Following the purple pearl, I went

Following the purple pearl, I went out of the boundaries of Lu Hua Mountain. My heart felt strange. It’s just a missing mortal soul of Chu Kong. How can it run so fast? Chasing till midnight, I felt a faint burst of a demon’s energy coming at me.

I once heard Yue Lao say that there is deer-horse like demon who eats scattered souls. Could it be that Chu Kong’s soul……has been eaten by this guy!

My heart was frightened. I sped up my cloud and went straight into the sky. I fly to the demon. The deer-horse demon looks like it can endure a thing or two. With shaking head, he hurried to me. It felt like he is in joy. If you think about it, it’s right. A demon that only eats souls can be that powerful. At this point, I don’t know what he is chewing and wants to gulp it down to his stomach.

The purple pearl hanging on my neck, brightened. My heart became ruthless. I shouted: “Spit it out!”

I kicked the deer-horse demon severely on the side. This kick came suddenly, the demon screamed loudly. Many souls flew out of his mouth. The souls drifted away with the wind. I immediately chased the souls that were drifting away. The deer-horse demon behind me chased after me while screaming. I don’t have a mind to mind about him. I followed the purple pearl and rapidly chased after the souls.

A scattered immortal soul can float really fast. It didn’t take long before I caught up. I read the spell to collect the immortal soul. Chu Kong’s immortal soul obediently went into the purple pearl. The horse-deer demon also sounded in my ears. I dodged sideways and didn’t want to fight with him. I raised my hand and said: “Cloud come.”

The cloud of the midnight rapidly came to me. The cloud wrapped the deer-horse demon in the direction of the sky and the sun. The sunlight blinded the deer-horse demon. I turned around and ran away and left him far behind me.

I clutched the purple pearl. In the dark, I finally returned to Lu Hua Mountain. I followed the dark road and walked home. The closer I came to the wooden house I made, the more profound the depressed feeling became. The words that meatball Kong said before he left the house echoed in my ears. He doesn’t want to cultivate. He doesn’t want to become the celestial Chu Kong of the past. He…..only want to live freely in the human realm.

Since he has already said that, what significance does the thing I do now have? Using all my power to search for the souls he doesn’t want. Using my best efforts to teach him cultivation……

I suddenly have a shame that will leave my face hot and my ass cold.

I looked up at the moon in the sky. I turned and walked in the direction of the forest of Lu Hua mountain.

In the day the little demons of Lu Hua Mountain have been beaten by me. In the night a lot disappeared. All the way I only heard insects. Unconsciously I walked to lake of the mountain. I looked at the other side of the lake and was lost in thoughts. How many years ago when I was a tiger did a wild boar appeared on the other side of the lake and quietly stared at me……

Even in such a depressed mood now, when I thought about that scene, I laughed with a “pu” sound. I laughed alone at the lake while stomping my feet. But the night was really too cold, letting me gradually close my mouth.

That Chu Kong……who bicker and fight with me, maybe will never come back.

I lowered my eyes. My mood was difficult to describe.

I walked up along the side of the lake. The sound of the lake tinkled in my ears. The sound of the water made me feel somewhat lively and cheerful. I find a place with grace and sat down. I quietly stared at the sky full of stars. For the first time I felt that the future is confusing. If I am not obsessed with Chu Kong anymore, then what should I go do? What were the days like before I met Chu Kong? I actually couldn’t remember it anymore.

The purple pear brightened. I hold it. Today I found Chu Kong’s immortal soul. If I give him this immortal soul back to him, there’ll only be a mortal soul left before his soul is completed. If by that time, his thought is still the same as now……

I’ll go back to Yue Lao and continue to watch the doors for him.

While I was thinking like that, suddenly I heard a voice sobbing on the other side of the lake. This sound is so familiar to me. I looked and saw meatball Kong standing at the edge of the other side of the lake with a face full of tears and snot. Facing the moonlight making his face sparkling, I saw him crying so pitifully. I was startled.

I stood up and called: “Chu Kong, you……” Why aren’t you staying home? Why did you come here?

I haven’t even asked when the meatball Kong at the other side cried with a hoarse voice: “Wu wa! Xiao Xiang! Wu wa!”

He cried so pitifully, making me take half a step back. Because this child has a crippled soul since small, his reactions are relatively slow. So he didn’t show many feelings. This sudden burst of him can’t help but make me alarmed.

He saw me take a step back and looked more panic stricken. He didn’t care and stepped into the lake and ran staggering to me. He didn’t wait for me to help him and plummeted in front of me. With a body full of cold water, he rushed to me. The water wet my shoes. The meatball who isn’t tall enough, stretched his hand and hugged my waist. He head glued to my belly. He began to cry out: “Don’t go, Chu Kong is wrong. Chu Kong won’t make you angry anymore and won’t go down the mountain to play anymore! I am wrong!”

I froze for a long time: “Did the demons on the mountain come and beat you out of revenge when I was away?”

His face rubbed twice against my belly, making me full of snot.

“You’re an immortal, wu……Da Hua said you went away and went to heaven to be a free and happy immortal…….you’ll live very happily, and……and will never come back! You wouldn’t want me anymore……wu wu.”

