If that's all the help your going t

If that's all the help your going to be, then you can just leave!" Kaka yelled.



"You know what your problem is? You take too many things for granted. Take this labyrinth for example. Even if you get to the center, you'll never get out again!" Krillin walked past Kaka and slammed the door behind him.



Kaka walked down the left side of the path. He stepped over broken limbs and stumps, dodged vines and twigs. His paced began to speed up. "What does he mean, labyrinth? There's no turns or anything. It just goes on and on in a straight line!" He leaned against the wall with a sigh.

"Wait. . ." Kaka said. "Maybe it doesn't. Maybe I'm just taking it for granted that it does." He started to run. He jumped over a pile of old bricks, ducked under a branch, and nearly tripped over a root. "Man!" He yelled. He stopped and sat down, feeling very frustrated. "D*mb it!"

"Ello," A tiny voice said.

Kaka looked behind him to find a small, blue worm. ". . . Did you just say hello?"

"No. I said, 'Ello!' But that's close enough."

"Are you a worm?"

"that's right!"

"Do you know the way through the labyrinth?" Kaka asked.

"Me? Nah. Just a worm." The worm said. "Would you like to come inside and meet the misses?"

"No thank you. I have to get to the castle at the center of this thing. But there are no turns or anything."

"Sure there are, the labyrinth's full of them, it's just that you ain't seeing them."

"Really? Where are they?" Kaka asked the worm.

"There's one just across there, its right in front of you." The worm said.

Kaka looked at the wall in front of him; scanning it from top to bottom "No there isn't."

"Come inside and have a nice cup of tea!" The worm beamed.

"But there isn't an opening."

The worm laughed. "Sure there is! Try walking through it, you'll see!"

"What?" Kaka asked confused.

"Go on then!"

Kaka stared at the wall. "But, it's a solid wall. There's no way through, unless you break it."

"Things aren't always what they seem here. You can never take anything for granted."

Kaka stood up and crepted toward the wall. He put his hands out in front of him incase the worm was wrong, but walked right through. "Hey! You were right." He started to the left.

"Wait!" The worn yelled.

Kaka came back to the opening "Thanks, that was really helpful!" He walked to the left again.

"Don't go that way!" The worm warned.

"What? Why?" Kaka asked.

"Just don't go that way. NEVER go that way."

Kaka looked down the right side of the opening. "Oh, uh. . . . thanks!" He walked out of view, behind the wall.

The worm sighed. "Should of kept on going the way you were. Would of gone straight to that castle."

. . .

Kaka turned passed a stone wall and spun around another. He slid his hand across the wall at he passed. The Saiyan looked left, then right, and decided to go right. In the distance he could hear the faint crying of a baby girl. "Sashra. . . I'm coming," Kaka whispered.

. . .

Vegeta held the baby girl in his arms and rocked her on his knee. She stopped crying and began to giggle. "Perhaps I'll keep her. She's not as bad as Kakarott made her out to be. She's even got my eyes." He said. He smiled at Sashra and cradled her. The baby's eyes slowly closed as she fell asleep in the prince's arms.

Vegeta looked up at the clock. He handed the baby to a maid near him and propped his feet up on the arm of his chair. He began to tap his boot in time with the ticking clock. 'Kakarot is a smart boy. He may just be smart enough to get to the center of the labyrinth.' Vegeta thought, still tapping his boot. He looked around the room filled with servants and other saiyans, some drunk, some just acting stupid to get attention. A few other alien forms over took the small sitting area that was cut into the center of the floor. He got up and walked out of the throne room. The smell of sweaty men and raw spirits and other alcohols almost made him sick. Vegeta kicked a drunken soldier out of his way. "Why are you fools always under boot when I walk?" He spat at him. The soldier only laughed in response.

He turned left and headed out to a near by balcony. He hopped up and sat on the edge with his legs extended out in front of him, leaning his arm on his knee and looking out at the labyrinth that encircled his massive castle. "Even with the finest that this place has to offer, it means nothing." He said to himself. Thinking of how wonderful it would be to have Kaka as his mate so they could rule his kingdom together.

