เนื้อความTopic: Lord Buddha's teach

เนื้อความTopic: Lord Buddha's teachings
Lord Buddhawas born in the year 566 B.C. in the Lumbini garden of Kapilavastu. He lost his mother within a week of his birth. Siddhartha was brought up by his aunt and step mother Prajapati Gautami. Then Siddhartha was known as Gautama after the name of his aunt Gautami.
Education:
The text “Lalitavistara” throws light about the education of Gautama. He became proficient in swordsmanship, horse-riding and archery and other princely qualities.
Marriage:
From his childhood Gautama showed a meditative bent of mind. All sorts of opportunities were provided to him to lead a life of comfort and pleasure. He was brought up in luxurious surroundings so that he would remain cheerful all through the day. Observing a great indifference to worldliness in his son, Suddhodhana married him at the age of sixteen, to a beautiful princess Yasodhara, (laughter of the Sakya noble Dandapani. At the age of twenty-nine, a son was born to him and he was named Rahul. But the married life did not interest him.
However, he was agitated by the fundamental questions of life. He was moved by the misery which people suffered in the world and looked for solution. Popular traditions represented how Gautama was horrified at the sight of an old man, a diseased person and a dead body, and an ascetic.
These four sights made him realize the hollowness of worldly pleasure. He was perturbed by the fundamental problems of life. He was attracted by the saintly appearance of the ascetic and left his home, wife, and son in a sudden fit of renunciation in 573 B.C. at the age of twenty-nine, as a wandering ascetic in search of truth. Buddhist texts describe this incident as the “Great Renunciation”.
He wandered from place to place in search of truth. He learnt Sankya philosophy from Alarkalam at Vaisali. From Vaisali he went to Rajagriha. There he learnt the art of meditation from Rudraka Ramaputra. But this meditation or yoga could not quench his thirst for knowledge.
Then he proceeded to Uruvila near Gaya and began to practise rigorous penance for long six years. But he realized that penance was not the proper path that would give him perfect truth. So he decided to take food. He accepted milk offered to him by a young milk-maid named Sujata. One day he took a bath in the river Niranjana and sat under a pipal tree at Bodhgaya.
After forty-nine days enlightenment dawned on him. He attained supreme knowledge and insight. This is known as the “Great Enlightenment” and since then he came to be known as the “Buddha” or the “Enlightened one” or “Tathagat”. The Pipal tree under which he attained wisdom came to be known as the “Bodhi Tree”. Then the place of his meditation was famous as “Bodhagaya”.
Turning the Wheel of Law:
For seven days he remained in a blissful mood for his enlightenment. He decided to spread it for the interest of the suffering humanity. He proceeded to the Deer Park near Saranath in the vicinity of Varanasi where he delivered his first sermen to five learned Brahmanas. The Buddhist literatures described it as “Turning the Wheel of Law” or “Dharma Chakra Pravartana.”

Missionary Activity of Buddha:
For the next forty-five years he undertook long journeys and preached his message far and wide. From Saranath he went to Banaras and converted a number of people to Buddhism. From Banaras he went to Rajagriha and converted to his creed many illustrious persons like King Bimbisara, prince Ajatasatru, Sariputta, and Maidglyana etc.
He visited many places like Gaya, Nalanda, Pataliputra etc. He also went to Kosala where Brahmanism had a strong foothold. King Prasenjit of Kosala embraced Buddhism. One of his queen Malika and his two sisters Soma and Sakula became his disciples. There Buddha stayed at Jetavana monastery which a rich disciple Anathapindika had purchased for him at a high price.
Buddha also visited Kapilavastu and converted his parents, son, and relatives to his creed. The famous courtesan of Vaisali, Amrapalli was converted to his faith. At Vaisali, Buddha gave his consent to the formation of the order of nuns (Bhikshunis). He did not achieve much success in the Malla and Vatsa country. He did not visit Avanti Desa. He did not discriminate between the rich and poor, high and low, man and woman.
Preaching and delivering sermons for long forty-five years he passed away at the age of eighty, at Kusinara, modern Kasia in the Gorakhpur district of Uttar Pradesh in a fullmoon day of Vaisakha in 487 B.C. The Buddhist texts describe this incident as “Mahaparinirvana”.
Teachings of Buddha:
The earliest available source of Buddha’s teachings is the Pali Suttapitaka consisting of five Nickayar. Buddha was a reformer who took note of the realities of life.
Four Noble Truths:
The path he suggested is a code of practical ethics which has a rational outlook. Buddhism was more social than religious. It advocated for social equality. In his time Buddha did not involve himself in the controversies regarding ‘atman’ (soul) and “Brahma”. He was more concerned to worldly problems.
The Four Noble Truths:
He preached his followers the four “Noble Truths” (Chatvari Arya Satyani) viz:
(1) That the world is full of suffering
(2) That there are causes of suffering like thirst, desire, attachment etc. which lead to worldly existence,
(3) That the suffering can be stopped by the destruction of thirst, desire etc.
(4) That the way leads to the destruction of suffering.
Eight-Fold Path:
After describing the chain of causes that lead to suffering, Buddha suggested the Eight-fold path (Arya Ashtanga Marg) as the means of deliverance from these sufferings viz.

(1) Right speech
(2) Right action
(3) Right means of livelihood
(4) Right exertion
(5) Right mindedness
(6) Right meditation
(7) Right resolution
(8) Right view.

The first three practices lead to Sila or physical control, the second three lead to Samadhi or mental control, the last two lead to Prajna or development of inner sight.
Middle Path:
The Eight-fold path is known as middle path. It lies between two extremes, namely, the life of ease and luxury and life of severe asceticism. According to Buddha, this middle path ultimately leads to final bliss or ‘Nirvana’. ‘Nirvana’ literally means “blowing out” or the end of carving or desire or trishna for existence in all its forms.
