2.4. The communicative period2.4.1.

2.4. The communicative period

2.4.1. The controversy

Communicative testing is something controversial because, although it seems to characterize current trends, in accordance with the correspondent theories of language teaching that emphasize communication above all, at the same time it gives the impression of being something unattainable or attainable only up to a certain extent. As Alderson (1981b: 48) has clearly said, the settting of assessment disauthenticates most language tests. Opinions range from total commitment to it to the conviction that communicative testing is just impossible. A clear example to show the opposite feelings is Section 1 ('Communicative Language Testing') of ELT Document No. 111, Issues in Language Testing, where the seminal paper by K. Morrow (1979)
'Communicative language testing: revolution or evolution?' is discussed and reactions to it expressed by C. J. Weir, A. Moller and J.C. Alderson. Although a little old now, these articles are worth reading in order to understand the controversy that more than a
decade later still exists.
To begin with, let us define what is understood by communicative testing and we will spend some time later discussing the problem of authenticity.

2.4.2. What is communicative language testing?

A. Moller ( 1981: 39) provides the following definition:

An assessment of the ability to use one or more of the phonological, syntactic and semantic systems of the language 1) so as to communicate ideas and information to another speaker/reader in such a way that the intended meaning of the message communicated is received and understood and 2) so as to receive and understand the meaning of a message communicated by another speaker/writer that the speaker/writer intended to convey.


The difference with discrete and integrative tests is that in them the candidate is an 'outsider', while in communicative performance tests the candidate is an 'insider'. Another difference is that in the former we test 'usage' but in the latter it is 'use' which is tested. Of the several characteristics Morrow (1977) gives to identify a situation as communicative, the following can be listed for a testing activity to be communicative: search for information, creativeness, a purpose and authenticity; that is to say, students communicate something in the test. In addition, tests should be criterion-referenced (please see 4.2.2.) and assessment should be based on quality and not quantity. Bachman (1990: 107) defines communicative language ability as both knowledge of language and the capacity for implementing that knowledge in communicative language use. Brown (1987: 230 ff) mentions some primary criteria for the construction of communicative tests: concentration on content, providing something motivating, interesting and substantive and at the same time integrated and interactive, and grading the difficulty of the items (from easier to more difficult). Bestard Monroig and Perez Martin (1992: 201 ff) emphasize the importance of providing students with a physical context (the house, the bus ... ), a clear communicative activity and the sociocultural context, insisting on the relationship between the participants. As regards the difficulty of offering a completely real context (only possible in the foreign country) they suggest the use of an imaginary context in the classroom by means of drama, simulation, problem-solving activities and role-play and they insist on the need for a global, qualitative assessment.


2.4.3. The problem of authenticity

All the authors coincide in saying that language tests are by definition inauthentic: "Does not the very fact that the setting is one of assessment disauthenticate most language tests? Are there not some language tasks which are authentic in a language test, which would be inauthentic outside that domain?" (Alderson 1981b:
48). This is what Davies (1978) calls 'the quimera of authenticity' because "the
conditions for actual real-life communication are not replicable in an artificial and idealised test situation" (Weir 1981: 29). In addition, the more authentic the language task we test, the more difficult it is to measure reliably. We can say that the development of the communicative theory in language teaching and language materials, such as text-books, seems to have no parallel in communicative testing. Alderson (1981b: 54) even speaks of failure:


Testing is the testing ground for any approach to teaching. Ifwe cannot get the tests our theories seem to require, then we have probably not got our theories right (unless, of course, the theory implies the impossiblity of testing). Why has there apparently been such a failure to develop tests consistent with theories of communicative language use?


We think we should not probably go so far as to consider communicative tests as either inexistent or impossible. First of all, as Moller (1981: 83) recognises, some of the most traditional forms of language testing, the viva and the dissertation or essay, are both forms of communication. Secondly, if we agree that communicative tests should be an assessment of what a candidate can actually do with the language, performance-based tests containing the characteristics we mentioned for a communicative situation (Morrow 1977) will be communicative. Thirdly, we agree with Bachman (1990: 315) that authenticity should not be strictly identified with
'natural situations' and the RL approach but that test language is different from real•
life language and, in this sense, language tests have an authenticity of their own:


I find the authenticity argument somewhat sterile since it seems to assume that the domains of language teaching and language testing do not have their own set of specifications for authentic language use which are distinct from the specifications of other domains. Thus 'What is this? -It's a pencil' is authentic language teaching language, and so on. If one does not accept this, then authentic tasks are in principle impossible in a language testing situation and
communicative language testing is in principle impossible.
(Alderson 1981 b: 48)


Authenticity has to do with interaction and negotiation of meaning and, in this sense, it is very similar to Oller's description of a 'pragmatic test':


