When the family sits down to tea, t

When the family sits down to tea,
the cat usually puts in an appearance to get his share,
and purrs noisily,
and rubs himself against the legs of the family;
and all the time he is thinking of a fight or a love-affair that is coming off that evening.
If there is a guest at table the cat is particularly civil to him, because the guest is likely to have the best of what is going. Sometimes,
instead of recognizing this civility with something to eat,
the guest stoops down and strokes the cat, and says,
“Poor pussy! poor pussy!”

The cat soon tires of that; he puts up his claw and quietly but firmly rakes the guest in the leg.

“Ow!” says the guest, “the cat stuck his claws into me!” The delighted family remarks, “Isn’t it sweet of him? Isn’t he intelligent? He wants you to give him something to eat.”

The guest dares not do what he would like to do—kick the cat through the window—so, with tears of rage and pain in his eyes, he affects to be very much amused, and sorts out a bit of fish from his plate and hands it down. The cat gingerly receives it, with a look in his eyes that says: “Another time, my friend, you won’t be so dull of comprehension,” and purrs maliciously as he retires to a safe distance from the guest’s boot before eating it. A cat isn’t a fool—not by a long way.

When the family has finished tea, and gathers round the fire to enjoy the hours of indigestion, the cat slouches casually out of the room and disappears. Life, true life, now begins for him.

He saunters down his own backyard, springs to the top of the fence with one easy bound, drops lightly down on the other side, trots across the right-of-way to a vacant allotment, and skips to the roof of an empty shed. As he goes, he throws off the effeminacy of civilisation; his gait becomes lithe and pantherlike; he looks quickly and keenly from side to side, and moves noiselessly, for he has so many enemies—dogs, cabmen with whips, and small boys with stones.

Arrived on the top of the shed, the cat arches his back, rakes his claws once or twice through the soft bark of the old roof, wheels round and stretches himself a few times; just to see that every muscle is in full working order; then, dropping his head nearly to his paws, he sends across a league of backyards his call to his kindred—a call to love, or war, or sport.

Before long they come, gliding, graceful shadows, approaching circuitously, and halting occasionally to reconnoitre—tortoiseshell, tabby, and black, all domestic cats, but all transformed for the nonce into their natural state. No longer are they the hypocritical, meek creatures who an hour ago were cadging for fish and milk. They are now ruffling, swaggering blades with a Gascon sense of dignity. Their fights are grim and determined, and a cat will be clawed to ribbons before he will yield.

Even young lady cats have this inestimable superiority over human beings, that they can work off jealousy, hatred, and malice in a sprawling, yelling combat on a flat roof. All cats fight, and all keep themselves more or less in training while they are young. Your cat may be the acknowledged lightweight champion of his district—a Griffo of the feline ring!

Just think how much more he gets out of his life than you do out of yours—what a hurricane of fighting and lovemaking his life is—and blush for yourself. You have had one little love-affair, and never had a good, all-out fight in your life!

And the sport they have, too! As they get older and retire from the ring they go in for sport more systematically; the suburban backyards, that are to us but dullness indescribable, are to them hunting-grounds and trysting-places where they may have more gallant adventure than ever had King Arthur’s knights or Robin Hood’s merry men.

Grimalkin decides to kill a canary in a neighbouring verandah. Consider the fascination of it—the stealthy reconnaissance from the top of the fence; the care to avoid waking the house-dog, the noiseless approach and the hurried dash, and the fierce clawing at the fluttering bird till its mangled body is dragged through the bars of the cage; the exultant retreat with the spoil; the growling over the feast that follows. Not the least entertaining part of it is the demure satisfaction of arriving home in time for breakfast and hearing the house-mistress say: “Tom must be sick; he seems to have no appetite.”

