Object-oriented language—An object-

Object-oriented language—An object-oriented language uses classes and objects. Classes
are similar to blue prints. A class describes what an object can contain, including
properties/variables and functions/methods. An object is an instance of a class (like a
building that has been created from a blueprint). Object-oriented languages provide
polymorphism, encapsulation, and inheritance. Objects are naturally encapsulated by
containing all related functions/methods and properties/variables within the object itself.
Polymorphism allows duplicate method/function names within object-oriented objects.
However, the “signature” must be different. The “signature” is the combination of the
types of variables (numbers and characters) passed into the method/function and the
type of information passed out of a method/function. For example, several add methods
could be created—one that only accepts integers (whole numbers), one that only accepts
floating point numbers (numbers with decimals), and one that accepts a combination.
The program will determine which method/function to call by what has been passed into
the method/function. Inheritance in object-oriented programming allows an object to
inherit properties/variables and functions/methods from another object. The object can
also override those items inherited. This is similar to a child inheriting characteristics from
the parents. Object-oriented languages can also be event-driven. An event-driven program
will “sleep” until an event occurs. This is similar to an ATM machine program waiting for
a user to input an ATM card.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาษาเชิงวัตถุซึ่งเป็นภาษาเชิงวัตถุใช้เรียนและวัตถุ ชั้นเรียนจะคล้ายกับพิมพ์สีน้ำเงิน คลาสที่อธิบายว่า วัตถุสามารถประกอบด้วย รวมทั้งตัวแปรของคุณสมบัติและฟังก์ชัน/วิธี อินสแตนซ์ของคลาสที่เป็นวัตถุ (เช่นการอาคารที่มีการสร้างจากพิมพ์เขียว) ภาษาเชิงวัตถุให้ความแตกต่าง encapsulation และมรดก วัตถุที่นึ้โดยธรรมชาติที่ประกอบด้วยคุณสมบัติ/ตัวแปรภายในวัตถุและฟังก์ชัน/วิธีการที่เกี่ยวข้องทั้งหมดความแตกต่างให้ชื่อซ้ำวิธีเทียบฟังก์ชันภายในวัตถุที่เป็นวัตถุอย่างไรก็ตาม "ลายเซ็น" ต้องแตกต่างกัน "ลายเซ็น" เป็นการรวมกันของการชนิดของตัวแปร (ตัวเลขและตัวอักษร) ผ่านเข้าสู่วิธีการทำงาน และการชนิดของข้อมูลที่ส่งผ่านจากวิธีการทำงาน ตัวอย่างเช่น หลายเพิ่มวิธีการสามารถสร้าง — หนึ่งที่ยอมรับเฉพาะ จำนวนเต็ม (จำนวนเต็ม) ที่รับเท่านั้นลอยจุดเลข (มีทศนิยม), และเป็นหนึ่งที่ยอมรับร่วมกันโปรแกรมจะกำหนดซึ่งวิธีเทียบฟังก์ชันการเรียก โดยสิ่งที่ได้รับการผ่านเข้าวิธีเทียบฟังก์ชัน สืบทอดในการเขียนโปรแกรมเชิงวัตถุทำให้วัตถุเพื่อสืบทอดตัวแปรของคุณสมบัติและฟังก์ชัน/วิธีจากวัตถุอื่น วัตถุสามารถแทนรายการเหล่านั้นสืบทอดมายัง นี่คือคล้ายกับเด็กสืบทอดลักษณะจากพ่อแม่ ภาษาเชิงวัตถุยังสามารถควบคุมเหตุการณ์ โปรแกรมควบคุมเหตุการณ์จะ "นอน" จนกว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น นี้จะคล้ายกับโปรแกรมเครื่อง ATM ที่รอผู้ใช้จะป้อนบัตร ATM