... any procedure or task that causes the learner to process sequences of elements in a language that conform to the normal contextual constraints of that language, and which requires the learner to relate sequences of linguistic
elements via pragmatic mapping to extralinguistic context.
(Oller 1979: 38)


In sum, tests that make students relate form and meaning in a relevant context and that contain meaningful and interesting tasks similar to those in real life can be considered communicative, although not completely authentic or real. As examples we can mention split dialogues, problem-solving activities or those tasks in which students have to choose from a series of communicative choices, according to the appropriate register.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.4 การสื่อสารระยะเวลา

2.4.1 การถกเถียง

เพื่อทดสอบเป็นสิ่งที่แย้งเนื่องจาก แม้ว่าดูเหมือนลักษณะของแนวโน้มปัจจุบัน ตามทฤษฎีของการสอนภาษาที่เน้นสื่อสารข้างต้นทั้งหมด ผู้สื่อข่าวในเวลาเดียวกัน ให้การแสดงผลของการนั้น หรือตามไปจนถึงขอบเขตบาง เป็น Alderson (1981b: 48) ได้อย่างชัดเจนว่า เซ็ตของประเมิน disauthenticates ทดสอบภาษาส่วนใหญ่ ความคิดเห็นช่วงจากความมุ่งมั่นรวมถึงการเชื่อมั่นว่า การทดสอบสื่อสารไม่เพียง ตัวอย่างที่ชัดเจนเพื่อแสดงความรู้สึกตรงกันข้ามคือ ส่วน 1 ('สื่อสารภาษาทดสอบ') ของ ELT เอกสารหมายเลข 111 ปัญหาในการทดสอบภาษา ที่กระดาษบรรลุถึง โดยคุณ เหล่า (1979)
' ภาษาสื่อสารทดสอบ: ปฏิวัติหรือวิวัฒนาการ?' กล่าวถึง และปฏิกิริยานั้นแสดง โดย C. J. ฝาย มอ ลเลอร์ A. J.C. Alderson แม้ว่าอายุยังน้อย ตอนนี้ บทความเหล่านี้จะน่าอ่านเพื่อเข้าใจการถกเถียงที่กว่า
ทศวรรษภายหลังยังคงอยู่.
จะเริ่มต้นด้วย ให้เรากำหนดอะไรจะเข้าใจหลักการทดสอบ และเราจะใช้เวลาหลังจากสนทนาปัญหาของแท้

2.4.2 อะไรคือภาษาเพื่อการทดสอบ?

A. มอลเลอร์ (1981:39) ให้คำจำกัดความต่อไปนี้:

การประเมินความสามารถในการใช้อย่างน้อยหนึ่งอย่างที่คำโครงสร้างประโยค และความหมายระบบภาษา 1) เพื่อสื่อสารความคิดและข้อมูลกับลำโพงอื่นอ่านในลักษณะที่เป็นรับ และเข้าใจความหมายวัตถุประสงค์ของข้อความที่สื่อสาร และ 2) ที่จะรับ และเข้าใจความหมายของข้อความที่สื่อสาร โดยอีกโปรแกรมลำโพงที่ลำโพง/ผู้เขียนตั้งใจจะสื่อ


ความแตกต่างกับการทดสอบเดี่ยว ๆ และแบบบูรณาการจะได้ ฟังว่าเป็น 'บุคคลภายนอก" ในขณะที่ในการทดสอบประสิทธิภาพสื่อสาร ฟัง 'ภายใน' ความแตกต่างก็คือ ว่า ในอดีต เราทดสอบ 'ใช้' แต่หลังเป็น 'ใช้' ซึ่งมีทดสอบ ลักษณะหลาย เหล่า (1977) ให้ระบุสถานการณ์เป็นหลัก สามารถอยู่ต่อไปนี้กิจกรรมการทดสอบเป็นหลัก: ค้นหาข้อมูล คิดสร้างสรรค์ วัตถุประสงค์ และความถูก ต้อง กล่าวคือ นักเรียนสื่อสารบางอย่างในการทดสอบ นอกจากนี้ ทดสอบควรอ้างอิงเกณฑ์ (โปรดดู 4.2.2) และประเมินควรขึ้นอยู่กับคุณภาพและปริมาณไม่ Bachman (1990: 107) กำหนดความสามารถในการสื่อสารภาษาเป็นความรู้ด้านภาษาและกำลังการผลิตสำหรับการดำเนินงานที่ใช้ภาษาสื่อสาร สีน้ำตาล (ff 1987:230) กล่าวถึงเกณฑ์บางอย่างหลักสำหรับการก่อสร้างของการทดสอบสื่อสาร: ความเข้มข้น ใน เนื้อหา การให้สิ่งจูงใจ น่าสนใจ และเรา และ ในเวลาเดียวกันรวม และแบบโต้ ตอบ และการจัดเกรดยากสินค้า (จากง่ายไปยาก) Bestard Monroig และมาร์ตินเปเรซ (1992:201 ff) เน้นความสำคัญของการให้นักเรียนมีบริบททางกายภาพ (บ้าน รถบัส...), กิจกรรมการสื่อสารชัดเจน และ บริบท sociocultural, insisting บนความสัมพันธ์ระหว่างผู้เข้าร่วม เรื่องความยากของการนำเสนอเนื้อหาอย่างสมบูรณ์แท้จริง (เท่าในต่างประเทศ) จะแนะนำการใช้บริบทการจินตภาพในห้องเรียน โดยละคร จำลอง กิจกรรมการแก้ปัญหา และ role-play และพวกเขายืนยันในต้องเป็นสากล เชิงคุณภาพประเมิน