Far behind him, Vegeta could hear music and singing coming from the throne room. He sighed and took a long look down at the labyrinth where he knew is crush was at that moment, then he hopped back down and headed to his room. He was tired and had a slight head-ache. 'I need to rest.' He thought.

. . .

Kaka came around a corner and spun around, not knowing which way to go. He dug in his pocket and found a piece of chalk. He held it out in front of his faced, then looked toward the ground. Kaka knelt down and put an arrow on a tile that pointed the way he was heading. 'this will help.' He turned on his heal and walked forward. The young saiyan came to another cross way and headed left. He put another small arrow on the ground.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่ว่าช่วยทั้งหมดของคุณไปได้ แล้วคุณสามารถปล่อย! " Kaka yelled "คุณรู้ว่าปัญหาของคุณคืออะไร คุณทำสิ่งต่าง ๆ มากเกินไปสำหรับรับ ใช้เขาวงกตนี้เช่น แม้ว่าคุณได้รับที่ศูนย์ คุณจะไม่ไปอีกเลย" Krillin เดินเลย Kaka และถาโถมประตูหลังเขา Kaka เดินลงด้านซ้ายของเส้นทาง เขาก้าวผ่านแขนขาหัก และตอ dodged นำ และกิ่ง เขาได้เริ่มที่จะเร็ว "เขาหมายถึง อะไร เขาวงกต มีไม่เปิดหรืออะไร ก็แค่ไปบน และบนเส้นตรง" เขาพิงกับผนังด้วยการแยกกัน "โธ่รอ" Kaka กล่าว "บางทีมันไม่ บางทีฉันเป็นเพียงนำได้รับว่า มันไม่" เขาเริ่มทำงาน เขาฝอกองอิฐเก่า หัวเราะต่อภายใต้สาขา และเกือบ tripped เหนือราก "คน" เขา yelled เขาหยุด และนั่งลง ความรู้สึกผิดหวังมาก " D * mb มัน! ""Ello เสียงเล็กกล่าวว่าKaka ดูด้านหลังพบหนอนขนาดเล็ก สีน้ำเงิน ". . . เพียงนะสวัสดี""หมายเลขฉันกล่าวว่า 'Ello ' แต่ที่อยู่""คุณใจหนอนหรือไม่""ถูกต้อง""คุณรู้ทางผ่านเขาวงกต" Kaka ถาม"ฉัน ไม่ใช่ เพียงหนอน" หนอนกล่าว "คุณต้องเข้าไปข้างในและจะพุ่งหรือไม่""ไม่ขอบคุณ แล้วเข้าไปที่ปราสาทของสิ่งนี้ แต่มีอะไรหรือเปิดไม่""แน่ใจว่า มี เขาวงกตของเต็มของพวกเขา มันเป็นเพียงว่า คุณ ain't เห็นพวกเขา""จริง ๆ พวกเขา" Kaka ถามหนอน"มีเพียงข้ามมี อยู่ตรงหน้าคุณ" หนอนกล่าวKaka มองผนังด้านหน้าของเขา การสแกนจากบนลงล่าง "ไม่มีไม่""เข้าไปข้างใน และมีชาถ้วยดี" หนอนลำ"แต่ไม่มีการเปิด"หนอนหัวเราะ "แน่ใจว่าไม่มี ลองเดินผ่านได้ คุณจะเห็น""อะไร" Kaka ถามสับสน"ไปแล้ว"Kaka จ้องไปที่ผนัง "แต่ เป็นผนังทึบ จะไม่มีทางผ่าน เว้นแต่ว่าคุณทำลายมัน""สิ่งไม่เสมอสิ่งที่พวกเขาดูเหมือนที่นี่ คุณสามารถไม่เคยทำอะไรได้รับ"Kaka ที่ลุกขึ้นยืนและ crepted ไปทางผนัง เขาใส่มือของเขาในหน้าอินเตอร์หนอนผิด แต่เดินถึง "เฮ้ คุณได้ถูกต้อง" เขาเริ่มต้นไปทางซ้าย"รอ" Yelled ที่สวมใส่Kaka กลับมาเปิด "ขอบคุณ ที่เป็นประโยชน์จริงๆ" เขาเดินไปทางซ้ายอีก"ไม่ไปงั้น" เตือนหนอน"อะไร ทำไม" Kaka ถาม"แค่ไม่ไปงั้น ไม่เคยไปด้วยวิธี"Kaka มองลงด้านขวาของการเปิด "โอ้ บริการ.... ขอบคุณ" เขาเดินออกจากมุมมอง เบื้องหลังกำแพงหนอนถอนหายใจ "ควรของเก็บไว้ต่อไปตามที่คุณ จะของปราสาทที่หายไปตรงนั้น". . .Kaka เปิดผ่านกำแพงหิน และปั่นรอบอื่น เขาฝ่อมือข้ามกำแพงที่เขาผ่านไป Saiyan ที่มองซ้าย แล้วขวา และตัดสินใจที่จะไปทางขวา ในระยะทางที่ เขาสามารถได้ยินร้องไห้ลมของทารก " Sashra. ... ฉันกำลังมา Kaka เกมส์. . .Vegeta จัดสาวทารกในอ้อมแขนของเขา และเธอ rocked บนเข่าของเขา เธอหยุดร้องไห้ และเริ่มคิก "บางทีฉันจะเก็บเธอไว้ เธอไม่ได้เลวร้ายที่เธอออกจะทำ Kakarott เธอยังมีตา" เขากล่าวว่า เขายิ้มที่ Sashra และไกวเปลเธอ นอกจากนี้ตาของทารกช้าปิดเป็นล้มหลับในอ้อมแขนของเจ้าชาย Vegeta หาที่นาฬิกา เขามอบทารกให้สะอาดใกล้เขา และร่วมเท้าขึ้นบนแขนของเขา เขาเริ่มไปแตะเขาเริ่มในเวลากับนาฬิกา ticking ' Kakarot เป็นเด็กสมาร์ท เพียงอาจฉลาดพอที่จะไปของเขาวงกตได้ ' Vegeta คิด ยัง เคาะราคาเริ่มต้นระบบของเขา เขามองรอบ ๆ ห้องที่เต็มไป ด้วยข้าราชการ และอื่น ๆ saiyans เมาบาง โง่บางเพียงรักษาการเพื่อได้รับความสนใจ กี่คนต่างด้าวแบบฟอร์มอื่น ๆ กว่าเอาพื้นที่นั่งเล่นขนาดเล็กที่ถูกตัดเป็นศูนย์กลางของพื้น เขามีค่า และเดินออกจากห้องพระ กลิ่นผู้ชาย sweaty ผีดิบ และ alcohols อื่น ๆ เกือบทำให้เขาป่วย Vegeta เตะทหารขี้เมาออกจากทางของเขา "เหตุใดคนโง่เสมอภายใต้เริ่มเมื่อฉันเดิน" เขา spat ที่เขา ทหารเพียงหัวเราะตอบเขาหันซ้าย และมุ่งหน้าออกไประเบียงใกล้ เขา hopped ขึ้น และนั่งบนขอบขาของเขาขยายออกหน้าเขา พิงแขนของเขาบนเข่าของเขา และมองออกในเขาวงกตที่ล้อมรอบปราสาทของเขาใหญ่ "แม้พร้อมด้วยว่า นี้มีให้ มันหมายถึง อะไร" เขากล่าวว่า ตนเอง ความคิดของวิธีที่ยอดเยี่ยมมันจะ มี Kaka เป็นเพื่อนของเขาเพื่อให้พวกเขาสามารถปกครองราชอาณาจักรของเขากันไกลหลังเขา Vegeta สามารถฟังเพลงและร้องเพลงมาจากห้องบัลลังก์ เขาถอนหายใจ และใช้เวลาดูนานลงในเขาวงกตซึ่งเขารู้ว่ามีความสนใจได้ในช่วงเวลานั้น แล้วเขา hopped กลับลง และมุ่งหน้าไปห้องของเขา เขาไม่เหนื่อย และมีปวดหัวเล็กน้อย 'ต้องวางตัว' เขาคิด. . .Kaka มามุม และปั่นรอบ ไม่ทราบว่าทางที่ไป เขาขุดในกระเป๋าของเขา และพบชิ้นส่วนของชอล์ก เขาจัดออกหน้าเขา faced แล้ว มองขึ้นไปบนพื้นดิน Kaka knelt ลง และวางลูกศรบนกระเบื้องที่ชี้ทางเขาถูกหัวข้อ "นี้จะช่วยเหลือ" เขาเปิดเขา heal และเดินไปข้างหน้า Saiyan หนุ่มมาอีกระหว่างทาง และหัวไปทางซ้าย