Non-native plants can also cause da

Non-native plants can also cause damage to aquatic ecosystems. The water hyacinth,
which is native to the Amazon River, has been introduced to freshwater ecosystems on
several continents, including Africa and North America. It grows on the surface of
water, blocking light, decreasing oxygen levels, and changing water chemistry (Gopal,
1987). Entire food webs have been altered as a result, and fish populations have been reduced
or eliminated in some areas (Gowanloch, 1945; Timmer and Weldon, 1967). In
the United States, water hyacinth has spread to rivers, lakes and lagoons throughout the
country, forming dense mats that block canals and drainage pipes, prevent swimming
and boating, and impair waterway navigation (Buker, 1982). In Lake Victoria, water hyacinth
“hot spots” have persisted near areas of urban, industrial, and agricultural pollution,
despite efforts to eradicate the floating vegetation (Lake Victoria Environmental
Management Project, 2003)
Pollution
Freshwater ecosystems are polluted by a variety of human activities, from large-scale
agriculture and industry to everyday behaviors, such as driving cars and fertilizing
lawns. Large quantities of pollution often enter freshwater systems from point sources,
such as industrial or municipal sewage outflows; for example, 23.4 billion tons of
sewage and industrial waste was dumped into the Yangtze River in 2001, threatening
human health and the survival of the endangered Yangtze River dolphin (Young, 2002).
Thus, the focus on protecting water quality in many countries has been on preventing
point source pollution (i.e. U.S. Clean Water Act of 1972). However, nonpoint source
pollution is far more significant in many cases. Airborne pollutants can enter the atmosphere
and travel long distances, entering lakes and waterways in otherwise pristine locations.
Pollutants dissolved in runoff from the surrounding landscape may account for the
greatest source of pollution in many freshwater ecosystems—for example, it has been
estimated that 80% of the nutrients (nitrogen and phosphorus) that pollute U.S. waterways
derive from nonpoint sources such as agricultural and urban runoff (Shaw and
Raucher, 1993).
NUTRIENT POLLUTION
Runoff from fertilizers used in commercial agriculture or private yards adds large
amounts of nitrogen and phosphorus to freshwater ecosystems. This can be especially
problematic in lowland areas and in lakes or rivers with developed shores. The added
nutrients lead to excess growth of algae (which is sometimes toxic), resulting in reduced
