Describe situations when your use o

Describe situations when your use of spoken English has caused some problems for you. Either the person you were speaking to didn’t understand, got the wrong message or may have even become offended by what you said (though this was not your intention). Analyse the situation and explain why communication broke down. You will need to reflect on your performance in light of what the literature says about pitfalls in learning to speak English as a second language.

People live in the world of communication. According to the Oxford Dictionary of Current English (Moore, 1997), communication is defined as, “The activity or process of expressing ideas and feelings or of giving people information”. The significance of communication can be found within the context of a human existing as a social being. As a human being manages his or her life in the course of the interaction between other members of the entire society, communication is inevitable. Communication occurs through the medium of a language and it is presented in two different forms which are written and spoken (Brown & Yule, 1983: 1-10). The importance of spoken performance of a language is becoming more prominent over the written performance capability. It is because the ability to speak a language reflects a person’s personality, self image, knowledge of the world, ability to reason, skill to express thoughts in real-time (Luoma, 2004: ix). These days, due to the global trend of internationalisation, the ability to communicate in English is needed as an essential skill. Whenever the international exchange happens, the use of spoken English entails. However, it is not always an easy task for people who use English as a second language to be able to speak to the level of a native speaker. They have to perfectly understand the sound system of English, have almost instant access to proper vocabulary and be able to place words together intelligibly without hesitation. Moreover, they also have to perceive what is being said to them and need to be able to respond appropriately to acquire amiable relations or to accomplish their communicative goals (Luoma, 2004: ix). Therefore, non-native English speakers encounter these barriers and they are subject to make mistakes often. In relation to this matter, this essay argues that there are socio-cultural factors as well as linguistic factors that affect non-native speakers’ communication in English. It provides analysis of several different situations when the use of spoken English has generated miscommunication problems in regards to author’s personal experience. Based upon the analysis of different situations, this essay also explores the reason for the miscommunication in relation to the difficulties in learning to speak English as a second language.

There are a number of elements that facilitate or impede successful spoken communication. They can be divided in two types in general. One is linguistic factor and the other is socio-cultural factor. The first type commonly refers to the elements of English as a language itself, which include the grammar, vocabulary, and sound systems (Robinett, 1978: 3-140). The latter part, which is cultural aspects, includes history and worldview (ideology), socialisation, non-verbal communication, and social organisation (Scollon & Scollon, 1995). In addition, according to Barraja-Rohan (2003: 101-15), it is argued that a number of socio-cultural elements such as verbosity (including overlaps and silence), approaches to interpersonal relationships (including proxemics, greetings, compliments and self-deprecation and small talk), and politeness (including directness and indirectness) may affect communication. In short, fluent English speaking becomes possible when the speaker is completely aware of not only the linguistic aspect of the language, but also the social and cultural context that the language is used. Thus, most of the ESL learners, who are not accustomed to English-speaking environment, are frequently challenged with English communication.

Reflecting on my personal experience, there were many occasions that caused embarrassment and puzzlement from imperfect command of English. First of all, there were numerous cases generated from insufficient knowledge of English grammar, vocabulary, and pronunciation. For example, there was a problematic situation when I first travelled the United States several years ago. During the conversation with the Immigration Office personnel to check the visa, he questioned the purpose of the visit. He was asking, “Are you here for a holiday?” I answered, “No. I came here to travel for a month.” Mistakenly, I perceived the meaning of the question as if I would stay in that country only for a short period of weekend or a national holiday. This happened from the misunderstanding of the exact meaning that the word has. There are a few more instances that occurred in the same vein. It was when I travelled in San Francisco. I was walking down the street carrying a bag from shopping. I happened to meet a person and we had a small conversation. He asked me what I bought from shopping and I answered that I purchased “a muffler”. He asked me again, so I showed him what I had bought to prove. Then he said that was a scarf and explained that people prefer to use “a scarf” to “a muffler”. Another case happened from the error in grammar. One day, I had a dinner with an American friend and we had a walk, having a conversation. He asked me what I felt like to do later. I answered, “I’m boring. I want to have a drink at the bar.” At that moment, I should have said, “I’m bored.” instead of “I’m boring.” to express dullness that I had.

