- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Strange CompanionOnce Weed finished
Strange Companion
Once Weed finished his business in Rosenheim Kingdom, he headed into the Plains of Despair again.
Though, this time he was riding a horse. It was a cheap common breed, known for its short stature, short and muscular legs and good endurance.
People, who wanted to make an impression, were usually picking a horse of pure black or white color. But Weed certainly wasn’t one of them, so he chose a simple brown one.
“Okay. Let’s go. Come on, run!”
Loudly hitting the ground with its hooves, the horse broke into a gallop.
In rocky or swampy areas it wouldn’t be the best means of transportation, but on the plains, across which Weed was traveling, it was unrivaled.
“Yeah. It’s worth the money.”
He was enjoying the fast and comfortable journey.
Now Weed could understand why other people were buying horses. But he still was bitter about spending those money! So he had to constantly comfort himself about it.
“Right investments is the only way to success.”
Though he only spent 3 gold on it, he had to constantly praise his new purchase to not feel regret. He was doing everything to suppress his greedy nature.
But whatever was his reasons for praise, the horse really was a worth investment, as it allowed him to travel a lot faster than even when he was using Quadruped Run skill.
In a single day he reached the border and passed into the Plains of Despair, then he changed direction and started to move in a strange pattern. Plains had passable terrain and great visibility in every direction, but Weed was riding to south-east for an hour, then making a sharp turn and riding another hour to north-east.
Making such zigzags, he was gradually making his way to the east, towards the fortress of Dark Elves, though he had to spend his valuable time on meaningless wandering.
A few hours later Weed encountered a party, that was hunting on the Plains again. Oberon and his companions just finished another fight and were resting. Of course they were alert and noticed the approaching rider first.
“What in the world…”
“There’re solo players, who come here!”
Everyone in Oberon’s party turned around and looked at Weed in surprise.
When they entered the Plains of Despair, they had to fight monsters almost non-stop. If in Rosenheim Kingdom they could brag that they can deal with any monster, here it was different. They’ve got to feel what real battle is the hard way.
Abyss Knights, Lightning Casters, Poison Lords, Dark Dancers, Night Lords! And many other monsters of level 350, that were setting traps, making ambushes, casting deadly spells and summoning minions to aid them in battle.
These lands were a real challenge for their party. A couple times when they encountered monsters of level over 400 it was only by their tremendous effort that their hunt didn’t end at that moment. With every day the mood in the party was getting gloomier and gloomier.
So it was no wonder, that the moment Oberon saw Weed, his eyes took a perfectly round shape.
“It is dangerous here. This is Plains of Despair… Hurry up, turn around and get away from here as fast as you can! Or no, we better escort you back.”
Oberon was a really noble man. He was ready to defend others even when he was being attacked himself. The warrior profession was often picked by such open, good-mannered and kind people.
But Weed wasn’t anywhere near that kind of guy. It could be said, that he was an exact opposite.
Weed just rode past them. He totally ignored the players, but not the items, left by them, like on their previous meeting!
He didn’t even get off the horse to pick them up, he just bent over to gather them into his saddlebag, holding on the horse only by his legs.
‘I must gather everything.’
Having picked up the items, Weed continued his way to the east.
“Huh? He just left?”
“Does he not value his life?”
Players from the hunting party were watching him ride away.
“Everyone is free to choose his own way to die.”
“Really, there are people who like to travel alone everywhere.”
However Pluto, Oberon, Haisyns and a couple other veterans weren’t so quick with conclusions. Weed’s behaviour wasn’t that of a person, who was going to die in near future.
A few thoughts flashed in Oberon’s mind. He remembered how they encountered Soulless Wolves right after passing the border, and how they saw a strange Orc, that picked up all the items, left after the fight.
“Could it be…”
Pluto looked at Oberon.
“That Orc!”
“So it was a player?”
“If that was a player, then…”
They nodded to each other.
“The player, who can turn into an Orc… Only one person comes to mind.”
Now others understood as well what exactly Oberon was implying. After all this hunting party consisted of high level players, very passionate about Royal Road.
“Hall of Fame!”
“The Orc from that video!”
“He looked different this time, but that’s him! The same terrible face.”
“Right. There are no Orcs in the game as ugly as this one!”
“So that event is going to happen in Plains of Despair!”
***
Though this time Weed was traveling on a horse, his mood wasn’t quite as good as it should have been. On his way he was noticing traces of the hunting party, or, to be precise, items, left by them.
Weed could see them clearly, but couldn’t come close enough to pick them up. There were strong monsters living in those areas, that would be hard to deal with alone. Besides, hunting party was coming through the middle of such areas, where the number of monsters was the greatest.
At first glance plains looked like they were empty, but that was a misleading first impression. Every kind of monsters had its own territory, by walking into which players were forcing all of the monsters inhabiting it to attack. These territories were scattered around the plains, forming a complex labyrinth.
Weed had a copy of the map, therefore he was able to avoid all the dangerous areas. But even with that map and a horse, he had to follow a tortuous path, which was really slowing him down.
After a day of constant gallop the horse started to foam at the corners of its mouth. It was getting exhausted. Especially since Weed was carrying a pretty weighty Orc statue in one of his bags.
Usually horse owners were taking care of their rides: stroking, comforting, feeding carrots to them, and of course letting them rest when they were tired.
Weed was rushing his horse instead.
“Come on, run. You can do it. You belong to a species of runners after all, aren’t you disappointed, that you never actually reached your limit?”
After that he suddenly started to thump out a tempo on the horse’s back. And it did start running a bit faster, expending the little power it still had. But after some time the speed started to drop again.
“It’s hard, isn’t it? Hold on a bit more. When we arrive you’ll be able to rest as much as you want.”
The horse believed those words, stopped slowing down and put some more effort into it.
Weed’s kind voice and his hich charisma and leadership attributes were helping him to convince the poor horse to run ahead in hopes of reaching their destination.
But however long it was running, there was no sign of their destination and Weed wasn’t letting it to slow down.
“Come on, a little further.”
The horse was running.
“Almost there.”
It was still believing.
“Just a bit left.”
Weed’s attitude towards his mount went beyond horrible. He was squeezing every last drop from his horse.
In the end it couldn’t stand such a treatment any longer, made last few steps and fell to the ground, completely exhausted.
After examining the heavily breathing horse and realizing, that he won’t be able to ride it any further, Weed took his bags off it and said:
“You’re free now. Go wherever you want. Good luck.”
He took out the small Orc statue. He didn’t have time to wait for the horse to recover, so he switched to his original way of traveling.
“Sculpture transformation!”
The journey to Rosenheim Kingdom took him 7 days. But now, that he covered a significant part of his way on the horse and saved his strength, this time was going to reduce by half.
“Chwiik! Chwik!”
The small Orc headed to the east.
He still was terribly short on time. last time he visited all the villages of exiles in the center of the plains, now he had to visit as many of the remote ones as possible.
Taking into account the way back to the fortress of Dark Elves, it was going to take about 12 days.
“And I have 15 days until the battle starts.”
Having concluded, that he has just enough time, Weed was continuing to run, when all of a sudden, he noticed someone standing on a hill. The person was standing with his back to Weed and looking at something out of Weed’s field of view.
“A player? How… It’s not easy to get here. That must be some villager. Chwiit!”
Villages of exiles were scattered all around the plains. And despite the abundance of monsters, they were full of life, villagers were hunting and going out of villages for other business. It was not unusual to meet one of them here.
“Chwiik, is there a village nearby?”
As he was coming closer he was noticing more details about the person on the hill. Graceful posture, waist-long hair.
‘That must be a woman.’
Though he could only see her back, his sculptor’s senses were telling him, that she must be very beautiful. A woman watching the sunset. No, a young lady.
Deciding that it was not his business, Weed continued to run. The girl could obviously hear him, but wasn’t paying him any attention, so he decided to simply run past her.
While running up the hill, Weed noticed something at the edge of his field of view. A huge bull-like monster was running in the same direction.
“Hunter of Plains!”
That was one of the few kinds of monsters, that didn’t live on some set territory. Hunters of Plains were roaming all over the Plains of Despair, hunting people or even occasional
Once Weed finished his business in Rosenheim Kingdom, he headed into the Plains of Despair again.
Though, this time he was riding a horse. It was a cheap common breed, known for its short stature, short and muscular legs and good endurance.
People, who wanted to make an impression, were usually picking a horse of pure black or white color. But Weed certainly wasn’t one of them, so he chose a simple brown one.
“Okay. Let’s go. Come on, run!”
Loudly hitting the ground with its hooves, the horse broke into a gallop.
In rocky or swampy areas it wouldn’t be the best means of transportation, but on the plains, across which Weed was traveling, it was unrivaled.
“Yeah. It’s worth the money.”
He was enjoying the fast and comfortable journey.
Now Weed could understand why other people were buying horses. But he still was bitter about spending those money! So he had to constantly comfort himself about it.
“Right investments is the only way to success.”
Though he only spent 3 gold on it, he had to constantly praise his new purchase to not feel regret. He was doing everything to suppress his greedy nature.
But whatever was his reasons for praise, the horse really was a worth investment, as it allowed him to travel a lot faster than even when he was using Quadruped Run skill.
In a single day he reached the border and passed into the Plains of Despair, then he changed direction and started to move in a strange pattern. Plains had passable terrain and great visibility in every direction, but Weed was riding to south-east for an hour, then making a sharp turn and riding another hour to north-east.
Making such zigzags, he was gradually making his way to the east, towards the fortress of Dark Elves, though he had to spend his valuable time on meaningless wandering.
A few hours later Weed encountered a party, that was hunting on the Plains again. Oberon and his companions just finished another fight and were resting. Of course they were alert and noticed the approaching rider first.
“What in the world…”
“There’re solo players, who come here!”
Everyone in Oberon’s party turned around and looked at Weed in surprise.
When they entered the Plains of Despair, they had to fight monsters almost non-stop. If in Rosenheim Kingdom they could brag that they can deal with any monster, here it was different. They’ve got to feel what real battle is the hard way.
Abyss Knights, Lightning Casters, Poison Lords, Dark Dancers, Night Lords! And many other monsters of level 350, that were setting traps, making ambushes, casting deadly spells and summoning minions to aid them in battle.
