These materials could be inadverten

These materials could be inadvertently incorporated into wood fuels (Khan et al., 2006). In addition, copper-containing wood in microbially- active non-lined landfills may contaminate soil and groundwater with toxic pollutants, because a wide variety of microorganisms can leach metals from such materials (Clausen and Smith, 1998; Kartal et al., 2004; Moghaddam and Mulligan, 2008; Dubey et al., 2009, 2010). In Japan CCA-treated wood must be separated from un- treated wood and incinerated or appropriately disposed of in a landfill (Ministry of Agriculture, 2001); most treated wood waste is incinerated because of limited landfill space (Hata et al., 2006). However, in a co-combustion or high temperature gasification treatment for CCA-treated wood, 11e14% arsenates are emitted during an air emission (Sasson et al., 2005; Nizihou and Stanmore, 2013). Therefore, researchers have been urged to develop systems to recover the heavy metals.
In this context, a solvent extraction and a bioremediation have been receiving much attention as alternative methods (Clausen and Lebow, 2011). For example, by solvent extraction using synthetic chelating agent [S,S]-ethylenediaminedisuccinic acid (EDDS), maximally about 90% copper was extracted from CCA-treated wood chip (Chang et al., 2013). Natural chelating agent, sodium bioxalate at pH 3.2, extracted about 90% copper from CCA-treated wood chip (Kakitani et al., 2009). In addition, by using wood vinegar con- taining an acetic acid as a main component, copper was extracted from CCA-, alkaline copper quats (ACQ)-, copper azole (CuAz)- treated sawdust with 95.7%, 97.6% and 95.7% removal (Choi et al., 2012a). Furthermore, H2SO4 extracted greater than 90% copper from ACQ-, CuAz-, micronized copper quaternary (MCA)-treated wood mulch (0e1.2 cm in size) (Coudert et al., 2013), although from CCA-treated wood the yield ranged 76.4%e98.5% (Coudert et al., 2014). As described above, the solvent extraction achieved an excellent copper removal. However, as a disadvantage, huge amounts of chemicals are needed for the treatment (Helsen and Bulck, 2005).
On the other hand, copper-tolerant wood-rotting fungi have been investigated to remediate heavy metal-containing wood wastes. In this procedure, these fungal mycelia or their culture media are treated with the copper-containing wood wastes (Humar et al., 2002, 2004; Kartal et al., 2004; Sierra-Alvarez, 2007; Kim et al., 2009; Choi et al., 2012b, 2013). Then, to complete copper removal, fungal mycelia on the wood surfaces are brushed off, or the treated wood sample is further extracted with an appropriate solvent. In some cases, the fungal treatment is carried out after solvent extraction (Sierra-Alvarez, 2009).
In the present study, a solid-state stationary culture of a copper-tolerant wood-rotting fungus on a heavy metal-containing wood block was termed a “solid fungal treatment”. Compared to a liquid shaking culture for the treatment with bacteria (Clausen, 2000), no energy for the shaking is required for the solid fungal treatment, which is one of the advantages. Such solid fungal treatment followed by mycelia removal or solvent extraction has been shown to remove copper, chromium, and arsenate. However, the copper yield was lower than those of chromium and arsenate. For example, 52.4% of chromium but only 15.6% of copper was removed from copper and chromium-containing Scots pine (Pinus sylvestris L.) sapwood blocks using the fungi Antrodia vaillantii and Poria placenta separately (Sierra-Alvarez, 2007). Solid fungal treatment using A. vaillantii removed 84.9% of chromium, 66.0% of arsenate, and 18.3% of copper from CCA-treated Scots pine sapwood (Sierra-Alvarez, 2009). Humar et al. showed that copper was not significantly removed from CuSO4-treated Norway spruce (Picea abies) chips by treatment with Gloeophyllum trabeum, A. vaillantii, Poria monticola, or Leucogyrophana pinastri (Humar et al., 2002, 2004).
The low copper removal rates are due to the conversion of copper to a copper oxalate that is immobilized inside the wood (Humar et al., 2002, 2004; Kim et al., 2009). Therefore, to enhance copper removal, copper migration and precipitation during solid fungal treatment

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัสดุเหล่านี้อาจจะรวมอยู่ในเชื้อเพลิงไม้ (Khan et al. 2006) โดยไม่ได้ตั้งใจ นอกจากนี้ ที่ประกอบด้วยทองแดงไม้ในหลุมฝังกลบไม่เรียงราย microbially ใช้งานอยู่อาจปนเปื้อนดินและน้ำบาดาล มีพิษสารมลพิษ เนื่องจากความหลากหลายของจุลินทรีย์สามารถชะโลหะจากวัสดุดังกล่าว (เซนและสมิธ 1998 Kartal et al. 2004 Moghaddam และมัลลิแกน 2008 ยัญญะจันทร์ et al. 2009, 2010) ไม้ CCA ญี่ปุ่นถือว่าต้องแยกจาก un - ถือไม้ และเผา หรือเหมาะสมทิ้งในฝังกลบ (กระทรวงเกษตร 2001); เศษไม้สุดบำบัดคือเผาเนื่องจากพื้นที่ฝังกลบจำกัด (Hata et al. 2006) อย่างไรก็ตาม ในเผาไหม้ร่วมหรือรักษาแปรสภาพเป็นแก๊สอุณหภูมิสูงสำหรับไม้ที่ได้รับการรักษามะเร็งท่อน้ำดี 11e14% arsenates ปล่อยออกมาในระหว่างการปล่อยอากาศ (Sasson et al. 2005 Nizihou และในเพนริท 2013) ดังนั้น นักวิจัยได้รับการกระตุ้นในการพัฒนาระบบการกู้คืนโลหะหนักIn this context, a solvent extraction and a bioremediation have been receiving much attention as alternative methods (Clausen and Lebow, 2011). For example, by solvent extraction using synthetic chelating agent [S,S]-ethylenediaminedisuccinic acid (EDDS), maximally about 90% copper was extracted from CCA-treated wood chip (Chang et al., 2013). Natural chelating agent, sodium bioxalate at pH 3.2, extracted about 90% copper from CCA-treated wood chip (Kakitani et al., 2009). In addition, by using wood vinegar con- taining an acetic acid as a main component, copper was extracted from CCA-, alkaline copper quats (ACQ)-, copper azole (CuAz)- treated sawdust with 95.7%, 97.6% and 95.7% removal (Choi et al., 2012a). Furthermore, H2SO4 extracted greater than 90% copper from ACQ-, CuAz-, micronized copper quaternary (MCA)-treated wood mulch (0e1.2 cm in size) (Coudert et al., 2013), although from CCA-treated wood the yield ranged 76.4%e98.5% (Coudert et al., 2014). As described above, the solvent extraction achieved an excellent copper removal. However, as a disadvantage, huge amounts of chemicals are needed for the treatment (Helsen and Bulck, 2005).On the other hand, copper-tolerant wood-rotting fungi have been investigated to remediate heavy metal-containing wood wastes. In this procedure, these fungal mycelia or their culture media are treated with the copper-containing wood wastes (Humar et al., 2002, 2004; Kartal et al., 2004; Sierra-Alvarez, 2007; Kim et al., 2009; Choi et al., 2012b, 2013). Then, to complete copper removal, fungal mycelia on the wood surfaces are brushed off, or the treated wood sample is further extracted with an