When ESL learners communicate with native speakers in English, many problems are caused by the misinterpretation of cultural factors continued through the whole circumstance of communication. As Paulston (1992: 39) says, communication is not a simple term, but it is a concept basic to understanding social and cultural interaction. From my personal experience, I remember that there were lots of situations caused by the confliction of the socio-cultural concept which differs from culture to culture. The reasons for unsuccessful communication were resided in the personal space, privacy, and the eye contact in my cases. As many other Korean people do, I also tend to softly tap or grab on the shoulder or arm of the next person when I extremely agree with his or her opinion. For example, when I was having a chat in English with American friends, I unconsciously happened to touch one of my friends’ hands slightly. Although we were having funny jokes until then, her face turned with a bit of surprise at the moment and there was a pause in our conversation. This uncomfortableness that she felt was derived from the invasion of personal space when I touched a part of her body. Barraja-Rohan said (2003: 105) the dissimilar proxemics varying according to different cultures may cause communication problems. And I remember another experience when I stayed at a youth hostel with a few other American students. People came to know each other and occasionally, we had a chat. One time, I asked one of them a series of questions such as, “Where are you going?” and “What are you doing tonight?” Those did not really possess the literal meanings in them, but they were rather to start the conversation. However, he answered almost nothing to me. Later on, he expressed a sign of his upsetting mind from those questioned that sounded as if I meant to interfere with his personal life. There were some problems because of the eye contact. When I had a serious conversation with my Canadian manager at work, it was hard for me to keep eye contact even though I did not have any intention to disguise something or deceive him. This habit came from Korean culture that interpreting continuous eye contact as a meaning of ill-mannered behaviour. However, in most of the western cultures, especially the countries using English language, the eye contact during the conversation is essential and has a positive meaning. Therefore, whenever I avoided the eye contact, my Canadian manager stopped and repeated, “Are you sure?” or “Are you listening to me?” with his face in doubt.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อธิบายสถานการณ์เมื่อการใช้การพูดภาษาอังกฤษได้เกิดปัญหาสำหรับคุณ เป็นบุคคลที่คุณกำลังพูดไม่เข้าใจ มีข้อความไม่ถูกต้อง หรืออาจมีแม้จะถือว่าคุณพูดอะไร (แม้ว่านี้ไม่ใช่ความตั้งใจของคุณ) วิเคราะห์สถานการณ์ และอธิบายเหตุที่ทำให้สื่อสารยากจนลง คุณจะต้องสะท้อนประสิทธิภาพของคุณเมื่อวรรณคดีที่พูดเกี่ยวกับข้อผิดพลาดในการเรียนรู้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สอง ผู้คนที่อาศัยอยู่ในโลกของการสื่อสาร ตามที่ Oxford พจนานุกรมของปัจจุบันอังกฤษ (มัวร์ 1997), สื่อสารถูกกำหนดเป็น "กิจกรรมหรือกระบวนการของความคิดและความรู้สึก หรือทำให้คน" ความสำคัญของการสื่อสารที่สามารถพบได้ในบริบทของการเป็นมนุษย์อยู่เป็นสังคมการ เป็นมนุษย์จัดการชีวิตของ ตนในหลักสูตรของปฏิสัมพันธ์ระหว่างสมาชิกของสังคมทั้งหมด