2.4.3 ปัญหาของแท้

ผู้เขียนทั้งหมดลงรอยที่พูดว่า เป็นภาษา โดยนิยามผิด ๆ: "ไม่ไม่จริงอย่างที่ว่า การตั้งค่าเป็นหนึ่งของการประเมิน disauthenticate ทดสอบภาษามากที่สุด ไม่มีงานบางภาษาที่แท้จริงในการทดสอบภาษา ซึ่งจะผิด ๆ นอกโดเมน ได้อย่างไร" (Alderson 1981b:
48) นี้เป็นเดวีส์ (1978) เรียก 'quimera ของแท้"เพราะ" การ
เงื่อนไขสำหรับการสื่อสารในชีวิตจริงไม่ใช่จำลองแบบในสถานการณ์การทดสอบ idealised และประดิษฐ์ " (ฝาย 1981:29) นอกจากนี้ ยิ่งแท้ภาษางานเราทดสอบ ยากที่จะวัดได้ด้วย เราสามารถบอกได้ว่า การพัฒนาทฤษฎีหลักในการสอนภาษาและสื่อภาษา เช่นข้อความหนังสือ ดูเหมือนว่าจะไม่พร้อมในการทดสอบเพื่อ Alderson (1981b: 54) ได้พูดถึงความล้มเหลว:


ทดสอบเป็นสนามทดสอบสำหรับวิธีการสอน Ifwe ไม่สามารถรับการทดสอบทฤษฎีของเราดูเหมือนต้องการ แล้วเราคงไม่มีทฤษฎีของเราด้านขวา (ยกเว้น แน่นอน ทฤษฎีหมายถึง impossiblity ของการทดสอบ) ทำไมมีเห็นได้ชัดว่าการดังกล่าวล้มเหลวการพัฒนาสอดคล้องกับทฤษฎีการใช้ภาษาสื่อสารทดสอบ


เราคิดว่า เราควรไม่คงไปไกลเพื่อพิจารณาเพื่อทดสอบเป็น inexistent หรือเป็นไปไม่ แรกของทั้งหมด เป็นมอลเลอร์ (1981:83) ตระหนักถึง บางส่วนของรูปแบบดั้งเดิมที่สุดของการทดสอบภาษา วีการ และวิทยานิพนธ์ หรือเรียง ความ เป็นรูปแบบของการสื่อสาร ประการที่สอง เรายอมรับว่า ทดสอบสื่อสารควรมีการประเมินของผู้สามารถจะทำอะไรกับภาษา ทดสอบประสิทธิภาพการทำงานโดยประกอบด้วยลักษณะที่เรากล่าวถึงสถานการณ์การสื่อสาร (เหล่า 1977) จะสื่อสาร ประการ เราเห็นด้วยกับ Bachman (1990: 315) ระบุว่า ความแท้จริงไม่ควรเคร่งครัดกับ
'สถานการณ์ธรรมชาติ' และ RL เข้าแต่ที่ทดสอบภาษาจะแตกต่างจาก real•
ชีวิตภาษา และ ความรู้สึก ทดสอบภาษามีที่แท้ของตนเอง:


พบอาร์กิวเมนต์แท้ค่อนข้างใส่ เพราะเหมือนคิดว่า โดเมนของการสอนภาษาและภาษาทดสอบไม่มีชุดของคุณสมบัติสำหรับการใช้ภาษาที่แท้จริงซึ่งจะแตกต่างจากข้อกำหนดของโดเมนอื่น ดังนั้น ' นี้คืออะไร -มันเป็นดินสอ ' แท้ภาษาสอนภาษา และอื่น ๆ ถ้าหนึ่งไม่ยอมรับนี้ แล้วงานแท้เป็นหลักเป็นไปไม่ได้ในสถานการณ์การทดสอบภาษา และ
ทดสอบภาษาสื่อสารเป็นหลักไม่
(Alderson 1981 b: 48)


มีแท้กับการโต้ตอบและการเจรจาต่อรองของความหมาย และ ในความรู้สึกนี้ จึงคล้ายคลึงกับคำอธิบายของ Oller 'ทดสอบปฏิบัติ':


