Chronic obstructive pulmonary disea

Chronic obstructive pulmonary disease (COPD)
Abstract: Chronic obstructive pulmonary disease (COPD) is quickly becoming one of the leading causes of morbidity and mortality. The purpose of this article is to review the clinical presentation, spirometry, and pharmacologic management of COPD, as well as the results of a survey examining nurse practitioners' (NPs) knowledge about COPD and its management.
Current predictions suggest that chronic obstructive pulmonary disease (COPD) will become the third leading cause of death by 2020,1,2 and yet, 50% of patients with COPD remain undiagnosed.3 Although there is no cure for COPD, primary care providers play an important role in slowing its progression through early diagnosis and management.
Identification of risk factors and recognition of clinical presentation are not sufficient to diagnose COPD. A recent study suggests that symptoms of airway obstruction (coughing, wheezing, sputum, and shortness of breath) were not predictive of COPD.3 However, a simple diagnostic test, postbronchodilator spirometry, which can be performed in the primary care setting, is useful to confirm the diagnosis of obstructive airway disease.
Disease management for COPD will impact the rate of decline in lung function by reducing the frequency of exacerbations. Although primary prevention is the principal goal, secondary and tertiary prevention are equally important. Key factors in the management should be a reduction of risks, such as smoking cessation, reducing exposure to occupational or environmental pollution, controlling asthma, recognition of vulnerable populations (women and teens), and utilization of the recommended pharmacologic therapies.
The purpose of this article is to present an overview of the clinical presentation, spirometry as a diagnostic tool, and pharmacologic agents used in the management of COPD. Additionally, the results of a recent survey examining nurse practitioners' (NPs) knowledge about COPD clinical manifestations, spirometry as the diagnostic tool, and understanding of primary pharmacologic management will be presented. Finally, the differences between family, adult, and population-specific NPs' (pediatric, gerontology, and women's health) knowledge will be highlighted.
COPD is a progressive decline in lung function that is a result of genetics (alpha-1 antitrypsin deficiency), normal aging, reduced lung growth (prematurity), or accelerated decline caused by factors, such as smoking.4-7 While COPD begins with primary involvement of the respiratory system manifested by chronic bronchitis and/or emphysema, over time, it becomes a multisystem disease. COPD often coexists with other diseases, such as ischemic heart disease, heart failure, and lung cancer.8 As this disease progresses, a loss of body fat, muscle, and bone mass occurs.9,10 Some authors propose that the chronic inflammatory process associated with COPD may result in the potential for endocrine dysfunction in the thyroid and adrenal glands, pancreatic disorders, and gonadal malfunction.11 Although most COPD patients will die from the disease, approximately a third will die of comorbidities.12
Gender variability and bias have been noted in the physiological responses and care of women with COPD. Primary care providers are more likely to diagnose COPD in men than women, even when both present with similar risk factors and symptoms.9 Women with COPD tend to have greater airway hyperresponsiveness, experience more dyspnea, and more exacerbations than men.5,13,14 Women with COPD are not only more symptomatic than men but have a higher mortality and higher rates for cardiovascular disease and lung cancer.12
Clinical presentation
In order to successfully manage COPD, the clinician must use the history and context to interpret the signs and symptoms. For example, asthma and COPD have very similar expressions, such as dyspnea, cough, and wheezing. Asthma is usually associated with a history of atopy, while COPD is linked with smoking or other risk factors (see Risk factors).
The clinical presentation of COPD may vary depending on the severity of the disease; however, the key characteristics are persistent cough, sputum production, dyspnea with activity, history of recurrent lower respiratory tract infections, and airflow limitation, only partially reversible after a bronchodilator.18-20 The patient with moderate-to-severe disease can experience additional manifestations, such as nocturnal dyspnea, chest tightness, and peripheral edema, which may mirror cardiovascular disease.19 More often than not, many symptoms and signs are not specific for COPD and may be attributed to other diseases (see Clinical manifestations).
