Lefille smiled brightly, denying th

Lefille smiled brightly, denying that her efforts had been worthy of thanks.
“It’s nothing. On that note, does that mean the Goddess Arshuna doesn’t exist in the east?”
“Hahaha, well, you could say that…” Suimei answered vaguely.
“Existence” was a word for things that were concrete. Putting aside an observable, accessible concept like elements, as far as the people of this world were concerned, the Goddess Arshuna was not some sort of ambiguous concept, but rather a certainty.
Given this, it was perhaps most appropriate to view this existence as a natural, if unique, phenomenon.
From a magician’s perspective, “gods” were largely just a conceptual existence, an external force that interfered with the world. In practice, this view seemed to be more or less on point.
That brought an end to that topic.
Suimei turned his gaze to Lefille, walking beside him. Unlike the first time they’d met, this time she was carrying her luggage.
The girl carried on her back a pack just large enough to fit the armor she’d worn earlier, as well as an enormous piece of luggage.
“…Is something the matter, Suimei-kun?”
“Oh, I was just thinking that that bag you’re carrying is pretty huge.”
“Oh, this?” she replied, looking back.
On the back of this girl, of a height roughly on par with Suimei, was an extremely long piece of luggage – longer than she was tall – wrapped in cloth.
Moreover, judging by the shape, was it perhaps—
“It’s been pretty eye-catching right from the start, to be honest. It’s a sword, right?”
“Yep.”
Lefille nodded acknowledgment of Suimei’s guess. It looked like that gigantic thing was indeed a sword.
Its size was stunning even at first glance, and closer consideration only reinforced that feeling. It looked like it was the kind of weapon that was meant to chop giant bears in two.
Without a doubt, however, by far the most astounding thing was Lefille’s strength, able to carry such a burden on her back as she walked, all the while never showing the least sign of strain or sweat.
Even though he’d previously seen her carry a slender sword, the cognitive dissonance created by the sight of this enormous weapon and a young girl’s physique was simply too exaggerated. Along those lines, how could those slender arms possibly support the inevitably massive weight of such a thing? That said, if she was bringing it, she was definitely capable of using it. Perhaps she had a reinforcement magic similar to the “Burn Boost” Reiji had used back in the palace.
“Why would you choose something like that for your weapon of choice?”
Even setting aside the issue of whether or not she was capable of wielding this massive sword, it didn’t seem like a weapon appropriate for a young woman.
In response to his words, Lefille gave the weapon on her back a loving glance.
“This is a family heirloom. Its previous owner was my father, from whom I inherited it.”
“Does that mean you used a different type of weapon at first?”