appropriate solvent. In some cases, the fungal treatment is carried out after solvent extraction (Sierra-Alvarez, 2009).In the present study, a solid-state stationary culture of a copper-tolerant wood-rotting fungus on a heavy metal-containing wood block was termed a “solid fungal treatment”. Compared to a liquid shaking culture for the treatment with bacteria (Clausen, 2000), no energy for the shaking is required for the solid fungal treatment, which is one of the advantages. Such solid fungal treatment followed by mycelia removal or solvent extraction has been shown to remove copper, chromium, and arsenate. However, the copper yield was lower than those of chromium and arsenate. For example, 52.4% of chromium but only 15.6% of copper was removed from copper and chromium-containing Scots pine (Pinus sylvestris L.) sapwood blocks using the fungi Antrodia vaillantii and Poria placenta separately (Sierra-Alvarez, 2007). Solid fungal treatment using A. vaillantii removed 84.9% of chromium, 66.0% of arsenate, and 18.3% of copper from CCA-treated Scots pine sapwood (Sierra-Alvarez, 2009). Humar et al. showed that copper was not significantly removed from CuSO4-treated Norway spruce (Picea abies) chips by treatment with Gloeophyllum trabeum, A. vaillantii, Poria monticola, or Leucogyrophana pinastri (Humar et al., 2002, 2004).The low copper removal rates are due to the conversion of copper to a copper oxalate that is immobilized inside the wood (Humar et al., 2002, 2004; Kim et al., 2009). Therefore, to enhance copper removal, copper migration and precipitation during solid fungal treatment

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัสดุเหล่านี้จะได้รับการจัดตั้งขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจเข้าเชื้อเพลิงไม้ (ข่าน et al., 2006) นอกจากนี้ยังมีส่วนผสมของทองแดงไม้ในหลุมฝังกลบที่ไม่ใช่เรียงราย microbially- ใช้งานอาจปนเปื้อนในดินและน้ำใต้ดินด้วยสารมลพิษที่เป็นพิษเพราะความหลากหลายของเชื้อจุลินทรีย์ที่สามารถกรองโลหะจากวัสดุดังกล่าว (เซนและสมิ ธ 1998; Kartal et al, 2004. Moghaddam และมัลลิแกน, 2008; Dubey, et al, 2009, 2010). ในประเทศญี่ปุ่น CCA ได้รับการรักษาไม้ต้องแยกจากไม้ได้รับการรักษาและการยกเลิกหรือเผาทิ้งอย่างเหมาะสมในการฝังกลบ (กระทรวงเกษตร, 2001); ส่วนใหญ่ได้รับการรักษาเศษไม้เผาเพราะพื้นที่ฝังกลบ จำกัด (ตะ et al., 2006) อย่างไรก็ตามในการร่วมการเผาไหม้หรือการรักษาเป็นก๊าซที่อุณหภูมิสูงสำหรับงานไม้ CCA รับการรักษา 11e14% arsenates จะถูกปล่อยออกมาในระหว่างการปล่อยก๊าซเรือนกระจกในอากาศ (Sasson et al, 2005;. Nizihou และ Stanmore, 2013) ดังนั้นนักวิจัยจึงได้รับการกระตุ้นให้พัฒนาระบบการกู้คืนโลหะหนัก
