David come homeWe decided that Alan

David come home
We decided that Alan would stay in the fields, while I walked to Queensferry to find Mr. Rankeillon. Alan promised. not to come out until he heard me return. In order to be sure that it was me, he taught me to whistle little Gaelic song. I have never forgotten it. I think it will run in my head when I lie dying. Every time it comes to me, I think of that last day of my travels, with Alan whistling opposite me in the grass, while the first light of the sun touched his face.
Soon I arrived in Queensferry. When I saw people looking strangely at me, and realized how dirty my clothes were, I began to feel afreaid. Would Mr.Rankeillor want to talk to me? How could I prove who I was? I had vo papers with me. I was too ashamed to ask any of the townspeople for help, so I walked up and down, not knowing what to do.
By midday I was tired and hungry. I stopped in front of a Iange house, with clean windows, flowers in the garden, and a dog sitting on the doorstep. Suddenly the door opened, and a large, well-dressed, kind-looking man come our.
(what are you doing here, my lad?) he asked.
(I'm looking for Mr.Ranteillor's house, sin) I answered.
(My name is David Balfour,) I replied.
(David Balfour?) he repeated, and looked closely at me.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

David มาบ้านเราตัดสินใจว่า Alan จะอยู่ในฟิลด์ ในขณะที่ฉันเดินไปควีนเฟอรรีหานาย Rankeillon Alan สัญญา ไม่ออกมาจนเขาได้ยินฉันกลับ เพื่อให้แน่ใจว่า เป็นฉัน เขาสอนฉัน whistle Gaelic เพลงน้อย ฉันไม่เคยลืมมัน ผมคิดว่า มันจะทำงานในหัวของฉันเมื่อฉันนอนตาย ทุกครั้งที่มากับฉัน ฉันคิดว่า วันที่สุดท้ายของการเดินทางของฉัน กับ Alan วิสท์ลิงตรงข้ามฉันในหญ้า ในขณะที่ใบหน้าของเขาสัมผัสแสงแรกของดวงอาทิตย์เร็ว ๆ นี้ ผมมาถึงในควีนเฟอรรี เมื่อฉันเห็นคนดูแพงกว่าที่ฉัน และรู้วิธี dirty เสื้อผ้าของฉันได้ เริ่มรู้สึก afreaid Mr.Rankeillor อยากคุยกับฉัน วิธีสามารถฉันพิสูจน์ที่ผม มีเอกสาร vo กับฉัน ผมละอายใจเกินไปไหว้ townspeople การใด ๆ ดังนั้นฉันเดินขึ้นและลง ไม่รู้จะทำอย่างไรโดยตอนกลางวัน ผมเหนื่อย และหิว ฉันหยุดหน้าบ้าน Iange โปรแกรมทำความสะอาด ดอกไม้ในสวน และสุนัขนั่งใน ทันทีที่ประตูเปิด และชายขนาดใหญ่ ห้องแต่งตัว ชนิดมองมาของเรา(จะทำอะไรที่นี่ ลาดของฉัน) เขาถาม(ฉันกำลังมองหาบ้านของ Mr.Ranteillor บาป) ผมตอบ(ชื่อของฉันคือ David แต่ ,) ผมตอบ(David แต่) เขาซ้ำ และมองที่ฉันอย่างใกล้ชิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เดวิดมาที่บ้าน
เราตัดสินใจว่าอลันจะอยู่ในทุ่งนาในขณะที่ฉันเดินไปที่ Queensferry ที่จะหานาย Rankeillon อลันสัญญา ไม่ได้ที่จะออกมาจนกว่าเขาจะได้ยินฉันกลับ เพื่อที่จะให้แน่ใจว่ามันเป็นฉันเขาสอนให้ฉันเป่านกหวีดเพลงเกลิคเล็ก ๆ น้อย ๆ ฉันไม่เคยลืมมัน ฉันคิดว่ามันจะทำงานในหัวของฉันเมื่อฉันนอนตาย เวลามันมาให้ฉันทุกฉันคิดว่าวันสุดท้ายของการเดินทางของฉันกับอลันผิวปากตรงข้ามฉันในสนามหญ้าในขณะที่แสงแรกของดวงอาทิตย์สัมผัสใบหน้าของเขา
เร็ว ๆ นี้ผมจะมาถึงใน Queensferry เมื่อฉันเห็นผู้คนมองมาที่ผมแปลกและตระหนักถึงวิธีการที่สกปรกเสื้อผ้าของฉันเป็นฉันเริ่มรู้สึก afreaid Mr.Rankeillor ต้องการที่จะพูดคุยกับผมหรือเปล่า วิธีการที่ฉันสามารถพิสูจน์ได้ว่าผมเป็นใคร? ผมมีเอกสาร Vo กับฉัน ผมรู้สึกละอายใจเกินไปที่จะถามใด ๆ ของชาวเมืองเพื่อขอความช่วยเหลือเพื่อให้ฉันเดินขึ้นและลงไม่ทราบว่าสิ่งที่จะทำ
โดยเที่ยงวันผมเหนื่อยและหิว ฉันหยุดอยู่หน้าบ้าน Iange มีหน้าต่างสะอาดดอกไม้ในสวนและสุนัขนั่งอยู่บนบันไดหน้าประตู ทันใดนั้นประตูเปิดและขนาดใหญ่, ดีแต่งตัวชนิดดูคนของเรามา
(สิ่งที่คุณทำที่นี่เด็กหนุ่มของฉัน?) เขาถาม
(ฉันกำลังมองหาบ้าน Mr.Ranteillor ของบาป) ฉันตอบ
(ชื่อของฉันคือเดวิดฟอร์) ผมตอบ
(เดวิดฟอร์?) เขาพูดซ้ำและมองอย่างใกล้ชิดที่ฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เดวิดกลับบ้าน
เราตัดสินใจว่าอลันจะอยู่ในเขต ขณะที่ฉันเดินไปหาคุณ rankeillon Queensferry . อลัน สัญญา อย่าออกมาจนกว่าเขาจะได้ยินที่ฉันกลับมา เพื่อให้แน่ใจว่าเป็นผม เขาสอนผมผิวปากเพลงสาขาเล็ก ๆน้อย ๆ ฉันไม่เคยลืมมัน ฉันคิดว่ามันจะวิ่งในหัวผมเมื่อผมนอนจะตาย ทุกครั้งที่มา ผมคิดว่า วันสุดท้ายของการเดินทางของฉันกับอลัน ผิวปากตรงข้ามกับฉันในสนามหญ้าขณะแสงแรกของดวงอาทิตย์สัมผัสใบหน้าของเขา .
แล้วฉันมาถึงใน Queensferry . เมื่อผมเห็นคนมองแปลกๆใส่ฉัน และตระหนักว่า สกปรก เสื้อผ้าของฉัน ฉันเริ่มรู้สึกว่า เธอกลัวว่า . คุณ rankeillor ต้องการจะคุยกับฉันเหรอ ฉันจะพิสูจน์ว่าฉันเป็นใคร ? ผมมีโวเอกสารมาด้วย ฉันละอายใจที่จะถามใด ๆ ของชาวเมือง เพื่อขอความช่วยเหลือแล้วผมก็เดินขึ้นและลง ไม่ทราบว่าสิ่งที่ต้องทำ .
เที่ยงฉันเหนื่อยและหิว ฉันหยุดในด้านหน้าของ iange บ้านกับ Windows สะอาด , ดอกไม้ในสวน และสุนัขนั่งอยู่บนบันไดหน้าประตู ทันใดนั้นประตูก็เปิดออก และมีขนาดใหญ่ , สมาร์ท , ชนิดหาคนมาของเรา .
( เธอมาทำอะไรที่นี่ พ่อหนุ่ม ? ) เขาถาม .
( ฉันกำลังมองหา mr.ranteillor บ้านบาป )
ฉันตอบชื่อของฉันคือ เดวิด บัลโฟร์ ) ผมตอบ .
( เดวิด บัลโฟร์ ) ? เขาย้ำและมองอย่างใกล้ชิดที่ฉัน