India is second largest silk produc

India is second largest silk producing country with a share of 17.5% of raw silk production in the world and is unique in production of all known four varieties of natural silk namely mulberry, tasar, eri and muga. During 2012-’13, a total of 23,679 MT raw silk produced, employment opportunities to 75.96 lakh persons and foreign exchange of Rs. 2,231.08 crores earned for the country through silk goods export by the sericulture industry. Mulberry silk is the most popular one contributing around 80% of total raw silk production of the country from 1.86 lakh ha. mulberry area covering 8.18 lakh sericulture families and 50,918 villages. Of the total mulberry silk of 18,715 MT produced in the country about 97% is produced from the traditional sericulture states namely Karnataka, Andhra Pradesh, West Bengal, Tamil Nadu and Jammu & Kashmir (Anonymous, 2013). About 80 percent of mulberry garden in the country is under irrigated condition which shows the importance of irrigation for the mulberry crop. Silk industry has a long history and is a traditional occupation in Tamil Nadu. During late 1950’s mulberry area in the sate was around 300 acres with very less raw silk production, mulberry cultivation and sericulture activity was restricted in the districts bordering Karnataka state. However the state has earned a prime status of being one of the major silk consuming states in the country since centuries, owing to the best branded design silk sarees production by the traditional artisans from Kancheepuram, Arni, Kumbakonam and Salem with infrastructure facilities >75,000 handlooms and appreciable number of power looms with a total annual consumption around 1,200 MT raw silk. The state has emerged as one of the major silk producing states in the country in late seventies, now occupies 4th position. Presently sericulture is practiced in 29 districts, during 2012-’13 a total of 1,185 MT raw silk produced from 10,809 ha. mulberry by 16,481 farmers accounts for 6.33% production at the national level and production of 575.5 MT bivoltine silk accounts for 29% of quality bivoltine raw silk production of the nation (Anonymous, 2013).