It is a tranquil state to be realized by a person who is free from all carving or desire. It is deliverance or freedom from rebirth, Nirvana is an eternal state of peace or bliss which is free from sorrow and desire (Asoka), decay (akshya), disease (abyadhi) and from birth and death (amrita).
Buddha also prescribed a code of conduct for his followers.
These are called the ‘Ten Principles”, consisting of:
(1) Do not commit violence
(2) Do not steal
(3) Do not involve in corrupt practices
(4) Do not tell a lie
(5) Do not use intoxicants
(6) Do not use comfortable bed
(7) Do not attend dance and music
(8) Do not take food irregularly
(9) Do not accept gifts or covet other’s property,
(10) Do not save money.
By following these ten principles, one can lead a moral life.
Law of Karma:
Buddha laid great stress on the Law of Karma and its working and the transmigration of souls. According to him the condition of man in this life and the next depends upon his own actions. Man is the maker of his own destiny not any god or gods. One can never escape the consequences of his deeds. If a man does good deeds in this life, he will be reborn in a higher life, and so on till he attains nitvana. Evil deeds are sure to be punished. We are born again and again to reap the fruit of our Karmas. This is the law of Karma.
Ahimsa or Nonviolence:
One of the important tenants of Buddha’s teaching is Ahimsa. Non-violence towards life is more important than good deeds. He advised that one should not kill or injure others either man or animal. People were discouraged from hunting or killing of animals. He condemned animal sacrifice and meat-eating. Though Buddha attached great importance to non-violence, he permitted his followers to take meat when no other food is available to keep them alive.



God:
Buddha neither accepts nor rejects the existence of God. When he was questioned about the existence of God, he either maintained silence or remarked that Gods or gods were also under the eternal law of Karma. He kept himself away from any theoretical discussion about God. He was only concerned with the deliverance of man from suffering.
Opposition to Vedas:
The Buddha opposed the authority of Vedas. He also denied the utility of Vedic and complex Brahmanical practices and rituals for the purpose of salvation. He criticized the Brahmanical supremacy.
Opposition to Caste System:
The Buddha opposed Varna order or caste system. According to him a man is to be judged not by virtue of his birth but by his qualities. In his eyes all castes are equal. He won the support of the lower orders because of his opposition to caste system.
The Buddhist Church:
The Samgha or the Buddhist Church was equally important like the Buddha and his doctrines. The membership of the Buddhist Church was open to all persons irrespective of any class or caste distinctions, above fifteen years of age, provided they did not suffer from leprosy and other diseases. Women were also admitted.A person to the Sangha seeking ordination as a monk had to choose a preceptor and obtain the consent of the assembly of monks. The convert was formally ordained after receiving the consent. He had to take the oath of allegiance to the head of the Sangha.


The oath was:
“Buddham sharanam gachhami”
(I take refuge in the Buddha)
“Dharamam sharanam gachhami”
(I take refuge in Dharma)
Sangham sharanam gachhami”
(I take refuge in Sangha)
The convert was admitted to lower ordination or “Pravrajya” and then he had to practise stern morality, rigorous austerity for 10 years, then he was admitted to higher ordination or “Upasam