It is always levelled as a reproach against cats that they are more fond of their home than of the people in it. Naturally, the cat doesn’t like to leave his country, the land where all his friends are, and where he knows every landmark. Exiled in a strange land, he would have to learn a new geography, to exploit another tribe of dogs, to fight and make love to an entirely new nation of cats. Life isn’t long enough for that sort of thing. So, when the family moves, the cat, if allowed, will stay at the old house and attach himself to the new tenants. He will give them the privilege of boarding him while he

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อครอบครัวอยู่ลงที่ชา แมวมักจะทำในลักษณะการแบ่งของเขา และ purrs noisily และลูบตัวเองกับขาของครอบครัว และเวลาเขาคิดว่า การต่อสู้หรือความรักที่จะมาปิดเย็นที่ หากมีผู้เข้าพักที่ แมวเป็นพลเรือนโดยเฉพาะอย่างยิ่งเขา เพราะแขกมักจะมีของอะไรจะ บางที แทนที่จะยกย่องประพฤติเยี่ยงอารยชนนี้ มีกิน ผู้เข้าพัก stoops ลงลูบคลำแมว และ ว่า "หีดี หีดี"แมวยางเร็วที่ เขาให้ ขึ้นกรงเล็บของเขา และเงียบ ๆ แต่แน่น rakes พักในเลกผู้เข้าพักกล่าวว่า "ow " "แมว ติดเล็บของเขาเป็นฉัน" หมายเหตุครอบครัวยินดี "ไม่ได้หวานของเขา เขาไม่ฉลาด เขาอยากจะให้เขากิน"ผู้เข้าพักกล้าทำสิ่งที่เขาต้องการทำ — เตะแมวผ่านหน้าต่าง — ดังนั้น ด้วยน้ำตาของความโกรธและความเจ็บปวดในดวงตาของเขา เขามีผลต่อเพลิดเพลินมาก และเรียงลำดับออกบิตของปลาจากเขาจาน และมือลง แมว gingerly รับ ด้วยการมองในดวงตาของเขาว่า: "เวลาอื่น เพื่อน คุณจะไม่โง่ดังนั้นความเข้าใจ, " และ purrs เจตนาร้ายเขา retires ระยะจากเริ่มต้นระบบของลูกค้าก่อนที่จะกินมัน แมวไม่ได้เป็นคนโง่ — โดยช่วยไม่เมื่อครอบครัวเสร็จชา และรวบรวมรอบไฟชั่วโมงทะเลาะ แมว slouches ลวกออกไปจากห้อง และหายไป ชีวิต ชีวิตจริง เริ่มต้นสำหรับเขาตอนนี้เขา saunters ลงสนามหลังบ้านของเขาเอง สปริงด้านบนของรั้วด้วยง่ายผูก วางเบา ๆ ลงบนด้านอื่น ๆ trots ในการวางท่อแก๊สการจัดสรรที่ว่าง และข้ามหลังคาของโรงการว่างเปล่า เป็นเขาไป เขาพ่นออก effeminacy ของอารยธรรม เดินเขากลายเป็น lithe และ pantherlike เขาดูอย่างรวดเร็ว และอย่างดีที่สุดจากด้านข้าง และย้ายอย่างเบา ๆ เขามีศัตรูมากมาย — สุนัข cabmen กับแส้ และชายเล็ก ด้วยหินมาถึงด้านบนของห้องสแตนดาร์ด แมวโค้งหลังเขา rakes เขาเล็บครั้งผ่านเปลือกอ่อนของหลังคาเก่า ล้อรอบ และเหยียดตัวเองกี่ครั้ง