water clarity and light penetration. Because of this increased primary productivity, the
activity of decomposing, oxygen-consuming bacteria increases and oxygen levels decline.
Shifts in the food web and alterations in bottom-water habitat can lead to changes
in species composition and distribution. For example, the density, distribution and relative
abundance of aquatic plants can change after eutrophication (Schmieder, 1997), and
valuable fish species are often replaced by less desirable fauna that can tolerate low oxyBUYING
TIME: A USER'S MANUAL 207
CHAPTER 8
gen levels (Egerton, 1987). Natural eutrophication is a normal state in the succession of
lakes as they age, but polluted runoff has led to early eutrophication and changes in the
community structure of many naturally oligotrophic (nutrient-poor) lakes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พืชพื้นเมืองไม่สามารถทำให้เกิดความเสียหายกับระบบนิเวศทางน้ำ ตบชวาซึ่งเป็นเจ้าแม่น้ำอเมซอน แนะนำให้ระบบนิเวศน้ำจืดบนหลายทวีป ทวีปแอฟริกาและอเมริกาเหนือ มันเติบโตบนพื้นผิวของน้ำ ไฟบล็อก ลดระดับออกซิเจน การเปลี่ยนแปลงทางเคมีของน้ำ (Gopal1987) ทั้งเว็บอาหารมีการเปลี่ยนแปลงเป็นผล และประชากรปลาลดลงหรือถูกตัดออกในบางพื้นที่ (Gowanloch, 1945 Timmer และ Weldon, 1967) ในสหรัฐอเมริกา ตบชวาได้แพร่ไปยังแม่น้ำ ทะเลสาบ และทะเลสาบตลอดการประเทศ ขึ้นรูปเสื่อที่หนาแน่นที่บล็อกคลองและท่อระบายน้ำ ป้องกันการว่ายน้ำเรือ และทำนำน้ำ (Buker, 1982) ในทะเลสาบวิกตอเรีย ตบชวา"จุดร้อน" มียังคงอยู่ใกล้พื้นที่มลพิษเมือง อุตสาหกรรม และการเกษตรแม้ มีความพยายามที่จะขจัดพืชลอยน้ำ (ทะเลสาบวิกตอเรียสิ่งแวดล้อมการจัดการโครงการ 2003)มลภาวะระบบนิเวศน้ำจืดจะเสีย ด้วยความหลากหลายของมนุษย์ จากขนาดใหญ่เกษตรและอุตสาหกรรมการทำงานทุกวัน ขับขี่รถยนต์ และ fertilizingสนามหญ้า ขนาดใหญ่ปริมาณมลพิษมักป้อนระบบน้ำจืดจากแหล่งจุดเช่นน้ำเสียที่เทศบาล หรืออุตสาหกรรมต่าง ๆ ตัวอย่าง 23.4 พันล้านตันน้ำเสียและกากอุตสาหกรรมถูก dumped ในแม่น้ำแยงซีในปีค.ศ. 2001 การคุกคามสุขภาพของมนุษย์และความอยู่รอดของโลมาแม่น้ำแยงซีใกล้สูญพันธุ์ (หนุ่ม 2002)ดังนั้น เน้นป้องกันคุณภาพน้ำในประเทศได้รับการป้องกันชี้แหล่งมลพิษ (เช่นสหรัฐฯ สะอาดน้ำกระทำของ 1972) อย่างไรก็ตาม nonpoint แหล่งมลพิษเป็นสำคัญมากขึ้นในหลายกรณี สารมลพิษทางอากาศต้องการบรรยากาศและระยะทางยาว ใส่สวยงามและจุดในสถานพักผ่อนหรือการเดินทางสารมลพิษที่ละลายในน้ำจากภูมิทัศน์โดยรอบอาจบัญชีสำหรับการมากที่สุดแหล่งมลพิษในระบบนิเวศน้ำจืดมากมาย — ตัวอย่าง ได้รับประมาณว่า 80% ของสารอาหาร (ไนโตรเจนและฟอสฟอรัส) ที่ก่อให้เกิดมลพิษสหรัฐการบ้านมาจากแหล่ง nonpoint เช่นเกษตร และเมืองไหลบ่า (Shaw และRaucher, 1993)มลภาวะธาตุอาหารจากปุ๋ยที่ใช้ในการเกษตรเชิงพาณิชย์หรือหลาส่วนตัวเพิ่มมากจำนวนของไนโตรเจนและฟอสฟอรัสเพื่อระบบนิเวศน้ำจืด