... ทุกขั้นตอนหรืองานที่ทำให้ผู้เรียนดำเนินการลำดับขององค์ประกอบในภาษาที่สอดคล้องกับข้อจำกัดปกติบริบทของภาษา และที่ต้องเรียนเกี่ยวข้องกับลำดับของภาษาศาสตร์
องค์ประกอบผ่านแมปปฏิบัติการบริบทการ
(Oller 1979: 38) extralinguistic


ในผล ทดสอบที่ทำให้นักเรียนเชื่อมโยงฟอร์มและความหมายในบริบทที่เกี่ยวข้องและประกอบด้วยความหมาย และงานที่คล้ายกับในชีวิตจริงที่น่าสนใจถือได้ว่าสื่อสาร แม้ไม่สมบูรณ์จริง หรือไม่จริง เป็นตัวอย่าง เราสามารถพูดถึงประเด็นแบ่ง กิจกรรมแก้ปัญหา หรืองานที่นักเรียนมีให้เลือกจากชุดของตัวเลือกการสื่อสาร ตามทะเบียนที่เหมาะสม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.4 ระยะเวลาการสื่อสาร2.4.1 การทะเลาะวิวาทการทดสอบการสื่อสารเป็นสิ่งที่ขัดแย้งเพราะแม้ว่ามันจะดูเหมือนว่าจะลักษณะแนวโน้มปัจจุบันสอดคล้องกับทฤษฎีผู้สื่อข่าวของการเรียนการสอนภาษาที่เน้นการสื่อสารที่เหนือสิ่งอื่นในเวลาเดียวกันก็ให้การแสดงผลของการเป็นสิ่งที่ไม่สามารถบรรลุได้หรือบรรลุได้เพียงไม่เกิน ในระดับหนึ่ง ขณะที่เดอร์สัน (1981b: 48) ได้กล่าวไว้อย่างชัดเจน settting ของการประเมิน disauthenticates ทดสอบภาษามากที่สุด ความคิดเห็นที่หลากหลายจากมุ่งมั่นรวมถึงให้ความเชื่อมั่นว่าการทดสอบการสื่อสารเป็นไปไม่ได้เพียงแค่ ตัวอย่างที่ชัดเจนที่จะแสดงความรู้สึกที่ตรงข้ามเป็นมาตรา 1 ('การสื่อสารการทดสอบภาษา') ของ ELT เอกสารฉบับที่ 111, ประเด็นในการทดสอบภาษาที่กระดาษเชื้อโดยพพรุ่งนี้ (1979) 'การทดสอบภาษาเพื่อการสื่อสาร: การปฏิวัติหรือวิวัฒนาการ? ' มีการกล่าวถึงและปฏิกิริยากับมันแสดงโดย CJ ฝาย A. มอลเลอร์และเจซีเดอร์สัน แม้ว่าจะเป็นเพียงเล็กน้อยเก่าตอนนี้บทความเหล่านี้มีมูลค่าการอ่านเพื่อให้เข้าใจถึงความขัดแย้งที่มากขึ้นกว่าทศวรรษที่ผ่านมาในภายหลังยังคงมีอยู่เพื่อเริ่มต้นกับให้เรากำหนดสิ่งที่เป็นที่เข้าใจกันโดยการทดสอบการสื่อสารและเราจะใช้จ่ายบางเวลาต่อมาพูดถึงปัญหาที่เกิดจาก ความถูกต้อง2.4.2 การทดสอบภาษาการสื่อสารคืออะไรA. มอลเลอร์ (1981: 39) ให้ความหมายต่อไปนี้: การประเมินความสามารถในการที่จะใช้อย่างใดอย่างหนึ่งหรือมากกว่าเสียงระบบโครงสร้างและความหมายของภาษาที่ 1) เพื่อที่จะสื่อสารความคิดและข้อมูลไปยังอีกลำโพง / อ่านในลักษณะ ที่ความหมายของข้อความการสื่อสารที่ได้รับและเข้าใจและ 2) เพื่อที่จะได้รับและเข้าใจความหมายของข้อความที่สื่อสารด้วยอีกลำโพง / นักเขียนที่ลำโพง / นักเขียนตั้งใจที่จะถ่ายทอดความแตกต่างกับการทดสอบต่อเนื่องและบูรณาก็คือว่า ในพวกเขาเป็นผู้สมัคร 'คนนอก', ในขณะที่ผลการดำเนินงานการสื่อสารการทดสอบผู้สมัครที่เป็น 'ภายใน' แตกต่างก็คือว่าในอดีตที่เราทดสอบ 'ใช้' แต่ในภายหลังก็เป็นที่ 'ใช้' ซึ่งได้รับการทดสอบ ของหลายลักษณะพรุ่งนี้ (1977) ให้ระบุสถานการณ์การสื่อสารเป็นต่อไปนี้สามารถระบุว่าเป็นกิจกรรมการทดสอบที่จะสื่อสาร: ค้นหาข้อมูลความคิดสร้างสรรค์, วัตถุประสงค์และความถูกต้อง; กล่าวคือนักเรียนสื่อสารบางสิ่งบางอย่างในการทดสอบ นอกจากนี้การทดสอบควรจะเป็นเกณฑ์อ้างอิง (โปรดดู 4.2.2). และการประเมินควรจะขึ้นอยู่กับคุณภาพและปริมาณไม่ ลัง (1990: 107) กำหนดความสามารถในการสื่อสารภาษาเป็นความรู้ทั้งภาษาและความสามารถในการใช้ความรู้ในการใช้ภาษาเพื่อการสื่อสารที่ บราวน์ (1987: 230 ff) กล่าวถึงเกณฑ์หลักในการก่อสร้างบางส่วนของการทดสอบการสื่อสารความเข้มข้นในเนื้อหาการให้สิ่งจูงใจที่น่าสนใจและสำคัญและในเวลาเดียวกันแบบบูรณาการและการโต้ตอบและการจัดลำดับความยากง่ายของรายการ (จากเรื่องง่ายที่จะมากขึ้น ยาก) Bestard Monroig และเปเรซมาร์ติน (1992: 201 ff) เน้นความสำคัญของการให้นักเรียนที่มีบริบททางกายภาพ (บ้านรถบัส ... ), กิจกรรมการสื่อสารที่ชัดเจนและบริบททางสังคมวัฒนธรรมยืนยันเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างผู้เข้าร่วม