His voice was muffled and mixed with hoarseness. I heard vaguely what he said. I was startled, hesitated and said: “I just went to catch a demon.”

Meatball Kong hugged me tighter: “Xiao Xiang, don’t run away with the demon.”

I didn’t know if I should laugh or cry. When I could react again, my heart felt warm. I don’t know what kind of nerves has been satisfied. It slowly pulled my mouth up.

He being like this, must be because he is afraid that I’m leaving. Even if he doesn’t want to cultivate and doesn’t want to listen to me but in meatball Kong’s mind I’m still someone special with whom he can’t part with.

I seemed to hear the wild laugh from the depths of my heart. I squatted down. I looked at the immortal soul in the purple pearl slowly drift into his eyebrows. I touched his head: “Is Chu Kong afraid that Xiao Xiang won’t want you?”

To him, a soul entering his body doesn’t have much feeling. He honestly nodded. With a face full of tears he answered me: “Afraid.”

My mouth couldn’t help but rise again. I restrained the joy in my heart, dropped my eyes and said sadly: “But the two days that you went to play down the mountain, I thought you didn’t want me anymore.”

Chu Kong immediately shook his head. He seemed in panic: “I didn’t! I I……Xiao Xiang……I’m wrong. Next time I won’t be like that anymore.”

He raised his head and hugged my neck. His head rubbed against my neck.

“Xiao Xiang, don’t be angry. I really know I’m wrong.”

I glanced at him, pinched his cheek and pulled him away. My heart is bursting with excitement. So when the intelligence and power are above of other, would hold such a sense of superiority. At this moment I understand why in the lifetime of silly Xiang, Chu Kong liked to pinch my face. So this is the perfect feeling of the combination of possessiveness and superiority.

While I was being happy in my heart, I didn’t forget tease Chu Kong. I said: “Let’s make a deal.”

I held out my pink and indicated for Chu Kong to hold out his.

“In the future if you still need me, I’ll always be by your side. Always stay with you.”

Chu Kong froze for a moment. The tears began to fall again. He wiped his tears. His hand tightly clutched my pink: “En, I’ll always want Xiao Xiang. Forever want.”

Before I always put a face of shifu and never calculated Chu Kong like this. I always had a solemn face more than a laughing face, covering my original character with seriousness. At this point I know that I should also combine education well with incentives and penalties. Like that I can achieve a faithful dog. I squeezed Chu Kong’s face and said laughingly: “Good child.”

Chu Kong looked at me blankly for a moment. He raised his hand and touched my face: “Xiao Xiang laughing like this is the most like you.”

I was startled. He also froze: “Yi……I don’t know why I said those words.”

Because with one more mortal soul, Chu Kong’s soul will be completed.

I asked him: “Does Chu Kong still not want to practice cultivation?”

He looked at me somewhat afraid: “Xiao Xiang, I’m sorry. I really don’t like cultivation.”

