AbstractBACKGROUND:Lumbar puncture

Abstract
BACKGROUND:
Lumbar puncture (LP) rarely results in complications such as spinal hematomas. However, it remains unclear if certain variables increase likelihood of these events, or if surgical intervention improves outcome.
METHODS:
In addition to two clinical vignettes, we evaluated the post-1974 literature for cases of spinal hematoma and subsequent intervention. Based on our compilation of data, we evaluated outcome relative to numerous distinct variables.
RESULTS:
Based on 35 LP-related spinal hematoma cases in the post-1974 literature and our encounters, we found 28.6% of patients presenting with preexisting coagulopathy had poor outcomes regardless of intervention, relative to 14.3% of patients without coagulopathy; a highly significant difference (P = 0.02). Once diagnosed, 21 patients were treated surgically and 14 nonsurgically. Of the 60% surgical patients, 57.1% had good outcomes, and 42.9% had poor outcomes within 12 months. Of 40% nonsurgical patients, 57.1% had good outcomes and 42.9% had poor outcomes. Results in these groups were not statistically different.
CONCLUSIONS:
We found a significant correlation between preexisting coagulopathy and poor neurological outcome irrespective of intervention. However, outcomes for these patients may be confounded by comorbidities including underlying conditions contributing to their coagulopathy. No significant correlation between type of surgical intervention and good outcome was found, possibly attributable to the paucity of details in existing case reports and the difficulty defining the degree of spinal cord compromise from a given lesion. Despite our findings, emergent neurosurgical intervention may be beneficial for the management of complications such as cauda equina syndrome secondary to intrathecal spinal hematoma.
KEYWORDS:
Cauda equina; epidural hematoma; lumbar puncture; mass effect; spinal hematoma; spinal hemorrhage; subdural hematoma

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อพื้นหลัง:เจาะน้ำไขสันหลัง (LP) ไม่ค่อยส่งผลแทรกซ้อนเช่นกระดูกสันหลังเป็น อย่างไรก็ตาม มันยังคงไม่ชัดเจน ถ้าตัวแปรบางอย่างเพิ่มโอกาสของเหตุการณ์เหล่านี้ หรือ ถ้าผ่าตัดแทรกแซงเพิ่มผลวิธีการ:นอกจากสองคลินิกสะเปะสะปะ เราประเมินวรรณกรรมโพสต์-1974 สำหรับกรณีของเลือดกระดูกสันหลังและการแทรกแซงในเวลาต่อมา จากการรวบรวมข้อมูลของเรา เราประเมินผลสัมพันธ์กับตัวแปรที่แตกต่างกันมากมายผลลัพธ์:ตามกรณีที่เกี่ยวข้องกับห้างหุ้นส่วนจำกัดเลือดกระดูกสันหลัง 35 ในวรรณกรรมโพสต์-1974 และเผชิญหน้าของเรา เราพบ 28.6% ของผู้ป่วยกับ coagulopathy ยังได้ผลลัพธ์ไม่ดีโดยไม่คำนึงถึงการแทรกแซง สัมพันธ์กับ 14.3% ของผู้ป่วยโดย coagulopathy ความแตกต่างสูงมาก (P = 0.02) เมื่อวินิจฉัย 