เป็นเรื่องยากลำบากในการเสนอบริบทจริงอย่างสมบูรณ์ (เฉพาะที่เป็นไปได้ในต่างประเทศ) พวกเขาแนะนำการใช้บริบทจินตนาการในห้องเรียนด้วยวิธีการของการแสดงละครจำลองกิจกรรมการแก้ปัญหาและบทบาทและพวกเขายืนยันในความจำเป็น สำหรับโลกการประเมินคุณภาพ2.4.3 ปัญหาของความถูกต้องเขียนทั้งหมดตรงในการบอกว่าการทดสอบภาษาโดยมีความหมายไม่น่าไว้วางใจ: "ไม่จริงมากว่าการตั้งค่าเป็นหนึ่งในการประเมินการทดสอบ disauthenticate มากที่สุดภาษาหนึ่งมีบางงานภาษาที่มีความถูกต้องในการทดสอบภาษา? ซึ่งจะเป็นไม่น่าไว้วางใจนอกโดเมนที่? " (เดอร์สัน 1981b: 48) นี่คือสิ่งที่เดวีส์ (1978) เรียกว่า "Quimera ของแท้ 'เพราะ" เงื่อนไขสำหรับการสื่อสารในชีวิตจริงที่เกิดขึ้นจริงไม่ได้อยู่ในสถานการณ์จำลองการทดสอบเทียมและเงียบสงบ "(ฝาย 1981: 29) นอกจากนี้งานจริงมากขึ้นภาษาที่เราทดสอบที่ยากขึ้นก็คือการวัดความน่าเชื่อถือ เราสามารถพูดได้ว่าการพัฒนาของทฤษฎีการสื่อสารในการสอนภาษาและภาษาวัสดุเช่นข้อความหนังสือที่ดูเหมือนว่าจะมีคู่ขนานในการทดสอบการสื่อสารไม่มี เดอร์สัน (1981b: 54) แม้กระทั่งการพูดถึงความล้มเหลว: การทดสอบเป็นสนามทดสอบสำหรับวิธีการใด ๆ เพื่อการเรียนการสอน Ifwe ไม่สามารถได้รับการทดสอบทฤษฎีของเราดูเหมือนจะต้องแล้วเราอาจไม่ได้มีทฤษฎีของเราด้านขวา (เว้นแต่ของหลักสูตรทฤษฎีนัย impossiblity ของการทดสอบ) ทำไมมีคนเห็นได้ชัดเช่นความล้มเหลวในการพัฒนาที่สอดคล้องกับการทดสอบทฤษฎีของการใช้ภาษาเพื่อการสื่อสาร? เราคิดว่าเราไม่ควรจะไปไกลที่สุดเท่าที่จะต้องพิจารณาการทดสอบการสื่อสารเป็นทั้ง inexistent หรือเป็นไปไม่ได้ แรกของทั้งหมดเป็นมอลเลอร์ (1981: 83) ตระหนักถึงบางส่วนของรูปแบบดั้งเดิมที่สุดของการทดสอบภาษา Viva และวิทยานิพนธ์หรือการเขียนเรียงความที่มีทั้งรูปแบบของการสื่อสาร ประการที่สองถ้าเรายอมรับว่าการทดสอบการสื่อสารควรจะประเมินผลของสิ่งที่ผู้สมัครจริงสามารถทำอะไรกับภาษาการทดสอบประสิทธิภาพการทำงานที่มีลักษณะตามที่เรากล่าวถึงสถานการณ์การสื่อสาร (พรุ่งนี้ 1977) จะมีการสื่อสาร ประการที่สามเราเห็นด้วยกับลัง (1990: 315) ความถูกต้องที่ไม่ควรจะมีการระบุอย่างเคร่งครัดกับ'สถานการณ์ธรรมชาติและวิธี RL แต่ภาษาการทดสอบที่แตกต่างจาก•จริงภาษาชีวิตและในแง่นี้การทดสอบภาษามีความถูกต้องของ ของตัวเอง: ฉันคิดว่าการโต้แย้งความถูกต้องค่อนข้างเป็นหมันเพราะมันดูเหมือนว่าจะคิดว่าโดเมนของการเรียนการสอนภาษาและการทดสอบภาษาที่ไม่ได้มีชุดของตัวเองของข้อกำหนดสำหรับการใช้ภาษาที่แท้จริงที่มีความแตกต่างไปจากข้อกำหนดของโดเมนอื่น ๆ ดังนั้น 'นี้คืออะไร? แต่ก็เป็นดินสอ 'ภาษาสอนภาษาที่แท้จริงและอื่น ๆ หากไม่ยอมรับเรื่องนี้แล้วงานที่แท้จริงอยู่ในหลักการที่เป็นไปไม่ได้ในสถานการณ์ที่การทดสอบภาษาและการทดสอบภาษาการสื่อสารเป็นในหลักการเป็นไปไม่ได้(เดอร์สัน 1981 ข: 48) แท้จะทำอย่างไรกับการทำงานร่วมกันและการเจรจาต่อรองของความหมายและในแง่นี้ มันจะคล้ายกับคำอธิบาย Oller ของ 'การทดสอบอย่างจริงจัง': ... ขั้นตอนใด ๆ หรืองานที่ทำให้เกิดการเรียนรู้ในการดำเนินการลำดับขององค์ประกอบในภาษาที่สอดคล้องกับข้อ จำกัด ตามบริบทปกติของภาษาที่และที่ต้องเรียนรู้ ที่จะเกี่ยวข้องกับลำดับของภาษาองค์ประกอบผ่านการทำแผนที่ทางปฏิบัติกับบริบท extralinguistic (Oller 1979: 38) โดยสรุปการทดสอบที่ทำให้นักเรียนมีความสัมพันธ์รูปแบบและความหมายในบริบทที่เกี่ยวข้องและที่ประกอบด้วยงานที่มีความหมายและน่าสนใจคล้ายกับผู้ที่อยู่ในชีวิตจริงได้รับการพิจารณา การสื่อสารถึงแม้จะไม่สมบูรณ์จริงหรือจริง เป็นตัวอย่างที่เราสามารถพูดถึงการหารือแยกกิจกรรมการแก้ปัญหาหรืองานผู้ที่อยู่ในที่นักเรียนจะต้องเลือกจากชุดของตัวเลือกการสื่อสารตามที่ลงทะเบียนที่เหมาะสม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.4 . เพื่อช่วง