การสื่อสารเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยง เกิดการสื่อสารผ่านสื่อของภาษา และนำเสนอในรูปแบบแตกต่างกันสองที่จะเขียน และพูด (น้ำตาลและเทศกาลคริสต์มาส 1983:1-10) ความสำคัญของประสิทธิภาพการทำงานพูดภาษาเป็นโดดเด่นมากเกินความสามารถประสิทธิภาพการทำงานเป็นลายลักษณ์อักษร มันเป็น เพราะความสามารถในการพูดภาษาสะท้อนให้เห็นถึงบุคลิกภาพของบุคคล ตนเอง ภาพ ความรู้ของโลก ความสามารถในการให้เหตุผล ทักษะในการแสดงความคิดเห็นในแบบเรียลไทม์ (Luoma, 2004: ix) วันนี้ เนื่องจากแนวโน้มสากลของระดับ ความสามารถในการสื่อสารในภาษาอังกฤษจำเป็นทักษะจำเป็น เมื่อใดก็ ตามที่เกิดการแลกเปลี่ยนระหว่างประเทศ การใช้ภาษาอังกฤษพูดมี อย่างไรก็ตาม ไม่เสมออย่างละเอียดสำหรับผู้ที่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองสามารถพูดในระดับที่เจ้าของภาษา พวกเขาได้อย่างสมบูรณ์แบบระบบเสียงภาษาอังกฤษ ได้เกือบทันทีถึงคำศัพท์ที่เหมาะสม และเข้าใจสามารถทำคำกัน intelligibly โดยไม่ลังเล นอกจากนี้ พวกเขายังมีการสังเกตเป็นการพูดไป และต้องสามารถตอบสนองอย่างเหมาะสม เพื่อซื้อความสัมพันธ์น่ารัก ๆ หรือ เพื่อให้บรรลุเป้าหมายหลัก (Luoma, 2004: ix) ดังนั้น ไม่ใช่เจ้าลำโพงอังกฤษพบอุปสรรคเหล่านี้ และมัก มีข้อผิดพลาดทำให้ เกี่ยวกับเรื่อง เรียงความนี้จนว่า มีปัจจัยทางวัฒนธรรมสังคมเป็นปัจจัยที่มีผลต่อการสื่อสารของภาษาถิ่นในภาษาอังกฤษ ภาษาศาสตร์ จะให้วิเคราะห์สถานการณ์ต่าง ๆ แตกต่างกันเมื่อใช้การพูดภาษาอังกฤษได้สร้างปัญหา miscommunication ในไปประสบการณ์ส่วนบุคคลของผู้เขียน บทความครั้งนี้ขึ้นอยู่กับการวิเคราะห์สถานการณ์ต่าง ๆ ยังสำรวจสาเหตุ miscommunication เกี่ยวกับความยากลำบากในการเรียนรู้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สอง มีจำนวนองค์ประกอบที่ช่วย หรือเป็นอุปสรรคขัดขวางการสื่อสารการพูดประสบความสำเร็จ พวกเขาสามารถแบ่งออก 2 ประเภททั่วไป หนึ่งเป็นปัจจัยภาษาศาสตร์ และอื่น ๆ ที่เป็นปัจจัยทางวัฒนธรรมสังคม ชนิดแรกโดยทั่วไปหมายถึงองค์ประกอบของภาษาอังกฤษเป็นภาษาตัวเอง ซึ่งรวมถึงไวยากรณ์ คำศัพท์ และระบบเสียง (Robinett, 1978:3-140) ส่วนหลัง ซึ่งเป็นด้านวัฒนธรรม รวมประวัติ และโลกทัศน์ของ (อุดมการณ์), socialisation ไม่ใช่คำพูดสื่อสาร และองค์กรทางสังคม (Scollon & Scollon, 1995) นอกจากนี้ ตาม Barraja โรฮาน (2003:101-15), มันจะโต้เถียงว่า จำนวนองค์ประกอบสังคมวัฒนธรรมเช่น verbosity (รวมถึงการทับซ้อนและความเงียบ), ใกล้กับมนุษยสัมพันธ์ (รวมทั้ง proxemics ทักทาย ชมเชย deprecation ตนเอง และพูดคุยเล็ก), และ politeness (รวมทั้งความเด็ดขาดและ indirectness) อาจส่งผลกระทบต่อการสื่อสาร ในระยะสั้น พูดอังกฤษคล่องจะได้เมื่อผู้รับทราบไม่เฉพาะด้านภาษาศาสตร์ของภาษา แต่บริบทสังคม และวัฒนธรรมว่า มีใช้ภาษา ดังนั้น ส่วนใหญ่ผู้เรียน ESL ที่ไม่คุ้นเคยกับสภาพแวดล้อมที่พูดภาษาอังกฤษ มีบ่อยท้าทายกับการสื่อสารภาษาอังกฤษ บรรยากาศประสบการณ์ส่วนบุคคล มีหลายครั้งที่เกิดความลำบากใจและ puzzlement จากคำสั่งที่ไม่สมบูรณ์ของอังกฤษ ครั้งแรกของทั้งหมด มีกรณีจำนวนมากที่สร้างขึ้นจากความรู้ไม่เพียงพอ ของไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ คำศัพท์ ออกเสียง ตัวอย่าง มีสถานการณ์ที่เป็นปัญหาเมื่อฉันก่อนเดินทางไปสหรัฐอเมริกาหลายปีที่ผ่านมา ในระหว่างสนทนากับบุคลากรสำนักงานตรวจคนเข้าเมืองตรวจสอบวีซ่า เขาสอบสวนวัตถุประสงค์ของการเข้าชม เขาถูกถาม "คุณจะมาเที่ยว" ผมตอบ "หมายเลขผมมาที่นี่เดินทางแรมเดือน" แสดง ฉันมองเห็นความหมายของคำถามว่าจะมาในประเทศเท่านั้นในระยะสั้น ๆ ของวันหยุดสุดสัปดาห์หรือวันหยุดแห่งชาติ นี้เกิดขึ้นจากการเข้าใจผิดความหมายแน่นอนซึ่งมีคำ มีกี่กรณีอย่างที่เกิดขึ้นในหลอดเลือดดำเดียว เมื่อฉันเดินทางไปใน San Francisco ได้ ฉันได้เดินลงถนนแบกถุงพัก ฉันเกิดขึ้นเพื่อตอบสนองคน