The magic, its invocation keyword a

The magic, its invocation keyword and two-verse incantation having been spoken, activated, and curling bands of flame appeared in the air, casting a dense scarlet against the backdrop of the blue sky.
The air exploded.
Everything in his sight was dyed in orange.
The shockwave created by the small explosion rushed toward him.
Without hesitating, he leapt backward. In the next instant, as if to mock its target, the flame changed form, flowing downward as if to swallow the enemy whole.
The moment it touched the enemy, the flame’s power exploded. The flame, having found a fuel source – even if that fuel source was a living being – burst, simultaneously igniting the creature contained within its depths.
“I did it!”
Behind him, Mizuki shouted in joy. Her joy, however, was premature. She seemed to have thought her magic had been a fatal strike, but there was yet life still in her target.
Peering into the flame, he observed that their foe was still moving.
Just as he gripped his sword and shifted into a combat stance, the flame magic was blown away.
It looked like it had blown the flame away with a swing of its arm. Standing within the fiery embers left behind, their enemy stood with one arm held outstretched.
Standing there within a heat so intense that it warped the air itself, it emitted an overwhelming pressure.
Having attacked him, regardless of his status as the Hero, this, the sole survivor – its comrades’ corpses littering the floor – was his true enemy.
In this scenery filled with the dead, it took a step forward. Reiji eyed his opponent, awaiting an opportunity.
This was no human. No, this was a monster. Even though it was humanoid, this was something other than human – a Mazoku.
Bat-like wings stretched out from its back and twin horns sprouted forth from its head, its entire body the color of rust. Aside from the nose, eyes, and mouth on its face, it bore not the least resemblance to humans. In its entirety, it reminded one of nothing so much as the devils of myth and legend.
The pitch black claws that came flying at him gave off a dull gleam.
The fearsome might of those claws was clearly evidenced by the shattered remnants of the boulders that lay around them.
Coupled with terrific, inhuman arm strength, the claws tipping the five fingers of each hand were like the scythe of the Reaper himself.
The Mazoku cracked a smile, a mocking, condescending grin. Having withstood everything they’d thrown at it so far this battle, it seemed to have developed an unshakable confidence.
In their confrontation so far, Reiji’s all had been unable to match his opponent’s, whether it be with respect to speed or strength. Accordingly, an expression appeared on Reiji’s face, demonstrating his resolve to conclude everything with the next strike.
—The Mazoku took action. A storm of sand was thrown up behind it as it accelerated in his direction. That lightning speed was on an altogether different level from what it had shown previously.
A vision of his body being torn to shreds passed before his eyes: the sheer strength and speed of the attack sending his sword flying, his body powerless in the face of those ferocious claws.
However, that was only presuming that Reiji were to allow the “current situation” to continue, of course—
