Enhanced memory for negative script

Enhanced memory for negative scripted material in low compared
to high sensation seekers

abstract
Individuals with high vs. low sensation seeking respond to and remember emotional events in different
ways. The present study investigates how high vs. low sensation seekers differ in memory performance
for emotional events. Participants were presented with a series of pictures depicting everyday events, some
of which had an emotional outcome, and subsequently administered a recognition task. Results showed
that high vs. low sensation seekers differed in memory performance for episodes with negative outcome,
such that performance was better in low sensation seekers. It is suggested that heightened aversion
reactions to negative stimuli may improve memory for scripted episodes in low sensation seekers, while
high sensation seekers may be motivated to avoid consideration of events that had a negative outcome.

1. Introduction
Zuckerman defined Sensation Seeking (SS) as ‘‘a human trait characterized by the need for varied, novel, and complex sensations and experience, and the willingness to take physical and social risks for the sake of such experience’’ (Zuckerman, 1990; p.313). Zuckerman (1990) argued that differences in SS trait may have emerged from an evolutionary trade-off between two extremes,with high SS being beneficial for the increased chances of accessing resources and mates, but at the same time being detrimental for the increased engagement in risky activities; low SS, on the other hand, would be beneficial for avoiding risks in hazardous environments,but at the cost of losing chances to access resources. Sensation Seeking has received great attention because of its relationship with a range of risky behaviours associated with morbidity and mortality especially during adolescence, including risky driving,risky sexual behaviours, substance abuse, and even suicide attempts (Ortin, Lake, Kleinmann, & Gould, 2012; Zuckerman, 2007). In order to prevent and treat risk behaviour associated with high SS, it is important to understand which behavioural mecha- nisms and cognitive representations underlie this trait. Specific biases in decision making, reactivity to emotional and arousing stimuli, and memory, have been associated to SS. For example, a bias in cost-benefit judgment was found to mediate the relation- ship between SS and risk behaviour, such that high sensation seekers weight the benefits of taking risks higher than its costs (Maslowsky, Buvinger, Keating, Steinberg, & Cauffman, 2011).

Psychophysiological indexes also showed reduced aversive response to negative stimuli and less apprehensive reactivity to unpredictable negative events in high sensation seekers (Lissek et al., 2005). Overall, high sensation seekers are characterized by stronger approach reaction to novel and intense stimuli and by reduced defensive reactions to aversive stimuli, while low sensation seekers are characterized by strong defensive reactions and longer autonomic activation to aversive stimuli, as measured using the skin conductance response, a psychophysiological index of autonomic nervous system (Zuckerman, 1990). Different patterns of reactivity may underlie differences in paying attention to, processing, and remembering different types of siimuli. An important line of research on the effectiveness of antidrug messages and other public announcements against risk behaviour in adolescents and young adults found that messages perceived as more novel, dramatic and intense (i.e., high in sensation value) received more attention, deeper processing and better recall
by high SS individuals (e.g., Everett & Palm green, 1995; Stephenson,2003). However, it is possible that the personal involvement in the specific contents shown in these studies (e.g., risky driving or sub- stance use) mediated the relationship between SS trait and cognitive processing of different types of material. Therefore it is also important to investigate how, more in general, high and low sensation seekers remember emotional stimuli and emotionally charged
everyday events. To our knowledge the only evidence available on this respect has been offered by Lawson, Gauer, and Hurst (2012),who recently investigated how SS impacts recognition memory for high and low arousal images with negative valence. They found that low sensation seekers were more accurate in establishing old new status of highly arousing negative pictures compared to high sensation seekers. They argued that this difference could be related to strong defensive reactions to aversive stimuli in low sensation seekers, as also supported by longer reaction times to negative arousing pictures (Lawson et al., 2012). This result suggests that high sensation seekers may represent an important exception to the observation that negative information is better remembered than neutral or positive one (Kensinger & Schacter, 2006). In fact, there is evidence that arousing content, especially when negative, is better remembered than non-arousing content by normal participants, and actually improves reality monitoring (Kensinger & Schacter, 2006; Mirandola, Toffalini, Grassano, Cornoldi, & Melinder, 2014). However, if high sensation seekers are less reactive to aversive stimuli, it is possible that such memory advantage could not be found in these individuals. In the present study we used a recently developed paradigm based on pictorial scripted material to investigate recognition memory for positive, negative, and neutral everyday events in high vs. low sensation seekers. The paradigm consists of the presentation of a sequence of pictures that depict nine everyday episodes (i.e.,waking up in the morning, dating/meeting a friend, etc.), each of which may result in either a positive, negative, or neutral outcome;a subsequent recognition test on pictures that were or were not presented allows to examine memory performance and memory errors (Mirandola et al., 2014; Toffalini, Mirandola, Coli, & Cornoldi, 2015). In the present study, the series of episodes was presented to high vs. low sensation seekers for incidental encoding. The valence of each episode was counterbalanced across participants. The ability to discriminate old-new pictures from the three types of episodes was tested during a later surprise recognition test.
