one isolate each, collectively maki

one isolate each, collectively making up 6% of the total isolates. The
isolates in Group H and J were identified as L. rhamnosus (99%
similarity) and Ped. acidilactici (99% similarity) respectively by 16S
rRNA gene sequencing. For Group I, while 16S rRNA gene
sequencing was unable to distinguish between L. hilgardii, Lactobacillus
parabuchneri and Lactobacillus buchneri (100% similarity),
identity was confirmed as L. hilgardii (97% similarity) by pheS gene
sequencing. The LAB components of the microflora from the cassava
roots and cassava dough were similar to each other but
different from that of cassava leaves. The general LAB components
from the cassava roots tended to be rods; L. plantarum andWeissella
species. Similarly only rods (Lactobacillus spp.) were isolated from
the fermented cassava dough, while the LAB components of the
microflora of the leaves tended to be cocci, specifically Enterococcus
and Pediococcus (Table 1).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หนึ่งแยกแต่ละ โดยรวมทำขึ้น 6% ของแยกทั้งหมด ที่แยกกลุ่ม H และ J ระบุเป็น rhamnosus L. (99%ความคล้ายคลึงกัน) และ Ped acidilactici (คล้าย 99%) ตามลำดับ โดย 16SrRNA ยีนลำดับนั้น สำหรับกลุ่มฉัน ในขณะที่ยีน 16S rRNAลำดับไม่สามารถแยกความแตกต่างระหว่าง L. hilgardii แลคโตบาซิลลัสparabuchneri และแลคโตบาซิลลัส buchneri (100% มิใช่น้อย),รหัสประจำตัวได้รับการยืนยันเป็น L. hilgardii (คล้าย 97%) โดยยีน pheSจัดลำดับ ห้องปฏิบัติการส่วนประกอบของ microflora จากมันสำปะหลังรากและแป้งมันสำปะหลังได้คล้ายกับแต่ละอื่น ๆแตกต่างจากใบมันสำปะหลัง ประกอบห้องปฏิบัติการทั่วไปจากรากมันสำปะหลังมีแนวโน้มจะ ก้าน L. plantarum andWeissellaสายพันธ์ ในทำนองเดียวกัน เฉพาะก้าน (โอแลคโตบาซิลลัส) ถูกแยกต่างหากจากแป้งมันสำปะหลังหมัก ในขณะที่ห้องปฏิบัติการส่วนประกอบของการmicroflora ของใบไม้ที่มีแนวโน้มจะ cocci, Enterococcus โดยเฉพาะและ Pediococcus (ตาราง 1)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งแยกแต่ละรวมการเพิ่มขึ้น 6% ของเชื้อทั้งหมด
เชื้อในกลุ่ม H และ J ถูกระบุว่าเป็น L. rhamnosus (99%
คล้ายคลึงกัน) และเป็ด acidilactici (คล้ายคลึงกัน 99%) ตามลำดับโดย 16S
rRNA ลำดับยีน สำหรับกลุ่มในขณะที่ 16S rRNA ยีน
ลำดับก็ไม่สามารถที่จะแยกแยะระหว่างลิตร hilgardii, แลคโตบาซิลลัส
parabuchneri และ buchneri แลคโตบาซิลลัส (คล้ายคลึงกัน 100%),
ตัวตนได้รับการยืนยันเป็นลิตร hilgardii (คล้ายคลึงกัน 97%) โดย pheS ยีน
ลำดับ ส่วนประกอบ LAB ของจุลินทรีย์จากมันสำปะหลัง
รากและแป้งมันสำปะหลังมีความคล้ายคลึงกับแต่ละอื่น ๆ แต่
ที่แตกต่างจากใบมันสำปะหลัง ส่วนประกอบ LAB ทั่วไป
จากหัวมันสำปะหลังมักจะเป็นแท่ง; L. plantarum andWeissella
สายพันธุ์ ในทำนองเดียวกันแท่งเท่านั้น (Lactobacillus spp.) ที่แยกได้จาก
มันสำปะหลังแป้งหมักในขณะที่ส่วนประกอบ LAB ของ
จุลินทรีย์ของใบมักจะมีแบคทีเรียโดยเฉพาะเชื้อ Enterococcus
และ Pediococcus (ตารางที่ 1)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งแยกแต่ละ เรียกให้ขึ้น 6 % ของปริมาณเชื้อ
สายพันธุ์ในกลุ่ม H และ L . J ระบุเป็น rhamnosus ( 99 %
ความเหมือน ) และเป็ด . acidilactici ( 99% ความเหมือน ) ตามลำดับ โดยยีน 16S rRNA ลำดับ
. สำหรับกลุ่มผม ในขณะที่ลำดับเบส 16S rRNA ยีน
ไม่สามารถแยกแยะระหว่าง hilgardii L ,
parabuchneri แลคโตบาซิลลัสและ buchneri แลคโตบาซิลลัส ( 100%
ความเหมือน )ตนยืนยันว่าเป็น L . hilgardii ( 97 % ความเหมือน ) โดยยีน
เยื่อของ ห้องปฏิบัติการส่วนประกอบของจุลินทรีย์จากมันสำปะหลังและแป้งมันสำปะหลัง
รากมีความคล้ายคลึงกันแต่
แตกต่างจากใบมันสำปะหลัง แล็บทั่วไปส่วนประกอบ
จากรากมันสำปะหลังมีแนวโน้มเป็นแท่ง ; L . plantarum andweissella
ชนิด โดยเฉพาะแท่ง ( Lactobacillus spp . ) ที่แยกได้จาก
มันสำปะหลังหมักแป้ง ในขณะที่ห้องปฏิบัติการส่วนประกอบของ
จุลินทรีย์ของใบมีแนวโน้มที่จะได้รับเชื้อ โดยเฉพาะเอ็นเทโรค็อกคัส
3 และ ( ตารางที่ 1 )