ในบริบทนี้การสกัดด้วยตัวทำละลายและการบำบัดทางชีวภาพได้รับการได้รับความสนใจมากที่สุดเท่าที่วิธีการทางเลือก (เซนและ Lebow 2011) ตัวอย่างเช่นโดยการสกัดด้วยตัวทำละลายใช้ chelating ตัวแทนสังเคราะห์ [S, s] กรด -ethylenediaminedisuccinic (EDDS) ที่สุดประมาณ 90% ทองแดงสกัดจากเศษไม้ได้รับการรักษามะเร็งท่อน้ำดี (ช้าง et al., 2013) chelating ตัวแทนธรรมชาติ bioxalate โซเดียมที่ pH 3.2 สกัดประมาณ 90% ทองแดงจากเศษไม้ได้รับการรักษามะเร็งท่อน้ำดี (Kakitani et al., 2009) นอกจากนี้โดยการใช้น้ำส้มควันไม้งในประเด็นกรดอะซิติกเป็นองค์ประกอบหลักทองแดงสกัดจาก CCA-, quats ทองแดงอัลคาไลน์ (ACQ) - azole ทองแดง (CuAz) - ขี้เลื่อยรับการรักษาด้วย 95.7%, 97.6% และ 95.7% การกำจัด (Choi et al., 2012a) นอกจากนี้ H2SO4 สกัดทองแดงมากกว่า 90% จาก ACQ-, CuAz-, micronized สี่ทองแดง (MCA) คลุมด้วยหญ้าไม้ -treated (0e1.2 ซ.ม. ) (Coudert et al., 2013) ถึงแม้ว่าจากมะเร็งท่อน้ำดีได้รับการรักษาไม้ อัตราผลตอบแทนอยู่ในช่วง 76.4% e98.5% (Coudert et al., 2014) ตามที่อธิบายไว้ข้างต้นสกัดประสบความสำเร็จในการกำจัดทองแดงที่ดีเยี่ยม แต่เป็นข้อเสียจำนวนมากของสารเคมีที่มีความจำเป็นสำหรับการรักษา (Helsen และ BULCK 2005)
ในทางกลับกันเชื้อราไม้ที่เน่าเปื่อยทองแดงใจกว้างได้รับการตรวจสอบเพื่อ remediate โลหะที่มีไม้ที่เหลือหนัก ในขั้นตอนนี้เหล่าเส้นใยเชื้อราหรือสื่อวัฒนธรรมของพวกเขาได้รับการปฏิบัติด้วยทองแดงมีไม้ที่เหลือ (Humar et al, 2002, 2004. Kartal et al, 2004;. เซียร์รา-Alvarez 2007; คิม et al, 2009. Choi et al., 2012b, 2013) จากนั้นจะเสร็จสิ้นการกำจัดทองแดงเส้นใยของเชื้อราบนพื้นผิวไม้จะปัดหรือตัวอย่างไม้ได้รับการรักษาต่อไปสกัดด้วยตัวทำละลายที่เหมาะสม ในบางกรณีการรักษาเชื้อราจะดำเนินการหลังจากการสกัดด้วยตัวทำละลาย (เซียร์อัลวาเร-2009)
ในการศึกษาปัจจุบันเป็นแบบ solid-state วัฒนธรรมนิ่งของเชื้อราไม้ที่เน่าเปื่อยทองแดงใจกว้างในโลหะมีบล็อกไม้หนักเรียกว่า "การรักษาเชื้อราที่มั่นคง" เมื่อเทียบกับของเหลวสั่นวัฒนธรรมสำหรับการรักษาที่มีเชื้อแบคทีเรีย (เซน, 2000), พลังงานสำหรับเขย่าไม่จำเป็นต้องมีสำหรับการรักษาเชื้อราที่เป็นของแข็งซึ่งเป็นหนึ่งในข้อได้เปรียบ เช่นการรักษาเชื้อราที่เป็นของแข็งตามด้วยการกำจัดเส้นใยหรือสกัดได้รับการแสดงเพื่อเอาทองแดงโครเมียมและสารหนู อย่างไรก็ตามผลผลิตทองแดงต่ำกว่าของโครเมียมและสารหนู ยกตัวอย่างเช่น 52.4% ของโครเมียม แต่เพียง 15.6% ของทองแดงถูกลบออกจากทองแดงและโครเมียมที่มีส่วนผสมของสก็อตสน (สน sylvestris L. ) บล็อกกระพี้ใช้เชื้อรา Antrodia vaillantii และ Poria รกแยกต่างหาก (เซียร์อัลวาเร-2007) การรักษาเชื้อราที่เป็นของแข็งโดยใช้เอ vaillantii ลบออก 84.9% ของโครเมียม 66.0% ของสารหนูและ 18.3% ของทองแดงจากมะเร็งท่อน้ำดีได้รับการรักษากระพี้สก็อตสน (เซียร์อัลวาเร-2009) Humar et al, แสดงให้เห็นว่าทองแดงไม่ถูกลบออกอย่างมีนัยสำคัญจาก CuSO 4 ได้รับการรักษานอร์เวย์โก้ (Picea Abies) ชิปโดยการรักษาด้วยน้ำา trabeum ก vaillantii, Poria monticola หรือ Leucogyrophana pinastri (Humar, et al., 2002, 2004)
อัตราการกำจัดทองแดงต่ำเนื่องจากการแปลงทองแดงกับออกซาเลตทองแดงที่ถูกตรึงภายในไม้ (Humar et al, 2002, 2004.. คิม et al, 2009) ดังนั้นเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการกำจัดทองแดงโยกย้ายทองแดงและฝนในระหว่างการรักษาเชื้อราที่เป็นของแข็ง