King Rama IThe reign of King Rama 1

King Rama I
The reign of King Rama 1 of Chakri dynasty began in the year 2325 BE, with the town of Bangkok as capital. Although there were some wars with outward enemy, he often managed to find time to encourage the study and practice of Buddhism. Numerous temples, both inside and outside the capital, were repaired. Of these temples, the Jetuvana Vihara (or Wat Pho, in the vernacular), which ranks among one of the most important, had undergone seven years of repair and the well-known Wat-Phra-Keo (Temple of the Emmeral Buddha), which is regarded as the most important one in Thailand, was also built during his reign. From the Northern provinces such as from Sukhothai, a number of Buddha images (about two thousand in all) were brought in order to be enshrined in the Uposatha of various temples in Bangkok.

In 2331 BE a Council of Bhikkhus was convened for the sake of, as before, settling the contents of the Tipitaka and having those settled passages written down with a stylus on books made of corypha palm leaves. Such books were numbered 345 in all, i.e. 80 for the Abhidhamma and 53 for the Saddavisesa texts. The Council, held at the present Wat Mahadhat, lasted five months and under the chairmanship of a Supreme Patriarch (whose name was Sri). The participants were 218 bhikkhus together with 32 lay scholars. This was the second council held in Thailand.

Religious literature during his reign were compiled both in Pali and in Thai, of these, one was a Pali treatise celled Sangitiyavangsa written by Somdet Phra Vanarat of Jetuvana Temple.


King Rama II

King Rama II, formerly called Phra Buddha Lert Lah, came to the throne in B.E. 2352. Buddhist activities during his time were noted in sending a religious good-will mission group to Ceylon and organizing the research and study of Buddhism. Thus it was during this time that the course for studying Buddhism in Pali language was divided into mine grades as such had once been done in Ayutthaya period. Other activities included the repairing of the existing temples and the building of new ones. The latter included the “Prang” of Wat Arun (Temple of Dawn), symbolic of Thailand for all foreigners.


King Rama III

Phra Nang-Klao, the third of the Chakri dynasty, succeeded his father in B.E. 2367. Having a natural bent for architecture besides being a pious king himself, he had more temples built both inside and outside Bangkok. The temple of Jetuvana in the reign of King Rama I became a treasure of religious knowledge for Buddhist scholars and the symbolic “Prang” of Bangkok was perfectly completed in his reign. Also two groups of good-will missionary bhikkhus, one after the other, were sent to Ceylon. His piety in Buddhism may be seen in his pioneer undertaking to translate the Pali Tipitaka and some other Pali texts into Thai. Nevertheless, his reign came to an end before they were all completed.

In B.E. 2372 there was a religious movement which marked a cornerstone for the study and practice of Buddhism in Thailand, ---- the birth of the Dhammayutta group of bhikkhus. This was due to Prince Mongkut, the King’s younger brother who had been ordained as a bhikkhu for 27 years. Through this long period of secluded life he was endowed with a thorough knowledge of the Buddhist Scriptures, including the Tipitaka, its Commentaries, Sub-commentaries and other Pali texts as well. With such a wealth of knowledge gained and digested as a result of long and profound thinking, he was able to distinguish more clearly between what is right and what is wrong in the Master’s doctrine. He then set out putting to practice what is mentioned and regarded as righteous in the Tipitaka. By doing so, he unwittingly made a great impression on those who, inspired by his conduct, took it upon themselves to follow his way of life. This group of people, in course of time, grew bigger and more popular and became a separate gathering of bhikkhus called the Dhammayutta group as distinct from the former group of bhikkhus in Thailand. Besides being proficient in religious knowledge, Prince Mongkut also had a good command of Sanskrit and English , and in his establishing the Dhammayutta group of bhikkhus, his movement might be compared with that of the Venerable Rahula Thera who through his examplary mode of practice had founded the Lankavangsa group of bhikkhus at the town of Nakhorn Si Thammarat (some 800 km. south of Bangkok).

Of the religious literature in Thai, one was “Pathom-Som-Bodhi-Katha” (life of Buddha) compiled by the Supreme Patriarch Prince Paramanujit Jinorasa of Jetuvana Temple. Of the works in Pali, one called “Sima Vicarana” (Treatise on Sima or boundary of a main shrine) compiled by Prince Mongkut himself wins high respect in Ceylon.


King Rama IV

King Rama IV, or Prince Mongkut who had to disrobe himself after his brother’s death, came to the throne in B.E. 2394. He was formally known as Phra Chom Klao. During his reign bhikkhus were greatly encouraged in their study and practice of Buddhism, so that they were well-behaved as well as well-educated in the Buddha’s doctrine. Some rules and regulations for the betterment of the administration of the community of bhikkhus as a whole were laid down; a group of religious good-will mission was sent forth to Ceylon; and the community of Dhammayutta bhikkhus was also established in Cambodia.

Never was the construction work neglected. The Raj-Pra-Dit Temple, one of the most important temples of Bangkok was an evidence of the fact. The greatest and highest “Chedi” or pagoda of Nakhon Pathom, called the “Pathom Chedi” second to none in its design and decorations, also bears witness of his constructive genius and serves to remind the Thai people of its historical importance.

As a result of earnest study in Buddhism there were more books expounding the tenets of the Buddha’s doctrine in Thai language. This movement opened up a new trend of modern thought in disseminating the Dhamma to the people on a broader scale, instead of the former which seemed like monopolizing it for the realization of the few intelligentsia. Of the Pali literature, a volume by the Supreme Patriarch Prince Pavares Variyalongkorn, named “Sugatavidatthividhana” is the most important of the time.


King Rama V

The reign of King Rama V, formerly called Phra Chula Chom Klao, began in the year B.E. 2411 and lasted 42 years. He was also one of the few monarchs who temporarily renounced his throne after his coronation in order to be ordained as a bhikkhu. This was because most of the Thai kings since Ayudhya period were usually ordained before the coronation day.

