Civil religion is a concept that or

Civil religion is a concept that originated in French political thought and became a major topic for American sociologists since its use by Robert Bellah in the 1950s. It means the implicit religious values of a nation, as expressed through public rituals, symbols (such as the national flag) and ceremonies on sacred days and at sacred places (such as monuments, battlefields or national cemeteries). It stands outside the churches, although church officials and ceremonies are sometimes incorporated into the practice of civil religion.[1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศาสนาแพ่งเป็นแนวคิดที่มาในฝรั่งเศสทางการเมืองคิด และกลายเป็น หัวข้อสำคัญสำหรับอเมริกันพูดตั้งแต่ใช้โดย Bellah โรเบิร์ตในช่วงทศวรรษ 1950 มันหมายถึง ประเทศ ศาสนาค่านัยแสดงผ่านพิธีกรรมสาธารณะ สัญลักษณ์ (เช่นธงชาติ) และพิธีกรรม ในวันศักดิ์สิทธิ์ และสถานศักดิ์สิทธิ์ (เช่นอนุสาวรีย์ การต่อสู้ หรือ cemeteries แห่งชาติ) มันยืนอยู่นอกโบสถ์ ถึงแม้ว่าเจ้าหน้าที่ของโบสถ์และพิธีเป็นบางครั้งรวมสู่การปฏิบัติของศาสนาพลเมือง[1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ศาสนาโยธาเป็นแนวคิดที่เกิดขึ้นในความคิดทางการเมืองฝรั่งเศสและกลายเป็นหัวข้อสำคัญสำหรับนักสังคมวิทยาอเมริกันตั้งแต่การใช้งานโดยโรเบิร์ต Bellah ในปี 1950 มันหมายความว่าคุณค่าทางศาสนาโดยนัยของประเทศในขณะที่แสดงผ่านพิธีกรรมสาธารณะสัญลักษณ์ (เช่นธงชาติ) และพิธีในวันที่ศักดิ์สิทธิ์และในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ (เช่นอนุสาวรีย์ดำริหรือสุสานแห่งชาติ) มันยืนอยู่นอกโบสถ์แม้ว่าเจ้าหน้าที่ของคริสตจักรและพิธีจะรวมบางครั้งในการปฏิบัติของศาสนาพลเรือน. [1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ศาสนาแพ่งเป็นแนวคิดที่มาความคิดทางการเมืองในฝรั่งเศสและกลายเป็นหัวข้อหลักสำหรับนักสังคมวิทยาชาวอเมริกันนับตั้งแต่ใช้โดยโรเบิร์ตเบลลาในอิตาลี หมายความว่า ศาสนา ค่านิยมนัยของประเทศ ที่แสดงออกผ่านพิธีกรรมสาธารณะสัญลักษณ์ ( เช่นธงชาติ ) และพิธีในวันศักดิ์สิทธิ์และในสถานที่ที่ศักดิ์สิทธิ์ ( เช่น เป็นอนุสาวรีย์สนามรบหรือสุสานแห่งชาติ ) มันยืนนอกโบสถ์ ถึงแม้ว่าเจ้าหน้าที่ที่โบสถ์ และพิธีบางครั้งจะรวมอยู่ในการปฏิบัติของศาสนา [ 1 ]
แพ่ง