These lands were a real challenge for their party. A couple times when they encountered monsters of level over 400 it was only by their tremendous effort that their hunt didn’t end at that moment. With every day the mood in the party was getting gloomier and gloomier.
So it was no wonder, that the moment Oberon saw Weed, his eyes took a perfectly round shape.
“It is dangerous here. This is Plains of Despair… Hurry up, turn around and get away from here as fast as you can! Or no, we better escort you back.”
Oberon was a really noble man. He was ready to defend others even when he was being attacked himself. The warrior profession was often picked by such open, good-mannered and kind people.
But Weed wasn’t anywhere near that kind of guy. It could be said, that he was an exact opposite.
Weed just rode past them. He totally ignored the players, but not the items, left by them, like on their previous meeting!
He didn’t even get off the horse to pick them up, he just bent over to gather them into his saddlebag, holding on the horse only by his legs.
‘I must gather everything.’
Having picked up the items, Weed continued his way to the east.
“Huh? He just left?”
“Does he not value his life?”
Players from the hunting party were watching him ride away.
“Everyone is free to choose his own way to die.”
“Really, there are people who like to travel alone everywhere.”
However Pluto, Oberon, Haisyns and a couple other veterans weren’t so quick with conclusions. Weed’s behaviour wasn’t that of a person, who was going to die in near future.
A few thoughts flashed in Oberon’s mind. He remembered how they encountered Soulless Wolves right after passing the border, and how they saw a strange Orc, that picked up all the items, left after the fight.
“Could it be…”
Pluto looked at Oberon.
“That Orc!”
“So it was a player?”
“If that was a player, then…”
They nodded to each other.
“The player, who can turn into an Orc… Only one person comes to mind.”
Now others understood as well what exactly Oberon was implying. After all this hunting party consisted of high level players, very passionate about Royal Road.
“Hall of Fame!”
“The Orc from that video!”
“He looked different this time, but that’s him! The same terrible face.”
“Right. There are no Orcs in the game as ugly as this one!”
“So that event is going to happen in Plains of Despair!”
***
Though this time Weed was traveling on a horse, his mood wasn’t quite as good as it should have been. On his way he was noticing traces of the hunting party, or, to be precise, items, left by them.
Weed could see them clearly, but couldn’t come close enough to pick them up. There were strong monsters living in those areas, that would be hard to deal with alone. Besides, hunting party was coming through the middle of such areas, where the number of monsters was the greatest.
At first glance plains looked like they were empty, but that was a misleading first impression. Every kind of monsters had its own territory, by walking into which players were forcing all of the monsters inhabiting it to attack. These territories were scattered around the plains, forming a complex labyrinth.
Weed had a copy of the map, therefore he was able to avoid all the dangerous areas. But even with that map and a horse, he had to follow a tortuous path, which was really slowing him down.
After a day of constant gallop the horse started to foam at the corners of its mouth. It was getting exhausted. Especially since Weed was carrying a pretty weighty Orc statue in one of his bags.
Usually horse owners were taking care of their rides: stroking, comforting, feeding carrots to them, and of course letting them rest when they were tired.
Weed was rushing his horse instead.
“Come on, run. You can do it. You belong to a species of runners after all, aren’t you disappointed, that you never actually reached your limit?”
After that he suddenly started to thump out a tempo on the horse’s back. And it did start running a bit faster, expending the little power it still had. But after some time the speed started to drop again.
“It’s hard, isn’t it? Hold on a bit more. When we arrive you’ll be able to rest as much as you want.”
The horse believed those words, stopped slowing down and put some more effort into it.
Weed’s kind voice and his hich charisma and leadership attributes were helping him to convince the poor horse to run ahead in hopes of reaching their destination.
But however long it was running, there was no sign of their destination and Weed wasn’t letting it to slow down.
“Come on, a little further.”
The horse was running.
“Almost there.”
It was still believing.
“Just a bit left.”
Weed’s attitude towards his mount went beyond horrible. He was squeezing every last drop from his horse.
In the end it couldn’t stand such a treatment any longer, made last few steps and fell to the ground, completely exhausted.
After examining the heavily breathing horse and realizing, that he won’t be able to ride it any further, Weed took his bags off it and said:
“You’re free now. Go wherever you want. Good luck.”
He took out the small Orc statue. He didn’t have time to wait for the horse to recover, so he switched to his original way of traveling.
“Sculpture transformation!”
The journey to Rosenheim Kingdom took him 7 days. But now, that he covered a significant part of his way on the horse and saved his strength, this time was going to reduce by half.
“Chwiik! Chwik!”
The small Orc headed to the east.
He still was terribly short on time. last time he visited all the villages of exiles in the center of the plains, now he had to visit as many of the remote ones as possible.
Taking into account the way back to the fortress of Dark Elves, it was going to take about 12 days.
“And I have 15 days until the battle starts.”
Having concluded, that he has just enough time, Weed was continuing to run, when all of a sudden, he noticed someone standing on a hill. The person was standing with his back to Weed and looking at something out of Weed’s field of view.
“A player? How… It’s not easy to get here. That must be some villager. Chwiit!”
Villages of exiles were scattered all around the plains. And despite the abundance of monsters, they were full of life, villagers were hunting and going out of villages for other business. It was not unusual to meet one of them here.
“Chwiik, is there a village nearby?”
As he was coming closer he was noticing more details about the person on the hill. Graceful posture, waist-long hair.
‘That must be a woman.’
Though he could only see her back, his sculptor’s senses were telling him, that she must be very beautiful. A woman watching the sunset. No, a young lady.
Deciding that it was not his business, Weed continued to run. The girl could obviously hear him, but wasn’t paying him any attention, so he decided to simply run past her.
While running up the hill, Weed noticed something at the edge of his field of view. A huge bull-like monster was running in the same direction.
“Hunter of Plains!”
That was one of the few kinds of monsters, that didn’t live on some set territory. Hunters of Plains were roaming all over the Plains of Despair, hunting people or even occasional
0/5000
สหายแปลก
วัชพืชครั้งเดียวเสร็จ Rosenheim ราชอาณาจักรธุรกิจของเขา เขาหัวในราบของความหวังอีก
แม้ว่า เวลานี้เขาก็ขี่ม้า ก็มีราคาถูกทั่วไปสายพันธุ์ รู้จักรูปร่างสั้น ขาสั้น และกล้ามเนื้อ และความอดทนดี.
คน ต้องการทำภาพ มักจะได้รับม้าสีดำ หรือสีขาวบริสุทธิ์ แต่วัชพืชแน่นอนไม่ได้หนึ่งของพวกเขา ดังนั้นเขาเลือกหนึ่งสีน้ำตาลอย่าง
"ไร ไปกันเถอะ โธ่ รัน"
ดังตีพื้นดินที่ มีความ hooves เป๋ ม้ายากจนไปควบม้า
ในพื้นที่หิน หรือเป็นหนอง มันจะไม่เป็นพาหนะขนส่งที่สุด แต่บนราบ ข้ามซึ่งวัชพืชเดิน ไม่ออกกำลังกาย
"ใช่ ได้คุ้มค่าเงิน"
เขาได้เพลิดเพลินกับรวดเร็ว และสะดวกสบายเดินทางได้
ตอนนี้วัชพืชไม่เข้าใจทำไมคนอื่นได้ซื้อม้า แต่เขายังคงขมเกี่ยวกับการใช้จ่ายเงินเหล่านั้น ดังนั้น เขามีตลอดเวลามอบความสบายให้ตัวเองเกี่ยวกับการใช้งาน
"การลงทุนที่เหมาะสมเป็นวิธีเดียวที่จะประสบความสำเร็จ"
แต่เขาเพียงใช้เวลาทอง 3 บน เขาสรรเสริญตลอดเวลาเขาซื้อใหม่จะไม่รู้สึกเสียใจ เขาทำทุกอย่างเพื่อระงับเขาตะกละธรรมชาติ
แต่อะไรเป็นสาเหตุของเขาสรรเสริญ ม้าจริง ๆ คุ้มค่าลงทุน ที่อนุญาตให้เขาเดินทางมากเร็วกว่าแม้เมื่อเขาใช้ Quadruped ทำทักษะ
ในแต่ละวัน เขาถึงเส้นขอบ และผ่านเข้าสู่ราบของความสิ้นหวัง แล้วเขาเปลี่ยนทิศทาง และเริ่มต้นในรูปแบบแปลก ๆ ราบมีภูมิประเทศปานและมองเห็นได้ดีในทุกทิศทุกทาง แต่วัชพืชถูกขี่ไปตะวันออกเฉียงใต้ชั่วโมง แล้วทำให้ตาคม และขี่ชั่วโมงอื่นเหนือ-ตะวันออก
ทำเช่น zigzags เขาถูกค่อย ๆ ทำเขาฝั่งตะวันออก ต่อปราการเอลฟ์มืด แม้ว่าเขาต้องใช้เวลาอันมีค่าของเขาหลงไม่
กี่ชั่วโมงวัชพืชหลังพบบุคคล, ที่ถูกล่าในราบอีก Oberon และสหายของเขาเพียงต่อสู้อื่นเสร็จสิ้น และได้พักผ่อน แน่นอนพวกเขาถูกเตือน และสังเกตเห็นไรเดอร์ใกล้ก่อน
"อะไรในโลก..."
"มีกำลังผู้เล่นเดี่ยว ที่มาที่นี่"
ทุกคนในปาร์ตี้ของ Oberon หันไปรอบ ๆ และมองที่วัชพืชในความประหลาดใจ
ลงราบของความสิ้นหวัง พวกเขาต้องต่อสู้กับมอนสเตอร์เกือบไม่หยุด ถ้าพวกเขาสามารถฝอย Rosenheim ราชอาณาจักรว่า พวกเขาสามารถจัดการกับมอนสเตอร์ใด ๆ ที่นี่ไม่แตกต่างกัน พวกเขาได้รู้สึกว่ารบจริงได้ยากวิธี
อัศวินบึ้ง Casters ฟ้าผ่า พิษลอร์ด เต้นเข้ม ลอร์ดไนท์ และหลายอื่น ๆ มอนสเตอร์ระดับ 350 ที่ถูกดัก ambushes หล่อ spells มรณะ และอัญเชิญสมุนเพื่อช่วยพวกเขาในการต่อสู้
ที่ดินเหล่านี้มีความท้าทายจริงในพรรค ครั้งที่สองเมื่อพวกเขาพบมอนสเตอร์ระดับ 400 กว่าก็เท่านั้น ด้วยความพยายามอย่างที่ล่าสัตว์ของพวกเขาไม่จบในขณะที่ มีทุกวัน อารมณ์ในงานปาร์ตี้คือการได้ gloomier และ gloomier.