I nodded. I understand him, but still felt a little sad. Meatball Kong really doesn’t want to become the Chu Kong in my heart.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ต่อมุกสีม่วง ฉันออกจากขอบเขตของภูเขาหัวลู หัวใจของฉันรู้สึกแปลก มันเป็นเพียงการขาดมนุษย์จิตชูอินเตอร์เนชั่นแนล วิธีสามารถจะทำงานอย่างรวดเร็ว รู้สึกระเบิดลมพลังงานของปีศาจมาทีไล่จนถึงเที่ยงคืนฉันเมื่อลาวหยูกลางกรุงเทพพูดว่ามีกวางม้าเหมือนปีศาจที่กินวิญญาณกระจาย มันอาจเป็นวิญญาณที่จือกง...มีถูกกิน โดยผู้ชายคนนี้หัวใจของฉันไม่กลัว ตั้งเมฆของฉัน และเดินตรงเข้าไปในท้องฟ้า ผมบินไปปีศาจ ปีศาจม้ากวางเหมือนมันสามารถทนต่อสิ่งหรือสอง มีสั่นหัว เขารีบให้ฉัน มันรู้สึกเหมือนเขาเป็นสุข ถ้าคุณคิดว่า เกี่ยวกับมัน เป็นขวา ปีศาจที่กินวิญญาณเท่านั้น ได้อย่างมีประสิทธิภาพที่ จุดนี้ ฉันไม่รู้ว่าสิ่งที่เขาจะเคี้ยว และต้องเขมือบมันลงไปที่ท้องของเขาแบบสีม่วงมุกห้อยในคอ สบาย ๆ หัวใจกลายเป็นหิน ฉันตะโกน: "พ่นมันออก"ผมเตะปีศาจกวางม้ารุนแรงด้าน นี้เตะมาทันที ปีศาจกรีดร้องดัง วิญญาณจำนวนมากบินออกจากปากของเขา วิญญาณลอยไปกับลม ฉันทันทีคนนั้นได้ไล่วิญญาณที่ลอยออกไป ปีศาจกวางม้าข้างหลังคนนั้นได้ไล่หลังผมขณะกรีดร้อง ไม่มีใจใจเกี่ยวกับเขา ตามสีม่วงมุก และอย่างรวดเร็วคนนั้นได้ไล่หลังจากวิญญาณจิตวิญญาณเป็นอมตะกระจายสามารถลอยได้อย่างรวดเร็วจริง ๆ มันไม่ใช้เวลานานก่อนฉันจม ผมอ่านสะกดเพื่อรวบรวมวิญญาณเป็นอมตะ วิญญาณอมตะจือกงทรงไปเป็นไข่มุกสีม่วง ปีศาจกวางม้าแต่เพียงแห่งนอกจากนี้ในหูของฉัน Dodged ด้านข้าง และไม่ต้องการต่อสู้กับเขา ฉันยกมือของฉัน และกล่าวว่า: "Cloud มา"เมฆเที่ยงคืนอย่างรวดเร็วมาให้ฉัน เมฆที่ห่อปีศาจม้ากวางในทิศทางของท้องฟ้าและแสงแดด แสงมองไม่เห็นปีศาจกวางม้า ผมหันไปรอบ ๆ และวิ่งหนีไป และทิ้งเขาไกลฉันฉันคลัตช์ไข่มุกสีม่วง ในมืด ฉันก็กลับไปภูเขาหัวลู ตามถนนมืด และเดินเข้าบ้าน ใกล้ชิดฉันมาบ้านไม้ที่ทำการ กลายเป็นความรู้สึกซึมเศร้าลึกซึ้งมากขึ้น คำว่าลูกชิ้นอินเตอร์เนชั่นแนลกล่าวว่า ก่อนที่เขาออกจากบ้านได้พูดย้ำในหูของฉัน เขาไม่ต้องการปลูก เขาไม่ต้องการเป็น อินเตอร์เนชั่นแนล ชูคนในอดีต เขา...ต้องอาศัยอยู่อย่างอิสระในขอบเขตมนุษย์เนื่องจากเขาว่า ที่ สำคัญไม่สิ่งฉันมี ใช้กำลังทั้งหมดเพื่อค้นหาวิญญาณที่เขาไม่ต้องการ ใช้ของฉันพยายามสอนเขาเพาะปลูก...ทันทีแล้วละอายใจที่จะทำให้ใบหน้าของฉันร้อนและตูดของฉันเย็นผมมองขึ้นที่ดวงจันทร์ในท้องฟ้า เปิด และเดินในทิศทางของหัวป่าลูในวันได้ถูกปีศาจน้อยลูหัวเขาตี โดยฉัน ยามค่ำคืน จำนวนมากหายไป วิธีฉันเพียงได้ยินแมลง รับฉันเดินไปทะเลสาบภูเขา มองอีกด้านหนึ่งของทะเลสาบ และก็หายไปในความคิด กี่ปีที่ผ่านมาเมื่อเสือได้หมูป่าปรากฏอีกด้านหนึ่งของทะเลสาบ และจ้องไปที่ฉันอย่างเงียบ ๆ ...แม้ในอารมณ์หดหู่ ตอนนี้ เมื่อฉันคิดเกี่ยวกับฉากนั้น ฉันหัวเราะ ด้วยเสียง "ปู" ผมหัวเราะอยู่คนเดียวในทะเลสาบขณะ stomping เท้าของฉัน แต่จริง ๆ กลางคืนก็เย็นเกินไป ทำให้ฉันค่อย ๆ ปิดปากของฉันที่ชูอินเตอร์เนชั่นแนล...ที่ bicker และต่อสู้กับฉัน อาจจะไม่เคยกลับมาผมไขตา อารมณ์ของฉันยากที่จะอธิบายได้ฉันเดินขึ้นทางด้านของทะเลสาบ เสียงของทะเลสาบ tinkled ในหูของฉัน เสียงของน้ำที่ทำให้ฉันรู้สึกค่อนข้างมีชีวิตชีวา และร่าเริง ค้นหาที่ มีพระคุณ และนั่งลง เงียบ ๆ ผมจ้องไปที่ท้องฟ้าเต็มไปด้วยดาว ครั้งแรก ผมรู้สึกว่า ในอนาคตอย่างไร ถ้าฉันไม่พร้อมชูกองหลังอีกต่อไป แล้วอะไรควรฉันไปทำ มีวันเช่นก่อนที่ผมได้พบกับชูอินเตอร์เนชั่นแนล ผมจริง ๆ แล้วไม่จำอีกต่อไปลูกแพร์สีม่วงสบาย ๆ ฉันเก็บมัน วันนี้พบวิญญาณอมตะชูอินเตอร์เนชั่นแนล ถ้าฉันให้เขาวิญญาณอมตะนี้กลับไปเขา จะมีจิตวิญญาณมนุษย์ซ้ายก่อนที่วิญญาณของเขาเสร็จ ถ้าตามนั้น ความคิดของเขายังคงเป็นเหมือนเป็นตอนนี้...I’ll go back to Yue Lao and continue to watch the doors for him.While I was thinking like that, suddenly I heard a voice sobbing on the other side of the lake. This sound is so familiar to me. I looked and saw meatball Kong standing at the edge of the other side of the lake with a face full of tears and snot. Facing the moonlight making his face sparkling, I saw him crying so pitifully. I was startled.I stood up and called: “Chu Kong, you……” Why aren’t you staying home? Why did you come here?I haven’t even asked when the meatball Kong at the other side cried with a hoarse voice: “Wu wa! Xiao Xiang! Wu wa!”He cried so pitifully, making me take half a step back. Because this child has a crippled soul since small, his reactions are relatively slow. So he didn’t show many feelings. This sudden burst of him can’t help but make me alarmed.He saw me take a step back and looked