Because a life only based on materi

Because a life only based on material possessions is an empty life.
You have to give and receive love from the people around you, for a good morale.
Love is the consolation prize in our messed up world. It's the motivating factor for many people (am I loved, do I deserve love?, how do I find love?, etc.), when they're not driven by fear, that is. Problem is that it's great when it's good, but oh boy, does it suck when it's bad.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เนื่องจากชีวิตใน การ ทรัพย์สินวัสดุคือ ชีวิตว่างเปล่าคุณต้องให้ และรับความรักจากคนรอบตัวคุณ ขวัญดีความรักเป็นรางวัลปลอบโยนในโลกของเรา messed ขึ้น เป็นตัวจูงใจสำหรับหลาย ๆ คน (ฉันฉันรัก ฉันสมควรรัก?, วิธีฉันพบรัก?, ฯลฯ), เมื่อพวกเขาจะไม่ขับเคลื่อน ด้วยความหวาดกลัว นั่นคือ ปัญหาคือ ว่า มันจะดีเมื่อจะดี แต่แหม เด็ก ไม่มันดูดเมื่อมันไม่ดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพราะชีวิตอยู่เฉพาะในทรัพย์สินที่เป็นวัตถุคือชีวิตที่ว่างเปล่า.
คุณต้องให้และรับความรักจากคนรอบตัวคุณสำหรับกำลังใจในการทำงานที่ดี.
ความรักเป็นรางวัลปลอบใจในโลก messed up ของเรา มันเป็นปัจจัยกระตุ้นสำหรับคนจำนวนมาก (ฉันรักฉันสมควรได้รับความรัก ?, ฉันจะพบความรัก ?, ฯลฯ ) เมื่อพวกเขาไม่ได้ขับเคลื่อนด้วยความกลัวที่เป็น ปัญหาคือว่ามันเป็นที่ดีเมื่อมันเป็นสิ่งที่ดี แต่แหมเด็กมันไม่ดูดเมื่อมันไม่ดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพราะชีวิตเท่านั้นขึ้นอยู่กับวัสดุเงินทองเป็นชีวิตที่ว่างเปล่า .
คุณต้องให้และรับความรักจากคนรอบข้าง สำหรับกำลังใจที่ดี
ความรักเป็นรางวัลปลอบใจ ของเราหมดโลก มันเป็นปัจจัย motivating สำหรับหลาย ๆคน ( ฉันรัก ฉันสมควรได้รับความรัก อย่างไรฉันค้นหาความรัก , ฯลฯ ) , เมื่อพวกเขาไม่ได้ขับเคลื่อนด้วยความกลัวที่ ปัญหาคือว่า มันยิ่งใหญ่ เมื่อมันดีแต่ โอ้ มันดูดเมื่อมันเลวร้าย