Being no less devout to Buddhism than his predecessors, he managed to found two Buddhist Universities for the sake of increasing the progress and stability of the education of Buddhism.

These two were Mahamakuta Raja Vidyalaya and Mahachulalongkorn Raja Vidyalaya, both of which have played a very in the field of Buddhist study. He also enacted a law concerning the administrative system of the community of bhikkhus, declaring that the Buddhist Church should be self-governing holy community, while the state would be the patron under the direction and for the welfare of the Church. Of other major construction work one is Wat Benjamabophit, which is well known among foreigners for its impressive Buddha image in the Uposatha.

In B.E. 2431 a Council of Bhikkhus under the chairmanship of the Supreme Patriarch Prince Pavares Variyalongkorn was held for the purpose of transliterating the existing Tipitaka from the palm-leaf books in Cambodian characters to printed books using Thai characters. This required 39 printed volumes for each set of the entire Tipitaka. Besides the Message itself, some Commentaries from Cambodian to Thai characters and then printed in the form of paper books.

One of the king’s elements of religious success, however, undoubtedly comes from the zealous efforts of one of his great helpers. This was no other than his own half-brother, the Supreme Patriarch Prince Vajirananavarorasa, who had a profound knowledge in English as well as Pali and Sanskrit. Thus, by virtue of his ability plus his high position (as the king’s brother and as chief of the whole community of bhikkhus), the theoretical and practical sides of Buddhism under the far-sighted and able Patriarch were greatly encouraged. Most of his noble works are still now studies by the public as well as by the students, and it is never an over-estimate to say that he has blazed a trial for modern thought in the study and practice of Buddhism.

In B.E. 2437 the Mahamakuta Raja Vidyalaya, one of the two Buddhist Universities published a religious periodical, called “Dhama Cakshu”, which now reaches its sixty-third anniversary and is therefore the oldest and most long-lived religious periodical in Thailand.


King Rama VI

King Rama VI, the poet and philosopher, formally known as Phra Mongkut Klao, ascended the throne in B. E. 2453. In order to imbue the spirit of Buddhism into the minds of his citizens, without distinction of position, profession or sex, he organized a new branch of studying Buddhism in Thai language. This was successfully done because there has been several texts on Buddhism compiled in the reign of his royal father together with many writers during his reign [mostly by the Supreme Patriarch Prince Vajirananavarorasa]. He himself never neglected to do so, and thus there were written many religious books which were both instructive and understandable by all. His wealth of religious literature consisted of such books as “ Addresses to Scouts” and “What did the Buddha realize?” So it can be said that the study of Buddhism was now accessible to all, whether they know Pali or not, whether they want to study it for a long time of within a limited period of time and whether they be a male or a female. In case they have a limited time for studying, it is then advisable that they should Buddhism from the texts