Spirometry
As stated earlier, the history and clinical manifestations are inadequate to diagnose COPD. The importance of spirometry in the diagnosis and tracking the progression of COPD cannot be understated; however, it is underutilized in the primary care setting where early diagnosis can reduce the exacerbations2,12,21-23 and alter the course of the disease. The most common barriers cited for the underutilization of spirometry in the primary care setting are as follows: time to perform the test, lack of trained staff, lack of equipment, and primary care providers' fear of misinterpretation of the results.21-24 Research supports that primary care providers are capable of the correct interpretation of spirometry.25-27 Another study highlights that family practice providers were less likely to perform spirometry than pediatricians or internal medicine providers.28
To discuss the procedure of spirometry is beyond the scope of this article. However, a simple description includes having patients take a deep inhalation through a mouthpiece, forcefully blow or "blast" out all air, keep blowing for 6 seconds, then take a deep inhalation with the mouth still on the mouthpiece. There are several detailed resources from the manufacturers of the equipment and online for the specific mechanics of performing spirometry.
The novice needs to understand a few salient issues for accurate interpretation of spirometry results. The key spirometric elements for diagnosing COPD are FEV1 (forced expired volume in one second), FVC (forced vital capacity), and FEV1/FVC (forced expiratory ratio). Normal FEV1/FVC is between 0.7 and 0.8 with norms for the older adult being 0.65 to 0.7.29 Predicted values are based on gender, height, age, and ethnicity. Additionally, the provider must also recognize that COPD may have partial reversibility8,28; therefore, spirometry must be performed post bronchodilator (see Classification of severity of airflow limitation in COPD [post bronchodilator FEV1]). The characteristic COPD graph produced by spirometry demonstrates a reduction of expelled air resulting in reduced FEV1/FVC ratio (see Normal, obstructive, and restrictive spirometry curves).
Treatment
The primary pharmacologic treatment for COPD is based on severity of the disease and response to therapy (see Primary management of COPD). Most studies demonstrate that inhaled beta2-agonists (short- and long-acting) with or without inhaled corticosteroids and inhaled anticholinergic (short- and long-acting) agents are the mainstay of COPD management.20-28,30-33 A variety of other pharmacologic agents and therapeutic modalities have been used for the successful management of COPD (see Other treatment strategies).
Mucolytic agents are used; however, the evidence is mixed in terms of overall benefit. Although theophylline (a methylxanthine) can reduce exacerbations, there is little impact on lung function.34 Additional pharmacologic therapies include the use of antibiotics and oral corticosteroids for exacerbations.
Several novel drugs have been recently introduced on the market. Studies of phosphodiesterase-4 inhibitors have been mixed. However, one oral drug, roflumilast, has been shown to improve lung function as well as decrease the frequency of exacerbations in patients with moderate and severe diseases.35-37 In 2012, the FDA approved an inhaled long-acting muscarinic antagonist, aclidinium bromide. Study findings for aclidinium bromide demonstrated improved airflow obstruction, increased exercise tolerance, and improved lung hyperinflation.38 In a 12-week study, an ultra-long-acting bronchodilator (indacaterol) was superior to salmeterol (a twice daily bronchodilator) in decreasing breathlessness and reducing the use of rescue medication.39,40 A recent clinical trial of a 5-lipoxygenase inhibitor, MK-0633, improved symptom complaints, but overall, did not demonstrate any improvement in lung function as measured by the FEV1.41
Many patients will ask about alternative treatments for COPD. Herbal-based expectorants with extracts from Hedera helix (ivy) or Thymus vulgaris (thyme) have been shown to have some efficacy.42 Ginseng has shown some improvement in all parameters of lung function; however, because of its antiplatelet effect, caution regarding long-term use is advised.42,43 Acupuncture may be effective for increasing exercise tolerance and reducing symptoms of dyspnea.42
Survey results methods
A survey was sent to 2,916 registered NPs obtained from Colorado State Board of Nursing. (The risk factors portion of this survey was reported in an earlier article [in press] "Risk factors for COPD: what do NPs know?".)44
Only 239 surveys were returned, resulting in an 8% response rate. The survey consisted of demographic information (age, gender, years in practice, certification, etc.) and questions about smoking, symptoms, early diagnostic test, and primary pharmacologic management of COPD. Every section had an "other" option enabling the respondent to add supplemental information. Areas of certification of the respondents were family, 45%; adult, 15%; women's health, 12%; pediatric, 7%; gerontology, 3%; and other, 10%.
