Sensitivity to ethylene increases a

Sensitivity to ethylene increases as flowers
mature, and this is associated with autocatalytic ethylene
production that initiates petal senescence. The coordination
of the senescence process within the flower requires
interorgan communication. To determine if differential
ethylene responsiveness among floral organs is involved
in regulating senescence signaling, ethylene biosynthesis
and the expression of ethylene biosynthetic genes were
investigated in styles, ovaries, and petals from 6 stages
of flowers following ethylene treatment. As flowers matured,
all floral organs investigated became more responsive
to ethylene. Ovaries were the first flower organ that
had detectable increases in ethylene production following
ethylene treatment. In stage 4 and 5 flowers, the
highest levels of ethylene production were detected in
petals, while styles had the highest ethylene production
at stage 6. 1-Aminocyclopropane-1-carboxylic acid (ACC)
synthase (ACS) and ACC oxidase (ACO) genes were induced
by ethylene treatment, and transcript abundance of
DCACS1, DCACS2 and DCACO1 increased in all floral
organs as flowers matured. DCACS3, a pollinationresponsive
ACS gene, did not show a significant increase
in transcript levels following ethylene treatment
except in styles. Patterns of gene expression in ethylenetreated
styles and petals corresponded with increases in
ethylene biosynthesis, with increases in ACS mRNA
abundance detected at stage 1 or 2 in petals and at stages
4, 5, or 6 in styles. The largest increases in ethylene production
and gene expression occurred in styles at stages
5 and 6 and corresponded to the stages at which the
styles were first receptive to pollination. Reasons for differential
ethylene sensitivity among the flower organs
during development are discussed

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เอทิลีนความไวต่อการเพิ่มขึ้นของดอกไม้
เป็นผู้ใหญ่และมีความเกี่ยวข้องกับเอทิลีน autocatalytic
การผลิตที่เริ่มเสื่อมสภาพของกลีบดอก การประสานงาน
ของกระบวนการชราภาพภายในดอกไม้ต้องมี
การสื่อสาร interorgan เพื่อตรวจสอบว่าค่า
การตอบสนองของเอทิลีนในหมู่อวัยวะดอกไม้ที่มีส่วนเกี่ยวข้อง
ในการควบคุมการส่งสัญญาณการเสื่อมสภาพของเอทิลีนสังเคราะห์
และการแสดงออกของยีนสังเคราะห์เอทิลีนที่ถูก
สอบสวนในรูปแบบรังไข่และกลีบจาก 6 ขั้นตอน
ของดอกไม้ต่อไปนี้การรักษาเอทิลีน ดอกไม้ครบกำหนด
อวัยวะดอกไม้ทั้งหมดตรวจสอบกลายเป็นตอบสนองมากขึ้น
เอทิลีน รังไข่เป็นอวัยวะดอกไม้แรกที่
มีการตรวจพบการเพิ่มขึ้นในการผลิตเอทิลีนต่อไปนี้
การรักษาเอทิลีน ในขั้นตอนที่ 4 และ 5 ดอกไม้ที่
ระดับสูงสุดของการผลิตเอทิลีนถูกตรวจพบใน
กลีบรูปแบบในขณะที่มีการผลิตเอทิลีนที่สูงที่สุด
ในขั้นตอน 6. กรด 1 Aminocyclopropane-1-คาร์บอกซิ (ACC)
เทส (ACS) และแม็ก oxidase (ACO) ยีนที่ถูกเหนี่ยวนำให้เกิด
การรักษาเอทิลีนและความอุดมสมบูรณ์ของหลักฐาน
DCACS1, DCACS2 และ DCACO1 ที่เพิ่มขึ้นในการจัดดอกไม้ทุก
อวัยวะดอกไม้ครบกำหนด DCACS3 เป็น pollinationresponsive
ยีนเอซีเอสไม่ได้แสดงเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ
ในระดับหลักฐานดังต่อไปนี้การรักษาเอทิลีน
ยกเว้นในรูปแบบ รูปแบบของการแสดงออกของยีนใน ethylenetreated
รูปแบบและกลีบตรงกับการเพิ่มขึ้นของ
เอทิลีนสังเคราะห์มีเพิ่มขึ้นใน ACS mRNA
ความอุดมสมบูรณ์ที่ตรวจพบในขั้นตอนที่ 1 หรือ 2 ในกลีบและในขั้นตอนที่
4, 5, 6 หรือในรูปแบบที่ เพิ่มขึ้นที่ใหญ่ที่สุดในการผลิตเอทิลีน
และการแสดงออกของยีนที่เกิดขึ้นในรูปแบบขั้นตอน
ที่ 5 และ 6 และตรงกับขั้นตอนที่ซึ่ง
รูปแบบเป็นครั้งแรกเปิดกว้างให้การผสมเกสร เหตุผลที่ค่า
ความไวเอทิลีนในหมู่ดอกไม้อวัยวะ
ในระหว่างการพัฒนาที่จะกล่าวถึง