He never troubled to answer the let

He never troubled to answer the letter. He simply returned it to me
with this scribbled across the bottom: "Your bad manners are
exceeded only by your bad manners." True, I had blundered, and
perhaps I deserved this rebuke. But, being human, I resented it. I
resented it so sharply that when I read of the death of Richard
Harding Davis ten years later, the one thought that still persisted in
my mind - I am ashamed to admit - was the hurt he had given me.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาไม่มีปัญหาในการตอบจดหมาย เขาก็ส่งคืนให้ฉัน แบบด้านล่างนี้: "มารยาทไม่ดีของคุณคือ เกิน โดยคุณมารยาทไม่ดีเท่า" จริง ฉันได้ทำผิดพลาดไป และ บางทีฉันสมควรตำหนินี้ แต่ ฉันเป็นมนุษย์ resented มัน ฉัน resented ได้อย่างมากที่เมื่ออ่านโศกนาฏกรรมของริชาร์ด Davis ดดิงสิบปีต่อมา หนึ่งความคิดที่ยังคงมีอยู่ใน ใจของฉัน -ฉันละอายและยอมรับว่า - เป็นเจ็บที่เขามีให้ฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาไม่เคยมีความสุขที่จะตอบจดหมาย เขาก็กลับมาให้ฉัน
กับขีดเขียนนี้ทั่วล่าง: "เสียมารยาทของคุณ
. เกินเท่านั้นโดยมารยาทไม่ดีของคุณ " ความจริงผมเคยพลาดและ
บางทีฉันสมควรได้รับการตำหนินี้ แต่เป็นมนุษย์ที่ผมไม่พอใจมัน ฉัน
ไม่พอใจมันอย่างรวดเร็วเพื่อที่ว่าเมื่อผมอ่านของการตายของริชาร์ด
ฮาร์ดิงเดวิสสิบปีต่อมาหนึ่งความคิดที่ยังคงยืนกรานใน
ใจของฉัน - ฉันละอายใจที่จะยอมรับ - เป็นความเจ็บปวดที่เขามีให้ฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาไม่เคยมีปัญหา ตอบจดหมาย เพียงแค่เขาคืนมันกลับมาให้ข้า
กับเขียนข้ามด้านล่าง : " มารยาทของคุณ
เกินเท่านั้นโดยมารยาทของคุณ จริง " ฉันได้ทำพลาดไป และบางทีฉันสมควรโดนตำหนินี้
. แต่ มนุษย์ ผมโกรธมัน ผมโกรธมันมาก
อย่างรวดเร็ว เมื่อผมอ่านของความตายของริชาร์ดฮาร์ดิงเดวิส
สิบปีต่อมาหนึ่งความคิดที่ยังคงฝังอยู่ในจิตของฉัน - ฉันอายที่จะยอมรับ - เจ็บที่เขาให้ฉัน