THE man whose story is here to be t

THE man whose story is here to be told was the wealthiest and most influential person in his parish; his name was Thord Overaas. He appeared in the priest's study one day, tall and earnest. "I have gotten a son," said he, "and I wish to present him for baptism."

"What shall his name be?"

"Finn,—after my father."

"And the sponsors?"

They were mentioned, and proved to be the best men and women of Thord's relations in the parish.

"Is there anything else?" inquired the priest, and looked up.

The peasant hesitated a little.

"I should like very much to have him baptized by himself," said he, finally.

"That is to say on a week-day?"

"Next Saturday, at twelve o'clock noon."

"Is there anything else?" inquired the priest.

"There is nothing else;" and the peasant twirled his cap, as though he were about to go.

Then the priest rose. "There is yet this, however," said he, and walking toward Thord, he took him by the hand and looked gravely into his eyes: "God grant that the child may become a blessing to you!"

One day sixteen years later, Thord stood once more in the priest's study.

"Really, you carry your age astonishingly well, Thord," said the priest; for he saw no change whatever in the man.

"That is because I have no troubles," replied Thord.

To this the priest said nothing, but after a while he asked: "What is your pleasure this evening?"

"I have come this evening about that son of mine who is to be confirmed to-morrow."

"He is a bright boy."

"I did not wish to pay the priest until I heard what number the boy would have when he takes his place in church to-morrow."

"He will stand number one.'

"So I have heard; and here are ten dollars for the priest."

"Is there anything else I can do for you?" inquired the priest, fixing his eyes on Thord.

"There is nothing else."

Thord went out.

Eight years more rolled by, and then one day a noise was heard outside of the priest's study, for many men were approaching, and at their head was Thord, who entered first.

The priest looked up and recognized him.

"You come well attended this evening, Thord,"

"I am here to request that the banns may be published for my son; he is about to marry Karen Storliden, daughter of Gudmund, who stands here beside me."

"Why, that is the richest girl in the parish."

"So they say," replied the peasant, stroking back his hair with one hand.

The priest sat a while as if in deep thought, then entered the names in his book, without making any comments, and the men wrote their signatures underneath. Thord laid three dollars on the table.

"One is all I am to have," said the priest.

"I know that very well; but he is my only child, I want to do it handsomely."

The priest took the money.

"This is now the third time, Thord, that you have come here on your son's account."

"But now I am through with him," said Thord, and folding up his pocket-book he said farewell and walked away.

The men slowly followed him.

A fortnight later, the father and son were rowing across the lake, one calm, still day, to Storliden to make arrangements for the wedding.

"This thwart is not secure," said the son, and stood up to straighten the seat on which he was sitting.

At the same moment the board he was standing on slipped from under him; he threw out his arms, uttered a shriek, and fell overboard.

"Take hold of the oar!" shouted the father, springing to his feet and holding out the oar.

But when the son had made a couple of efforts he grew stiff.

"Wait a moment!" cried the father, and began to row toward his son.

Then the son rolled over on his back, gave his father one long look, and sank.

Thord could scarcely believe it; he held the boat still, and stared at the spot where his son had gone down, as though he must surely come to the surface again. There rose some bubbles, then some more, and finally one large one that burst; and the lake lay there as smooth and bright as a mirror again.

For three days and three nights people saw the father rowing round and round the spot, without taking either food or sleep; he was dragging the lake for the body of his son. And toward morning of the third day he found it, and carried it in his arms up over the hills to his gard.

It might have been about a year from that day, when the priest, late one autumn evening, heard some one in the passage outside of the door, carefully trying to find the latch. The priest opened the door, and in walked a tall, thin man, with bowed form and white hair. The priest looked long at him before he recognized him. It was Thord.

"Are you out walking so late?" said the priest, and stood still in front of him.

"Ah, yes! it is late," said Thord, and took a seat.