more panic stricken. He didn’t care and stepped into the lake and ran staggering to me. He didn’t wait for me to help him and plummeted in front of me. With a body full of cold water, he rushed to me. The water wet my shoes. The meatball who isn’t tall enough, stretched his hand and hugged my waist. He head glued to my belly. He began to cry out: “Don’t go, Chu Kong is wrong. Chu Kong won’t make you angry anymore and won’t go down the mountain to play anymore! I am wrong!”I froze for a long time: “Did the demons on the mountain come and beat you out of revenge when I was away?”His face rubbed twice against my belly, making me full of snot.“You’re an immortal, wu……Da Hua said you went away and went to heaven to be a free and happy immortal…….you’ll live very happily, and……and will never come back! You wouldn’t want me anymore……wu wu.”His voice was muffled and mixed with hoarseness. I heard vaguely what he said. I was startled, hesitated and said: “I just went to catch a demon.”Meatball Kong hugged me tighter: “Xiao Xiang, don’t run away with the demon.”I didn’t know if I should laugh or cry. When I could react again, my heart felt warm. I don’t know what kind of nerves has been satisfied. It slowly pulled my mouth up.He being like this, must be because he is afraid that I’m leaving. Even if he doesn’t want to cultivate and doesn’t want to listen to me but in meatball Kong’s mind I’m still someone special with whom he can’t part with.I seemed to hear the wild laugh from the depths of my heart. I squatted down. I looked at the immortal soul in the purple pearl slowly drift into his eyebrows. I touched his head: “Is Chu Kong afraid that Xiao Xiang won’t want you?”To him, a soul entering his body doesn’t have much feeling. He honestly nodded. With a face full of tears he answered me: “Afraid.”My mouth couldn’t help but rise again. I restrained the joy in my heart, dropped my eyes and said sadly: “But the two days that you went to play down the mountain, I thought you didn’t want me anymore.”Chu Kong immediately shook his head. He seemed in panic: “I didn’t! I I……Xiao Xiang……I’m wrong. Next time I won’t be like that anymore.”He raised his head and hugged my neck. His head rubbed against my neck.“Xiao Xiang, don’t be angry. I really know I’m wrong.”I glanced at him, pinched his cheek and pulled him away. My heart is bursting with excitement. So when the intelligence and power are above of other, would hold such a sense of superiority. At this moment I understand why in the lifetime of silly Xiang, Chu Kong liked to pinch my face. So this is the perfect feeling of the combination of possessiveness and superiority.While I was being happy in my heart, I didn’t forget tease Chu Kong. I said: “Let’s make a deal.”I held out my pink and indicated for Chu Kong to hold out his.“In the future if you still need me, I’ll always be by your side. Always stay with you.”Chu Kong froze for a moment. The tears began to fall again. He wiped his tears. His hand tightly clutched my pink: “En, I’ll always want Xiao Xiang. Forever want.”Before I always put a face of shifu and never calculated Chu Kong like this. I always had a solemn face more than a laughing face, covering my original character with seriousness. At this point I know that I should also combine education well with incentives and penalties. Like that I can achieve a faithful dog. I squeezed Chu Kong’s face and said laughingly: “Good child.”Chu Kong looked at me blankly for a moment. He raised his hand and touched my face: “Xiao Xiang laughing like this is the most like you.”I was startled. He also froze: “Yi……I don’t know why I said those words.”Because with one more mortal soul, Chu Kong’s soul will be completed.I asked him: “Does Chu Kong still not want to practice cultivation?”He looked at me somewhat afraid: “Xiao Xiang, I’m sorry. I really don’t like cultivation.”I nodded. I understand him, but still felt a little sad. Meatball Kong really doesn’t want to become the Chu Kong in my heart.