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พระรามฉันเริ่มรัชกาลราชวงศ์ 1 จักรีพระรามในปีจะแฟกซ์ 0 2325 กับเมืองของกรุงเทพฯ เป็นเมืองหลวง แม้ว่าจะมีบางสงครามกับศัตรูภายนอก เขามักจะจัดการหาเวลาส่งเสริมการศึกษาและปฏิบัติพุทธศาสนา วัดจำนวนมาก ทั้งภายใน และภาย นอกเมือง หลวง มีการซ่อมแซม วัดเหล่านี้ Jetuvana วิหาร (หรือวัดโพธิ์ ในการ vernacular), อันดับที่หนึ่งสำคัญสุด ระหว่างมีเปลี่ยนเจ็ดปีของการซ่อมและการรู้จักวัดพระแก้ว (วัดพระ Emmeral), ซึ่งถือเป็นวันสำคัญที่สุดในประเทศไทย ยังสร้างพระองค์ จากจังหวัดทางภาคเหนือเช่นจากสุโขทัย จำนวนพระพุทธรูป (ประมาณสองพันทั้งหมด) ถูกนำมาเพื่อมาประดิษฐานในวันพระของวัดต่าง ๆ ในกรุงเทพมหานครใน 2331 จะ เป็นสภา Bhikkhus ได้แต่นมัสการของ อย่างก่อน เนื้อหาของ Tipitaka ตกตะกอน และมีผู้เขียนลงเหล็กจารบนสมุดที่ทำจากใบลาน corypha ทางเดิน หนังสือดังกล่าวมีเลข 345 ในทั้งหมด เช่น 80 ในไตรปิฎกและ 53 สำหรับข้อความของ Saddavisesa สภา ณวัด Mahadhat ที่อยู่ กินเวลาห้าเดือน และอยู่ภาย ใต้การเป็นประธานอาเซียนของสังฆราช (ที่มีชื่อมีศรี) ผู้เข้าร่วม bhikkhus 218 กับนักวิชาการ 32 วางได้ นี้เป็นสภาที่สองจัดขึ้นในประเทศไทยวรรณคดีศาสนาพระองค์ได้รวบรวมทั้งบาลี และ ไทย นี้ หนึ่งคือบาลีกับธรรมศาสตร์เซลล์ Sangitiyavangsa เขียน โดยสมเด็จพระ Vanarat วัด Jetuvanaพระรามมาราม เดิม เรียกว่าพระพุทธเจ้า Lert Lah ราชบัลลังก์ในพ.ศ. 2352 กิจกรรมพุทธศาสนาในช่วงเวลาระบุไว้ในส่งกลุ่มภารกิจจะดีศาสนาซีลอน และจัดระเบียบวิจัยและศึกษาพุทธศาสนา ดังนั้น ในช่วงเวลานี้ว่า หลักสูตรการศึกษาพระพุทธศาสนาในภาษาบาลีถูกแบ่งออกเป็นเหมืองเกรดเช่นมีครั้งแล้วอย่างในกรุงศรีอยุธยา กิจกรรมอื่น ๆ รวมอยู่ในการซ่อมแซมวัดวาอารามที่มีอยู่และการสร้างใหม่ หลังรวม "ปราง" ของวัดอรุณราชวราราม (วัดของรุ่งอรุณ), สัญลักษณ์ประเทศไทยสำหรับชาวต่างชาติทั้งหมดพระราม IIIพระนางเกล้า ราชวงศ์จักรี ประการที่สามความสำเร็จบิดาในพ.ศ. 2367 มีความสนใจธรรมชาติสำหรับสถาปัตยกรรมนอกจากเป็นกษัตริย์ผู้ศรัทธาตัวเอง เขามีวัดหลายแห่งทั้งภายใน และ นอกกรุงเทพมหานคร วัด Jetuvana ในรัชสมัยของพระราม เป็นสมบัติของศาสนาความรู้สำหรับนักวิชาการพุทธศาสนา และสัญลักษณ์ "พระปรางค์" ของกรุงเทพมหานครอย่างเสร็จสมบูรณ์ในรัชกาลนั้น สองกลุ่มจะดีมิชชันนารี bhikkhus หนึ่งหลังอื่น ๆ ยัง ถูกส่งไปจังซีลอน อาจเห็นเขาความยำเกรงในพระพุทธศาสนาในกิจการของเขาผู้บุกเบิกแปล Tipitaka บาลีและข้อความบาลีอื่น ๆ บางส่วนเป็นภาษาไทย อย่างไรก็ตาม พระองค์มาสิ้นสุดก่อนที่พวกเขาได้ทั้งหมดแล้วเสร็จในพ.ศ. 2372 มีการเคลื่อนไหวทางศาสนาที่ทำเครื่องหมายรากฐานการศึกษาและปฏิบัติพุทธศาสนาใน ประเทศไทย, ---เกิดกลุ่ม Dhammayutta ของ bhikkhus นี้ได้เนื่องจากเจ้าชายมงกุฎ พระน้องชายซึ่งได้ออกบวชเป็นการ bhikkhu ปี 27 ผ่านนานนี้เงียบสงบชีวิตเขาที่เต็มไป ด้วยความรู้อย่างละเอียดในคัมภีร์พระพุทธศาสนา รวม Tipitaka อรรถกถาของ อรรถกถาย่อยและข้อความบาลีอื่น ๆ เป็นอย่างดี ด้วยเช่นความรู้ที่ได้รับ และต้องเป็นผลมาจากความคิดที่ลึกซึ้ง และยาวนาน เขาก็สามารถแยกแยะได้ชัดเจนยิ่งสิ่งถูกและสิ่งผิดปกติในหลักคำสอนของหลัก เขาแล้วตั้งออกวางฝึกสิ่งดังกล่าว และถือเป็นความชอบธรรมในการ Tipitaka โดยการทำเช่นนั้น เขาไม่ได้ประทับใจมากในบรรดาผู้ที่ แรงบันดาลใจความประพฤติของเขา เอาตามตัวเองไปตามวิถีชีวิตของเขา คน in course of เวลา กลุ่มนี้เติบโตใหญ่ขึ้น และนิยมมากขึ้น และเป็น การรวบรวม bhikkhus ที่เรียกว่ากลุ่ม Dhammayutta as distinct from bhikkhus ในประเทศไทยกลุ่มอดีตต่างหาก นอกจากจะความเชี่ยวชาญในความรู้ทางศาสนา มงกุฎเจ้าชายยังมีภาษาสันสกฤตและภาษาอังกฤษดี และในเขาสร้างกลุ่ม Dhammayutta ของ bhikkhus การเคลื่อนไหวของเขาอาจจะเปรียบเทียบกับที่คลองตัน Rahula มินท์ที่ผ่านวิธีการปฏิบัติของเขาน่ะได้ก่อตั้งกลุ่ม Lankavangsa ของ bhikkhus ที่การเมืองของนครธรรมราช (บาง 800 กม.จากกรุงเทพฯ)วรรณกรรมทางศาสนาในไทย คน "นครปฐม-Som-โพธิชิตราคาทา" (ชีวิตของพระพุทธเจ้า) รวบรวม โดย Jinorasa สมเด็จพระเจ้าพระฎีกาวัด Jetuvana ผลงานในบาลี หนึ่งเรียกว่า "สีมา Vicarana" (ธรรมศาสตร์สีมาหรือขอบเขตของศาลหลัก) รวบรวม โดยมงกุฎเจ้าชายพระองค์ชนะสูงเคารพในซีลอนรัชกาลรัชกาล หรือมงกุฎของเจ้าชายที่มีการสวดมนต์เองหลังความตายของพี่ชายของเขา มาราชบัลลังก์ในพ.ศ. 2394 เขาถูกเรียกว่าพระจอมเกล้าอย่างเป็นทางการ พระองค์ bhikkhus ได้รับการสนับสนุนอย่างมากในการศึกษาและปฏิบัติพุทธศาสนา เพื่อให้พวกเด็กดี เป็นขี้ในหลักคำสอนของพระพุทธเจ้า กฎและข้อบังคับสำหรับกันถ้วนหน้าในการจัดการชุมชนของ bhikkhus ทั้งหมดบางถูกวางลง กลุ่มภารกิจจะดีทางศาสนาถูกส่งไปให้ซีลอน และชุมชน Dhammayutta bhikkhus ยังก่อตั้งขึ้นในประเทศกัมพูชาไม่เคยมีการก่อสร้างที่ไม่มีกิจกรรม วัดพระราช-Dit หนึ่งวัดสำคัญที่สุดของกรุงเทพมหานครได้มีหลักฐานของความจริง สุด และสูงสุด "เจดีย์" หรือเจดีย์นครปฐม เรียกว่า "ปฐมเจดีย์" สองรองใครในการออกแบบและตกแต่ง ยังหมีพยานของอัจฉริยะที่สร้างสรรค์ของเขา และทำหน้าที่เตือนประชาชนของความสำคัญทางประวัติศาสตร์As a result of earnest study in Buddhism there were more books expounding the tenets of the Buddha’s doctrine in Thai language. This movement opened up a new trend of modern thought in disseminating the Dhamma to the people on a broader scale, instead of the former which seemed like monopolizing it for the realization of the few intelligentsia. Of the Pali literature, a volume by the Supreme Patriarch Prince Pavares Variyalongkorn, named “Sugatavidatthividhana” is the most important of the time.King Rama VThe reign of King Rama V, formerly called Phra Chula Chom Klao, began in the year B.E. 2411 and lasted 42 years. He was also one of the few monarchs who temporarily renounced his throne after his coronation in order to be ordained as a bhikkhu. This was because most of the Thai kings since Ayudhya period were usually ordained before the coronation day.Being no less devout to Buddhism than his predecessors, he managed to found two Buddhist Universities for the sake of increasing the progress and stability of the education of Buddhism.These two were Mahamakuta Raja Vidyalaya and Mahachulalongkorn Raja Vidyalaya, both of which have played a very in the field of Buddhist study. He also enacted a law concerning the administrative system of the community of bhikkhus, declaring that the Buddhist Church should be self-governing holy community, while the state would be the patron under the direction and for the welfare of the Church. Of other major construction work one is Wat Benjamabophit, which is well known among foreigners for its impressive Buddha image in the Uposatha.In B.E. 2431 a Council of Bhikkhus under the chairmanship of the Supreme Patriarch Prince Pavares Variyalongkorn was held for the purpose of transliterating the existing Tipitaka from the palm-leaf books in Cambodian characters to printed books using Thai characters. This required 39 printed volumes for each set of the entire Tipitaka. Besides the Message itself, some Commentaries from Cambodian to Thai characters and then printed in the form of paper books.One of the king’s elements of religious success, however, undoubtedly comes from the zealous efforts of one of his great helpers. This was no other than his own half-brother, the Supreme Patriarch Prince Vajirananavarorasa, who had a profound knowledge in English as well as Pali and Sanskrit. Thus, by virtue of his ability plus his high position (as the king’s brother and as chief of the whole community of bhikkhus), the theoretical and practical sides of Buddhism under the far-sighted and able Patriarch were greatly encouraged. Most of his noble works are still now studies by the public as well as by the students, and it is never an over-estimate to say that he has blazed a trial for modern thought in the study and practice of Buddhism.In B.E. 2437 the Mahamakuta Raja Vidyalaya, one of the two Buddhist Universities published a religious periodical, called “Dhama Cakshu”, which now reaches its sixty-third anniversary and is therefore the oldest and most long-lived religious periodical in Thailand.King Rama VIKing Rama VI, the poet and philosopher, formally known as Phra Mongkut Klao, ascended the throne in B. E. 2453. In order to imbue the spirit of Buddhism into the minds of his citizens, without distinction of position, profession or sex, he organized a new branch of studying Buddhism in Thai language. This was successfully done because there has been several texts on Buddhism compiled in the reign of his royal father together with many writers during his reign [mostly by the Supreme Patriarch Prince Vajirananavarorasa]. He himself never neglected to do so, and thus there were written many religious books which were both instructive and understandable by all. His wealth of religious literature consisted of such books as “ Addresses to Scouts” and “What did the Buddha realize?” So it can be said that the study of Buddhism was now accessible to all, whether they know Pali or not, whether they want to study it for a long time of within a limited period of time and whether they be a male or a female. In case they have a limited time for studying, it is then advisable that they should Buddhism from the texts

