The lack of knowledge of diet compo

The lack of knowledge of diet composition and nutritional status
of sheep in different seasons has restricted the development of
sustainable grazing systems in China. In northern china, sheep
suffer from exposure to extend periods of nutrient deficiencies, in
some cases, up to 7 months of the year. Therefore, it is important
that grazing systems are designed to make the best use of the
nutrients supplied by the native pasture during the short period of
abundance during the spring and summer. The feed intake of
grazing sheep is difficult to estimate. However, the discovery that
different herbage species contain unique fingerprints of alkanes has
revolutionized the ability for scientists to determine the intake of
different pasture species by grazing animals (Malossini et al., 1990,
Dove and Mayes, 1991; Hameleers and Mayes, 1998). Since the
original work quoted above, the alkane technique has been widely
used to assess herbage intake, DM digestibility and diet composition
in grazing animals (Kelman et al., 2003; Newman et al., 1995;
Zhang, 2002). The alkane recovery rates tend to increase with carbon-chain length (Sun et al., 2008). A similar trend was observed
in a recent study in Inner Mongolia (Hu et al., 2014) and this study.
To our knowledge, there are no available data on the botanical
composition of the diet selected by sheep grazing on the Inner
Mongolia typical steppe. The results clearly demonstrated that
diet components selected by sheep differed between seasons.
Fringed sagebrush, carex and stipa krylovii were the main herbage
species for all seasons, presenting 90% of the diet during the
spring. leymus chinensis and potentilla were selected by sheep only
in the spring. Thyme, potential acaulis and cleistogenes became the
main proportion of the diet in the summer. These seasonal
changes might be modulated by plant palatability, particularly
plant proportion and the radio of dry weight to fresh weight.
Dziba et al. (2003) and Rosa et al. (2002) thought it might be
modulated by plant height and aromatic compounds present in it.
However, in this study, the effect of height and flavors on diet
selection were not investigated. Nevertheless, there was a significant
correlation between botanical composition and CP content.
The characterization of diet components of sheep grazed on
an Inner Mongolian steppe was the key aim of this study. The
experiment site chosen for this study would have been classified
as a typical steppe. But in the present study, fringed sagebrush was
the most dominant diet component, a species normally dominant
in desert steppes (Hu et al., 2014). Of course, this may reflect the
fact that over the past few decades, the Inner Mongolian grasslands
have been undergoing drastic changes with desertification
becoming widespread even in areas like Xilingol. There are
numerous reasons for it. Firstly, it was due to over grazing; and
secondly, the general deterioration of the land has arisen because
of population increase and mining activities.
The intake and digestibility of herbage changed depending on
seasons, especially in the winter, when herbage intake decreased
greatly. The results are consistent with those previously reported
by Hu et al. (2014) for the Inner Mongolian desert steppe. But in
the current research, herbage digestibility was generally higher
than that for a typical desert steppe pastures in the spring and
autumn, lower in the winter. This is probably due to the fact that
sheep grazed on desert steppe pastures are adapted to dry grass
in terms of their rumen functions. There was a strong correlation
between herbage intake and digestibility. This is not really surprising
because the crude fiber level in forage is higher in the
winter and the protein and ME values are lower, so that grass is
not easy digested and leaves rumen (Li et al., 2015). Accordingly, a large number of fiber stays in the rumen, thus the sheep feel
satiety and do not intake more feed. Herbage intake of grazing
sheep have a certain relationship with grass production (Liu
et al., 2013), but in this study, the grass production was lower
and the dry weight:fresh weight ratio of grass also was lower,
there were bad palatability, which lead it difficulty to intake
more herbage.