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ต่อไปนี้มุกสีม่วงที่ผมเดินออกไปจากขอบเขตของลูหัวหินภูเขา หัวใจของฉันรู้สึกแปลก ๆ มันเป็นเพียงจิตวิญญาณของมนุษย์ที่ขาดหายไปของบุญชูฮ่องกง วิธีที่จะสามารถทำงานได้อย่างรวดเร็ว? ไล่ไปจนถึงเที่ยงคืนผมก็รู้สึกว่าการระเบิดของพลังงานลมปีศาจมาที่ฉัน. ผมเคยได้ยินยูลาวบอกว่ามีกวางม้าเหมือนปีศาจที่กินวิญญาณกระจัดกระจาย มันสามารถเป็นที่จิตวิญญาณของชูฮ่องกง ...... ได้รับการกินโดยผู้ชายคนนี้! หัวใจของฉันก็กลัว ผมเร่งเมฆของฉันและเดินตรงขึ้นไปบนท้องฟ้า ผมบินไปปีศาจ ปีศาจกวางม้าดูเหมือนว่ามันสามารถทนสิ่งหนึ่งหรือสอง ด้วยการสั่นศีรษะของเขารีบมาให้ฉัน มันรู้สึกเหมือนเขาอยู่ในความสุข ถ้าคุณคิดว่ามันเหมาะสม ปีศาจเท่านั้นที่กินจิตวิญญาณที่สามารถเป็นไปได้ว่ามีประสิทธิภาพ ณ จุดนี้ผมไม่ทราบว่าสิ่งที่เขาจะเคี้ยวและต้องการที่จะอึกมันลงไปในกระเพาะอาหารของเขา. มุกสีม่วงที่แขวนอยู่บนคอของฉันสดใส หัวใจของฉันกลายเป็นหิน ฉันตะโกน: "คายมันออกมา!" ผมเตะปีศาจกวางม้าอย่างรุนแรงที่ด้านข้าง เตะนี้มาอย่างกระทันหันปีศาจกรีดร้องเสียงดัง วิญญาณหลายคนบินออกจากปากของเขา วิญญาณลอยไปกับลม ฉันทันทีไล่วิญญาณที่ถูกลอยออกไป ปีศาจกวางม้าอยู่ข้างหลังผมไล่หลังจากที่ฉันในขณะที่กรีดร้อง ฉันไม่ได้มีใจที่จะคิดเกี่ยวกับเขา ผมทำตามมุกสีม่วงและไล่ล่าอย่างรวดเร็วหลังจากวิญญาณ. จิตวิญญาณกระจัดกระจายอมตะสามารถลอยได้อย่างรวดเร็วจริงๆ มันไม่ได้ใช้เวลานานก่อนที่จะจม ผมอ่านสะกดในการเก็บรวบรวมวิญญาณอมตะ จิตวิญญาณของชูฮ่องกงอมตะเชื่อฟังเดินเข้าไปในมุกสีม่วง ปีศาจม้ากวางยังฟังในหูของฉัน ผมหลบไปด้านข้างและไม่ได้ต้องการที่จะต่อสู้กับเขา ผมยกมือของฉันและกล่าวว่า ". เมฆมา" เมฆของเวลาเที่ยงคืนอย่างรวดเร็วมาให้ฉัน เมฆห่อปีศาจกวางม้าในทิศทางของท้องฟ้าและดวงอาทิตย์ แสงแดดตาบอดปีศาจกวางม้า ผมหันไปรอบ ๆ และวิ่งหนีไปและทิ้งเขาไปไกลอยู่ข้างหลังผม. ผมกำมุกสีม่วง ในที่มืดในที่สุดผมก็กลับไปที่ลูเมาท์เทนหัวหิน ผมทำตามถนนที่มืดและเดินกลับบ้าน ใกล้ชิดฉันมาที่บ้านไม้ที่ฉันทำความรู้สึกที่ลึกซึ้งมากขึ้นกลายเป็นความสุข คำที่ลูกชิ้นฮ่องกงกล่าวว่าก่อนที่เขาจะออกจากบ้านก้องอยู่ในหูของฉัน เขาไม่ต้องการที่จะปลูกฝัง เขาไม่ต้องการที่จะกลายเป็นสวรรค์ชูฮ่องกงที่ผ่านมา เขา ... ..only ต้องการที่จะอยู่ได้อย่างอิสระในดินแดนของมนุษย์. นับตั้งแต่ที่เขาได้พูดไปแล้วว่าสิ่งที่มีนัยสำคัญไม่สิ่งที่ผมทำตอนนี้ได้? การใช้พลังงานทั้งหมดของฉันที่จะค้นหาจิตวิญญาณของเขาไม่ได้ต้องการ การใช้ความพยายามที่ดีที่สุดของฉันจะสอนให้เขาเพาะปลูก ...... ผมก็มีความละอายที่จะทำให้ใบหน้าของฉันร้อนและเย็นตูดของฉัน. ผมมองขึ้นไปที่ดวงจันทร์อยู่บนท้องฟ้า ผมหันและเดินไปในทิศทางของป่าภูเขา Lu หัวหินที่. ในวันปีศาจเล็ก ๆ น้อย ๆ ของลูเมาท์เทนหัวหินได้รับการตีโดยฉัน ในเวลากลางคืนหายไปจำนวนมาก ตลอดทางที่ผมได้ยินเพียงแมลง ไม่รู้ผมเดินไปที่ทะเลสาบของภูเขา ผมมองไปที่อีกด้านหนึ่งของทะเลสาบและหายไปในความคิด กี่ปีที่ผ่านมาเมื่อผมเป็นเสือได้หมูป่าปรากฏในด้านอื่น ๆ ของทะเลสาบและเงียบจ้องที่ผม ...... แม้จะอยู่ในอารมณ์หดหู่ตอนนี้เมื่อฉันคิดเกี่ยวกับฉากนั้นผมหัวเราะกับ "ปู" เสียง. ฉันหัวเราะอยู่คนเดียวที่ทะเลสาบในขณะที่ย่ำเท้าของฉัน แต่คืนจริงๆเย็นเกินไปให้ฉันค่อยๆปิดปากของฉัน. ที่ชูฮ่องกง ...... คนที่ทะเลาะกันและต่อสู้กับฉันอาจจะไม่กลับมา. ฉันลดลงตาของฉัน อารมณ์ของฉันเป็นเรื่องยากที่จะอธิบาย. ผมเดินขึ้นไปตามด้านข้างของทะเลสาบ เสียงของทะเลสาบ tinkled ในหูของฉัน เสียงของน้ำที่ทำให้ฉันรู้สึกว่าค่อนข้างมีชีวิตชีวาและร่าเริง ผมพบว่าสถานที่ที่มีความสง่างามและนั่งลง ผมเงียบ ๆ จ้องที่ท้องฟ้าเต็มไปด้วยดาว เป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกว่าในอนาคตจะทำให้เกิดความสับสน ถ้าผมไม่ได้หมกมุ่นอยู่กับบุญชูฮ่องกงอีกต่อไปแล้วสิ่งที่ฉันควรจะไปทำอะไร? อะไรคือวันเหมือนก่อนผมได้พบกับบุญชูฮ่องกง? ที่จริงผมจำไม่ได้อีกต่อไป. ลูกแพร์สีม่วงสดใส ถือมัน วันนี้ผมพบว่าจิตวิญญาณของชูฮ่องกงอมตะ ถ้าฉันให้เขาวิญญาณอมตะนี้กลับมาให้เขามีเพียงจะเป็นจิตวิญญาณของมนุษย์ที่เหลือก่อนที่จิตวิญญาณของเขาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ถ้าเวลานั้นคิดของเขาก็ยังคงเป็นเช่นเดียวกับในขณะนี้ ...... ฉันจะกลับไปที่ยูลาวและยังคงดูประตูสำหรับเขา. ในขณะที่ผมคิดเช่นนั้นก็ข้าพเจ้าได้ยินเสียงสะอื้นในด้านอื่น ๆ ของ ทะเลสาป. เสียงนี้เพื่อให้คุ้นเคยกับผม ผมมองและเห็นลูกชิ้นฮ่องกงยืนอยู่ที่ขอบของด้านอื่น ๆ ของทะเลสาบที่มีใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตาและน้ำมูก หันหน้าไปทางแสงจันทร์ประกายทำให้ใบหน้าของเขาที่ผมเห็นเขาร้องไห้อย่างน่าสงสารดังนั้น ผมก็ต้องสะดุ้ง. ผมยืนขึ้นและเรียกว่า "บุญชูฮ่องกงคุณ ...... " ทำไมคุณไม่อยู่บ้าน? ทำไมคุณถึงมาที่นี่? ฉันไม่ได้ถามแม้ในขณะที่ลูกชิ้นฮ่องกงในด้านอื่น ๆ ร้องเสียงแหบแห้ง "วูวา! เซียงเสี่ยว! วูวา! "เขาร้องไห้อย่างน่าสงสารจึงทำให้ผมใช้เวลาครึ่งขั้นตอนกลับ เพราะเด็กคนนี้มีจิตวิญญาณของคนพิการตั้งแต่ขนาดเล็กปฏิกิริยาของเขาจะค่อนข้างช้า ดังนั้นเขาจึงไม่ได้แสดงความรู้สึกของหลาย ๆ นี้ออกมาอย่างฉับพลันของเขาไม่สามารถช่วย แต่ทำให้ฉันตกใจ. เขาเห็นฉันใช้ขั้นตอนกลับและมองความหวาดกลัวกลัวมากขึ้น เขาไม่ได้ดูแลและก้าวลงไปในทะเลสาบและวิ่งส่ายมาให้ฉัน เขาไม่รอสำหรับผมที่จะช่วยให้เขาและลดลงในด้านหน้าของฉัน ด้วยร่างกายที่เต็มไปด้วยน้ำเย็นเขารีบวิ่งไปที่ผม เปียกน้ำรองเท้าของฉัน ลูกชิ้นที่ไม่สูงพอยืดมือของเขาและกอดเอวของฉัน เขาหัวติดกาวที่ท้องของฉัน เขาเริ่มที่จะร้องไห้ออกมา "อย่าไปชูกงเป็นสิ่งที่ผิด ชูกงจะไม่ทำให้คุณโกรธอีกต่อไปและจะไม่ไปลงมาจากภูเขาที่จะเล่นอีกต่อไป! ฉันผิด "ผมแช่แข็งเป็นเวลานาน" ไม่ปีศาจบนภูเขามาและชนะคุณออกจากการแก้แค้นเมื่อผมออกไป "ใบหน้าของเขาเป็นครั้งที่สองกับลูบท้องของฉันทำให้ฉันเต็มไปด้วยน้ำมูก." คุณ อมตะ, วู ...... ดาหัวหินบอกว่าคุณกลับออกไปและไปสวรรค์จะเป็น ...... ฟรีและมีความสุขอมตะ .you'll มีชีวิตอยู่อย่างมีความสุขมากและ ...... และจะไม่กลับมา! คุณจะไม่ต้องการฉันอีกต่อไป ...... วูวู. "เสียงของเขาเป็นอู้อี้และผสมกับเสียงแหบ ผมได้ยินรางสิ่งที่เขาพูด ผมก็ต้องสะดุ้ง, ลังเลและกล่าวว่า "ผมเพิ่งไปจับปีศาจ." ลูกชิ้นฮ่องกงกอดผมที่เข้มงวดมากขึ้น ". เซียงเสี่ยวไม่หนีไปกับปีศาจ" ผมไม่ทราบว่าผมควรจะหัวเราะหรือร้องไห้ เมื่อฉันสามารถตอบสนองอีกครั้งหัวใจของฉันรู้สึกอบอุ่น ผมไม่ทราบว่าสิ่งที่ชนิดของเส้นประสาทได้รับความพึงพอใจ มันช้าดึงปากของฉันขึ้น. เขาเป็นเช่นนี้ต้องเป็นเพราะเขากลัวว่าฉันออกจาก แม้ว่าเขาไม่ต้องการที่จะปลูกฝังและไม่ต้องการที่จะฟังฉัน แต่ในใจลูกชิ้นฮ่องกงฉันยังคงคนพิเศษกับคนที่เขาไม่สามารถเป็นส่วนหนึ่งกับ. ฉันดูเหมือนจะได้ยินเสียงหัวเราะจากป่าลึกของฉัน หัวใจ. ฉันนั่งลง ผมมองที่วิญญาณอมตะในมุกสีม่วงช้าลอยเข้ามาในคิ้วของเขา ฉันสัมผัสหัวของเขา: "เป็นชูฮ่องกงกลัวว่าเสี่ยวเซียงจะไม่ต้องการให้คุณ?" สำหรับเขาแล้วจิตวิญญาณที่เข้าสู่ร่างกายของเขาไม่ได้มีความรู้สึกมาก เขาพยักหน้าตรงไปตรงมา ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตาเขาตอบฉัน: "กลัว." ปากของฉันไม่สามารถช่วย แต่เพิ่มขึ้นอีกครั้ง ฉันรั้งความสุขในหัวใจของฉันลดลงตาของฉันและกล่าวว่าเศร้า: "แต่สองวันที่คุณไปเล่นลงมาจากภูเขาที่ฉันคิดว่าคุณไม่อยากให้ฉันอีกต่อไป." ชูฮ่องกงทันทีส่ายหัว ดูเหมือนว่าเขาในความหวาดกลัว "ผมไม่ได้! ครั้งที่สอง ...... Xiao Xiang ...... ฉันผิด ครั้งต่อไปผมจะไม่เป็นเช่นนั้นอีกต่อไป. "เขายกศีรษะของเขาและกอดคอของฉัน ลูบหัวของเขากับคอของฉัน. "เซียงเสี่ยวไม่ต้องโกรธ ผมรู้ว่าฉันผิด. "ผมเหลือบมองไปที่เขาบีบแก้มของเขาและดึงเขาออกไป หัวใจของฉันเป็นระเบิดด้วยความตื่นเต้น ดังนั้นเมื่อหน่วยสืบราชการลับและอำนาจอยู่เหนือของอื่น ๆ จะถือเช่นความรู้สึกของความเหนือกว่า ตอนนี้ฉันเข้าใจว่าทำไมในชีวิตของ Xiang โง่ที่ชูฮ่องกงชอบที่จะหยิกใบหน้าของฉัน ดังนั้นนี่คือความรู้สึกที่สมบูรณ์แบบของการรวมกันของ possessiveness และเหนือกว่า. ขณะที่ผมกำลังมีความสุขในหัวใจของฉันฉันไม่ลืมหยอกล้อชูฮ่องกง ฉันกล่าวว่า "ขอให้จัดการ." ผมยื่นออกสีชมพูของฉันและแสดงสำหรับชูฮ่องกงที่จะถือออกของเขา. "ในอนาคตถ้าคุณยังคงต้องฉันฉันก็จะอยู่เคียงข้างคุณ มักจะอยู่กับคุณ. "ชูฮ่องกงแข็งสักครู่ น้ำตาเริ่มที่จะลดลงอีกครั้ง เขาเช็ดน้ำตาของเขา มือของเขากำแน่นสีชมพูของฉัน "ในตัว, ฉันมักจะต้องการ Xiao Xiang ตลอดกาลต้องการ. "ก่อนที่ผมมักจะใส่ใบหน้าของShifu และคำนวณไม่เคยชูฮ่องกงเช่นนี้ ฉันมักจะมีใบหน้าที่เคร่งขรึมมากกว่าใบหน้าหัวเราะครอบคลุมตัวละครเดิมของฉันด้วยความจริงจัง ณ จุดนี้ฉันรู้ว่าฉันควรจะรวมกันได้ดีกับการศึกษาแรงจูงใจและบทลงโทษ เช่นเดียวกับที่ฉันสามารถบรรลุสุนัขผู้ซื่อสัตย์ ผมบีบใบหน้าชูฮ่องกงและหัวเราะกล่าวว่า: "เด็กดี." ชูฮ่องกงมองที่ผม blankly สักครู่ เขายกมือขึ้นและสัมผัสใบหน้าของฉัน: "เสี่ยวเซียงหัวเราะเช่นนี้เป็นส่วนใหญ่เช่นเดียวกับคุณ." ผมก็ต้องสะดุ้ง นอกจากนี้เขายังแข็ง "ยี่ ...... ผมไม่ทราบว่าทำไมผมบอกว่าคำพูดเหล่านั้น." เพราะมีจิตวิญญาณอย่างใดอย่างหนึ่งของมนุษย์มากขึ้นจิตวิญญาณของชูฮ่องกงจะแล้วเสร็จ. ฉันถามเขาว่า: "ไม่ชูฮ่องกงยังคงไม่ต้องการที่จะฝึกการเพาะปลูก" เขามองมาที่ผมค่อนข้างกลัว "เซียงเสี่ยวฉันขอโทษ ผมไม่ชอบการเพาะปลูก. "ผมพยักหน้า ผมเข้าใจเขา แต่ยังคงรู้สึกเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่น่าเศร้า ลูกชิ้นฮ่องกงจริงๆไม่ได้ต้องการที่จะเป็นชูฮ่องกงในหัวใจของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ติดตามไข่มุกสีม่วง ผมออกไปจากขอบเขตของ Lu Hua ภูเขา หัวใจของฉันรู้สึกแปลกๆ มันก็แค่หายไป มนุษย์วิญญาณของชูฮ่องกง ทำไมมันวิ่งเร็วจัง ไล่จนถึงเที่ยงคืน ผมรู้สึกว่าระเบิดลมพลังงานปิศาจกำลังมา ผม

