AbstractAlthough crop residues cons

Abstract
Although crop residues constitute an enormous resource, actual residue management practices in rice-based systems have various negative side effects and contribute to global warming. The concept of a combined bioenergy/biochar system could tackle these problems in a new way. Rice residues would be used for energy production, thereby reducing field burning and the use of fossil fuels, and the biochar by-product could help to improve soils, avoid methane emissions, and sequester carbon in soils. To examine some of these promises, we conducted field experiments from 2005 to 2008 in three different rice production systems. Objectives were to study the effect of biochar from rice husks on soil characteristics, assess the stability of carbonized rice residues in these different systems, and evaluate the agronomic effect of biochar applications. The results showed that application of untreated and carbonized rice husks (RH and CRH) increased total organic carbon, total soil N, the C/N ratio, and available P and K. Not significant or small effects were observed for soil reaction, exchangeable Ca, Mg, Na, and the CEC. On a fertile soil, the high C/N ratio of CRH seemed to have limited N availability, thereby slightly reducing grain yields in the first three seasons after application. On a poor soil, where the crop also suffered from water stress, soil chemical and physical improvements increased yields by 16–35%. Together with a parallel study including methane and CO2 emission measurements at one site, the results strongly suggest that CRH is very stable in various rice soils and systems, possibly for thousands of years. However, the study also showed that CRH was very mobile in some soils. Especially in poor sandy soil, about half of the applied carbon seemed to have moved below 0.30 m in the soil profile within 4 years after application. We concluded that biochar from rice residues can be beneficial in rice-based systems but that actual effects on soil fertility, grain yield, and soil organic carbon will depend on site-specific conditions. Long-term studies on biochar in field trials seem essential to better understand biochar effects and to investigate its behavior in soils.
________________________________________
Research highlights
► Objectives were to study the effect of biochar from rice husks on soil characteristics, assess the stability of carbonized rice residues in different systems, and evaluate the agronomic effect of biochar applications. ► Our results indicate that carbonized rice husks are stable in various rice soils and environments, probably for thousands of years. ► On a poor soil, where the crop also suffered from water stress, application of carbonized rice husks increased yields by 16% to 35% over the control. ► Carbonized rice husk was very mobile in some soils, and about half of the applied carbon moved below 0.30 m within 4 years after application in a poor, sandy soil. ► Biochar technology is promising for rice-based systems but actual effects will depend on site-specific conditions.
Keywords
• Biochar;
• Carbon sequestration;
• Carbon leaching;
• Crop residues;
• Mean residence time;
• Rice
________________________________________
1. Introduction
In 2008, total rice residue production in Asia could be roughly estimated at 623 million t of rice straw and about 125 million t of rice husks, based on the 2008 paddy production (FAOSTAT online database), a harvest index of 0.5, and a husk/paddy ratio of 0.2. These residues constitute a valuable resource, but actual residue management practices do not use their potential adequately and often even have negative environmental consequences. In the past five decades, increasing opportunity costs of organic fertilizer use, relatively cheap inorganic fertilizer, and shortened fallow periods resulting from cropping intensification caused a continuous decline in the recycling of crop residues (Pandey, 1999). In intensive systems, where 2–3 crops are grown each year, the time for residue incorporation and decomposition is very short. Un-decomposed remains and decomposition products often disrupt soil preparation, crop establishment, and early crop growth. Therefore, residue burning is still widely practiced (although officially banned in most countries), contributing to air pollution, human health problems, and substantial nutrient losses (Tipayarom and Kim Oanh, 2007 and Gustafsson et al., 2009). In addition, field burning of residues generates considerable amounts of methane (Miura and Kanno, 1997), which is a potent greenhouse gas contributing to global climate change. And, only recently, several studies indicated a large contribution to global warming from soot particles in the atmosphere, which are due to biomass burning (Gustafsson et al., 2009 and Jacobson, 2010). Residue incorporation into the soil as a recommended alternative practice reduces atmospheric pollution but would further increase methane emissions from rice soils (Yan et al., 2003, Bossio et al., 1999 and Knoblauch et al., 2010), which are estimated to contribute 9–19% of global methane emissions (Denman et al., 2007).
An opportunity to examine these problems in a completely new way originates from the research on Terra Preta soils, which are characterized by high contents of biochar (carbonized organic matter, black carbon) due to the application of charcoal by Amerindian populations 500–2500 years ago (Sombroek, 1966). These soils are also distinguished by a surprisingly high and stable soil fertility contrasting distinctively with the low fertility of the adjacent acid and highly weathered soils, which was at least partially attributed to their high content of biochar (Lehmann et al., 2003a). The high stability of biochar in soils and its beneficial effect on soil fertility led to the idea that this technology could be used to actively improve poor soils in the humid tropics (Glaser et al., 2001). Positive yield as well as biomass responses resulting from charcoal applications were reported repeatedly and attributed to direct nutrient additions, higher nutrient retention and availability, increased cation exchange capacity, improved soil physical characteristics, and positive effects on soil microorganisms ( Lehmann and Rondon, 2006 and Glaser et al., 2002).
But, biochar from wood is not a feasible and sustainable option in most farming areas of Asia. However, biochar can be produced by incomplete combustion from any biomass and is a by-product of modern technologies for bioenergy production such as gasification and pyrolysis. Therefore, rice residues could be used to produce energy, and the biochar by-product could serve to recycle nutrients and maintain or even improve soil fertility. The supposedly high stability of carbonized residues could help to reduce greenhouse gas emissions from rice-based systems and sequester carbon in rice soils. This coupling of bioenergy production and the use of biochar in rice production systems would offer several important advantages:
•
Rice residues are a by-product of food production. Therefore, bioenergy based on rice residues does not impair food security; higher food production increases bio-energy output simultaneously.
•
The complete removal of residues from the field leads to a soil organic matter and soil quality decrease in most agricultural systems. However, studies in flooded rice-based systems have shown that soil quality is maintained over decades even if all residues are removed (Dawe et al., 2003 and Pampolino et al., 2008).
•
Residue removal from rice fields for energy production directly reduces emissions of greenhouse gases and air pollution caused by residue incorporation or field burning.
•
The high cropping intensity especially in irrigated rice systems ensures a more constant residue supply for bioenergy production and reduces the necessary transport distances to preferably medium-sized bioenergy plants.
