The green turtle is a large, weight

The green turtle is a large, weighty sea turtle with a wide, smooth carapace, or shell. It inhabits tropical and subtropical coastal waters around the world and has been observed clambering onto land to sunbathe.

It is named not for the color of its shell, which is normally brown or olive depending on its habitat, but for the greenish color of its skin. There are two types of green turtles—scientists are currently debating whether they are subspecies or separate species—including the Atlantic green turtle, normally found off the shores of Europe and North America, and the Eastern Pacific green turtle, which has been found in coastal waters from Alaska to Chile.

Weighing up to 700 pounds (317.5 kilograms) green turtles are among the largest sea turtles in the world. Their proportionally small head, which is nonretractable, extends from a heart-shaped carapace that measures up to 5 feet (1.5 meters). Males are slightly larger than females and have a longer tail. Both have flippers that resemble paddles, which make them powerful and graceful swimmers.

Unlike most sea turtles, adult green turtles are herbivorous, feeding on sea grasses and algae. Juvenile green turtles, however, will also eat invertebrates like crabs, jellyfish, and sponges.

While most sea turtles warm themselves by swimming close to the surface of shallow waters, the Eastern Pacific green turtle will take to land to bask in the sun. Occasionally seen sunbathing alongside seals and albatrosses, it is one of the few marine turtles known to leave the water other than at nesting times.

Green turtles, like other sea turtles, undertake lengthy migrations from feeding sites to nesting grounds, normally on sandy beaches. Mating occurs every two to four years and normally takes place in shallow waters close to the shore. To nest, females leave the sea and choose an area, often on the same beach used by their mothers, to lay their eggs. They dig a pit in the sand with their flippers, fill it with a clutch of 100 to 200 eggs, cover the pit and return to the sea, leaving the eggs to hatch after about two months. The most dangerous time of a green turtle’s life is when it makes the journey from nest to sea. Multiple predators, including crabs and flocks of gulls, voraciously prey on hatchlings during this short scamper.

Green turtles are listed as an endangered species, and a subpopulation in the Mediterranean is listed as critically endangered. Despite this, they are still killed for their meat and eggs. Their numbers are also reduced by boat propeller accidents, fishnet-caused drowning, and the destruction of their nesting grounds by human encroachment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เต่าเขียวเป็นเต่าทะเลขนาดใหญ่ weighty ด้วย carapace เรียบ หรือเชลล์ จำพวกพรายน้ำ ร้อนชายฝั่งทะเลทั่วโลก และมีการสังเกต clambering บนเพื่ออาบแดดมันตั้งชื่อไม่ สำหรับสีของเปลือกของมัน ซึ่งเป็นสีน้ำตาล หรือมะกอกขึ้นอยู่กับการอยู่อาศัย แต่ สำหรับสีผิวของลูก มีอยู่สองชนิดของเต่าสีเขียวซึ่งนักวิทยาศาสตร์กำลังจะโต้วาทีว่า มีชนิดย่อย หรือแยกชนิด — รวมถึงเต่าเขียวแอตแลนติก พบปกติปิดของยุโรป และอเมริกาเหนือ และ เต่าเขียวแปซิฟิกตะวันออก ซึ่งพบในน่านน้ำชายฝั่งจากอะแลสกาไปชิลีน้ำหนัก 700 ปอนด์ (317.5 กิโลกรัม) เต่าสีเขียวอยู่ในเต่าทะเลที่ใหญ่ที่สุดในโลก หัวเล็กสัดส่วนของพวกเขา ซึ่งเป็น nonretractable ขยายจากหัวใจ carapace ที่วัดถึง 5 ฟุต (1.5 เมตร) ชายเป็นใหญ่กว่าหญิงเล็กน้อย และมีหางยาว ทั้งสองมีครีบที่มีลักษณะ paddles ซึ่งทำให้ผู้สง่างาม และมีประสิทธิภาพซึ่งแตกต่างจากส่วนใหญ่เต่าทะเล เต่าเขียวผู้ใหญ่มี herbivorous อาหารในหญ้าทะเลและสาหร่าย เต่าเขียวเยาวชน อย่างไรก็ตาม จะยังกิน invertebrates เช่นปู แมงกะพรุน และฟองน้ำในขณะที่เต่าทะเลส่วนใหญ่อบอุ่นตัวเอง โดยการว่ายน้ำใกล้กับพื้นผิวของน้ำตื้น เต่าเขียวแปซิฟิกตะวันออกจะนำไปที่ดินตากแดด บางครั้งเห็นแดดควบคู่ไปกับสัญลักษณ์และ albatrosses มันเป็นหนึ่งของเต่าทะเลน้อยจะปล่อยน้ำเหนือที่วิวสามารถครั้งเต่าเขียว เช่นเต่าทะเลอื่น ๆ รับตั้งยาวจากอาหารอเมริกาสนามซ้อน ปกติบนหาดทราย ผสมพันธุ์เกิดขึ้นทุก 2-4 ปี และปกติเกิดขึ้นในน้ำตื้นใกล้ชายฝั่ง การจัด หญิงปล่อยทะเล และเลือกพื้นที่ มักจะบนหาดเดียวกันที่ใช้ในการวางไข่ของแม่ พวกเขาขุดหลุมทรายกับตีนกบของพวกเขา เติม ด้วยเงื้อมมือของไข่ 100-200 หลุมครอบคลุม และกลับไปทะเล ออกจากไข่จะฟักหลังจากสองเดือน เวลาอันตรายที่สุดของชีวิตของเต่าสีเขียวคือเมื่อมันทำให้การเดินทางจากรังทะเล ล่าหลาย รวมทั้งปูและจำนวนเกือบเท่าเดิมของกุล อย่างตะกละตะกลามกลุ่มเป้าหมายใน hatchlings ระหว่าง scamper สั้นนี้เต่าเขียวอยู่เป็นพันธุ์ และ subpopulation ในเมดิเตอร์เรเนียนที่อยู่ใกล้สูญพันธุ์ที่เหลือ แม้นี้ พวกเขายังจะฆ่าเนื้อและไข่ จำนวนยังเกอร์ โดยเรือใบพัดอุบัติเหตุ เกิดแหอวนจม และทำลายตัวเหตุซ้อน encroachment มนุษย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เต่าสีเขียวมีขนาดใหญ่ มีน้ำหนัก เต่าทะเลกับกว้าง เรียบ กระดองหรือเปลือก มันในน้ำชายฝั่งทะเลเขตร้อนและกึ่งร้อนทั่วโลก และได้รับการตรวจสอบ clambering ลงบนที่ดินชายหาด