Results item response rates
A list of correct item response rates for all NPs was calculated (see Percentage

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โรคระบบทางเดินหายใจเรื้อรังอุปสรรค (แอนเดอรส์)บทคัดย่อ: โรคระบบทางเดินหายใจเรื้อรังอุปสรรค (แอนเดอรส์) อย่างรวดเร็วกลายเป็นหนึ่งในสาเหตุของ morbidity และตาย วัตถุประสงค์ของบทความนี้จะทบทวนนำเสนอทางคลินิก spirometry และจัดการ pharmacologic แอนเดอรส์ ตลอดจนผลของการสำรวจตรวจสอบพยาบาลผู้ (NPs) ความรู้เกี่ยวกับแอนเดอรส์และการจัดการคาดคะเนปัจจุบันแนะนำว่า โรคระบบทางเดินหายใจเรื้อรังอุปสรรค (แอนเดอรส์) จะกลายเป็น ชั้นนำสามทำให้ตาย โดย 2020,1,2 และยัง 50% ของผู้ป่วยที่มีแอนเดอรส์ยังคง undiagnosed.3 มีไม่รักษาสำหรับแอนเดอรส์ ผู้ดูแลมีบทบาทสำคัญในการชะลอความก้าวหน้าผ่านต้นวินิจฉัยและจัดการการระบุปัจจัยเสี่ยงและการรับรู้ของการนำเสนอทางคลินิกไม่เพียงพอที่จะวินิจฉัยแอนเดอรส์ การศึกษาล่าสุดแนะนำว่า อาการอุดตันจำกัด(มหาชน) (ไอ หายใจมีเสียงหวีด sputum และหายใจไม่ออกหายใจ) ไม่คาดการณ์ของ COPD.3 อย่างไรก็ตาม ทดสอบวินิจฉัยง่าย spirometry postbronchodilator ซึ่งสามารถทำการดูแล มีประโยชน์ในการยืนยันการวินิจฉัยโรคทำอุปสรรคการจัดการโรคแอนเดอรส์จะมีผลต่ออัตราการทำงานของปอดลดลง โดยลดความถี่ของ exacerbations แม้ว่าการป้องกันหลักเป็นเป้าหมายหลัก รอง และระดับตติยภูมิป้องกันมีความสำคัญเท่า ๆ กัน คีย์ที่ปัจจัยในการบริหารจัดการควรจะลดความเสี่ยง เช่นยุติการสูบบุหรี่ ลดแสงมลพิษสิ่งแวดล้อม หรืออาชีว ควบคุมโรคหอบหืด การรับรู้ความเสี่ยงต่อประชากร (ผู้หญิงและวัยรุ่น), และการใช้ประโยชน์บำบัด pharmacologic แนะนำวัตถุประสงค์ของบทความนี้จะนำเสนอภาพรวมของงานนำเสนอทางคลินิก spirometry เป็นเครื่องมือการวินิจฉัย และตัวแทน pharmacologic ที่ใช้ในการบริหารของแอนเดอรส์ นอกจากนี้ ผลการสำรวจเมื่อเร็ว ๆ นี้ของพยาบาลผู้ตรวจสอบ (NPs) ความรู้เกี่ยวกับลักษณะทางคลินิกของแอนเดอรส์ spirometry เป็นเครื่องมือวินิจฉัย และความเข้าใจในหลักการจัดการ pharmacologic จะนำเสนอ สุดท้าย ความแตกต่างระหว่างครอบครัว ผู้ใหญ่ และประชากรเฉพาะ NPs ของ (เด็ก ผู้สูงอายุ และสุขภาพสตรี) จะเน้นความรู้แอนเดอรส์ถูกปฏิเสธการก้าวหน้าในการทำงานของปอดที่เป็นผลของพันธุศาสตร์ (แอลฟา-1 antitrypsin ขาด), อายุปกติ การเจริญเติบโตของปอดลดลง (prematurity), หรือลดลงรวดเร็วเกิดจากปัจจัย เช่น smoking.4-7 ขณะที่แอนเดอรส์เริ่มต้น ด้วยการมีส่วนร่วมหลักประจักษ์ โดยหลอดลมอักเสบเรื้อรังและ/หรือภาวะอวัยวะ ช่วงเวลา ระบบทางเดินหายใจเป็นโรค multisystem แอนเดอรส์มัก coexists กับโรคอื่น ๆ เช่นสำรอกหัวใจ หัวใจล้มเหลว และ cancer.8 ปอดเป็นยะนี้โรค สูญเสียไขมันในร่างกาย กล้ามเนื้อ และ occurs.9,10 มวลกระดูกบางผู้เขียนเสนอว่า กระบวนการอักเสบเรื้อรังที่เกี่ยวข้องกับแอนเดอรส์อาจส่งผลเป็นความผิดปกติของต่อมไร้ท่อในต่อมไทรอยด์ และต่อมหมวกไต โรคตับอ่อน และ gonadal malfunction.11 แม้ว่าผู้ป่วยส่วนใหญ่แอนเดอรส์จะตายจากโรคประมาณสามจะตายของ comorbidities.12เพศความแปรผันและความโน้มเอียงได้ถูกบันทึกไว้ ในการตอบสนองสรีรวิทยา และ ดูแลผู้หญิงที่มีแอนเดอรส์ ผู้ดูแลหลักมีแนวโน้มการวิเคราะห์แอนเดอรส์ในผู้ชายมากกว่าผู้หญิง ราคาถูกแม้แต่เมื่อทั้งสองนำเสนอปัจจัยเสี่ยงคล้ายผู้หญิงกับแอนเดอรส์ symptoms.9 มักจะ มี hyperresponsiveness สินค้ามากขึ้น ประสบการณ์ dyspnea เพิ่มเติม และ exacerbations เพิ่มมากขึ้นกว่า men.5,13,14 ผู้หญิงกับแอนเดอรส์เป็นไม่มากอาการที่ผู้ชายแต่มีการตายสูง และสูง cancer.12 ปอดและโรคหัวใจและหลอดเลือดนำเสนอทางคลินิกเพื่อจัดการสำเร็จแอนเดอรส์ clinician ที่ต้องการประวัติศาสตร์และบริบทแปลอาการ ตัวอย่าง โรคหอบหืดและแอนเดอรส์มีนิพจน์ที่คล้ายกันมาก เช่น dyspnea ไอ หายใจมีเสียงหวีด โรคหอบหืดคือมักเกี่ยวข้องกับประวัติของ atopy ในขณะที่แอนเดอรส์ถูกเชื่อมโยงกับการสูบบุหรี่หรือปัจจัยเสี่ยงอื่น ๆ (ดูปัจจัยเสี่ยง)นำเสนอคลินิกของแอนเดอรส์อาจแตกต่างกันขึ้นอยู่กับความรุนแรงของโรค อย่างไรก็ตาม ลักษณะสำคัญมีไอแบบ ผลิต sputum, dyspnea กิจกรรม ประวัติของการติดเชื้อทางเดินหายใจลดลงเกิดซ้ำ และไหลเวียนของอากาศจำกัด เฉพาะบางส่วนกลับหลังจาก bronchodilator.18-20 ผู้ป่วย ด้วยโรคปานกลางการรุนแรงสามารถพบลักษณะเพิ่มเติม เช่น dyspnea บรรณาธิการ แน่นหน้าอก และอุปกรณ์ต่อพ่วง ได้แก่ ซึ่งอาจสะท้อน disease.19 หัวใจและหลอดเลือดมากขึ้นมักจะไม่เป็น อาการมาก และอาการไม่เฉพาะเจาะจงสำหรับแอนเดอรส์ และอาจเกิดจากโรคอื่น ๆ (ดูลักษณะทางคลินิก)Spirometry ตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้ ประวัติและลักษณะทางคลินิกจะไม่เพียงพอเพื่อวินิจฉัยแอนเดอรส์ ไม่อย่างนั้นความสำคัญของ spirometry ในการวินิจฉัยและติดตามความก้าวหน้าของแอนเดอรส์ อย่างไรก็ตาม มันเป็น underutilized ในการตั้งค่าหลักที่วินิจฉัยต้นสามารถลด exacerbations2, 12, 21-23 และเปลี่ยนแปลงของโรค อุปสรรคใหญ่ที่อ้างสำหรับ underutilization ของ spirometry ในการตั้งค่าหลักมีดังนี้: เวลาการทดสอบ การขาดการฝึกอบรมพนักงาน การขาดอุปกรณ์ และกลัวของผู้ดูแลหลักของ misinterpretation results.21 24 งานวิจัยสนับสนุนว่า หลักผู้ให้บริการมีความสามารถในการตีความถูกต้องของ spirometry.25 27 ศึกษาอีกไฮไลท์ที่ผู้ปฏิบัติครอบครัวมีแนวโน้มน้อยลงการทำ spirometry กว่ากุมารเวชศาสตร์ providers.28เพื่อหารือเกี่ยวกับขั้นตอนของ spirometry จะอยู่นอกเหนือขอบเขตของบทความนี้ อย่างไรก็ตาม คำอธิบายง่าย ๆ รวมถึงมีผู้ป่วยที่ใช้ดมลึกผ่านปากเป่า ประเป่าหรือ "ระเบิด" ออกอากาศทุก ให้เป่า 6 วินาที แล้วใช้ดมลึก มีปากอยู่ปากเป่า มีทรัพยากรหลายอย่างละเอียดจากผู้ผลิตอุปกรณ์ และออนไลน์สำหรับรายละเอียดเฉพาะของการทำ spirometryสามเณรต้องเข้าใจประเด็นเด่นกี่สำหรับตีความถูกต้องของผล spirometry องค์ประกอบ spirometric หลักในการวินิจฉัยแอนเดอรส์มี FEV1 (บังคับหมดอายุปริมาตรในหนึ่งวินาที), FVC (บังคับกำลังชีพ), และ FEV1/FVC (expiratory อัตราส่วนบังคับ) FEV1/FVC ปกติอยู่ระหว่าง 0.7 และ 0.8 กับบรรทัดฐานสำหรับผู้ใหญ่รุ่นเก่าที่เป็น 0.65 การ 0.7.29 ทำนายค่ายึดตามเพศ ส่วนสูง อายุ และเชื้อชาติ นอกจากนี้ ผู้ให้บริการต้องรู้จักว่า แอนเดอรส์อาจมีบางส่วน reversibility8, 28 ดังนั้น spirometry ต้องเป็น bronchodilator ไปรษณีย์ดำเนินการ (ดูการจัดประเภทของความรุนแรงของข้อจำกัดการไหลของอากาศในแอนเดอรส์ [โพสต์ bronchodilator FEV1]) ลักษณะของกราฟแอนเดอรส์ผลิต โดย spirometry สาธิตลดไล่อากาศในอัตราส่วน FEV1/FVC ลดลง (ดูปกติ อุปสรรค และเส้นโค้ง spirometry จำกัด)รักษา การรักษาหลัก pharmacologic สำหรับแอนเดอรส์ขึ้นอยู่กับความรุนแรงของโรคและการบำบัด (ดูจัดการหลักของแอนเดอรส์) การศึกษาส่วนใหญ่แสดงที่ช่วยใน beta2 agonists (สั้น - และลองรักษาการ) กับ หรือโดย corticosteroids ช่วยใน และช่วยใน anticholinergic (สั้น - และลองรักษาการหัวหน้าตัวแทนมีซ่าของแอนเดอรส์ management.20-28,30-33 หลากหลายตัวแทนอื่น ๆ pharmacologic และ modalities บำบัดการใช้สำหรับการบริหารประสบความสำเร็จของแอนเดอรส์ (ดูกลยุทธ์รักษาอื่น ๆ)ใช้แทน mucolytic อย่างไรก็ตาม หลักฐานผสมในแง่ของผลประโยชน์สูงสุด แม้ว่า theophylline (แบบ methylxanthine) สามารถลด exacerbations มีผลกระทบเล็กน้อยในปอดบำบัด pharmacologic เพิ่มเติม function.34 รวมถึงการใช้ยาปฏิชีวนะและ corticosteroids ปาก exacerbationsนำยาเสพติดนวนิยายหลายในตลาดเมื่อเร็ว ๆ นี้ มีการผสมการศึกษา inhibitors phosphodiesterase-4 อย่างไรก็ตาม หนึ่งปากยา roflumilast