1. Assess patient for presence of w

1. Assess patient for presence of wandering behavior, noting time, place, and people whom he ambulates.
2. Assess specific reasons for wandering, if patient is able to verbalize motivation.
3. Inquire how family handles the patient’s wandering behavior.
4. Maintain safe environment and structured routine for patient.
5. Encourage patient to participate in activities if able to do so.
6. Install bed alarms or pressure sensitive doormats.
7. Avoid using restraints if at all possible.
8. Assess patient for thirst, hunger, pain, or discomfort and need for toileting.
9. Instruct family regarding installing deadbolt locks, fences, locks on gates, and locks on doors and windows.
10. Instruct family to notify neighbors and/or local police regarding patient’s condition and penchant for wandering.
11. Instruct family to be prepared for possible escape attempts and to keep up-to-date pictures of the patient, and other information available.
12. Assess the degree of impaired ability of competence, emergence of impulsive behavior, and a decrease in visual perception.
13. Assess patient’s surroundings for hazards and remove them.
14. Help the people closest to identify the risk of hazards that may arise.
15. Eliminate or minimize sources of hazards in the environment.
16. Divert attention to a client when agitated or dangerous behaviors like getting out of bed by climbing the fence bed.
17. Maintain adequate lighting and clear pathways.
18. Instruct family regarding removal or locking up knives and sharp objects away from the patient, these includes cleaning supplies, insecticides, other household chemicals, all medications, aerosol sprays, weapons, power tools, small appliances, smoking materials, and breakable items.
19. Instruct family to apply protective guard over electrical outlets, thermostats, and stove knobs.
20. Instruct family to keep pathways clear, move furniture against the wall, remove throw rugs, remove wheels on beds and chairs or set lock them in place, and keep rooms and hallways well lighted.
21. Assess the level of cognitive disorders such as change to orientation to people, places and times, range, attention, thinking skills.
22. Maintain a nice quiet neighborhood.
23.Face-to-face when talking with patients.
24. Assess patient’s feelingsabout his behavioral problems, negative feelings about self, ability to communicate, anxiety, depression, and feeling of powerlessness.
25. Identify possible support systems and ability to participate in social activities.
26. Provide diversional activities as appropriate for functional ability.
27. Provide rest and sleep periods; avoid situation that cause frustration, agitation, or sensory overload.
28. Instruct patient/family regarding plan for periods of rest and activities during the day.
29. Instruct family regarding establishing a consistent bedtime routine