และมีการสนทนาเล็ก ๆ เขาถามฉันฉันซื้อจากแหล่งช้อปปิ้ง และฉันตอบว่า ฉันซื้อ "มี muffler" เขาถามผมอีก ดังนั้นฉันพบเขาสิ่งที่ฉันได้ซื้อมาเพื่อพิสูจน์ แล้ว เขากล่าวว่า มีผ้าพันคอ และอธิบายว่า คนต้องการใช้ "ผ้าพันคอ" เพื่อ "การ muffler" กรณีอื่นที่เกิดขึ้นจากข้อผิดพลาดในไวยากรณ์ วันหนึ่ง ฉันมีอาหารมื้อเย็นกับเพื่อนอเมริกา และเราก็เดินเล่น มีการสนทนา เขาถามฉันว่าฉันรู้สึกเช่นทำในภายหลัง ผมตอบ "ฉันน่าเบื่อ อยากได้เครื่องดื่มที่บาร์" ในช่วงเวลานั้น ฉันควรได้กล่าว "ฉันเบื่อ" แทน "ฉันน่าเบื่อ" จะเซ็งด่วนที่ผม เมื่อผู้เรียน ESL สื่อสาร ด้วยภาษาอังกฤษ ปัญหามากมายเกิดจาก misinterpretation ของปัจจัยทางวัฒนธรรมอย่างต่อเนื่อง โดยราคาทั้งหมดของการสื่อสาร เป็น Paulston (1992:39) กล่าวว่า การสื่อสารเป็นคำง่าย ๆ ไม่ แต่ก็เป็นแนวคิดพื้นฐานการเข้าใจสังคม และวัฒนธรรมการโต้ตอบ จากประสบการณ์ส่วนตัวของฉัน ฉันจำว่า มีสถานการณ์สาเหตุ confliction ของแนวคิดสังคมวัฒนธรรมซึ่งแตกต่างจากวัฒนธรรมวัฒนธรรมมากมาย เหตุผลสำหรับการสื่อสารไม่ประสบความสำเร็จได้อยู่ในพื้นที่ส่วนบุคคล ส่วนบุคคล และตาในกรณีของฉัน เกาหลีคนอื่น ๆ ทำ ฉันยังมักจะเคาะเบา ๆ หรือคว้าไหล่หรือแขนของคนถัดไปเมื่อฉันเห็นด้วยกับความคิดของเขา หรือเธอมาก ตัวอย่าง เมื่อฉันมีการสนทนาภาษาอังกฤษกับอเมริกัน ฉันรับเกิดขึ้นสัมผัสหนึ่งในเพื่อนของฉันเล็กน้อย แม้ว่าเราไม่มีเรื่องตลกตลกจนแล้ว ใบหน้าของเธอเปิด ด้วยความประหลาดใจในขณะนี้ และมีการหยุดชั่วคราวในการสนทนาของเรา Uncomfortableness นี้ที่เธอรับมาจากการบุกรุกพื้นที่ส่วนบุคคลเมื่อฉันสัมผัสส่วนของร่างกายของเธอ โรฮาน Barraja ว่า (2003:105) proxemics ไม่เหมือนแตกต่างกันไปตามวัฒนธรรมที่แตกต่างอาจทำให้เกิดปัญหาการสื่อสาร และฉันจดจำประสบการณ์อื่นเมื่อแขกที่ยูธโฮสเทลกี่ศึกษาอเมริกัน คนมารู้จักกัน และบางครั้ง เรามีการพูดคุย เวลาหนึ่ง ฉันขอหนึ่งชุดคำถามเช่น "คุณจะ ไปไหน" และ "จะทำอะไรคืนนี้" ผู้ที่ไม่ได้จริง ๆ มีความหมายตามตัวอักษรได้ แต่พวกเขาค่อนข้างจะเริ่มการสนทนา อย่างไรก็ตาม เขาตอบเกือบไม่มีอะไรกับฉัน ภายหลังเมื่อ เขาแสดงความจิตใจของเขา upsetting จากที่ไต่สวนแต่เพียงแห่งว่า ฉันหมาย ถึงรบกวนชีวิตส่วนตัว ยังมีปัญหาเนื่องจากตา เมื่อมีการสนทนาอย่างจริงจังกับผู้จัดการที่ทำงานแคนาดา ถูกผมให้ตาแม้ว่าไม่ได้มีเจตนาใด ๆ การปลอมตัวสิ่งที่หลอกลวงเขา นิสัยนี้มาจากวัฒนธรรมเกาหลีที่ติดต่อตาอย่างต่อเนื่องอาทิเป็นความหมายของพฤติกรรม ill-mannered อย่างไรก็ตาม เป็นวัฒนธรรมตะวันตก โดยเฉพาะอย่างยิ่งประเทศที่ใช้ภาษาอังกฤษ ตาในระหว่างการสนทนาเป็นสิ่งสำคัญ และมีความหมายในเชิงบวก ดังนั้น เมื่อใดก็ตามฉันหลีกเลี่ยงตา แคนาดาผู้จัดการของฉันได้หยุด และ ซ้ำ "ใจคุณแน่ใจหรือไม่" หรือ "มีคุณ ฟังฉัน" กับหน้าที่ในข้อสงสัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อธิบายสถานการณ์เมื่อการใช้งานของการพูดภาษาอังกฤษได้ก่อให้เกิดปัญหาบางอย่างสำหรับคุณ ทั้งคนที่คุณได้รับการพูดถึงไม่เข้าใจมีข้อความที่ผิดหรืออาจจะได้กลายเป็นที่ถูกโจมตีโดยสิ่งที่คุณกล่าวว่า (แม้ว่าจะไม่ใช่ความตั้งใจของคุณ) วิเคราะห์สถานการณ์และอธิบายว่าทำไมการสื่อสารยากจนลง คุณจะต้องสะท้อนให้เห็นถึงผลงานของคุณในแง่ของสิ่งที่วรรณคดีกล่าวเกี่ยวกับข้อผิดพลาดในการเรียนรู้ที่จะพูดภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สอง. คนที่อาศัยอยู่ในโลกของการสื่อสาร ตามพจนานุกรมภาษาอังกฤษของ Oxford ปัจจุบัน (มัวร์, 1997), การสื่อสารที่ถูกกำหนดให้เป็น "กิจกรรมหรือกระบวนการในการแสดงความคิดและความรู้สึกหรือการให้ข้อมูลคน" ความสำคัญของการสื่อสารที่สามารถพบได้ในบริบทของมนุษย์ที่มีอยู่ในฐานะทางสังคม ในฐานะที่เป็นมนุษย์จัดการชีวิตของเขาหรือเธอในหลักสูตรของการปฏิสัมพันธ์ระหว่างสมาชิกคนอื่น ๆ ของสังคมทั้งที่การสื่อสารเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยง การสื่อสารเกิดขึ้นผ่านสื่อของภาษาและจะนำเสนอในสองรูปแบบที่แตกต่างกันซึ่งมีการเขียนและการพูด (สีน้ำตาลและเทศกาลคริสต์มาส 1983: 1-10) ความสำคัญของผลการดำเนินงานของภาษาพูดจะกลายเป็นที่โดดเด่นมากขึ้นกว่าความสามารถในการปฏิบัติงานเป็นลายลักษณ์อักษร มันเป็นเพราะความสามารถในการพูดภาษาที่สะท้อนให้เห็นถึงบุคลิกของบุคคล, ภาพตัวเอง, ความรู้ของโลก, ความสามารถในการให้เหตุผลทักษะในการแสดงความคิดในเวลาจริง (Luoma 2004: ix) วันนี้เนื่องจากแนวโน้มทั่วโลกของสากล, ความสามารถในการสื่อสารภาษาอังกฤษได้เป็นสิ่งจำเป็นเช่นทักษะที่จำเป็น เมื่อใดก็ตามที่การแลกเปลี่ยนระหว่างประเทศที่เกิดขึ้นในการใช้งานของการพูดภาษาอังกฤษรายละเอียด แต่ก็ไม่เคยเป็นงานง่ายสำหรับคนที่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองที่จะสามารถพูดคุยกับระดับของเจ้าของภาษา พวกเขาจะต้องเข้าใจอย่างสมบูรณ์แบบระบบเสียงภาษาอังกฤษสามารถเข้าถึงได้ทันทีเกือบถึงคำศัพท์ที่เหมาะสมและสามารถที่จะวางคำ intelligibly ร่วมกันโดยไม่ลังเล นอกจากนี้พวกเขายังมีการรับรู้สิ่งที่ถูกกล่าวกับพวกเขาและจะต้องมีความสามารถที่จะตอบสนองอย่างเหมาะสมที่จะได้รับความสัมพันธ์ที่น่ารักหรือเพื่อบรรลุเป้าหมายของการสื่อสารของพวกเขา (Luoma 2004: ix) ดังนั้นที่พูดภาษาอังกฤษที่ไม่ใช่เจ้าของพบอุปสรรคเหล่านี้และพวกเขาอาจจะทำผิดพลาดบ่อยครั้ง ในความสัมพันธ์กับเรื่องนี้บทความนี้ระบุว่ามีปัจจัยทางสังคมวัฒนธรรมตลอดจนปัจจัยทางภาษาศาสตร์ที่มีผลต่อการสื่อสารที่ไม่ใช่เจ้าของภาษาในภาษาอังกฤษ มันมีการวิเคราะห์สถานการณ์ที่แตกต่างกันเมื่อใช้การพูดภาษาอังกฤษได้สร้างปัญหา miscommunication ในการไปถึงประสบการณ์ส่วนตัวของผู้เขียน ขึ้นอยู่กับการวิเคราะห์สถานการณ์ที่แตกต่างกันบทความนี้ยังสำรวจเหตุผลที่ทำให้การสื่อสารผิดพลาดในความสัมพันธ์กับความยากลำบากในการเรียนรู้ที่จะพูดภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สอง. มีจำนวนขององค์ประกอบที่อำนวยความสะดวกหรือเป็นอุปสรรคต่อการสื่อสารพูดที่ประสบความสำเร็จ พวกเขาสามารถแบ่งออกเป็นสองประเภททั่วไป หนึ่งคือปัจจัยทางด้านภาษาและอื่น ๆ ที่เป็นปัจจัยทางสังคมวัฒนธรรม ประเภทแรกโดยทั่วไปหมายถึงองค์ประกอบของภาษาอังกฤษเป็นภาษาของตัวเองซึ่งรวมถึงไวยากรณ์คำศัพท์และระบบเสียง (Robinett 1978: 3-140) ส่วนหลังซึ่งเป็นวัฒนธรรมรวมถึงประวัติศาสตร์และโลกทัศน์ (อุดมการณ์), การขัดเกลาทางสังคมการสื่อสารที่ไม่ใช่คำพูดและองค์กรทางสังคม (Scollon & Scollon, 1995) นอกจากนี้ตาม Barraja-โรฮัน (2003: 101-15) มันเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าจำนวนขององค์ประกอบทางสังคมวัฒนธรรมเช่นฟุ่มเฟื่อย (รวมถึงการทับซ้อนและความเงียบ) วิธีการความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล (รวม proxemics, ทักทาย, ชมเชยและตนเอง -deprecation และพูดคุยเล็ก) และความสุภาพ (รวมทั้งตรงและอ้อมค้อม) อาจส่งผลกระทบต่อการสื่อสาร ในระยะสั้นการพูดภาษาอังกฤษได้คล่องจะเป็นไปได้เมื่อลำโพงจะสมบูรณ์ตระหนักถึงไม่เพียง แต่ด้านภาษาศาสตร์ของภาษา แต่ยังบริบททางสังคมและวัฒนธรรมที่ว่าภาษาที่ใช้ ดังนั้นส่วนใหญ่ของผู้เรียน ESL ที่ไม่คุ้นเคยกับสภาพแวดล้อมในการพูดภาษาอังกฤษถูกท้าทายบ่อยกับการสื่อสารภาษาอังกฤษ. สะท้อนให้เห็นถึงประสบการณ์ส่วนตัวของฉันมีหลายครั้งที่ทำให้เกิดความลำบากใจและงุนงงจากคำสั่งที่ไม่สมบูรณ์ของภาษาอังกฤษ ครั้งแรกของทั้งหมดมีหลายกรณีที่เกิดจากความรู้ไม่เพียงพอของไวยากรณ์ภาษาอังกฤษคำศัพท์และการออกเสียง ตัวอย่างเช่นมีเป็นสถานการณ์ที่มีปัญหาเมื่อครั้งแรกที่ผมเดินทางไปประเทศสหรัฐอเมริกาเป็นเวลาหลายปีที่ผ่านมา ในระหว่างการสนทนากับบุคลากรสำนักงานตรวจคนเข้าเมืองเพื่อตรวจสอบวีซ่าเขาถามวัตถุประสงค์ของการเยือน เขาถูกถามว่า "คุณมาที่นี่สำหรับวันหยุด?" ผมตอบว่า "ที่ ผมมาที่นี่ในการเดินทางเป็นเวลาหนึ่งเดือน. "ผิดผมรับรู้ถึงความหมายของคำถามที่ว่าถ้าผมอยู่ในประเทศที่มีเพียงช่วงเวลาสั้น