ได้รับการแสดงเพื่อปรับปรุงการทำงานของปอด รวมทั้งลดความถี่ของ exacerbations ในผู้ป่วยที่มีปานกลาง และรุนแรง diseases.35-37 ใน 2012, FDA อนุมัติการดมลองทำหน้าที่ muscarinic ปฏิปักษ์ โบรไมด์ aclidinium ศึกษาพบโบรไมด์ aclidinium แสดงให้เห็นว่าการอุดตันการไหลเวียนของอากาศดีขึ้น ค่าเผื่อในการออกกำลังกายเพิ่มขึ้น และ hyperinflation.38 ปอดดีขึ้นในการศึกษา 12 สัปดาห์ bronchodilator ultra-ระยะยาวทำหน้าที่เป็น (indacaterol) เหนือกว่า salmeterol (bronchodilator วันละสองครั้ง) ลดลงพ่อ และลดการใช้กู้ภัย medication.39,40 A ล่าสุดทดลองทางคลินิกของการสารยับยั้ง 5 lipoxygenase, MK-0633 ร้องเรียนอาการดีขึ้น แต่โดยรวม ได้สาธิตการปรับปรุงในการทำงานของปอดวัดจาก FEV1.41ผู้ป่วยจะถามเกี่ยวกับการรักษาทางเลือกสำหรับแอนเดอรส์ ได้รับการแสดง expectorants ใช้สมุนไพร ด้วยสารสกัดจากต่อมไทมัส vulgaris (thyme) หรือเกลียว Hedera (ไอวี่) มีบาง efficacy.42 โสมได้แสดงให้เห็นบางส่วนในพารามิเตอร์ทั้งหมดของการทำงานของปอด อย่างไรก็ตาม เนื่องจากมีผล antiplatelet ข้อควรระวังเกี่ยวกับการใช้ระยะยาวมี advised.42,43 ฝังเข็มอาจจะมีผลบังคับใช้สำหรับเพิ่มการออกกำลังกายยอมรับและลดอาการของ dyspnea.42วิธีการผลการสำรวจ การสำรวจถูกส่งไปที่ 2,916 ลงทะเบียน NPs รับจากโคโลราโดรัฐคณะของพยาบาล (ส่วนเป็นปัจจัยเสี่ยงของแบบสำรวจนี้มีรายงานในบทความก่อนหน้านี้ [ในกด] "ปัจจัยเสี่ยงสำหรับแอนเดอรส์: อะไร NPs รู้หรือไม่")44 สำรวจความคิดเห็นที่ 239 เท่านั้นมีการส่งคืน ในอัตราการตอบสนอง 8% แบบสำรวจประกอบด้วยข้อมูลประชากร (อายุ เพศ ปีในทางปฏิบัติ รับรอง ฯลฯ) และคำถามเกี่ยวกับการสูบบุหรี่ อาการ ทดสอบก่อนการวินิจฉัย และแอนเดอรส์ pharmacologic หลักการจัดการ ส่วนทุกตัว "อื่นๆ" เลือกเปิดใช้งานผู้ตอบเพื่อเพิ่มข้อมูลเพิ่มเติมได้ พื้นที่ของใบรับรองของผู้ตอบถูกครอบครัว 45% ผู้ใหญ่ 15% สุขภาพสตรี 12% เด็ก 7% ผู้สูงอายุ 3% และอื่น ๆ 10%ผลตอบรับราคาสินค้าคำนวณรายการราคาตอบรับสินค้าที่ถูกต้องสำหรับทั้งหมด NPs (ดูเปอร์เซ็นต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง ( COPD )
บทคัดย่อ : โรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง ( COPD ) เป็นอย่างรวดเร็วกลายเป็นหนึ่งในสาเหตุสำคัญของการเจ็บป่วยและการตาย วัตถุประสงค์ของบทความนี้คือการตรวจสอบทางคลินิกพบว่า การนำเสนอ และการจัดการทางเภสัชวิทยาของ COPD ,รวมทั้งผลการสำรวจตรวจสอบพยาบาลผู้ปฏิบัติงาน ' ( NPS ) ความรู้เกี่ยวกับโรคและการจัดการของ .