“No.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Lefille ยิ้มสดใส ปฏิเสธว่า ความพยายามของเธอได้รับคุณค่าของขอบคุณ"มันเป็นอะไรที่ เมื่อทราบว่า มีความหมาย ว่า Arshuna เทพธิดาไม่มีอยู่ในตะวันออก""Hahaha ดี คุณสามารถพูดได้ว่า..." ตอบ Suimei คลับ"ดำรงอยู่" เป็นคำสำหรับสิ่งที่คอนกรีต วางแนวคิดสังเกตได้ สามารถเข้าถึงได้เช่นองค์ประกอบ เท่าที่ผู้คนในโลกนี้มีความกังวล Arshuna เทพธิดาไม่ได้เรียงลำดับบางอย่างของแนวคิดที่ไม่ชัดเจน แต่ค่อนข้างแน่นอนได้รับนี้ มันก็อาจจะเหมาะสมเพื่อดูนี้ดำรงอยู่เป็นปรากฏการณ์ธรรมชาติ ถ้าไม่ซ้ำกันจากมุมมองของนักมายากล "เทพเจ้าได้ส่วนใหญ่ก็เป็นแนวคิดดำรงอยู่ แรงภายนอกที่แซงโลก ในทางปฏิบัติ มุมมองนี้ดูเหมือนจะมากหรือน้อยในจุดที่มาสิ้นสุดที่หัวข้อSuimei หันสายตาของเขาเพื่อ Lefille เดินอยู่ข้างเขา ซึ่งแตกต่างจากครั้งแรกที่ พวกเขาได้พบ เวลานี้เธอพกกระเป๋าของเธอสาวดำเนินบนหลังของเธอชุดเพียงใหญ่พอเกราะที่เธอได้สวมใส่ก่อนหน้านี้ เป็นการสัมภาระชิ้นใหญ่“… คือบางเรื่อง Suimei kun"โอ้ ฉันเพียงแค่คิดว่า กระเป๋าที่คุณพกติดตัวเป็นใหญ่""โอ้ นี้? " เธอตอบ มองย้อนกลับไปด้านหลังของผู้หญิงคนนี้ ความสูงประมาณไล่เลี่ยกับ Suimei แก้ไขเป็นชิ้นยาวมากกระเป๋า – นานกว่าเธอสูง – ถูกห่อด้วยผ้านอกจากนี้ ตัดสิน โดยรูปร่าง เป็นมัน —"จะได้รับขวาสวยสะดุดตาตั้งแต่เริ่มต้น ต้องซื่อสัตย์ มันคือดาบ ขวา"ครับ"Lefille เลยต้องยอมรับของ Suimei เดา มันดูเหมือนสิ่งที่ยักษ์จริง ดาบขนาดที่สวยงามแม้ในอย่างรวดเร็วก่อน และพิจารณาใกล้ชิดเท่านั้นเสริมความรู้สึกที่ มันดูเหมือนมันเป็นชนิดของอาวุธที่มีความหมายไปสับหมียักษ์สองไม่ต้องสงสัย อย่างไรก็ตาม ไกลโดยสิ่งน่าประหลาดใจมากที่สุดได้ความแข็งแรงของ Lefille สามารถดำเนินการดังกล่าวเป็นภาระบนหลังของเธอขณะเดิน ในขณะที่ไม่เคยแสดงสัญญาณน้อยที่สุดของสายพันธุ์ หรือเหงื่อแม้ว่าก่อนหน้านี้เขาได้เห็นเธอพกดาบเรียว แล้วอนาถที่สร้างขึ้น โดยสายตาของอาวุธนี้มหาศาล และร่างกายของสาวเป็นเพียงเกินไปพูดเกินจริง ตามบรรทัด วิธีสามารถแขนเรียวที่อาจสนับสนุนย่อมใหญ่น้ำหนักของสิ่งนั้น ที่กล่าวว่า ถ้าเธอถูกนำมัน เธอแน่นอนสามารถใช้มัน บางทีเธอมีการสนับสนุนใช้เวทมนตร์คล้ายกับ Reiji "เผาเพิ่ม" กลับมาในวัง"ทำไมจะต้องเลือกบางสิ่งบางอย่างที่เหมือนอาวุธของทางเลือก"แม้การปัญหาของเธอก็สามารถ wielding ดาบใหญ่นี้หรือไม่ มันไม่เหมือนอาวุธที่เหมาะสมสำหรับหญิงสาวตอบสนองต่อคำพูดของเขา Lefille ให้อาวุธบนหลังของเธอทันทีรักเป็น heirloom เป็นครอบครัว เจ้าของก่อนหน้านี้คือ พ่อของฉัน ซึ่งฉันรับมัน""มีความหมาย ว่า คุณใช้อาวุธชนิดอื่นก่อน""หมายเลข"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Lefille ยิ้มสดใสปฏิเสธว่ามีความพยายามของเธอได้รับคุ้มค่าของการขอบคุณ.
"มันไม่มีอะไร เมื่อทราบว่าหมายความว่าเทพธิดา Arshuna ไม่ได้อยู่ในภาคตะวันออก? "
" ฮ่า ๆ ๆ ๆ ดีคุณอาจกล่าวได้ว่า ... "Suimei ตอบคลุมเครือ.
" การดำรงอยู่ "เป็นคำศัพท์สำหรับสิ่งที่เป็นรูปธรรม วางสำรองสังเกตแนวคิดที่สามารถเข้าถึงได้เช่นองค์ประกอบเท่าที่ผู้คนในโลกนี้มีความกังวลเทพธิดา Arshuna ไม่ได้เรียงลำดับของแนวคิดที่ไม่ชัดเจน แต่แน่นอน.
ให้นี้มันอาจจะเหมาะสมที่สุดในการดูการดำรงอยู่นี้เป็น เป็นธรรมชาติที่ไม่ซ้ำกันถ้าปรากฏการณ์.
จากมุมมองของนักมายากลของ "พระเจ้า" เป็นส่วนใหญ่เป็นเพียงแค่การดำรงอยู่ของความคิดแรงภายนอกที่วุ่นวายกับโลก ในทางปฏิบัติมุมมองนี้ดูเหมือนจะมากหรือน้อยในประเด็น.