เพียงเพื่อดูว่า กล้ามเนื้อทุกอยู่ในลำดับการทำงานเต็มรูปแบบ แล้ว ปล่อยหัวเขาเกือบ paws ของเขา เขาส่งผ่านลีสนาม kindred เขาเรียกของเขา — เรียก รัก หรือสงคราม หรือการกีฬาก่อนนานมา แหวก เงาสง่า เริ่มสะเปะสะปะ และลังเลบางครั้งลาดตระเวน — tortoiseshell ลาย และสีดำ แมวในประเทศทั้งหมด แต่ทุกแปลงสำหรับ nonce ธรรมชาติของพวกเขา ไม่มีสิ่งมีชีวิตเจ้าเล่ห์ สุภาพที่มีชั่วโมง cadging สำหรับปลาและนม พวกเขาเป็น ruffling ฬอใบมีด ด้วยศักดิ์ศรีความ Gascon การต่อสู้ของพวกเขาจะกลัว และกำหนด และแมวจะข่วนให้ริบบิ้นก่อนที่เขาจะได้หญิงสาวแม้แมวมีความเหนือกว่านี้ inestimable เหนือมนุษย์ ที่พวกเขาสามารถทำงานฝีมือ ความเกลียดชัง และเจ็บแค้นในตัวคะแนน ตะโกนต่อสู้บนหลังคาแบน ต่อสู้แมวทั้งหมด และทั้งหมดให้ตัวเองมากหรือน้อยในการฝึกอบรมในขณะที่มีหนุ่ม แมวของคุณอาจมีน้ำหนักเบาแชมป์รับการยอมรับของเขา — Griffo แหวนแมวเพียงคิดไรมากและเขาได้รับจากชีวิตของเขามากกว่าคุณออกของคุณ — อะไรเฮอร์เกี้ยวพาราสีและการต่อสู้ชีวิตของเขาอยู่ — และอายตัวเอง คุณมีมีน้อยหนึ่งเรื่องความรัก และไม่มีการต่อสู้ดี ทั้งหมดออกในชีวิตของคุณและกีฬาที่พวกเขาได้ เกินไป พวกเขาได้รับเก่า และออกจากวงแหวนที่พวกเขาไปในกีฬาเป็นระบบมากขึ้น สนามชานเมือง ที่เราแต่อธิบายได้ความหมองคล้ำ มีไว้ล่าสัตว์บริเวณและสถานที่ trysting ที่อาจมีการผจญภัยที่สง่างามมากขึ้นกว่าที่เคยมีกษัตริย์ Arthur อัศวินหรือผู้ชายร่าเริงโรบินฮูดGrimalkin ตัดสินใจฆ่าคานารีในระเบียงใกล้เคียง พิจารณาเสน่ห์ของมัน — เหลือลับ ๆ ล่อ ๆ จากด้านบนของกรอบ การดูแลเพื่อหลีกเลี่ยงการปลุกบ้านสุนัข วิธีการไม่มีเสียง และประ hurried และความรุนแรง clawing ที่นกกระพือจนร่างกาย mangled ไม่ลากผ่านแถบของกรง พักผ่อน exultant กับเสีย การคำรามผ่านงานเลี้ยงที่ ไม่ส่วนบันเทิงน้อยของมันเป็นความพึงพอใจเอียงอายมาบ้านในเวลาเช้า และได้ยินการพูดรักบ้าน: "ทอมต้องป่วย เขาน่าจะมีความอยากอาหารไม่มี"เสมอมันเป็นระดับเป็นประณามกับแมวที่พวกเขาจะยิ่งรักบ้านของพวกเขามากกว่าคนใน ธรรมชาติ แมวไม่ชอบที่จะให้ประเทศของเขา ที่ดินที่เป็นเพื่อนของเขา ซึ่งเขารู้ใจ เนรเทศในดินแดนแปลก เขาจะต้องเรียนรู้ภูมิศาสตร์ใหม่ ทำลายเผ่าอื่นของสุนัข การต่อสู้ และทำให้รักชาติที่มีใหม่ทั้งหมดของแมว ชีวิตไม่ได้นานเพียงพอที่จัดเรียงของสิ่ง ดังนั้น เมื่อครอบครัวย้าย แมว ถ้าอนุญาต จะเข้าพักที่บ้านหลังเก่า แล้วแนบตัวเองไปยังผู้เช่าใหม่ เขาจะให้สิทธิพิเศษในการขึ้นเขาในขณะที่เขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อคนในครอบครัวนั่งลงชา