เครื่องมือกำจัดเพื่อย้าย . การโต้เถียง

เพื่อการทดสอบบางอย่างที่ขัดแย้ง เพราะแม้ว่าจะดูเหมือนลักษณะแนวโน้มในปัจจุบัน ตามทฤษฎีการสอนภาษาของนักข่าวที่เน้นการสื่อสารทั้งหมด ในขณะเดียวกันก็ให้ความรู้สึกบางอย่างที่ไม่สามารถบรรลุได้ หรือได้แค่ถึงระดับหนึ่งเป็นออลเดอร์สัน ( 1981b : 48 ) ได้กล่าวว่า settting การประเมิน disauthenticates ที่สุดภาษาแบบทดสอบ ความคิดเห็นที่หลากหลายจากความมุ่งมั่นทั้งหมดเพื่อให้ความเชื่อมั่นว่า การทดสอบการสื่อสารเป็นไปไม่ได้เพียงแค่ ตัวอย่างที่ชัดเจน แสดงถึงความรู้สึกที่ตรงกันข้ามคือส่วนที่ 1 ( การทดสอบภาษา 'communicative ) ของการสอนภาษาอังกฤษเอกสารหมายเลข 111 , ปัญหาในการทดสอบภาษาที่รู้จักกระดาษโดย Kพรุ่งนี้ ( 1979 )
ทดสอบภาษา 'communicative : การปฏิวัติหรือวิวัฒนาการ ? กล่าวถึงและปฏิกิริยานั้นแสดงโดย เจเวียร์ อ. มอลเลอร์และ J.C . ออลเดอร์สัน . แม้ว่าจะเก่าไปนิด ตอนนี้ บทความเหล่านี้จะคุ้มค่าในการอ่านเพื่อให้เข้าใจกันว่ามากกว่าทศวรรษที่ผ่านมาในภายหลัง