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รัชกาลที่รัชสมัยรัชกาลที่ 1 แห่งราชวงศ์จักรีเริ่มต้นขึ้นในปี พ.ศ. 2325 โดยมีเมืองกรุงเทพฯเป็นเมืองหลวง
แม้ว่าจะมีบางสงครามกับศัตรูภายนอกเขามักจะหาเวลาที่จะส่งเสริมให้การศึกษาและการปฏิบัติของพุทธศาสนา วัดจำนวนมากทั้งในและนอกเมืองหลวงมีการซ่อมแซม ของวัดเหล่านี้ Jetuvana วิหาร (หรือวัดโพธิ์ในท้องถิ่น) ซึ่งติดอันดับหนึ่งในสิ่งที่สำคัญที่สุดได้รับการเจ็ดปีของการซ่อมแซมและที่รู้จักกันดีวัด-พระแก้ว (วัด Emmeral พระพุทธรูป) ซึ่งถือได้ว่าเป็นหนึ่งที่สำคัญมากที่สุดในประเทศไทยก็สร้างขึ้นในสมัยของเขา จากจังหวัดภาคเหนือเช่นจากสุโขทัยจำนวนของพระพุทธรูป (ประมาณสองพันในทั้งหมด) ถูกนำมาเพื่อที่จะได้ประดิษฐานอยู่ในอุโบสถของวัดต่างๆในเขตกรุงเทพมหานคร. ใน 2331 เป็นสภา Bhikkhus ชุมนุมเพื่อประโยชน์ของ เป็นก่อนที่จะปักหลักเนื้อหาของพระไตรปิฎกและมีทางเดินตัดสินผู้เขียนลงกับสไตลัสในหนังสือที่ทำจาก Corypha ใบปาล์ม หนังสือดังกล่าวถูกเลข 345 ในทุกคือ 80 สำหรับพระอภิธรรมและ 53 สำหรับตำรา Saddavisesa สภาจัดขึ้นที่วัดปัจจุบัน Mahadhat กินเวลาห้าเดือนและอยู่ภายใต้การเป็นประธานของสมเด็จพระสังฆราช (ที่มีชื่อเป็นศรี) ผู้เข้าร่วมประชุมได้ 218 Bhikkhus ร่วมกับ 32 นักวิชาการวาง นี่เป็นสภาที่สองจัดขึ้นในประเทศไทย. วรรณกรรมทางศาสนาในสมัยของเขาได้รวบรวมทั้งในภาษาบาลีและภาษาไทยเหล่านี้อย่างใดอย่างหนึ่งเป็นตำราภาษาบาลีเซลล์ Sangitiyavangsa เขียนโดยสมเด็จพระ Vanarat ของ Jetuvana วัด. รัชกาลที่สองรัชกาลที่สองก่อนเรียกว่าพระพุทธเลิศหละมาในราชบัลลังก์ในปี พ.ศ. 2352. กิจกรรมทางพุทธศาสนาช่วงเวลาที่เขาถูกตั้งข้อสังเกตในการส่งกลุ่มภารกิจ-จะดีศาสนาศรีลังกาและการจัดการการวิจัยและการศึกษาของพุทธศาสนา ดังนั้นมันจึงเป็นช่วงเวลาที่แน่นอนในการศึกษาพระพุทธศาสนาในภาษาบาลีแบ่งออกเป็นเกรดเหมืองเช่นที่เคยทำมาครั้งหนึ่งในสมัยกรุงศรีอยุธยานี้ กิจกรรมอื่น ๆ รวมถึงการซ่อมแซมของวัดที่มีอยู่และการสร้างคนใหม่ หลังรวมถึง "ปรางค์" ของวัดอรุณราชวราราม (วัดอรุณ) สัญลักษณ์ของประเทศไทยสำหรับชาวต่างชาติทั้งหมด. รัชกาลที่สามพระนาง-เกล้าสามของราชวงศ์จักรีที่ประสบความสำเร็จพ่อของเขาใน พ.ศ. 2367. มีงอธรรมชาติ สถาปัตยกรรมนอกเหนือจากการเป็นพระมหากษัตริย์ที่เคร่งศาสนาตัวเองเขามีวัดอื่น ๆ ที่สร้างขึ้นทั้งในและนอกเขตกรุงเทพฯ วิหารของ Jetuvana ในสมัยรัชกาลที่ฉันกลายเป็นสมบัติของความรู้ทางศาสนานักวิชาการทางพุทธศาสนาและสัญลักษณ์ "ปรางค์" กรุงเทพฯเสร็จสมบูรณ์ได้อย่างสมบูรณ์แบบในรัชสมัยของเขา นอกจากนี้ยังมีกลุ่มที่สองของ Bhikkhus ดีจะชชันนารีหนึ่งหลังจากที่อื่น ๆ ที่ถูกส่งไปยังประเทศศรีลังกา ความกตัญญูของเขาในพระพุทธศาสนาอาจจะเห็นในผู้บุกเบิกกิจการของเขาที่จะแปลภาษาบาลีพระไตรปิฎกและบางตำราภาษาบาลีเป็นภาษาไทยอื่น ๆ แต่รัชสมัยของพระองค์มาถึงจุดสิ้นสุดก่อนที่พวกเขาทั้งหมดเสร็จสมบูรณ์. ใน พ.ศ. 2372 มีการเคลื่อนไหวทางศาสนาซึ่งเป็นรากฐานที่สำคัญสำหรับการศึกษาและการปฏิบัติของพุทธศาสนาในประเทศไทย ---- กำเนิดของกลุ่ม Dhammayutta ของ Bhikkhus นี่คือสาเหตุที่เจ้าชายพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวน้องชายของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวที่ได้รับการบวชเป็นพระภิกษุสำหรับ 27 ปี ผ่านระยะเวลาที่ยาวนานของชีวิตที่เงียบสงบนี้เขาได้รับการกอปรด้วยความรู้อย่างละเอียดของคัมภีร์พระพุทธศาสนารวมทั้งพระไตรปิฎกที่ข้อคิดของข้อคิดเห็นย่อยและข้อความภาษาบาลีอื่น ๆ เช่นกัน ด้วยเช่นความมั่งคั่งของความรู้ที่ได้และย่อยเป็นผลมาจากความคิดที่ยาวนานและลึกซึ้งเขาก็สามารถที่จะแยกแยะได้อย่างชัดเจนมากขึ้นระหว่างสิ่งที่ถูกต้องและสิ่งที่ไม่ถูกต้องในหลักคำสอนของเจ้านาย จากนั้นเขาก็ออกมาตั้งวางที่จะปฏิบัติในสิ่งที่ถูกกล่าวถึงและได้รับการยกย่องว่าเป็นคนชอบธรรมในพระไตรปิฎก