ดังนั้นก็พบ ที่ขณะนี้ Oberon เห็นวัชพืช ตาของเขาเอารูปทรงกลมอย่างสมบูรณ์
"เป็นอันตรายต่อการ เป็นที่ราบของความสิ้นหวัง... รีบขึ้น หันไปรอบ ๆ และได้รับจากที่นี่เป็นอย่างที่คุณสามารถ หรือไม่ เราดีพิทักษ์คุณกลับ"
Oberon มาโนเบิลจริง ๆ เขาพร้อมที่จะปกป้องผู้อื่นแม้ว่าเขาได้ถูกทำร้ายตัวเอง อาชีพนักรบมักจะถูกรับ โดยคนดังกล่าวเปิด นิสัยดี และใจ
แต่วัชพืชไม่สะอาดที่ดีของผู้ชาย พูดอย่าง ว่า เป็นที่แน่นอนตรงกันข้ามได้
วัชพืชเพียงขี่ผ่านมาพวกเขาได้ เขาละเว้นทั้งหมดผู้เล่น แต่ไม่สินค้า ซ้าย โดยพวกเขา เช่นในการประชุมก่อนหน้านี้!
แม้เขาไม่ได้ปิดม้าไปรับ เขาเพียงงอกว่าจะรวบรวมพวกเขาเป็นของเขา saddlebag ครองม้า โดยขาของเขาเท่านั้น
'ฉันต้องรวบรวมทุกอย่าง '
มีเบิกสินค้า วัชพืชต่อทางตะวันออกของเขา
"Huh เขาเพิ่งออกมาได้อย่างไร"
"ไม่เขาไม่ค่าชีวิต"
จากปาร์ตี้ล่าสัตว์ที่ผู้เล่นกำลังเฝ้าดูเขาขี่ไป
"ทุกคนได้เลือกทางของเขาเองจะตาย"
"จริง ๆ มีคนที่ชอบเดินทางคนเดียวเลย"
แต่ดาวพลูโต Oberon, Haisyns และทหารผ่านศึกคู่อื่นไม่ได้จึงด่วนสรุป พฤติกรรมของวัชพืชไม่ว่า ของบุคคล ที่กำลังจะตายในใกล้อนาคต
คิดกี่ถ่ายของ Oberon จำ เขาจำได้ว่าพวกเขาพบหมาป่ารวดเร็วทันทีหลังจากผ่านเส้นขอบ และวิธีที่พวกเขาเห็น Orc แปลก ที่รับสินค้าทั้งหมด ซ้ายหลังจากการต่อสู้ได้
"มันอาจเป็น..."
Oberon มองดาวพลูโตได้
"ที่ Orc "
"ดังนั้นมันเป็นเครื่องเล่นหรือไม่"
"ถ้าที่เล่น แล้ว..."
ก็พยักหน้ากัน
"ผู้เล่น ที่สามารถเปลี่ยนเป็น Orc... คนเดียวมา"
ตอนนี้คนอื่นเข้าใจด้วยอะไรว่า Oberon เป็นหน้าที่ หลังจากปาร์ตี้ล่าสัตว์นี้ประกอบด้วยสูงระดับผู้เล่น มากหลงใหลถนนรอยัล
"ฮอลล์ออฟเฟม"
"Orc จากวิดีโอที่"
"เขาดูแตกต่างขณะนี้ แต่ที่เขา ใบหน้าเดียวกันแย่"
"ถูก มีไม่ Orcs ในเกมเป็นที่น่าเกลียดเป็นนี้"
"ดังนั้นเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นในที่ราบของหมดหวัง"
***
แต่เวลานี้วัชพืชเดินบนม้า อารมณ์ของเขาไม่ได้ค่อนข้างดีอย่างที่ควรได้รับการ เมื่อเขา เขาได้สังเกตเห็นร่องรอย ของผู้ล่าสัตว์ หรือ จะแม่นยำ สินค้า ซ้าย โดยพวกเขาได้
วัชพืชสามารถเห็นได้อย่างชัดเจน แต่ไม่สามารถมาปิดพอไปรับ มีมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งที่อาศัยอยู่ในพื้นที่เหล่านั้น ที่จะยากที่จะจัดการกับคนเดียว สำรอง กำลังปาร์ตี้ล่าสัตว์ของพื้นที่ จำนวนมอนสเตอร์ที่ถูกที่สุด
แรกราบดูเหมือนพวกเขาว่างเปล่า แต่ที่เป็นความประทับใจแรกที่ทำให้เข้าใจผิด ทุกชนิดของมอนสเตอร์มีอาณาเขตของตัวเอง เดินเข้าไปในเครื่องเล่นที่ถูกบังคับให้อาศัยอยู่ให้โจมตีมอนสเตอร์ทั้งหมด ดินแดนเหล่านี้ได้กระจายอยู่ทั่วราบ ขึ้นรูปซับซ้อนเขาวงกต
วัชพืชมีสำเนาแผนที่ ดังนั้น เขาสามารถหลีกเลี่ยงพื้นที่เป็นอันตราย แต่แม้ว่าจะ มีแผนที่ให้และม้า เขาก็ไปตามพาธเงี้ยว ซึ่งถูกจริง ๆ ช้าเขาลงไว้
หลังจากวันที่ของค่าคงควบม้าเริ่มโฟมที่มุมปากของ ก็ได้รับหมด โดยเฉพาะเนื่องจากวัชพืชพกพารูปปั้น Orc weighty สวยในหนึ่งถุงของเขา
ปกติเจ้าของม้าได้ดูแลการขี่: ตบ เก่า อาหารแครอทไป และแน่นอนทำให้พวกเขาเหลือเมื่อพวกเขาเหนื่อย
วัชพืชถูกวิ่งม้าของเขาแทน
"มา เรียกใช้ คุณสามารถทำได้ คุณเป็นพันธุ์รอบชิงชนะเลิศจาก ไม่ผิดหวัง ที่คุณไม่เคยจริงถึงขีดจำกัดของคุณ"
หลังจากนั้น เขาก็เริ่มออก thump กับ tempo บนหลังม้า และมันเริ่มใช้บิตเร็ว expending พลังงานน้อยก็ยังมี แต่หลัง จากบางเวลาความเร็วเริ่มลดลงอีกด้วย
"ก็ยาก ไม่มัน เก็บบิตเพิ่มเติม เมื่อเรามาถึง คุณจะสามารถพักผ่อนมากเท่าที่คุณต้องการ"
ม้าเชื่อว่าคำเหล่านั้น หยุดชะลอ และใส่ความพยายามบางอย่างเข้ามัน
เสียงชนิดของวัชพืชและพระองค์ใดคาริสม่าและนำคุณลักษณะช่วยเขาจะโน้มน้าวให้ม้าทำล่วงหน้าไปถึงจุดหมายปลายทางของพวกเขาดี
ยาวแต่อย่างไรก็ตามได้มีการทำงาน มีไม่มีเครื่องหมายปลายทางของพวกเขา และวัชพืชไม่ได้ปล่อยให้มันช้าลง
"โธ่ ผ่อน"
ม้ากำลังวิ่ง
"เกือบมี"
ถูกเชื่อว่ายัง
"เพียงบิตซ้าย"
ทัศนคติของวัชพืชที่มีต่อเขาเขาก็เกินน่ากลัว เขาถูก squeezing หล่นทุกสุดท้ายจากม้าของเขาได้
ในสุด ก็ไม่สามารถยืนเช่นรักษาอีกต่อไป ทำไม่กี่ขั้นตอนสุดท้าย และตกพื้น เหนื่อยทั้งนั้น
หลังจากตรวจสอบหนักหายใจม้าและตระหนักถึง ว่า จะไม่ได้ขี่มันใด ๆ เพิ่มเติม วัชพืชเอาถุงของเขาปิดมัน และกล่าวว่า:
"ฟรีตอนนี้คุณ ไปทุกที่ที่คุณต้องการ โชคดี"
เขาเอาออกมาปั้น Orc เล็ก ไม่ได้มีเวลาในการรอสำหรับการกู้คืน ม้า เพื่อให้เขาสลับกับทางเดิมเดินทาง
"ประติมากรรมการแปลง"
การเดินทางไปราชอาณาจักร Rosenheim เอาเขาวันนั้น แต่ตอนนี้ ได้ครอบคลุมส่วนสำคัญของเขาในม้า และบันทึกความแข็งแรง เวลานี้กำลังจะลดครึ่งหนึ่ง
"Chwiik Chwik "
Orc เล็กมุ่งหน้าไปตะวันออก
ยังคงกำลังสั้นชะมัดเวลา ครั้งล่าสุดเขาได้ไปเยี่ยมหมู่บ้านทั้งหมดของ exiles ในราบ ตอนนี้เขาไปอยู่ไกลเป็นไปมากที่สุด
การพิจารณาวิธีการกลับไปป้อมปราการของเอลฟ์มืด มันกำลังจะใช้เวลาประมาณ 12 วัน
"และมี 15 วันจนกว่าเริ่มการต่อสู้"
มีสรุป ว่า เขามีเวลาเพียงพอ วัชพืชได้อย่างต่อเนื่องทำงาน เมื่อจู่ ๆ เขาสังเกตเห็นคนยืนอยู่บนเนินเขา คนยืนกับเขาวัชพืชและมองในมุมของวัชพืชอะไร
"เครื่องเล่น วิธี... ไม่ต้องมา ที่ต้องเป็นชาวบ้านบาง Chwiit "
Exiles หมู่บ้านกระจายอยู่รอบ ๆ ราบ และแม้ มีความอุดมสมบูรณ์ของมอนสเตอร์ พวกเขามีชีวิตชีวา ชาวบ้านถูกล่า และออกจากหมู่บ้านสำหรับธุรกิจอื่น ๆ ไม่ผิดปกติการตอบสนองของคุณที่นี่
"Chwiik มีหมู่บ้านใกล้เคียงหรือไม่"
เป็นเขามาใกล้ชิด เขาได้ซักถามรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับบุคคลที่เขา ท่าทางสง่างาม เอวยาวผม
'ที่ต้องได้ผู้หญิง'
แต่เขาเพียงเห็นเธอกลับมา เซ้นส์ของประติมากรของเขาได้บอกเขา ว่า เธอต้องสวยงามมาก ผู้หญิงที่ชมพระอาทิตย์ตก ไม่มี มีเด็กผู้หญิง
ตัดสินใจว่า ไม่ได้ธุรกิจของเขา วัชพืชอย่างต่อเนื่องเพื่อเรียกใช้ หญิงสาวไม่ชัดฟัง แต่ไม่ได้จ่ายเขาความสนใจใด ๆ ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจเพียงแค่ทำงานผ่าน her.