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เนื้อความTopic: คำสอนของพระพุทธเจ้าเกิดปีบี 566 ในลัมบินีสวนของ Kapilavastu Buddhawas พระ เขาสูญเสียแม่ของเขาภายในสัปดาห์เดือนปีเกิดของเขา สิทธัตถะถูกนำขึ้น โดย aunt และขั้นตอนแม่ Prajapati Gautami แล้ว สิทธัตถะถูกเรียกว่าโคดมหลังชื่อของป้าของเขา Gautamiการศึกษา:ข้อความ "Lalitavistara" พ่นไฟเกี่ยวกับการศึกษาพระ เขากลายเป็นความเชี่ยวชาญใน swordsmanship ขี่ม้า และยิงธนู และอื่น ๆ คุณภาพ princelyแต่งงาน:จากวัยเด็กของเขา โคดมแสดงความสนใจสมาธิของจิตใจ ทุกโอกาสเข้าหาเขาเพื่อชีวิตที่สะดวกสบายและความสุข เขาถูกนำขึ้นในสภาพแวดล้อมที่หรูหราเพื่อว่าเขาจะยังคงร่าเริงสนิทวัน สังเกตท่านดีกับ worldliness ในบุตร Suddhodhana แต่งงานเขาอายุ sixteen การเจ้าหญิงที่สวยงาม Yasodhara, (เสียงหัวเราะของ Dandapani โนเบิลของนิกายสักยะ ที่อายุยี่สิบเก้า เกิดลูกเขา และเขาชื่อว่าราหุล แต่ชีวิตสมรสก็ไม่สนใจเขาอย่างไรก็ตาม เขาถูกนั้นกระตุ้นทำตามคำถามพื้นฐานของชีวิต เขาถูกย้ายไป ด้วยความทุกข์ยากที่ประชาชนรับความเดือดร้อนในโลก และมองการแก้ไขปัญหา ประเพณีนิยมแสดงว่าโคดมตกใจที่เห็นคนมีอายุ ผู้ป่วยเป็นศพ และโยคีแหล่งสี่เหล่านี้ทำให้เขารู้ hollowness ของความสุขทาง เขามี perturbed ปัญหาพื้นฐานของชีวิต เขาถูกดึงดูด โดยลักษณะของ ascetic saintly และบ้านของเขา ภรรยา และสนด้านซ้ายพอดีอย่างฉับพลันของ renunciation ใน 573 บีอายุยี่สิบเก้า เป็นการหลงนักพรตในการค้นหาความจริง ข้อความพุทธอธิบายเหตุการณ์นี้เป็น "Renunciation ดี"เขาได้เดินไปมาจากสถานในการค้นหาความจริง เขาเรียนปรัชญาแทรงจาก Alarkalam ที่ Vaisali จาก Vaisali เขาไป Rajagriha มีเขาเรียนศิลปะการทำสมาธิจาก Rudraka Ramaputra แต่นี้ทำสมาธิหรือโยคะอาจไม่ดับความกระหายของเขาสำหรับความรู้แล้วเขาครอบครัวไป Uruvila ใกล้กาย่า และเริ่มฝึกฝนอย่างเข้มงวด penance นานหกปี แต่เขารู้ว่า penance ไม่ใช่เส้นทางที่เหมาะสมที่จะทำให้เขาสมบูรณ์แบบจริง ดังนั้น เขาตัดสินใจใช้อาหาร เขายอมรับนมแก่เขา โดยหนุ่มนมแม่บ้านชื่อซูจาตา วันหนึ่งเขาเอาน้ำในแม่น้ำ Niranjana และนั่งใต้ต้นไม้ pipal ที่พุทธคยาหลังจากสี่สิบเก้าวันที่ตรัสรู้เริ่มขึ้นบนเขา เขาบรรลุสูงสุดความรู้และความเข้าใจ นี้มีชื่อเสียง เป็น"ดี" และตั้งแต่ นั้นเขาจะมาเรียกเป็น "พระ" หรือ "Enlightened หนึ่ง" หรือ "ตถาคต" ต้น Pipal ที่เขาบรรลุภูมิปัญญามาเรียก "โพธิ" แล้ว สถานที่ปฏิบัติธรรมของเขามีชื่อเสียงเป็น "Bodhagaya"เปลี่ยนล้อของกฎหมาย:วันที่เจ็ด เขายังคงอารมณ์ความสุขในธรรมของเขา เขาตัดสินใจที่จะกระจายสำหรับความสนใจของมนุษย์ทุกข์ทรมาน เขาครอบครัวกับเดียร์พาร์คใกล้ Saranath แห่งพาราณสีที่เขาส่ง sermen แรกของเขาเพื่อ Brahmanas การเรียนรู้ที่ 5 Literatures พุทธอธิบายว่า "เลี้ยวล้อของกฎหมาย" หรือ "ธรรม Pravartana จักระ"กิจกรรมมิชชันนารีพระ:สำหรับปีถัดไป forty-five เขา undertook ระยะ และประกาศข้อความของเขากว้างไกล จาก Saranath เขาไป Banaras และแปลงเป็นตัวเลขของคนพุทธ จาก Banaras เขาไป Rajagriha และแปลงเป็นความเชื่อของเขา นานหลายท่านเช่นพระเจ้าพิมพิ สารกษัตริย์ พระเจ้าอชาตศัตรูเจ้าชาย Sariputta และ Maidglyana เป็นต้นเขาเยี่ยมชมสถานต่าง ๆ เช่นกายา นาลันทา Pataliputra ฯลฯ เขายังไปที่ศาสนาพราหมณ์มี foothold แรงโกศาลา Prasenjit กษัตริย์ของโกศาลากอดพระพุทธศาสนา มะลิกาควีนของเขาและน้องสาวทั้งสองของเขาโซมาและ Sakula กลายเป็นสาวกของเขา มีพระอยู่ที่วัด Jetavana ซึ่งสาวกรวยอนาถบิณฑิกเศรษฐีซื้อมาให้เขาในราคาสูงพระพุทธเจ้ายังชม Kapilavastu และแปลงเป็นพ่อแม่ของเขา ลูก และญาติลัทธิของเขา พอมีชื่อเสียงของ Vaisali, Amrapalli ถูกแปลงเป็นความเชื่อของเขา ที่ Vaisali พระให้ความยินยอมของผู้แต่งลำดับชี (Bhikshunis) นอกจากนี้เขาไม่ได้บรรลุความสำเร็จมากในประเทศมัลลาและ Vatsa เขาไม่ได้ไปเรียนโรสเด เขาไม่เหยียดระหว่างคนรวยและคนจน สูงและต่ำ ชายและหญิงพระธรรมเทศนา และส่งธรรมนาน forty-five เขาผ่านไปอายุสิบ ที่ ๘๐ Kasia ทันสมัยในการโคราฆปุระอำเภอของรัฐอุตตรประเทศในวันฟูลมูน Vaisakha ในบี 487 ข้อความพุทธศาสนาอธิบายเหตุการณ์นี้เป็น "Mahaparinirvana"คำสอนของพระพุทธเจ้า:แรกสุดมีแหล่งที่มาของคำสอนของพระพุทธเจ้าเป็น Suttapitaka บาลีประกอบด้วยห้า Nickayar พระนักปฏิรูปที่ของความเป็นจริงของชีวิตได้ทุกข์:เส้นทางที่เขาแนะนำคือ จรรยาบรรณทางปฏิบัติที่มี outlook เชือด ศาสนาพุทธถูกสังคมยิ่งกว่าศาสนา มัน advocated สำหรับความเสมอภาคทางสังคม ในเวลา พระไม่เกี่ยวข้องกับตัวเองใน controversies เกี่ยวกับ 'atman' (จิตวิญญาณ) และ "พระพรหม" เขาเป็นห่วงปัญหาทางทุกข์:เขาประกาศลูกศิษย์ของเขา "ทุกข์" (Chatvari อา Satyani) viz:(1) โลกเต็มไปด้วยความทุกข์(2) ที่มีสาเหตุของความทุกข์เช่นกระหาย ความปรารถนา สิ่งที่แนบเป็นต้นซึ่งนำไปสู่ทางที่มีอยู่(3) ที่สามารถหยุดทุกข์ทำลายความกระหายน้ำ ความต้องการอื่น ๆ(4) ว่า