นี้ได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งมีปัญหา ในพื้นที่ราบ และ ในทะเลสาบหรือแม่น้ำ มีมาพัฒนา การเพิ่มสารอาหารทำให้เกินการเจริญเติบโตของสาหร่าย (ซึ่งบางครั้งสารพิษ), เกิดลดลงน้ำและแสงเจาะ ด้วยเหตุนี้เพิ่มผลผลิตหลัก การกิจกรรมของพืชพันธุ์ เพิ่มแบคทีเรียที่ใช้ออกซิเจนและระดับออกซิเจนลดลงกะในเว็บอาหารและการเปลี่ยนแปลงในการอยู่อาศัยด้านล่างน้ำสามารถนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงในส่วนประกอบชนิดและการกระจาย สำหรับตัวอย่าง ความหนาแน่น การกระจาย และญาติความอุดมสมบูรณ์ของพืชน้ำสามารถเปลี่ยนหลังเค (Schmieder, 1997), และพันธุ์ปลาที่มีคุณค่าจะถูกแทนที่ ด้วยสัตว์น้อยสมควรที่สามารถทน oxyBUYING ต่ำมักจะเวลา: คู่มือผู้ใช้ของ 207บทที่ 8ระดับ gen (อีเกอร์ตั้น 1987) เคตามธรรมชาติเป็นสิ่งปกติอย่างต่อเนื่องของทะเลสาบเป็นอายุ แต่เสียที่ไหลบ่าได้นำไปเคต้น และการเปลี่ยนแปลงในการโครงสร้างชุมชนของทะเลสาบ (อาหารคนจน) oligotrophic ธรรมชาติมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พืชที่ไม่ใช่เจ้าของภาษายังสามารถทำให้เกิดความเสียหายให้กับระบบนิเวศทางน้ำ ผักตบชวาซึ่งมีถิ่นกำเนิดในแม่น้ำอะเมซอนได้รับการแนะนำให้รู้จักกับระบบนิเวศน้ำจืดในหลายทวีปรวมทั้งแอฟริกาและอเมริกาเหนือ มันจะเติบโตบนพื้นผิวของน้ำปิดกั้นแสงลดลงระดับออกซิเจนและการเปลี่ยนแปลงทางเคมีในน้ำ (โกปาล, 1987) ใยอาหารทั้งหมดมีการเปลี่ยนแปลงเป็นผลและประชากรปลาได้รับลดลงหรือตัดออกในบางพื้นที่ (Gowanloch 1945; Timmer และเวลดอน, 1967) ในสหรัฐอเมริกาผักตบชวาแพร่กระจายไปยังแม่น้ำทะเลสาบและทะเลสาบทั่วประเทศไว้เสื่อหนาแน่นที่ปิดกั้นคลองและท่อระบายน้ำป้องกันไม่ให้ว่ายน้ำและพายเรือและทำให้เสียนำทางทางน้ำ(Buker, 1982) ในทะเลสาบวิกตอเรียผักตบชวา"จุดร้อน" ได้ยืนยันที่อยู่ใกล้พื้นที่ของเมืองอุตสาหกรรมและมลพิษทางการเกษตรแม้จะมีความพยายามที่จะกำจัดพืชลอยน้ำ(ทะเลสาบวิกตอเรียสิ่งแวดล้อมการบริหารจัดการโครงการ, 2003) มลพิษระบบนิเวศน้ำจืดที่มีการปนเปื้อนด้วยความหลากหลายของกิจกรรมของมนุษย์จากขนาดใหญ่การเกษตรและอุตสาหกรรมไปสู่พฤติกรรมในชีวิตประจำวันเช่นการขับรถและการใส่ปุ๋ยสนามหญ้า จำนวนมากของมลพิษมักจะใส่ระบบน้ำจืดจากแหล่งจุดเช่นการไหลออกของน้ำเสียอุตสาหกรรมหรือเทศบาล ตัวอย่างเช่น 23400000000 ตันของเสียและกากอุตสาหกรรมที่ถูกทิ้งลงไปในแม่น้ำแยงซีในปี2001 ที่คุกคามสุขภาพของมนุษย์และความอยู่รอดของสัตว์ใกล้สูญพันธุ์โลมาแม่น้ำแยงซีเกียง(หนุ่ม, 2002). ดังนั้นจึงมุ่งเน้นไปที่การปกป้องคุณภาพน้ำในหลายประเทศมี รับในการป้องกันแหล่งกำเนิดมลพิษ(เช่นสหรัฐน้ำสะอาดทำของ 1972) อย่างไรก็ตามแหล่งกำเนิดมลพิษที่อยู่ห่างไกลความสำคัญมากขึ้นในหลายกรณี มลพิษทางอากาศสามารถเข้าสู่ชั้นบรรยากาศและการเดินทางในระยะทางไกลเข้าทะเลสาบและทางน้ำในสถานที่เก่าแก่เป็นอย่างอื่น. มลพิษที่ละลายในน้ำที่ไหลบ่ามาจากภูมิทัศน์โดยรอบอาจบัญชีสำหรับแหล่งใหญ่ที่สุดของมลพิษในหลายน้ำจืดระบบนิเวศตัวอย่างเช่นจะได้รับการคาดกันว่า80 % ของสารอาหาร (ไนโตรเจนและฟอสฟอรัส) ที่ก่อให้เกิดมลพิษทางน้ำของสหรัฐได้รับมาจากแหล่งกำเนิดเช่นการไหลบ่าทางการเกษตรและในเมือง(ชอว์และRaucher, 1993). ธาตุอาหารมลพิษน้ำจากปุ๋ยที่ใช้ในการเกษตรในเชิงพาณิชย์หรือหลาส่วนตัวเพิ่มขนาดใหญ่ปริมาณของไนโตรเจนและฟอสฟอรัสเพื่อระบบนิเวศน้ำจืด นี้สามารถเป็นได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งปัญหาในพื้นที่ลุ่มและทะเลสาบหรือแม่น้ำที่มีชายฝั่งที่พัฒนาแล้ว เพิ่มสารอาหารที่นำไปสู่การเจริญเติบโตของสาหร่ายส่วนเกิน (ซึ่งเป็นสารพิษบางครั้ง) มีผลในการลดความคมชัดของน้ำและการเจาะแสง ด้วยเหตุนี้ผลผลิตเพิ่มขึ้นหลักในการทำงานของย่อยสลายแบคทีเรียออกซิเจนการบริโภคที่เพิ่มขึ้นและระดับออกซิเจนลดลง. กะในเว็บอาหารและการเปลี่ยนแปลงในที่อยู่อาศัยด้านล่างน้ำสามารถนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงในองค์ประกอบชนิดและการจัดจำหน่าย ตัวอย่างเช่นความหนาแน่นของการจัดจำหน่ายและญาติอุดมสมบูรณ์ของพืชน้ำสามารถเปลี่ยนหลังจาก eutrophication (Schmieder, 1997) และสายพันธุ์ปลาที่มีคุณค่ามักจะถูกแทนที่โดยสัตว์ที่ต้องการน้อยที่สามารถทนต่อoxyBUYING ต่ำเวลา: ของผู้ใช้ MANUAL 207 บทที่ 8 ระดับเก็น ( อิเกอร์ตัน 1987) eutrophication ธรรมชาติเป็นสภาวะปกติในการทดแทนของทะเลสาบที่พวกเขาอายุแต่ที่ไหลบ่ามาปนเปื้อนได้นำไปสู่ ​​eutrophication ต้นและการเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างของชุมชนหลายoligotrophic ธรรมชาติ (สารอาหารที่ไม่ดี) ทะเลสาบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่ใช่พืชพื้นเมืองสามารถก่อให้เกิดความเสียหายต่อระบบนิเวศทางน้ำ . ผักตบชวา
, ซึ่งเป็นชาว Amazon River , ได้รับการแนะนำระบบนิเวศน้ําจืด
หลายๆทวีป ได้แก่ แอฟริกา และอเมริกาเหนือ มันเติบโตบนพื้นผิวของ
น้ำ กั้นแสง ลดระดับออกซิเจน และการเปลี่ยนแปลงเคมีน้ำ ( Gopal
, 1987 ) ใยอาหารทั้งหมดมีการเปลี่ยนแปลงผลและประชากรปลาได้ลดลง
หรือตัดออกในบางพื้นที่ ( gowanloch 1945 ; และ Timmer Weldon , 1967 ) ใน
สหรัฐอเมริกา ผักตบชวาได้แพร่กระจายไปยังแม่น้ำ ทะเลสาบ และทะเลสาบทั่ว
ประเทศขึ้นหนาแน่น เสื่อที่ปิดกั้นคลองและท่อระบายน้ำ ป้องกันไม่ให้ว่าย
และเรือ และบั่นทอนประสิทธิภาพทางน้ำการเดินเรือ ( buker , 1982 ) ในทะเลสาบวิคตอเรีย
ผักตบชวา" ฮอตสปอต " ได้ยืนยันใกล้พื้นที่ของสังคมเมืองอุตสาหกรรมและมลพิษทางการเกษตร
แม้จะมีความพยายามที่จะกำจัดพืชลอยน้ำ ( โครงการการจัดการสิ่งแวดล้อม
ทะเลสาบวิคตอเรีย 2003 )

เป็นระบบนิเวศน้ำจืดมลพิษปนเปื้อนโดยความหลากหลายของกิจกรรมของมนุษย์จากการเกษตรและอุตสาหกรรมขนาดใหญ่
พฤติกรรมประจำวัน เช่น การขับรถยนต์ การใส่ปุ๋ย
สนามหญ้าขนาดใหญ่ปริมาณของมลพิษมักจะระบุระบบน้ำจืดจากแหล่งจุด
เช่นอุตสาหกรรมหรือเทศบาลไหลทิ้ง ตัวอย่างเช่น 23.4 พันล้านตันของ
สิ่งปฏิกูลและอุตสาหกรรมเสียทิ้งลงสู่แม่น้ำ แยงซีเกียง 2001 ขู่
สุขภาพของมนุษย์ และเพื่อความอยู่รอดของพวกโลมาแม่น้ำแยงซีเกียง ( หนุ่ม , 2002 ) .