ผมเคยได้ยินว ลาวกล่าวว่ามีกวางม้าปีศาจที่กินกระจายวิญญาณหรือว่า . . . . . . . วิญญาณของประสาทส่วนกลางถูกกินโดยผู้ชายคนนี้ !

ใจ หวาดกลัว ผมเร่งเมฆของฉัน และเดินตรงเข้าไปในท้องฟ้า ผมบินกับปีศาจ กวางม้าปีศาจดูเหมือนจะทนกับสิ่งหนึ่งหรือสอง กับสั่นศีรษะ เขาก็รีบมา มันรู้สึกเหมือนเขาอยู่ในความสุข ถ้าคุณคิดว่า เกี่ยวกับมัน มันก็ถูก เป็นปีศาจที่กินวิญญาณสามารถที่มีประสิทธิภาพ ณจุดนี้ฉันไม่รู้ว่าเขาจะเคี้ยวและอยากจะกลืนลงกระเพาะ

สีม่วงมุกห้อยบนคอของฉัน สว่าง หัวใจของฉันก็กลายเป็นหิน ฉันตะโกน : " คายมันออกมา ! "

ฉันไล่กวางม้าปีศาจรุนแรงต่อข้าง เตะมา ทันใดนั้น ปีศาจกรีดร้องเสียงดัง วิญญาณจำนวนมากบินออกจากปากของเขา วิญญาณลอยไปกับลมผมรีบไล่วิญญาณที่ล่องลอยไป กวางม้าปีศาจข้างหลังฉัน ตามฉัน ในขณะที่เสียงกรีดร้อง ผมไม่มีจิตใจที่จะคิดเกี่ยวกับเขา ผมตามมุกสีม่วงอย่างรวดเร็วและตามล่าวิญญาณ วิญญาณอมตะ