วิธีที่นำไปสู่การทำลายทุกข์เส้นทาง eight-Fold:หลังจากอธิบายห่วงโซ่ของสาเหตุที่ทำให้ทุกข์ พระแนะนำเส้นทาง Eight-fold (อาอัษฎางค Marg) เป็นวิธีการช่วยกู้จากทุกข์เหล่านี้ viz (1) สัมมาวาจา(2) การดำเนินการด้านขวา(3) ขวาหมายถึงการดำรงชีวิต(4) กำลังที่ต้องใช้ด้านขวา(5) ขวา mindedness(6) ทำสมาธิด้านขวา(7) ความละเอียดด้านขวา(8) สัมมาทิฏฐิ ปฏิบัติครั้งแรกสามทำศิลาหรือควบคุมทางกายภาพ สามสองทำซามาดฮี หรือควบคุมจิตใจ ลูกค้าเป้าหมายล่าสุดสอง Prajna การพัฒนาของสายตาด้านในเส้นทางกลาง:เส้นทาง Eight-fold เรียกว่าเส้นกลาง อยู่ระหว่างสองสุด ได้แก่ ชีวิตง่าย และความหรูหราและชีวิตของดุนอย่างรุนแรง ตามพุทธ เส้นนี้กลางสุดนำไปสู่ความสุขสุดท้ายหรือ 'นิพพาน' 'นิพพาน' ความหมาย "เป่าออก" หรือจุดสิ้นสุดของการแกะสลัก หรือความปรารถนา หรือ trishna สำหรับการดำรงอยู่ในทุกรูปแบบรัฐจะรับรู้ โดยบุคคลที่เป็นอิสระจากการแกะสลักหรือความปรารถนาทั้งหมดเงียบสงบได้ จึงช่วยกู้ หรือเป็นอิสระจากการเกิดใหม่ นิพพานเป็นสถานะนิรันดรของความสงบหรือความสุขที่เป็นอิสระ จากความเสียใจและความปรารถนา (อโศกมหาราช), ผุ (akshya), โรค (abyadhi) และ จากการเกิดและตาย (คุ)พระพุทธเจ้ายังกำหนดระเบียบปฏิบัติสำหรับลูกศิษย์ของเขาเหล่านี้เรียกว่าการ "หลักสิบ", ประกอบด้วย:(1) กระทำความรุนแรง(2) อย่าขโมย(3) ไม่เกี่ยวข้องกับในการเคลื่อน(4) ไม่โกหก(5) ไม่ใช้เหล้าต่าง ๆ(6) ไม่ใช้สบาย(7) ร่วมเต้นรำและดนตรี(8) ไม่ใช้อาหารอย่างไม่สม่ำเสมอ(9) การยอมรับของขวัญ หรือเครื่องอื่น ๆ ของคุณสมบัติ(10) บันทึกเงินโดยหลักการเหล่านี้สิบ หนึ่งสามารถนำชีวิตคุณธรรมกฎของกรรม:พระวางความเครียดมากในกฎหมายกรรม และการทำงาน และ transmigration ของวิญญาณ ตามเขา สภาพของมนุษย์ในชีวิตนี้และโลกหน้าขึ้นอยู่กับการกระทำของเขาเอง คนเป็นตัวของเขาเองชะตาพระเจ้าหรือเทพเจ้าใด ๆ ไม่ นอกจากนี้หนึ่งไม่สามารถหนีผลของการกระทำของเขา ถ้าคนไม่ความดีในชาตินี้ เขาจะได้รีบอร์นในชีวิตสูงขึ้น และจนเขา attains nitvana พฤติการณ์ที่จะต้องถูกลงโทษ เราเกิดอีกครั้งและอีกครั้งที่เก็บเกี่ยวผลของ Karmas ของเรา นี่คือกฏของกรรมอาฮิมซาหรืออหิงสา:หนึ่งในผู้เช่าความสำคัญของการสอนของพระพุทธเจ้าคืออาฮิมซา ไม่ใช่ความรุนแรงต่อชีวิตนั้นสำคัญกว่าความดี เขาแนะนำว่า หนึ่งไม่ควรฆ่า หรือทำร้ายร่างกายผู้อื่นทั้งคน หรือสัตว์ คนท้อจากการล่าสัตว์หรือฆ่าสัตว์ได้ เขาประณามบูชาสัตว์และบริโภคเนื้อสัตว์ แม้ว่าพุทธกับไสยไม่รุนแรง เขาอนุญาตให้ลูกศิษย์ของเขาจะใช้เนื้อสัตว์เมื่ออาหารไม่มีเพื่อให้พวกเขามีชีวิตอยู่พระเจ้า:พระพุทธเจ้าไม่ยอมรับ หรือปฏิเสธการดำรงอยู่ของพระเจ้า เมื่อเขาถูกสอบสวนเกี่ยวกับการดำรงอยู่ของพระเจ้า เขารักษาความเงียบ หรือกล่าวว่า เทพเจ้าหรือพระเจ้าแนะนำกฎหมายนิรันดร์ของกรรม เขาเก็บตัวเองจากการอภิปรายทฤษฎีเกี่ยวกับพระเจ้า เขาเป็นเพียงความกังวลกับการปลดปล่อยมนุษย์จากทุกข์ต่อต้านการเวท:พระพุทธเจ้าตรงข้ามอำนาจของพระเวท นอกจากนี้เขายังปฏิเสธอรรถ Vedic Brahmanical ปฏิบัติซับซ้อน และพิธีกรรมเพื่อความรอด เขาวิพากษ์วิจารณ์มไหศวรรย์ Brahmanicalต่อต้านระบบวรรณะ:พระข้ามระบบสั่งหรือวรรณะ Varna ตามเขา คนจะตัดสินไม่ อาศัยเกิดของเขา แต่ ด้วยคุณภาพของเขา ในสายตาของเขา ทั้งหมดวรรณะเท่ากัน เขาได้รับรางวัลสนับสนุนใบสั่งด้านล่าง เพราะเขาต่อต้านระบบวรรณะคริสตจักร: พระพุทธศาสนาการ Samgha หรือโบสถ์พุทธเป็นสิ่งสำคัญเช่นพระพุทธเจ้าและการอยู่ของเขา เป็นสมาชิกของคริสตจักรพุทธถูกเปิดให้ทุกคนไม่ว่าชั้นใด ๆ หรือข้อแตกต่างวรรณะ เหนือ อายุสิบห้าปีให้พวกเขาได้ประสบจาก leprosy และโรคอื่น ๆ ผู้หญิงยังได้รับการยอมรับ คน Sangha กำลังบวชเป็นพระได้เลือก preceptor เป็น และได้รับความยินยอมจากสภาสงฆ์ แปลงถูกอย่างเป็นกิจจะลักษณะออกบวชหลังจากได้รับความยินยอมจาก เขาต้องทำสัตย์ปฏิญาณที่ศีรษะ Sanghaสาบานได้:"Buddham ชารานัม gachhami"(ฉันลี้ในพุทธประวัติ)"Dharamam ชารานัม gachhami"(ฉันลี้ในธรรม)Gachhami Sangham ชารานัม"(ผมใช้หลบ Sangha)แปลงได้รับเข้าลงบวช หรือ "Pravrajya" แล้วเขาได้ฝึกฝนจริยธรรมตรง ๆ เข้มงวดอย่างเข้มงวดสำหรับ 10 ปี แล้วเขาได้รับเข้าบวชหรือ "Upasam สูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เนื้อความหัวข้อ:
คำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระเจ้าBuddhawas เกิดในปี 566 ก่อนคริสตกาลในสวนลุมพินีของกบิลพัสดุ์ เขาสูญเสียแม่ของเขาภายในสัปดาห์ของการเกิดของเขา พระพุทธเจ้าถูกนำขึ้นโดยป้าของเขาและขั้นตอนที่แม่ Prajapati Gautami จากนั้นพระพุทธเจ้าเป็นที่รู้จักพระพุทธเจ้าหลังจากที่ชื่อของป้าของเขา Gautami ได้.
การศึกษา:
ข้อความ "Lalitavistara" พ่นไฟเกี่ยวกับการศึกษาของพระพุทธเจ้า เขากลายเป็นความเชี่ยวชาญในดาบ, ขี่ม้าและยิงธนูและคุณภาพของเจ้าอื่น ๆ .
การแต่งงาน:
จากวัยเด็กของเขาแสดงให้เห็นพระพุทธเจ้าก้มสมาธิของจิตใจ ทุกประเภทของโอกาสที่มีให้กับเขาเพื่อนำไปสู่ชีวิตของความสะดวกสบายและมีความสุข เขาถูกนำตัวขึ้นมาในสภาพแวดล้อมที่หรูหราเพื่อที่เขาจะยังคงร่าเริงตลอดวัน สังเกตไม่แยแสที่ดีในการ worldliness ในลูกชายของเขา Suddhodhana แต่งงานกับเขาตอนอายุสิบหกที่จะเป็นเจ้าหญิง Yasodhara สวยงาม (หัวเราะของซากขุนนาง Dandapani. ตอนอายุยี่สิบเก้าซึ่งเป็นบุตรชายคนที่เกิดมาเพื่อให้เขาและเขาก็ ชื่อราหุล. แต่ชีวิตแต่งงานไม่ได้สนใจเขา.
แต่เขาก็ไม่สบายใจโดยคำถามพื้นฐานของชีวิต. เขาได้ย้ายจากความทุกข์ยากที่ผู้คนได้รับความเดือดร้อนในโลกและมองหาวิธีการแก้ปัญหา. ประเพณียอดนิยมแสดงว่าพระพุทธเจ้าก็ตกใจที่ สายตาของชายชราคนที่เป็นโรคและร่างกายที่ตายแล้วและนักพรต.
สี่เหล่านี้สถานที่ท่องเที่ยวที่ทำให้เขาตระหนักถึงความว่างเปล่าของความสุขทางโลก. เขาได้ตกอกตกใจโดยปัญหาพื้นฐานของชีวิต. เขาถูกดึงดูดโดยลักษณะศักดิ์สิทธิ์ของนักพรต และออกจากบ้านของเขาภรรยาและลูกชายในแบบฉับพลันของการสละใน 573 ปีก่อนคริสตกาลเมื่ออายุยี่สิบเก้าที่เป็นนักพรตที่หลงทางในการค้นหาความจริง. วัจนะอธิบายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้เป็น "มหาสละ".
เขาเดินจาก วางที่จะวางในการค้นหาความจริง เขาได้เรียนรู้ปรัชญา Sankya จาก Alarkalam ที่ Vaisali จาก Vaisali เขาไป Rajagriha ที่นั่นเขาได้เรียนรู้ศิลปะของการทำสมาธิจาก Rudraka Ramaputra แต่การทำสมาธิหรือโยคะนี้ไม่สามารถดับความกระหายของเขาสำหรับความรู้.
จากนั้นเขาก็เดินไป Uruvila ใกล้ Gaya และเริ่มที่จะฝึกตบะอย่างเข้มงวดนานหกปี แต่เขารู้ว่าบาปไม่ได้เป็นเส้นทางที่เหมาะสมที่จะทำให้เขามีความจริงที่สมบูรณ์แบบ ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะใช้อาหาร เขาได้รับการยอมรับนมนำเสนอให้กับเขาโดยแม่บ้านนมสาวชื่อ Sujata วันหนึ่งเขาเอาอาบน้ำในแม่น้ำ Niranjana และนั่งใต้ต้นไม้ pipal ที่พุทธคยา.
หลังจากที่สี่สิบเก้าวันตรัสรู้ dawned กับเขา เขาบรรลุความรู้และความเข้าใจสูงสุด นี้เป็นที่รู้จักในฐานะ "ตรัสรู้ยิ่งใหญ่" และตั้งแต่นั้นมาเขามาเป็นที่รู้จักในฐานะ "พระพุทธเจ้า" หรือ "พุทธะหนึ่ง" หรือ "Tathagat" ต้นไม้ Pipal ตามที่เขาบรรลุภูมิปัญญามาเป็นที่รู้จักในฐานะ "ต้นโพธิ์" แล้วสถานที่ของการทำสมาธิของเขาเป็นที่รู้จักในฐานะ "Bodhagaya".