Herbage species with a higher nutritional value appear to
affect sheep's diet selection. With the decrease of herbage availability
and nutritive value across the grazing season (spring to
winter), the feed intake of sheep decreased. In addition, digestibility
remained similar across different seasons. In the present
study, diet composition significantly correlated with the CP
content in the winter, and correlate with the proportion of grass in
the summer; this indicates that sheep have the ability to select
grass. Furthermore, the diet composition of grazing sheep was not
affected by the NDF content of herbage, probably due to the heavy
diet selection by the sheep that maintai

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

The lack of knowledge of diet composition and nutritional statusof sheep in different seasons has restricted the development ofsustainable grazing systems in China. In northern china, sheepsuffer from exposure to extend periods of nutrient deficiencies, insome cases, up to 7 months of the year. Therefore, it is importantthat grazing systems are designed to make the best use of thenutrients supplied by the native pasture during the short period ofabundance during the spring and summer. The feed intake ofgrazing sheep is difficult to estimate. However, the discovery thatdifferent herbage species contain unique fingerprints of alkanes hasrevolutionized the ability for scientists to determine the intake ofdifferent pasture species by grazing animals (Malossini et al., 1990,Dove and Mayes, 1991; Hameleers and Mayes, 1998). Since theoriginal work quoted above, the alkane technique has been widelyused to assess herbage intake, DM digestibility and diet compositionin grazing animals (Kelman et al., 2003; Newman et al., 1995;Zhang, 2002). The alkane recovery rates tend to increase with carbon-chain length (Sun et al., 2008). A similar trend was observedin a recent study in Inner Mongolia (Hu et al., 2014) and this study.To our knowledge, there are no available data on the botanicalcomposition of the diet selected by sheep grazing on the InnerMongolia typical steppe. The results clearly demonstrated thatdiet components selected by sheep differed between seasons.Fringed sagebrush, carex and stipa krylovii were the main herbagespecies for all seasons, presenting 90% of the diet during thespring. leymus chinensis and potentilla were selected by sheep onlyin the spring. Thyme, potential acaulis and cleistogenes became themain proportion of the diet in the summer. These seasonalchanges might be modulated by plant palatability, particularlyplant proportion and the radio of dry weight to fresh weight.Dziba et al. (2003) and Rosa et al. (2002) thought it might bemodulated by plant height and aromatic compounds present in it.However, in this study, the effect of height and flavors on dietselection were not investigated. Nevertheless, there was a significantcorrelation between botanical composition and CP content.The characterization of diet components of sheep grazed onan Inner Mongolian steppe was the key aim of this study. Theexperiment site chosen for this study would have been classifiedas a typical steppe. But in the present study, fringed sagebrush wasthe most dominant diet component, a species normally dominantin desert steppes (Hu et al., 2014). Of course, this may reflect thefact that over the past few decades, the Inner Mongolian grasslandshave been undergoing drastic changes with desertificationbecoming widespread even in areas like Xilingol. There arenumerous reasons for it. Firstly, it was due to over grazing; andsecondly, the general deterioration of the land has arisen becauseof population increase and mining activities.The intake and digestibility of herbage changed depending onseasons, especially in the