Even prior to SWANCC, federal regul

Even prior to SWANCC, federal regulation of wetlands was insufficient for protection of most small, isolated wetlands (Semlitsch and Bodie 1998). However, in future considerations of isolated wetlands, scientists need to embrace the concept that, in addition to the isolation itself, the term ‘‘land’’ may be as important as ‘‘wet’’ to the majority of animal species inhabiting the wetland. Protecting wetlands as traditionally delineated is inadequate because wetland definition lacks a biologically based ecosystem perspective. The idea that both aquatic and terrestrial habitat comprise a wetland must be communicated not only to the scientific community but also to the general public, land managers, and appropriate legislative bodies with a goal of strengthening the protection of wetland communities. Regional biodiversity will suffer progressively under current federal interpretations unless state regulations are successfully implemented to address the jurisdictional wetland losses resulting from the SWANCC decision.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้กระทั่งก่อน SWANCC กฎระเบียบของรัฐบาลกลางของพื้นที่ชุ่มน้ำไม่เพียงพอสำหรับการป้องกันส่วนใหญ่เล็ก แยกพื้นที่ชุ่มน้ำ (Semlitsch และ Bodie 1998) อย่างไรก็ตาม ในอนาคตพิจารณาของพื้นที่ชุ่มน้ำแยก นักวิทยาศาสตร์ต้องโอบกอดแนวคิดนั้น นอกจากแยกตัวเอง ระยะ ''ที่ดิน '' อาจจะสำคัญเป็น ''เปียก '' ให้ส่วนใหญ่ของพันธุ์สัตว์ที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ชุ่มน้ำ ปกป้องพื้นที่ชุ่มน้ำเป็นประเพณี delineated เพียงพอเนื่องจากคำจำกัดความของพื้นที่ชุ่มน้ำขาดมุมมองตามทางชีวภาพระบบนิเวศ ความคิดที่ว่าถิ่นอาศัยทั้งน้ำ และภาคพื้นดินประกอบด้วยพื้นที่ชุ่มน้ำต้องมีการสื่อสารไม่เพียงแต่ชุมชนวิทยาศาสตร์ แต่ประชาชนทั่วไป ผู้จัดการที่ดิน และร่างกฎหมายที่เหมาะสมกับเป้าหมายความเข้มแข็งของชุมชนที่พื้นที่ชุ่มน้ำ ความหลากหลายทางชีวภาพในระดับภูมิภาคจะประสบความก้าวหน้าภายใต้การตีความของรัฐปัจจุบันเว้นแต่กฎระเบียบของรัฐจะดำเนินการเสร็จเรียบร้อยแล้วการสูญเสียพื้นที่ชุ่มน้ำน่านเกิดจากการตัดสินใจ SWANCC

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้กระทั่งก่อนที่จะ SWANCC กฎระเบียบของรัฐบาลกลางของพื้นที่ชุ่มน้ำไม่เพียงพอสำหรับการป้องกันของขนาดเล็กบางแห่งพื้นที่ชุ่มน้ำมากที่สุด (Semlitsch และร่าง 1998) อย่างไรก็ตามในการพิจารณาอนาคตของพื้นที่ชุ่มน้ำที่แยกนักวิทยาศาสตร์ต้องยอมรับแนวคิดที่ว่านอกเหนือไปจากการแยกตัวเองคำว่า '' ที่ดิน '' อาจจะเป็นที่สำคัญเป็น '' เปียก '' ส่วนใหญ่ของสัตว์ชนิดที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ชุ่มน้ำ . ปกป้องพื้นที่ชุ่มน้ำเป็นคดีแบบดั้งเดิมไม่เพียงพอเพราะความหมายของพื้นที่ชุ่มน้ำขาดมุมมองของระบบนิเวศตามทางชีวภาพ ความคิดที่ว่าทั้งสองที่อยู่อาศัยของสัตว์น้ำและบกประกอบด้วยพื้นที่ชุ่มน้ำจะต้องมีการสื่อสารไม่เพียง แต่จะชุมชนวิทยาศาสตร์ แต่ยังรวมถึงประชาชนทั่วไปที่ผู้จัดการที่ดินและร่างกฎหมายที่เหมาะสมกับเป้าหมายของการเสริมสร้างความเข้มแข็งของชุมชนการป้องกันพื้นที่ชุ่มน้ำที่ ความหลากหลายทางชีวภาพในภูมิภาคจะประสบความก้าวหน้าภายใต้การตีความของรัฐบาลกลางในปัจจุบันเว้นแต่กฎระเบียบของรัฐจะดำเนินการประสบความสำเร็จในการสูญเสียที่อยู่ในพื้นที่ชุ่มน้ำน่านที่เกิดจากการตัดสินใจ SWANCC

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้กระทั่งก่อนที่จะ swancc ระเบียบของรัฐบาลกลางที่มีไม่เพียงพอสำหรับการป้องกันของขนาดเล็กที่สุด , แยกชายเลน ( semlitsch และร่างปี 2541 ) อย่างไรก็ตาม ในการพิจารณาอนาคตของแยกชายเลน นักวิทยาศาสตร์ต้องการที่จะโอบกอดแนวคิดที่นอกเหนือไปจากการแยกเอง คำว่า ' 'land ' ' อาจจะไม่สำคัญเท่า ' 'wet ' ' ส่วนใหญ่ของชนิดสัตว์ที่อาศัยอยู่ในบึง . คุ้มครองชายเลนเป็นประเพณีซึ่งไม่เพียงพอ เพราะขาดชีวภาพระบบนิเวศพื้นที่ชุ่มน้ำ นิยามจากมุมมอง ความคิดที่ว่า ทั้งสัตว์น้ำและสัตว์บก ถิ่นประกอบด้วยพื้นที่ชุ่มน้ำต้องสื่อสารไม่เฉพาะชุมชนทางวิทยาศาสตร์ แต่ยังให้ประชาชนทั่วไป , ผู้จัดการที่ดิน เหมาะสม องค์กรนิติบัญญัติ ด้วยเป้าหมายของการเพิ่มการป้องกันของชุมชนบึง . ความหลากหลายทางชีวภาพในภูมิภาคจะประสบความก้าวหน้าในการตีความของรัฐบาลกลางในปัจจุบันนอกจากกฎระเบียบของรัฐเป็นเรียบร้อยแล้วใช้ที่อยู่ในขอบเขตพื้นที่ swancc การสูญเสียที่เกิดจากการตัดสินใจ