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อินเดียเป็นผ้าไหมที่ใหญ่ที่สุดที่ผลิตประเทศส่วน 17.5% ของการผลิตวัตถุดิบไหมในโลกที่สอง และเป็นเฉพาะในการผลิตทั้งหมด 4 สายพันธุ์ได้แก่จากไหมธรรมชาติ tasar, eri และ muga ที่รู้จักกัน ระหว่าง 2012-'13 จำนวน MT ไหมดิบที่ผลิต 23,679 โอกาสการจ้างงานคน lakh 75.96 และแลกของ Rs 2,231.08 crores ได้สำหรับประเทศผ่านสินค้าผ้าไหมส่งออก โดยอุตสาหกรรม sericulture หม่อนไหมเป็นหนึ่งนิยมสนับสนุนประมาณ 80% ของการผลิตผ้าไหมดิบรวมของประเทศจาก 1.86 lakh ฮา ตั้งสา 8.18 lakh sericulture ครอบครัวและหมู่บ้าน 50,918 ผ้าไหมสารวมของ 18,715 MT ที่ผลิตในประเทศประมาณ 97% ผลิตจากอเมริกา sericulture ดั้งเดิมได้แก่รัฐกรณาฏกะ รัฐอานธรประเทศ เบงก อลตะวันตก ทมิฬ Nadu จัมมู และแคชเมียร์ (ไม่ระบุชื่อ 2013) ประมาณร้อยละ 80 ของสวนดอกไม้ในประเทศอยู่ภายใต้เงื่อนไขยามซึ่งแสดงความสำคัญของการชลประทานสำหรับการเพาะปลูกหม่อน อุตสาหกรรมผ้าไหมมีมานาน และมีอาชีพดั้งเดิมในทมิฬ Nadu ระหว่างปลาย 1950's สาตั้งในเศรษฐ์มีประมาณ 300 ไร่ มีมากผลิตวัตถุดิบผ้าไหม เพาะปลูกหม่อน sericulture กิจกรรมถูกจำกัดในเขตรัฐกรณาฏกะรัฐล้อมรอบ อย่างไรก็ตาม รัฐได้รับสถานะนายกรัฐมนตรีหนึ่งไหมหลักที่อเมริกาตั้งแต่ศตวรรษ เนื่องจากการออกแบบตราสินค้าส่วน sarees ไหมผลิตโดยช่างฝีมือโบราณจาก Kancheepuram อาร์นี่ คัมบาโคนัม และ Salem โครงสร้างพื้นฐานสิ่งอำนวยความสะดวกในการใช้งาน > handlooms 75000 และเห็นจำนวนพลังงาน looms ด้วยปริมาณการใช้รายปีรวมรอบไหมดิบ MT 1200 รัฐได้ผงาดขึ้นเป็นหนึ่งของผ้าไหมสำคัญผลิตอเมริกาประเทศในความล่าช้า ใช้ตำแหน่ง 4 ทันที ปัจจุบัน sericulture มีประสบการณ์ในเขต 29 ระหว่าง 2012-'13 จำนวนไหมดิบ MT 1,185 ผลิตจาก 10,809 ฮา สา โดยเกษตรกร 16,481 บัญชีสำหรับ 6.33% ในระดับชาติและผลิต 575.5 MT bivoltine ไหมบัญชี 29% ของการผลิตผ้าไหมดิบ bivoltine คุณภาพของประเทศ (ไม่ระบุชื่อ 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อินเดียเป็นใหญ่เป็นอันดับสองของประเทศการผลิตผ้าไหมที่มีส่วนแบ่ง 17.5% ของการผลิตผ้าไหมดิบในโลกและมีความเป็นเอกลักษณ์ในการผลิตที่รู้จักกันทั้งหมดสี่ชนิดของไหมธรรมชาติคือหม่อน tasar, eri และ Muga ในช่วง 2012-'13 รวม 23,679 มอนแทนาไหมดิบที่ผลิตเพื่อโอกาสการจ้างงาน 75.96 แสนคนและแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศของอาร์เอส 2,231.08 crores รับสำหรับประเทศผ่านการส่งออกสินค้าผ้าไหมโดยอุตสาหกรรมหม่อนไหม ผ้าไหมหม่อนเป็นหนึ่งที่นิยมมากที่สุดที่เอื้อประมาณ 80% ของการผลิตผ้าไหมดิบรวมของประเทศจาก 1.86 แสนฮ่า พื้นที่ครอบคลุมหม่อน 8.18 แสนครอบครัวหม่อนไหมและ 50,918 หมู่บ้าน ของผ้าไหมใบหม่อนรวมของ 18,715 ตันผลิตในประเทศประมาณ 97% ที่ผลิตจากประเทศหม่อนไหมแบบดั้งเดิมคือกรณาฏกะ, รัฐอานธรประเทศรัฐเบงกอลตะวันตกรัฐทมิฬนาฑูและชัมมูและแคชเมียร์ (ไม่ประสงค์ออกนาม 2013) เกี่ยวกับร้อยละ 80 ของสวนหม่อนในประเทศที่อยู่ภายใต้เงื่อนไขชลประทานซึ่งแสดงให้เห็นความสำคัญของการชลประทานสำหรับการเพาะปลูกหม่อน อุตสาหกรรมผ้าไหมมีประวัติศาสตร์อันยาวนานและเป็นอาชีพดั้งเดิมในรัฐทมิฬนาฑู พื้นที่ในช่วงปลายปี 1950 หม่อนในป้อยออยู่ที่ประมาณ 300 ไร่มีการผลิตผ้าไหมดิบมากน้อยกว่าการปลูกหม่อนและกิจกรรมการปลูกหม่อนเลี้ยงไหมถูก จำกัด ในเขตที่มีพรมแดนรัฐกรณาฏกะ แต่รัฐได้รับสถานะที่สำคัญของการเป็นหนึ่งในประเทศที่บริโภคผ้าไหมรายใหญ่ในประเทศตั้งแต่ศตวรรษที่ผ่านมาเนื่องจากผ้าไหมออกแบบที่ดีที่สุดตราผลิต sarees โดยช่างฝีมือดั้งเดิมจาก Kancheepuram, อาร์นี่, Kumbakonam และเซเลมมีสิ่งอำนวยความสะดวกโครงสร้างพื้นฐาน> 75,000 handlooms และจำนวนที่เห็นของ looms ไฟฟ้าที่มีการบริโภคประจำปีรวมประมาณ 1,200 มอนแทนาไหมดิบ รัฐได้กลายเป็นหนึ่งในการผลิตผ้าไหมที่สำคัญรัฐในประเทศในยุคปลายตอนนี้ครองตำแหน่ง 4 ปัจจุบันหม่อนไหมมีประสบการณ์ใน 29 อำเภอในช่วงปี 2012-'13 รวม 1,185 มอนแทนาไหมดิบที่ผลิตจาก 10,809 ฮ่า หม่อนโดยเกษตรกร 16,481 บัญชีสำหรับการผลิต 6.33% ในระดับชาติและการผลิต 575.5 มอนแทนา bivoltine บัญชีผ้าไหมสำหรับ 29% ของการผลิตผ้าไหมดิบ bivoltine ที่มีคุณภาพของประเทศ (ไม่ประสงค์ออกนาม 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อินเดียเป็นประเทศที่ผลิตผ้าไหมที่ใหญ่ที่สุดที่สองกับส่วนแบ่ง 17.5 % ของการผลิตผ้าไหมดิบของโลก และเป็นเฉพาะในการผลิตที่รู้จักกันทั้งหมดสี่สายพันธุ์ของไหมธรรมชาติ คือ หม่อน tasar เอริ และหัวใจห้องล่างซ้าย . ในช่วง 2012 - 13 , รวม 23679 MT ผ้าไหมดิบ ผลิต โอกาสการจ้างงาน เพื่อ 75.96 แสนคนและแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ ของ อาร์เอส 2231 .08 crores ที่ได้รับสำหรับประเทศผ่านการส่งออกสินค้าผ้าไหมจากอุตสาหกรรมหม่อนไหม หม่อนไหมเป็นนิยมมากที่สุดหนึ่งสนับสนุนประมาณ 80% ของการผลิตผ้าไหมทั้งหมดดิบของประเทศจาก 1.86 แสนฮา ครอบคลุมพื้นที่หม่อนไหม 50918 8.18 แสนครอบครัว และหมู่บ้าน ทั้งหมดของหม่อนไหมของ 18715 ตันผลิตในประเทศประมาณ 97 % ผลิตจากการเลี้ยงไหมแบบดั้งเดิม คือ รัฐกรรณาฏักอานธรประเทศ , เวสต์เบงกอล , ทมิฬ Nadu และแนว&แคชเมียร์ ( นิรนาม , 2013 ) ประมาณร้อยละ 80 ของสวนหม่อนในประเทศอยู่ภายใต้เงื่อนไขหลักที่แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของน้ำสำหรับปลูกหม่อน .อุตสาหกรรมผ้าไหม มีประวัติศาสตร์ที่ยาวนานและเป็นอาชีพดั้งเดิมในทมิฬ Nadu ในช่วงปลายทศวรรษ 1950 หม่อนในพื้นที่ประมาณ 300 ไร่ ผลิตน้อยมาก ผ้าไหมดิบ การผลิต การปลูกหม่อน และเลี้ยงไหม กิจกรรมถูก จำกัด ในเขตชายแดน Karnataka รัฐอย่างไรก็ตามรัฐได้รับสถานะของนายกรัฐมนตรีที่เป็นหนึ่งในหลักไหม การบริโภครัฐในประเทศตั้งแต่ศตวรรษ เนื่องจากมีที่ดีที่สุดไหม sarees ออกแบบการผลิตโดยช่างฝีมือดั้งเดิมจาก kancheepuram อาร์นี่ Kumbakonam , , และสิ่งอำนวยความสะดวกโครงสร้างพื้นฐาน > ซาเล็มกับ 75000 handlooms และหมายเลขชดช้อยพลัง looms มีทั้งหมดประมาณ 1 , 200 ตันต่อปี การบริโภค ผ้าไหมดิบ .รัฐมีชุมนุมเป็นหนึ่งในหลักของผ้าไหมผลิตรัฐในประเทศในอายุเจ็ดสิบปลาย ตอนนี้ตรงตำแหน่งที่ 4 ปัจจุบันการเลี้ยงไหมเป็นท่าใน 29 เขต ในช่วง 2012 - 13 จากทั้งหมด 1185 MT ผ้าไหมดิบผลิตจาก 10809 ฮา หม่อน โดย 16481 เกษตรกรบัญชีสำหรับการผลิต 6.33 % ในระดับชาติและการผลิตของคุณ .บัญชีไหมครั้ง 5 ตัน 29 % ของการผลิตผ้าไหมคุณภาพครั้งดิบแห่งประเทศ ( นิรนาม , 2013 )