ยังคงมีอยู่ เพื่อเริ่มต้นกับให้เรากำหนดสิ่งที่เข้าใจโดยการทดสอบการสื่อสารและเราจะใช้เวลาภายหลังการอภิปรายเกี่ยวกับปัญหาของแท้

2.4.2 . อะไรคือการทดสอบภาษาเพื่อการสื่อสาร

. โมลเลอร์ ( 2524 : 39 ) ให้ความหมายต่อไปนี้ :

การประเมินความสามารถในการใช้หนึ่งหรือมากกว่าของระบบเสียงลักษณะทางวากยสัมพันธ์และอรรถศาสตร์ของระบบภาษา 1 ) เพื่อสื่อสารความคิดและข้อมูลเพื่ออ่านลำโพง / อื่นในลักษณะที่มุ่งสื่อสารความหมายของข้อความที่ได้รับและเข้าใจ และ 2 ) เพื่อรับและเข้าใจความหมายของข้อความที่สื่อสารอีกลำโพง / นักเขียนที่พูด / เขียนไว้สื่อ


ความแตกต่างกับการทดสอบแบบไม่ต่อเนื่องและเป็นผู้สมัครในพวกเขาเป็น ' คนนอก ' ในขณะที่ประสิทธิภาพการสื่อสารการทดสอบผู้สมัคร ' ภายใน ' ความแตกต่างก็คือว่าในอดีตเราใช้ทดสอบ ' ' แต่ในหลังมันใช้ ' ' ซึ่งเป็นการทดสอบ ของลักษณะหลายพรุ่งนี้ ( 1977 ) ให้ระบุสถานการณ์การสื่อสารต่อไปนี้จะแสดงสำหรับการทดสอบกิจกรรมเพื่อการสื่อสาร : ค้นหาข้อมูล ความคิดสร้างสรรค์ มีวัตถุประสงค์และความถูกต้อง ; กล่าวคือ นักเรียนสื่อสารบางอย่างในการทดสอบ นอกจากนี้ การทดสอบ ควรอิงเกณฑ์ ( โปรดดูที่ 4.2.2 ) และการประเมินควรขึ้นอยู่กับคุณภาพและปริมาณ หมอผี ( 2533 :107 ) กําหนดความสามารถภาษาเพื่อการสื่อสารเป็นทั้งความรู้ของภาษาและความสามารถในการใช้ความรู้ที่ใช้ภาษาเพื่อการสื่อสาร สีน้ำตาล ( 2530 : 230 FF ) กล่าวถึงเกณฑ์บางหลักสำหรับการสร้างแบบทดสอบเพื่อการสื่อสาร : ความเข้มข้นในเนื้อหาให้มีแรงจูงใจที่น่าสนใจและสำคัญ และในเวลาเดียวกันแบบบูรณาการและแบบโต้ตอบและระดับความยากของรายการ ( จากง่ายไปยาก ) และไอ้บ้า monroig เปเรซ มาร์ติน ( 2535 : 201 FF ) เน้นความสำคัญของการให้นักเรียนที่มีบริบททางกายภาพ ( บ้าน รถ . . . . . . . ) เป็นกิจกรรมเพื่อการสื่อสารที่ชัดเจนและบริบททางสังคมวัฒนธรรม , ยืนยันในความสัมพันธ์ระหว่างผู้เข้าร่วมส่วนความยากของการเสนอขายทั้งหมดบริบทจริง ( เพียงเป็นไปได้ในต่างประเทศ ) เขาแนะนำให้ใช้ของบริบทในจินตนาการในชั้นเรียนโดยวิธีการของละคร , จำลอง , กิจกรรมการแก้ปัญหาและบทบาทการเล่นและพวกเขายืนยันในความต้องการทั่วโลก , การประเมินคุณภาพ


2.4.3 . ปัญหาของแท้

ผู้เขียนทั้งหมดตรงกันว่าทดสอบภาษา โดยตามนิยาม " ไม่ได้ในความเป็นจริงมากที่การตั้งค่าเป็นหนึ่งของการประเมิน disauthenticate ที่สุดภาษาการทดสอบ ? มีบางงานที่ไม่ใช่ภาษาที่แท้จริงในภาษา ทดสอบ ซึ่งจะอยู่ตามข้างนอก โดเมนที่ ( ออลเดอร์สัน 1981b :
( 48 )นี่คือสิ่งที่ เดวิส ( 1978 ) เรียก ' quimera ของแท้ เพราะ "
เงื่อนไขเพื่อการสื่อสารในชีวิตจริงจริงจะไม่สามารถจําลองแบบในที่ประดิษฐ์ และ idealised สถานการณ์ทดสอบ " ( ฝาย 1981 : 29 ) นอกจากนี้ ยิ่งแท้ ภาษา งานเราทดสอบที่ยากจะวัดได้เราสามารถพูดได้ว่า พัฒนาการของทฤษฎีการสื่อสารในการสอนภาษา และภาษาของวัสดุ เช่น ตำรา ดูเหมือนจะไม่ขนานในการทดสอบภาษาอังกฤษ ออลเดอร์สัน ( 1981b : 54 ) ได้พูดถึงความล้มเหลว :