winter, when herbage intake decreasedgreatly. The results are consistent with those previously reportedby Hu et al. (2014) for the Inner Mongolian desert steppe. But inthe current research, herbage digestibility was generally higherthan that for a typical desert steppe pastures in the spring andautumn, lower in the winter. This is probably due to the fact thatsheep grazed on desert steppe pastures are adapted to dry grassin terms of their rumen functions. There was a strong correlationbetween herbage intake and digestibility. This is not really surprisingbecause the crude fiber level in forage is higher in thewinter and the protein and ME values are lower, so that grass isnot easy digested and leaves rumen (Li et al., 2015). Accordingly, a large number of fiber stays in the rumen, thus the sheep feelsatiety and do not intake more feed. Herbage intake of grazingsheep have a certain relationship with grass production (Liuet al., 2013), but in this study, the grass production was lowerand the dry weight:fresh weight ratio of grass also was lower,there were bad palatability, which lead it difficulty to intakemore herbage.Herbage species with a higher nutritional value appear toaffect sheep's diet selection. With the decrease of herbage availabilityและคุณค่าทั้งฤดูกาล (ฤดูใบไม้ผลิไป grazingฤดูหนาว), กินแกะที่ลดลง นอกจากนี้ ย่อยยังคงเหมือนในฤดูกาลต่าง ๆ ในปัจจุบันศึกษา องค์ประกอบอาหารที่มีความสัมพันธ์กับจุดเนื้อหา และความเชื่อมโยงกับสัดส่วนของหญ้าในฤดูร้อน บ่งชี้ว่า แกะมีความสามารถในการเลือกหญ้า นอกจากนี้ ส่วนประกอบอาหารของแกะแทะเล็มไม่โดยเนื้อหา NDF ของ herbage อาจเป็นเพราะหนักอาหารเลือก โดยแกะที่ maintai

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การขาดความรู้เกี่ยวกับส่วนประกอบของอาหารและภาวะโภชนาการ
ของแกะในฤดูกาลที่แตกต่างได้ จำกัด การพัฒนาของ
ระบบการแทะเล็มอย่างยั่งยืนในประเทศจีน ในประเทศจีนทางตอนเหนือของแกะ
ต้องทนทุกข์ทรมานจากการสัมผัสที่จะขยายระยะเวลาของการขาดสารอาหารใน
บางกรณีถึง 7 เดือนของปี ดังนั้นจึงเป็นสิ่งสำคัญที่
ว่าระบบการแทะเล็มถูกออกแบบมาเพื่อทำให้การใช้งานที่ดีที่สุดของ
สารอาหารที่จัดทำโดยทุ่งหญ้าพื้นเมืองในช่วงระยะเวลาสั้น ๆ ของ
ความอุดมสมบูรณ์ในช่วงฤดูใบไม้ผลิและฤดูร้อน ปริมาณฟีด
แกะแทะเล็มเป็นเรื่องยากที่จะประเมิน อย่างไรก็ตามการค้นพบว่า
สายพันธุ์พืชที่แตกต่างกันมีลายนิ้วมือที่ไม่ซ้ำกันของแอลเคนได้
ปฏิวัติความสามารถของนักวิทยาศาสตร์ในการกำหนดปริมาณของ
สายพันธุ์ทุ่งหญ้าที่แตกต่างกันโดยสัตว์แทะเล็ม (Malossini et al, 1990.
นกพิราบและ Mayes 1991; Hameleers และ Mayes, 1998) . ตั้งแต่
งานเดิมที่ยกมาข้างต้นเทคนิคเคนได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวาง
ใช้ในการประเมินการบริโภคพืช, DM ย่อยและส่วนประกอบของอาหาร
ในสัตว์แทะเล็ม (แน et al, 2003;.. นิวแมน, et al, 1995;
Zhang, 2002) อัตราการกู้คืนเคนมีแนวโน้มที่จะเพิ่มขึ้นด้วยความยาวโซ่คาร์บอน (Sun et al., 2008) แนวโน้มที่คล้ายกันเป็นข้อสังเกต
ในการศึกษาล่าสุดในเขตปกครองตนเองมองโกเลีย (Hu et al., 2014) และการศึกษาครั้งนี้.
ความรู้ของเราจะไม่มีข้อมูลที่มีอยู่บนพฤกษศาสตร์
องค์ประกอบของอาหารที่เลือกโดยการแทะเล็มแกะภายใน
บริภาษทั่วไปมองโกเลีย . ผลแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่า
ส่วนประกอบอาหารที่เลือกโดยแกะแตกต่างระหว่างฤดูกาล.
ฝอยบรัช Carex และ Stipa krylovii เป็นพืชหลัก
ชนิดสำหรับทุกฤดูกาลนำเสนอ 90% ของการรับประทานอาหารในช่วง
ฤดูใบไม้ผลิ chinensis leymus และ Potentilla ถูกเลือกโดยแกะเฉพาะ
ในฤดูใบไม้ผลิ โหระพา, acaulis ที่มีศักยภาพและ cleistogenes กลายเป็น
สัดส่วนหลักของการรับประทานอาหารในช่วงฤดูร้อน เหล่านี้ตามฤดูกาล
การเปลี่ยนแปลงอาจจะมีการปรับความอร่อยจากพืชโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
สัดส่วนของพืชและวิทยุของน้ำหนักแห้งน้ำหนักสด.
Dziba et al, (2003) และโรซา, et al (2002) คิดว่ามันอาจจะมีการ
ปรับความสูงของพืชโดยและสารประกอบอะโรมาติกในปัจจุบันนั้น.
อย่างไรก็ตามในการศึกษาครั้งนี้ผลของความสูงและรสชาติในอาหาร
ที่เลือกไม่ได้ตรวจสอบ แต่มีอย่างมีนัยสำคัญ
ความสัมพันธ์ระหว่างองค์ประกอบพฤกษศาสตร์และเนื้อหา CP.