ขณะรันขึ้นเขา วัชพืชพบสิ่งที่ขอบของมุมของเขา สัตว์ประหลาดเหมือนวัวขนาดใหญ่ถูกใช้ในทิศทางเดียวกัน
"ฮันเตอร์ของราบ"
ที่เป็นหนึ่งในไม่กี่ชนิดของมอนสเตอร์ ที่ไม่ได้อาศัยอยู่ในเขตบางชุด นายพรานราบถูกข้ามไปราบของความสิ้นหวัง คนล่าสัตว์ หรือแม้แต่ยา
วัชพืชครั้งเดียวเสร็จ Rosenheim ราชอาณาจักรธุรกิจของเขา เขาหัวในราบของความหวังอีก
แม้ว่า เวลานี้เขาก็ขี่ม้า ก็มีราคาถูกทั่วไปสายพันธุ์ รู้จักรูปร่างสั้น ขาสั้น และกล้ามเนื้อ และความอดทนดี.
คน ต้องการทำภาพ มักจะได้รับม้าสีดำ หรือสีขาวบริสุทธิ์ แต่วัชพืชแน่นอนไม่ได้หนึ่งของพวกเขา ดังนั้นเขาเลือกหนึ่งสีน้ำตาลอย่าง
"ไร ไปกันเถอะ โธ่ รัน"
ดังตีพื้นดินที่ มีความ hooves เป๋ ม้ายากจนไปควบม้า
ในพื้นที่หิน หรือเป็นหนอง มันจะไม่เป็นพาหนะขนส่งที่สุด แต่บนราบ ข้ามซึ่งวัชพืชเดิน ไม่ออกกำลังกาย
"ใช่ ได้คุ้มค่าเงิน"
เขาได้เพลิดเพลินกับรวดเร็ว และสะดวกสบายเดินทางได้
ตอนนี้วัชพืชไม่เข้าใจทำไมคนอื่นได้ซื้อม้า แต่เขายังคงขมเกี่ยวกับการใช้จ่ายเงินเหล่านั้น ดังนั้น เขามีตลอดเวลามอบความสบายให้ตัวเองเกี่ยวกับการใช้งาน
"การลงทุนที่เหมาะสมเป็นวิธีเดียวที่จะประสบความสำเร็จ"
แต่เขาเพียงใช้เวลาทอง 3 บน เขาสรรเสริญตลอดเวลาเขาซื้อใหม่จะไม่รู้สึกเสียใจ เขาทำทุกอย่างเพื่อระงับเขาตะกละธรรมชาติ
แต่อะไรเป็นสาเหตุของเขาสรรเสริญ ม้าจริง ๆ คุ้มค่าลงทุน ที่อนุญาตให้เขาเดินทางมากเร็วกว่าแม้เมื่อเขาใช้ Quadruped ทำทักษะ
ในแต่ละวัน เขาถึงเส้นขอบ และผ่านเข้าสู่ราบของความสิ้นหวัง แล้วเขาเปลี่ยนทิศทาง และเริ่มต้นในรูปแบบแปลก ๆ ราบมีภูมิประเทศปานและมองเห็นได้ดีในทุกทิศทุกทาง แต่วัชพืชถูกขี่ไปตะวันออกเฉียงใต้ชั่วโมง แล้วทำให้ตาคม และขี่ชั่วโมงอื่นเหนือ-ตะวันออก
ทำเช่น zigzags เขาถูกค่อย ๆ ทำเขาฝั่งตะวันออก ต่อปราการเอลฟ์มืด แม้ว่าเขาต้องใช้เวลาอันมีค่าของเขาหลงไม่
กี่ชั่วโมงวัชพืชหลังพบบุคคล, ที่ถูกล่าในราบอีก Oberon และสหายของเขาเพียงต่อสู้อื่นเสร็จสิ้น และได้พักผ่อน แน่นอนพวกเขาถูกเตือน และสังเกตเห็นไรเดอร์ใกล้ก่อน
"อะไรในโลก..."
"มีกำลังผู้เล่นเดี่ยว ที่มาที่นี่"
ทุกคนในปาร์ตี้ของ Oberon หันไปรอบ ๆ และมองที่วัชพืชในความประหลาดใจ
ลงราบของความสิ้นหวัง พวกเขาต้องต่อสู้กับมอนสเตอร์เกือบไม่หยุด ถ้าพวกเขาสามารถฝอย Rosenheim ราชอาณาจักรว่า พวกเขาสามารถจัดการกับมอนสเตอร์ใด ๆ ที่นี่ไม่แตกต่างกัน พวกเขาได้รู้สึกว่ารบจริงได้ยากวิธี
อัศวินบึ้ง Casters ฟ้าผ่า พิษลอร์ด เต้นเข้ม ลอร์ดไนท์ และหลายอื่น ๆ มอนสเตอร์ระดับ 350 ที่ถูกดัก ambushes หล่อ spells มรณะ และอัญเชิญสมุนเพื่อช่วยพวกเขาในการต่อสู้
ที่ดินเหล่านี้มีความท้าทายจริงในพรรค ครั้งที่สองเมื่อพวกเขาพบมอนสเตอร์ระดับ 400 กว่าก็เท่านั้น ด้วยความพยายามอย่างที่ล่าสัตว์ของพวกเขาไม่จบในขณะที่ มีทุกวัน อารมณ์ในงานปาร์ตี้คือการได้ gloomier และ gloomier.
ดังนั้นก็พบ ที่ขณะนี้ Oberon เห็นวัชพืช ตาของเขาเอารูปทรงกลมอย่างสมบูรณ์
"เป็นอันตรายต่อการ เป็นที่ราบของความสิ้นหวัง... รีบขึ้น หันไปรอบ ๆ และได้รับจากที่นี่เป็นอย่างที่คุณสามารถ หรือไม่ เราดีพิทักษ์คุณกลับ"
Oberon มาโนเบิลจริง ๆ เขาพร้อมที่จะปกป้องผู้อื่นแม้ว่าเขาได้ถูกทำร้ายตัวเอง อาชีพนักรบมักจะถูกรับ โดยคนดังกล่าวเปิด นิสัยดี และใจ
แต่วัชพืชไม่สะอาดที่ดีของผู้ชาย พูดอย่าง ว่า เป็นที่แน่นอนตรงกันข้ามได้
วัชพืชเพียงขี่ผ่านมาพวกเขาได้ เขาละเว้นทั้งหมดผู้เล่น แต่ไม่สินค้า ซ้าย โดยพวกเขา เช่นในการประชุมก่อนหน้านี้!
แม้เขาไม่ได้ปิดม้าไปรับ เขาเพียงงอกว่าจะรวบรวมพวกเขาเป็นของเขา saddlebag ครองม้า โดยขาของเขาเท่านั้น
'ฉันต้องรวบรวมทุกอย่าง '
มีเบิกสินค้า วัชพืชต่อทางตะวันออกของเขา
"Huh เขาเพิ่งออกมาได้อย่างไร"
"ไม่เขาไม่ค่าชีวิต"
จากปาร์ตี้ล่าสัตว์ที่ผู้เล่นกำลังเฝ้าดูเขาขี่ไป
"ทุกคนได้เลือกทางของเขาเองจะตาย"
"จริง ๆ มีคนที่ชอบเดินทางคนเดียวเลย"
แต่ดาวพลูโต Oberon, Haisyns และทหารผ่านศึกคู่อื่นไม่ได้จึงด่วนสรุป พฤติกรรมของวัชพืชไม่ว่า ของบุคคล ที่กำลังจะตายในใกล้อนาคต
คิดกี่ถ่ายของ Oberon จำ เขาจำได้ว่าพวกเขาพบหมาป่ารวดเร็วทันทีหลังจากผ่านเส้นขอบ และวิธีที่พวกเขาเห็น Orc แปลก ที่รับสินค้าทั้งหมด ซ้ายหลังจากการต่อสู้ได้
"มันอาจเป็น..."
Oberon มองดาวพลูโตได้
"ที่ Orc "
"ดังนั้นมันเป็นเครื่องเล่นหรือไม่"
"ถ้าที่เล่น แล้ว..."