โดยการทำเช่นนั้นเขาไม่เจตนาสร้างความประทับใจที่ดีในบรรดาผู้ที่แรงบันดาลใจจากความประพฤติของเขาเอามันเมื่อตัวเองที่จะปฏิบัติตามวิธีการของเขาชีวิต กลุ่มคนนี้ในช่วงเวลาขยายตัวที่ใหญ่กว่าและเป็นที่นิยมมากขึ้นและกลายเป็นที่ชุมนุมที่แยกต่างหากจาก Bhikkhus เรียกว่ากลุ่ม Dhammayutta แตกต่างไปจากกลุ่มอดีต Bhikkhus ในประเทศไทย นอกจากนี้ยังเป็นความเชี่ยวชาญในการความรู้ทางศาสนา, ปรินซ์พระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวนอกจากนี้ยังมีคำสั่งที่ดีของภาษาสันสกฤตและภาษาอังกฤษและในการจัดตั้งกลุ่ม Dhammayutta ของเขา Bhikkhus การเคลื่อนไหวของเขาอาจจะเทียบกับที่ของพระราหุเถระที่ผ่านโหมดตัวอย่าง! เขาของการปฏิบัติได้ก่อตั้ง กลุ่ม Lankavangsa ของ Bhikkhus ที่เมืองนครนครศรีธรรมราช (800 กม. ทางทิศใต้ของกรุงเทพฯ). จากวรรณกรรมทางศาสนาในไทยหนึ่งคือ "นครปฐม-ส้มโพธิ์-กะทะ" (ชีวิตของพระพุทธเจ้า) รวบรวมโดยสมเด็จพระสังฆราช เจ้าชาย Paramanujit Jinorasa ของ Jetuvana วัด ผลงานในภาษาบาลีหนึ่งที่เรียกว่า "สีมา Vicarana" (ตำราสีมาหรือขอบเขตของศาลหลัก) รวบรวมโดยเจ้าชายพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวตัวเองชนะเคารพสูงในประเทศศรีลังกา. รัชกาลพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าหรือเจ้าชายพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวที่ต้องเปลื้องเสื้อผ้าตัวเองหลังจากที่การตายของน้องชายของเขามาในราชบัลลังก์ในปี พ.ศ. 2394. เขาเป็นที่รู้จักอย่างเป็นทางการเป็นพระจอมเกล้า ในช่วงรัชสมัยของพระองค์ Bhikkhus ได้รับการสนับสนุนอย่างมากในการศึกษาและการปฏิบัติของพุทธศาสนาของพวกเขาเพื่อให้พวกเขาได้มีความประพฤติดีเช่นเดียวกับการศึกษาในหลักคำสอนของพระพุทธเจ้า กฎบางอย่างและกฎระเบียบที่ดีขึ้นของการบริหารงานของชุมชน Bhikkhus เป็นทั้งถูกวางลงนั้น กลุ่มภารกิจดีจะทางศาสนาถูกส่งออกไปประเทศศรีลังกา; และชุมชน Bhikkhus Dhammayutta ยังเป็นที่ยอมรับในประเทศกัมพูชา. ไม่เคยเป็นงานก่อสร้างที่ถูกทอดทิ้ง ราชา-พระดิษฐ์วัดหนึ่งในวัดที่สำคัญที่สุดของกรุงเทพฯเป็นหลักฐานของความเป็นจริงที่ ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดและสูงที่สุด "เจดีย์" หรือเจดีย์นครปฐมเรียกว่า "ปฐมเจดีย์" สองรองใครในการออกแบบและตกแต่งมันยังเป็นพยานของอัจฉริยะสร้างสรรค์ของเขาและทำหน้าที่ในการเตือนให้คนไทยที่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์ของมัน. เป็นผลให้ ของการศึกษาอย่างจริงจังในพระพุทธศาสนามีหนังสือชี้แจงหลักการของหลักคำสอนของพระพุทธเจ้าเป็นภาษาไทย การเคลื่อนไหวครั้งนี้เปิดขึ้นเป็นเทรนด์ใหม่ของความคิดที่ทันสมัยในการเผยแพร่ธรรมให้กับประชาชนในระดับที่กว้างขึ้นแทนของอดีตซึ่งดูเหมือนจะผูกขาดมันสำหรับการสำนึกของปัญญาชนไม่กี่คน วรรณกรรมภาษาบาลีปริมาณโดยสมเด็จพระสังฆราชเจ้าชาย Pavares Variyalongkorn ที่ชื่อ "Sugatavidatthividhana" เป็นสิ่งที่สำคัญมากที่สุดของเวลา. สมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวที่เรียกว่าก่อนพระจุฬาจอมเกล้าเริ่มต้นขึ้นในปี พ.ศ. 2411 และกินเวลานาน 42 ปี นอกจากนี้เขายังเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่พระมหากษัตริย์สละราชบัลลังก์ของพระองค์เป็นการชั่วคราวหลังจากพิธีบรมราชาภิเษกเพื่อที่จะได้บวชเป็นพระภิกษุ เป็นอย่างนี้เพราะส่วนใหญ่ของพระมหากษัตริย์ไทยตั้งแต่สมัยอยุธยาบวชมักจะก่อนวันพิธีบรมราชาภิเษก. เป็นไม่มีศรัทธาน้อยพุทธศาสนากว่ารุ่นก่อนของเขาเขาจะพบว่ามหาวิทยาลัยพระพุทธศาสนาสองเพื่อประโยชน์ของการเพิ่มความคืบหน้าและความมั่นคงของการศึกษาของพุทธศาสนานั้น . ทั้งสองเป็น Mahamakuta ราชาและมหาจุฬาลงกรณ์วิดยาลายาราชาวิดยาลายาซึ่งทั้งสองได้เล่นมากในด้านการศึกษาพุทธศาสนา นอกจากนี้เขายังประกาศใช้กฎหมายที่เกี่ยวข้องกับระบบการบริหารงานของชุมชน Bhikkhus ประกาศว่าคริสตจักรชาวพุทธควรจะปกครองตนเองชุมชนศักดิ์สิทธิ์ในขณะที่รัฐจะเป็นผู้มีพระคุณภายใต้การดูแลและสวัสดิการของคริสตจักร ของการก่อสร้างอื่น ๆ ที่สำคัญการทำงานอย่างใดอย่างหนึ่งคือวัด Benjamabophit ซึ่งเป็นที่รู้จักกันดีในหมู่ชาวต่างชาติสำหรับพระพุทธรูปที่น่าประทับใจในอุโบสถได้. ใน พ.