However, most studies on biochar as a soil amendment concentrated on extensive production systems, on crops other than rice, and on biochar made from wood. Therefore, our study intended to (i) examine the effect of biochar from rice husks on soil characteristics in a range of different rice soils, (ii) investigate the stability of carbonized rice residues in the soil under the special conditions of different rice-based systems, and (iii) test the agronomic effect of applications of carbonized rice residues.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นามธรรม
แม้ว่าเศษซากพืชเป็นทรัพยากรมหาศาลการจัดการสารตกค้างที่เกิดขึ้นจริงในระบบการปลูกข้าวที่ใช้มีผลข้างเคียงเชิงลบต่างๆและนำไปสู่​​ภาวะโลกร้อน แนวคิดของระบบพลังงานชีวภาพ / biochar รวมกันสามารถจัดการกับปัญหาเหล​​่านี้ในรูปแบบใหม่ ตกค้างข้าวจะใช้สำหรับการผลิตพลังงานซึ่งจะช่วยลดการเผาไหม้ในภาคสนามและการใช้เชื้อเพลิงฟอสซิลและ biochar โดยผลิตภัณฑ์จะช่วยในการปรับปรุงดินให้หลีกเลี่ยงการปล่อยก๊าซมีเทนและยึดทรัพย์คาร์บอนในดิน เพื่อตรวจสอบบางส่วนของสัญญาเหล่านี้เราทำการทดลองด้าน 2005-2008 ในสามระบบการผลิตข้าวที่แตกต่างกัน มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของ biochar จากแกลบอยู่กับลักษณะของดินประเมินเสถียรภาพของข้าวตกค้างคาร์บอนในระบบที่แตกต่างกันเหล่านี้และประเมินผลทางการเกษตรของโปรแกรม biochar ผลการศึกษาพบว่าใบสมัครที่ไม่ผ่านการบำบัดของคาร์บอนและเปลือกข้าว (ขวาและ CRH) เพิ่มขึ้นรวมคาร์บอนอินทรีย์ n ดินรวม c / n อัตราส่วนและให้บริการพีเค ผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญไม่ได้เล็กหรือถูกตั้งข้อสังเกตปฏิกิริยาดินแลกเปลี่ยนแคลิฟอร์เนีย, mg, na,และ CEC ในดินที่อุดมสมบูรณ์อัตราส่วนคสูง / n ของ crh ดูเหมือนจะมี n ว่าง จำกัด จึงเล็กน้อยลดผลผลิตข้าวในสามฤดูกาลแรกหลังจากการประยุกต์ใช้ บนดินที่ไม่ดีที่การเพาะปลูกยั​​งเดือดร้อนจากการขาดน้ำสารเคมีของดินและการปรับปรุงทางกายภาพผลผลิตเพิ่มขึ้น 16-35%ร่วมกับการศึกษาคู่ขนานรวมทั้งก๊าซมีเทนและการปล่อย CO2 วัดที่เว็บไซต์หนึ่งผลขอแนะนำให้ crh มีเสถียรภาพมากในดินข้าวต่างๆและระบบอาจจะเป็นพัน ๆ ปี แต่การศึกษายังแสดงให้เห็นว่าเป็น crh มือถือมากในดินบาง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในดินทรายที่ยากจนประมาณครึ่งหนึ่งของคาร์บอนที่ใช้ดูเหมือนจะได้ย้ายต่ำกว่า 030 เมตรในดินภายใน 4 ปีหลังจากการประยุกต์ใช้ เราสรุปได้ว่า biochar ตกค้างจากข้าวสามารถเป็นประโยชน์ในระบบการปลูกข้าวตาม แต่ที่มีผลกระทบที่เกิดขึ้นจริงที่อุดมสมบูรณ์ของดินผลผลิตและดินอินทรีย์คาร์บอนจะขึ้นอยู่กับเงื่อนไขที่เว็บไซต์เฉพาะการศึกษาในระยะยาว biochar ในการทดลองภาคสนามดูเหมือนสิ่งสำคัญที่จะเข้าใจถึงผลกระทบ biochar และการตรวจสอบพฤติกรรมของในดิน.
________________________________________

ไฮไลท์การวิจัย►วัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลกระทบของ biochar จากแกลบอยู่กับลักษณะของดินในการประเมินความมั่นคงของ ข้าวตกค้างคาร์บอนในระบบที่แตกต่างกันและประเมินผลกระทบของการใช้งานทางการเกษตร biochar ผลของเราแสดงให้เห็นว่า►แกลบคาร์บอนมีความเสถียรในดินข้าวต่างๆและสภาพแวดล้อมที่อาจจะเป็นพัน ๆ ปี ►ในดินที่ไม่ดีที่การเพาะปลูกยั​​งเดือดร้อนจากการขาดน้ำการใช้แกลบคาร์บอนเพิ่มขึ้นอัตราผลตอบแทน 16% ถึง 35% ในช่วงการควบคุม►แกลบคาร์บอนเป็นมือถือมากในดินบางส่วนและประมาณครึ่งหนึ่งของคาร์บอนที่ใช้ย้ายต่ำกว่า 0.30 เมตรภายใน 4 ปีหลังจากการประยุกต์ใช้ในยากจนดินปนทราย ►เทคโนโลยี biochar มีแนวโน้มสำหรับระบบข้าวตาม แต่ผลที่เกิดขึ้นจริงจะขึ้นอยู่กับเงื่อนไขที่เว็บไซต์เฉพาะ

คำหลัก• biochar.