ก็พยักหน้ากัน
"ผู้เล่น ที่สามารถเปลี่ยนเป็น Orc... คนเดียวมา"
ตอนนี้คนอื่นเข้าใจด้วยอะไรว่า Oberon เป็นหน้าที่ หลังจากปาร์ตี้ล่าสัตว์นี้ประกอบด้วยสูงระดับผู้เล่น มากหลงใหลถนนรอยัล
"ฮอลล์ออฟเฟม"
"Orc จากวิดีโอที่"
"เขาดูแตกต่างขณะนี้ แต่ที่เขา ใบหน้าเดียวกันแย่"
"ถูก มีไม่ Orcs ในเกมเป็นที่น่าเกลียดเป็นนี้"
"ดังนั้นเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นในที่ราบของหมดหวัง"
***
แต่เวลานี้วัชพืชเดินบนม้า อารมณ์ของเขาไม่ได้ค่อนข้างดีอย่างที่ควรได้รับการ เมื่อเขา เขาได้สังเกตเห็นร่องรอย ของผู้ล่าสัตว์ หรือ จะแม่นยำ สินค้า ซ้าย โดยพวกเขาได้
วัชพืชสามารถเห็นได้อย่างชัดเจน แต่ไม่สามารถมาปิดพอไปรับ มีมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งที่อาศัยอยู่ในพื้นที่เหล่านั้น ที่จะยากที่จะจัดการกับคนเดียว สำรอง กำลังปาร์ตี้ล่าสัตว์ของพื้นที่ จำนวนมอนสเตอร์ที่ถูกที่สุด
แรกราบดูเหมือนพวกเขาว่างเปล่า แต่ที่เป็นความประทับใจแรกที่ทำให้เข้าใจผิด ทุกชนิดของมอนสเตอร์มีอาณาเขตของตัวเอง เดินเข้าไปในเครื่องเล่นที่ถูกบังคับให้อาศัยอยู่ให้โจมตีมอนสเตอร์ทั้งหมด ดินแดนเหล่านี้ได้กระจายอยู่ทั่วราบ ขึ้นรูปซับซ้อนเขาวงกต
วัชพืชมีสำเนาแผนที่ ดังนั้น เขาสามารถหลีกเลี่ยงพื้นที่เป็นอันตราย แต่แม้ว่าจะ มีแผนที่ให้และม้า เขาก็ไปตามพาธเงี้ยว ซึ่งถูกจริง ๆ ช้าเขาลงไว้
หลังจากวันที่ของค่าคงควบม้าเริ่มโฟมที่มุมปากของ ก็ได้รับหมด โดยเฉพาะเนื่องจากวัชพืชพกพารูปปั้น Orc weighty สวยในหนึ่งถุงของเขา
ปกติเจ้าของม้าได้ดูแลการขี่: ตบ เก่า อาหารแครอทไป และแน่นอนทำให้พวกเขาเหลือเมื่อพวกเขาเหนื่อย
วัชพืชถูกวิ่งม้าของเขาแทน
"มา เรียกใช้ คุณสามารถทำได้ คุณเป็นพันธุ์รอบชิงชนะเลิศจาก ไม่ผิดหวัง ที่คุณไม่เคยจริงถึงขีดจำกัดของคุณ"
หลังจากนั้น เขาก็เริ่มออก thump กับ tempo บนหลังม้า และมันเริ่มใช้บิตเร็ว expending พลังงานน้อยก็ยังมี แต่หลัง จากบางเวลาความเร็วเริ่มลดลงอีกด้วย
"ก็ยาก ไม่มัน เก็บบิตเพิ่มเติม เมื่อเรามาถึง คุณจะสามารถพักผ่อนมากเท่าที่คุณต้องการ"
ม้าเชื่อว่าคำเหล่านั้น หยุดชะลอ และใส่ความพยายามบางอย่างเข้ามัน
เสียงชนิดของวัชพืชและพระองค์ใดคาริสม่าและนำคุณลักษณะช่วยเขาจะโน้มน้าวให้ม้าทำล่วงหน้าไปถึงจุดหมายปลายทางของพวกเขาดี
ยาวแต่อย่างไรก็ตามได้มีการทำงาน มีไม่มีเครื่องหมายปลายทางของพวกเขา และวัชพืชไม่ได้ปล่อยให้มันช้าลง
"โธ่ ผ่อน"
ม้ากำลังวิ่ง
"เกือบมี"
ถูกเชื่อว่ายัง
"เพียงบิตซ้าย"
ทัศนคติของวัชพืชที่มีต่อเขาเขาก็เกินน่ากลัว เขาถูก squeezing หล่นทุกสุดท้ายจากม้าของเขาได้
ในสุด ก็ไม่สามารถยืนเช่นรักษาอีกต่อไป ทำไม่กี่ขั้นตอนสุดท้าย และตกพื้น เหนื่อยทั้งนั้น
หลังจากตรวจสอบหนักหายใจม้าและตระหนักถึง ว่า จะไม่ได้ขี่มันใด ๆ เพิ่มเติม วัชพืชเอาถุงของเขาปิดมัน และกล่าวว่า:
"ฟรีตอนนี้คุณ ไปทุกที่ที่คุณต้องการ โชคดี"
เขาเอาออกมาปั้น Orc เล็ก ไม่ได้มีเวลาในการรอสำหรับการกู้คืน ม้า เพื่อให้เขาสลับกับทางเดิมเดินทาง
"ประติมากรรมการแปลง"
การเดินทางไปราชอาณาจักร Rosenheim เอาเขาวันนั้น แต่ตอนนี้ ได้ครอบคลุมส่วนสำคัญของเขาในม้า และบันทึกความแข็งแรง เวลานี้กำลังจะลดครึ่งหนึ่ง
"Chwiik Chwik "
Orc เล็กมุ่งหน้าไปตะวันออก
ยังคงกำลังสั้นชะมัดเวลา ครั้งล่าสุดเขาได้ไปเยี่ยมหมู่บ้านทั้งหมดของ exiles ในราบ ตอนนี้เขาไปอยู่ไกลเป็นไปมากที่สุด
การพิจารณาวิธีการกลับไปป้อมปราการของเอลฟ์มืด มันกำลังจะใช้เวลาประมาณ 12 วัน
"และมี 15 วันจนกว่าเริ่มการต่อสู้"
มีสรุป ว่า เขามีเวลาเพียงพอ วัชพืชได้อย่างต่อเนื่องทำงาน เมื่อจู่ ๆ เขาสังเกตเห็นคนยืนอยู่บนเนินเขา คนยืนกับเขาวัชพืชและมองในมุมของวัชพืชอะไร
"เครื่องเล่น วิธี... ไม่ต้องมา ที่ต้องเป็นชาวบ้านบาง Chwiit "
Exiles หมู่บ้านกระจายอยู่รอบ ๆ ราบ และแม้ มีความอุดมสมบูรณ์ของมอนสเตอร์ พวกเขามีชีวิตชีวา ชาวบ้านถูกล่า และออกจากหมู่บ้านสำหรับธุรกิจอื่น ๆ ไม่ผิดปกติการตอบสนองของคุณที่นี่
"Chwiik มีหมู่บ้านใกล้เคียงหรือไม่"
เป็นเขามาใกล้ชิด เขาได้ซักถามรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับบุคคลที่เขา ท่าทางสง่างาม เอวยาวผม
'ที่ต้องได้ผู้หญิง'
แต่เขาเพียงเห็นเธอกลับมา เซ้นส์ของประติมากรของเขาได้บอกเขา ว่า เธอต้องสวยงามมาก ผู้หญิงที่ชมพระอาทิตย์ตก ไม่มี มีเด็กผู้หญิง
ตัดสินใจว่า ไม่ได้ธุรกิจของเขา วัชพืชอย่างต่อเนื่องเพื่อเรียกใช้ หญิงสาวไม่ชัดฟัง แต่ไม่ได้จ่ายเขาความสนใจใด ๆ ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจเพียงแค่ทำงานผ่าน her.
ขณะรันขึ้นเขา วัชพืชพบสิ่งที่ขอบของมุมของเขา สัตว์ประหลาดเหมือนวัวขนาดใหญ่ถูกใช้ในทิศทางเดียวกัน
"ฮันเตอร์ของราบ"
ที่เป็นหนึ่งในไม่กี่ชนิดของมอนสเตอร์ ที่ไม่ได้อาศัยอยู่ในเขตบางชุด นายพรานราบถูกข้ามไปราบของความสิ้นหวัง คนล่าสัตว์ หรือแม้แต่ยา
การแปล กรุณารอสักครู่..
Strange Companion
Once Weed finished his business in Rosenheim Kingdom, he headed into the Plains of Despair again.
Though, this time he was riding a horse. It was a cheap common breed, known for its short stature, short and muscular legs and good endurance.
People, who wanted to make an impression, were usually picking a horse of pure black or white color. But Weed certainly wasn’t one of them, so he chose a simple brown one.
“Okay. Let’s go. Come on, run!”
Loudly hitting the ground with its hooves, the horse broke into a gallop.
In rocky or swampy areas it wouldn’t be the best means of transportation, but on the plains, across which Weed was traveling, it was unrivaled.
“Yeah. It’s worth the money.”
He was enjoying the fast and comfortable journey.
Now Weed could understand why other people were buying horses. But he still was bitter about spending those money! So he had to constantly comfort himself about it.
“Right investments is the only way to success.”
Though he only spent 3 gold on it, he had to constantly praise his new purchase to not feel regret. He was doing everything to suppress his greedy nature.
But whatever was his reasons for praise, the horse really was a worth investment, as it allowed him to travel a lot faster than even when he was using Quadruped Run skill.
In a single day he reached the border and passed into the Plains of Despair, then he changed direction and started to move in a strange pattern. Plains had passable terrain and great visibility in every direction, but Weed was riding to south-east for an hour, then making a sharp turn and riding another hour to north-east.
Making such zigzags, he was gradually making his way to the east, towards the fortress of Dark Elves, though he had to spend his valuable time on meaningless wandering.
A few hours later Weed encountered a party, that was hunting on the Plains again. Oberon and his companions just finished another fight and were resting. Of course they were alert and noticed the approaching rider first.
“What in the world…”
“There’re solo players, who come here!”
Everyone in Oberon’s party turned around and looked at Weed in surprise.
When they entered the Plains of Despair, they had to fight monsters almost non-stop. If in Rosenheim Kingdom they could brag that they can deal with any monster, here it was different. They’ve got to feel what real battle is the hard way.
Abyss Knights, Lightning Casters, Poison Lords, Dark Dancers, Night Lords! And many other monsters of level 350, that were setting traps, making ambushes, casting deadly spells and summoning minions to aid them in battle.
These lands were a real challenge for their party. A couple times when they encountered monsters of level over 400 it was only by their tremendous effort that their hunt didn’t end at that moment. With every day the mood in the party was getting gloomier and gloomier.
So it was no wonder, that the moment Oberon saw Weed, his eyes took a perfectly round shape.
“It is dangerous here. This is Plains of Despair… Hurry up, turn around and get away from here as fast as you can! Or no, we better escort you back.”
Oberon was a really noble man. He was ready to defend others even when he was being attacked himself. The warrior profession was often picked by such open, good-mannered and kind people.
But Weed wasn’t anywhere near that kind of guy. It could be said, that he was an exact opposite.
Weed just rode past them. He totally ignored the players, but not the items, left by them, like on their previous meeting!
He didn’t even get off the horse to pick them up, he just bent over to gather them into his saddlebag, holding on the horse only by his legs.