กระจัดกระจายลอยไปเร็วมาก มันไม่ได้ใช้เวลานานก่อนที่ผมจะจับขึ้น ผมอ่านคาถาเก็บวิญญาณอมตะวิญญาณอมตะของชูฮ่องกงเชื่อฟังก็เป็นมุกสีม่วง ม้ากวางปีศาจก็ดังขึ้นในหูของฉัน ผมหลบออกด้านข้าง และไม่ต้องการที่จะต่อสู้กับเขา ฉันยกมือขึ้นและกล่าวว่า : " เมฆมา "

เมฆของเที่ยงคืนอย่างรวดเร็ว มาหาผม เมฆห่อกวางม้าปีศาจในทิศทางของท้องฟ้าและดวงอาทิตย์ แสงแดด เพราะกวางม้าปีศาจผมหันไปรอบ ๆและวิ่งออกไปและปล่อยให้เขาอยู่ข้างหลังผม

ผมกุมไข่มุกสีม่วง ในที่มืด ในที่สุดผมก็กลับมาลู่หัวภูเขา ฉันเดินตามถนนที่มืดและเดินกลับบ้าน ยิ่งฉันมาถึงบ้านไม้ผมทำ ยิ่งลึกซึ้งความรู้สึกหดหู่ที่กลายมาเป็น คำพูดที่ลูกชิ้นฮ่องกงกล่าวก่อนเขาออกจากบ้านดังก้องในหูของฉัน เขาไม่ได้ต้องการที่จะฝึกฝนเขาไม่อยากเป็นฑูตชูฮ่องกงในอดีต เขา . . . . . แค่อยากใช้ชีวิตอย่างอิสระในดินแดนมนุษย์

เพราะเขาได้กล่าวว่า มันไม่สำคัญ สิ่งที่ฉันทำตอนนี้ ? ใช้พลังทั้งหมดเพื่อค้นหาจิตวิญญาณของเขาไม่ต้องการ การใช้ความพยายามที่ดีที่สุดของฉันสอนให้เขาปลูก . . . . . . .

ผมก็มีความละอายที่จะออกจากหน้าฉันร้อนและตูด

เย็นของฉัน