•คาร์บอน;
•ชะล้างคาร์บอน
•เศษซากพืช;
•หมายถึงเวลาที่พำนัก;
•ข้าว ________________________________________

1 การแนะนำ
ในปี 2008 การผลิตข้าวที่เหลือรวมในเอเชียจะได้รับการคาดประมาณที่ 623000000 เสื้อที่ทำจากฟางข้าวและประมาณ 125 ล้านตันแกลบอยู่บนพื้นฐานของการผลิตข้าว 2008 (faostat ฐานข้อมูลออนไลน์) ดัชนีการเก็บเกี่ยว 0.5 และ อัตราส่วนแกลบ / ข้าว 0.2 สารตกค้างเหล่านี้เป็นทรัพยากรที่มีคุณค่า,แต่การจัดการสารตกค้างที่เกิดขึ้นจริงไม่ได้ใช้ศักยภาพของพวกเขาอย่างเพียงพอและมักจะมีผลกระทบเชิงลบต่อสิ่งแวดล้อม ในที่ผ่านมาห้าทศวรรษที่ผ่านมาค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้นโอกาสของการใช้ปุ๋ยอินทรีย์ปุ๋ยนินทรีย์ที่ค่อนข้างถูกและสั้นกว่าระยะเวลาเพาะปลูกที่เกิดจากการปลูกพืชที่เกิดจากแรงที่ลดลงอย่างต่อเนื่องในการรีไซเคิลของเศษซากพืช (Pandey,1999) ในระบบการเร่งรัดที่ 2-3 พืชที่ปลูกในแต่ละปีเวลาสำหรับการรวมตัวและการสลายตัวที่เหลือสั้นมาก ยังคงยกเลิกการย่อยสลายและผลิตภัณฑ์จากการสลายมักจะรบกวนการเตรียมดินในสถานประกอบการเพาะปลูกและการเจริญเติบโตของพืชต้น ดังนั้นการเผาไหม้ที่เหลือยังคงฝึกกันอย่างแพร่หลาย (แต่ห้ามอย่างเป็นทางการในประเทศส่วนใหญ่) ที่เอื้อต่อมลพิษทางอากาศปัญหาสุขภาพของมนุษย์และการสูญเสียสารอาหารที่สำคัญ (tipayarom และ kim Oanh 2007 และกุสตาฟและคณะ. 2009) นอกจากนี้การเผาไหม้ของสารตกค้างที่สนามสร้างจำนวนมากของก๊าซมีเทน (miura และ Kanno, 1997) ซึ่งเป็นก๊าซเรือนกระจกที่มีศักยภาพเอื้อต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศโลก และเพียงไม่นานมานี้งานวิจัยหลายชิ้นแสดงให้เห็นการมีส่วนร่วมขนาดใหญ่เพื่อลดภาวะโลกร้อนจากอนุภาคเขม่าในบรรยากาศซึ่งเกิดจากการเผาไหม้ชีวมวล (กุสตาฟและอัล. ปี 2009 และเจคอปสัน, 2010) การรวมตัวกันที่เหลือล​​งไปในดินเป็นวิธีทางเลือกที่แนะนำจะช่วยลดมลพิษทางอากาศ แต่ต่อไปจะเพิ่มขึ้นปล่อยก๊าซมีเทนจากดินข้าว (yan et al,., 2003, bossio et al,.ปี 1999 และ Knoblauch et al,. 2010) ซึ่งคาดว่าจะมีส่วนร่วมใน 9-19% ของการปล่อยก๊าซมีเทนทั่วโลก (denman และคณะ. 2007).
โอกาสที่จะตรวจสอบปัญหาเหล​​่านี้ในรูปแบบใหม่ที่สมบูรณ์มาจากงานวิจัยเกี่ยวกับดิน ดินเปรซึ่งมีลักษณะโดยเนื้อหาสูงของ biochar (สารอินทรีย์คาร์บอน,คาร์บอนสีดำ) อันเนื่องมาจากการประยุกต์ใช้ถ่านโดยประชากร Amerindian 500-2500 ปีที่ผ่านมา (Sombroek 1966) ดินเหล่านี้มีความโดดเด่นด้วยความอุดมสมบูรณ์ของดินที่น่าประหลาดใจและมีความเสถียรสูงตัดกันอย่างโดดเด่นและมีความอุดมสมบูรณ์ต่ำของกรดที่อยู่ใกล้เคียงและดินตากแดดตากฝนสูงซึ่งได้รับอย่างน้อยบางส่วนเพื่อนำมาประกอบเนื้อหาที่สูงของพวกเขา biochar (มาห์และอัล. 2003a)มีความมั่นคงสูงของ biochar ในดินและผลประโยชน์ที่มีต่อความอุดมสมบูรณ์ของดินที่นำไปสู่​​ความคิดที่ว่าเทคโนโลยีนี้สามารถใช้ในการแข็งขันปรับปรุงดินที่ยากจนในเขตร้อนชื้น (glaser et al,., 2001) อัตราผลตอบแทนที่เป็นบวกเช่นเดียวกับการตอบสนองของชีวมวลที่เกิดจากการใช้งานของถ่านมีรายงานซ้ำ ๆ และประกอบกับภาพตรงสารอาหารการเก็บรักษาสารอาหารที่สูงขึ้นและความพร้อมเพิ่มความจุไอออนบวกแลกเปลี่ยนลักษณะทางกายภาพของดินดีขึ้นและผลกระทบเชิงบวกต่อจุลินทรีย์ดิน (มาห์และ rondon 2006 และ glaser et al,., 2002).
แต่ biochar จากไม้ไม่ได้เป็นตัวเลือกที่เป็นไปได้และยั่งยืน ในพื้นที่การเกษตรส่วนใหญ่ของเอเชีย อย่างไรก็ตามbiochar สามารถผลิตได้จากการเผาไหม้ที่ไม่สมบูรณ์จากชีวมวลใด ๆ และเป็นผลพลอยได้จากเทคโนโลยีที่ทันสมัย​​สำหรับการผลิตพลังงานชีวภาพเช่นการผลิตก๊าซและไพโรไลซิ จึงตกค้างข้าวสามารถนำมาใช้ในการผลิตพลังงานและ biochar ผลิตภัณฑ์โดยสามารถนำมาใช้ในการรีไซเคิลสารอาหารและการบำรุงรักษาหรือแม้กระทั่งการปรับปรุงความอุดมสมบูรณ์ของดินมีความมั่นคงสูงตามที่คาดคะเนของคาร์บอนตกค้างจะช่วยให้ลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากระบบข้าวที่ใช้และยึดทรัพย์คาร์บอนในดินข้าว การมีเพศสัมพันธ์ของการผลิตพลังงานชีวภาพและการใช้ biochar ในระบบการผลิตข้าวนี้จะมีข้อดีที่สำคัญหลายตกค้าง

•ข้าวเป็นผลิตภัณฑ์โดยการผลิตอาหาร ดังนั้นพลังงานชีวภาพจากเศษข้าวไม่ได้ทำให้เสียความมั่นคงทางอาหาร; การผลิตอาหารที่สูงกว่าการเพิ่มขึ้นของการส่งออกพลังงานชีวภาพพร้อมกัน

•การกำจัดที่สมบูรณ์ของสารตกค้างจากสนามนำไปสู่​​ดินอินทรียวัตถุและการลดลงของคุณภาพดินในระบบเกษตรมากที่สุด. อย่างไรก็ตามการศึกษาในระบบการปลูกข้าวที่ใช้น้ำท่วมได้แสดงให้เห็นว่าคุณภาพของดินจะถูกเก็บไว้ในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาแม้ว่าตกค้างทั้งหมดจะถูกลบออก (ดาเว่ et al,. 2003 และ pampolino และคณะ. 2008).

