือดของเธอออกมา ดังนั้น เธอต้องให้เขายังคงทำหน้าที่ภูมิใจ และนิสัยเสียดังนั้น ฉลาดเธอเปลี่ยนเรื่องทันที"Nangong Liuyun คุณไม่เก็บคำพูดของคุณ" การสืบค้นกลับของการวิจารณ์ได้กล่าวหา Su Luo เสียงของเธอเป็นหลวม และ ยืดหยุ่น เหมือนแสงแดดยามบ่าย ชนิดอ่อนนุ่ม ยืดหยุ่น และ indolentNangong Liuyun แก้ไขค่อนข้างรตเทสต์แทกจาก Su Luo ใช้นิพจน์นี้นุ่ม แต่ เขายังคงยกศีรษะของเขา และเพิ่มหน้าอกของเขาเช่นฟีนิกซ์ arrogantlyในที่สุด เขา humphed สอง: "เรื่องไร้สาระ พระมหากษัตริย์นี้เสมอว่า หนึ่ง และสองแล้วสอง ไม่มีละเมิดคำสาบาน คุณ ผู้หญิงคนนี้ ไม่พูดเหลวไหล"เขาแทบไม่เคยให้คนอื่นคำสาบาน ดังนั้น วิธีอาจคุณพูดคุยเกี่ยวกับ honoring สัญญา"วันนี้เพียง คุณทำคำปฏิญาณ ตอนนี้ เร็วลืม จำไม่ได้ Humph ต้องการหา Li Aoqiong มา และประจักษ์พยาน" Su Luo หลอกลวงว่าจะโกรธNangong Liuyun รูปที่ถูกแนะนำเล็กน้อยสำหรับคำวันนี้ เรื่องของการสาบานต่อหน้าหลี่ Aoqiong คำเดิมจากด้านล่างของหัวใจของเขา เขาอาจลืมวิธี"ตอนนี้ คุณได้จดจำ Nangong Liuyun สำหรับส่วนเหลือของชีวิตของคุณ คุณคือ คุณกล้าไม่ต้องการฉัน ฉันจะ...ฉันจะให้คุณแต่งงานที่เหลือของชีวิตของคุณ! " Su Luo ถูกคุกคามอย่างรุนแรงมากวันนี้ Nangong Liuyun สาบานได้สดใสในใจของทุกคนNangong Liuyun เป็น checkmated โดย Su Luo เขาแสดงออกซับซ้อน ที่คู่ของตาลึก มิด unblinkingly มอง Su Luo มองลึกเข้าไปในส่วนลึกของดวงตาของเธอThe two stood face-to-face, very close to each other. Due to the natural disparity in height between them, his breaths lingered over her head. His tall figure cast a shadow on her body, covering her entire body.It was as if the two of them were one, never to be separated.Nangong Liuyun lowered his eyes, in stillness, he watched her.Su Luo lifted her eyes, her clever, beautiful eyes unblinkingly returned his gaze.Feeling that he was not as coldly stiff as before, the corner of Su Luo’s mouth was raised in a dazzling smile like a summer flower: “Nangong, I was wrong, I was truly wrong. Just pretend that it was a fart from me (1), let’s not bicker over this, okay?”Nangong Liuyun still hadn’t said a word, that pair of pitch-black as ink eyes, were tightly fixed to her.His breathing was not as smooth as before, his mood seemed to have a slight fluctuation.Su Luo again smiled, she held Nangong Liuyun’s hand, swaying it left and right: “I truly know I was wrong. Can you not be mad, okay? Please forgive me okay? If you continue to be mad, you could harm your body, how much of a loss that would be, the gains couldn’t make up for it.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาแสดงสีหน้าใจร้ายมากต่อเธอเป็นถ้าทั้งหมดของความอ่อนโยนของเขาและทุ่มเทของเธอจากก่อนที่จะเป็นภาพลวงตา เขาต้องการที่จะเอามันกลับมาแล้วเขาเอามันกลับทั้งหมด เขาเอามันออกไปจนกว่าจะได้อย่างสมบูรณ์เรียบร้อยและสะอาด. แต่ซู Luo รู้สึกได้ถึงความหนาวของเขาต่อเธอเป็นเพียงเปลือกนอกบาง ว่ามันเป็นชั้นนอกเขาก็สามารถที่จะวาดบน. เขาภาคภูมิใจในตนเองได้ดีกว่าคนอื่น ๆ ของ. ซู Luo กอดแขน Nangong Liuyun ของเสียงของเธอแม้นุ่ม "Nangong ผมผิด ... " ลำตัวตรง Nangong Liuyun หล่อหยุดชั่วคราว เล็กน้อย แต่ยังคงได้คางของเขายกหัวชนฝา เขาไม่ได้มองไปที่ซู Luo และมีเพียงอย่างเย็นชากล่าวว่า ". ปล่อยให้ไปของพระมหากษัตริย์นี้" "ไม่ให้ไป" ซู Luo เพียงพิงศีรษะของเธอทั้งบนแขนของเขากอดเขาไว้แน่นแม้ตายแล้วเธอจะไม่ปล่อยให้ ไป. "ใครที่คุณคิดว่าคุณจะเป็นแขนของกษัตริย์นี้สำหรับคนที่ต้องการที่จะกอดมันและก็สามารถกอดมันได้หรือไม่ คุณเป็นลูกสาวของนางสนมไม่มีใครรักมากที่สุดจากซู Manor สิ่งที่คุณสมบัติคุณต้องกอดกษัตริย์นี้! ฮึ! "Nangong Liuyun glowered ที่เธอกำฟันของเขาในขณะที่เขากล่าวว่าเน้นหนักแต่ละคำ. แม้ว่า Nangong Liuyun ก็ยังคงเป็นที่รุนแรงเหมือนเมื่อก่อน แต่เขาก็ปรับตัวลดลงแล้วเล็กน้อยจากก่อน ซู Luo ธรรมชาติจะรู้สึกได้ทันที. ซู Luo ไม่ได้โง่ แต่เธอเธอเคยรู้จักกันดีทักษะการเจรจาต่อรอง. ถ้าเธอตามมาพร้อมกับเรื่อง Nangong Liuyun ของเธอจะแน่นอนจะโกรธจนเส้นเลือดของเธอออกมา ดังนั้นเธอจะต้องปล่อยให้เขายังคงทำหน้าที่อย่างภาคภูมิใจและนิสัยเสีย. ดังนั้นการที่ชาญฉลาดของเธอทันทีเปลี่ยนเรื่อง. "Nangong Liuyun คุณไม่ได้เก็บคำพูดของคุณ!" ข้อกล่าวหาซู Luo ของมีร่องรอยของการวิจารณ์เสียงของเธอเป็นหลวมและ มีความยืดหยุ่นเช่นแสงแดดยามบ่ายชนิดของความยืดหยุ่นนุ่มและขี้เกียจที่. Nangong Liuyun ถูกตะลึงบ้างโดยใช้ซู Luo ของการแสดงออกนุ่มนี้ แต่เขาก็ยังคงยกศีรษะของเขาและโผล่ออกมาที่หน้าอกของเขาเต๊ะเช่นฟินิกซ์. ในที่สุดเขา humphed ครั้งที่สอง: "เรื่องไร้สาระ! พระมหากษัตริย์นี้พูดเสมอว่าเป็นหนึ่งในหนึ่งและสองคือแล้วสอง ไม่เคยมีฉันละเมิดคำสาบาน, คุณสาวน้อยนี้ไม่ได้พูดคุยเรื่องไร้สาระ! " เพราะเขาแทบจะไม่เคยให้คนอื่น ๆ สาบานดังนั้นวิธีการที่คุณสามารถพูดคุยเกี่ยวกับการไม่เคารพสัญญา? " เมื่อวานนี้เพียงคุณทำปฏิญาณ ตอนนี้วิธีการอย่างรวดเร็วคุณลืม? อย่าจำได้ไหม? ฮึ, ต้องการที่จะไปพบกับหลี่ Aoqiong ที่จะมาเป็นพยาน? "ซู Luo แกล้งทำเป็นโกรธ. รูป Nangong Liuyun ของอึ้งเล็กน้อยสำหรับคำพูด. เมื่อวานนี้เรื่องของการทำให้ปฏิญาณในด้านหน้าของหลี่ Aoqiong คำเหล่านั้นมีพื้นเพมาจาก ด้านล่างของหัวใจของเขา วิธีการที่เขาสามารถลืม? "ตอนนี้คุณได้จดจำ? Nangong Liuyun สำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของคุณคุณเป็นของฉัน คุณไม่กล้าที่ต้องการฉันฉันจะ ... .i จะไม่ให้คุณได้รับการแต่งงานสำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของคุณ! "ซู Luo มากอย่างรุนแรงคุกคาม. เมื่อวานนี้สาบาน Nangong Liuyun เป็นสดใสในใจของทุกคน. Nangong Liuyun ถูกเสร็จโดยซู Luo เขามีการแสดงออกที่ซับซ้อนคู่ของลึกตาดำมืดที่มอง unblinkingly ที่ซู Luo มองลึกลงไปในส่วนที่ลึกที่สุดของดวงตาของเธอ. ทั้งสองยืนใบหน้าเพื่อใบหน้ามากใกล้กัน เนื่องจากความแตกต่างกันตามธรรมชาติในระดับความสูงระหว่างพวกเขาหายใจของเขาอ้อยอิ่งอยู่เหนือหัวของเธอ ร่างสูงของเขาเงาบนร่างกายของเธอครอบคลุมทั้งร่างกายของเธอ. มันเป็นเหมือนกับว่าพวกเขาทั้งสองเป็นหนึ่งไม่เคยที่จะแยกออกจากกัน. Nangong Liuyun ลดลงดวงตาของเขาในความนิ่งเขาดูเธอ. ซู Luo ยกดวงตาของเธอ ฉลาดดวงตาที่สวยงามของเธอ unblinkingly กลับจ้องมองของเขา. รู้สึกว่าเขาไม่ได้เป็นแข็งอย่างเย็นชาเป็นก่อนที่มุมปากซู Luo ที่ถูกเลี้ยงดูมาในรอยยิ้มพราวเหมือนดอกไม้ฤดูร้อน "Nangong ผมผิดผมผิดอย่างแท้จริง แค่ทำเป็นว่ามันเป็นผายลมจากฉัน (1) ให้ไม่ทะเลาะกันมากกว่านี้ได้ไหม " Nangong Liuyun ยังไม่ได้กล่าวคำคู่สีดำสนิทเป็นตาของหมึกที่ได้รับการแก้ไขอย่างแน่นหนากับเธอ. หายใจของเขา ไม่ได้เป็นไปอย่างราบรื่นเป็นมาก่อนอารมณ์ของเขาดูเหมือนจะมีความผันผวนเล็กน้อย. ซู Luo อีกครั้งยิ้มเธอจับมือของ Nangong Liuyun โยกไปทางซ้ายและขวา: "ฉันรู้อย่างแท้จริงผมผิด คุณไม่สามารถจะบ้าไหม โปรดยกโทษให้ฉันได้ไหม หากคุณยังคงบ้าคุณอาจเป็นอันตรายต่อร่างกายของคุณเท่าไหร่ของการสูญเสียที่จะกำไรไม่สามารถทำขึ้นสำหรับมัน. "