As seen from Fig. 2, half of the ca

As seen from Fig. 2, half of the carbon in poultry litter (46–
50 wt.%) was retained in the biochars. This result is not consistent
with our previous study associated with a lignocellulosic biomass
(Pala et al., 2014). In our previous study, most of the carbon in biomass
(65–73 wt.%) was retained in biochar. This difference may be
due to the high protein content in poultry litter. Based on the literature
(Yanik et al., 2007), it can be deduced that proteins can be
easily degraded in sub-critical water and do not much participate
in the char formation reactions. Above 200
C, distribution of carbon
in the gas phase increased, while the distribution of carbon
in aqueous phase decreased from 39 to 28 wt.%. This shows that
the organics in the aqueous phase were mainly degraded into gaseous
compounds by increasing the temperature. In other words,
amino acids formed from protein/manure degradation produced
low-molecular-weight carboxylic acid which might have further
produced gases by decarboxylation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เท่าที่เห็นจากรูป 2 ครึ่งหนึ่งของคาร์บอนในปีก (46 –50 wt.%) ถูกเก็บไว้ใน biochars ผลลัพธ์นี้ไม่สอดคล้องกันกับการศึกษาก่อนหน้านี้ของเราที่เกี่ยวข้องกับชีวมวล lignocellulosic(พาลา et al. 2014) ในการศึกษาของเราก่อนหน้านี้ ส่วนใหญ่ของคาร์บอนในชีวมวล(wt.% 65-73) ถูกเก็บไว้ในเกษตรกร ความแตกต่างนี้อาจเนื่องจากเนื้อหาโปรตีนสูงในปีก อิงจากวรรณกรรม(Yanik et al. 2007), สามารถ deduced ว่า โปรตีนสามารถสลายตัวได้ง่ายในน้ำย่อยสำคัญ และไม่เข้าร่วมไม่มากในปฏิกิริยาก่อตัวอักขระ ข้างบน 200 C การกระจายของคาร์บอนในเฟสก๊าซเพิ่มขึ้น ในขณะที่การกระจายของคาร์บอนในเฟสน้ำลดลงจาก 39 เป็น 28 wt.% นี้แสดงให้เห็นว่าสารอินทรีย์ในเฟสน้ำเสื่อมโทรมส่วนใหญ่เป็นก๊าซสาร โดยการเพิ่มอุณหภูมิ ในคำอื่น ๆกรดอะมิโนที่เกิดขึ้นจากการย่อยสลายโปรตีน/ปุ๋ยที่ผลิตกรด carboxylic ต่ำน้ำหนักโมเลกุลซึ่งอาจมีเพิ่มเติมก๊าซที่ผลิต โดย decarboxylation ขอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เท่าที่เห็นจากรูป 2 ครึ่งหนึ่งของคาร์บอนในครอกสัตว์ปีก (46
50 WT.%) ได้รับการเก็บรักษาไว้ใน biochars นี่คือผลที่ไม่สอดคล้อง
กับการศึกษาก่อนหน้านี้ที่เกี่ยวข้องกับชีวมวลลิกโนเซลลูโลส
(Pala et al., 2014) ในการศึกษาก่อนหน้านี้ของเราส่วนใหญ่ของคาร์บอนในมวลชีวภาพ
(65-73 WT.%) ได้รับการเก็บรักษาไว้ใน biochar ความแตกต่างนี้อาจจะ
เกิดจากการมีปริมาณโปรตีนสูงในครอกสัตว์ปีก ขึ้นอยู่กับวรรณกรรม
(Yanik et al., 2007) ก็สามารถอนุมานได้ว่าโปรตีนที่สามารถ
ย่อยสลายได้ง่ายในน้ำย่อยที่สำคัญและไม่มากมีส่วนร่วม
ในการก่อปฏิกิริยาถ่าน สูงกว่า 200 องศาเซลเซียสการกระจายของคาร์บอน
ในสถานะก๊าซที่เพิ่มขึ้นในขณะที่การกระจายตัวของคาร์บอน
ในเฟสน้ำลดลง 39-28 WT.% นี้แสดงให้เห็นว่า
สารอินทรีย์ในเฟสน้ำถูกย่อยสลายออกเป็นก๊าซ
สารโดยการเพิ่มอุณหภูมิ ในคำอื่น ๆ
กรดอะมิโนที่เกิดขึ้นจากการย่อยสลายโปรตีน / ปุ๋ยคอกผลิต
ต่ำน้ำหนักโมเลกุลของกรดคาร์บอกซิซึ่งอาจจะมีการเพิ่มเติม
การผลิตก๊าซโดย decarboxylation

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เท่าที่เห็นจากรูปที่ 2 ครึ่งของคาร์บอนในครอกสัตว์ปีก ( 46 )50 % โดยน้ำหนัก ) ถูกเก็บไว้ใน biochars . ผลที่ได้นี้ไม่สอดคล้องกันมีการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับ lignocellulosic ชีวมวล( พลา et al . , 2010 ) ในการศึกษาของเรา ที่สุดของคาร์บอนในชีวมวล65 – 73 % โดยน้ำหนัก ) ถูกเก็บไว้ในไบโอชาร์ . ความแตกต่างนี้อาจจะเนื่องจากปริมาณโปรตีนสูงในครอกสัตว์ปีก บนพื้นฐานของวรรณกรรม( yanik et al . , 2007 ) , สามารถคาดคะเนได้ว่า โปรตีนสามารถได้อย่างง่ายดายในการซับน้ำเสื่อมโทรมและไม่มากเข้าร่วมใน ชาร์ เกิดปฏิกิริยา การกระจายของคาร์บอนสูงกว่า 200 Cในเฟสแก๊สเพิ่มขึ้น ในขณะที่การกระจายของคาร์บอนในเฟสน้ำลดลงจาก 39 28 % โดยน้ำหนัก . นี้แสดงให้เห็นว่าและสารอินทรีย์ในน้ำส่วนใหญ่ถูกสลายเป็นก๊าซระยะที่สารประกอบโดยการเพิ่มอุณหภูมิ ในคำอื่น ๆกรดอะมิโนโปรตีนที่เกิดขึ้นจากการย่อยสลายผลิต / ปุ๋ยคอกlow-molecular-weight กรดคาร์บอกซิลิกที่อาจมีเพิ่มเติมผลิตก๊าซ โดยเงือก .