•สารตกค้างออกจากนาข้าวสำหรับการผลิตพลังงานโดยตรง ช่วยลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกและมลพิษทางอากาศที่เกิดจากการรวมตัวหรือการเผาไหม้สารตกค้างสนาม.
•
ความเข้มของการปลูกพืชที่สูงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในระบบการชลประทานข้าวทำให้อุปทานที่เหลือคงที่มากขึ้นสำหรับการผลิตพลังงานชีวภาพและลดระยะทางในการขนส่งที่จำเป็นในการโดยเฉพาะอย่างยิ่งพืชพลังงานชีวภาพขนาดกลาง.
แต่การศึกษาส่วนใหญ่ที่เป็น biochar ปรับปรุงดินจดจ่ออยู่กับระบบการผลิตอย่างกว้างขวางใน พืชอื่น ๆ มากกว่าข้าวและ biochar ที่ทำจากไม้ ดังนั้นการศึกษาของเรามีวัตถุประสงค์เพื่อ (i) ตรวจสอบผลกระทบของ biochar จากแกลบอยู่กับลักษณะของดินที่อยู่ในช่วงของดินข้าวที่แตกต่างกัน (ii) การตรวจสอบความมั่นคงของข้าวตกค้างคาร์บอนในดินภายใต้เงื่อนไขพิเศษของระบบการปลูกข้าวตามที่แตกต่างกัน และ (iii) การทดสอบผลกระทบของการใช้งานทางการเกษตรของข้าวตกค้างคาร์บอน.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นามธรรม
แม้พืชตกค้างเป็นการทรัพยากรมหาศาล สารตกค้างจริงวิธีบริหารจัดการในระบบที่ใช้ข้าวมีผลด้านลบต่าง ๆ และนำไปสู่ภาวะการ แนวคิดของระบบพลังงานชี วมวล/biochar รวมสามารถแสวงปัญหาเหล่านี้ในรูปแบบใหม่ ตกข้าวจะใช้สำหรับการผลิตพลังงาน การลดการเขียนฟิลด์และการใช้เชื้อเพลิงฟอสซิล และผลพลอยได้ biochar สามารถช่วยปรับปรุงดินเนื้อปูน หลีกเลี่ยงการปล่อยก๊าซมีเทน และคาร์บอนในดินเนื้อปูน sequester การตรวจสอบสัญญาเหล่านี้อย่างใดอย่างหนึ่ง เราดำเนินทดลองฟิลด์ตั้งแต่ปี 2548 ถึง 2551 ในระบบการผลิตข้าวแตกต่างกันสาม มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาผลของ biochar จากแพ้ง่ายข้าวลักษณะดิน ประเมินเสถียรภาพของถ่านข้าวตกค้างในระบบต่าง ๆ เหล่านี้ และประเมินผลของโปรแกรมประยุกต์ biochar ลักษณะทาง ผลพบว่า โปรแกรมประยุกต์ไม่ถูกรักษา และถ่านข้าวแพ้ง่าย (RH และ CRH) เพิ่มอินทรีย์คาร์บอนรวม รวมดิน N อัตรา ส่วน C/N และ P ว่าง และคุณ ผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญ หรือขนาดเล็กไม่ได้สังเกตสำหรับปฏิกิริยาดิน กำนัล Ca, Mg, Na และพบกับ CEC ในดินที่อุดมสมบูรณ์ อัตราส่วน C/N สูงของ CRH ดูเหมือนจะ มีจำกัดพร้อม N เมล็ดข้าวที่ลดลงเล็กน้อยจึงทำให้ในฤดูกาลแรกสามหลังจากโปรแกรมประยุกต์ บนดินไม่ดี ที่พืชผลยังประสบจากความเครียดน้ำ ดินทางเคมี และทางกายภาพการปรับปรุงผลผลิตเพิ่มขึ้น 16–35% กับการศึกษาควบคู่กันรวมถึงมีเทนและประเมินการปล่อยก๊าซ CO2 ที่หนึ่ง ผลอย่างยิ่ง CRH ว่ามั่นคงมากในดินเนื้อปูนข้าวต่าง ๆ และระบบ อาจเป็นพัน ๆ ปีด้วยการแนะนำ อย่างไรก็ตาม การศึกษายังพบว่า CRH ถูกมากเคลื่อนที่ในดินเนื้อปูนบาง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในดินทรายดี ประมาณครึ่งหนึ่งของคาร์บอนที่ใช้ดูเหมือนจะมีย้ายด้านล่าง 030 เมตรในดินส่วนกำหนดค่าภายใน 4 ปีหลังจากโปรแกรมประยุกต์ เราสรุปว่า biochar จากข้าวตกสามารถเป็นประโยชน์ในระบบข้าวตามแต่ผลที่เกิดขึ้นจริงความอุดมสมบูรณ์ของดิน ผลผลิตข้าว และคาร์บอนอินทรีย์ของดินจะขึ้นอยู่กับเงื่อนไขเฉพาะ ระยะยาวการศึกษา biochar ในฟิลด์ทดลองดูเหมือนจำเป็นเข้าใจ biochar ผล และตรวจสอบการทำงานในดินเนื้อปูน
___
วิจัยสำคัญ
