People differ in their ability to p

People differ in their ability to perceive their environment,
and individual differences in vision and hearing are routinely
assessed and, when needed, people are given assistance to
compensate for their deficiencies, i.e., they are offered eyeglasses
or hearing aids. Compared with these two senses,
individual differences in taste are given less attention, and are
not assessed except in cases where people participate in a
research study or have gone to their doctor with specific
complaints about taste loss. Probably this lack of attention is
due to the belief that having a below-average sense of taste is
not as important as having below-average vision and hearing
and also because there is no obvious medical way to ‘correct’ a
person's sense of taste. There are no ‘eye-glasses’ or ‘hearingaid’
for the tongue and compensation for deficiencies in a
person’s sense of taste is currently accomplished in the kitchen
rather than in the doctor's office.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คนที่แตกต่างในความสามารถในการสังเกตสิ่งแวดล้อมและแต่ละความแตกต่างในการมองเห็นและได้ยินอยู่เป็นประจำประเมิน และ เมื่อจำเป็น คนจะได้รับความช่วยเหลือชดเชยสำหรับทรงของพวกเขา เช่น พวกเขาจะนำเสนอแว่นตาหรือฟัง เมื่อเทียบกับความรู้สึกเหล่านี้สองความแตกต่างของแต่ละรสชาติจะได้รับความสนใจน้อยกว่า และมีไม่ประเมินยกเว้นในกรณีที่ผู้มีส่วนร่วมในการวิจัยศึกษา หรือไปแพทย์โดยเฉพาะข้อร้องเรียนเกี่ยวกับการสูญเสียรสชาติ อาจจะขาดความสนใจเนื่องจากความเชื่อที่มีความรู้สึกต่ำกว่าค่าเฉลี่ยของรสชาติไม่สำคัญเท่ากับการมีวิสัยทัศน์ต่ำกว่าค่าเฉลี่ยและการได้ยินและเนื่องจากมีวิธีทางการแพทย์ไม่ชัด 'แก้ไข ' การความรู้สึกของบุคคลของรสชาติ ไม่มี 'แว่นตา' หรือ 'hearingaid'ลิ้นและค่าตอบแทนสำหรับการข้ามการรู้สึกรสชาติของคนในปัจจุบันได้ในครัวแทนที่ จะสำนักงานแพทย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คนที่แตกต่างกันในความสามารถในการรับรู้สภาพแวดล้อมของพวกเขาและความแตกต่างของแต่ละบุคคลในการมองเห็นและการได้ยินเป็นประจำจะมีการประเมินและเมื่อมีความจำเป็นที่ผู้คนจะได้รับความช่วยเหลือเพื่อชดเชยการขาดของพวกเขาคือพวกเขาจะถูกนำเสนอแว่นตาหรือเครื่องช่วยฟัง เมื่อเทียบกับทั้งสองความรู้สึกที่แตกต่างกันในแต่ละรสชาติจะได้รับความสนใจน้อยลงและจะไม่ได้รับการประเมินยกเว้นในกรณีที่ผู้คนมีส่วนร่วมในการศึกษาวิจัยหรือได้ไปพบแพทย์ที่เฉพาะเจาะจงของพวกเขากับข้อร้องเรียนเกี่ยวกับการสูญเสียรสชาติ อาจจะขาดความสนใจนี้อันเนื่องมาจากความเชื่อที่ว่ามีความรู้สึกของการลิ้มรสต่ำกว่าค่าเฉลี่ยคือไม่สำคัญเท่ากับการมีวิสัยทัศน์ที่ต่ำกว่าค่าเฉลี่ยและการได้ยินและเนื่องจากไม่มีวิธีทางการแพทย์ที่ชัดเจนที่จะ'ถูกต้อง' a ความรู้สึกของบุคคลของการลิ้มรส ไม่มี 'ตาแว่นตา' หรือ 'hearingaid' สำหรับลิ้นและค่าชดเชยสำหรับข้อบกพร่องในความรู้สึกของคนที่รสชาติจะประสบความสำเร็จในปัจจุบันห้องครัวมากกว่าในสำนักงานแพทย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คน มีความสามารถในการรับรู้สภาพแวดล้อมของพวกเขา
และความแตกต่างระหว่างบุคคลในสายตาและการได้ยินตรวจ
ประเมิน และเมื่อต้องการ คนที่จะได้รับความช่วยเหลือ
ชดเชยข้อบกพร่องของพวกเขาคือพวกเขาจะเสนอแว่นตา
หรือเครื่องช่วยฟัง เมื่อเทียบกับทั้งสองความรู้สึก
ความแตกต่างระหว่างบุคคลในรสชาติจะได้รับความสนใจน้อยกว่า และมี
ไม่ผ่านการประเมิน ยกเว้นในกรณีที่ผู้เข้าร่วมในการศึกษาวิจัย หรือได้ไป

หมอร้องเรียนเฉพาะเรื่องรสชาติ ขาดทุน อาจขาดความสนใจคือ
เนื่องจากความเชื่อที่ว่ามีด้านล่าง ความรู้สึกเฉลี่ยของรสชาติ
ไม่สำคัญเท่าด้านล่างและมีวิสัยทัศน์โดยเฉลี่ยการได้ยิน
และเนื่องจากมีไม่ชัดด้วยวิธีทางการแพทย์ ' ถูกต้อง ' ความรู้สึกของการลิ้มรส
คนไม่มี ' แว่นตา ' หรือ ' hearingaid '
สำหรับลิ้นและการชดเชยสำหรับข้อบกพร่องในความรู้สึกของการลิ้มรส
คนในปัจจุบันได้ในครัว
มากกว่าในสำนักงานของแพทย์