‘I must gather everything.’
Having picked up the items, Weed continued his way to the east.
“Huh? He just left?”
“Does he not value his life?”
Players from the hunting party were watching him ride away.
“Everyone is free to choose his own way to die.”
“Really, there are people who like to travel alone everywhere.”
However Pluto, Oberon, Haisyns and a couple other veterans weren’t so quick with conclusions. Weed’s behaviour wasn’t that of a person, who was going to die in near future.
A few thoughts flashed in Oberon’s mind. He remembered how they encountered Soulless Wolves right after passing the border, and how they saw a strange Orc, that picked up all the items, left after the fight.
“Could it be…”
Pluto looked at Oberon.
“That Orc!”
“So it was a player?”
“If that was a player, then…”
They nodded to each other.
“The player, who can turn into an Orc… Only one person comes to mind.”
Now others understood as well what exactly Oberon was implying. After all this hunting party consisted of high level players, very passionate about Royal Road.
“Hall of Fame!”
“The Orc from that video!”
“He looked different this time, but that’s him! The same terrible face.”
“Right. There are no Orcs in the game as ugly as this one!”
“So that event is going to happen in Plains of Despair!”
***
Though this time Weed was traveling on a horse, his mood wasn’t quite as good as it should have been. On his way he was noticing traces of the hunting party, or, to be precise, items, left by them.
Weed could see them clearly, but couldn’t come close enough to pick them up. There were strong monsters living in those areas, that would be hard to deal with alone. Besides, hunting party was coming through the middle of such areas, where the number of monsters was the greatest.
At first glance plains looked like they were empty, but that was a misleading first impression. Every kind of monsters had its own territory, by walking into which players were forcing all of the monsters inhabiting it to attack. These territories were scattered around the plains, forming a complex labyrinth.
Weed had a copy of the map, therefore he was able to avoid all the dangerous areas. But even with that map and a horse, he had to follow a tortuous path, which was really slowing him down.
After a day of constant gallop the horse started to foam at the corners of its mouth. It was getting exhausted. Especially since Weed was carrying a pretty weighty Orc statue in one of his bags.
Usually horse owners were taking care of their rides: stroking, comforting, feeding carrots to them, and of course letting them rest when they were tired.
Weed was rushing his horse instead.
“Come on, run. You can do it. You belong to a species of runners after all, aren’t you disappointed, that you never actually reached your limit?”
After that he suddenly started to thump out a tempo on the horse’s back. And it did start running a bit faster, expending the little power it still had. But after some time the speed started to drop again.
“It’s hard, isn’t it? Hold on a bit more. When we arrive you’ll be able to rest as much as you want.”
The horse believed those words, stopped slowing down and put some more effort into it.
Weed’s kind voice and his hich charisma and leadership attributes were helping him to convince the poor horse to run ahead in hopes of reaching their destination.
But however long it was running, there was no sign of their destination and Weed wasn’t letting it to slow down.
“Come on, a little further.”
The horse was running.
“Almost there.”
It was still believing.
“Just a bit left.”
Weed’s attitude towards his mount went beyond horrible. He was squeezing every last drop from his horse.
In the end it couldn’t stand such a treatment any longer, made last few steps and fell to the ground, completely exhausted.
After examining the heavily breathing horse and realizing, that he won’t be able to ride it any further, Weed took his bags off it and said:
“You’re free now. Go wherever you want. Good luck.”
He took out the small Orc statue. He didn’t have time to wait for the horse to recover, so he switched to his original way of traveling.
“Sculpture transformation!”
The journey to Rosenheim Kingdom took him 7 days. But now, that he covered a significant part of his way on the horse and saved his strength, this time was going to reduce by half.
“Chwiik! Chwik!”
The small Orc headed to the east.
He still was terribly short on time. last time he visited all the villages of exiles in the center of the plains, now he had to visit as many of the remote ones as possible.
Taking into account the way back to the fortress of Dark Elves, it was going to take about 12 days.
“And I have 15 days until the battle starts.”
Having concluded, that he has just enough time, Weed was continuing to run, when all of a sudden, he noticed someone standing on a hill. The person was standing with his back to Weed and looking at something out of Weed’s field of view.
“A player? How… It’s not easy to get here. That must be some villager. Chwiit!”
Villages of exiles were scattered all around the plains. And despite the abundance of monsters, they were full of life, villagers were hunting and going out of villages for other business. It was not unusual to meet one of them here.
“Chwiik, is there a village nearby?”
As he was coming closer he was noticing more details about the person on the hill. Graceful posture, waist-long hair.
‘That must be a woman.’
Though he could only see her back, his sculptor’s senses were telling him, that she must be very beautiful. A woman watching the sunset. No, a young lady.
Deciding that it was not his business, Weed continued to run. The girl could obviously hear him, but wasn’t paying him any attention, so he decided to simply run past her.
While running up the hill, Weed noticed something at the edge of his field of view. A huge bull-like monster was running in the same direction.
“Hunter of Plains!”
That was one of the few kinds of monsters, that didn’t live on some set territory. Hunters of Plains were roaming all over the Plains of Despair, hunting people or even occasional
Once Weed finished his business in Rosenheim Kingdom, he headed into the Plains of Despair again.
Though, this time he was riding a horse. It was a cheap common breed, known for its short stature, short and muscular legs and good endurance.
People, who wanted to make an impression, were usually picking a horse of pure black or white color. But Weed certainly wasn’t one of them, so he chose a simple brown one.
“Okay. Let’s go. Come on, run!”
Loudly hitting the ground with its hooves, the horse broke into a gallop.
In rocky or swampy areas it wouldn’t be the best means of transportation, but on the plains, across which Weed was traveling, it was unrivaled.
“Yeah. It’s worth the money.”
He was enjoying the fast and comfortable journey.
Now Weed could understand why other people were buying horses. But he still was bitter about spending those money! So he had to constantly comfort himself about it.
“Right investments is the only way to success.”
Though he only spent 3 gold on it, he had to constantly praise his new purchase to not feel regret. He was doing everything to suppress his greedy nature.
But whatever was his reasons for praise, the horse really was a worth investment, as it allowed him to travel a lot faster than even when he was using Quadruped Run skill.
In a single day he reached the border and passed into the Plains of Despair, then he changed direction and started to move in a strange pattern. Plains had passable terrain and great visibility in every direction, but Weed was riding to south-east for an hour, then making a sharp turn and riding another hour to north-east.
Making such zigzags, he was gradually making his way to the east, towards the fortress of Dark Elves, though he had to spend his valuable time on meaningless wandering.
A few hours later Weed encountered a party, that was hunting on the Plains again. Oberon and his companions just finished another fight and were resting. Of course they were alert and noticed the approaching rider first.
“What in the world…”
“There’re solo players, who come here!”
Everyone in Oberon’s party turned around and looked at Weed in surprise.
When they entered the Plains of Despair, they had to fight monsters almost non-stop. If in Rosenheim Kingdom they could brag that they can deal with any monster, here it was different. They’ve got to feel what real battle is the hard way.
Abyss Knights, Lightning Casters, Poison Lords, Dark Dancers, Night Lords! And many other monsters of level 350, that were setting traps, making ambushes, casting deadly spells and summoning minions to aid them in battle.
These lands were a real challenge for their party. A couple times when they encountered monsters of level over 400 it was only by their tremendous effort that their hunt didn’t end at that moment. With every day the mood in the party was getting gloomier and gloomier.
So it was no wonder, that the moment Oberon saw Weed, his eyes took a perfectly round shape.
“It is dangerous here. This is Plains of Despair… Hurry up, turn around and get away from here as fast as you can! Or no, we better escort you back.”
Oberon was a really noble man. He was ready to defend others even when he was being attacked himself. The warrior profession was often picked by such open, good-mannered and kind people.
But Weed wasn’t anywhere near that kind of guy. It could be said, that he was an exact opposite.
Weed just rode past them. He totally ignored the players, but not the items, left by them, like on their previous meeting!
He didn’t even get off the horse to pick them up, he just bent over to gather them into his saddlebag, holding on the horse only by his legs.
‘I must gather everything.’
Having picked up the items, Weed continued his way to the east.
“Huh? He just left?”
“Does he not value his life?”
Players from the hunting party were watching him ride away.
“Everyone is free to choose his own way to die.”
“Really, there are people who like to travel alone everywhere.”
However Pluto, Oberon, Haisyns and a couple other veterans weren’t so quick with conclusions. Weed’s behaviour wasn’t that of a person, who was going to die in near future.
A few thoughts flashed in Oberon’s mind. He remembered how they encountered Soulless Wolves right after passing the border, and how they saw a strange Orc, that picked up all the items, left after the fight.
“Could it be…”
Pluto looked at Oberon.
“That Orc!”
“So it was a player?”
“If that was a player, then…”
They nodded to each other.
“The player, who can turn into an Orc… Only one person comes to mind.”
Now others understood as well what exactly Oberon was implying. After all this hunting party consisted of high level players, very passionate about Royal Road.
“Hall of Fame!”
“The Orc from that video!”
“He looked different this time, but that’s him! The same terrible face.”
“Right. There are no Orcs in the game as ugly as this one!”
“So that event is going to happen in Plains of Despair!”
***
Though this time Weed was traveling on a horse, his mood wasn’t quite as good as it should have been. On his way he was noticing traces of the hunting party, or, to be precise, items, left by them.
Weed could see them clearly, but couldn’t come close enough to pick them up. There were strong monsters living in those areas, that would be hard to deal with alone. Besides, hunting party was coming through the middle of such areas, where the number of monsters was the greatest.
At first glance plains looked like they were empty, but that was a misleading first impression. Every kind of monsters had its own territory, by walking into which players were forcing all of the monsters inhabiting it to attack. These territories were scattered around the plains, forming a complex labyrinth.
Weed had a copy of the map, therefore he was able to avoid all the dangerous areas. But even with that map and a horse, he had to follow a tortuous path, which was really slowing him down.
After a day of constant gallop the horse started to foam at the corners of its mouth. It was getting exhausted. Especially since Weed was carrying a pretty weighty Orc statue in one of his bags.
Usually horse owners were taking care of their rides: stroking, comforting, feeding carrots to them, and of course letting them rest when they were tired.