The priest sat down also, as though waiting. A long, long silence followed. At last Thord said:

"I have something with me that I should like to give to the poor; I want it to be invested as a legacy in my son's

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คนที่มีเรื่องราวอยู่ที่นี่เพื่อจะบอกเป็นบุคคลร่ำรวยที่สุด และทรงอิทธิพลที่สุดในตำบลของเขา ชื่อของเขาคือ Thord Overaas เขาปรากฏในการศึกษาของพระสงฆ์วันหนึ่ง สูง และอย่างจริงจัง "ฉันได้รับบุตร พระองค์ตรัสว่า "และต้องการนำเสนอเขารับบัพติศมา""อะไรจะชื่อของเขาเป็นอย่างไร"" Finn, — หลังจากพ่อ""และผู้สนับสนุน"พวกเขากล่าวถึง และพิสูจน์แล้วว่าเป็นผู้ชายที่ดีสุดและผู้หญิงของความสัมพันธ์ของ Thord ในตำบล"มีอะไร" ถามปุโรหิต และค้นหาชาวนาที่ลังเลเล็กน้อย"ผมต้องมากเพื่อให้เขารับบัพติศมา ด้วยตัวเอง กล่าวว่า เขา ในที่สุด"คือในสัปดาห์วัน""วันเสาร์ถัดไป เวลาสิบสองนาฬิกาเที่ยง""มีอะไร" ถามปุโรหิต"ไม่มีอะไรอื่น และชาวนา twirled ฝาครอบของเขาว่าเขากำลังจะไปจากนั้น ปุโรหิตกุหลาบ "มี แต่ นี้ อย่างไรก็ตาม, " พระองค์ตรัสว่า และเดินไปทาง Thord เขาพาเขา โดยมือ และมองใกล้เข้าไปในดวงตาของเขา: "พระเจ้าให้ว่า เด็กอาจจะ เป็นพระพรแก่คุณ"วันหนึ่งสิบหกปีต่อมา Thord ยืนอีกครั้งในการศึกษาของพระสงฆ์"จริง ๆ คุณมีอายุอย่างน่าอัศจรรย์ดี Thord, " กล่าวว่า พระสงฆ์ สำหรับเขาเห็นไม่มีการเปลี่ยนแปลงไม่ว่าคนนั้น"นั่นเป็น เพราะผมมีปัญหาไม่ ตอบกลับ Thordนี้ ปุโรหิตกล่าวว่า ไม่มีอะไร แต่หลังจากในขณะที่เขาถาม: "อะไรคือความสุขของคุณค่ำคืนนี้"ฉันได้มาเย็นนี้เกี่ยวกับการที่ลูกชายของฉันที่จะยืนยันถึงรุ่งขึ้น""เขาเป็นเด็กสดใส""ผมไม่อยากจ่ายปุโรหิตจนผมได้ยินสิ่งที่เด็กจะมีเมื่อเขาใช้สถานที่ของเขาในคริสตจักรเพื่อรุ่งขึ้นจำนวน""เขาจะยืนหนึ่ง.'"ดังนั้นผมเคยได้ยิน และนี่คือ 10 ดอลล่าห์สำหรับปุโรหิต""มีอะไรอีกที่ฉันสามารถทำเพื่อคุณ" ถามพระสงฆ์ แก้ตา Thord"มีอะไรอย่างอื่น"Thord ออกไปแปดปีมากรีด โดย แล้ววันหนึ่งได้ยินเสียงภายนอกที่ศึกษาของพระสงฆ์ สำหรับผู้ชายหลายคนถูกใกล้ และที่หัวของพวกเขา Thord ที่ป้อนก่อนปุโรหิตมองขึ้น และรู้จักเขา"คุณมาดี attended เย็นนี้ Thord,"ฉันนี่ขอว่า banns ที่อาจจะเผยแพร่สำหรับลูกชาย เขากำลังจะแต่งงานกับกะเหรี่ยง Storliden ลูกสาวของ Gudmund ที่ยืนเคียงข้างฉันนี่""ทำไม ที่เป็นหญิงสาวที่ร่ำรวยที่สุดในตำบล""ดังนั้นพวกเขากล่าวว่า ตอบชาวนา ลูบหลังผม ด้วยมือเดียวปุโรหิตส.