ที่นำสิ้นไปหัวข้อที่.
Suimei หันจ้องมองของเขาที่จะ Lefille เดินเคียงข้างเขา ซึ่งแตกต่างจากครั้งแรกที่พวกเขาต้องการพบเวลานี้เธอกำลังถือกระเป๋าเดินทางของเธอ.
หญิงสาวที่ดำเนินการเกี่ยวกับแพ็คหลังของเธอเพียงแค่มีขนาดใหญ่พอที่จะใส่เสื้อเกราะที่เธอสวมใส่ก่อนหน้านี้เช่นเดียวกับชิ้นส่วนของกระเป๋ามหาศาล.
" ... คือ บางสิ่งบางอย่างเรื่อง Suimei คุง? "
" โอ้ผมก็แค่คิดว่ากระเป๋าที่คุณพกพาเป็นอย่างมากสวย. "
" โอ้นี่? "เธอตอบกลับมามอง.
ที่ด้านหลังของผู้หญิงคนนี้ของความสูง ประมาณในหุ้นที่มี Suimei เป็นชิ้นยาวมากของกระเป๋า - นานกว่าเธอสูง -. ห่อด้วยผ้า
นอกจากนี้การตัดสินโดยรูปร่างมันเป็น perhaps-
"มันสวยสะดุดตาตั้งแต่เริ่มต้นที่จะซื่อสัตย์. มันเป็นดาบใช่มั้ย? "
" อ๋อ. "
Lefille พยักหน้ารับรู้ของ Suimei คาดเดา มันดูเหมือนว่าสิ่งที่เป็นจริงขนาดยักษ์ดาบ.
ขนาดของมันถูกที่สวยงามแม้ได้อย่างรวดเร็วก่อนและการพิจารณาอย่างใกล้ชิดเพียงเสริมความรู้สึกว่า มันดูเหมือนว่ามันเป็นชนิดของอาวุธที่หมายถึงการสับหมียักษ์ใหญ่ในสอง.
โดยไม่ต้องสงสัย แต่ไกลโดยสิ่งที่น่าประหลาดใจมากที่สุดคือความแข็งแรง Lefille ของความสามารถในการดำเนินการดังกล่าวเป็นภาระบนหลังของเธอขณะที่เธอเดินทั้งหมด ในขณะที่ยังไม่เคยแสดงให้เห็นถึงสัญญาณที่น้อยที่สุดของสายพันธุ์หรือเหงื่อ.
ถึงแม้ว่าเขาจะไม่เคยเห็นมาก่อนหน้านี้เธอพกดาบเรียวที่ประสานองค์ที่สร้างขึ้นโดยสายตาของอาวุธมหาศาลนี้และร่างกายของหญิงสาวเป็นเพียงโอ้อวดเกินไป ตามเส้นที่ได้อย่างไรที่ผู้ที่แขนเรียวอาจรองรับน้ำหนักขนาดใหญ่หลีกเลี่ยงไม่ได้ของสิ่งนั้น? ที่กล่าวว่าถ้าเธอถูกนำมันเธอก็แน่นอนความสามารถในการใช้มัน บางทีเธออาจจะมีการเสริมแรงมายากลคล้ายกับ "เผา Boost" Reiji เคยกลับมาอยู่ในวัง.
"ทำไมคุณจะเลือกสิ่งที่ต้องการที่อาวุธของทางเลือก?"
แม้การตั้งค่ากันปัญหาของหรือไม่ว่าเธอเป็นความสามารถในการควง ดาบใหญ่นี้ก็ไม่ได้ดูเหมือนเป็นอาวุธที่เหมาะสมสำหรับหญิงสาว.
ในการตอบสนองต่อคำพูดของเขา Lefille ให้อาวุธได้อย่างรวดเร็วกลับรักเธอ.