เขาใส่ลูกศรขนาดเล็กอื่นบนพื้นดิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หากเป็นความช่วยเหลือทั้งหมดจะเป็นของคุณแล้วคุณก็สามารถออก! "กาก้าตะโกน. "คุณรู้ว่าสิ่งที่เป็นปัญหาของคุณคืออะไร? คุณจะใช้สิ่งที่มากเกินไปสำหรับการรับ พาเขาวงกตเช่นนี้ แม้ว่าคุณจะได้รับไปยังศูนย์ที่คุณจะไม่ได้รับออกมาอีกครั้ง! "Krillin เดินผ่านกาก้าและปิดประตูหลังเขา. กาก้าเดินลงด้านซ้ายของเส้นทาง. เขาก้าวมากกว่าแขนขาหักและตอไม้เถาและหลบกิ่งไม้ . เดินของเขาเริ่มที่จะเพิ่มความเร็วในการ. "สิ่งที่เขาไม่ได้หมายความว่าเขาวงกต? ไม่มีเปลี่ยนหรืออะไรที่เป็น ก็แค่ไปบนและบนเป็นเส้นตรง! "เขาพิงผนังพร้อมกับถอนหายใจ. "รอ . . "กาก้ากล่าวว่า." บางทีมันอาจจะไม่ได้ บางทีฉันเพียงแค่ใช้มันสำหรับการรับว่ามันไม่. "เขาเริ่มที่จะเรียกใช้. เขากระโดดข้ามกองอิฐเก่าหลบอยู่ภายใต้สาขาและเกือบสะดุดราก." ผู้ชาย! "เขาตะโกน. เขาหยุดและ นั่งลงรู้สึกผิดหวังมาก. "D * mb มัน!" "Ello" เสียงเล็ก ๆ กล่าวว่า. Kaka มองอยู่ข้างหลังเขาจะหาขนาดเล็กหนอนสีฟ้า. " . . คุณไม่เพียงแค่คนแรกล่ะ? " "ฉบับที่ ผมพูดว่า 'Ello! แต่ที่ใกล้พอ. " "คุณหนอน?" "ที่ถูกต้อง!" "คุณรู้ทางผ่านเขาวงกต" กาก้าถาม. "ฉัน? Nah เพียงแค่หนอน. "หนอนกล่าว." คุณต้องการที่จะเข้ามาข้างในและตอบสนองความคิดถึงได้หรือไม่ " "ไม่ขอขอบคุณ ฉันได้รับไปยังปราสาทที่เป็นศูนย์กลางของสิ่งนี้ แต่จะไม่มีการเปลี่ยนหรืออะไร. " "แน่นอนว่ามีเขาวงกตเต็มรูปแบบของพวกเขาก็แค่ว่าคุณจะไม่ได้เห็นพวกเขา." "จริงเหรอ? ? พวกเขาอยู่ที่ไหน ". กาก้าถามหนอน. "มีหนึ่งเพียงข้ามมีสิทธิในหน้าของคุณ" หนอนกล่าว. Kaka มองที่ผนังด้านหน้าของเขา; สแกนจากบนลงล่าง "ไม่มี isn ' t. " "มาภายในและมีถ้วยที่ดีของชา!" หนอนคาน. "แต่มีไม่เปิด." หนอนหัวเราะ. "แน่นอนว่ามี! ลองเดินผ่านมันคุณจะเห็น! " "คืออะไร" กาก้าถามสับสน. "ไปแล้ว!" กาก้าจ้องที่ผนัง. "แต่มันเป็นผนังทึบ ไม่มีทางที่ผ่านเว้นแต่คุณจะทำลายมัน. " "สิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาดูเหมือนที่นี่ คุณไม่สามารถเอาอะไรให้ได้รับ. " กาก้ายืนขึ้นและ crepted ไปทางผนัง. เขาเอามือของเขาออกมาในด้านหน้าของเขากรณีหนอนเป็นเรื่องที่ผิด แต่เดินขวาผ่าน. "เฮ้! คุณมีสิทธิ. "เขาเริ่มไปทางซ้าย. "รอ!" ตะโกนสวมใส่. กาก้ากลับมาเปิด "ขอบคุณที่เป็นประโยชน์จริงๆ!" เขาเดินไปทางซ้ายอีกครั้ง. "อย่าไปทางนั้น!" หนอนเตือน. "คืออะไร? ทำไม? "กาก้าถาม. "เพียงแค่ไม่ได้ไปทางนั้น ไม่เคยไปทางนั้น. " กาก้ามองลงไปทางด้านขวาของการเปิด. "โอ้เอ่อ . . . ขอบคุณ! "เขาเดินออกมาจากมุมมองด้านหลังกำแพง. หนอนถอนหายใจ. "ควรเก็บของจะไปในแบบที่คุณเป็น ของจะไปตรงไปยังปราสาทที่ ". ... กาก้าหันผ่านกำแพงหินและหมุนตัวไปรอบ ๆ อีก. เขาเลื่อนมือของเขาข้ามกำแพงที่เขาเดินผ่าน. Saiyan มองซ้ายขวาและตัดสินใจที่จะไปทางขวา. ใน ระยะทางที่เขาจะได้ยินเสียงลมร้องไห้ของทารกเพศหญิง. "Sashra . . ฉันมา "กาก้ากระซิบ. ... ผักที่จัดขึ้นเด็กทารกอยู่ในอ้อมแขนของเขาและเธอในการโยกหัวเข่าของเขา. เธอหยุดร้องไห้และเริ่มที่จะขำ. "บางทีฉันจะให้เธอ เธอไม่ได้ไม่ดีเท่าที่ Kakarott ทำให้เธอออกมาเป็น เธอยังมีตาของฉัน. "เขากล่าว. เขายิ้มที่ Sashra และประคองเธอ. ดวงตาของทารกปิดอย่างช้า ๆ ขณะที่เธอหลับอยู่ในอ้อมแขนของเจ้าชาย. ผักเงยหน้าขึ้นมองไปที่นาฬิกา. เขาส่งเด็กที่จะแม่บ้านที่อยู่ใกล้เขาและ propped เท้าของเขาขึ้นไปบนแขนของเก้าอี้ของเขา. เขาเริ่มที่จะแตะรองเท้าบู๊ตของเขาในเวลาที่มีนาฬิกาฟ้อง. Kakarot เป็นเด็กสมาร์ท. เขาก็อาจจะฉลาดพอที่จะได้รับไปยังศูนย์กลางของเขาวงกต. คิดผักยังคงแตะรองเท้าบู๊ตของเขา. เขามองไปรอบ ๆ ห้องที่เต็มไปด้วยคนรับใช้และ Saiyans อื่น ๆ เมาบางเพียงแค่ทำหน้าที่โง่ที่จะได้รับความสนใจ. ไม่กี่รูปแบบอื่น ๆ มากกว่าคนต่างด้าวเข้ามามีพื้นที่นั่งเล่นขนาดเล็กที่ถูกตัดเป็นศูนย์กลางของ ชั้น. เขาลุกขึ้นและเดินออกจากห้องบัลลังก์. กลิ่นของผู้ชายขับเหงื่อและสุราดิบและแอลกอฮอล์อื่น ๆ เกือบทำให้เขาป่วย. ผักเตะทหารขี้เมาออกจากทางของเขา. "ทำไมคุณโง่เสมอภายใต้การบูตเมื่อฉันเดิน "เขาถ่มน้ำลายใส่เขา. ทหารเพียง แต่หัวเราะในการตอบสนอง. เขาหันซ้ายและมุ่งหน้าออกไปยังระเบียงใกล้. เขากระโดดขึ้นและนั่งอยู่บนขอบด้วยขาของเขาขยายออกในด้านหน้าของเขาพิงแขนของเขาบนหัวเข่าของเขา และมองออกไปที่เขาวงกตที่ล้อมรอบปราสาทขนาดใหญ่ของเขา. "แม้จะมีที่ดีที่สุดว่าสถานที่นี้มีให้มันหมายความว่าอะไร." เขากล่าวกับตัวเอง. คิดวิธีที่ยอดเยี่ยมของมันจะมีกาก้าขณะที่เพื่อนของเขาเพื่อให้พวกเขาได้ ปกครองราชอาณาจักรของพระองค์ด้วยกัน. ฟาร์อยู่ข้างหลังเขาผักสามารถได้ยินเสียงเพลงและร้องเพลงมาจากห้องบัลลังก์ เขาถอนหายใจและเอายาวมองลงมาที่เขาวงกตที่เขารู้ว่าเป็นที่สนใจอยู่ในขณะนั้นแล้วเขาก็กระโดดกลับลงและมุ่งหน้าไปที่ห้องของเขา เขาเป็นคนที่เหนื่อยและมีอาการปวดหัวเล็กน้อย 'ฉันอยากพัก.' เขาคิดว่า. . . กาก้ามารอบมุมและหมุนตัวไปรอบ ๆ ไม่ทราบวิธีที่จะไป เขาขุดในกระเป๋าของเขาและพบชิ้นส่วนของชอล์ก เขายกมันออกมาในด้านหน้าของหน้าของเขาแล้วมองไปทางพื้นดิน กาก้าคุกเข่าลงและวางลูกศรบนกระเบื้องที่ชี้ให้เห็นวิธีการที่เขากำลังมุ่งหน้าไป 'นี้จะช่วยให้. เขาหันเขารักษาและเดินไปข้างหน้า saiyan หนุ่มมาถึงอีกวิธีข้ามและมุ่งหน้าไปทางด้านซ้าย เขาใส่อีกลูกศรขนาดเล็กอยู่บนพื้นดิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถ้านั่นคือทั้งหมดที่ช่วยให้คุณไป แล้วคุณก็ทิ้ง ! " Kaka ตะโกน



