This also indicates that noun infle

This also indicates that noun inflection in possessive form in English is also not
a simple process, but one that requires a broad knowledge of the environments in
which–’s and–s’ can occur. According to Conway (1998), he discussed the problem of
English plurals, claimed that even at the lexical level, it can be a complex matter to
correctly inflect the individual words of a sentence to reflect their number, person,
mood, case, etc. However, Wagner (2008), posed questions regarding teaching
morphemes in a certain order, asking if it should be broadened to include other factors,
for example, should teachers focus on the morphemes on which students make the most
mistakes; should teachers focus on the most frequently used morphemes and disregard
acquisition order altogether and should teachers focus less on grammatical morphemes
and more on communicative ability.
The options for noun possessive inflection are more varied than simply adding
–’s or –s’ to the end of a noun.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอกจากนี้ยังบ่งชี้ว่า โรคติดเชื้อนามในฟอร์มปากช่องในอังกฤษก็ยังไม่กระบวนการง่าย แต่ต้องมีความรู้สิ่งของสภาพแวดล้อมในซึ่ง – ของ และ – s' สามารถเกิดขึ้นได้ ตามคอนเวย์ (1998), เขากล่าวถึงปัญหาของพหูพจน์ภาษาอังกฤษ อ้างว่า แม้ในระดับจากคำใกล้เคียง มันสามารถเป็นเรื่องซับซ้อนให้ทำให้โค้งคำแต่ละคำของประโยคเพื่อแสดงตัวเลข คน อย่างถูกต้องอารมณ์ กรณี ฯลฯ อย่างไรก็ตาม วากเนอร์ (2008), เกิดคำถามเกี่ยวกับการเรียนการสอนmorphemes ในใบสั่ง ถ้า มันควรขยายเพื่อรวมปัจจัยอื่น ๆ ถามตัวอย่างเช่น ควรครูเน้น morphemes บนซึ่งทำให้นักเรียนมากที่สุดความผิดพลาด ครูควรเน้น morphemes ใช้บ่อยที่สุด และไม่สนใจซื้อใบสั่งซื้อทั้งหมด และควรมุ่งเน้นครู morphemes ไวยากรณ์น้อยลงบนและเพิ่มเติมความสามารถในการสื่อสาร ตัวเลือกสำหรับโรคติดเชื้อที่ปากช่องนามจะหลากหลายมากขึ้นกว่าเพียงแค่การเพิ่ม–'s หรือ -s' ต่อท้ายคำนาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นว่าโรคติดเชื้อที่เป็นรูปธรรมในรูปแบบเป็นเจ้าของในภาษาอังกฤษยังไม่
เป็นกระบวนการที่ง่าย แต่อย่างหนึ่งที่ต้องใช้ความรู้ในวงกว้างของสภาพแวดล้อมใน
ที่-และ-S 'สามารถเกิดขึ้นได้ ตามที่คอนเวย์ (1998) เขากล่าวถึงปัญหาของ
พหูพจน์ภาษาอังกฤษอ้างว่าแม้ในระดับศัพท์มันอาจจะเป็นเรื่องที่ซับซ้อนเพื่อ
ทำให้โค้งได้อย่างถูกต้องคำแต่ละคำของประโยคที่จะสะท้อนให้เห็นถึงจำนวนของพวกเขา, คน
อารมณ์กรณี ฯลฯ . แต่แว็กเนอร์ (2008) โพสต์คำถามเกี่ยวกับการเรียนการสอน
morphemes ในลำดับที่แน่นอนถามว่ามันควรจะขยายไปยังรวมถึงปัจจัยอื่น ๆ
เช่นครูผู้สอนควรเน้น morphemes ที่นักเรียนให้มากที่สุด
ความผิดพลาด; ครูควรเน้น morphemes ที่ใช้บ่อยที่สุดและไม่สนใจ
เข้าซื้อกิจการเพื่อสิ้นเชิงและครูควรให้ความสำคัญน้อยลงในการไวยากรณ์ morphemes
และเพิ่มเติมเกี่ยวกับความสามารถในการสื่อสาร
ตัวเลือกสำหรับการผันคำนามหวงจะแตกต่างกันมากกว่าเพียงแค่การเพิ่ม
-'s หรือ -s 'ที่ส่วนท้ายของคำนามที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอกจากนี้ยังพบว่าการผันคำนามในรูปแบบแสดงความเป็นเจ้าของในภาษาอังกฤษ ยัง ไม่ขั้นตอนง่าย ๆ แต่สิ่งหนึ่งที่ต้องมีความรู้ในวงกว้างของสภาพแวดล้อมในโดยและ– ' s ซึ่งสามารถเกิดขึ้นได้ ตาม คอนเวย์ ( 1998 ) , เขากล่าวถึงปัญหาของพหูพจน์ภาษาอังกฤษ อ้างว่าแม้ในระดับคำ มันสามารถจะซับซ้อนขึ้นถูกผันไปคำพูดแต่ละประโยคที่สะท้อนให้เห็นถึงจำนวนของบุคคลอารมณ์ , กรณี , ฯลฯ แต่วากเนอร์ ( 2008 ) , ถามคำถามเกี่ยวกับการสอนหน่วยคำในการสั่งซื้อที่แน่นอน ถามว่ามันควรจะพัฒนา รวมถึงปัจจัยอื่น ๆตัวอย่างเช่น ครูผู้สอนควรเน้นคำที่นักเรียนให้มากที่สุดความผิดพลาด ครูผู้สอนควรเน้นที่ใช้บ่อยที่สุดคำและไม่สนใจซื้อสั่งซื้อทั้งหมด และครูผู้สอนควรเน้นน้อยลงคำไวยากรณ์และเพิ่มเติมความสามารถในการสื่อสาร .ตัวเลือกสำหรับคำนามที่แสดงความเป็นเจ้าของ ) เป็นมากกว่าเพียงแค่เพิ่มเพิ่มเติมหลากหลาย- หรือ - s ' ในตอนท้ายของคำนาม