Today forest management practices a

Today forest management practices apply methods that
are assumed to have a positive impact on forest biodiversity
and ecological sustainability. Mixed stands and broadleaved
tree species are favoured, retention trees and untouched
small keybiotopes are left in regeneration areas, and
compartments are delineated according to landscape. This
new silvicultural orientation was launched into the practice
quickly and, in fact, without a sound scientific evidence of
its actual impact on either forest biodiversity or on growth
and yield of forests (Annila, 1998). Although research on
forest biodiversity markedly expanded in the 1990s, most of
the research activities concentrated on questions concerning
the occurrence of single species. So far, there are only few
studies that extensively assess the biodiversity aspects, and
which take into account simultaneously both the ecological
and socio-economical impacts of silvicultural measures
(Siitonen, 2001).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันนี้ป่าบริหารใช้วิธีการที่จะถือว่ามีผลกระทบในเชิงบวกในป่าความหลากหลายทางชีวภาพและระบบนิเวศที่ยั่งยืน ยืนผสมและ broadleavedพันธุ์ไม้ชื่น ชอบ เก็บข้อมูลต้นไม้ และธรรมชาติkeybiotopes เล็กเหลือในการฟื้นฟูพื้นที่ และช่องมี delineated ตามแนวนอน นี้silvicultural แนวใหม่เปิดตัวในการปฏิบัติและรวดเร็ว ในความเป็น จริง ไม่มีหลักฐานทางวิทยาศาสตร์ที่เป็นเสียงของผลกระทบที่เกิดขึ้นจริง บนความหลากหลายทางชีวภาพป่าใด หรือการเจริญเติบโตและผลผลิตของป่า (Annila, 1998) แม้ว่างานวิจัยด้านความหลากหลายทางชีวภาพป่าที่ขยายตัวอย่างเด่นชัดในปี 1990 ส่วนใหญ่ กิจกรรมการวิจัยเข้มข้นในคำถามเกี่ยวกับการเกิดขึ้นของสายพันธุ์เดียว ไกล มีเพียงไม่กี่การศึกษาที่ประเมินด้านความหลากหลายทางชีวภาพ อย่างกว้างขวาง และที่จะเข้าบัญชีพร้อมกันทั้งในระบบนิเวศและผลกระทบทางเศรษฐกิจและสังคมของวัด silvicultural(Siitonen, 2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันนี้แนวทางการบริหารจัดการป่าไม้ใช้วิธีการที่
จะถือว่ามีผลกระทบในเชิงบวกต่อความหลากหลายทางชีวภาพป่าไม้
และความยั่งยืนของระบบนิเวศ ยืนผสมและ broadleaved
ต้นไม้ชนิดนี้เป็นที่ชื่นชอบต้นไม้การเก็บรักษาและแตะต้อง
keybiotopes ขนาดเล็กที่มีเหลืออยู่ในพื้นที่การฟื้นฟูและ
ช่องเบี่ยงตามแนวนอน นี้
การวางแนวทางวนวัฒน์ใหม่เปิดตัวสู่การปฏิบัติ
ได้อย่างรวดเร็วและในความเป็นจริงโดยไม่ต้องมีหลักฐานทางวิทยาศาสตร์เสียงของ
ผลกระทบที่เกิดขึ้นจริงของความหลากหลายทางชีวภาพป่าหรือต่อการเจริญเติบโต
และผลผลิตของป่า (Annila, 1998) แม้ว่าการวิจัยเกี่ยวกับ
ความหลากหลายทางชีวภาพป่าอย่างเห็นได้ชัดการขยายตัวในปี 1990 ส่วนใหญ่ของ
กิจกรรมการวิจัยจดจ่ออยู่กับคำถามเกี่ยวกับ
การเกิดขึ้นของสายพันธุ์เดียว เพื่อให้ห่างไกลมีเพียงไม่กี่
ศึกษาอย่างกว้างขวางว่าการประเมินด้านความหลากหลายทางชีวภาพและการ
ที่จะนำเข้าบัญชีพร้อมกันทั้งระบบนิเวศ
ผลกระทบต่อสังคมและเศรษฐกิจของมาตรการวนวัฒน์
(Siitonen, 2001)