►วัตถุประสงค์ได้ศึกษาผลของ biochar จากแพ้ง่ายข้าวลักษณะดิน ประเมินเสถียรภาพของถ่านข้าวตกค้างในระบบต่าง ๆ และประเมินผลของโปรแกรมประยุกต์ biochar ลักษณะทาง ►ผลลัพธ์ของเราบ่งชี้ว่า ข้าวถ่าน husks ได้มั่นคงสภาพแวดล้อม และดินเนื้อปูนข้าวต่าง ๆ คงพัน ๆ ปี ►บนดินดี ซึ่งพืชผลยังทุกข์ทรมานจากความเครียดน้ำ ใช้ถ่านข้าว husks อัตราผลตอบแทนที่เพิ่มขึ้นโดย 16% ถึง 35% เหนือตัวควบคุม ► Carbonized แกลบถูกมากเคลื่อนที่ในดินเนื้อปูนบาง และประมาณครึ่งหนึ่งของคาร์บอนใช้ย้ายภายใน 4 ปีหลังจากการใช้ดินไม่ดี ทรายต่ำกว่า 0.30 เมตร ► Biochar เทคโนโลยีแจ่มสำหรับระบบที่ใช้ข้าว แต่ผลกระทบที่เกิดขึ้นจริงจะขึ้นอยู่กับเงื่อนไขเฉพาะการ
คำ
• Biochar
•คาร์บอน sequestration
•คาร์บอนละลาย
•พืชตก
•หมายถึงอาศัยเวลา
• Rice
________________________________________
1. แนะนำ
ใน 2008 ผลิตสารตกค้างรวมข้าวในเอเชียอาจจะหยาบ ๆ ประมาณ 623 ล้าน t ของฟางข้าวและ t ประมาณ 125 ล้านของแพ้ง่ายข้าว ใช้ในการผลิตข้าว 2008 (FAOSTAT ออนไลน์ฐาน), ดัชนีการเก็บเกี่ยว 0.5 และแกลบ/ข้าวอัตราส่วนของ 0.2 ได้ ตกค้างเหล่านี้เป็นทรัพยากรที่มีคุณค่า แต่วิธีบริหารจัดการตกค้างจริงไม่ใช้ศักยภาพของตนอย่างเพียงพอ และมักจะได้ผลลบด้านสิ่งแวดล้อม ในห้าทศวรรษ โอกาสต้นทุนที่เพิ่มขึ้นของปุ๋ยอินทรีย์ใช้ ปุ๋ยอนินทรีย์ที่ค่อนข้างประหยัด และระยะ fallow ย่อที่เกิดจากแรงที่เกิดจากการลดลงอย่างต่อเนื่องในการรีไซเคิลของพืชตกค้าง (Pandey ครอบตัด 1999) ในระบบเร่งรัด ที่กิตพืชปลูกแต่ละปี เวลาสำหรับประสานสารตกค้างและแยกส่วนประกอบคือสั้นมาก ยังคงไม่สลายตัวและแยกส่วนประกอบผลิตภัณฑ์มักจะรบกวนการเตรียมดิน พืชก่อตั้ง และช่วงพืชเจริญเติบโต ดังนั้น การเผาไหม้ตกค้างมียังคงแพร่หลายประสบการณ์ (แต่ห้ามอย่างเป็นทางในประเทศส่วนใหญ่), สนับสนุนอากาศมลพิษ ปัญหาสุขภาพของมนุษย์ และสูญเสียธาตุอาหารพบ (Tipayarom และ Kim Oanh, 2007 และ Gustafsson et al., 2009) ฟิลด์เขียนของตกค้างสร้างมีเทน (มิอุระและ Kanno, 1997), ซึ่งเป็นมีศักยภาพจำนวนมากจำนวนก๊าซเรือนกระจกที่เอื้อต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศโลก และ เฉพาะเมื่อเร็ว ๆ นี้ หลายการศึกษาบ่งชี้ส่วนใหญ่จากอนุภาคฟุ้งในบรรยากาศ เนื่องจากชีวมวลที่เขียน (Gustafsson et al., 2009 และเนื่อง 2010) ซึ่ง ภาวะ ประสานสารตกค้างในดินเป็นการฝึกอื่นแนะนำช่วยลดมลพิษทางอากาศ แต่ต่อไปจะเพิ่มการปล่อยก๊าซมีเทนจากข้าวดินเนื้อปูน (Yan et al., 2003, Bossio et al., 1999 และ Knoblauch et al., 2010), ซึ่งมีประมาณ 9–19% ของการปล่อยก๊าซมีเทนทั่วโลก (Denman et al., 2007) การมีส่วนร่วม
โอกาสที่จะตรวจสอบปัญหาเหล่านี้ในรูปแบบใหม่อย่างสมบูรณ์มาวิจัยใน Terra Preta ดินเนื้อปูน ซึ่งมีลักษณะเนื้อหาสูงของ biochar (ถ่านอินทรีย์ สีดำคาร์บอน) เนื่องจากใช้ถ่านโดยประชากร Amerindian 500–2500 ปีที่ผ่านมา (Sombroek, 1966) ดินเนื้อปูนเหล่านี้จะยังโดดเด่น ด้วยความอุดมสมบูรณ์ดินสูง และมีเสถียรภาพน่าแปลกใจที่ห้อง distinctively ด้วยความอุดมสมบูรณ์ที่ต่ำติดกันกรดและดินเนื้อปูนสูง weathered ซึ่งน้อยบางส่วนถูกบันทึกเนื้อหาของ biochar (Lehmann et al., 2003a) สูง เสถียรภาพสูงของ biochar ในดินเนื้อปูนและมีผลประโยชน์ในดินความอุดมสมบูรณ์นำไปสู่ความคิดที่เทคโนโลยีนี้สามารถใช้เพื่อปรับปรุงดินเนื้อปูนไม่ดีในเขตร้อนชื้น (Glaser และ al., 2001) อย่างแข็งขัน แก่ตอบชีวมวลที่เกิดจากการใช้งานถ่านรายงานซ้ำ ๆ และเกิดจากการเพิ่มธาตุอาหารโดยตรง ผลตอบแทนเป็นบวก รักษาธาตุอาหารสูงและพร้อมใช้งาน กำลังการผลิตเพิ่มขึ้น cation exchange ปรับปรุงลักษณะทางกายภาพของดิน และผลบวกในดินจุลินทรีย์ (Lehmann และ Rondon, 2006 และ Glaser และ al., 2002) .