เป็นสนามทดสอบสำหรับการทดสอบใด ๆ วิธีการสอน ifwe ไม่ได้รับการทดสอบทฤษฎีของเราดูเหมือนจะต้องใช้ เราก็อาจจะไม่ได้มีทฤษฎีของเราก็ได้ ( ยกเว้นแน่นอน , ทฤษฎีหมายถึง impossiblity การทดสอบ ) ทำไมมี apparently ถูกเช่นความล้มเหลวในการพัฒนาแบบทดสอบสอดคล้องกับทฤษฎีของการใช้ภาษาเพื่อการสื่อสาร


เราคิดว่าเราไม่อาจไปเท่าที่ควรพิจารณาการสื่อสารแบบใดซึ่งไม่ได้ดำรงอยู่ หรือเป็นไปไม่ได้ แรกของทั้งหมดตามที่โมลเลอร์ ( 2524 : 83 ) ตระหนักถึงบางส่วนของรูปแบบดั้งเดิมที่สุดของการทดสอบภาษาViva และ วิทยานิพนธ์ หรือ เรียงความ ที่เป็นทั้งรูปแบบของการสื่อสาร ประการที่สอง หากเรายอมรับว่า การทดสอบการสื่อสารควรมีการประเมินว่าผู้สมัครสามารถทำอะไรกับภาษาผลงานการทดสอบที่มีลักษณะที่เรากล่าวถึงสถานการณ์การสื่อสาร ( พรุ่งนี้ 2520 ) จะเป็นภาษาอังกฤษ อย่างไรก็ตาม เราเห็นด้วยกับหมอผี ( 2533 :315 ) ของแท้ไม่ควรอย่างเคร่งครัด พร้อมระบุ
สถานการณ์ 'natural และ RL เข้าหาแต่ที่ทดสอบภาษาแตกต่างจากภาษาชีวิต -
จริง และในความรู้สึกนี้ , ทดสอบภาษามีความถูกต้องของตนเอง :


ผมหาของแท้อาร์กิวเมนต์ค่อนข้างเป็นหมันเนื่องจากดูเหมือนว่า สันนิษฐานว่า โดเมนของการสอนและการทดสอบภาษา ภาษาไม่ได้มีชุดของตัวเองของข้อกำหนดสำหรับการใช้ภาษาที่แท้จริงซึ่งแตกต่างจากคุณสมบัติของโดเมนอื่น ๆ ดังนั้น ' นี่คืออะไร ? - มันคือดินสอ ' มีจริง ภาษา สอนภาษา และอื่น ๆ ถ้าไม่ได้รับนี่ไว้แล้วงานจริงในหลักการที่เป็นไปไม่ได้ในสถานการณ์การทดสอบการทดสอบทางภาษาและภาษาเพื่อการสื่อสารเป็นหลัก

( ออลเดอร์สันเป็นไปไม่ได้ ปี B : 48 )


ของแท้ต้องมีปฏิสัมพันธ์และการเจรจาต่อรองของความหมาย และในความรู้สึกนี้ มันคล้ายกับอัลเลอร์เป็นคำอธิบายของ ' ปฏิบัติ ' : ทดสอบ


. . . . . . .ขั้นตอนการใด ๆหรืองานที่ทำให้ผู้เรียนกระบวนการลำดับขององค์ประกอบในภาษา ที่สอดคล้องกับบริบทเงื่อนไขปกติของภาษานั้น และซึ่งต้องเรียนกับลำดับขององค์ประกอบหลักทางปฏิบัติเพื่อบริบท extralinguistic แผนที่
.
( OLLER 1979 : 38 )


ในผลรวมการทดสอบที่ให้นักเรียนเกี่ยวกับรูปแบบและความหมายในบริบทที่เกี่ยวข้องและที่ประกอบด้วยงานที่มีความหมายและน่าสนใจ คล้ายคลึงกับในชีวิตจริงก็ถือเป็นการสื่อสาร ถึงแม้ว่าไม่ได้จริงจริง เป็นตัวอย่างที่เราสามารถพูดถึงแยกบทสนทนา กิจกรรมการแก้ปัญหาหรืองานที่นักเรียนต้องเลือกจากชุดของตัวเลือกในการสื่อสารตามทะเบียนที่เหมาะสม .