System in which the government owns

System in which the government owns and operates basic industries but individuals own most businesses.
Sweden
India
Israel

Socialism -- An economic system based on the premise that some basic businesses, like utilities, transportation, banking should be owned by the government in order to more evenly distribute profits among the people.

Entrepreneurs run smaller businesses. (Small-scale private businesses may be permitted and workers may choose their own occupations)
Citizens are highly taxed.
Government is more involved in protecting the environment and the poor.
Production is based on national goals, and distribution is controlled by the state
Intent is the equitable distribution of income, elimination of poverty, social services to all who need them, elimination of the economic waste of capitalistic competition

Social equality
Free education
Free healthcare
Free childcare
Longer vacations
Shorter work weeks

Few incentives for businesspeople to take risks.
Brain Drain: Some of a country’s best and brightest workers (i.e. doctors, lawyers and business owners) move to capitalistic countries.
Fewer inventions and innovations because the reward is not as great as in capitalistic countries.

A society in which the people without regard to class, own all the nation’s resources.
China
North Korea
Cuba


Communism
All factors of production are owned and controlled by the government as proxy for ownership by all citizens
Production is based on centralized state planning to meet the needs of the state and not necessarily the needs of its citizens
The state dictates occupational choices and sets prices and wages
Intent is to create Karl Marx’s concept of a classless society where all contribute according to their ability and receive benefits according to their needs.

Most communist countries today suffer severe economic depression and citizens fear the government.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระบบที่รัฐบาลเป็นเจ้าของ และดำเนินการอุตสาหกรรมพื้นฐานแต่บุคคลที่เป็นเจ้าของธุรกิจส่วนใหญ่สวีเดนอินเดียอิสราเอลสังคมนิยม - เป็นระบบเศรษฐกิจที่ขึ้นอยู่ว่า ธุรกิจบางพื้นฐาน เช่นสาธารณูปโภค ขนส่ง ธนาคารควรเป็นเจ้าของ โดยรัฐบาลเพื่อเพิ่มเติมอย่างสม่ำเสมอเกี่ยวกับกระจายกำไรในหมู่ประชาชนผู้ประกอบการที่ทำธุรกิจขนาดเล็ก (ระบุธุรกิจส่วนตัวอาจได้รับอนุญาต และผู้ปฏิบัติงานอาจเลือกอาชีพของตนเอง)ประชาชนสูงคิด รัฐบาลมีส่วนร่วมในการปกป้องสิ่งแวดล้อมและคนจนมาก ผลิตเป็นไปตามเป้าหมายแห่งชาติ และการกระจายจะถูกควบคุม โดยรัฐเจตนาคือ ความเท่าเทียมกันกระจายรายได้ ขจัดความยากจน การบริการสังคมที่จำเป็นต้อง กำจัดของเสียทางเศรษฐกิจของการแข่งขัน capitalisticความเสมอภาคทางสังคมการศึกษาฟรีการดูแลสุขภาพฟรีดูแลเด็กฟรีวันหยุดยาวสัปดาห์การทำงานสั้นลงแรงจูงใจน้อยสำหรับธุรกิจจะเสี่ยงสมองไหล: บางประเทศแรงสว่างมากที่สุด และดีที่สุด (เช่นหมอ ทนายความ และเจ้าของธุรกิจ) ย้ายไป capitalistic ประเทศสิ่งประดิษฐ์และนวัตกรรมน้อยลงเนื่องจากผลตอบแทนไม่เป็นมากในประเทศ capitalisticสังคมที่ผู้คนโดยไม่คำนึงถึงประเภท เป็นเจ้าของทรัพยากรทั้งหมดของประเทศประเทศจีนเกาหลีเหนือคิวบาคอมมิวนิสต์ปัจจัยการผลิตทั้งหมดจะเป็นเจ้าของ และควบคุม โดยรัฐบาลเป็นพร็อกซีสำหรับเจ้าโดยประชาชนทั้งหมดผลิตตามการวางแผนเพื่อตอบสนองความต้องการของรัฐและไม่จำเป็นความต้องการของพลเมืองของรัฐส่วนกลางรัฐบอกเลือกอาชีพ และกำหนดราคาและค่าจ้างความตั้งใจที่จะสร้างแนวคิดคาร์ล Marx สังคม classless ที่สนับสนุนตามความสามารถของพวกเขา และได้รับประโยชน์ตามความต้องประเทศคอมมิวนิสต์สุดวันนี้ประสบภาวะเศรษฐกิจตกต่ำอย่างรุนแรง และประชาชนกลัวรัฐบาล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระบบที่รัฐบาลเป็นเจ้าของและดำเนินอุตสาหกรรมพื้นฐาน แต่บุคคลที่เป็นเจ้าของธุรกิจส่วนใหญ่.
สวีเดนอินเดียอิสราเอลสังคมนิยม- ระบบเศรษฐกิจขึ้นอยู่กับหลักฐานที่ธุรกิจพื้นฐานบางอย่างเช่นสาธารณูปโภค, การขนส่ง, การธนาคารควรจะเป็นเจ้าของโดยรัฐบาลในการสั่งซื้อให้มากขึ้น เกลี่ยผลกำไรในหมู่คน. ผู้ประกอบการธุรกิจขนาดเล็กทำงาน (ธุรกิจเอกชนขนาดเล็กอาจได้รับอนุญาตและผู้ปฏิบัติงานอาจจะเลือกประกอบอาชีพของตัวเอง) ประชาชนจะหักภาษีสูง. รัฐบาลส่วนร่วมมากขึ้นในการปกป้องสภาพแวดล้อมและคนยากจน. การผลิตจะขึ้นอยู่กับเป้าหมายของชาติและการจัดจำหน่ายจะถูกควบคุมโดยรัฐเจตนาคือการกระจายเท่าเทียมกันของรายได้การกำจัดความยากจน, การบริการทางสังคมให้ทุกคนที่ต้องการพวกเขากำจัดของเสียทางเศรษฐกิจของการแข่งขันนายทุนความเท่าเทียมกันทางสังคมฟรีการศึกษาฟรีการดูแลสุขภาพดูแลเด็กฟรีวันหยุดพักผ่อนอีกต่อไปที่สั้นกว่าสัปดาห์ที่ผ่านมาการทำงานไม่กี่แรงจูงใจสำหรับนักธุรกิจที่จะเสี่ยง. สมองไหล: บางส่วนของประเทศของคนงานที่ดีที่สุดและสว่าง (เช่นแพทย์ทนายความและเจ้าของธุรกิจ) ย้ายไปยังประเทศนายทุน. ประดิษฐ์น้อยลงและนวัตกรรมเพราะรางวัลที่ไม่ได้เป็นใหญ่เป็นในประเทศที่นายทุน. สังคมที่ผู้คนโดยไม่คำนึงถึงระดับของตัวเอง ทรัพยากรทั้งหมดของประเทศ. จีนเกาหลีเหนือคิวบาคอมมิวนิสต์ปัจจัยการผลิตทั้งหมดจะเป็นเจ้าของและควบคุมโดยรัฐบาลเป็นผู้รับมอบฉันทะเป็นเจ้าของโดยประชาชนการผลิตจะขึ้นอยู่กับการวางแผนอำนาจรัฐที่จะตอบสนองความต้องการของรัฐและไม่จำเป็นต้องตอบสนองความต้องการของประชาชนที่รัฐสั่งการทางเลือกในการประกอบอาชีพและการตั้งราคาและค่าจ้างเจตนาคือการสร้างแนวความคิดของคาร์ลมาร์กซ์ของสังคมไม่มีชั้นที่ทั้งหมดมีส่วนร่วมตามความสามารถของพวกเขาและได้รับผลประโยชน์ตามความต้องการของพวกเขา. ประเทศคอมมิวนิสต์ในวันนี้ส่วนใหญ่ประสบภาวะเศรษฐกิจตกต่ำอย่างรุนแรงและประชาชนกลัวรัฐบาล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระบบที่รัฐบาลเป็นเจ้าของและดำเนินการอุตสาหกรรมพื้นฐาน แต่บุคคลที่เป็นเจ้าของธุรกิจมากที่สุด อินเดีย อิสราเอล สวีเดน