แมวมักจะทำให้ในลักษณะที่จะได้รับส่วนแบ่งของเขา
และ purrs ดัง,
และลูบตัวเองจากขาของครอบครัว;
และตลอดเวลาที่เขาเป็นความคิดของการต่อสู้หรือความรักความสัมพันธ์ที่ จะมาปิดเย็นวันนั้น.
หากมีผู้เข้าพักที่โต๊ะแมวโดยเฉพาะอย่างยิ่งทางแพ่งกับเขาเพราะผู้เข้าพักน่าจะมีที่ดีที่สุดของสิ่งที่เกิดขึ้น บางครั้ง
แทนการตระหนักถึงความสุภาพนี้กับบางสิ่งบางอย่างที่จะกิน
แขกก้มลงและจังหวะแมวและกล่าวว่า
"หีแย่! หีน่าสงสาร "! แมวเร็ว ๆ นี้ยางที่มิ เขาทำให้ขึ้นกรงเล็บของเขาและอย่างเงียบ ๆ แต่หนักแน่นคราดแขกรับเชิญในขา. "โอ๊ย!" กล่าวว่าผู้เข้าพัก "แมวติดกรงเล็บของเขาเข้าไปในฉัน!" ยินดีหมายเหตุครอบครัว "มันไม่ได้เป็นหวานของเขา? เขาไม่ได้เป็นอัจฉริยะ? เขาต้องการให้คุณให้เขาบางสิ่งบางอย่างที่จะกิน. " พักไม่กล้าทำในสิ่งที่เขาอยากจะทำเตะแมวผ่านหน้าต่างเช่นนั้นด้วยน้ำตาของความโกรธและความเจ็บปวดในดวงตาของเขาเขามีผลต่อการที่จะสนุกมาก และเรียงลำดับออกบิตของปลาจากจานของเขาและมือมันลง แมวระมัดระวังได้รับมันด้วยรูปลักษณ์ในสายตาของเขาว่า: "อีกครั้งหนึ่งเพื่อนของฉันคุณจะไม่ให้หมองคล้ำความเข้าใจ" และ purrs เจตนาร้ายในขณะที่เขาเกษียณไประยะห่างที่ปลอดภัยจากการบูตของผู้เข้าพักก่อนที่จะรับประทานอาหารมัน . แมวไม่ได้เป็นคนโง่ไม่ได้โดยทางยาว. เมื่อคนในครอบครัวได้เสร็จสิ้นชาและรวบรวมรอบไฟเพลิดเพลินไปกับชั่วโมงของการย่อยแมว slouches ลวกออกมาจากห้องและหายไป ชีวิตชีวิตจริงตอนนี้เริ่มต้นสำหรับเขา. เขา saunters ลงสนามหลังบ้านของเขาเองน้ำพุด้านบนของรั้วกับคนง่ายผูกพันลดลงเบา ๆ ลงบนด้านอื่น ๆ trots ทั่วขวาของวิธีการจัดสรรว่าง และข้ามไปบนหลังคาของโรงเก็บที่ว่างเปล่า ที่เขาจะไปเขาพ่นออกผู้หญิงของอารยธรรม; การเดินของเขาจะกลายเป็นอ่อนและ pantherlike; เขามองได้อย่างรวดเร็วและอย่างดีที่สุดจากทางด้านข้างและย้ายไม่มีเสียงเพราะเขามีจำนวนมากดังนั้นศัตรูสุนัข cabmen ด้วยแส้และเด็กชายขนาดเล็กที่มีหิน. มาถึงด้านบนของโรงแมวโค้งหลังของเขาทำให้กองหญ้าโปร่งกรงเล็บของ ครั้งหรือสองครั้งผ่านเปลือกอ่อนของหลังคาเก่า, ล้อรอบและเหยียดตัวเองไม่กี่ครั้ง; เพียงเพื่อให้เห็นว่ากล้ามเนื้อทุกในการทำงานเต็มรูปแบบ; แล้ววางหัวของเขาเกือบจะอุ้งเท้าของเขาส่งทั่วลีกหลังบ้านเขาเรียกญาติพี่น้องของ-โทรของเขาที่จะรักหรือสงครามหรือกีฬา. หลังจากนั้นไม่นานพวกเขามาร่อนเงาที่สง่างามใกล้อ้อมค้อมและลังเลในบางครั้ง เพื่อสำรวจ-กระดองเต่า, แมว, และสีดำแมวในประเทศทั้งหมด แต่ทั้งหมดเปลี่ยนสำหรับ nonce ลงในสภาพธรรมชาติของพวกเขา ไม่มีอีกต่อไปพวกเขาหลอกลวง, สิ่งมีชีวิตที่อ่อนโยนชั่วโมงที่ผ่านมาได้รับการ cadging สำหรับปลาและนม พวกเขากำลังครุย, ป๋อใบมีดมีความรู้สึกที่แคนเน่ศักดิ์ศรี การต่อสู้ของพวกเขาจะน่ากลัวและความมุ่งมั่นและแมวจะถูกเล็บริบบิ้นก่อนที่เขาจะให้ผลผลิต. แมวเลดี้แม้หนุ่มมีนี้เหนือกว่าล้ำค่ากว่ามนุษย์ที่พวกเขาสามารถทำงานนอกหึงหวงความเกลียดชังและความอาฆาตพยาบาทในแผ่กิ่งก้านสาขาให้ตะโกนต่อสู้บน หลังคาแบนราบ แมวทั้งหมดต่อสู้และทั้งหมดให้ตัวเองมากขึ้นหรือน้อยในการฝึกอบรมในขณะที่ยังเป็นหนุ่มเป็นสาว แมวของคุณอาจจะได้รับการยอมรับแชมป์ที่มีน้ำหนักเบาของอำเภอ-A กริฟโฟแหวนแมวของเขาเพียงแค่คิดว่าวิธีการอื่น ๆ อีกมากมายที่เขาได้รับออกไปจากชีวิตของเขามากกว่าที่คุณทำออกมาจากคุณสิ่งที่พายุเฮอริเคนของการต่อสู้และการเกี้ยวพาราสีชีวิตของเขาเป็นและอาย สำหรับตัวคุณเอง คุณมีหนึ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ความรักความสัมพันธ์และไม่เคยมีดีทั้งหมดออกมาต่อสู้ในชีวิตของคุณ! และการกีฬาที่พวกเขามีมากเกินไป! ขณะที่พวกเขาได้รับเก่าและลาออกจากแหวนพวกเขาไปในการเล่นกีฬาเป็นระบบมากขึ้น; หลังบ้านชานเมืองที่มีให้กับเรา แต่ความโง่สุดจะพรรณนามีให้พวกเขาและ trysting-สถานที่ที่พวกเขาอาจจะมีการผจญภัยที่กล้าหาญมากขึ้นกว่าที่เคยมีอัศวินกษัตริย์อาเธอร์หรือโรบินฮู้ดของผู้ชายม้าล่าสัตว์ในบริเวณ. Grimalkin ตัดสินใจที่จะฆ่านกขมิ้นในเพื่อนบ้าน ระเบียง. พิจารณาเสน่ห์ของมันลาดตระเวนหลบ ๆ ซ่อน ๆ จากด้านบนของรั้วนั้น ดูแลเพื่อหลีกเลี่ยงการตื่นบ้านสุนัขวิธีหงิมๆและรีบรีบและ clawing รุนแรงที่นกกระพือจนร่างกายแหลกเหลวของมันจะถูกลากผ่านบาร์ของกรง; สถานที่พักผ่อนที่ยินดีปรีดากับริบ; คำรามในช่วงงานฉลองที่ตามมา ไม่ได้เป็นส่วนที่น้อยที่สุดของความบันเทิงมันเป็นความพึงพอใจเอียงอายมาถึงบ้านในเวลาสำหรับอาหารเช้าและได้ยินบ้านที่รักพูดว่า "ทอมจะต้องป่วย ดูเหมือนว่าเขาจะไม่มีความอยากอาหาร. " มันเป็นเป้าเสมอเป็นที่อับอายขายหน้ากับแมวที่พวกเขาชื่นชอบมากขึ้นของบ้านของพวกเขากว่าของคนที่อยู่ในนั้น ธรรมชาติแมวไม่ชอบที่จะเดินทางออกนอกประเทศของเขาดินแดนที่เพื่อน ๆ ทุกคนของเขาและที่เขารู้ว่าทุกสถานที่สำคัญ ลี้ภัยในดินแดนแปลกที่เขาจะต้องเรียนรู้ภูมิศาสตร์ใหม่เพื่อที่จะใช้ประโยชน์จากชนเผ่าของสุนัขอีกที่จะต่อสู้และทำให้ความรักไปยังประเทศใหม่ทั้งหมดของแมว ชีวิตไม่ได้นานพอสำหรับการจัดเรียงของสิ่งที่ ดังนั้นเมื่อครอบครัวย้ายแมวหากได้รับอนุญาตจะเข้าพักที่บ้านเก่าและแนบตัวเองให้ผู้เช่ารายใหม่ เขาจะให้พวกเขามีสิทธิ์ที่จะขึ้นของเขาขณะที่เขา