Neoclassical economics is a set of

Neoclassical economics is a set of approaches to economics focusing on the determination of prices, outputs, and income distributions in markets through supply and demand. This determination is often mediated through a hypothesized maximization of utility by income-constrained individuals and of profits by firms facing production costs and employing available information and factors of production, in accordance with rational choice theory.[1]

Neoclassical economics dominates microeconomics, and together with Keynesian economics forms the neoclassical synthesis which dominates mainstream economics today.[2] Although neoclassical economics has gained widespread acceptance by contemporary economists, there have been many critiques of neoclassical economics, often incorporated into newer versions of neoclassical theory.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เศรษฐกิจฟื้นฟูคลาสสิกคือ ชุดของแนวทางเศรษฐศาสตร์ที่เน้นเรื่องของราคา แสดงผล และการกระจายรายได้ในตลาดผ่านอุปสงค์และอุปทาน มักมี mediated นี้กำหนดผ่าน maximization ค่าอรรถประโยชน์โดยบุคคลจำกัดรายได้ และกำไรโดยบริษัทเผชิญกับต้นทุนการผลิต และการใช้ข้อมูลที่มีอยู่และปัจจัยการผลิต ตามทฤษฎีทางเลือกเชือด [1]เศรษฐกิจฟื้นฟูคลาสสิกกุมอำนาจเศรษฐศาสตร์จุลภาค และกับเศรษฐศาสตร์สำนักเคนส์แบบสังเคราะห์ฟื้นฟูคลาสสิกที่กุมอำนาจเศรษฐกิจหลักวันนี้ [2] ถึงแม้ว่าเศรษฐกิจฟื้นฟูคลาสสิกได้รับการยอมรับอย่างแพร่หลาย โดยนักเศรษฐศาสตร์ร่วมสมัย มีการเมืองไทยหลายฟื้นฟูคลาสสิกเศรษฐศาสตร์ มักจะรวมอยู่ในรุ่นฟื้นฟูคลาสสิกทฤษฎีใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เศรษฐศาสตร์นีโอคลาสสิคือชุดของวิธีการทางเศรษฐศาสตร์มุ่งเน้นไปที่การกำหนดราคาผลผลิตและการกระจายรายได้ในตลาดผ่านอุปสงค์และอุปทาน ความมุ่งมั่นนี้เป็นสื่อกลางมักจะผ่านสูงสุดสมมติฐานของยูทิลิตี้โดยบุคคลที่มีรายได้ จำกัด และผลกำไรโดย บริษัท หันหน้าไปทางต้นทุนการผลิตและการจ้างงานข้อมูลที่มีอยู่และปัจจัยการผลิตให้สอดคล้องกับทฤษฎีทางเลือกที่มีเหตุผล. [1] เศรษฐศาสตร์นีโอคลาสสิปกครองเศรษฐศาสตร์จุลภาคและร่วมกัน กับเศรษฐศาสตร์ของเคนส์รูปแบบนีโอคลาสสิสังเคราะห์ซึ่งปกครองเศรษฐศาสตร์กระแสหลักในวันนี้. [2] แม้ว่าเศรษฐศาสตร์นีโอคลาสสิได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางโดยนักเศรษฐศาสตร์ร่วมสมัยมีหลายวิพากษ์วิจารณ์เศรษฐศาสตร์นีโอคลาสสิจดทะเบียนมักจะเป็นรุ่นใหม่ของทฤษฎีนีโอคลาสสิ