21 ผู้ป่วยได้รับการรักษาผ่าตัด และ 14 nonsurgically ผู้ป่วยผ่าตัด 60%, 57.1% ได้ผลลัพธ์ที่ดี และ 42.9% มีผลไม่ดีภายใน 12 เดือน 40% ผู้ป่วยศัลย 57.1% มีผลลัพธ์ที่ดี และ 42.9% มีผลไม่ดี ผลในกลุ่มเหล่านี้ไม่ได้แตกต่างกันทางสถิติสรุป:เราพบความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่าง preexisting coagulopathy และผลทางระบบประสาทจนไม่คำนึงถึงการแทรกแซง อย่างไรก็ตาม อาจ confounded ผลลัพธ์สำหรับผู้ป่วยเหล่านี้ โดยโรคประจำตัวรวมทั้งเงื่อนไขพื้นฐานที่เกื้อหนุน coagulopathy ของพวกเขา ไม่สัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างชนิดของการผ่าตัดแทรกแซงและผลดีพบ อาจนของ paucity ของรายละเอียดในรายงานกรณีที่มีอยู่และความยากลำบากการกำหนดระดับของการประนีประนอมสันหลังจากรอยโรคที่กำหนด แม้ มีการค้นพบของเรา แทรกแซงศัลยกรรมประสาทฉุกเฉินอาจเป็นประโยชน์สำหรับการจัดการภาวะแทรกซ้อนเช่นอาการไปสู่ซึ่งรองเลือดกระดูกสันหลัง intrathecalคำสำคัญ:ซึ่งไปสู่ เลือดแก้ปวด เจาะน้ำไขสันหลัง มวลผล เลือดกระดูกสันหลัง ตกเลือดกระดูกสันหลัง ภาวะนี้หากเกิดเลือด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
ภูมิหลัง:
เจาะเอว (LP) ไม่ค่อยส่งผลให้เกิดภาวะแทรกซ้อนเช่น hematomas กระดูกสันหลัง แต่ก็ยังคงไม่ชัดเจนหากตัวแปรบางอย่างเพิ่มโอกาสของเหตุการณ์เหล่านี้หรือถ้าการแทรกแซงการผ่าตัดช่วยเพิ่มผล.
วิธีการ:
นอกจากสองสะเปะสะปะทางคลินิกเราประเมินวรรณกรรมโพสต์ 1974 สำหรับกรณีของห้อกระดูกสันหลังและการแทรกแซงที่ตามมา ขึ้นอยู่กับการรวบรวมข้อมูลของเราเราประเมินผลเทียบกับตัวแปรที่แตกต่างกันจำนวนมาก.
ผลการศึกษา:
จาก 35 LP ที่เกี่ยวข้องกับกรณีห้อกระดูกสันหลังในวรรณกรรมโพสต์ปี 1974 และการเผชิญหน้าของเราเราพบ 28.6% ของผู้ป่วยที่มาด้วยมาก่อนแข็งตัวได้ผลลัพธ์ที่น่าสงสาร โดยไม่คำนึงถึงการแทรกแซงเทียบกับ 14.3% ของผู้ป่วยที่ไม่มี coagulopathy; ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (p = 0.02) เมื่อได้รับการวินิจฉัยผู้ป่วย 21 ได้รับการรักษาผ่าตัดและ 14 nonsurgically ของผู้ป่วยผ่าตัด 60%, 57.1% มีผลดีและมีผลที่ไม่ดีภายใน 12 เดือน 42.9% ของผู้ป่วยศัลยกรรม 40%, 57.1% มีผลดีและมีผลที่ไม่ดี 42.9% ส่งผลให้กลุ่มคนเหล่านี้ไม่แตกต่างกันทางสถิติ.
สรุปแล้ว
เราพบว่ามีความสัมพันธ์ที่สำคัญระหว่างการแข็งตัวของนิยายและผลทางระบบประสาทที่ไม่ดีโดยไม่คำนึงถึงการแทรกแซง อย่างไรก็ตามผลสำหรับผู้ป่วยเหล่านี้อาจจะสับสนกับการป่วยรวมทั้งเงื่อนไขพื้นฐานที่เอื้อต่อการแข็งตัวของพวกเขา ไม่มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างประเภทของการแทรกแซงการผ่าตัดและผลดีก็พบว่าอาจจะเนื่องมาจากความยากจนของรายละเอียดในรายงานกรณีที่มีอยู่และความยากลำบากในการกำหนดระดับของการประนีประนอมไขสันหลังจากแผลที่กำหนด แม้จะมีการค้นพบของเราแทรกแซงศัลยกรรมประสาทโผล่ออกมาอาจจะเป็นประโยชน์สำหรับการจัดการของภาวะแทรกซ้อนเช่นโรค cauda equina รองกระดูกสันหลังห้อเข้าช่องไขสันหลังได้.
KEYWORDS:
Cauda equina; เลือดออกเหนือเยื่อหุ้มสมองชั้นนอก; เจาะเอว; มวลผล; ห้อกระดูกสันหลัง; เลือดออกในกระดูกสันหลัง; คั่ง