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. ประเมินผู้ป่วยสำหรับการปรากฏตัวของหลงลักษณะการทำงาน เวลา สถานที่ และคนที่เขา ambulates2. ประเมินเฉพาะเหตุผลหลง ถ้าผู้ป่วยสามารถที่จะเป็นคำพูดจูงใจ3. สอบถามวิธีการจัดการกับพฤติกรรมของผู้ป่วยพเนจรก็ครอบครัว4. รักษาสภาพแวดล้อมปลอดภัยและชุดคำสั่งโครงสร้างสำหรับผู้ป่วย5. ส่งเสริมให้ผู้ป่วยเข้าร่วมกิจกรรมหากสามารถทำ 6. ติดตั้งนาฬิกาปลุกนอน หรือดันสำคัญพรมขนาดเล็ก 7. หลีกเลี่ยงการใช้ที่รัดถ้าเป็นไปได้ทั้งหมด 8. ประเมินผู้ป่วยสำหรับความกระหาย ความหิว ความเจ็บปวด หรือไม่สบาย และจำเป็นสำหรับ toileting 9. แนะนำให้ครอบครัวเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ของเราติดตั้งล็อค รั้ว ล็อคบนประตู และล็อกบนประตูและหน้าต่าง 10. แนะนำให้ครอบครัวแจ้งเพื่อนบ้านและตำรวจท้องถิ่นเกี่ยวกับสภาพของผู้ป่วยและใจชอบสำหรับที่หลงทาง 11. แนะนำให้ครอบครัว เพื่อตระเตรียมพยายามหลบหนีไปได้ และทำให้ภาพล่าสุดของผู้ป่วย และข้อมูลอื่น ๆ ที่อยู่ 12. ประเมินระดับความสามารถความบกพร่องของความสามารถ การเกิดขึ้นของพฤติกรรมหุนหันพลันแล่น และการลดลงของตา 13. ประเมินสภาพแวดล้อมของผู้ป่วยสำหรับอันตราย และลบออก 14. ช่วยให้คนใกล้เคียงที่สุดในการระบุความเสี่ยงของอันตรายที่อาจเกิดขึ้น 15. กำจัด หรือลดแหล่งที่มาของอันตรายในสิ่งแวดล้อม 16. เบี่ยงเบนความสนใจไปยังไคลเอนต์เมื่อไม่สบายใจอีกหรือพฤติกรรมอันตรายเช่นการลุกจากเตียงโดยการปีนรั้วเตียง 17. รักษาแสงสว่างเพียงพอ และล้างทางเดิน 18. แนะนำครอบครัวเกี่ยวกับกำจัด หรือล็อคมีดและวัตถุมีคมออกจากผู้ป่วย เหล่านี้รวมถึงการทำความสะอาดอุปกรณ์ เคมีภัณฑ์ที่ใช้ในครัวเรือนอื่น ๆ ยาฆ่าแมลง ยาทั้งหมด ละอองฟุ้ง อาวุธ เครื่องมือไฟฟ้า เครื่องใช้ไฟฟ้าขนาดเล็ก บุหรี่วัสดุ และรายการที่สามารถแตกหัก 19. แนะนำให้ครอบครัวเพื่อใช้ป้องกันยามผ่านปลั๊กไฟ อุณหภูมิ และลูกบิดเตา20. แนะนำครอบครัวเพื่อให้ทางเดินชัดเจน ย้ายเฟอร์นิเจอร์กับผนัง พรมโยนเอา เอาล้อบนเตียง และเก้าอี้ หรือชุดล็อคพวกเขาในสถาน และเก็บห้องและทางเดินอย่างดีสว่าง 21. ประเมินระดับความรู้ความเข้าใจความผิดปกติเช่นเปลี่ยนแปลงการวางแนวเป็นคน สถาน และเวลา ช่วง ความสนใจ ทักษะการคิด 22. รักษาแพง 23.Face--หน้าเมื่อพูดคุยกับผู้ป่วย 24. ประเมินผู้ป่วย feelingsabout และของเขาปัญหาพฤติกรรม ความรู้สึกทางลบเกี่ยวกับตนเอง ความสามารถในการสื่อสาร ความวิตกกังวล ซึมเศร้า ความรู้สึกของตัว 25. ระบุระบบการสนับสนุนที่เป็นไปได้และความสามารถในการมีส่วนร่วมในกิจกรรมทางสังคม 26. ให้ diversional กิจกรรมตามความเหมาะสมสำหรับความสามารถในการทำงาน 27. ให้พักผ่อน และนอนหลับระยะเวลา หลีกเลี่ยงสถานการณ์ที่ทำให้เกิดความยุ่งยาก ก่อกวน หรือเกินประสาทสัมผัส28. แนะนำผู้ป่วย/ครอบครัวเกี่ยวกับแผนระยะเวลาและกิจกรรมในระหว่างวัน 29. แนะนำครอบครัวเกี่ยวกับสร้างกิจวัตรการนอนสอดคล้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. ประเมินผู้ป่วยที่การปรากฏตัวของหลงพฤติกรรมสังเกตเวลาสถานที่และผู้คนซึ่งเขา ambulates.
2 ประเมินเหตุผลที่เฉพาะเจาะจงสำหรับหลงถ้าผู้ป่วยสามารถที่จะเป็นคำพูดแรงจูงใจ.
3 สอบถามว่าครอบครัวจะจัดการกับพฤติกรรมที่หลงทางของผู้ป่วย.
4 รักษาสภาพแวดล้อมที่ปลอดภัยและกิจวัตรประจำวันที่มีโครงสร้างสำหรับผู้ป่วย.
5 ขอแนะนำให้ผู้ป่วยที่จะเข้าร่วมในกิจกรรมถ้าสามารถที่จะทำได้.
6 ติดตั้งสัญญาณเตือนภัยเตียงหรือความดัน doormats มีความละเอียดอ่อน.
7 หลีกเลี่ยงการใช้หมอนรองถ้าเป็นไปได้.
8 ประเมินผู้ป่วยกระหายหิวปวดหรือไม่สบายและความจำเป็นใน toileting.
9 สั่งครอบครัวเกี่ยวกับการติดตั้งล็อค deadbolt รั้วล็อคประตูและล็อคประตูและหน้าต่าง.