Weed was rushing his horse instead.
“Come on, run. You can do it. You belong to a species of runners after all, aren’t you disappointed, that you never actually reached your limit?”
After that he suddenly started to thump out a tempo on the horse’s back. And it did start running a bit faster, expending the little power it still had. But after some time the speed started to drop again.
“It’s hard, isn’t it? Hold on a bit more. When we arrive you’ll be able to rest as much as you want.”
The horse believed those words, stopped slowing down and put some more effort into it.
Weed’s kind voice and his hich charisma and leadership attributes were helping him to convince the poor horse to run ahead in hopes of reaching their destination.
But however long it was running, there was no sign of their destination and Weed wasn’t letting it to slow down.
“Come on, a little further.”
The horse was running.
“Almost there.”
It was still believing.
“Just a bit left.”
Weed’s attitude towards his mount went beyond horrible. He was squeezing every last drop from his horse.
In the end it couldn’t stand such a treatment any longer, made last few steps and fell to the ground, completely exhausted.
After examining the heavily breathing horse and realizing, that he won’t be able to ride it any further, Weed took his bags off it and said:
“You’re free now. Go wherever you want. Good luck.”
He took out the small Orc statue. He didn’t have time to wait for the horse to recover, so he switched to his original way of traveling.
“Sculpture transformation!”
The journey to Rosenheim Kingdom took him 7 days. But now, that he covered a significant part of his way on the horse and saved his strength, this time was going to reduce by half.
“Chwiik! Chwik!”
The small Orc headed to the east.
He still was terribly short on time. last time he visited all the villages of exiles in the center of the plains, now he had to visit as many of the remote ones as possible.
Taking into account the way back to the fortress of Dark Elves, it was going to take about 12 days.
“And I have 15 days until the battle starts.”
Having concluded, that he has just enough time, Weed was continuing to run, when all of a sudden, he noticed someone standing on a hill. The person was standing with his back to Weed and looking at something out of Weed’s field of view.
“A player? How… It’s not easy to get here. That must be some villager. Chwiit!”
Villages of exiles were scattered all around the plains. And despite the abundance of monsters, they were full of life, villagers were hunting and going out of villages for other business. It was not unusual to meet one of them here.
“Chwiik, is there a village nearby?”
As he was coming closer he was noticing more details about the person on the hill. Graceful posture, waist-long hair.
‘That must be a woman.’
Though he could only see her back, his sculptor’s senses were telling him, that she must be very beautiful. A woman watching the sunset. No, a young lady.
Deciding that it was not his business, Weed continued to run. The girl could obviously hear him, but wasn’t paying him any attention, so he decided to simply run past her.
While running up the hill, Weed noticed something at the edge of his field of view. A huge bull-like monster was running in the same direction.
“Hunter of Plains!”
That was one of the few kinds of monsters, that didn’t live on some set territory. Hunters of Plains were roaming all over the Plains of Despair, hunting people or even occasional
การแปล กรุณารอสักครู่..
เพื่อนแปลกเมื่อวัชพืชเสร็จงานของเขาใน Rosenheim อาณาจักร เขามุ่งหน้าสู่ที่ราบสิ้นหวังอีกแล้ว
แต่ตอนนี้เขากำลังขี่ม้า มันราคาถูกทั่วไปสายพันธุ์ที่รู้จักกันในระดับความสั้น สั้น และขาที่มีกล้ามเนื้อและความอดทน
ใครที่อยากให้ประทับใจ มักจะเลือกม้าแท้สีดำ หรือสีขาวแต่หญ้าก็ไม่ได้หนึ่งของพวกเขาเพื่อให้เขาเลือกเป็นสีน้ำตาลธรรมดาๆ หนึ่ง
" โอเค ไปกันเถอะ เร็วเข้า วิ่ง ! "
เสียงดัง กระแทกกับพื้นด้วยกีบ ม้าจะบุกรุกควบ
ในหินหรือพื้นที่เฉอะแฉะ มันคงไม่ใช่วิธีที่ดีที่สุดของการขนส่ง แต่ บนที่ราบ ข้ามซึ่งวัชพืชคือการเดินทาง มันเหนือกว่า
" ครับ มันคุ้มค่าเงิน
"เขาเพลิดเพลินกับการเดินทางที่รวดเร็วและสะดวกสบาย .
ตอนนี้วัชพืชสามารถเข้าใจว่าทำไมผู้คนซื้อม้า แต่เขาก็ยังขมเกี่ยวกับการใช้จ่ายเงิน ! ดังนั้นเขามีอย่างต่อเนื่องเพื่อความสะดวกสบายตัวเองล่ะ
" ใช่เงินลงทุนเป็นวิธีเดียวที่จะประสบความสำเร็จ . "
ทั้งๆที่เขาใช้เวลาเพียง 3 ทองในนั้นเขามีอย่างต่อเนื่องสรรเสริญซื้อใหม่ของเขาที่จะไม่รู้สึกเสียใจเขาทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อปราบปรามธรรมชาติโลภของเขา . . . . . .
แต่ยังไงก็มีเหตุผลของเขา สรรเสริญ ม้าจริงๆเป็น คุ้มค่าการลงทุน มันอนุญาตให้เขาเดินทางเร็วกว่าตอนที่เขาใช้ทักษะเรียกใช้สัตว์ 4 เท้า
ในวันเดียวเขาถึงชายแดนและผ่านเข้าสู่ที่ราบแห่งความสิ้นหวัง แล้วเขาเปลี่ยนทิศทางและเริ่มที่จะย้ายในรูปแบบแปลกๆที่ราบมีภูมิประเทศพอควรและการมองเห็นที่ดีในทุกทิศทาง แต่วัชพืชได้ขี่ไปทางตะวันออกเฉียงใต้ประมาณ ชั่วโมง แล้วเลี้ยวคมและขี่อีกชั่วโมงสำหรับภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
ทำซิกแซก เขาก็ค่อย ๆทำให้ทางของเขาไปยังตะวันออก ไปสู่ป้อมปราการของดาร์คเอลฟ์ แต่เขามีการใช้จ่ายเวลาอันมีค่าของเขา ในความหมายหลง
ไม่กี่ชั่วโมงต่อมาวัชพืชพบงานเลี้ยงที่ล่าบนที่ราบอีกครั้ง Oberon และสหายของเขาเพิ่งเสร็จสิ้นการต่อสู้อื่นและกำลังพักผ่อน แน่นอน พวกเขามีการแจ้งเตือนและสังเกตเห็นใกล้ไรเดอร์ก่อน
" อะไรกัน . . . . . . . "
" มีโซโล่เล่น ใครมาที่นี่ ! "
ทุกคนในปาร์ตี้เราหันไปรอบ ๆและมองวัชพืชในแปลกใจ
เมื่อพวกเขาเข้าสู่ที่ราบแห่งความสิ้นหวังพวกเขาต้องต่อสู้กับมอนสเตอร์แทบไม่หยุด ถ้าใน Rosenheim อาณาจักรจะโม้ว่าพวกเขาสามารถจัดการกับปีศาจ นี่มันแตกต่างกัน พวกเขาต้องรู้สึกอะไรจริงการต่อสู้อย่างหนัก
อเวจีอัศวินสายฟ้าล้อ , ยาพิษ ลอร์ดมืด นักเต้น ลอร์ดไนท์ และหลายอื่น ๆมอนสเตอร์ระดับ 350 , ที่การตั้งค่าการซุ่มโจมตี , ดัก ,ร่ายคาถาร้ายแรงและเรียกสมุนที่จะช่วยพวกเขาในการต่อสู้
ที่ดินเหล่านี้มีความท้าทายที่แท้จริงสำหรับงานเลี้ยงของพวกเขา สองสามครั้งเมื่อพวกเขาพบมอนสเตอร์ระดับกว่า 400 มันเป็นเพียงของพวกเขาอย่างมากที่ตามล่าพวกเขาไม่ได้จบลงในช่วงเวลานั้น กับทุก ๆวัน บรรยากาศในพรรคและได้รับ gloomier gloomier
ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจ ที่เวลาเราเห็นวัชพืชตาของเขาก็สมบูรณ์ รูปร่างกลม
" ที่นี่อันตราย นี่คือที่ราบแห่งความสิ้นหวัง . . . . . . . รีบหันไปรอบ ๆและได้รับออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุดเท่าที่คุณสามารถ ! หรือ ไม่ เราต้องพาคุณกลับ . "
เราเป็นขุนนางจริงๆว่ะ เขาพร้อมที่จะปกป้องคนอื่น แม้ว่าเขาจะถูกทำร้ายตัวเอง นักรบอาชีพมักจะเลือกด้วยเช่นเปิด คนสุภาพและใจดีดี
แต่วัชพืชไม่เข้าใกล้ผู้ชายประเภทนั้น อาจกล่าวได้ว่าเขาเป็นตรงข้ามแน่นอน
วัชพืชแค่ขี่ผ่านพวกเขา เขาไม่สนใจผู้เล่น แต่ไม่ใช่สินค้า ออกไป เช่น ในการประชุมก่อนหน้านี้ของพวกเขา
เขาไม่ได้ลงจากม้า เพื่อเลือกพวกเขาขึ้น เขาก้มลงเพื่อรวบรวมไว้ใน saddlebag ของเขาไว้บนหลังม้าโดยเฉพาะขา
" '
ต้องรวบรวมทุกอย่างการหยิบสินค้า วัชพืชอย่างต่อเนื่องของเขาไปทางตะวันออก
" ห๊ะ ? เขาเพิ่งออกไป "
" เขาไม่เห็นคุณค่าของชีวิต "
เล่นจากการล่าสัตว์เลี้ยงดูเขาขี่ไป
" ทุกคนมีอิสระที่จะเลือกทางของเขาเองจะตาย "
" จริงๆ มีคนชอบเดินทางคนเดียวไปทั่ว "
แต่เรา haisyns พลูโต , และคู่อื่น ๆทหารผ่านศึกไม่ได้อย่างรวดเร็วด้วยสรุป .พฤติกรรมวัชพืช ไม่ใช่ของคนที่กำลังจะตายในใกล้อนาคต
ความคิดบางอย่างแวบเข้ามาในใจเรา . เขาจำได้ว่าพวกเขาพบวิญญาณหมาป่าขวาหลังจากผ่านเขตแดน และวิธีที่พวกเขาเห็นผีแปลกๆ ที่เลือกรายการทั้งหมด เหลือหลังจากการต่อสู้
" หรือว่า . . . . . . . "
พลูโตมอง Oberon
" ว่า ผี ! "
" มันเป็นผู้เล่น ? "
" ถ้ามันเล่นแล้ว . . . . . . . "
เขาพยักหน้ากับแต่ละอื่น ๆ .