ลักษณะที่ส่วนประกอบของอาหารแกะกินหญ้าใน
บริภาษมองโกเลียภายในเป็นจุดมุ่งหมายสำคัญของการศึกษาครั้งนี้
เว็บไซต์ทดลองเลือกสำหรับการศึกษาครั้งนี้จะได้รับการจัด
เป็นที่ราบทั่วไป แต่ในการศึกษาครั้งนี้ฝอยบรัชเป็น
ส่วนประกอบอาหารที่โดดเด่นมากที่สุดสายพันธุ์ปกติที่โดดเด่น
ในสเตปป์ทะเลทราย (Hu et al., 2014) ของหลักสูตรนี้อาจสะท้อนให้เห็นถึง
ความจริงที่ว่าในช่วงไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมา, ทุ่งหญ้ามองโกเลียภายใน
ได้รับการดำเนินการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงกับทะเลทราย
กลายเป็นที่แพร่หลายแม้ในพื้นที่เช่น Xilingol มี
เหตุผลมากมายสำหรับมัน ประการแรกก็คือเนื่องจากเกินแทะเล็ม; และ
ประการที่สองการเสื่อมสภาพทั่วไปของที่ดินที่ได้เกิดขึ้นเพราะ
ของประชากรที่เพิ่มขึ้นและการทำเหมืองกิจกรรม.
ไอดีและการย่อยได้ของพืชมีการเปลี่ยนแปลงขึ้นอยู่กับ
ฤดูกาลโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงฤดูหนาวเมื่อการบริโภคพืชลดลง
อย่างมาก ผลลัพธ์ที่ได้จะสอดคล้องกับรายงานก่อนหน้านี้
โดย Hu et al, (2014) สำหรับภายในบริภาษทะเลทรายมองโกเลีย แต่ใน
การวิจัยในปัจจุบันพืชย่อยก็มักจะสูง
กว่าที่เป็นปกติทุ่งหญ้าทะเลทรายบริภาษในฤดูใบไม้ผลิและ
ฤดูใบไม้ร่วงที่ลดลงในช่วงฤดูหนาว นี่อาจจะเป็นเพราะความจริงที่ว่า
แกะกินหญ้าในทะเลทรายทุ่งหญ้าสเตปป์จะสามารถปรับตัวให้แห้งหญ้า
ในแง่ของฟังก์ชั่นในกระเพาะรูเมนของพวกเขา มีความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่ง
ระหว่างการบริโภคพืชและการย่อย นี้ไม่น่าแปลกใจจริงๆ
เพราะระดับเยื่อใยในอาหารสัตว์เป็นที่สูงขึ้นใน
ช่วงฤดูหนาวและโปรตีนและคุณค่า ME จะลดลงดังนั้นหญ้าที่เป็น
ไม่ง่ายและใบย่อยในกระเพาะรูเมน (Li et al., 2015) ดังนั้นจำนวนมากของเส้นใยอยู่ในกระเพาะจึงแกะรู้สึก
อิ่มและอย่าให้อาหารมากขึ้นการบริโภค การบริโภคพืชปศุสัตว์
แกะมีความสัมพันธ์บางอย่างกับการผลิตหญ้า (หลิว
แต่ในการศึกษาครั้งนี้การผลิตหญ้าต่ำ et al, 2013).
และน้ำหนักแห้ง: อัตราส่วนน้ำหนักสดของหญ้ายังต่ำกว่า
มีความอร่อยที่ไม่ดี ซึ่งนำไปสู่มันยากลำบากในการบริโภค
พืชมากขึ้น.
สายพันธุ์พืชที่มีคุณค่าทางโภชนาการสูงปรากฏว่า
มีผลต่อการเลือกอาหารแกะ กับการลดลงของความพร้อมหญ้า
และคุณค่าทางโภชนาการทั่วฤดูกาลแทะเล็ม (ฤดูใบไม้ผลิ
ฤดูหนาว) ที่ปริมาณอาหารที่กินแกะลดลง นอกจากนี้ในการย่อย
ยังคงคล้ายกันในฤดูกาลที่แตกต่าง ในปัจจุบัน
การศึกษาส่วนประกอบของอาหารมีความสัมพันธ์กับซีพี
เนื้อหาในช่วงฤดูหนาวและมีความสัมพันธ์กับสัดส่วนของหญ้าใน
ฤดูร้อน นี้แสดงให้เห็นว่าแกะมีความสามารถในการเลือก
หญ้า นอกจากนี้ส่วนประกอบของอาหารแกะทุ่งเลี้ยงสัตว์ที่ไม่ได้
รับผลกระทบจากเนื้อหา NDF ของพืชอาจเป็นเพราะความหนัก
เลือกอาหารโดยแกะที่ maintai