Economists also study the role of v

Economists also study the role of voluntary contributions to the public good
( Sugden 1984) and non-market reciprocal exchange ( Kranton 1996) in raising
economic welfare. Sugden explains a principle of reciprocity by which agents pursue
their self-interest through the provision of non-excludable public goods by making
unrequited contributions at least as large as others do. Kranton explains that agents
engage in reciprocal non-market relationships to economize on search or transaction
costs and to avoid opportunistic behaviour among strangers. Kranton also shows that
the utility for reciprocal non-market exchange is higher the smaller the market, and
that personalized exchange is more likely when people expect to interact frequently.
These claims, however, are purely theoretical. Here, an attempt is made to empirically
test these theories about the importance of reciprocated non-market relationships
between Žrms and the communities in which the owners reside and do business.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักเศรษฐศาสตร์ยังศึกษาบทบาทการมีส่วนร่วมโดยสมัครใจเพื่อประชาชนที่ดี
(Sugden 1984) และไม่ใช่ตลาดแลกเปลี่ยนซึ่งกันและกัน (Kranton 1996) ในการเพิ่ม
สวัสดิการทางเศรษฐกิจ Sugden อธิบายหลักการของความสัมพันธ์ซึ่งกันและกันโดยที่ตัวแทนไล่ตาม
ความสนใจของตัวเองของพวกเขาผ่านการให้ที่ไม่ excludable สินค้าสาธารณะโดยการ
มีส่วนร่วมที่ไม่สมหวังอย่างน้อยมีขนาดใหญ่เป็นคนอื่นทำ Kranton อธิบายว่าตัวแทน
มีส่วนร่วมในความสัมพันธ์ซึ่งกันและกันไม่ใช่ตลาดที่จะประหยัดในการค้นหาหรือรายการ
ค่าใช้จ่ายและเพื่อหลีกเลี่ยงพฤติกรรมที่ฉวยโอกาสในหมู่คนแปลกหน้า Kranton ยังแสดงให้เห็นว่า
ยูทิลิตี้สำหรับการแลกเปลี่ยนที่ไม่ใช่ตลาดที่สูงขึ้นซึ่งกันและกันเป็นตลาดที่มีขนาดเล็กและ
แลกเปลี่ยนส่วนบุคคลที่มีแนวโน้มมากขึ้นเมื่อผู้คนคาดหวังที่จะมีปฏิสัมพันธ์บ่อย.
เรียกร้องเหล่านี้ แต่อย่างหมดจดทฤษฎี นี่เป็นความพยายามที่จะทำเพื่อสังเกตุ
ทดสอบทฤษฎีเหล่านี้เกี่ยวกับความสำคัญของความสัมพันธ์ที่ไม่เป็นการตลาด
ระหว่าง ?? RMS และชุมชนในการที่เจ้าของอาศัยอยู่และการทำธุรกิจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักเศรษฐศาสตร์ยังศึกษาบทบาทของอาสาสมัครบริจาคเพื่อประโยชน์ส่วนรวม
( ซักเดิ่น 1984 ) และไม่ตลาดซึ่งกันและกันแลกเปลี่ยน ( kranton 1996 ) ในการเลี้ยง
สวัสดิการทางเศรษฐกิจ อธิบายหลักการต่างตอบแทนซักเดิ่นที่ตัวแทนการติดตาม
ผ่านบทบัญญัติของสินค้าสาธารณะโดยการไม่ excludable
ข้างเดียวบริจาคอย่างน้อยเท่าคนอื่นทำkranton อธิบายว่าตัวแทน
มีส่วนร่วมในตลาดไม่ใช่ความสัมพันธ์ซึ่งกันและกัน , การค้นหาหรือรายการค่าใช้จ่ายและหลีกเลี่ยงพฤติกรรมฉวยโอกาส
ท่ามกลางคนแปลกหน้า kranton ยังแสดงให้เห็นว่า
อรรถประโยชน์ไม่ใช่ซึ่งกันและกันแลกเปลี่ยนตลาดสูงกว่าขนาดเล็กตลาดและ
ที่ตราส่วนบุคคลมีแนวโน้มมากขึ้นเมื่อผู้คนคาดหวังที่จะโต้ตอบบ่อย .
เหล่านี้เรียกร้อง อย่างไรก็ตามหมดจดทฤษฎี ที่นี่ มีการพยายามที่จะใช้
ทดสอบทฤษฎีเหล่านี้เกี่ยวกับความสำคัญของความสัมพันธ์ระหว่างค่าเสียกับไม่ใช่ตลาด
Žและชุมชนที่เจ้าของอยู่และทำธุรกิจ