เปิดล้อของกฎหมาย:
เจ็ดวันเขาก็ยังคงอยู่ในอารมณ์ที่มีความสุขสำหรับการตรัสรู้ของเขา เขาตัดสินใจที่จะกระจายไปให้ความสนใจความทุกข์ทรมานของมนุษยชาติที่ เขาเดินไปที่สวนกวางอยู่ใกล้ Saranath ในบริเวณใกล้เคียงของเมืองพารา ณ สีที่เขาส่ง sermen ครั้งแรกของเขาที่จะได้เรียนรู้ห้า Brahmanas วรรณกรรมพุทธเล่าว่า "การเปิดล้อของกฎหมาย" หรือ "ธรรมะครา Pravartana." มิชชันนารีกิจกรรมของพระพุทธเจ้า: สำหรับถัดไปสี่สิบห้าปีที่เขาเข้ามารับการเดินทางไกลและเทศน์ข้อความของเขาและกว้างไกล จาก Saranath เขาไป Banaras และเปลี่ยนคนเป็นจำนวนมากกับพระพุทธศาสนา จาก Banaras เขาไป Rajagriha และแปลงเป็นความเชื่อของเขาหลายคนมีชื่อเสียงเช่นพระมหากษัตริย์ Bimbisara เจ้าชายพระเจ้าอชาตศัตรู, Sariputta และ Maidglyana ฯลฯเขาแวะไปหลายสถานที่เช่น Gaya, Nalanda, Pataliputra ฯลฯ เขายังไป Kosala ศาสนาพราหมณ์ที่มีตั้งหลักที่แข็งแกร่ง . พระมหากษัตริย์ของ Prasenjit Kosala กอดพระพุทธศาสนา หนึ่งใน Malika ราชินีของเขาและน้องสาวสองคนของเขาและโสม Sakula กลายเป็นสาวกของพระองค์ มีพระพุทธรูปอยู่ในพระอาราม Jetavana ซึ่งเป็นศิษย์ที่อุดมไปด้วยอนาถบิ ณ ฑิกเศรษฐีได้ซื้อสำหรับเขาในราคาที่สูง. พระพุทธรูปที่ยังได้ไปเยือนกบิลพัสดุ์และเปลี่ยนพ่อแม่ของเขาลูกชายและญาติของเขาที่จะเชื่อ โสเภณีที่มีชื่อเสียงของ Vaisali, Amrapalli ถูกดัดแปลงเป็นความเชื่อของเขา ที่ Vaisali พระพุทธเจ้าให้ความยินยอมของเขาในการก่อตัวของคำสั่งของแม่ชีที่ (Bhikshunis) เขาไม่ประสบความสำเร็จมากใน Malla ประเทศ Vatsa เขาไม่ได้เยี่ยมชม Avanti Desa เขาไม่เห็นความแตกต่างระหว่างคนรวยและคนจนสูงและต่ำชายและหญิง. พระธรรมเทศนาและการส่งมอบพระธรรมเทศนานานสี่สิบห้าปีที่ผ่านมาเขาได้ผ่านไปตอนอายุแปดสิบที่ Kusinara, Kasia ที่ทันสมัยในย่านแอวูอุตตรใน วันฟูลมูนของ Vaisakha ใน 487 BC ตำราพุทธอธิบายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ว่า "Mahaparinirvana." คำสอนของพระพุทธเจ้า: แหล่งที่มาที่มีอยู่เก่าแก่ที่สุดของคำสอนของพระพุทธเจ้าเป็นภาษาบาลี Suttapitaka ประกอบด้วยห้า Nickayar พระพุทธเจ้าเป็นนักปฏิรูปที่รับทราบความเป็นจริงของชีวิต. อริยสัจ: เส้นทางเขาบอกเป็นรหัสของจริยธรรมในทางปฏิบัติที่มีมุมมองที่เหตุผล พระพุทธศาสนาเป็นสังคมมากขึ้นกว่าที่ทางศาสนา มันสนับสนุนให้เท่าเทียมกันทางสังคม ในเวลาที่เขาพระพุทธรูปที่ไม่เกี่ยวข้องกับตัวเองในการถกเถียงเกี่ยวกับ 'Atman (จิตวิญญาณ) และ "พระพรหม" เขาเป็นคนที่มีความกังวลมากขึ้นในโลกปัญหา. อริยสัจ: เขาเทศน์ลูกน้องของเขาสี่ "อริยสัจ" (Chatvari อารี Satyani) ได้แก่ : (1) ที่โลกเต็มไปด้วยความทุกข์ทรมาน(2) ที่มีสาเหตุของความทุกข์ทรมานเช่น กระหายความปรารถนาสิ่งที่แนบอื่น ๆ ที่นำไปสู่การดำรงอยู่ของโลก(3) ที่ความทุกข์สามารถหยุดการทำลายความกระหายความปรารถนาอื่น ๆ(4) วิธีการที่จะนำไปสู่การล่มสลายของความทุกข์ทรมาน. เส้นทางแปด Fold: หลังจากที่ อธิบายห่วงโซ่ของสาเหตุที่นำไปสู่ความทุกข์ทรมานของพระพุทธเจ้าแนะนำเส้นทางที่แปดเท่า (อารี Ashtanga Marg) เป็นวิธีการช่วยให้พ้นจากความทุกข์เหล่านี้ ได้แก่ ได้. (1) คำพูดที่ถูกต้อง(2) การดำเนินการที่เหมาะสม(3) วิธีการที่ถูกต้องของการดำรงชีวิต( 4) การออกแรงขวา(5) เห็นแก่ขวา(6) การทำสมาธิที่ถูกต้อง(7) ความละเอียดขวา(8) มุมมองขวา. ครั้งแรกที่สามการปฏิบัติที่นำไปสู่ศิลาหรือการควบคุมทางกายภาพที่สองสามนำไปสู่สมาธิหรือการควบคุมจิตที่สองนำ เพื่อ Prajna หรือการพัฒนาด้านการมองเห็น. ทางสายกลาง: เส้นทางแปดเท่าเป็นที่รู้จักกันทางสายกลาง มันอยู่ระหว่างสองขั้วคือชีวิตของความสะดวกและความหรูหราและการใช้ชีวิตของการบำเพ็ญตบะอย่างรุนแรง ตามที่พระพุทธเจ้านี้ทางสายกลางที่สุดนำไปสู่ความสุขสุดท้ายหรือ 'นิพพาน' 'นิพพาน' ความหมายว่า "เป่าออก" หรือจุดสิ้นสุดของการแกะสลักหรือความปรารถนาหรือ Trishna สำหรับการดำรงอยู่ในทุกรูปแบบของมัน. มันเป็นรัฐที่เงียบสงบที่จะได้รับการตระหนักโดยบุคคลที่เป็นอิสระจากการแกะสลักหรือความปรารถนา มันเป็นปลดปล่อยหรือเป็นอิสระจากการเกิดใหม่นิพพานเป็นรัฐนิรันดร์ของความสงบสุขหรือความสุขซึ่งเป็นอิสระจากความเศร้าโศกและความปรารถนา (อโศก) การสลายตัว (akshya) โรค (abyadhi) และจากการเกิดและการตาย (Amrita). พระพุทธรูปที่กำหนดนอกจากนี้ยังมี . จรรยาบรรณของลูกน้องของเขาเหล่านี้จะถูกเรียกว่า'สิบหลัก "ประกอบด้วย(1) ไม่กระทำความรุนแรง(2) อย่าลักทรัพย์(3) อย่ามีส่วนร่วมในการทุจริต(4) อย่าโกหก( 5) อย่าใช้ intoxicants (6) อย่าใช้เตียงที่สะดวกสบาย(7) ไม่ได้เข้าร่วมการเต้นรำและดนตรี(8) ไม่ได้ใช้อาหารไม่สม่ำเสมอ(9) ไม่รับของขวัญหรือโลภทรัพย์สินอื่น ๆ ของ(10) อย่าประหยัดเงิน . โดยต่อไปนี้สิบหลักการหนึ่งที่สามารถนำไปสู่การมีชีวิตที่มีคุณธรรม. กฎแห่งกรรม: พระพุทธรูปวางความเครียดที่ดีในกฎแห่งกรรมและทำงานและสังสารวัฏของวิญญาณของมัน ตามที่เขาสภาพของมนุษย์ในชีวิตนี้และต่อไปขึ้นอยู่กับการกระทำของเขาเอง ผู้ชายเป็นผู้ผลิตของโชคชะตาของตัวเองไม่ได้พระเจ้าหรือพระเจ้า หนึ่งไม่สามารถหนีผลกระทบจากการกระทำของเขา หากมีคนกระทำความดีในชีวิตนี้เขาจะเกิดใหม่ในชีวิตที่สูงขึ้นและอื่น ๆ จนกว่าเขาจะบรรลุ nitvana การกระทำความชั่วร้ายแน่ใจว่าจะได้รับการลงโทษ เราจะเกิดมาอีกครั้งและอีกครั้งที่จะเก็บเกี่ยวผลของ Karmas ของเรา นี่คือกฎของกรรม. อหิงสาหรืออหิงสา: หนึ่งในผู้เช่าที่สำคัญของการเรียนการสอนของพระพุทธเจ้าเป็นอหิงสา ความรุนแรงที่ไม่ต่อชีวิตมีความสำคัญมากกว่าการกระทำที่ดี เขาแนะนำว่าไม่ควรฆ่าหรือทำร้ายคนอื่น ๆ ทั้งมนุษย์หรือสัตว์ คนท้อแท้จากการล่าสัตว์หรือฆ่าสัตว์ เขาประณามการเสียสละและสัตว์กินเนื้อสัตว์ แม้ว่าพระพุทธรูปสำคัญกับการไม่ใช่ความรุนแรงเขาได้รับอนุญาตให้ลูกน้องของเขาที่จะใช้เนื้อเมื่อไม่มีอาหารอื่น ๆ ที่มีอยู่เพื่อให้พวกเขามีชีวิตอยู่. พระเจ้าพระพุทธเจ้าไม่ยอมรับหรือปฏิเสธการดำรงอยู่ของพระเจ้า เมื่อเขาถูกถามเกี่ยวกับการดำรงอยู่ของพระเจ้าทั้งเขายังคงความเงียบหรือตั้งข้อสังเกตว่าพระเจ้าหรือพระก็ยังอยู่ภายใต้กฎหมายนิรันดร์ของกรรม เขาขังตัวเองออกไปจากการสนทนาทางทฤษฎีใด ๆ เกี่ยวกับพระเจ้า เขาเป็นคนที่เกี่ยวข้องเท่านั้นที่มีการปลดปล่อยของมนุษย์จากความทุกข์. ฝ่ายค้านจะพระเวท: พระพุทธเจ้าตรงข้ามกับอำนาจของพระเวท นอกจากนี้เขายังปฏิเสธประโยชน์ของการปฏิบัติพราหมณ์เวทและซับซ้อนและพิธีกรรมเพื่อวัตถุประสงค์ในการรอด เขาได้รับการวิพากษ์วิจารณ์มากที่สุดพราหมณ์. ฝ่ายค้านจะวรรณะระบบ: พระพุทธเจ้าตรงข้ามเพื่อ Varna หรือระบบวรรณะ ตามที่เขาเป็นคนที่จะไม่ได้รับการตัดสินโดยอาศัยอำนาจเกิดของเขา แต่คุณภาพของเขา ในสายตาของเขาทุกวรรณะมีค่าเท่ากัน เขาได้รับรางวัลการสนับสนุนจากคำสั่งซื้อที่ลดลงเพราะความขัดแย้งกับระบบวรรณะ. คริสตจักรพุทธSamgha