“Burn Boost…”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เวทมนตร์ การเรียกคำและปลุกเสกสองข้อที่มีการพูด แถบงาน และดัดผมของเปลวไฟที่ปรากฏในอากาศ หล่อสีแดงหนาแน่นเป็นฉากหลังของท้องฟ้ากระจายอากาศทุกอย่างในสายตาของเขาถูกย้อมสีส้มShockwave ที่สร้างขึ้น โดยการระเบิดขนาดเล็กวิ่งไปทางเขาโดยอย่าลังเลใจ เขาหลุดย้อนหลัง ทันทีถัดไป เช่นถ้าล้อเป้าหมาย เปลวไฟเปลี่ยนฟอร์ม ไหลลงราวกับจะกลืนทั้งหมดข้าศึกในขณะที่มันสัมผัสศัตรู กระจายอำนาจของเปลวไฟ เปลวไฟ ไม่พบเชื้อเพลิงแหล่ง – แม้ว่าแหล่งเชื้อเพลิง ที่อยู่อาศัยเป็น – ระเบิด พร้อมกันมอดอยู่ภายในส่วนลึกของสิ่งมีชีวิต"ฉันไม่ได้"หลังเขา มิซึกิตะโกนในความสุข ความสุขของเธอ แต่ เป็นคลอดก่อนกำหนด เธอดูเหมือนจะมีความคิดมหัศจรรย์ของเธอได้หยุดงานร้ายแรง แต่มี แต่ชีวิตยังอยู่ในเป้าหมายของเธอเขาหรี่ตามองเข้าไปในเปลวไฟ สังเกตว่า ศัตรูของพวกเขายังคงเคลื่อนไหวเช่นเดียวกับเขาพิพากษาดาบ และเลื่อนขึ้นเป็นท่าทางการต่อสู้ มหัศจรรย์เปลวไฟถูกเป่าออกไปมันดูเหมือนมันมีเป่าเปลวไฟไปกับการเหวี่ยงแขนการ ยืนภายในถ่านร้อนแรงที่ทิ้ง ศัตรูของพวกเขายืนกับแขนข้างหนึ่งถือ outstretchedมันยืนภายในความร้อนรุนแรงมากว่า มันเหยเก air เอง จากความดันการครอบงำมีโจมตีเขา โดยไม่คำนึงถึงสถานะของเขาเป็นพระเอก นี้ ผู้รอดชีวิต –สหายของศพที่ทิ้งขยะชั้น – เป็นศัตรูของเขาเป็นจริงIn this scenery filled with the dead, it took a step forward. Reiji eyed his opponent, awaiting an opportunity.This was no human. No, this was a monster. Even though it was humanoid, this was something other than human – a Mazoku.Bat-like wings stretched out from its back and twin horns sprouted forth from its head, its entire body the color of rust. Aside from the nose, eyes, and mouth on its face, it bore not the least resemblance to humans. In its entirety, it reminded one of nothing so much as the devils of myth and legend.The pitch black claws that came flying at him gave off a dull gleam.The fearsome might of those claws was clearly evidenced by the shattered remnants of the boulders that lay around them.Coupled with terrific, inhuman arm strength, the claws tipping the five fingers of each hand were like the scythe of the Reaper himself.The Mazoku cracked a smile, a mocking, condescending grin. Having withstood everything they’d thrown at it so far this battle, it seemed to have developed an unshakable confidence.In their confrontation so far, Reiji’s all had been unable to match his opponent’s, whether it be with respect to speed or strength. Accordingly, an expression appeared on Reiji’s face, demonstrating his resolve to conclude everything with the next strike.—The Mazoku took action. A storm of sand was thrown up behind it as it accelerated in his direction. That lightning speed was on an altogether different level from what it had shown previously.A vision of his body being torn to shreds passed before his eyes: the sheer strength and speed of the attack sending his sword flying, his body powerless in the face of those ferocious claws.
However, that was only presuming that Reiji were to allow the “current situation” to continue, of course—
“Burn Boost…”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความมหัศจรรย์คำหลักภาวนาและสองกลอนคาถาที่ได้รับการพูดเปิดใช้งานและวงดนตรีที่ดัดผมของเปลวไฟที่ปรากฏอยู่ในอากาศหล่อสีแดงเข้มหนาแน่นกับฉากหลังของท้องฟ้าสีฟ้า.
อากาศระเบิด.
ทุกอย่างในสายตาของเขาถูกย้อมใน สีส้ม.
คลื่นที่สร้างขึ้นโดยการระเบิดขนาดเล็กรีบวิ่งเข้าไปหาเขา.
โดยไม่ต้องลังเลใจเขากระโจนไปข้างหลัง ในทันทีต่อไปราวกับจะเยาะเย้ยเป้าหมายของเปลวไฟได้เปลี่ยนรูปแบบไหลลงราวกับจะกลืนทั้งศัตรู.
ขณะที่มันสัมผัสศัตรูพลังงานเปลวไฟของระเบิด เปลวไฟที่มีการค้นพบแหล่งน้ำมันเชื้อเพลิง - แม้ว่าแหล่งเชื้อเพลิงที่เป็นสิ่งมีชีวิต -. ระเบิดพร้อมกันมอดสิ่งมีชีวิตที่อยู่ในระดับความลึกของมัน
! "ฉันไม่ได้"
ด้านหลังของเขาซูกิตะโกนในความสุข ความสุขของเธอ แต่เป็นก่อนวัยอันควร เธอดูเหมือนจะมีความคิดเวทมนตร์ของเธอได้รับการตีร้ายแรง แต่ก็ยังมีชีวิตยังคงอยู่ในเป้าหมายของเธอ.
หันเข้าไปในเปลวไฟที่เขาสังเกตเห็นว่าศัตรูของพวกเขาก็ยังคงย้าย.
เช่นเดียวกับเขาจับดาบของเขาและเปลี่ยนเป็นท่าทางการต่อสู้ มายากลเปลวไฟที่ถูกเป่าออกไป.
มันดูเหมือนมันได้พัดเปลวไฟไปด้วยการแกว่งแขนของมัน ยืนอยู่ภายในถ่านลุกเป็นไฟทิ้งไว้ข้างหลังศัตรูของพวกเขายืนอยู่กับแขนข้างหนึ่งยื่นออกจัดขึ้น.