ศ. 2431 สภา Bhikkhus ภายใต้ตำแหน่งประธานของสมเด็จพระสังฆราชเจ้าชาย Pavares Variyalongkorn ที่จัดขึ้นเพื่อวัตถุประสงค์ในการ transliterating ที่ ที่มีอยู่ในพระไตรปิฎกจากหนังสือใบปาล์มในตัวละครกัมพูชาหนังสือที่พิมพ์โดยใช้ตัวอักษรภาษาไทย เรื่องนี้ต้องมี 39 เล่มพิมพ์สำหรับชุดของทั้งพระไตรปิฎกแต่ละ นอกจากนี้ข้อความของตัวเองข้อคิดจากกัมพูชาตัวอักษรภาษาไทยและจากนั้นพิมพ์ในรูปแบบของหนังสือกระดาษ. หนึ่งในองค์ประกอบของกษัตริย์ของความสำเร็จทางศาสนา แต่ไม่ต้องสงสัยมาจากความพยายามกระตือรือร้นของหนึ่งในผู้ช่วยเหลือที่ดีของเขา นี่คือไม่มีอื่น ๆ กว่าครึ่งหนึ่งของพี่ชายของเขาเองสมเด็จพระสังฆราชเจ้าชายสมเด็จพระมหาสมณเจ้ากรมพระยาวชิรญาณวโรรสที่มีความรู้อย่างลึกซึ้งในภาษาอังกฤษเช่นเดียวกับภาษาบาลีสันสกฤต ดังนั้นโดยอาศัยอำนาจตามความสามารถบวกกับตำแหน่งที่สูงของเขา (ในขณะที่พี่ชายของกษัตริย์และเป็นหัวหน้าของชุมชนทั้ง Bhikkhus) ด้านทฤษฎีและปฏิบัติของพุทธศาสนาภายใต้พระสังฆราชมองการณ์ไกลและสามารถที่ได้รับการสนับสนุนอย่างมาก ส่วนใหญ่เป็นงานที่มีเกียรติของเขายังคงมีการศึกษาในขณะนี้โดยประชาชนเช่นเดียวกับนักเรียนและมันจะไม่มากกว่าประมาณการที่จะบอกว่าเขามีประกายการทดลองสำหรับความคิดที่ทันสมัยในการศึกษาและการปฏิบัติของพุทธศาสนา. ใน พ.ศ. 2437 Mahamakuta ราชาวิดยาลายาซึ่งเป็นหนึ่งในสองมหาวิทยาลัยพระพุทธศาสนาการตีพิมพ์วารสารทางศาสนาที่เรียกว่า "Dhama Cakshu" ซึ่งขณะนี้ถึงวันครบรอบ 63 และดังนั้นจึงเป็นที่เก่าแก่ที่สุดและมากที่สุดเป็นระยะทางศาสนาระยะยาวในประเทศไทย. พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้ากวีและนักปรัชญาที่รู้จักกันอย่างเป็นทางการเป็นพระมงกุฎเกล้าขึ้นครองราชบัลลังก์ในปี พ.ศ. 2453. เพื่อปลูกฝังจิตวิญญาณของพุทธศาสนาเข้าไปในจิตใจของประชาชนของเขาไม่มีความแตกต่างจากตำแหน่งอาชีพหรือเพศเขาจัดเป็นสาขาใหม่ของ การศึกษาพุทธศาสนาในภาษาไทย นี้ทำประสบความสำเร็จเพราะได้มีหลายตำราพระพุทธศาสนาไว้ด้วยกันในรัชสมัยของพ่อพระราชร่วมกับนักเขียนหลายคนในสมัยของเขา [ส่วนใหญ่โดยพระสังฆราชเจ้าชายศาลฎีกาสมเด็จพระมหาสมณเจ้ากรมพระยาวชิรญาณวโรรส] ตัวเขาเองไม่เคยละเลยที่จะทำเช่นนั้นจึงมีการเขียนหนังสือทางศาสนาจำนวนมากซึ่งมีทั้งให้คำแนะนำและเป็นที่เข้าใจโดยทั้งหมด ความมั่งคั่งของเขาวรรณกรรมทางศาสนาประกอบด้วยหนังสือเช่น "ที่อยู่ในการลูกเสือ" และ "สิ่งที่พระพุทธเจ้าตระหนักถึง?" ดังนั้นจึงอาจกล่าวได้ว่าการศึกษาของพุทธศาสนาก็สามารถเข้าถึงได้ในขณะนี้เพื่อทุกคนไม่ว่าพวกเขารู้ว่าภาษาบาลีหรือไม่ว่าพวกเขาต้องการ เพื่อศึกษาว่ามันเป็นเวลาที่ยาวนานของการภายในระยะเวลาที่ จำกัด ของเวลาและไม่ว่าจะเป็นชายหรือหญิง ในกรณีที่พวกเขามีเวลา จำกัด ในการศึกษาเป็นแล้วขอแนะนำว่าพวกเขาควรจะพระพุทธศาสนาจากตำรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รัชกาลที่ฉัน
รัชกาลที่ 1 ของราชวงศ์จักรีเริ่มขึ้นในปีพ.ศ. 2325 เป็น , กับเมืองของกรุงเทพฯ เป็นเมืองหลวง แม้ว่ามีสงครามกับศัตรูภายนอก เขามักจะหาเวลาเพื่อส่งเสริมการศึกษาและการปฏิบัติของพระพุทธศาสนา วัดมากมายทั้งภายนอกและภายในเมืองหลวง ซ่อมแซม วัดเหล่านี้ jetuvana วิหาร หรือวัดโพธิ์ ในพื้นถิ่น )ซึ่งอันดับหนึ่งในที่สำคัญที่สุด ได้รับเจ็ดปีของการซ่อมและรู้จักกันดีวัดพระแก้ว ( วัดพระ emmeral ) ซึ่งถือเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในไทย ก็สร้างขึ้นในรัชสมัยของพระองค์ จากภาคเหนือของจังหวัด เช่น จากสุโขทัยหมายเลขของพระพุทธรูป ( ประมาณสองพันทั้งหมด ) มาเพื่อเป็นที่ประดิษฐานอยู่ในวัดต่าง ๆทั้งใน กทม.