The mean proportions of causal errors (i.e., false recognitions of the not seen antecedent of the outcome in each episode) were also calculated. In this way, memory for emotional events was tested through pictures that were not emotional per se, but that were associated with different emotional outcomes. We predicted that low sensation seekers would have more accurate memory than high sensation seekers for episodes which were associated with negative arousing outcomes, due to their enhanced reactivity to aversive stimuli. As the paradigm offered the opportunity of examining the occurrence of causal memory errors (which were found to be particularly sensitive to valence manipulation in previous research; e.g., Toffalini, Mirandola,Drabik, Melinder, & Cornoldi, 2014), we examined whether high sensation seekers would incur more causal false memories related to positive events due to the fact of preferentially attending positive arousing events, in a way that would parallel the increased occurrence of negative false memories that was found in individuals with anxious traits (Toffalini et al., 2015).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หน่วยความจำเพิ่มขึ้นสำหรับวัสดุลบสคริปต์ที่ต่ำเมื่อเทียบเพื่อผู้ที่รักความรู้สึกสูงบทคัดย่อบุคคลที่ มีสูงเทียบกับรู้สึกต่ำไม่ตอบ และจำเหตุการณ์อารมณ์ในต่างวิธีการ การศึกษาปัจจุบันตรวจสอบเทียบกับต่ำความรู้สึกกำลังแตกต่างประสิทธิภาพการทำงานของหน่วยความจำสำหรับเหตุการณ์อารมณ์ ผู้เรียนได้นำเสนอชุดของรูปภาพที่แสดงเหตุการณ์ประจำวัน บางซึ่งมีผลทางอารมณ์ และดูแลงานการรับรู้ในเวลาต่อมา ผลลัพธ์ที่แสดงให้เห็นว่าที่สูงเทียบกับกำลังต่ำรู้สึกแตกต่างในประสิทธิภาพการทำงานหน่วยความจำสำหรับตอนกับผลลบให้ประสิทธิภาพดีกว่าในกำลังรู้สึกต่ำ แนะนำที่แถลงการณ์ aversionปฏิกิริยาเพื่อลบสิ่งเร้าอาจเพิ่มหน่วยความจำสำหรับสคริปต์ตอนที่กำลังรู้สึกต่ำ ในขณะที่กำลังรู้สึกสูงอาจเป็นแรงจูงใจเพื่อหลีกเลี่ยงการพิจารณาเหตุการณ์ที่มีผลลบ1. บทนำZuckerman defined Sensation Seeking (SS) as ‘‘a human trait characterized by the need for varied, novel, and complex sensations and experience, and the willingness to take physical and social risks for the sake of such experience’’ (Zuckerman, 1990; p.313). Zuckerman (1990) argued that differences in SS trait may have emerged from an evolutionary trade-off between two extremes,with high SS being beneficial for the increased chances of accessing resources and mates, but at the same time being detrimental for the increased engagement in risky activities; low SS, on the other hand, would be beneficial for avoiding risks in hazardous environments,but at the cost of losing chances to access resources. Sensation Seeking has received great attention because of its relationship with a range of risky behaviours associated with morbidity and mortality especially during adolescence, including risky driving,risky sexual behaviours, substance abuse, and even suicide attempts (Ortin, Lake, Kleinmann, & Gould, 2012; Zuckerman, 