ๆ ของวันหยุดสุดสัปดาห์หรือวันหยุดประจำชาติ เรื่องนี้เกิดขึ้นจากความเข้าใจผิดของความหมายที่แน่นอนที่คำที่มี มีกรณีอื่น ๆ อีกไม่กี่ที่เกิดขึ้นในหลอดเลือดดำเดียวกัน มันก็คือตอนที่ผมเดินทางในซานฟรานซิส ผมก็เดินไปตามถนนแบกถุงจากการช้อปปิ้ง ฉันเกิดขึ้นเพื่อตอบสนองความเป็นคนและเรามีการสนทนาเล็ก ๆ เขาถามฉันว่าฉันซื้อมาจากแหล่งช้อปปิ้งและฉันตอบที่ฉันซื้อ "ผ้าพันคอ" เขาถามฉันอีกครั้งเพื่อให้ฉันแสดงให้เขาเห็นสิ่งที่ผมได้ซื้อที่จะพิสูจน์ จากนั้นเขาก็บอกว่าเป็นผ้าพันคอและอธิบายว่าคนชอบที่จะใช้ "ผ้าพันคอ" เป็น "ผ้าพันคอ" อีกกรณีหนึ่งที่เกิดขึ้นจากความผิดพลาดในไวยากรณ์ วันหนึ่งผมได้รับประทานอาหารค่ำกับเพื่อนชาวอเมริกันและเรามีเดินมีการสนทนา เขาถามฉันว่าฉันรู้สึกชอบที่จะทำในภายหลัง ผมตอบว่า "ฉันน่าเบื่อ ผมต้องการที่จะมีเครื่องดื่มที่บาร์. "ในขณะที่ฉันควรจะได้กล่าวว่า" ฉันเบื่อ. "แทน" ฉันน่าเบื่อ. "ในการแสดงความหมองคล้ำที่ฉันมี. เมื่อผู้เรียน ESL สื่อสารกับเจ้าของภาษา ในภาษาอังกฤษมีปัญหามากมายที่เกิดจากการเข้าใจผิดของปัจจัยทางวัฒนธรรมอย่างต่อเนื่องผ่านทั้งกรณีของการสื่อสาร ในฐานะที่เป็น Paulston (1992: 39) กล่าวว่าการสื่อสารไม่ได้เป็นคำที่เรียบง่าย แต่มันเป็นแนวคิดพื้นฐานในการทำความเข้าใจการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมและวัฒนธรรม จากประสบการณ์ส่วนตัวของผมผมจำได้ว่ามีอยู่จำนวนมากในสถานการณ์ที่เกิดจากการขัดแย้งของแนวคิดทางสังคมและวัฒนธรรมที่แตกต่างจากวัฒนธรรมวัฒนธรรม เหตุผลสำหรับการสื่อสารที่ไม่ประสบความสำเร็จได้รับการอาศัยอยู่ในพื้นที่ส่วนบุคคล, ความเป็นส่วนตัวและการติดต่อในกรณีที่ตาของฉัน ในขณะที่หลาย ๆ คนเกาหลีอื่น ๆ ทำผมยังมีแนวโน้มที่จะแตะเบา ๆ หรือคว้าบนไหล่หรือแขนของคนต่อไปเมื่อฉันมากเห็นด้วยกับความเห็นของเขาหรือเธอ ตัวอย่างเช่นเมื่อผมมีการสนทนาภาษาอังกฤษกับเพื่อนชาวอเมริกันที่ผมไม่รู้ตัวที่เกิดขึ้นที่จะสัมผัสมือข้างหนึ่งของเพื่อนของฉัน 'เล็กน้อย แม้ว่าเรากำลังมีเรื่องตลกตลกจนแล้วใบหน้าของเธอหันด้วยบิตของความประหลาดใจในขณะนี้และมีการหยุดการทำงานชั่วคราวในการสนทนาของเรา uncomfortableness ว่าเธอรู้สึกนี้ได้มาจากการบุกรุกของพื้นที่ส่วนบุคคลเมื่อฉันสัมผัสส่วนหนึ่งของร่างกายของเธอ Barraja-Rohan กล่าว (2003: 105) proxemics แตกต่างกันแตกต่างกันไปตามวัฒนธรรมที่แตกต่างกันอาจทำให้เกิดปัญหาการสื่อสาร และผมจำได้ประสบการณ์อีกครั้งเมื่อฉันอยู่ที่หอพักเยาวชนที่มีนักเรียนน้อยอเมริกันอื่น ๆ คนมารู้กันและบางครั้งเรามีการแชท มีอยู่ครั้งหนึ่งผมถามหนึ่งของพวกเขาชุดของคำถามเช่น "คุณจะไปไหน?" และ "คุณกำลังทำอะไรคืนนี้?" คนไม่ได้จริงๆมีความหมายตามตัวอักษรในพวกเขา แต่พวกเขาก็ค่อนข้างที่จะเริ่มต้นการสนทนา . แต่เขาตอบเกือบไม่มีอะไรกับผม ต่อมาเขาแสดงสัญญาณของความคิดของเขาอารมณ์เสียจากผู้ที่ตั้งคำถามที่ฟังราวกับว่าฉันหมายถึงเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับชีวิตส่วนตัวของเขา มีปัญหาบางอย่างเพราะจากตาได้ เมื่อผมมีการสนทนาอย่างจริงจังกับผู้จัดการแคนาดาที่ทำงานของฉันมันเป็นเรื่องยากสำหรับผมที่จะให้ติดต่อตาแม้ว่าฉันไม่ได้มีความตั้งใจที่จะปิดบังอะไรบางอย่างหรือหลอกลวงเขาใด ๆ นิสัยนี้มาจากวัฒนธรรมเกาหลีที่แปลความหมายสบตาอย่างต่อเนื่องเป็นความหมายของพฤติกรรมที่ไม่สุภาพ อย่างไรก็ตามในส่วนของวัฒนธรรมตะวันตกโดยเฉพาะอย่างยิ่งประเทศที่ใช้ภาษาอังกฤษติดต่อตาในระหว่างการสนทนาเป็นสิ่งสำคัญและมีความหมายในเชิงบวก ดังนั้นเมื่อใดก็ตามที่ผมหลีกเลี่ยงการสัมผัสตาผู้จัดการแคนาดาของฉันหยุดและทำซ้ำ "คุณแน่ใจหรือไม่?" หรือ "คุณฟังกับผมหรือเปล่า" กับใบหน้าของเขาอยู่ในความสงสัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อธิบายสถานการณ์เมื่อคุณใช้ภาษาอังกฤษได้ก่อให้เกิดปัญหาบางอย่างสำหรับคุณ ให้คนที่คุณพูดไม่เข้าใจ มีข้อความผิดพลาดหรืออาจจะกลายเป็นโกรธในสิ่งที่คุณพูด ( แม้ว่านี้ไม่ใช่เจตนาของคุณ ) วิเคราะห์สถานการณ์และอธิบายว่าทำไมการสื่อสารทำลายลงคุณจะต้องสะท้อนให้เห็นถึงประสิทธิภาพในแง่ของสิ่งที่หนังสือกล่าวเกี่ยวกับข้อผิดพลาดในการเรียนรู้ที่จะพูดภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สอง