ในขณะเป็นถ้าคิดลึก จากนั้นป้อนชื่อในหนังสือของเขา โดยไม่ทำให้ข้อคิดเห็น และคนเขียนลายเซ็นของใต้ Thord วางสามเหรียญบนโต๊ะ"หนึ่งคือทั้งหมดที่ฉันมี ปุโรหิตกล่าว"ฉันรู้ว่าที่ดี แต่เขาเป็นลูกคนเดียวของฉัน ฉันต้องการที่ประดับ"ปุโรหิตเอาเงิน"นี่คือตอนนี้เป็นครั้งที่สาม Thord ที่คุณได้มาที่นี่บนบัญชีของลูกชาย""แต่ตอน นี้ผมผ่านกับเขา Thord กล่าวว่า และพับขึ้นกระเป๋าหนังสือของเขาเขากล่าวอำลา และเดินไปผู้ชายอย่างช้า ๆ ตามเขาทุกสองสัปดาห์ต่อมา เป็นบิดาและบุตรถูกพายข้ามทะเลสาบ หนึ่งความสงบ ยังคงวัน การ Storliden เพื่อนัดหมายการแต่งงาน"ป้องกันนี้ไม่ปลอดภัย กล่าวว่า บุตร และลุกขึ้นยืนเพื่อปรับตำแหน่งนั่งที่เขานั่งในขณะเดียวกัน เขายืนบนกระดานลื่นใต้เขา เขาโยนออกที่แขนของเขา พูดกรี๊ด และขาก"ใช้เวลาถือของพาย" ตะโกนพ่อ ผุดเพื่อเท้าของเขา และถือออกการพายเรือแต่เมื่อลูกชายได้ทำคู่ของความพยายามที่เขาเติบโตแข็ง"รอเดี๋ยว" พ่อร้องไห้ และเริ่มแถวไปสู่บุตรแล้ว ลูกที่สะสมตามหลัง ให้พ่อยาวมอง และจมลงThord แทบไม่เชื่อว่ามัน เขาจัดเรือนิ่ง และจ้องที่จุดที่ซึ่งลูกชายของเขาหายไปไหนลง ว่าต้องย่อมมากับพื้นผิวอีกด้วย มีกุหลาบบางฟอง แล้วบางมากขึ้น และสุดท้ายหนึ่งใหญ่หนึ่งที่ระเบิด และทะเลสาบวางมีว่าราบเรียบ และสดใสเป็นกระจกอีกครั้งสำหรับสามวันสามคืน คนเห็นพ่อพายเรือรอบ และ รอบ จุด โดยไม่มีอาหารหรือหลับ เขาถูกลากทะเลสาบสำหรับร่างกายของบุตร และต่อเช้าวันที่สาม เขาพบ และดำเนินการมันในอ้อมแขนของเขาขึ้นเนินเขาไป gard ของเขามันอาจมีเกี่ยวกับปีจากวันนั้น เมื่อพระสงฆ์ ช่วงปลายฤดูใบไม้ร่วงเย็นวันหนึ่ง ได้ยินบางคนในทางนอกประตู ระมัดระวังพยายามที่จะพบสลัก ปุโรหิตเปิดประตู และในเดินสูง บางคน แบบฟอร์มโค้งคำนับและผมสีขาว ปุโรหิตมองยาวที่เขาก่อนเขารู้จักเขา มันเป็น Thord"ท่านออกเดินสายเพื่อให้" ปุโรหิตกล่าวว่า และยืนนิ่งหน้าของพระองค์" Ah ใช่ จะสาย กล่าวว่า Thord และเอานั่งพระที่นั่งลงด้วย ว่ารอ ตามยาว ยาวเงียบ ในที่สุด Thord บอกว่า:"มีบางสิ่งบางอย่างผมว่าผมต้องการให้คนจน ฉันต้องการจะลงทุนเป็นมรดกในบุตรของฉัน