หรือคริสตจักรที่นับถือศาสนาพุทธเป็นสำคัญเท่าเทียมกันเช่นพระพุทธรูปและคำสอนของเขา สมาชิกของคริสตจักรที่นับถือศาสนาพุทธคือเปิดให้ทุกคนโดยไม่คำนึงถึงระดับความแตกต่างใด ๆ หรือวรรณะเหนือสิบห้าปีบริบูรณ์ให้พวกเขาไม่ต้องทนทุกข์ทรมานจากโรคเรื้อนและโรคอื่น ๆ ผู้หญิงคนนั้นยังมี admitted.A กับพระสงฆ์ที่กำลังมองหาการอุปสมบทเป็นพระภิกษุสงฆ์จะต้องเลือกพระอุปัชฌาย์และได้รับความยินยอมในการชุมนุมของพระสงฆ์ที่ แปลงได้บวชอย่างเป็นทางการหลังจากที่ได้รับความยินยอม เขาจะต้องใช้เวลาในพิธีสาบานตนที่หัวของคณะสงฆ์ที่. คำสาบานคือ: "Buddham Sharanam gachhami" (ฉันใช้เวลาที่หลบภัยในพระพุทธเจ้า) "Dharamam Sharanam gachhami" (ฉันใช้เวลาที่หลบภัยในธรรม) Sangham Sharanam gachhami "(ฉันใช้หลบภัยในมหาเถร) แปลงที่ได้รับการยอมรับในการลดการอุปสมบทหรือ "Pravrajya" จากนั้นเขาจะต้องปฏิบัติศีลธรรมท้ายเข้มงวดอย่างเข้มงวดเป็นเวลา 10 ปีแล้วเขาก็ยอมรับกับการบวชที่สูงขึ้นหรือ "Upasam

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หัวข้อ : เนื้อความเรื่องราวคำสอนของพระพุทธเจ้า
พระเจ้าไม่ปรากฏ เกิดปีพ.ศ. 566 ในลุมพินีสวนของนักประดิษฐ์ . เขาสูญเสียแม่ของเขาภายในสัปดาห์ของการเกิดของเขา เจ้าชายสิทธัตถะทรงถูกนำขึ้นโดยป้าและแม่ของเขาก้าวประชาปติ gautami . แล้ว เจ้าชายสิทธัตถะทรงเป็นที่รู้จักในฐานะองค์ตามชื่อน้า
-
gautami .ข้อความ " สังกัดสำนัก " พ่นไฟ เรื่องการศึกษาขององค์ . เขาได้กลายเป็นความเชี่ยวชาญในการใช้ดาบ , ขี่ม้าและยิงธนูและคุณภาพของเจ้าอื่น ๆ .

จากการแต่งงานในวัยเด็กของเขา ท่านให้เข้าฌาน งอของจิตใจ ทุกประเภทของโอกาสให้เขามีชีวิตของความสะดวกสบายและความสุขเขาถูกนำขึ้นในสภาพแวดล้อมที่หรูหราเพื่อที่เขาจะยังคงร่าเริงตลอดทั้งวัน สังเกตความยอดเยี่ยมโลกีย์วิสัยในลูกชายของเขา suddhodhana แต่งงานกับเขาตอนอายุสิบหกไป yasodhara เจ้าหญิงสวยงาม ( เสียงหัวเราะของ dandapani โนเบิลศากยะ . ที่อายุยี่สิบเก้า ลูกชายเกิดมาเพื่อเขา และเขาชื่อ ราหุล . แต่ชีวิตแต่งงานไม่ได้สนใจเขา .
อย่างไรก็ตาม เขากระวนกระวาย ด้วยคำถามพื้นฐานของชีวิต เขาถูกย้ายจากความทุกข์ที่คนทุกข์ในโลก และหาวิธีการแก้ปัญหา ประเพณีที่นิยมแสดง แล้วท่านก็ตกใจมากเมื่อเห็นคนแก่ คนป่วย และศพ และฤาษี .
4 สถานที่ ทำให้เขาตระหนักถึงความไม่ซื่อสัตย์ของโลกียะสุขเขากำลังวุ่นวายกับปัญหาพื้นฐานของชีวิต เขาถูกดึงดูดโดยลักษณะคล้ายนักบุญของโยคี และทิ้งเมียทิ้งบ้าน และลูกชายในแบบฉับพลันของการสละใน 573 B.C . ที่อายุยี่สิบเก้า เป็นเดินสันโดษเพื่อค้นหาความจริง พุทธข้อความอธิบายเหตุการณ์นี้เป็น " สละ " ดี
เขาเดินจากสถานที่ในการค้นหาความจริงเขาเรียนปรัชญา sankya จาก alarkalam ที่ vaisali . จาก vaisali เขาไป rajagriha . เขาได้เรียนรู้ศิลปะของการทำสมาธิจาก rudraka ramaputra . แต่นี่สมาธิหรือโยคะไม่สามารถดับกระหายของเขาสำหรับความรู้ .
แล้วเขาก็ uruvila ใกล้คายาและเริ่มฝึกตบะที่เคร่งครัดมานาน 6 ปีแต่เขาก็ตระหนักได้ว่า ตบะ ไม่ใช่เส้นทางที่เหมาะสมที่จะให้ความจริงที่สมบูรณ์แบบ ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะเอาอาหาร เขายอมรับนมเสนอให้เขาโดยหนุ่มนมแม่บ้านชื่อ sujata . วันหนึ่งเขาได้อาบน้ำในแม่น้ำ niranjana นั่งอยู่ใต้ต้นโพธิ์ที่ Bodhgaya .
หลังจาก 49 วันตรัสรู้เกิดขึ้นกับเขา เขาบรรลุความรู้สูงสุดและความเข้าใจ