I don't want fame or praise anymore

I don't want fame or praise anymore
My life, it's boring. boring in the eyes of other people
But I don't
I just want to do what I do,
want to go where I wanted to go
Most of that is the dormant not moving just looking
at things that occurring more and less
lay down with someone
laugh about ridiculous story
all this, I still can not tell whether I was good or bad
because then
they are judge as me with their ideas

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันไม่ต้องการชื่อเสียง หรือสรรเสริญอีกต่อไปชีวิตของฉัน ก็น่าเบื่อ น่าเบื่อในสายตาของคนอื่นแต่ฉันไม่ ฉันเพียงต้องการทำสิ่งที่ฉันทำต้องไปที่ฉันอยากไป ส่วนใหญ่ที่เป็นการไม่เคลื่อนไหวไม่เพียงมอง ในสิ่งที่เกิดขึ้น และน้อยลง วางไว้กับผู้อื่น หัวเราะเกี่ยวกับเรื่องไร้สาระทั้งหมดนี้ ฉันยังคงไม่สามารถบอกว่า ผมดี หรือไม่ดี เพราะแล้ว มีผู้พิพากษาเป็นฉัน มีความคิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันไม่ต้องการชื่อเสียงหรือสรรเสริญอีกต่อไป
ชีวิตฉันมันน่าเบื่อ น่าเบื่อในสายตาของคนอื่น ๆ
แต่ผมไม่
ผมแค่อยากจะทำสิ่งที่ฉันทำ
ต้องการที่จะไปในที่ที่ฉันอยากจะไป
ส่วนใหญ่ที่เป็นอยู่เฉยๆไม่ได้เคลื่อนย้ายเพียงแค่มอง
ไปที่สิ่งที่เกิดขึ้นมากขึ้นและน้อย
ล้มตัวลงนอนกับใครสักคน
หัวเราะเกี่ยวกับเรื่องไร้สาระ
ทั้งหมดนี้ก็ยังไม่สามารถบอกได้ว่าผมเป็นคนดีหรือไม่ดี
แล้วเพราะ
พวกเขาเป็นผู้พิพากษากับผมด้วยความคิดของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันไม่ต้องการชื่อเสียงหรือสรรเสริญอีกต่อไป
ชีวิต มันน่าเบื่อ น่าเบื่อในสายตาของคนอื่น ๆ

แต่ผมไม่ ผมแค่อยากทำในสิ่งที่ผมทำ
ต้องการไปที่ที่ฉันอยากไปที่สุด นั่นคือ เฉยๆ

ที่ไม่ขยับก็มองสิ่งที่เกิดขึ้นมากกว่า และน้อยกว่า
นอนกับใคร

หัวเราะตลก เรื่องราวทั้งหมดนี้ ฉันยังไม่สามารถบอกได้ว่าผมดีหรือแย่

เพราะงั้นพวกเขาเป็นผู้พิพากษาและฉันมีความคิดของตน