2007). In order to prevent and treat risk behaviour associated with high SS, it is important to understand which behavioural mecha- nisms and cognitive representations underlie this trait. Specific biases in decision making, reactivity to emotional and arousing stimuli, and memory, have been associated to SS. For example, a bias in cost-benefit judgment was found to mediate the relation- ship between SS and risk behaviour, such that high sensation seekers weight the benefits of taking risks higher than its costs (Maslowsky, Buvinger, Keating, Steinberg, & Cauffman, 2011).Psychophysiological indexes also showed reduced aversive response to negative stimuli and less apprehensive reactivity to unpredictable negative events in high sensation seekers (Lissek et al., 2005). Overall, high sensation seekers are characterized by stronger approach reaction to novel and intense stimuli and by reduced defensive reactions to aversive stimuli, while low sensation seekers are characterized by strong defensive reactions and longer autonomic activation to aversive stimuli, as measured using the skin conductance response, a psychophysiological index of autonomic nervous system (Zuckerman, 1990). Different patterns of reactivity may underlie differences in paying attention to, processing, and remembering different types of siimuli. An important line of research on the effectiveness of antidrug messages and other public announcements against risk behaviour in adolescents and young adults found that messages perceived as more novel, dramatic and intense (i.e., high in sensation value) received more attention, deeper processing and better recallby high SS individuals (e.g., Everett & Palm green, 1995; Stephenson,2003). However, it is possible that the personal involvement in the specific contents shown in these studies (e.g., risky driving or sub- stance use) mediated the relationship between SS trait and cognitive processing of different types of material. Therefore it is also important to investigate how, more in general, high and low sensation seekers remember emotional stimuli and emotionally chargedeveryday events. To our knowledge the only evidence available on this respect has been offered by Lawson, Gauer, and Hurst (2012),who recently investigated how SS impacts recognition memory for high and low arousal images with negative valence. They found that low sensation seekers were more accurate in establishing old new status of highly arousing negative pictures compared to high sensation seekers. They argued that this difference could be related to strong defensive reactions to aversive stimuli in low sensation seekers, as also supported by longer reaction times to negative arousing pictures (Lawson et al., 2012). This result suggests that high sensation seekers may represent an important exception to the observation that negative information is better remembered than neutral