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาษาภาษาเชิงวัตถุเชิงวัตถุใช้เรียนและวัตถุ การเรียนการสอน
มีความคล้ายคลึงกับภาพพิมพ์สีฟ้า ชั้นอธิบายถึงสิ่งที่วัตถุสามารถมีรวมทั้ง
คุณสมบัติ / ตัวแปรและฟังก์ชั่น / วิธีการ วัตถุที่เป็นตัวอย่างของชั้นเรียน (เช่น
อาคารที่ได้รับการสร้างขึ้นจากพิมพ์เขียว) ภาษาเชิงวัตถุให้
ความแตกต่าง, การห่อหุ้มและมรดก วัตถุที่มีการห่อหุ้มตามธรรมชาติโดย
มีฟังก์ชั่นทั้งหมดที่เกี่ยวข้อง / วิธีการและคุณสมบัติ / ตัวแปรภายในวัตถุเอง.
Polymorphism ช่วยให้ชื่อวิธีซ้ำ / ฟังก์ชั่นภายในวัตถุเชิงวัตถุ.
อย่างไรก็ตาม "ลายเซ็น" ต้องแตกต่าง ว่า "ลายเซ็น" คือการรวมกันของ
ชนิดของตัวแปร (ตัวเลขและตัวอักษร) ผ่านเข้าสู่วิธีการ / ฟังก์ชั่นและ
ประเภทของข้อมูลที่ส่งผ่านออกมาจากวิธีการ / ฟังก์ชั่น ยกตัวอย่างเช่นหลายเพิ่มวิธีการ
อาจจะสร้างขึ้นหนึ่งที่ยอมรับเฉพาะจำนวนเต็ม (ตัวเลขทั้งหมด) หนึ่งที่ยอมรับเฉพาะ
ตัวเลขทศนิยม (ตัวเลขที่มีทศนิยม) และคนที่ยอมรับการรวมกัน.
โปรแกรมจะตรวจสอบว่าวิธีการ / ฟังก์ชั่นที่จะเรียก โดยสิ่งที่ได้รับการผ่านเข้าสู่
วิธีการ / ฟังก์ชั่น มรดกในการเขียนโปรแกรมเชิงวัตถุช่วยให้วัตถุที่จะ
สืบทอดคุณสมบัติ / ตัวแปรและฟังก์ชั่น / วิธีการจากวัตถุอื่น วัตถุที่สามารถ
ยังแทนที่รายการเหล่านั้นได้รับการถ่ายทอด นี้จะคล้ายกับเด็กสืบทอดลักษณะจาก
พ่อแม่ ภาษาเชิงวัตถุยังสามารถเป็นเหตุการณ์ที่ขับเคลื่อนด้วย โปรแกรมเหตุการณ์ที่ขับเคลื่อนด้วย
จะนอน "" จนกว่าจะมีเหตุการณ์เกิดขึ้น นี้จะคล้ายกับโปรแกรมที่เครื่องเอทีเอ็มรอให้
ผู้ใช้ป้อนข้อมูลบัตร ATM

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาษาเชิงวัตถุภาษาเชิงวัตถุใช้คลาสและวัตถุ ชั้นเรียนจะคล้ายกับพิมพ์สีฟ้า คลาสที่อธิบายว่า วัตถุจะประกอบด้วย ได้แก่คุณสมบัติ / ตัวแปรและฟังก์ชั่น / วิธีการ วัตถุที่เป็นตัวอย่างของคลาส ( เช่นอาคารที่ถูกสร้างขึ้นจากพิมพ์เขียว ) เชิงวัตถุภาษาให้ความหลากหลาย , encapsulation และมรดก วัตถุที่ถูกห่อหุ้มด้วยธรรมชาติที่มีฟังก์ชั่นทั้งหมดที่เกี่ยวข้อง / วิธีการและคุณสมบัติ / ตัวแปรภายในวัตถุเอง- ช่วยให้ชื่อวิธีการ / ฟังก์ชั่นซ้ำภายในของวัตถุอย่างไรก็ตาม " ลายเซ็น " ต้องแตกต่าง " ลายเซ็นต์ " คือการรวมกันของประเภทของตัวแปร ( ตัวเลขและตัวอักษร ) ผ่านเข้าไปในวิธีการทำงานและประเภทของข้อมูลที่ส่งผ่านออกมาจากวิธีทำงาน ตัวอย่างเช่นหลายวิธี เพิ่มสามารถสร้างหนึ่งที่ยอมรับเฉพาะจำนวนเต็ม ( ตัวเลขทั้งหมด ) , หนึ่งที่ยอมรับเฉพาะจำนวนจุดลอยตัว ( ตัวเลขที่มีทศนิยม ) และหนึ่งที่ยอมรับการรวมกันโปรแกรมจะตรวจสอบว่าวิธีฟังก์ชันเรียกโดยสิ่งที่ได้ผ่านเข้ามาวิธีการ / ฟังก์ชัน มรดกในการเขียนโปรแกรมเชิงวัตถุที่ช่วยให้วัตถุที่จะสืบทอดคุณสมบัติ / ตัวแปรและฟังก์ชั่น / วิธีการจากวัตถุอื่น วัตถุที่สามารถยังลบรายการเหล่านั้นสืบทอด นี้จะคล้ายกับเด็กสืบทอดคุณลักษณะจากพ่อแม่ ภาษาเชิงวัตถุสามารถเหตุการณ์ขับเคลื่อน เหตุการณ์ขับเคลื่อนโปรแกรม" จะหลับ " จนมีเหตุการณ์เกิดขึ้น . นี้เป็นเหมือนเครื่อง ATM รายการรอผู้ใช้สามารถป้อนข้อมูลบัตร ATM