" คุณรู้ว่าปัญหาของคุณคืออะไร ? คุณชอบขออะไรมากเกินไป ใช้เขาวงกตนี้ตัวอย่างเช่น ถ้าคุณได้รับไปยังศูนย์ คุณจะไม่มีวันได้ออกไปอีก " คุริลินเดินผ่าน Kaka และ slammed ประตูด้านหลังเขา



กาก้าเดินลงด้านซ้ายของเส้นทาง เขาข้ามแขนขาหัก และตอไม้ ,หลบเถาวัลย์และกิ่งไม้ . เขาเริ่มก้าวเร็วขึ้น " . เขาหมายถึงอะไรเขาวงกต ? ไม่มีการเปลี่ยนหรืออะไร มันแค่ไปบนและบนเป็นเส้นตรง ! เขายืนพิงกำแพงพร้อมกับถอนหายใจ

" รอ . . . . . . . " กาก้ากล่าว หรืออาจจะไม่ใช่ก็ได้ บางทีฉันอาจจะใช้มันเพื่อให้มัน . " เขาเริ่มที่จะเรียกใช้ เขากระโดดข้ามกองอิฐเก่า ducked ภายใต้สาขาและเกือบจะสะดุดรากไม้มากกว่า " " ผู้ชาย ! เขาตะโกน เขาหยุดและนั่งลง รู้สึกผิดหวังมาก " D * บางครั้งมัน ! "

