The function of genes, known since

The function of genes, known since the work of Beadle and Tatum in 1945 and Linus Pauling in 1949, is to code for the structure of proteins (more accurately, polypeptide chains). The disciplines of biochemistry and genetics are united in the DNA nucleotide sequence of a gene coding for the amino acid sequence of a polypeptide chain. The latter sequence deter­ mines not only how a protein folds into three dimensions but also the specific enzymatic reaction(s) or other chemical role(s) of the protein in the organism. A considerable body of effort over the past 50 years consisted of finding which proteins were coded by which genes. Starting with an isolated protein, the amino acid sequence was used to predict the nucleotide coding sequence. Eventually, an oligonucleotide with this sequence could be made and used by hybridization to isolate or locate the chromosomal gene. Starting with a mutant gene in an organism, biochemical assays are used to determine which protein is aberrant, or mapping studies are used to determine

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การทำงานของยีน รู้จักกันตั้งแต่งาน Pauling ไลนัส Beadle และแมนในปีค.ศ. 1945 1949 เป็นสำหรับโครงสร้างของโปรตีน (เพิ่มเติมได้อย่างถูกต้อง polypeptide chains) สาขาชีวเคมีและพันธุศาสตร์เป็นสหลำดับนิวคลีโอไทด์ของดีเอ็นเอของยีนเป็นรหัสสำหรับกรดอะมิโนลำดับของห่วงโซ่ polypeptide ลำดับหลังขัดขวางโปรตีนเป็นต้นนี้หุบไม่เท่าไรเป็นสามมิติแต่ยังที่เฉพาะเอนไซม์ในระบบ reaction(s) หรือบทบาทอื่น ๆ เคมีของโปรตีนในสิ่งมีชีวิตในเหมืองแร่ ร่างกายมากที่ผ่านมา 50 ปีประกอบด้วยการค้นหาโปรตีนที่ถูกเข้ารหัส โดยที่ยีน เริ่มต้น ด้วยการแยกโปรตีน กรดอะมิโนลำดับที่ถูกใช้เพื่อทำนายนิวคลีโอไทด์รหัสลำดับ ในที่สุด เป็น oligonucleotide กับลำดับนี้สามารถทำ และใช้การ hybridization เพื่อแยก หรือค้นหายีนของโครโมโซม เริ่มต้น ด้วยยีนที่กลายพันธุ์ในชีวิต assays ชีวเคมีจะใช้เพื่อกำหนดโปรตีนที่เป็น aberrant หรือการศึกษาแผนที่จะใช้เพื่อกำหนด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฟังก์ชั่นของยีนที่รู้จักกันมาตั้งแต่การทำงานของพิธีการและทาทั่มในปี 1945 และไลนัสพอลิงในปี 1949 เป็นรหัสสำหรับโครงสร้างของโปรตีน (ถูกต้องมากขึ้น, โซ่ polypeptide) สาขาวิชาชีวเคมีและพันธุศาสตร์เป็นปึกแผ่นในลำดับเบสดีเอ็นเอของการเข้ารหัสยีนสำหรับลำดับกรดอะมิโนของห่วงโซ่ polypeptide ลำดับหลังยับยั้งการทำเหมืองแร่ไม่เพียง แต่วิธีโปรตีนที่พับเป็นสามมิติ แต่ยังปฏิกิริยาของเอนไซม์เฉพาะ (s) หรือบทบาทเคมีอื่น ๆ (s) ของโปรตีนในสิ่งมีชีวิต ร่างกายมากของความพยายามที่ผ่านมา 50 ปีการค้นพบประกอบด้วยโปรตีนที่ถูกเข้ารหัสโดยที่ยีน เริ่มต้นด้วยโปรตีนแยกลำดับกรดอะมิโนที่ถูกใช้ในการทำนายการเข้ารหัสลำดับเบส ในที่สุด oligonucleotide ลำดับนี้อาจจะทำและใช้โดยการผสมข้ามพันธุ์ที่จะแยกหรือค้นหายีนโครโมโซม เริ่มต้นด้วยการกลายพันธุ์ของยีนในสิ่งมีชีวิต, การวิเคราะห์ทางชีวเคมีที่ใช้ในการตรวจสอบว่าเป็นโปรตีนที่ผิดปกติหรือการศึกษาการทำแผนที่จะใช้ในการตรวจสอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การทำงานของยีนที่รู้จักกันตั้งแต่การทำงานของเจ้าหน้าที่ และตาตั้ม ไลนัสพอลิงใน 1945 และในปี 1949 เป็นรหัสสำหรับโครงสร้างของโปรตีน ( ถูกต้องมากขึ้น , โพลีเปปไทด์ ) สาขาวิชาชีวเคมีและพันธุศาสตร์เป็นปึกแผ่นในดีเอ็นเอลำดับนิวคลีโอไทด์ของยีนรหัสสำหรับลำดับกรดอะมิโนของ polypeptide โซ่ .ลำดับหลังยับยั้งเหมืององไม่เพียง แต่วิธีการโปรตีนพับเป็น 3 มิติ แต่ยังเกิดปฏิกิริยาของเอนไซม์ที่เฉพาะเจาะจง ( s ) หรือบทบาททางเคมีอื่น ๆ ( s ) ของโปรตีนในสิ่งมีชีวิต . จํานวนมาก ร่างกายของความพยายามที่ผ่านมา 50 ปี จำนวนการค้นหาที่ถูกเข้ารหัสโปรตีนที่ยีน เริ่มต้นด้วยการแยกโปรตีนลำดับกรดอะมิโนที่ใช้ทำนายลำดับนิวคลีโอไทด์นะครับ ในที่สุด ก็มี ซึ่งมีลำดับนี้สามารถสร้างและใช้โดย hybridization เพื่อแยกหรือค้นหายีนโครโมโซม . เริ่มด้วยยีนกลายพันธุ์ในสิ่งมีชีวิต ชีวเคมี หรือจะใช้ในการตรวจสอบ ซึ่งโปรตีนผิดปกติ หรือศึกษาแผนที่จะใช้ในการตรวจสอบ