ใน 2331 เป็นสภาสงฆ์ได้ประชุมเพื่อเช่นเดิม เรื่องเนื้อหาของพระไตรปิฎก และมีผู้ตัดสินหัวข้อเขียนลงกับสไตลัสบน หนังสือที่ทำจาก corypha ปาล์มใบ หนังสือดังกล่าว มีจำนวน 345 ใน ทั้งหมด เช่น80 สำหรับอภิธรรม 53 สำหรับ saddavisesa ข้อความ สภา ซึ่งจัดขึ้น ณ mahadhat วัดปัจจุบัน นาน 5 เดือน และภายใต้การเป็นประธานของพระสังฆราช ( ที่มีชื่อศรี ) เข้าร่วมเป็น 218 สงฆ์ร่วมกับ 32 วางบัณฑิต นี่เป็นสองสภาที่จัดขึ้นในประเทศไทย

ศาสนาวรรณกรรมในรัชสมัยของเขาที่รวบรวม ทั้งภาษาบาลี และภาษาไทย ของเหล่านี้หนึ่งในนั้นเป็นภาษาบาลี ตำรา celled sangitiyavangsa เขียนโดยสมเด็จพระ vanarat วัด jetuvana .




รัชกาลที่ 2 รัชกาลที่ 2 เดิมเรียกว่า พระพุทธเลิศหล่ามาครองราชย์ใน พ.ศ. 2352 . กิจกรรมทางพุทธศาสนาในช่วงเวลาของเขาที่ระบุไว้ในการส่งทางศาสนาจะปฏิบัติภารกิจกลุ่มซีลอนและการจัดการการวิจัยและศึกษาพระพุทธศาสนาดังนั้นมันจึงเป็นช่วงเวลาที่แน่นอนสำหรับการศึกษาพระพุทธศาสนาในภาษาบาลีแบ่งเป็น เกรดของฉันเช่นเคยทำมา ในสมัยอยุธยา กิจกรรมอื่น ๆรวมถึงการซ่อมแซมวัดที่มีอยู่ และสร้างใหม่ หลังรวม " พระปรางค์ " วัดอรุณ ( วัดแจ้ง ) สัญลักษณ์ของเมืองไทยสำหรับชาวต่างชาติ รัชกาลที่ 3




