Promotion of independent, good qual

Promotion of independent, good quality information on land value and the cash
economy, and the costs and benefits of varieties of cash crops, including oil palm.
2. Retaining control of and independent development on customary land, avoiding
grossly undervalued leases (i.e. 20-100 Kina per hectare per year) and avoiding other forms
of alienating valuable customary land.
3. Development of combinations of domestic and export cash crops at family and village
levels. This means crops specifically designed for market and not just the sale of excess
garden food. The domestic crops (eg. peanut, buai, cucumber, fruits) allow a far better share
in the value chain, especially when the market or roadside is close; supplementary export
crops (eg. cocoa, vanilla) allow access to a broader market. The highest incomes for small
farmers have not come from oil palm farmers, but from those who successfully cultivate and
market 3 or 4 cash crops, often 2 domestic and 2 export crops.
4. Development of marketing cooperatives to reclaim greater value shares amongst
export crops such as coffee, cocoa and vanilla, and avoid middleman ‘taxation’.
5. Development of local customary landowner-led collaborations in land care and
environmental management. This could include local plans for regulating and prohibiting
pollution of rivers, soil and groundwater.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โปรโมชั่นของอิสระข้อมูลที่มีคุณภาพดีในราคาที่ดินและเงินสดเศรษฐกิจและค่าใช้จ่ายและผลประโยชน์ของสายพันธุ์ของพืชเศรษฐกิจรวมทั้งน้ำมันปาล์ม.
2 การควบคุมการรักษาความเป็นอิสระและการพัฒนาบนที่ดินจารีตประเพณีหลีกเลี่ยงสัญญาเช่าอย่างไม่มีการลดเท่าไหร่ (เช่น 20-100 Kina ต่อเฮกตาร์ต่อปี) และหลีกเลี่ยงรูปแบบอื่น ๆ ของคดีที่ดินประเพณีที่มีคุณค่า. 3 การพัฒนาของการรวมกันของประเทศและส่งออกพืชเศรษฐกิจที่ครอบครัวและหมู่บ้านระดับ ซึ่งหมายความว่าพืชที่ออกแบบมาเฉพาะสำหรับตลาดและไม่เพียง แต่การขายของส่วนเกินสวนอาหาร (. เช่นถั่วลิสง buai แตงกวาผลไม้) พืชในประเทศให้ดีกว่าหุ้นในห่วงโซ่มูลค่าโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อตลาดหรือริมถนนใกล้; การส่งออกเสริมพืช (เช่นโกโก้. วานิลลา) อนุญาตให้เข้าถึงตลาดที่กว้างขึ้น รายได้ที่สูงที่สุดสำหรับขนาดเล็กและเกษตรกรไม่ได้มาจากน้ำมันปาล์มเกษตรกรแต่จากผู้ที่ประสบความสำเร็จเพาะปลูกและการตลาด3 หรือ 4 พืชเศรษฐกิจมักจะ 2 ในประเทศและการส่งออกพืช 2. 4 การพัฒนาตลาดของสหกรณ์ที่จะเรียกคืนหุ้นมูลค่าที่เพิ่มขึ้นในหมู่พืชผลส่งออกเช่นกาแฟโกโก้และวานิลลาและหลีกเลี่ยงพ่อค้าคนกลาง 'เก็บภาษี'. 5 การพัฒนาความร่วมมือเจ้าของที่ดินที่นำประเพณีท้องถิ่นในการดูแลที่ดินและการจัดการสิ่งแวดล้อม ซึ่งอาจรวมถึงแผนในท้องถิ่นในการควบคุมและห้ามมิให้มลพิษของแม่น้ำดินและน้ำใต้ดิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขายอิสระ , ข้อมูลที่มีคุณภาพที่ดีในมูลค่าที่ดินและเงินสด
เศรษฐกิจและค่าใช้จ่ายและประโยชน์ของพันธุ์ของพืชเศรษฐกิจ ได้แก่ ปาล์มน้ำมัน
2 การรักษาควบคุมและพัฒนาอิสระประจำแผ่นดิน , หลีกเลี่ยง
grossly undervalued สัญญาเช่า ( เช่น 2-10 คินาต่อเฮกตาร์ต่อปี ) และหลีกเลี่ยงรูปแบบอื่น ๆของวัฒนธรรมที่มีคุณค่าที่ดินแปลกแยก
.
3การพัฒนาชุดของในประเทศ และส่งออกพืชเศรษฐกิจที่ครอบครัวและหมู่บ้าน
ระดับ หมายถึง พืชที่ออกแบบมาเฉพาะสำหรับตลาด และไม่ใช่แค่ขายอาหาร
สวนเกิน พืชผลในประเทศ ( เช่นถั่วลิสง , บ๊วย , แตงกวา , ผลไม้ ) ให้ไกลดีกว่าแบ่งปัน
ในห่วงโซ่มูลค่าโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อตลาด หรือริมถนนใกล้ ; พืชส่งออก
เพิ่มเติม ( เช่น โกโก้วานิลลา ) ให้สามารถเข้าถึงตลาดที่กว้างขึ้น สูงสุดรายได้สำหรับเกษตรกรขนาดเล็ก
ไม่ได้มาจากชาวสวนปาล์มน้ำมัน แต่จากผู้ที่ประสบความสำเร็จในตลาดและพัฒนา
3 หรือ 4 พืชเศรษฐกิจ มักจะ 2 ประเทศและส่งออกพืช 2 .
4 การพัฒนาของสหกรณ์การตลาดเพื่อเพิ่มหุ้นมูลค่ามากขึ้นในหมู่
การส่งออกพืชผล เช่น กาแฟ โกโก้ และกลิ่นวานิลลา และหลีกเลี่ยงพ่อค้าคนกลาง ' ภาษีอากร '
5การพัฒนาในจารีตประเพณีท้องถิ่นนำความร่วมมือในการดูแลที่ดินและการจัดการสิ่งแวดล้อม นี้อาจรวมถึงแผนท้องถิ่น เพื่อควบคุมและห้าม
มลพิษของแม่น้ำ ดิน และน้ำใต้ดิน