มันเป็นชื่อไม่ใช่สีของกระดอง ซึ่งโดยปกติน้ำตาลหรือมะกอกขึ้นอยู่กับถิ่นที่อยู่ของมัน แต่สีอมเขียว ผิวของมันมีอยู่สองชนิดของเต่าสีเขียวนักวิทยาศาสตร์กำลังถกเถียงกันว่าจะเป็นชนิดย่อยหรือพันธุ์แยกรวมทั้งเต่าสีเขียวแอตแลนติก ปกติพบปิดชายฝั่งของยุโรปและอเมริกาเหนือและแปซิฟิกตะวันออกเต่าเขียว ซึ่งได้รับการพบในน่านน้ำชายฝั่งจากอลาสก้าไปยังชิลี

หนักถึง 700 ปอนด์ ( 317 .5 กิโลกรัม ) เต่าสีเขียวของเต่าทะเลที่ใหญ่ที่สุดในโลก หัวสัดส่วนขนาดเล็กของตน ซึ่ง nonretractable ขยายจากรูปกระดองที่มาตรการได้ถึง 5 ฟุต ( 1.5 เมตร ) ตัวผู้มีขนาดใหญ่กว่าตัวเมียและมีหางที่ยาว ทั้งสองมีครีบที่มีลักษณะคล้ายพาย ซึ่งทำให้พวกเขานักว่ายน้ำที่มีประสิทธิภาพและสง่างาม

ไม่เหมือนเต่าทะเลมากที่สุดผู้ใหญ่สีเขียวเต่าทะเลกินพืชอาหารบนหญ้าทะเลและสาหร่าย สีเขียวเต่าเด็ก อย่างไรก็ตาม จะยังกินสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลัง เช่น ปู แมงกะพรุน และฟองน้ำ

ขณะที่เต่าทะเลส่วนใหญ่อบอุ่นตัวเองโดยการว่ายใกล้ผิวตื้น , แปซิฟิกตะวันออกเต่าเขียวจะใช้ที่ดินเพื่อความสุขในดวงอาทิตย์ บางครั้งเห็นอาบแดดข้าง albatrosses แมวน้ำ ,มันเป็นหนึ่งในไม่กี่ทะเลเต่ารู้จักปล่อยน้ำมากกว่าที่ทำรังครั้ง

สีเขียวเต่า เช่น เต่าทะเล อื่น ๆ , การโยกย้ายจากอาหารยาวเว็บไซต์ทำรังบริเวณปกติบนหาดทราย การผสมพันธุ์เกิดขึ้นทุกสองถึงสี่ปี และโดยปกติจะเกิดขึ้นในน้ำตื้นใกล้ชายฝั่ง รัง , หญิงทิ้งทะเล และเลือกพื้นที่มักจะบนหาดเดียวกัน ใช้ของมารดา เพื่อวางไข่ พวกเขาขุดหลุมในทรายกับครีบของพวกเขากรอกด้วยคลัทช์ 100 - 200 ฟอง ครอบคลุมหลุมและกลับสู่ทะเล ปล่อยให้ไข่ฟักหลังจากนั้นประมาณ 2 เดือน ช่วงเวลาที่อันตรายที่สุดของชีวิตสีเขียวเต่าคือเมื่อมันทำให้การเดินทางจากรังสู่ทะเล นักล่าหลาย , รวมทั้ง ปู และ ฝูงนกนางนวลตะกรุมตะกรามกินระหว่างวิ่งหนีลูกสั้น

สีเขียวเต่าอยู่เป็นสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ และ subpopulation ในทะเลเมดิเตอร์เรเนียนอยู่เป็นวิกฤตที่ใกล้สูญพันธุ์ ถึงอย่างไรก็ตาม พวกเขายังฆ่าเนื้อและไข่ของพวกเขา ตัวเลขของพวกเขาจะยังลดอุบัติเหตุที่เกิดจากใบพัดเรือ , แหอวนจมน้ำและการทำลายของพวกเขาทำรังบริเวณโดยการบุกรุกของมนุษย์