คนที่อาศัยอยู่ในโลกของการสื่อสาร ตามพจนานุกรมภาษาอังกฤษปัจจุบัน ( มัวร์ , 1997 ) , การสื่อสารหมายถึง " กิจกรรมหรือกระบวนการในการแสดงความคิดและความรู้สึกของคน หรือ ให้ข้อมูล "ความสำคัญของการสื่อสารที่สามารถพบได้ในบริบทของมนุษย์ที่มีอยู่ในฐานะทางสังคม เป็นมนุษย์จัดการชีวิตของเขา หรือเธอในหลักสูตรของการปฏิสัมพันธ์ระหว่างสมาชิกของสังคมทั้งหมด การสื่อสาร เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ การสื่อสารที่เกิดขึ้นผ่านสื่อภาษา และเป็นการนำเสนอในรูปแบบที่แตกต่างกันสองที่เขียนและพูด&ยูล ( สีน้ำตาล ,1983 : 1-10 ) ความสำคัญของการพูด การแสดงของภาษาเป็นโดดเด่นมากขึ้นกว่าที่เขียนแสดงความสามารถ มันเป็นเพราะความสามารถในการพูดภาษาที่สะท้อนให้เห็นถึงบุคลิกภาพของบุคคล , ภาพตนเอง , ความรู้ของโลก , ความสามารถในการเหตุผล ทักษะในการแสดงความคิดในแบบเรียลไทม์ ( luoma , 2547 : 9 ) วันเหล่านี้ เนื่องจากแนวโน้มของนานาชาติทั่วโลก ,ความสามารถในการสื่อสารภาษาอังกฤษเป็นเป็นทักษะที่จำเป็น เมื่อใดก็ตามที่การแลกเปลี่ยนระหว่างประเทศเกิดขึ้น ใช้พูด ใช้ภาษาอังกฤษ อย่างไรก็ตาม มันไม่ได้เสมอง่ายสำหรับคนที่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองได้คุยกับระดับเจ้าของภาษา พวกเขาจะต้องสมบูรณ์เข้าใจระบบเสียงภาษาอังกฤษมีเกือบจะทันทีเข้าถึงศัพท์ที่เหมาะสม และสามารถที่จะวางคำเข้าด้วยกัน intelligibly โดยไม่ลังเล นอกจากนี้ พวกเขายังต้องรับรู้สิ่งที่ถูกกล่าวได้ และต้องสามารถตอบสนองอย่างเหมาะสมได้รับเป็นมิตรสัมพันธ์ หรือเพื่อบรรลุเป้าหมายในการสื่อสารของพวกเขา ( luoma , 2547 : 9 ) ดังนั้นลำโพงที่ไม่ใช่ภาษาอังกฤษพบอุปสรรคเหล่านี้และพวกเขาอาจมีการผิดพลาดบ่อยๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้ เรียงความนี้ระบุว่ามีปัจจัยทางสังคม วัฒนธรรม ตลอดจนปัจจัยทางภาษาที่มีผลต่อการสื่อสารที่ไม่ได้พูดในภาษาอังกฤษมันมีการวิเคราะห์สถานการณ์ต่าง ๆเมื่อใช้ภาษาอังกฤษได้สร้างปัญหา miscommunication ในความนับถือกับผู้เขียนประสบการณ์ส่วนตัว ตามการวิเคราะห์สถานการณ์ที่แตกต่างกัน บทความนี้ยังแสดงเหตุผลในการ miscommunication ในความสัมพันธ์กับความยากในการเรียนรู้ที่จะพูดภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สอง

มีจำนวนขององค์ประกอบที่อำนวยความสะดวกหรือขัดขวางความสำเร็จการสื่อสารการพูด . พวกเขาสามารถแบ่งออกเป็นสองประเภททั่วไป หนึ่งคือปัจจัยทางภาษาศาสตร์ และอื่น ๆปัจจัยทางสังคมและวัฒนธรรม ประเภทแรก โดยทั่วไป หมายถึง องค์ประกอบของภาษาอังกฤษเป็นภาษาตัวเอง ซึ่งรวมถึงไวยากรณ์ คำศัพท์ และระบบเสียง ( รอบีเน็ต , 1978 : 3-140 ) ส่วนอย่างหลังซึ่งเป็นวัฒนธรรม รวมถึงประวัติความเป็นมา และโลกทัศน์ ( อุดมการณ์ ) socialisation ไม่พูด การสื่อสาร และสังคม ( scollon & scollon , 1995 ) นอกจากนี้ ตาม barraja โร ( 2546 : 101-15 ) ก็แย้งว่าจำนวนขององค์ประกอบทางสังคมและวัฒนธรรม เช่น การใช้ถ้อยคำมากเกินไป ( ทั้งทับซ้อนและความเงียบ ) และความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล ( รวมทั้ง proxemics ,ทักทาย , ชมเชยและคัดค้านด้วยตนเองและพูดคุยเล็ก ๆ ) , และความสุภาพ ( รวมทั้งคำสั่ง และ indirectness ) อาจส่งผลกระทบต่อการสื่อสาร ในระยะสั้นจะสามารถพูดภาษาอังกฤษได้อย่างคล่องแคล่วเมื่อผู้พูดเป็นอย่างสมบูรณ์ทราบว่าไม่เพียง แต่ทางด้านของภาษา แต่ยังบริบททางสังคมวัฒนธรรมและภาษาที่ใช้ ดังนั้น ส่วนใหญ่ของ ESL ผู้เรียนผู้ที่ไม่คุ้นเคยกับการพูดภาษาอังกฤษ สิ่งแวดล้อม มักท้าทายกับการสื่อสารภาษาอังกฤษ