สังคมนิยม -- ระบบเศรษฐกิจขึ้นอยู่กับหลักฐานว่า ธุรกิจ พื้นฐานบางอย่าง เช่น สาธารณูปโภค การขนส่ง การธนาคาร ควรจะเป็นของรัฐบาลในการกระจายผลประโยชน์อย่างเท่าเทียมกันในหมู่ประชาชน .

ผู้ประกอบการ วิ่งขนาดเล็กธุรกิจ( ธุรกิจเอกชนขนาดเล็กอาจได้รับอนุญาตและคนงานอาจเลือกอาชีพของตัวเอง )
ประชาชนขอเก็บภาษี
ของรัฐบาลที่เกี่ยวข้องในการปกป้องสิ่งแวดล้อมและยากจน
การผลิตตามเป้าหมายของชาติ และการกระจายจะถูกควบคุมโดยรัฐ
เจตนาคือการกระจายเท่าเทียมกันของรายได้ การขจัดความยากจน การให้บริการทางสังคม ที่ทุกคนต้องการการขจัดของเสียของนายทุนการแข่งขันทางเศรษฐกิจสังคมความเสมอภาค




ดูแลสุขภาพการศึกษาฟรีฟรีฟรีเด็ก

สั้นยาวเที่ยวงานสัปดาห์

น้อยสิ่งจูงใจสำหรับนักธุรกิจที่จะเสี่ยง .
สมองไหล : บางส่วนของที่ดีที่สุดและสว่างที่สุดแรงงานของประเทศ ( เช่น แพทย์ ทนายความ และเจ้าของธุรกิจ ) ย้ายไปยังนายทุนประเทศ .
มีสิ่งประดิษฐ์และนวัตกรรม เพราะผลตอบแทนจะไม่เป็นใหญ่เป็นนายทุนในประเทศ

สังคมที่ผู้คนโดยไม่เรียน เป็นเจ้าของทรัพยากรทั้งหมดของประเทศ เกาหลีเหนือ คิวบา จีน






ปัจจัยทั้งหมดของการผลิตเป็นคอมมิวนิสต์ เป็นเจ้าของและควบคุมโดยรัฐบาลเป็นพร็อกซี่สำหรับการเป็นเจ้าของโดย ประชาชนทุกคน
การผลิตจะขึ้นอยู่กับส่วนกลางรัฐวางแผนที่จะตอบสนองความต้องการของรัฐและไม่ใช่ความต้องการของประชาชน
รัฐสั่งการทางเลือกอาชีพและชุดราคาและความตั้งใจค่าจ้าง
คือการสร้างแนวคิดของคาร์ล มาร์กซ์ของลิงสังคมที่ทั้งหมดมีส่วนร่วมตามความสามารถของพวกเขาและได้รับประโยชน์ตามความต้องการของพวกเขา .

มากที่สุดในวันนี้ประเทศคอมมิวนิสต์ประสบภาวะซึมเศร้าทางเศรษฐกิจอย่างรุนแรง และประชาชนไม่ต้องกลัวรัฐบาล