แต่ biochar จากไม้ไม่เป็นไปได้ และยั่งยืนตัวในพื้นที่ทำการเกษตรส่วนใหญ่ของเอเชีย อย่างไรก็ตาม biochar สามารถผลิต โดยการเผาไหม้ที่ไม่สมบูรณ์จากชีวมวลใด ๆ และเป็นผลพลอยได้ของเทคโนโลยีสมัยใหม่สำหรับการผลิตพลังงานชีวมวลเช่นการแปรสภาพเป็นแก๊สชีวภาพ ดังนั้น ข้าวตกค้างสามารถใช้ผลิตพลังงาน และพลอยได้ biochar สามารถทำหน้าที่รีไซเคิลสารอาหาร และรักษา หรือแม้กระทั่งปรับปรุงความอุดมสมบูรณ์ของดิน ความมั่นคงสูงที่คาดคะเนของถ่านตกสามารถช่วยลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากระบบที่ใช้ข้าว และคาร์บอนในดินเนื้อปูนข้าว sequester คลัปนี้ผลิตพลังงานชีวภาพและการใช้ biochar ในระบบการผลิตข้าวจะมีข้อดีหลายประการที่สำคัญ:
•
ตกข้าวเป็นผลพลอยได้ของการผลิตอาหาร ดังนั้น พลังงานชีวมวลตามตกข้าวทำกิน สูงผลิตอาหารเพิ่มพลังงานทางชีวภาพที่แสดงผลพร้อมกัน
•
เอาทำของตกค้างจากฟิลด์เป้าหมายลดดินอินทรีย์ดินและเรื่องคุณภาพลงในระบบการเกษตรมากที่สุด อย่างไรก็ตาม การศึกษาในระบบที่ใช้ข้าวน้ำท่วมได้แสดงว่า คุณภาพดินไว้ทศวรรษแม้ตกค้างทั้งหมดจะเอา (Dawe et al., 2003 และ Pampolino et al., 2008) .
•
กำจัดสารตกค้างจากข้าวฟิลด์สำหรับผลิตพลังงานโดยตรงลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกก๊าซและอากาศมลพิษสาเหตุประสานสารตกค้างหรือการเขียนฟิลด์.
•
ความเข้มครอบสูงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในระบบข้าวยามใจอุปทานตกค้างคงมากขึ้นสำหรับการผลิตพลังงานชีวภาพ และลดระยะทางขนส่งที่จำเป็นกับพืชพลังงานชีวภาพควรขนาดกลาง
อย่างไรก็ตาม ส่วนใหญ่ศึกษา biochar เป็นแก้ไขดินเข้มข้น ในระบบการผลิตอย่างละเอียด พืชนอกเหนือจากข้าว และ biochar ทำจากไม้ ดังนั้น เราตั้งใจ (i) ตรวจสอบผลของ biochar จากแพ้ง่ายข้าวลักษณะดินในช่วงข้าวแตกต่างกันดินเนื้อปูน, (ii) ความมั่นคงของถ่านข้าวตกค้างในดินภายใต้เงื่อนไขพิเศษของระบบที่ใช้ข้าวแตกต่างกัน และ (iii) ทดสอบลักษณะทางผลของการใช้งานของถ่านข้าวตก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้ว่าจะเป็นนามธรรม
ซึ่งจะช่วยอารักขาพืชตกค้างอยู่ให้หมดไปเป็นทรัพยากรมหาศาลที่การจัดการสิ่งแปลกปลอมในระบบจริงข้าวจะมีผลกระทบด้านลบที่หลากหลายและมีส่วนร่วมกับ ภาวะ โลกร้อน แนวความคิดของระบบรวม bioenergy / biochar ที่ไม่สามารถรับมือกับปัญหาเหล่านี้ในรูปแบบใหม่ สารตกค้างข้าวจะถูกใช้สำหรับการผลิตพลังงานซึ่งจะช่วยลดการเผาและให้การใช้น้ำมันและ biochar ที่ ผลิตภัณฑ์ จะช่วยปรับปรุงดินให้เลือกการปล่อยคาร์บอนและแยกออกไปในสังคม ในการตรวจสอบบางส่วนของสัญญานี้เราทำการทดลองฟิลด์จาก 2005 ถึง 2008 ในสามระบบการผลิตข้าวที่แตกต่าง เป้าหมายก็เพื่อการศึกษามีผลบังคับใช้ได้ในลักษณะ biochar จากเปลือกข้าวบนดินประเมินความมั่นคงในเรื่องสารเคมีตกค้างในข้าว carbonized ระบบที่แตกต่างกันและประเมินผลด้วยปัญญาซึ่งมองของแอปพลิเคชัน biochar ผลที่ได้แสดงให้เห็นว่าแอปพลิเคชันของเกล็ดข้าวและไม่ carbonized ( RH และ crh )เพิ่มขึ้นคาร์บอนอินทรีย์ที่ผลิตได้ทั้งหมด n ดินรวมอัตรา c / N และผลไม่ได้มีนัยสำคัญหรือขนาดเล็กและ K .จัดให้บริการสำหรับการตอบสนองเป็นดินสามารถถอดเปลี่ยนได้ไม่มก.นาและ CEC ได้. ในการปรับปรุงดินอุดมสมบูรณ์สัดส่วนสูง C / N ของ crh ดูเหมือนจะมีการจำกัดจำนวนการใช้งาน n ซึ่งจะช่วยลดอัตราผลตอบแทนเล็กน้อยธัญพืชในสามฤดูคือเป็นครั้งแรกหลังจากที่แอปพลิเคชัน ในการปรับปรุงดินผู้น่าสงสารที่พืชที่ยังไม่ยอมลดความตึงเครียดจากดินน้ำการปรับปรุงทางเคมีและ กายภาพ เพิ่มขึ้นอัตราผลตอบแทนโดย 16-35%พร้อมด้วยการศึกษาแบบคู่ขนานรวมถึงการวัดการลดการปลดปล่อยความร่วมมือ 2 และเลือกที่หนึ่งเว็บไซต์ผลการขอแนะนำให้ crh เป็นอย่างมากมีความมั่นคงในระบบและดินข้าวต่างๆอาจเป็นไปได้หลายพันปี อย่างไรก็ตามการศึกษาที่ยังพบว่าเป็นมือถือ crh เป็นอย่างมากในสังคมบางส่วน โดยเฉพาะในดินร่วนปนทรายผู้น่าสงสารประมาณครึ่งหนึ่งของคาร์บอนที่นำไปใช้ดูจะมีย้ายไปด้านล่าง 030 ม.ในดินที่โปรไฟล์ ภายใน 4 ปีหลังจากแอปพลิเคชัน เราจะสรุปได้ว่า biochar จากสารตกค้างข้าวสามารถเป็นประโยชน์ในระบบข้าวแต่ที่จริงส่งผลให้ผลตอบแทนในการปรับปรุงดินและธัญพืชอินทรีย์คาร์บอนความอุดมสมบูรณ์ให้กับดินจะขึ้นอยู่กับเงื่อนไขเฉพาะไซต์การศึกษาระยะยาว biochar ในการทดลองเป็นฟิลด์ที่จำเป็นในการทำความเข้าใจถึงผล biochar ได้ดีขึ้นและในการสืบสวนสอบสวนการทำงานของตนในสังคม.