สะท้อนประสบการณ์ส่วนตัวของผม มีหลายครั้งที่ทำให้อับอายและความสับสนจากภาษาอังกฤษไม่สมบูรณ์ ครั้งแรกของทั้งหมด มีหลายกรณีที่สร้างขึ้นจากความรู้ไม่เพียงพอของไวยากรณ์ คำศัพท์ภาษาอังกฤษและการออกเสียง ตัวอย่างเช่นมีสถานการณ์ปัญหาเมื่อแรกที่ผมเดินทางไปสหรัฐอเมริกา เมื่อหลายปีก่อน ระหว่างการสนทนากับสำนักงานตรวจคนเข้าเมืองเจ้าหน้าที่ตรวจสอบวีซ่า เขาถามวัตถุประสงค์ของการเยี่ยมชม เขาถามว่า " คุณมาที่นี่สำหรับวันหยุด ? " ผมตอบว่า " เปล่า ฉันมาที่นี่เพื่อเดินทางเป็นเดือน ๆ " ,ผมเข้าใจความหมายของคำถามว่าผมจะอยู่ในประเทศที่เฉพาะสำหรับช่วงเวลาสั้น ๆของวันหยุดสุดสัปดาห์ หรือวันหยุดแห่งชาติ นี้เกิดขึ้นจากความเข้าใจผิดของความหมายที่แน่นอนที่คำ . มีไม่กี่กรณีอื่นที่เกิดขึ้นในหลอดเลือดดำเดียวกัน มันคือตอนที่ฉันเดินทางไปซานฟรานซิสโก ฉันกำลังเดินอยู่บนถนน แบกถุงจากชอปปิ้งฉันบังเอิญเจอคน และมีการสนทนาเล็ก ๆ เขาถามว่าผมซื้อจากชอปปิ้ง และฉันตอบว่าฉันซื้อ " ท่อไอเสีย " เขาถามฉันอีกครั้ง ฉันพบเขา ฉันมีอะไรมาพิสูจน์ แล้วเค้าบอกว่า เป็นผ้าพันคอ และอธิบายว่า คนชอบที่จะใช้ " ธง " " ท่อไอเสีย " อีกคดีเกิดขึ้นจากข้อผิดพลาดในไวยากรณ์ วันหนึ่งฉันได้กินข้าวกับเพื่อนที่อเมริกา แล้วเราก็เดินคุยกัน เขาถามฉันว่าฉันรู้สึกชอบที่จะทำในภายหลัง ผมตอบว่า " ผมน่าเบื่อ ฉันต้องการที่จะดื่มเครื่องดื่มที่บาร์ " ในตอนนั้น ฉันควรจะพูดว่า " ฉันเบื่อ " แทน " ฉันเบื่อ " เพื่อแสดงความโง่ที่ฉันมี

เมื่อผู้เรียน ESL สื่อสารกับเจ้าของภาษาอังกฤษปัญหาส่วนมากจะเกิดจากการเข้าใจผิดของปัจจัยทางวัฒนธรรมต่อผ่านสถานการณ์ทั้งหมดของการสื่อสาร เป็น paulston ( 2535 : 40 ) กล่าวว่า การสื่อสารคือไม่ยาวธรรมดา แต่เป็นแนวคิดพื้นฐานความเข้าใจการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมและวัฒนธรรม จากประสบการณ์ส่วนตัวของฉันผมจำได้ว่า มีหลายเหตุการณ์ที่เกิดจากความขัดแย้งของสังคมวัฒนธรรม แนวคิดที่แตกต่างจากวัฒนธรรม เหตุผลคือ การสื่อสารล้มเหลว อาศัยอยู่ในพื้นที่ส่วนบุคคล ความเป็นส่วนตัว และตาติดต่อในกรณีของฉัน เป็นคนเกาหลีหลายอื่น ๆทำผมก็ค่อยๆแตะหรือจับบนไหล่หรือแขนของคนต่อไป เมื่อผมยิ่งเห็นด้วยกับความเห็นของเขาหรือเธอ ตัวอย่างเช่นเมื่อฉันมีการสนทนาภาษาอังกฤษกับเพื่อนอเมริกัน ผมโดยไม่รู้ตัว เกิดไปสัมผัสหนึ่งในเพื่อนของฉัน ' มือเล็กน้อย แต่เราก็มีเรื่องตลกตลกจนแล้วใบหน้าของเธอหันกับบิตของความประหลาดใจในขณะนี้และมีการหยุดชั่วคราวในการสนทนาของเรา uncomfortableness ที่เธอรู้สึกได้จากการบุกรุกพื้นที่ส่วนบุคคลเมื่อฉันสัมผัสส่วนต่างๆ ของร่างกายเธอ barraja โรฮันพูด ( 2546 : 105 ) proxemics ไม่เหมือนกันแตกต่างกันตามวัฒนธรรมที่แตกต่างกันอาจทำให้เกิดปัญหาการสื่อสารและผมจำได้ว่าประสบการณ์อื่นเมื่อฉันอยู่ที่หอพักเยาวชนกับหลายๆคน คนมารู้จักกัน และบางครั้งที่เราได้คุยกัน หนึ่งเวลาที่ฉันถามหนึ่งของพวกเขา ชุดของคำถามเช่น " คุณจะไปไหน ? " และ " คุณจะทำอะไรคืนนี้ ? " ผู้ที่ไม่ได้จริงๆมีความหมายที่แท้จริงในพวกเขา แต่พวกเขาก็ค่อนข้างที่จะเริ่มต้นการสนทนาอย่างไรก็ตาม เขาตอบแทบไม่มีอะไรเลย ต่อมา เขาได้แสดงสัญญาณของ upsetting จิตใจจากผู้ถามเสียงเช่นถ้าฉันตั้งใจจะมาก้าวก่ายชีวิตส่วนตัวของเขา มีปัญหาเพราะการสบตา เมื่อฉันมีการสนทนาอย่างจริงจังกับผู้จัดการของฉันที่แคนาดาในงานมันเป็นเรื่องยากสำหรับผมที่จะให้สบตา แม้ผมไม่ได้มีเจตนาที่จะปิดบังอะไร หรือ หลอกเขา นิสัยนี้มาจากวัฒนธรรมเกาหลีที่เป็นล่ามติดต่อตาอย่างต่อเนื่องเป็นความหมายของอาการป่วยที่พฤติกรรม อย่างไรก็ตาม ในส่วนของวัฒนธรรมตะวันตกโดยเฉพาะประเทศที่ใช้ภาษาอังกฤษการสบตาระหว่างการสนทนาเป็นสิ่งจำเป็นและมีความหมายในเชิงบวก ดังนั้นเมื่อใดก็ตามที่ฉันหลีกเลี่ยงการสบตา ผู้จัดการชาวแคนาดาของฉันหยุดและซ้ำ " คุณแน่ใจหรือไม่ ? " หรือ " คุณกำลังฟังฉันอยู่หรือเปล่า " ด้วยสีหน้าสงสัย