There are many different determiner

There are many different determiners in the English language.

Articles are among the most common of the determiners. A, an, and the all express the definiteness and specificity of a noun. For example, “the” is a definite article, meaning the person using the word is referring to a specific one. On the other hand, “a” or “an” are indefinite.
Demonstratives, such as this, that, these and those, require a frame of reference in which an individual can point out the entities referred to by a speaker or a writer.
Quantifiers, such as all, few, and many, point out how much or how little of something is being indicated.
When referring to an entity that belongs to another, you can use possessives. My, your, their, and its are a few examples.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยังมีนามที่แตกต่างกันมากในภาษาอังกฤษบทความนี่บ่อยที่สุดของนามที่อยู่ A ทุกตัว และการแสดง definiteness และ specificity ของคำนาม ตัวอย่าง "" ได้บทความหน้าต่างอิน หมายถึง บุคคลที่ใช้คำอ้างอิงหนึ่งเฉพาะ ในทางกลับกัน "a" หรือ "ผิด" ไม่จำกัดDemonstratives นี้ ว่า และเหล่านี้ต้องใช้กรอบของการอ้างอิงซึ่งบุคคลสามารถชี้ออกเอนทิตีอ้างอิง โดยการพูดหรือนักเขียนบอก เช่นจุด และทั้งหมด หลาย มาก มาก หรือน้อยอย่างไรของสิ่งระบุไว้เมื่ออ้างอิงถึงเอนทิตีที่อยู่อื่น คุณสามารถใช้ความเป็นเจ้าของ ของฉัน ของคุณ ของพวกเขา และเป็นตัวอย่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มี determiners ที่แตกต่างกันในภาษาอังกฤษมี. บทความอยู่ในหมู่ที่พบมากที่สุดของ determiners , และทั้งหมดเป็นการแสดงความชัดเจนและความจำเพาะของคำนาม ยกตัวอย่างเช่น "" เป็นบทความที่แน่นอนหมายถึงคนที่ใช้คำที่หมายถึงหนึ่งที่เฉพาะเจาะจง ในทางกลับกัน "" หรือ "" เป็นไม่แน่นอน. demonstratives เช่นนี้ว่าเหล่านี้และผู้ที่จำเป็นต้องมีกรอบของการอ้างอิงในการที่แต่ละคนสามารถชี้ให้เห็นหน่วยงานที่อ้างถึงโดยวิทยากรหรือนักเขียนปริมาณเช่นทุกน้อยและจำนวนมากชี้ให้เห็นเท่าใดหรือว่าบางสิ่งบางอย่างเล็ก ๆ น้อย ๆ จะถูกระบุ. เมื่อกล่าวถึงนิติบุคคลที่เป็นของคนอื่นคุณสามารถใช้ possessives ฉันกำลังของพวกเขาและมันเป็นตัวอย่าง