Serious adverse events after random

Serious adverse events after randomization were uncommon
( Table 4 ). Rates of death (ie, the percentages of participants who
died) were similar in the any-dose aspirin and placebo groups
(0.95% vs 0.85%, respectively; P = .85), as were the rates of myocardial
infarction (0.48% vs 0.31%; P = .57). Of the 12 participants
who had a stroke, all were randomly assigned to an aspirin group
( P = .002). Most of the stroke cases were apparently thrombotic
events; only one — in a participant with a subarachnoid hemorrhage
— was thought to be hemorrhagic. Rates of major bleeding
were similar among participants allocated to any-dose aspirin
and those allocated to placebo (2.50% and 2.79%, respectively;
P = .64). Rates of new cancer diagnoses (ie, the percentages of
participants who received a new diagnosis of any invasive cancer)
were not statistically significantly different in the any-dose aspirin
and placebo groups (2.62% vs 1.86%, respectively; P = .18),
although the invasive cancer rate in the any-dose aspirin group was
somewhat higher than that in the placebo group.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เหตุการณ์ร้ายแรงหลังการ randomization ไม่ใช่(ตาราง 4) อัตราตาย (ie เปอร์เซ็นต์ของผู้เรียนที่เสียชีวิต) ได้เหมือนในใด ๆ ของยาแอสไพรินและกลุ่มยาหลอก(0.95% เทียบกับ 0.85% ตาม ลำดับ P =.85), มีราคาของ myocardialตาย (0.48% เทียบกับ$ 0.31% P =.57). ของผู้เข้าร่วม 12คนมีสมอง ทั้งหมดถูกสุ่มกำหนดกลุ่มแอสไพริน(P =.002). กรณีโรคหลอดเลือดสมองส่วนใหญ่เห็นได้ชัดว่า thromboticเหตุการณ์ เดียวกันในการมีส่วนร่วมกับการตกเลือด subarachnoid-มีความคิดที่จะเลือดออก ราคาของเลือดที่สำคัญมีความคล้ายกันระหว่างผู้เข้าร่วมในการปันส่วนใด ๆ ของยาแอสไพรินและปันส่วนให้กับยาหลอก (2.50% และ 2.79% ตามลำดับP =.64). ราคาของใหม่วินิจฉัยโรคมะเร็ง (ie เปอร์เซ็นต์ของผู้เรียนที่ได้รับการวินิจฉัยใหม่มะเร็งรุกรานใด ๆ)ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในแอสไพรินยาใด ๆและกลุ่มยาหลอก (2.62% vs 1.86% ตาม ลำดับ P =.18),แม้ว่าอัตราโรคมะเร็งลุกลามใน กลุ่มใด ๆ ของยาแอสไพรินได้ค่อนข้างสูงกว่าในกลุ่มยาหลอก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ที่รุนแรงหลังการสุ่มเป็นเรื่องผิดปกติ
(ตารางที่ 4) อัตราการตาย (เช่นร้อยละของผู้เข้าร่วมที่
เสียชีวิต) มีความคล้ายคลึงกันในแอสไพรินยาใด ๆ และกลุ่มที่ได้รับยาหลอก
(0.95% เทียบกับ 0.85% ตามลำดับ; p = 0.85) เช่นเดียวกับอัตราของกล้ามเนื้อหัวใจ
กล้ามเนื้อ (0.48% เทียบกับ 0.31%; p = 0.57) ของผู้เข้าร่วม 12
คนที่มีโรคหลอดเลือดสมองทั้งหมดถูกสุ่มให้กลุ่มแอสไพริน
(P = 0.002) ส่วนใหญ่ของผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองเป็น thrombotic เห็นได้ชัดว่า
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น; เพียงหนึ่ง - ในผู้เข้าร่วมกับ subarachnoid ตกเลือด
- เป็นความคิดที่จะเป็นโรค อัตราการเลือดออกที่สำคัญ
มีความคล้ายคลึงกันระหว่างผู้เข้าร่วมการจัดสรรให้กับแอสไพรินยาใด ๆ
และผู้ที่จัดสรรให้กับยาหลอก (2.50% และ 2.79% ตามลำดับ;
p = 0.64) อัตราของการวินิจฉัยโรคมะเร็งใหม่ (กล่าวคือร้อยละของ
ผู้เข้าร่วมที่ได้รับการวินิจฉัยใหม่ของมะเร็งรุกรานใด ๆ )
ไม่ได้แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญในยาแอสไพรินยาใด ๆ
และกลุ่มที่ได้รับยาหลอก (2.62% เทียบกับ 1.86% ตามลำดับ; p = 0.18) ,
ถึงแม้ว่าอัตราการเกิดโรคมะเร็งที่แพร่กระจายในกลุ่มแอสไพรินยาใด ๆ ก็
ค่อนข้างสูงกว่าในกลุ่มยาหลอก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ที่รุนแรงหลังจากใช้
( ตารางที่ 4 ) อัตราตาย ( เช่นร้อยละของผู้เข้าร่วมที่
ตาย ) มีความคล้ายคลึงกันในเรื่องใด ๆ ยาแอสไพรินกับยาหลอกในกลุ่ม
( 0.95% และ 0.85 ตามลำดับ ; p = . 85 ) และมีอัตราผู้ป่วยโรคกล้ามเนื้อหัวใจตาย
( 0.48 % vs 0.31 % ; p = . 57 ) ของ 12 ผู้เข้าร่วม
ที่ชัก ทั้งหมดมีวัตถุประสงค์เพื่อแอสไพรินกลุ่ม
( p = . 002 )ที่สุดของจังหวะคดีเห็นได้ชัดลึก
เหตุการณ์ หนึ่งในผู้เข้าร่วมกับ
- ตกเลือดมีพบว่ามีเลือดออก . ราคาของหลักเลือดออก
กันในหมู่ผู้เข้าร่วมการใด ๆ ยาแอสไพริน
และผู้จัดสรรให้ยาหลอก ( 2.50% และ 2.79 ตามลำดับ ;
p = . 64 ) อัตราของการวินิจฉัยมะเร็งใหม่ ( เช่นร้อยละของ
ผู้ที่ได้รับการวินิจฉัยใหม่ของมะเร็งแพร่กระจาย )
แตกต่างกันในใด ๆ ยาแอสไพริน
รายกลุ่ม ( 2.62 % vs 1.86 ตามลำดับ ; p = . 18 ) ,
แม้ว่าอัตราโรคมะเร็งที่แพร่กระจายในใด ๆ ยาแอสไพรินกลุ่ม
ค่อนข้างสูงกว่าในกลุ่มยาหลอก