" ผู้เล่นที่สามารถเปลี่ยนไปเป็นผี . . . . . . . คนเดียวเลย "
ตอนนี้คนอื่นเข้าใจสิ่งที่เรากำลังจะได้เป็นอย่างดี . หลังจากที่ทั้งหมดนี้ปาร์ตี้ล่าสัตว์ประกอบด้วยผู้เล่นระดับสูง กระตือรือร้นมากเกี่ยวกับหลวงถนน
" Hall of Fame ! "
" ผีจากวีดีโอ "
" เขาดูต่างเวลา แต่นั่นเค้า !หน้าตาน่ากลัว เดียวกัน "
" แล้ว ไม่มีผีในเกมน่าเกลียดเท่าอันนี้ "
" แล้วว่า เหตุการณ์จะเกิดขึ้นในที่ราบแห่งความสิ้นหวัง ! "
* * *
แต่ครั้งนี้วัชพืชได้เดินทางบนหลังม้า อารมณ์ของเขาก็ไม่ค่อยดีเท่าที่ควร ในทางของเขา เขาก็สังเกตเห็นร่องรอยของปาร์ตี้ล่าสัตว์ หรือจะแม่นยํา , รายการ , ซ้ายโดยพวกเขา .
วัชพืชสามารถเห็นพวกเขาได้ชัดเจนแต่ก็ไม่ใกล้พอที่จะรับพวกเขา มีมอนสเตอร์ที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ดังกล่าว ก็ยากที่จะจัดการกับคนเดียว นอกจากนี้ การล่ากำลังจะผ่านตรงกลางของพื้นที่ดังกล่าวที่จำนวนของมอนสเตอร์เป็นที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
ที่ราบอย่างรวดเร็วก่อนดูเหมือนจะว่างเปล่า แต่นั่นคือความประทับใจแรกที่ทำให้เข้าใจผิด ทุกประเภทของมอนสเตอร์มีอาณาเขตของตัวเองโดยเดินเข้าไปที่ผู้เล่นถูกบังคับทั้งหมดของมอนสเตอร์ที่อาศัยอยู่เพื่อโจมตี ดินแดนเหล่านี้ถูกกระจายอยู่ทั่วที่ราบ เป็นเขาวงกตที่ซับซ้อน
วัชพืชมีสำเนาของแผนที่ ดังนั้นเขาสามารถหลีกเลี่ยงอันตรายพื้นที่ แต่กับแผนที่และม้า เขาไปตามเส้นทางคดเคี้ยวซึ่งจริงๆ
ช้าเขาลงหลังจากวันที่คงที่ควบม้าเริ่มโฟม ที่มุมปาก มันเริ่มหมดแรง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากวัชพืชแบกรูปปั้นผีสวย มีน้ำหนักมาก ในหนึ่งถุงของเขา
ปกติม้าเจ้าของดูแลขี่ของพวกเขา : ลูบปลอบโยน กินแครอท และแน่นอนให้พวกเขาพักเมื่อเหนื่อย
วัชพืชเร่งม้าของเขาแทน
" มาวิ่ง คุณสามารถทำมันได้ คุณ เป็น ชนิด ของนักวิ่ง หลังจากทั้งหมด คุณไม่ผิดหวัง ที่คุณไม่เคยไปถึงขีด จำกัด ของคุณ "
หลังจากนั้นเขาก็เริ่มเต้นเป็นจังหวะอยู่บนหลังม้า . และมันก็เริ่มวิ่งเร็วหน่อย ใช้พลังงานน้อย มันก็มี แต่หลังจากเวลาผ่านไป ความเร็วเริ่มลดลงอีกครั้ง
" มันยากใช่มั้ย ? รอแป๊บนึงเมื่อเราเดินทางมาถึง คุณจะได้พักผ่อนให้มากที่สุดเท่าที่คุณต้องการ "
ม้าเชื่อคำพูดนั้นหยุดการชะลอตัวลงและทำให้เพิ่มเติมความพยายามมัน
วัชพืชประเภทเสียงและรู้ว่าเสน่ห์และภาวะผู้นำ คุณลักษณะช่วยให้เขาชักจูงจนม้าวิ่งอยู่ในความหวังในการไปถึงของพวกเขา ปลาย
แต่ยาว แต่มันวิ่งไม่มีวี่แววของปลายทาง และวัชพืช ไม่ได้ปล่อยให้มันช้า
" เอาน่า อีกนิด "
ม้าวิ่ง
" ใกล้แล้ว "
มันยังเชื่อ
" เพียงบิตซ้าย " ทัศนคติต่อ
. ภูเขาของเขาไปไกลเกินกว่าที่น่ากลัว เขาบีบทุกหยดสุดท้ายจากม้าของเขา
ในที่สุดก็ทนไม่ได้ เช่น การรักษาใด ๆอีกต่อไปได้ไม่กี่ก้าวและล้มลงกับพื้น หมดแรงแล้ว
หลังจากตรวจสอบการหายใจหนักม้าและตระหนักว่าเขาคงไม่สามารถขี่มันอีก วัชพืช เอากระเป๋าของเขาออกและกล่าวว่า :
" คุณเป็นอิสระแล้ว ไปทุกที่ที่คุณต้องการ โชคดี . . . "
เขาเอารูปปั้นผีตัวเล็ก เขาไม่ได้มีเวลาที่จะรอสำหรับม้าที่จะกู้คืนดังนั้นเขาจึงเปลี่ยนทางต้นฉบับเขาเดินทาง
" ประติมากรรม แปลงร่าง ! "
การเดินทาง Rosenheim อาณาจักรใช้เวลา 7 วัน แต่ตอนนี้ เขาปิดส่วนของวิธีการของเขาในม้าและเก็บพลัง เวลา นี้จะลดครึ่ง
" chwiik ! chwik ! "
เล็ก Orc ที่มุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออก
เขายังชะมัดในเวลาสั้น ๆครั้งสุดท้ายที่เขามาเยือนหมู่บ้านทั้งหมดของเนรเทศในศูนย์ของราบ ตอนนี้เขาต้องเข้าชมเป็นจำนวนมากของคนที่ห่างไกลที่สุด
ถ่ายลงในบัญชีกลับมาที่ป้อมของดาร์คเอลฟ์ มันต้องใช้เวลาประมาณ 12 วัน
" และฉันได้ 15 วัน จนกว่า การต่อสู้เริ่มขึ้น "
มีข้อสรุปว่า เขามีเวลาเพียงพอ วัชพืชก็ยังคงวิ่ง เมื่อจู่ๆเขาเห็นใครบางคนยืนอยู่บนเนินเขา คนที่กำลังยืนหันหลังให้วัชพืชและมองออกมาจากสนามหญ้าของดู
" ผู้เล่น ? แล้ว . . . . . . . มันไม่ง่ายที่จะได้รับที่นี่ มันต้องมีพวกชาวบ้าน chwiit ! "
หมู่บ้านเนรเทศกระจัดกระจายไปทั่วที่ราบ และแม้จะมีความอุดมสมบูรณ์ของมอนสเตอร์ที่พวกเขากำลังเต็มรูปแบบของชีวิตชาวบ้านล่าและจะออกจากหมู่บ้านเพื่อธุรกิจอื่น ๆ มันไม่ได้ผิดปกติเพื่อตอบสนองอย่างใดอย่างหนึ่งของพวกเขาที่นี่
" chwiik มีหมู่บ้านที่ใกล้เคียง ? "
เขาก็เข้ามาใกล้ เขาสังเกตเห็นรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับบุคคลบนเนินเขา ท่าที่สง่างาม เอวผมยาว
ที่ต้องเป็นผู้หญิง . . .
แม้ว่าเขาจะได้เห็นเธอกลับมา เขาปั้นเป็นประสาทสัมผัสบอกเขาว่าเธอจะต้องสวยมาก ผู้หญิงดูพระอาทิตย์ตก ไม่ คุณผู้หญิง
ตัดสินใจว่ามันไม่ได้เป็นธุรกิจของเขา วัชพืชอย่างต่อเนื่องเพื่อเรียกใช้ ผู้หญิงสามารถเห็นได้ชัดว่าได้ยิน แต่ไม่สนใจเขาเลย เขาจึงตัดสินใจที่จะใช้เพียงแค่อดีตของเธอ
ตอนที่วิ่งขึ้นเนินเขา วัชพืช สังเกตเห็นบางอย่างที่ขอบของเขตของเขา วัวใหญ่เหมือนสัตว์ประหลาดวิ่งไปในทิศทางเดียวกัน
" นักล่าของที่ราบ ! "
นั่นเป็นหนึ่งในไม่กี่ชนิดของมอนสเตอร์ที่ไม่ได้อยู่ในชุดดินแดน นักล่าของที่ราบที่สัญจรทั่วที่ราบแห่งความสิ้นหวัง ล่าสัตว์ หรือแม้แต่ คนเป็นครั้งคราว
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- ฉันพึ่งทำอาหารไป
- And you call sweet!
- ในขณะที่พวกเขากำลังนั่งพักอยู่นั่น อยู่ๆ
- เฟอร์นิเจอร์มือสอง
- Excuse
- พ่อเเม่ฉันทำการเกษตร
- today during recess a large truck pulled
- 3) over-thinking 4) upset 5) falling apa
- not normal
- ฉันไปทุกปี ไว้ฉันจะส่งรูปให้คุณ
- if i love someone i do not need other gi
- so how we can do it?
- ใบลาป่ความรัทรัพยากรหลากหลายมากกว่าชาตือ
- นิสัย
- pussy
- Terribly
- a little bit Laos. I'm white washed
- I was listening to music.
- รุ่นพี่
- สับปะรดปั่น
- I just cook.
- เมื่อไหร่คนจะมา
- technique
- The children have the habit of aggressio
