Characteristics of Thai language an

Characteristics of Thai language and its orthography
Thai has 44 basic consonants plus 4 archaic consonants for 21 consonant sounds.
Thai initial consonants are listed in Table 1. Thai has a high degree of grapheme–
phoneme correspondences but has multiple phoneme to grapheme correspondences.
Thai is predominantly monosyllabic but it also has polysyllabic words, which have
been borrowed mainly from Khmer, Pali or Sanskrit. There are no spaces between
words; instead spaces in a Thai text may indicate the end of a clause or sentence.
For consonants there is an inherent vowel: an (a) is usually found in words of
Sanskrit, Pali or Khmer origin while an (o) is found in native Thai words.
Spoken Thai has clearly defined syllable boundaries (Hudak, 1990). In addition,
an initial consonant, a final consonant or an initial and final consonant may or may
not occur. Possible syllable structures are V, VC, CV, CCV, CVC and CCVC. Thai

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลักษณะของภาษาไทยและ orthography ของไทยมีพยัญชนะ 44 พื้นฐานบวกพยัญชนะพวก 4 สำหรับเสียงพยัญชนะ 21เริ่มต้นพยัญชนะไทยแสดงไว้ในตารางที่ 1 ไทยมีความยั่งยืนของตัวใด –หน่วยเสียงตอบกลับแต่มีหลายหน่วยเสียงกับตัวใดตอบกลับไทยเป็นส่วนใหญ่ monosyllabic แต่มีคำ polysyllabic ซึ่งมีถูกยืมมาจากเขมร บาลี หรือสันสกฤต ไม่มีช่องว่างระหว่างคำ แทน ช่องว่างในข้อความภาษาไทยอาจระบุจุดสิ้นสุดของอนุประโยคหรือประโยคพยัญชนะ มีสระเป็นแต่กำเนิด: การ (a) โดยปกติจะอยู่ในคำของสันสกฤต บาลีหรือเขมรมาขณะ (o) อยู่ในคำภาษาไทยพูดไทยได้ชัดเจนกำหนดขอบเขตของพยางค์ (Hudak, 1990) นอกจากนี้พยัญชนะตัวแรก ตัวพยัญชนะ หรือพยัญชนะเริ่มต้น และสุดท้ายอาจ หรืออาจไม่เกิดขึ้น โครงสร้างพยางค์ได้เป็น V, VC, CV, CCV, CVC และ CCVC ไทย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลักษณะของภาษาไทยและการสะกดการันต์ของ
ไทยมี 44 พยัญชนะพื้นฐานบวก 4 พยัญชนะโบราณ 21 เสียงพยัญชนะ.
เริ่มต้นพยัญชนะไทยมีการระบุไว้ในตารางที่ 1 ไทยมีระดับสูงของ grapheme-
correspondences ฟอนิม แต่มีหลายฟอนิมจะอักษร correspondences.
ไทย ส่วนใหญ่พยางค์เดียว แต่ก็ยังมีคำหลายพยางค์ที่ได้
รับการยืมส่วนใหญ่มาจากเขมรภาษาบาลีภาษาสันสกฤตหรือ มีช่องว่างระหว่างมี
คำ; แทนช่องว่างในข้อความภาษาไทยอาจบ่งบอกถึงการสิ้นสุดของประโยคหรือประโยค.
สำหรับพยัญชนะมีสระลดรูป: (ก) มักจะพบในคำพูดของ
ภาษาสันสกฤตภาษาบาลีหรือแหล่งกำเนิดในขณะที่เขมร (o) ที่พบในไทยพื้นเมือง คำพูด.
พูดไทยได้กำหนดไว้อย่างชัดเจนเขตแดนพยางค์ (Hudak, 1990) นอกจากนี้การ
เริ่มต้นพยัญชนะพยัญชนะสุดท้ายหรือพยัญชนะเริ่มต้นและสุดท้ายอาจจะหรืออาจจะ
ไม่เกิดขึ้น โครงสร้างพยางค์เป็นไปได้คือ V, VC, CV, CCV, CVC และ CCVC ไทย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลักษณะของภาษาไทย และอักขรวิธีภาษาไทยมีพยัญชนะ 44
พื้นฐานพลัส 4 พยัญชนะโบราณ 21 เสียงพยัญชนะ .
ภาษาไทยพยัญชนะต้นมีการระบุไว้ในตารางที่ 1 ไทยได้ระดับสูงของหน่วยอักขระ (
ในจดหมายแต่ได้หลายหน่วยเสียงในหน่วยอักขระจดหมาย .
ไทยเด่นคำพยางค์เดียว แต่ก็มีคำยากๆ ซึ่งมี
ถูกยืมส่วนใหญ่มาจากเขมร บาลี หรือสันสกฤต ห้ามมีช่องว่างระหว่าง
คำ แทนช่องว่างในข้อความภาษาไทยอาจระบุจุดสิ้นสุดของอนุประโยคหรือประโยค
สำหรับพยัญชนะมีสระที่แท้จริง : ( ) มักพบในคำบาลีหรือสันสกฤต
, กำเนิดเขมรในขณะที่ ( O ) พบในคำไทยพื้นเมือง
พูด ไทยได้ชัดเจนขอบเขตพยางค์ ( ฮูเดิ่ก 2533 ) นอกจากนี้
เป็นพยัญชนะต้นและพยัญชนะตัวสะกดหรือเริ่มต้นพยัญชนะอาจจะหรืออาจ
ไม่เกิดขึ้น โครงสร้างพยางค์ได้ V , VC , CV CCV , CVC และ ccvc . ไทย