ยืนอยู่ที่นั่นภายในความร้อนอย่างรุนแรงว่ามันเหยเกอากาศเองก็ปล่อยออกมาความดันอย่างท่วมท้น.
มีการทำร้ายเขาโดยไม่คำนึงถึงสถานะของเขาเป็นฮีโร่นี้ ผู้รอดชีวิตเพียงคนเดียว - ศพเพื่อนสนิทของ 'เกลื่อนพื้น - เป็นศัตรูที่แท้จริงของเขา.
ในฉากนี้เต็มไปด้วยความตายก็เอาก้าวไปข้างหน้า Reiji ตาคู่ต่อสู้ของเขารอโอกาส.
นี้ไม่มีมนุษย์ ไม่มีนี้เป็นมอนสเตอร์ แม้ว่ามันจะเป็นมนุษย์นี้เป็นสิ่งอื่นที่ไม่ใช่มนุษย์ - เป็น Mazoku.
ปีกเหมือนค้างคาวยืดออกจากด้านหลังและเตียงคู่เชิงงอนแตกหน่อออกมาจากหัวของมันทั้งร่างกายของสีของสนิม นอกเหนือจากจมูกตาและปากบนใบหน้าของมันก็เบื่อไม่น้อยมีความคล้ายคลึงกับมนุษย์ ในสิ่งทั้งปวงก็นึกถึงหนึ่งไม่มีอะไรมากเป็นปีศาจของตำนานและตำนาน.
กรงเล็บสีดำสนามที่มาบินที่เขาให้ออกประกายหมองคล้ำ.
อาจพิลึกของกรงเล็บเหล่านั้นเป็นหลักฐานอย่างชัดเจนโดยเศษแตกของก้อนหิน วางที่รอบตัวพวกเขา.
ควบคู่ไปกับการที่ยอดเยี่ยมความแรงของแขนทารุณกรงเล็บให้ทิปห้านิ้วมือของแต่ละเหมือนเคียวเกี่ยวข้าวของตัวเอง.
Mazoku แตกรอยยิ้มเยาะเย้ยยิ้มวางตัว ต้องทนทุกอย่างที่พวกเขาต้องการโยนที่มันจนถึงสงครามครั้งนี้ดูเหมือนว่ามันจะได้มีการพัฒนาความเชื่อมั่นมั่นคง.
ในการเผชิญหน้าของพวกเขาเพื่อให้ห่างไกล Reiji ของทุกคนจะได้รับไม่สามารถให้ตรงกับฝ่ายตรงข้ามของเขาไม่ว่าจะเป็นส่วนที่เกี่ยวกับความเร็วหรือความแรง ดังนั้นการแสดงออกที่ปรากฏบนใบหน้าของ Reiji แสดงให้เห็นถึงการแก้ปัญหาของเขาที่จะสรุปทุกอย่างด้วยการนัดหยุดงานต่อไป.
-The Mazoku เอาการกระทำ พายุทรายที่ถูกโยนขึ้นหลังมันเป็นมันเร่งในทิศทางของเขา ความเร็วฟ้าผ่าที่อยู่ในระดับที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงจากสิ่งที่มันได้แสดงให้เห็นก่อนหน้านี้.
วิสัยทัศน์ของร่างกายของเขาถูกฉีกออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยผ่านไปต่อหน้าต่อตาของความแข็งแรงที่แท้จริงและความเร็วของการโจมตีส่งดาบของเขาบินร่างกายของเขาไม่มีอำนาจในการเผชิญกับ ผู้กรงเล็บดุร้าย.