________________________________________การวิจัยความโดดเด่น
กด►วัตถุประสงค์ก็เพื่อการศึกษาผลของลักษณะ biochar จากเปลือกข้าวในดินประเมินความมั่นคงในเรื่องสารเคมีตกค้างในข้าว carbonized ระบบที่แตกต่างกันและการประเมินผลด้วยปัญญาซึ่งมองของแอปพลิเคชัน biochar กด►ผลของเราแสดงว่าเปลือกข้าว carbonized มีความเสถียรใน สภาพแวดล้อม และสังคมข้าวต่างๆอาจจะหลายพันปี กด►บนดินผู้น่าสงสารที่อารักขาพืชได้อีกด้วย"จากความเครียดน้ำแอปพลิเคชันของเกล็ดข้าว carbonized อัตราผลตอบแทนเพิ่มขึ้นจาก 16% เป็น 35% ในการควบคุมแกลบข้าวกด► carbonized เป็นมือถือเป็นอย่างมากในสังคมบางส่วนและประมาณครึ่งหนึ่งของคาร์บอนถูกนำไปใช้ที่ย้ายไปอยู่ด้านล่าง 0.30 ม. ภายใน 4 ปีหลังจากแอปพลิเคชันในดินร่วนปนทรายคนหนึ่ง กด► biochar เทคโนโลยีมีแนวโน้มสำหรับข้าว - ระบบที่ใช้จริงแต่ผลจะขึ้นอยู่กับพื้นที่ของโรงแรม - เฉพาะเงื่อนไข.

คีย์เวิร์ด• biochar ;
•คาร์บอน offsetting ;
•คาร์บอนปนเปื้อน;
•พืชสารตกค้าง;
•หมายความว่าที่พักเวลา;
•ข้าว

________________________________________ 1 . การแนะนำ
ซึ่งจะช่วยการผลิตในปี 2008 เหลือข้าวทั้งหมดใน ภูมิภาค เอเชียจะเป็นที่คาดว่าประมาณ 623 ล้านบาท T ของฟางข้าวประมาณ 125 ล้านบาทและ T ของเปลือกข้าวซึ่งใช้ในการผลิตนาข้าวที่ 2008 (ฐานข้อมูลออนไลน์ faostat )ดัชนีการเก็บเกี่ยวที่ 0.5 และอัตราส่วนสี(ข้าว)/นาข้าวที่ 0.2 ) ตกค้างอยู่ให้หมดไปเหล่านี้เป็นทรัพยากรที่มีค่าแต่การจัดการสิ่งแปลกปลอมหรือไม่จริงไม่ได้ใช้ ศักยภาพ ของตนเองได้อย่างเพียงพอและมักจะมีผลทางลบต่อสิ่งแวดล้อม ในห้าทศวรรษที่ผ่านมาค่าใช้จ่ายในโอกาสการขายเพิ่มขึ้นของปุ๋ย ชีวภาพ การใช้ปุ๋ยราคาถูกไม่มีกายสีเหลืองและช่วงสั้นลงเป็นผลมาจากคร็อป ภาพ (เหลือง)จัดเป็นสาเหตุทำให้ลดลงอย่างต่อเนื่องในการรีไซเคิลของสารตกค้างอารักขาพืช( pandey1999 ) ในระบบจำนวนมากที่ปลูกพืช 2-3 2-3 2-3 มีแนวโน้มเติบโตขึ้นปีละครั้งสำหรับโครงข่ายของข้อมูลและบริษัทเหลืออยู่ในระยะทางสั้นๆเพื่อไปเป็นอย่างมาก ยังคงเป็นแบบไม่เน่าและ ผลิตภัณฑ์ แยกออกเป็นส่วนๆมักทำให้การเตรียมการอารักขาพืชดินการจัดตั้งและการขยายตัวพืชต้น ดังนั้นการเผาทิ้งคราบไว้ก็ยังปฏิบัติ(แม้ว่าจะถูกห้ามอย่างเป็นทางการในประเทศมากที่สุด)มีผลต่อ มลภาวะ ทางอากาศอย่างกว้างขวางปัญหา สุขภาพ ของมนุษย์และความสูญเสียสารอาหารมาก( tipayarom และคิม oanh 2007 และ gustafsson et al . 2009 ) นอกจากนี้การเผาฟิลด์ของสารตกค้างจะสร้างเป็นอย่างมากของเทน( miura และ kanno 1997 )ซึ่งเป็นก๊าซเรือนกระจกเป็นส่วนสำคัญที่จะเปลี่ยน สภาพ อากาศโลก และเมื่อไม่นานมานี้การศึกษาหลายแห่งระบุสนับสนุนขนาดใหญ่ที่เป็น ภาวะ โลกร้อนจากสิ่งสกปรกเขม่าในบรรยากาศซึ่งเป็นการเผาพลังงานชีวมวล( gustafsson jacobson et al . 2009 และ 2010 ) รวมสิ่งแปลกปลอมลงในดินเป็นการปฏิบัติทางเลือกที่แนะนำลดมลพิษที่มีบรรยากาศที่แต่ว่าจะขยายการปล่อยก๊าซเลือกจากดินข้าว(ย่านตาขาว et al . 2003 bossio et al .ปี 1999 และ knoblauch et al . 2010 )ซึ่งคาดว่าจะมีส่วนช่วยให้การปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ 9-19% เทนระดับโลก( denman et al . 2007 )..