ดังนั้นมุ่งปกป้องคุณภาพน้ำในหลายประเทศที่ได้รับการป้องกัน
แหล่งกำเนิดมลพิษ ( เช่นสหรัฐอเมริกาสะอาดกว่าน้ำ 1972 ) อย่างไรก็ตาม มลพิษ Nonpoint แหล่ง
ไกลมากที่สำคัญในหลายกรณี สารมลพิษทางอากาศสามารถระบุบรรยากาศ
และการเดินทางระยะไกล เข้าสู่ทะเลสาบและทางน้ำอื่นล้วน
สถานที่สารพิษที่ละลายในน้ำไหลบ่าจากภูมิทัศน์โดยรอบอาจบัญชีสำหรับแหล่งที่มาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของมลพิษในระบบนิเวศน้ำจืดมาก

มันมีประมาณว่า 80% ของธาตุอาหาร ( ไนโตรเจนและฟอสฟอรัส ) ที่ก่อให้เกิดมลพิษทางน้ำของสหรัฐอเมริกาที่ได้รับมาจากแหล่ง Nonpoint
เช่นการเกษตรและชุมชนเมืองน้ำท่า ( ชอว์และ
raucher , 1993 )

อาหารมลพิษน้ำท่าจากปุ๋ยที่ใช้ในการเกษตรเชิงพาณิชย์หรือหลาส่วนตัวเพิ่มขนาดใหญ่
ปริมาณไนโตรเจนและฟอสฟอรัสในระบบนิเวศน้ำจืด . นี้สามารถโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ปัญหาในที่ลุ่มและในทะเลสาบหรือแม่น้ำที่มีการพัฒนาชายฝั่ง เพิ่มสารอาหารส่วนเกิน
นำไปสู่การเจริญเติบโตของสาหร่าย ( ซึ่งเป็นสารพิษบางครั้ง ) ลดลงส่งผล
น้ำชัดเจนและทะลุแสงด้วยเหตุนี้การเพิ่มผลผลิตปฐมภูมิ
กิจกรรมของการบริโภคออกซิเจนและแบคทีเรีย เพิ่มระดับออกซิเจนลดลง
กะในสายใยอาหารและการเปลี่ยนแปลงในที่อยู่อาศัยน้ำด้านล่างสามารถนำไปสู่การเปลี่ยนแปลง
องค์ประกอบชนิดและการกระจาย ตัวอย่างเช่น ความหนาแน่นของการกระจายและความชุกชุมสัมพัทธ์
ของพืชน้ำสามารถเปลี่ยนหลังจากปรากฏการณ์ยูโทรฟิเคชั่น ( schmieder , 1997 )
ปลาที่มีคุณค่าและมักจะถูกแทนที่ด้วยพืชที่ต้องการน้อยที่สามารถทนเวลา oxybuying
ต่ำ : คู่มือการใช้งาน 207
บทที่ 8
Gen ระดับ ( อีเกอร์ตัน , 1987 ) บานชื่นธรรมชาติเป็นสภาวะปกติ ในความสำเร็จของ
ทะเลสาบ ตามอายุ แต่เสียน้ำท่าได้นำไปสู่ปรากฏการณ์ยูโทรฟิเคชั่นแรกและการเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างชุมชนของหลายธรรมชาติ
โอลิโกโทรฟิก ( ยากจนสารอาหาร ) ทะเลสาบ