" ello " เสียงเล็กพูด

กาก้าเหลียวหลังหาเล็ก สีน้ำเงิน หนอน " . . . . . . . - คุณเพิ่งพูดว่า ฮัลโหล ?

" ฉันพูด ' ' ello ! แต่ที่เพียงพอแล้ว . . "

" คุณหนอน ?

" ใช่แล้ว !

" คุณรู้วิธีผ่านเขาวงกต ? " กาก้าถาม

" ฉัน อ่า แค่หนอน" หนอนกล่าว คุณอยากเข้าไปข้างใน เจอพลาด ?

" ไม่ครับ ขอบคุณ ฉันต้องไปที่ปราสาทที่ศูนย์ของสิ่งนี้ แต่ไม่มีการเปลี่ยนหรืออะไรเลย "

" ว่ามี , เขาวงกตเต็มของพวกเขา มันเป็นเพียงว่าคุณไม่เคยเห็นพวกเขา . "

" จริงๆเหรอ ? พวกเขาอยู่ไหน ? กาก้าถามหนอน

" ทางนั้นก็มีที่นึง มันอยู่ตรงหน้าคุณ หนอน

" กล่าวคาคาดู ผนังด้านหน้าเขา สแกนจากบนลงล่าง " ไม่มีไม่มี "

" เข้ามาข้างใน และมีชาดีๆสักถ้วย ! หนอนทอด

" แต่ยังไม่มีการเปิด "

" หนอนหัวเราะ แน่นอน ! ลองเดินผ่านมัน คุณจะเห็น !

" อะไร " กาก้าถามสับสน

" ไปกันเถอะ ! "

สงสัยจ้องกำแพง” แต่ มันเป็นกำแพงทึบ ไม่มีทางผ่าน ถ้าคุณแบ่งมัน

"" สิ่งที่ไม่ได้เสมอสิ่งที่พวกเขาดูเหมือนที่นี่เลย คุณไม่สามารถใช้สิ่งที่ได้รับ "

กาก้ายืน ขึ้น และ crepted ต่อกำแพง เขาเอามือของเขาออกมาต่อหน้าเขาหรือ หนอน มันผิด แต่เดินทะลุ " เฮ้ ! คุณพูดถูก เขาเริ่มซ้าย

" รอ " ตะโกนใส่

กาก้ากลับมาเปิด " ขอบคุณ ที่เป็นประโยชน์จริงๆ ! " เขาเดินมาทางซ้ายอีก

" อย่าไปทางนั้น ! หนอนที่เตือน

" อะไร ? ทำไม ? " กาก้าถาม

" ไม่ไปทางนั้น ไม่เคยไปทางนั้น "

กาก้ามองลงไปด้านขวาของการเปิด . โอ้ เอ่อ . . . . . . . . ขอขอบคุณ ! " เขาเดินออกมาดู หลังกำแพง

" หนอนถอนใจ ควรจะเก็บไปในแบบที่คุณเป็น จะตรงไปที่ปราสาท "

. . . . . . .

กาก้าเปิดผ่านกำแพงหินและปั่นรอบอื่นเขาเลื่อนมือของเขาข้ามกำแพงที่เขาผ่าน saiyan มองซ้ายแล้วขวา และตัดสินใจไปด้านขวา ในระยะทางที่เขาได้ยินเสียงลมร้องไห้ของทารกหญิง” sashra . . . . . . . . ฉันมาแล้ว " Kaka กระซิบ .

. . . . . . .