or positive one (Kensinger & Schacter, 2006). In fact, there is evidence that arousing content, especially when negative, is better remembered than non-arousing content by normal participants, and actually improves reality monitoring (Kensinger & Schacter, 2006; Mirandola, Toffalini, Grassano, Cornoldi, & Melinder, 2014). However, if high sensation seekers are less reactive to aversive stimuli, it is possible that such memory advantage could not be found in these individuals. In the present study we used a recently developed paradigm based on pictorial scripted material to investigate recognition memory for positive, negative, and neutral everyday events in high vs. low sensation seekers. The paradigm consists of the presentation of a sequence of pictures that depict nine everyday episodes (i.e.,waking up in the morning, dating/meeting a friend, etc.), each of which may result in either a positive, negative, or neutral outcome;a subsequent recognition test on pictures that were or were not presented allows to examine memory performance and memory errors (Mirandola et al., 2014; Toffalini, Mirandola, Coli, & Cornoldi, 2015). In the present study, the series of episodes was presented to high vs. low sensation seekers for incidental encoding. The valence of each episode was counterbalanced across participants. The ability to discriminate old-new pictures from the three types of episodes was tested during a later surprise recognition test.The mean proportions of causal errors (i.e., false recognitions of the not seen antecedent of the outcome in each episode) were also calculated. In this way, memory for emotional events was tested through pictures that were not emotional per se, but that were associated with different emotional outcomes. We predicted that low sensation seekers would have more accurate memory than high sensation seekers for episodes which were associated with negative arousing outcomes, due to their enhanced reactivity to aversive stimuli. As the paradigm offered the opportunity of examining the occurrence of causal memory errors (which were found to be particularly sensitive to valence manipulation in previous research; e.g., Toffalini, Mirandola,Drabik, Melinder, & Cornoldi, 2014), we examined whether high sensation seekers would incur more causal false memories related to positive events due to the fact of preferentially attending positive arousing events, in a way that would parallel the increased occurrence of negative false memories that was found in individuals with anxious traits (Toffalini et al., 2015).