10 สั่งครอบครัวที่จะแจ้งให้เพื่อนบ้านและ / หรือตำรวจท้องที่เกี่ยวกับสภาพของผู้ป่วยและชอบหลง.
11 สั่งครอบครัวที่จะต้องเตรียมไว้สำหรับความพยายามในการหลบหนีไปได้และเพื่อให้ทัน-to-date ภาพของผู้ป่วยและข้อมูลอื่น ๆ ที่มีอยู่.
12 ประเมินระดับความสามารถในการด้อยค่าของความสามารถ, การเกิดขึ้นของพฤติกรรมห่ามและลดลงในการรับรู้ภาพที่.
13 สภาพแวดล้อมของผู้ป่วยประเมินอันตรายและลบออก.
14 ช่วยให้ผู้คนที่อยู่ใกล้ที่สุดในการระบุความเสี่ยงจากอันตรายที่อาจเกิดขึ้นได้.
15 กำจัดหรือลดแหล่งที่มาของอันตรายในสิ่งแวดล้อม.
16 เบี่ยงเบนความสนใจให้กับลูกค้าเมื่อไม่สบายใจหรือพฤติกรรมที่เป็นอันตรายเหมือนได้รับออกจากเตียงโดยการปีนรั้วเตียง.
17 รักษาแสงสว่างเพียงพอและทางเดินที่ชัดเจน.
18 สั่งครอบครัวเกี่ยวกับการกำจัดหรือล็อคขึ้นมีดและวัตถุมีคมห่างจากผู้ป่วยเหล่านี้รวมถึงอุปกรณ์ทำความสะอาดยาฆ่าแมลง, สารเคมีที่ใช้ในครัวเรือนอื่น ๆ ยาทั้งหมด, สเปรย์สเปรย์, อาวุธ, เครื่องมือไฟฟ้า, เครื่องใช้ขนาดเล็กวัสดุการสูบบุหรี่และรายการเปราะ.
19 สั่งครอบครัวที่จะใช้ยามป้องกันมากกว่าระบบไฟฟ้า, เทอร์โมและลูกบิดเตา.
20 สั่งครอบครัวเพื่อให้ทางเดินที่ชัดเจนย้ายเฟอร์นิเจอร์กับผนัง, พรมโยนลบเอาล้อบนเตียงและเก้าอี้หรือตั้งล็อคไว้ในสถานที่และให้บริการห้องพักและเดินลงจากรถกัน.
21 ประเมินระดับความรู้ความเข้าใจของความผิดปกติเช่นการเปลี่ยนแปลงการปฐมนิเทศผู้คนสถานที่และเวลาช่วงความสนใจทักษะการคิดได้.
22 รักษาย่านที่เงียบสงบมีความสุข.
23.Face เพื่อใบหน้าเมื่อพูดคุยกับผู้ป่วย.
24 ประเมินผู้ป่วย feelingsabout ปัญหาพฤติกรรมของเขาความรู้สึกเชิงลบเกี่ยวกับตัวเองความสามารถในการสื่อสารวิตกกังวลซึมเศร้าและความรู้สึกของความอ่อนแอ.
25 ระบุระบบสนับสนุนที่เป็นไปได้และความสามารถในการมีส่วนร่วมในกิจกรรมทางสังคม.
26 ให้กิจกรรม Diversional ตามความเหมาะสมกับความสามารถในการทำงาน.
27 ให้พักผ่อนและนอนหลับงวด; หลีกเลี่ยงสถานการณ์ที่ก่อให้เกิดความยุ่งยากปั่นป่วนหรือเกินประสาทสัมผัส.
28 แนะนำให้ผู้ป่วย / ครอบครัวเกี่ยวกับการวางแผนสำหรับช่วงเวลาของการพักผ่อนและกิจกรรมในระหว่างวันที่.