เกล้าพระนาง ,สามของราชวงศ์จักรี ประสบความสำเร็จพ่อในปี พ.ศ. 2367 . มีธรรมชาติโค้งสถาปัตยกรรมนอกจากจะใจบุญกษัตริย์ตัวเอง เขาวัดมากขึ้น ทั้งในและนอกกรุงเทพ วัด jetuvana ในสมัยรัชกาลที่ฉันกลายมาเป็นสมบัติของความรู้ทางศาสนานักวิชาการพุทธและสัญลักษณ์ " พระปรางค์ " ของกรุงเทพฯ ได้อย่างสมบูรณ์ในรัชสมัยของพระองค์สองของกลุ่มดี จะศาสนาสงฆ์ หนึ่งหลังจากที่อื่น ๆที่ถูกส่งไปยังซีลอน . ความกตัญญูของเขาในพระพุทธศาสนาอาจจะเห็นในของเขาผู้บุกเบิกกิจการแปลบาลีพระไตรปิฎกภาษาบาลี และบางอื่น ๆข้อความที่เป็นภาษาไทย แต่รัชสมัยของพระองค์มาสิ้นสุดก่อนที่พวกเขาได้เสร็จสมบูรณ์ทั้งหมด

ใน พ.ศ.1627 มีการเคลื่อนไหวทางศาสนาซึ่งเครื่องหมาย 7 การปฏิบัติการศึกษาและพุทธศาสนาในประเทศไทย , การเกิดของ dhammayutta กลุ่มสงฆ์ . เนื่องจากเจ้าชายมงกุฏของกษัตริย์ น้องชายที่เคยบวชเป็นภิกษุมา 27 ปี ผ่านระยะเวลานานของชีวิตส่วนตัวเขาเป็น endowed กับความรู้ของพระคัมภีร์รวมถึงพระไตรปิฎก , อรรถกถา อรรถกถาบาลีย่อยและข้อความอื่น ๆเช่นกัน ด้วยเช่นความหลากหลายของความรู้ที่ได้รับและเข้าใจผลยาวนานและลึกซึ้ง คิด เขาสามารถแยกแยะความแตกต่างอย่างชัดเจน ระหว่างสิ่งที่ถูกต้องและสิ่งที่ผิดในหลักของลัทธิ จากนั้นเขาก็ออกไปใส่ในการปฏิบัติสิ่งที่ถูกกล่าวถึงและถือว่าเป็นผู้ชอบธรรมในพระไตรปิฎก .โดยการทำเช่นนั้น เขาไม่มีเจตนาทำให้ความประทับใจที่ดีกับผู้ที่แรงบันดาลใจจากความประพฤติ นำมันเมื่อตัวเองเพื่อตามวิถีชีวิตของเขา กลุ่มนี้ของคน ในหลักสูตรของเวลาที่ขยายตัวใหญ่ขึ้นและเป็นที่นิยมมากขึ้นและกลายเป็นที่ชุมนุมสงฆ์ เรียกว่า แยกกลุ่ม dhammayutta แตกต่างไปจากอดีตกลุ่มสงฆ์ในประเทศไทย นอกจากมีความรู้ทางศาสนา