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หน่วยความจำที่เพิ่มขึ้นสำหรับวัสดุสคริปต์ลบในระดับต่ำเมื่อเทียบเพื่อหาความรู้สึกสูงนามธรรมบุคคลที่มีความสูงต่ำเมื่อเทียบกับความรู้สึกที่กำลังมองหาการตอบสนองต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและจำทางอารมณ์ที่แตกต่างกันในวิธีการ การศึกษาครั้งนี้สำรวจวิธีการที่สูงเมื่อเทียบกับผู้สมัครรู้สึกต่ำแตกต่างกันในประสิทธิภาพหน่วยความจำสำหรับการจัดกิจกรรมทางอารมณ์ ผู้เข้าร่วมถูกนำเสนอด้วยชุดของภาพวาดเหตุการณ์ในชีวิตประจำวันบางอย่างที่มีผลทางอารมณ์และบริหารงานต่อมาเป็นงานที่ได้รับการยอมรับ ผลการศึกษาพบว่าสูงเมื่อเทียบกับผู้สมัครรู้สึกต่ำแตกต่างกันในการปฏิบัติงานหน่วยความจำสำหรับตอนที่มีผลในเชิงลบดังกล่าวว่าผลการดำเนินงานดีขึ้นในความรู้สึกที่ผู้สมัครในระดับต่ำ มันบอกว่าเกลียดชังความคิดริเริ่มปฏิกิริยาต่อสิ่งเร้าในเชิงลบอาจเพิ่มหน่วยความจำเอพสคริปต์ในการหารู้สึกต่ำในขณะที่ผู้สมัครรู้สึกสูงอาจจะมีแรงจูงใจที่จะหลีกเลี่ยงการพิจารณาของเหตุการณ์ที่มีผลเชิงลบ. 1 บทนำซัคเกอร์แมนนิยามความรู้สึกที่กำลังมองหา (เอสเอส) เป็น '' ลักษณะของมนุษย์ที่โดดเด่นด้วยความจำเป็นในการที่แตกต่างกัน, นวนิยายและความรู้สึกที่ซับซ้อนและประสบการณ์และความเต็มใจที่จะรับความเสี่ยงทางกายภาพและทางสังคมเพื่อประโยชน์ของประสบการณ์ดังกล่าว '' (ซัคเกอร์แมน 1990 ; p.313) ซัคเกอร์แมน (1990) แย้งว่าความแตกต่างในลักษณะที่เอสเอสอาจจะโผล่ออกมาจากการออกวิวัฒนาการระหว่างสองสุดขั้วกับเอสเอสสูงเป็นประโยชน์ไฟทางการสำหรับโอกาสที่เพิ่มขึ้นในการเข้าถึงทรัพยากรและเพื่อน ๆ แต่ในเวลาเดียวกันเป็นอันตรายสำหรับการมีส่วนร่วมที่เพิ่มขึ้นใน กิจกรรมมีความเสี่ยง; ต่ำเอสเอสในมืออื่น ๆ ที่เป็นประโยชน์จะสายทางการเพื่อหลีกเลี่ยงความเสี่ยงในสภาพแวดล้อมที่เป็นอันตราย แต่ค่าใช้จ่ายของการสูญเสียโอกาสในการเข้าถึงทรัพยากร ความรู้สึกแสวงหาได้รับความสนใจที่ดีเพราะความสัมพันธ์ของตนกับช่วงของพฤติกรรมที่มีความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยและเสียชีวิตโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงวัยรุ่นรวมถึงการขับขี่ที่มีความเสี่ยงพฤติกรรมทางเพศที่มีความเสี่ยงสารเสพติดและแม้กระทั่งพยายามฆ่าตัวตาย (Ortin, ทะเลสาบ, Kleinmann และโกลด์ 2012; ซัคเกอร์แมน, 2007) เพื่อที่จะป้องกันและรักษาพฤติกรรมเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับเอสเอสสูงก็เป็นสิ่งสำคัญที่จะเข้าใจซึ่ง nisms กลไกพฤติกรรมและการแสดงองค์ความรู้พื้นฐานลักษณะนี้ อคติคระบุไว้ในการตัดสินใจที่จะเกิดปฏิกิริยาทางอารมณ์และปลุกใจสิ่งเร้าและหน่วยความจำได้รับการที่เกี่ยวข้องกับเอสเอส ตัวอย่างเช่นมีอคติในไฟประหยัดค่าใช้จ่ายประโยชน์ตัดสินทีก็พบว่าเป็นสื่อกลางในเรือที่ความสัมพันธ์ระหว่างเอสเอสและพฤติกรรมเสี่ยงเช่นว่าผู้สมัครรู้สึกสูงน้ำหนักสายประโยชน์ทีเอสของการมีความเสี่ยงสูงกว่าค่าใช้จ่าย (Maslowsky, Buvinger, คีด Steinberg และ Cauffman 2011). ดัชนี Psychophysiological ยังแสดงให้เห็นลดการตอบสนองต่อสิ่งเร้า aversive เชิงลบและการเกิดปฏิกิริยาวิตกน้อยที่จะลบเหตุการณ์คาดเดาไม่ได้ในความรู้สึกที่ผู้สมัครสูง (Lissek et al., 2005) โดยรวม, หารู้สึกสูงที่โดดเด่นด้วยปฏิกิริยาวิธีการที่แข็งแกร่งต่อสิ่งเร้าที่แปลกใหม่และรุนแรงและปฏิกิริยาการป้องกันที่ลดลงต่อสิ่งเร้า aversive ในขณะที่ผู้สมัครรู้สึกต่ำมีลักษณะการเกิดปฏิกิริยาการป้องกันที่แข็งแกร่งและอีกต่อไปยืนยันการใช้งานอัตโนมัติต่อสิ่งเร้า aversive เป็นวัดโดยใช้การตอบสนอง conductance ผิว ดัชนี psychophysiological ของระบบประสาทอัตโนมัติ (ซัคเกอร์แมน, 1990) รูปแบบที่แตกต่างกันของการเกิดปฏิกิริยาอาจรองรับความแตกต่างในความสนใจกับการประมวลผลและความทรงจำที่แตกต่างกันของ siimuli