Fifth, bilateral FTAs have not been

Fifth, bilateral FTAs have not been able to deal with the sensitive sectors of their participants. Even though
Singapore does not have a meaningful agricultural sector, during the FTA negotiations with Japan the issue
of gold fish exports became a major issue. During this negotiation process, the policies that guided the
Japanese side were based on the decision of the Research Commission on Trade in Agriculture, Forestry,
and Fishery products of the Liberal Democratic Party of 3 September 2001, which stipulates the following:
(a) Japan must be careful not to have negative impacts on domestic agricultural, forestry and fishery
industries; (b) as a specific issue, tariffs on agricultural, forestry and fishery products are not to be further
curtailed or revoked under the two-country agreement, because this subject has to be discussed in the WTO
(emphasis added); (c) similar bilateral agreements which will be negotiated in the future are to be dealt with
under the same policy (Kagami, 2003). This stance either suggest that Japan is ready to give up in exchange
for more concessions to be had in the multilateral framework or it clearly realize that not much will be
achieved in the WTO.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขตการค้าเสรีทวิภาคี ห้าไม่ได้สามารถที่จะจัดการกับภาคสำคัญของผู้เรียนของตน ถึงแม้ว่าสิงคโปร์ไม่มีภาคเกษตรมีความหมาย ในระหว่างการเจรจาเขตการค้าเสรีกับญี่ปุ่นเรื่องปลาทอง ส่งออกกลายเป็น ปัญหาใหญ่ การเจรจาต่อรอง นโยบายที่แนะนำจากฝั่งญี่ปุ่นในการตัดสินใจของคณะกรรมาธิการวิจัยค้าเกษตร วนศาสตร์และผลิตภัณฑ์ประมงของประชาธิปไตยพรรคเสรี 3 กันยายน 2001 ซึ่งข้อกำหนดต่อไปนี้:(ก) ญี่ปุ่นต้องระมัดระวังไม่ให้มีผลกระทบเชิงลบในประเทศเกษตร ป่าไม้ และประมงอุตสาหกรรม (ข) เป็นปัญหาเฉพาะ ภาษีศุลกากรในสินค้าเกษตร ป่าไม้และประมงจะไม่สามารถเพิ่มเติมcurtailed หรือยกเลิกภายใต้ข้อตกลงของสองประเทศ เนื่องจากเรื่องนี้จะอภิปรายในองค์การ(เน้นเพิ่ม); (c) ข้อตกลงทวิภาคีคล้ายคลึงกันที่จะเจรจาในอนาคตจะสามารถติดต่อกับภายใต้นโยบายเดิม (คางามิ 2003) ท่าทางนี้หรือแนะนำว่า ญี่ปุ่นพร้อมที่จะให้แลกเปลี่ยนขอสัมปทานมากขึ้นที่จะได้ในกรอบพหุภาคีหรือชัดเจนรู้มากไม่ว่า จะเป็นประสบความสำเร็จในองค์การ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

5 , เขตการค้าเสรีทวิภาคีไม่สามารถที่จะจัดการกับส่วนอ่อนไหวของผู้เข้าร่วมของพวกเขา แม้ว่า
สิงคโปร์ไม่มีความหมาย ภาคเกษตร ในการเจรจาเอฟทีเอกับญี่ปุ่นปัญหา
การส่งออกปลาสีทองได้กลายเป็นปัญหาใหญ่ ระหว่างขั้นตอนการเจรจา นโยบายที่แนะนำ
ทางฝั่งญี่ปุ่นก็ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของคณะกรรมการวิจัยว่าด้วยการค้าการเกษตร ป่าไม้ และประมง
ผลิตภัณฑ์ของพรรคเสรีนิยมประชาธิปไตย 3 กันยายน 2544 ที่กำหนดให้ต่อไปนี้ :
( ) ญี่ปุ่น ต้องระวังอย่าให้มีผลกระทบเชิงลบในประเทศเกษตร ป่าไม้ และประมง
; ( b ) เป็น ปัญหาเฉพาะภาษีศุลกากรในการเกษตรผลิตภัณฑ์ป่าไม้และประมงจะไม่ถูกตัดทอนเพิ่มเติมหรือยกเลิก
ภายใต้ข้อตกลง 2 ประเทศ เพราะเรื่องนี้ต้องมีการหารือใน WTO
( เน้นเพิ่ม ) ; ( c ) ที่คล้ายกันข้อตกลงแบบทวิภาคี ซึ่งจะเจรจาในอนาคต คือ ต้องจัดการกับ
ภายใต้นโยบายเดียวกัน ( คางามิ , 2003 ) ท่าทางนี้เหมือนกันว่า ญี่ปุ่นพร้อมที่จะให้ขึ้นในการแลกเปลี่ยน
สำหรับสัมปทานเพิ่มเติมเพื่อจะได้อยู่ในกรอบพหุภาคี หรือ มันชัดเจนว่าไม่มากจะ
สําเร็จใน WTO