คาดคะเนในปัจจุบันชี้ให้เห็นว่าโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง ( COPD ) จะกลายเป็นสามสาเหตุการตายโดย 2020,1,2 แต่ 50% ของผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังยังคงอยู่ undiagnosed . 3 ถึงแม้ว่าจะไม่มีการรักษาโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง ,ผู้ให้บริการดูแลหลักมีบทบาทสำคัญในการชะลอการลุกลามของผ่านการวินิจฉัยและการจัดการ .
การจำแนกปัจจัยเสี่ยงและการรับรู้ของการนำเสนอทางคลินิกจะไม่เพียงพอที่จะวินิจฉัยโรค . การศึกษาล่าสุดแสดงให้เห็นว่าอาการของทางเดินหายใจอุดตัน ( ไอ หอบ เสมหะ และหายใจถี่ ) ไม่ได้พยากรณ์ของโรค . อย่างไรก็ตามวิวินิจฉัยทดสอบ postbronchodilator คว้าน้ำเหลว ซึ่งสามารถดำเนินการในการดูแลการตั้งค่าเป็นประโยชน์เพื่อยืนยันการวินิจฉัยของโรคหลอดลมอุดกั้น .
การจัดการโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังจะมีผลต่ออัตราการลดลงของการทำงานของปอดโดยการลดความถี่ของผู้ป่วย . แม้ว่าการป้องกันระดับปฐมภูมิคือเป้าหมายหลักมัธยมศึกษาและระดับอุดมศึกษาการป้องกันมีความสำคัญเท่า ๆ กัน ปัจจัยสำคัญในการจัดการ ควรมีการลดความเสี่ยง เช่น การหยุดสูบบุหรี่ ลดความเสี่ยงจากมลภาวะสิ่งแวดล้อม หรือ การควบคุมโรคหอบหืด , การรับรู้ของประชากร ( ผู้หญิงและวัยรุ่น ) , และการใช้ที่แนะนำ
ยาช่วยรักษาวัตถุประสงค์ของบทความนี้จะนำเสนอภาพรวมของการนำเสนอทางคลินิกพบว่าเป็นเครื่องมือในการวินิจฉัย และตัวแทนยาที่ใช้ในการจัดการของโรค . นอกจากนี้ ผลการสำรวจล่าสุดสอบพยาบาลผู้ปฏิบัติงาน ' ( NPS ) ความรู้เกี่ยวกับโรคลักษณะอาการทางคลินิกพบว่าเป็นเครื่องมือวินิจฉัยและความเข้าใจของการบริหารยาหลักจะนำเสนอ ในที่สุด ความแตกต่างระหว่างครอบครัว ผู้ใหญ่ และโดยเฉพาะประชาชน ' ( เด็ก ผู้สูงอายุ และสตรีสุขภาพ ) ความรู้จะถูกเน้น
COPD เป็นก้าวหน้าจากปอดที่เป็นผลจากพันธุกรรม ( กระบอกฉีดยาติทริปซิน ( ) ปกติอายุ ลดการเจริญเติบโตของปอด ( ก่อนกำหนด )หรือเร่งความเสื่อมที่เกิดจากปัจจัยต่างๆ เช่น smoking.4-7 ในขณะที่รักษาเริ่มต้นด้วยการมีส่วนร่วมหลักของระบบการหายใจประจักษ์โดยโรคหลอดลมอักเสบเรื้อรังและ / หรือโรคถุงลมโป่งพอง ตลอดเวลา จะกลายเป็นโรค multisystem . ปอดอุดกั้นเรื้อรังมักจะคู่กันกับโรคอื่นๆ เช่น โรคหัวใจขาดเลือด หัวใจวาย และโรคมะเร็งปอด ที่ 8 เป็นโรคนี้ความคืบหน้า , การสูญเสียไขมัน , กล้ามเนื้อร่างกาย