สายที่สำคัญของการวิจัยเกี่ยวกับประสิทธิภาพของข้อความ antidrug และประกาศที่สาธารณะอื่น ๆ กับพฤติกรรมเสี่ยงในวัยรุ่นและผู้ใหญ่วัยหนุ่มสาวพบว่าข้อความที่มองว่าเป็นนวนิยายมากขึ้นอย่างมากและรุนแรง (เช่นสูงมูลค่าความรู้สึก) ได้รับความสนใจมากขึ้นในการประมวลผลลึกและดีกว่า การเรียกคืนโดยบุคคลที่เอสเอสสูง(เช่นเอเวอเรและสีเขียวปาล์ม, 1995; สตีเฟนสัน, 2003) แต่ก็เป็นไปได้ว่าการมีส่วนร่วมส่วนบุคคลในสายค speci เนื้อหาที่แสดงในการศึกษาเหล่านี้ (เช่นการขับรถที่มีความเสี่ยงหรือการใช้ท่าทางย่อย) สื่อกลางความสัมพันธ์ระหว่างลักษณะเอสเอสและการประมวลผลองค์ความรู้ที่แตกต่างกันของวัสดุ ดังนั้นจึงเป็นสิ่งที่สำคัญในการตรวจสอบวิธีการมากขึ้นโดยทั่วไปสูงและผู้จำความรู้สึกต่ำเร้าอารมณ์และอารมณ์พุ่งเหตุการณ์ในชีวิตประจำวัน เพื่อความรู้ของเราเพียงหลักฐานที่มีอยู่ในส่วนนี้ได้รับการเสนอโดยลอว์สัน Gauer และเฮิร์สต์ (2012) ที่เพิ่งตรวจสอบหน่วยความจำเอสเอสได้รับการยอมรับผลกระทบสำหรับภาพที่เร้าอารมณ์สูงและต่ำที่มีความจุในเชิงลบ พวกเขาพบว่าผู้สมัครมีความรู้สึกที่ต่ำถูกต้องมากขึ้นในการสร้างสถานะใหม่เก่าสูงปลุกใจภาพเชิงลบเมื่อเทียบกับผู้สมัครรู้สึกสูง พวกเขาอ้างว่าแตกต่างนี้อาจจะเกี่ยวข้องกับปฏิกิริยาการป้องกันที่แข็งแกร่งในการกระตุ้นผู้หา aversive ในความรู้สึกที่ต่ำเช่นการสนับสนุนโดยครั้งอีกต่อไปการตอบสนองต่อภาพปลุกใจลบ (ลอว์สัน et al., 2012) ผลที่ได้นี้แสดงให้เห็นว่าผู้สมัครรู้สึกสูงอาจจะเป็นข้อยกเว้นสิ่งสำคัญที่จะสังเกตว่าข้อมูลเชิงลบคือความทรงจำที่ดีกว่าหนึ่งที่เป็นกลางหรือบวก (Kensinger และ Schacter 2006) ในความเป็นจริงมีหลักฐานว่าปลุกใจเนื้อหาโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อลบคือความทรงจำที่ดีกว่าที่ไม่ปลุกใจเนื้อหาโดยผู้เข้าร่วมตามปกติและจริงช่วยเพิ่มการตรวจสอบความเป็นจริง (Kensinger และ Schacter 2006; Mirandola, Toffalini, Grassano, Cornoldi และ Melinder 2014 ) แต่ถ้าผู้สมัครมีความรู้สึกสูงปฏิกิริยาต่อสิ่งเร้าน้อย aversive ก็เป็นไปได้ว่าประโยชน์ของหน่วยความจำดังกล่าวไม่สามารถพบได้ในบุคคลเหล่านี้ ในการศึกษาปัจจุบันเราใช้กระบวนทัศน์การพัฒนาเมื่อเร็ว ๆ นี้ขึ้นอยู่กับวัสดุที่เขียนภาพในการตรวจสอบหน่วยความจำการยอมรับสำหรับการบวกลบและเป็นกลางเหตุการณ์ในชีวิตประจำวันที่สูงเมื่อเทียบกับผู้สมัครรู้สึกต่ำ กระบวนทัศน์ประกอบด้วยการนำเสนอลำดับของภาพที่แสดงให้เห็นถึงเก้าตอนในชีวิตประจำวัน (เช่นตื่นขึ้นมาในตอนเช้าสืบ / ครั้งเพื่อน ฯลฯ ) ซึ่งแต่ละอาจส่งผลทั้งบวกลบหรือเป็นกลางผล ; การทดสอบการรับรู้ต่อมาที่ภาพที่ถูกหรือไม่ถูกนำเสนอจะช่วยให้การตรวจสอบประสิทธิภาพหน่วยความจำและข้อผิดพลาดของหน่วยความจำ (Mirandola et al, 2014;. Toffalini, Mirandola, โคไลและ Cornoldi 2015) ในการศึกษาปัจจุบันชุดเอพได้นำเสนอไปสูงเมื่อเทียบกับผู้สมัครรู้สึกต่ำสำหรับการเข้ารหัสอื่น ๆ จุของแต่ละตอนได้รับการยกข้ามเข้าร่วม ความสามารถในการแยกแยะภาพเก่าใหม่จากสามประเภทของโรคได้รับการทดสอบระหว่างการทดสอบการรับรู้ความประหลาดใจในภายหลัง. สัดส่วนเฉลี่ยของข้อผิดพลาดสาเหตุ (เช่นความสำเร็จที่ผิดพลาดของก่อนไม่เห็นผลในแต่ละเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น) นอกจากนี้ยังมีการคำนวณ ด้วยวิธีนี้หน่วยความจำสำหรับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้รับการทดสอบทางอารมณ์ผ่านภาพที่ไม่ได้อารมณ์ต่อ se แต่ที่มีความสัมพันธ์กับผลทางอารมณ์ที่แตกต่างกัน เราคาดการณ์ว่าผู้สมัครรู้สึกต่ำจะมีหน่วยความจำที่แม่นยำมากขึ้นกว่าผู้สมัครสูงสำหรับความรู้สึกตอนที่มีความสัมพันธ์กับผลการปลุกใจลบเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของพวกเขาเกิดปฏิกิริยาต่อสิ่งเร้า aversive ในฐานะที่เป็นกระบวนทัศน์ที่นำเสนอโอกาสในการตรวจสอบการเกิดข้อผิดพลาดในหน่วยความจำสาเหตุ (ซึ่งพบว่ามีโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีความไวต่อการจัดการความจุในการวิจัยก่อนหน้านี้; เช่น Toffalini, Mirandola, Drabik, Melinder และ Cornoldi 2014) เราตรวจสอบไม่ว่าจะเป็นความรู้สึกที่สูง ผู้สมัครจะต้องเสียความทรงจำที่ผิดพลาดสาเหตุอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเชิงบวกเนื่องจากความจริงของพิเศษเข้าร่วมกิจกรรมปลุกใจบวกในทางที่จะขนานเกิดการเพิ่มขึ้นของความทรงจำที่ผิดพลาดเชิงลบที่ถูกค้นพบในบุคคลที่มีลักษณะกังวล (Toffalini et al, ได้. 2015 )

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพิ่มหน่วยความจำสำหรับลบสคริปต์วัสดุต่ำเมื่อเทียบกับระดับความรู้สึก



กับบุคคลผู้ที่เป็นนามธรรมสูงกับต่ำ ความรู้สึกแสวงหาสิ่งตอบสนองและจำอารมณ์ในเหตุการณ์ที่แตกต่างกัน
วิธี การศึกษาในเรื่องสูงกับต่ำเพทนาแสวงหาแตกต่าง
ประสิทธิภาพหน่วยความจำสำหรับเหตุการณ์ทางอารมณ์ผู้เข้าร่วมถูกนำเสนอกับชุดของภาพ ภาพเหตุการณ์ประจำวัน บาง
ซึ่งได้ผลทางอารมณ์ และต่อมาได้รับยอมรับงาน ผลการศึกษาพบว่า ผู้สูงกับต่ำ
ความรู้สึกแตกต่างในการปฏิบัติหน่วยความจำสำหรับเอพกับผลเชิงลบ เช่น ประสิทธิภาพดีกว่า
คนหาเพทนาต่ำ มีข้อเสนอแนะว่าควรรังเกียจ
ปฏิกิริยาต่อสิ่งเร้าทางลบอาจปรับปรุงหน่วยความจำสำหรับสคริปต์เอพในความรู้สึกในขณะที่ผู้ต่ำ ผู้สูงอาจจะกระตุ้นความรู้สึก
เพื่อหลีกเลี่ยงการพิจารณาเหตุการณ์ที่มีผลเชิงลบ

1 บทนำ
ซัคเกอร์แมนเดอจึงเน็ดความรู้สึกแสวงหาสิ่งตื่นเต้นเร้าใจ ( SS ) เป็น ' ' แต่ละบุคคลมีความต้องการที่หลากหลายและซับซ้อน นวนิยาย ความรู้สึก และประสบการณ์และเต็มใจที่จะรับความเสี่ยงทางกายภาพและทางสังคมเพื่อประโยชน์ของประสบการณ์ดังกล่าว ' ' ( Zuckerman 1990 ; p.313 ) ซัคเกอร์แมน ( 1990 ) แย้งว่า ความแตกต่างในลักษณะที่อาจเกิดขึ้นจาก SS อันวิวัฒนาการระหว่างสองสุดขั้ว กับ SS สูงถูกดีจึงเพิ่มโอกาสของไร่สำหรับการเข้าถึงทรัพยากร และคู่แต่ในเวลาเดียวกันเป็น detrimental เพื่อเพิ่มหมั้นในกิจกรรมที่มีความเสี่ยงต่ำ SS , บนมืออื่น ๆ , จะดีจึง่เพื่อหลีกเลี่ยงความเสี่ยงในสภาพแวดล้อมที่อันตราย แต่ที่ค่าใช้จ่ายของการสูญเสียโอกาสในการเข้าถึงทรัพยากรการแสวงหาความรู้สึกที่ได้รับความสนใจมากเพราะมันสัมพันธ์กับช่วงของพฤติกรรมเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยและการตาย โดยเฉพาะในช่วงวัยรุ่น รวมถึงการขับขี่ที่มีความเสี่ยงพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศ การใช้สารเสพติด และแม้แต่พยายามฆ่าตัวตาย ( ortin , ทะเลสาบ , kleinmann & , โกลด์ , 2012 ; Zuckerman 2007 )เพื่อป้องกันและรักษาพฤติกรรมเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับ SS สูง มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะเข้าใจซึ่งพฤติกรรมและกลไก - nisms เป็นตัวแทนการรองรับคุณสมบัตินี้ กาจึง C อคติในการตัดสินใจ การกระตุ้นความทรงจำอารมณ์และสิ่งเร้า และ ได้เกี่ยวข้องกับ SS . ตัวอย่างเช่น