เบจิต้าอุ้มสาวน้อยในอ้อมแขน และโยกของเธอบนเข่าของเขา . เธอหยุดร้องไห้และเริ่มหัวเราะคิกคัก " . บางทีฉันอาจจะทำให้เธอเธอไม่ได้เลวร้ายอย่างที่ kakarott ทำให้เธอออกได้ เธอทำให้ดวงตาของฉัน " เขากล่าว เขายิ้มให้ sashra และไกวเปลเธอ ตาของเด็กค่อยๆปิดอย่างที่เธอเผลอหลับไปในอ้อมแขนของเจ้าชาย .

เวจิต้าเงยหน้ามองนาฬิกา เขาส่งลูกให้กับแม่บ้าน ใกล้เขา และเท้า propped ขึ้นบนแขนของเก้าอี้ของเขา เขาเริ่มแตะที่บูตของเขาในเวลาด้วยนาฬิกานับถอยหลัง . คาคารอตเป็นเด็กฉลาดนะเขาอาจจะฉลาดพอที่จะไปตรงกลางเขาวงกต ' เวจิต้าคิดว่า ยังคงแตะที่บูตของเขา เขามองไปรอบๆ ห้องที่เต็มไปด้วยข้าราชการและ saiyans อื่น บางคนเมา บางคนก็แกล้งโง่เพื่อเรียกความสนใจ ไม่กี่อื่น ๆของรูปแบบมากกว่าเอาเล็กนั่งอยู่บริเวณนั้นถูกตัดลงกลางพื้น เขาลุกขึ้นและเดินออกไปจากห้องบัลลังก์กลิ่นเหงื่อของผู้ชาย และวิญญาณดิบและแอลกอฮอล์อื่น ๆเกือบทำให้เขาป่วย เบจิต้าเตะทหารขี้เมาออกจากทางของเขา . " ทำไมคุณถึงโง่เสมอภายใต้การบูตเมื่อฉันเดิน ? เขาถ่มน้ำลายใส่เขา ทหารแค่หัวเราะในคำตอบ

เขาหันซ้ายและมุ่งหน้าไปใกล้ระเบียง เขากระโดดขึ้นไปนั่งบนขอบขายื่นออกมาตรงหน้าเขาพาดแขนบนเข่าของเขา และมองไปที่เขาวงกตที่ล้อมปราสาทใหญ่ของเขา . " แม้ว่ามีที่ดีที่สุดที่สถานที่นี้มีให้ มันหมายถึงอะไร " เขาพูดกับตัวเอง คิดวิธีที่มันจะต้องมี กาก้าเป็นคู่ครองของเขาดังนั้นเขาจะปกครองอาณาจักรของเขาด้วยกัน

ไกลหลังเขา เวจิต้าได้ยินเสียงเพลงและร้องเพลงที่ออกมาจากห้องบัลลังก์เขาถอนหายใจและใช้เวลานานมองเขาวงกตที่เขารู้ก็คือความสนใจในตอนนั้น แล้วเขากระโดดกลับลงมาและมุ่งหน้าไปยังห้องของเขา เขาเหนื่อยและมีอาการปวดศีรษะเล็กน้อย . . . ฉันต้องการพักผ่อน เขาคิด . . .

. . . . . . .

กาก้ามา รอบมุม และก็หมุนไป ไม่รู้จะไปทางไหน เขาล้วงในกระเป๋าของเขาและพบชิ้นส่วนของชอล์ก เขาถือมันออกมาต่อหน้าเขาเผชิญแล้วมองไปยังพื้นดิน กาก้าก็คุกเข่าลง และใส่ลูกศรบนกระเบื้องที่ชี้ไปทางเขากำลัง . . . นี้จะช่วยให้ เขาเปิดของเขาหายและเดินไปข้างหน้า saiyan หนุ่มมาอีก ข้ามทางและมุ่งหน้าออกไป เขาวางอีกลูกศรเล็ก ๆบนพื้นดิน .