"นี่คือครอบครัวมรดก ก่อนหน้านี้เจ้าของของมันคือพ่อของฉันจากผู้ที่ฉันได้รับการถ่ายทอดมัน. "
" หมายความว่าคุณใช้ชนิดที่แตกต่างกันของอาวุธในตอนแรก? "
" ไม่ "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

lefille ยิ้มสดใส ปฏิเสธว่า ความพยายามของเธอก็น่าขอบคุณ" ไม่มีอะไรหรอก เมื่อทราบว่าหมายความว่า เทพธิดา arshuna ไม่มีตัวตนในตะวันออก "" ฮ่า ฮ่า ฮ่า ดี คุณอาจพูดได้ว่า . . . . . . . " suimei ตอบคลุมเครือ" ชีวิต " เป็นคำที่เป็นคอนกรีต นอกจากจะเป็นที่สังเกตได้ เช่น องค์ประกอบ , แนวคิด , เท่าที่ประชาชนในโลกมีความกังวล , เทพธิดา arshuna ก็ไม่ใช่แนวคิดคลุมเครือ แต่ค่อนข้างแน่นอนแล้วได้รับนี้ บางทีมันก็เหมาะสมที่สุดที่จะมีชีวิตอยู่นี้ดูเป็นธรรมชาติ ถ้าเฉพาะ ปรากฏการณ์จากมุมมองของผู้วิเศษ " เทพ " ส่วนใหญ่มีเพียงแนวคิดที่มีอยู่ภายนอกบังคับที่ยุ่งกับโลก ในทางปฏิบัติ มุมมองนี้ดูเหมือนว่าจะมากหรือน้อยในจุดที่นำสิ้นไป หัวข้อที่suimei หันสายตาของเขา lefille เดินข้างๆเขา ซึ่งแตกต่างจากครั้งแรกที่พวกเขาจะได้พบกับ , เวลาที่เธอถือกระเป๋าของเธอผู้หญิงอยู่บนหลังของเธอเป็นเพียงขนาดใหญ่พอที่จะใส่เกราะก็ใส่ก่อนหน้านี้ เป็นชิ้นใหญ่ของกระเป๋า" . . . . . . . มีอะไรเหรอ suimei คุง ? "" ฉันแค่คิดว่ากระเป๋าที่คุณถือได้สวยมาก ." อ๊ะ นี่เหรอ ? " เธอตอบ มองกลับมาที่ด้านหลังของหญิงสาวนี้มีความสูงประมาณพอๆ กับ suimei คือยาวมากชิ้นกระเป๋า–นานกว่าเธอ–สูงในห่อผ้านอกจากนี้ ดูจากรูปร่างมันอาจจะ --" มันค่อนข้างสะดุดตาตั้งแต่แรก ด้วยความสัตย์จริง มันคือดาบใช่ไหม "" ใช่ " .lefille พยักหน้ารับทราบ suimei ก็เดา มันเหมือนกับว่า ยักษ์ที่ถูกดาบขนาดของมันก็สวยงามแม้มองเผินๆ การใกล้ชิดเพียงเสริมความรู้สึกนั้น มันดูเหมือนมันเป็นชนิดของอาวุธนั้นสับหมียักษ์สองตัวโดยไม่ต้องสงสัย , อย่างไรก็ตาม , โดยไกลสิ่งที่น่าประหลาดใจที่สุดคือความแข็งแกร่งของ lefille สามารถแบกบนหลังของเธอขณะที่เธอเดินทั้งหมดในขณะที่ไม่เคยแสดงสัญญาณน้อยของความเครียดหรือเหงื่อถึงแม้ว่าเขาจะเคยเห็นเธอถือดาบเรียวยาว , ความไม่สอดคล้องกันที่สร้างโดยสายตาของอาวุธมหึมานี้ และเด็กสาวรูปร่างเป็นเพียงเกินไปหน่อย . ตามบรรทัดเหล่านั้น ทำไมที่แขนเรียวอาจจะรองรับน้ำหนักมากย่อมเรื่องนี้เหรอ ที่บอกว่า ถ้าเธอนำมัน เธอคงจะได้ใช้มัน บางที เธออาจจะได้แรงเสริมวิเศษ คล้ายกับ " เพิ่ม " เขียนเรจิได้กลับมาใช้ในพระราชวัง" ทำไมคุณถึงเลือกแบบนั้น สำหรับอาวุธของคุณเลือก ? "แม้แต่การตั้งค่าปัญหาหรือไม่เธอ สามารถกวัดแกว่งดาบใหญ่นี้ มันดูไม่เหมือนอาวุธที่เหมาะสมสำหรับเด็กสาวในการตอบสนองกับคำพูดของเขา lefille ให้อาวุธของเธอกลับเหลือบมองความรัก" นี่เป็นมรดกของตระกูล เจ้าของเดิม คือ พ่อของผม ซึ่งผมได้รับมัน" หมายความว่า คุณใช้ชนิดที่แตกต่างกันของอาวุธที่แรก "" ไม่ "