โอกาสที่จะตรวจสอบแก้ไขปัญหาเหล่านี้ในรูปแบบใหม่ที่สมบรูณ์แบบที่เริ่มต้นจากการวิจัยที่มีอยู่บนพื้นดิน preta อุจจาระซึ่งมีลักษณะเนื้อหาสูงของ biochar (เรื่องเกษตรอินทรีย์ carbonizedสีดำผงถ่านกัมมันต์)เนื่องจากแอปพลิเคชันของสีเทาเข้มโดยประชากร amerindian ปี 500-2500 ก่อน( sombroek 1966 ) ผืนดินเหล่านี้ได้รับการจำแนกด้วยดินให้มีความอุดมสมบูรณ์อย่างน่าอัศจรรย์ใจสูงและมีความเสถียรที่ตัดกับความโดดเด่นด้วยความอุดมสมบูรณ์ต่ำของกรดและอยู่ใกล้กับที่ดิน สภาพ อากาศไม่เหมาะสมเป็นอย่างสูงซึ่งเป็นผลจากเนื้อหาสูงของ biochar ( lehmann et al . 2003 )ที่อย่างน้อยบางส่วนยังความมั่นคงระดับสูงของ biochar ในดินและมีผลเป็นประโยชน์ที่ดินให้มีความอุดมสมบูรณ์ทำให้ความคิดที่ว่าเทคโนโลยีนี้สามารถนำไปใช้ในการพัฒนาปรับปรุงดินคนจนในเขตร้อนชื้น( glaser et al . 2001 ) ให้ผลตอบแทนในเชิงบวกและพลังงานชีวมวลการตอบกลับเป็นผลมาจากแอปพลิเคชันสีเทาเข้มมีรายงานซ้ำหลายครั้งและจากการเพิ่มปริมาณสารอาหารโดยตรงสูงกว่าสารอาหารยึดและความพร้อมใช้งานที่เพิ่มขึ้นความจุแลกเปลี่ยนประจุลบที่ดินลักษณะทาง กายภาพ และส่งผลในเชิงบวกดินจุลชีพ( lehmann และ rondon , 2006 และ glaser et al ., 2002 ). N แต่, biochar จากไม้ไม่ได้เป็นไปได้อย่างยั่งยืนและตัวเลือกในการทำนาพื้นที่ของเอเชีย. แต่ถึงอย่างไรก็ตามbiochar สามารถผลิตได้โดยจากการเผาไหม้ไม่สมบูรณ์จากพลังงานชีวมวลและเป็นแบบของ ผลิตภัณฑ์ ที่มีเทคโนโลยีที่ทันสมัยสำหรับการผลิต bioenergy เช่น gasification และเทล ดังนั้นจึงอาจตกค้างอยู่ให้หมดไปข้าวไม่สามารถจะนำมาใช้ในการผลิตพลังงานและ biochar ที่ ผลิตภัณฑ์ ไม่สามารถจัดให้บริการในการรีไซเคิล ผลิตภัณฑ์ สารอาหารและรักษาหรือแม้แต่การปรับปรุงดินให้มีความอุดมสมบูรณ์ความมั่นคงสูงสมมุติในเรื่องสารเคมีตกค้าง carbonized จะช่วยลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากระบบข้าวและแยกออกไปในดินข้าวคาร์บอน การเชื่อมต่อของการผลิต bioenergy และการใช้ biochar ในระบบการผลิตข้าวจะมีข้อดีที่สำคัญหลายเรื่องสารเคมีตกค้าง:
•
ข้าวเป็น ผลิตภัณฑ์ การผลิตอาหารที่ ดังนั้นbioenergy ขึ้นอยู่กับปริมาณสารพิษตกค้างข้าวไม่ได้ทำให้การรักษาความ ปลอดภัย ด้านอาหารการผลิตอาหารสูงขึ้นเอาต์พุต Bio - ประหยัดพลังงานได้พร้อมกัน.
•
การถอดเสร็จสมบูรณ์ในเรื่องสารเคมีตกค้างจากฟิลด์ที่นำไปสู่การลดลงเป็นเรื่องดินเกษตรอินทรีย์และ คุณภาพ ดินในระบบการเกษตรมากที่สุด แต่ถึงอย่างไรก็ตามการศึกษาในน้ำท่วมข้าว - ระบบที่ใช้ได้แสดงให้เห็นว่าที่ดินมี คุณภาพ มีการดูแลรักษาเป็นอย่างดีในช่วงหลายทศวรรษแม้จะยังคงตกค้างอยู่หากจะถูกลบออก( dawe et al ., 2003 และ pampolino et al ., 2008 )..

ตกค้าง•การออกจากข้าวฟิลด์เพื่อการประหยัดพลังงานการผลิตโดยตรงจะลดลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกและทางอากาศมลพิษตกค้างโดยมีสาเหตุมาจากบริษัทหรือฟิลด์ไฟกำลังลุกไหม้.
•
คร็อป ภาพ ความเข้มสูงโดยเฉพาะในระบบข้าวที่ราบลุ่มช่วยให้มีแหล่งจ่ายไฟคราบคงที่มากขึ้นสำหรับการผลิต bioenergy และลดระยะการขนส่งที่จำเป็นให้กับโรงงานควรมีขนาดกลาง bioenergy .
)อย่างไรก็ตามยังไม่มีการศึกษามากที่สุดเป็นการแก้ไขเพิ่มเติมใน biochar ดินที่กระจุกตัวอยู่ในระบบการผลิตที่หลากหลายสำหรับพืชอื่นที่ไม่ใช่ข้าวและบน biochar ทำจากไม้ ดังนั้นการศึกษาของเราเพื่อ( i )ตรวจสอบที่มีผลบังคับใช้ของ biochar จากข้าวเปลือกในดินลักษณะในช่วงที่แตกต่างกันของข้าวดิน( ii )ทำการตรวจสอบ เสถียรภาพ ของ carbonized ข้าวสารตกค้างในที่ดินตามเงื่อนไขต่างๆที่พิเศษแตกต่างกันข้าวของระบบที่ใช้,และ( iii )การทดสอบด้วยปัญญาซึ่งมองผลของแอปพลิเคชันของ carbonized ข้าวสารตกค้าง.