29 สั่งครอบครัวเกี่ยวกับการสร้างความสอดคล้องประจำก่อนนอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . การประเมินผู้ป่วยที่มีพฤติกรรมเดินสังเกต เวลา สถานที่ และผู้คนที่เขา ambulates .2 . ประเมินเหตุผลที่เฉพาะเจาะจงสำหรับเดิน ถ้าผู้ป่วยสามารถสามารถพูดจูงใจ3 . สอบถามวิธีครอบครัวจับคนไข้เดินพฤติกรรม4 . รักษาสภาพแวดล้อมที่ปลอดภัยและมีโครงสร้างปกติสำหรับผู้ป่วย5 . กระตุ้นให้ผู้ป่วยที่จะเข้าร่วมในกิจกรรมต่างๆ ถ้าสามารถทำได้6 . การติดตั้งสัญญาณเตือนภัย เตียง หรือความดัน doormats อ่อนไหว7 . หลีกเลี่ยงการใช้เสพถ้าเป็นไปได้ทั้งหมด8 . ประเมินผู้ป่วยเพื่อความกระหาย , ความหิว , ความเจ็บปวดหรือความไม่สบายแก่และต้อง toileting .9 . แนะนำครอบครัวเกี่ยวกับการติดตั้งล็อค , ล็อคประตูและรั้วล็อค , ล็อคประตูและหน้าต่าง10 . แนะนำครอบครัวให้แจ้งเพื่อนบ้านและ / หรือตำรวจท้องถิ่นเกี่ยวกับอาการของคนไข้ และชอบหลงทาง11 . แนะนำครอบครัว เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการพยายามหลบหนีไปได้ และเพื่อให้ทันสมัยภาพของผู้ป่วยและข้อมูลอื่น ๆ12 . ประเมินการศึกษาที่มีความสามารถของความสามารถ , การเกิดขึ้นของพฤติกรรมห่ามและลดลงในการรับรู้ทางสายตา13 . ประเมินผู้ป่วยสภาพแวดล้อมที่อันตรายและลบออก14 . ช่วยให้คนใกล้ชิดระบุความเสี่ยงจากอันตรายที่อาจจะเกิดขึ้น15 . ขจัด หรือลดแหล่งอันตรายในสภาพแวดล้อม16 . เบี่ยงเบนความสนใจให้ลูกค้าเมื่อไม่สบายใจ หรือพฤติกรรมที่เป็นอันตราย เช่น ลุกจากเตียงโดยปีนรั้ว เตียง17 . รักษาแสงสว่างเพียงพอและชัดเจนแนวทาง .18 . แนะนำครอบครัวเกี่ยวกับการกำจัดหรือล็อคขึ้นและวัตถุมีคมมีดอยู่ห่างจากผู้ป่วย เหล่านี้รวมถึงอุปกรณ์ทำความสะอาด ยาฆ่าแมลง สารเคมีอื่น ๆครัวเรือนทั้งหมดยาสเปรย์ , สเปรย์ , อาวุธ , เครื่องมือไฟฟ้า , เครื่องใช้ไฟฟ้าขนาดเล็ก , วัสดุสูบบุหรี่ และรายการที่เปราะบาง19 . แนะนำครอบครัวที่จะใช้ยามป้องกันไฟฟ้ารั่วกว่า thermostats , เตา , และลูกบิด20 . แนะนำครอบครัวให้แนวทางที่ชัดเจน , ย้ายเฟอร์นิเจอร์กับผนัง เอาโยนพรม เอาล้อบนเตียง เก้าอี้ หรือชุดล็อคไว้ในสถานที่และเก็บห้องและทางเดินจาก .21 . ประเมินระดับของความผิดปกติของการรับรู้ เช่น เปลี่ยนแนว เพื่อผู้คน สถานที่ และเวลา ช่วง ความสนใจ ทักษะการคิด22 . รักษาแถวบ้านเงียบดี23.face-to-face เมื่อพูดคุยกับผู้ป่วย24 . ประเมิน feelingsabout คนไข้ของเขาปัญหาพฤติกรรม , ความรู้สึกเชิงลบเกี่ยวกับตนเอง ความสามารถในการติดต่อสื่อสาร ความวิตกกังวล ความซึมเศร้า และความรู้สึกของผู้ป่วย .25 . ระบุระบบสนับสนุนที่เป็นไปได้ และความสามารถในการมีส่วนร่วมในกิจกรรมทางสังคม26 . จัดกิจกรรมให้ diversional ตามความเหมาะสมกับความสามารถในการทำงาน .27 . ให้ส่วนที่เหลือและช่วงเวลานอน หลีกเลี่ยงสถานการณ์ที่ก่อให้เกิดความยุ่งยาก การปั่นหรือเกินประสาทสัมผัส28 . แนะนำให้ผู้ป่วย / ครอบครัวเกี่ยวกับแผนสำหรับระยะเวลาของกิจกรรมพักผ่อน และในระหว่างวัน29 . แนะนำครอบครัวเกี่ยวกับการสร้างรูทีนเวลานอนกัน