แต่ที่เป็นเพียงทะนงว่า Reiji จะอนุญาตให้ "สถานการณ์ปัจจุบัน" เพื่อดำเนินการของ course-
"เผา Boost ... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความมหัศจรรย์ของการเรียกและสองข้อคาถาได้พูด , เปิดใช้งาน , และวงดนตรีม้วนของเปลวไฟที่ปรากฏอยู่ใน อากาศ หล่อหนาสีแดงกับฉากหลังของท้องฟ้าสีฟ้าอากาศระเบิดทุกอย่างในสายตาของเขาถูกย้อมด้วยสีส้มช็อคเวฟที่สร้างโดยการระเบิดขนาดเล็กวิ่งเข้าหาเขาโดยไม่ลังเล เขากระโดดถอยหลัง ในพริบตาต่อมา ราวกับจะเยาะเย้ย เป้าหมายของเปลวไฟ เปลี่ยนรูปแบบ ไหลลงราวกับจะกลืนกินศัตรูทั้งหมดทันทีที่มันแตะศัตรูของเปลวพลังระเบิด เปลวไฟ มีการพบแหล่งเชื้อเพลิง ) แม้ว่าแหล่งเชื้อเพลิงคือสิ่งมีชีวิต–ระเบิดพร้อมกันจุดไฟติดสัตว์อยู่ภายในลึกๆ" ฉันทำมันได้ ! "หลังเขา มิสึกิตะโกนในความสุข ความสุขของเธอ อย่างไรก็ตาม คลอดก่อนกำหนด เธอดูเหมือนจะคิดว่าเวทมนตร์ของเธอถูกตีเสียชีวิต แต่ยังมีชีวิตอยู่ในเป้าหมายของเธอpeering ลงในเปลวไฟ เขาสังเกตว่าศัตรูของพวกเขาไปยัง .เช่นเดียวกับที่เขาดึงดาบของเขาและขยับเข้าไปในการต่อสู้ท่าทางเปลวเพลิงวิเศษก็หายไปด้วยมันดูเหมือนมีพัดเปลวไฟออกไปกับการสวิงของแขนของมัน ยืนอยู่ในกองถ่านเพลิง ทิ้งไว้ ศัตรูของพวกเขายืนด้วยแขนข้างหนึ่งจับยื่นออกมา .ยืนอยู่ตรงนั้น ในความร้อนที่รุนแรง มันบิดเบือนอากาศนั่นเอง มันออกมาเป็นแรงดันท่วมท้นต้องทำร้ายเขา ไม่ว่าสถานะของเขาเป็นพระเอกนี้ คนเดียวที่รอดชีวิต และสหายของศพ littering พื้น–คือศัตรูที่แท้จริงของเขาในฉากนี้เต็มไปด้วยคนตาย มันก็ก้าวออกมาข้างหน้า เรจิตาคู่ต่อสู้ รอโอกาสนี้ไม่มีมนุษย์ ไม่ มันคือปีศาจ ทั้งๆที่เป็นมนุษย์ นี้เป็นอย่างอื่นนอกจากมนุษย์และเป็น มาโซคุ .ค้างคาวปีกยาวออกไปจากเขากลับมาและคู่ของมันงอกออกมาจากหัวของมัน ร่างของมันสีขึ้นสนิมทั้งหมด นอกเหนือจาก จมูก ตา ปาก บนใบหน้าของมัน มันน่าเบื่อ ไม่เหมือนอย่างมนุษย์ ของคณะ มันทำให้หนึ่งไม่มีอะไรมาก เป็นปีศาจแห่งตำนานและตำนานสนามสีดำกรงเล็บที่ลอยมาหาเขาให้ปิดแสงทึบอาจจะพิลึกของกรงเล็บนั่นคือชัดเจนเห็นได้จากเศษเศษก้อนหินที่วางรอบ ๆพวกเขาควบคู่กับ มากมาย กำลังแขนทารุณ , เล็บทิปห้านิ้วของแต่ละมือเหมือนเคียวของยมทูตเองพวกมาโซคุเผยอยิ้ม เยาะเย้ยเหยียดหยามยิ้ม มีความอดทนต่อทุกอย่างที่พวกเขาจะโยนมันจนการต่อสู้นี้มันดูจะมีความมั่นใจมั่นคง .ในของพวกเขา เผชิญหน้า ดังนั้นไกล เรจิก็ได้รับไม่สามารถตรงกับฝ่ายตรงข้ามของเขา ไม่ว่าจะเป็นเกี่ยวกับความเร็วหรือความแรง ดังนั้น การแสดงออกที่ปรากฏอยู่บนใบหน้าของเรจิ แสดงถึงความมุ่งมั่นที่จะสรุปทุกอย่างกับตีต่อไป- มาโซคุได้กระทำ พายุทราย ถูกโยนขึ้นหลังมันเร่งในทิศทางของเขา ที่ฟ้าผ่าความเร็วอยู่ในระดับที่แตกต่างกันทั้งหมดจากสิ่งที่ได้แสดงไว้ก่อนหน้านี้วิสัยทัศน์ของร่างกายของเขาถูกฉีกเป็นชิ้นๆ ก่อนที่จะผ่านตา : พลังอิด และความเร็วของการโจมตีส่งดาบของเขาบินได้ ร่างกายของเขาอ่อนแอในหน้าของผู้ดุร้าย กรงเล็บอย่างไรก็ตาม นั่นเป็นเพียงทะนงว่าเรจิจะอนุญาตให้ " สถานการณ์ปัจจุบัน " ต่อไป แน่นอน" เขียนเพิ่ม . . . . . . . "